ارتش عراق

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، هشتم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۶ سالروز شهادت سردار شهید حسن شفیع‌زاده، فرمانده یگان توپخانه نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. شخصیتی که تلاش‌ها و اقدامات او در کنار بنیان‌گذار یگان توپخانه سپاه، یعنی حسن طهرانی مقدم، نقش بارز و مهمی را در راه‌اندازی و توسعه یگان توپخانه سپاه پاسداران و اثرگذاری مثبت آن در طول هشت سال دفاع مقدس داشت.

سالروز شهادت این شهید بزرگوار بهانه‌ای شد که روند شکل‌گیری و توسعه یگان توپخانه‌ای سپاه را از زبان سردار شهید غلامرضا یزدانی موردبررسی قرار دهیم.

بعد از عملیات ثامن‌الائمه (ع) که منجر به رفع محاصره آبادان گردید، ازجمله غنائم به‌دست‌آمده از عراق، یک آتش‌بار توپخانه ۱۵۵ م.م کششی بود که از جانب دشمن در شمال آبادان بین دارخوین و پل مارد مستقر بود. این آتش‌بار توپخانه بلافاصله تعمیر و عملیاتی گشته و در همان منطقه علیه دشمن به کار گرفته شد.

سه ماه بعد در عملیات فتح بستان نیز مجدداً یک گردان توپخانه ۱۳۰ م.م و یک آتش‌بار ۱۰۵ م.م پرتغالی از ارتش عراق، از سوی رزمندگان تیپ ۱۴ امام حسین (ع) اصفهان به غنیمت گرفته شد که این گردان به دستور حسین خرازی، فرمانده تیپ، سازمان‌دهی شده و در عملیات فتح‌المبین در پشتیبانی از گردان‌های مانوری بسیجی، مبادرت به اجرای آتش کردند و این دو اتفاق مبدأ شکل‌گیری توپخانه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

در آستانه عملیات فتح‌المبین، یکی از مشکلاتی که ذهن طراحان و فرماندهان سپاه را به خود مشغول کرد و دغدغه آن قابل کتمان نبود، کمبود و یا فقدان آتش پشتیبانی کافی برای این عملیات بود. هرچند که به گردان‌های توپخانه ارتش، مأموریت پشتیبانی آتش ابلاغ شده بود؛ به‌هرحال با توجه به حجم عظیم نیروهای بسیجی در قالب تیپ‌هایی که سپاه سازمان‌دهی کرده بود، آتش پشتیبانی اطمینان‌بخش وجود نداشت.

وقتی عملیات فتح‌المبین در دهم فروردین ۱۳۶۱ به پایان رسید، علاوه بر پانزده هزار اسیر و سایر غنائم،۱۶۵ عراده، انواع توپ‌های مدرن و دوربرد و متوسط به همراه همه تجهیزات لازم و توپکش و مهمات‌بر و … و حتی خدمه و متخصصان آن‌ها به دست رزمندگان اسلام به غنیمت گرفته شد. در یک امداد آشکار خداوندی، توپ و توپچی و توپخانه دشمن یکجا به دست سربازان امام (ره) افتاده بود.

حدود ده گردان توپخانه در اختیار سپاه قرار گرفته بود و باید کار شروع می‌شد.

حسن مقدم که فوق تخصص در شکار فرصت‌های طلائی بود، روز ۱۲ فروردین با مشورت چند تن از فرماندهان ازجمله حسن شفیع‌زاده که در این مقطع معاون تیپ المهدی (عج) بود و او نیز انگیزه‌ای قوی در ایجاد توپخانه برای سپاه داشت، به دلیل اینکه از روزهای اول جنگ با یک خمپاره‌انداز و روزی سه گلوله سهمیه و در شرایط بسیار سخت و فشارهای دشمن در جبهه آبادان با عراقی‌ها جنگیده بود و قدر آتش توپخانه را می‌دانست، ایده تشکیل توپخانه در سپاه را با توجه به این حجم از غنائم به‌دست‌آمده به فرماندهان مافوق ارائه داد که برادر سید رحیم صفوی، معاون عملیاتی سپاه، بدون لحظه‌ای تردید، این فکر و پیشنهاد را پذیرفته و همان‌جا طی دست‌نوشته‌ای به حسن (طهرانی) مقدم، مأموریت تشکیل توپخانه سپاه را از موضع فرماندهی سپاه ابلاغ کرد.

از همان قدم‌های اولیه، حسن شفیع‌زاده نقش محوری و تأثیرگذاری در این روند ایفا می‌نماید و این دو حسن، سازمان توپخانه را بنیان‌گذاری و آماده اجرای مأموریت‌های مهمی می‌کنند.

به‌موازات این اقدامات برای انجام عملیات بیت‌المقدس، تمام توپ‌های به غنیمت گرفته شده، تعمیر، سازمان‌دهی و در قالب گردان‌ها و آتش‌بارها در پشتیبانی از عملیات فوق بکار گرفته شدند.

واقعاً اتفاق بزرگی افتاده بود. سپاه و بسیج مجهز به توپخانه شده بود و این موضوع برای دشمن فوق‌العاده شوک‌آور و غیرقابل‌تصور بود. نکته مهم‌تر اینکه ۹۰ درصد توپ‌های غنیمتی سالم و حتی بسیاری از آن‌ها آغشته به گریس کارخانه سازنده بودند.

نیازمندی اساسی که در این مرحله داشتیم، مهمات بود که در تپه‌های تینه در منطقه دشت عباس و تنگه ابوغریب زاغه‌های بزرگ و حاوی ده‌ها هزار انواع مهمات موجود، به غنیمت گرفته شده بود. حجم این مهمات آن‌قدر بود که تا حدود ۹ ماه بعد ما مهمات توپخانه موردنیاز خود را از این زاغه‌ها برداشت و مصرف می‌کردیم.

باید گفت با اراده خداوند، سپاه به دست دشمن مجهز به بهترین سلاح‌ها، تجهیزات و مهمات روز دنیا شده بود که با آن‌ها علیه خودش می‌جنگید.

جالب است هر جا که ازنظر اطلاعات فنی و تخصصی با مشکلی مواجه می‌شدیم، بلافاصله فرمانده آتش‌بار یا گردان همان سلاح را از اردوگاه اسرای عراقی به منطقه آورده و او خیلی دقیق همه‌چیز را برای نیروهای ما آموزش داده، به اردوگاه برمی‌گشت.

انتصاب حسن شفیع‌زاده به فرماندهی توپخانه سپاه

در سال ۱۳۶۲ تقریباً همه لشکرها و تیپ‌های رزمی سپاه به یگان‌های توپخانه مجهز شده بودند، ولی از آن جا که در ادامه دفاع مقدس و به‌منظور بازداشتن رژیم متجاوز عراق، ضرورت تجهیز سپاه به موشک‌های دوربرد برای پاسخ گوئی به شرارت‌های دشمن بعثی، ضرورتی قطعی تشخیص داده شده بود، لذا در آبان ماه سال ۱۳۶۲ به برادر حسن تهرانی مقدم، مأموریت راه‌اندازی (فرماندهی موشکی زمین به زمین سپاه) محول و حسن شفیع‌زاده به‌عنوان فرمانده توپخانه سپاه منصوب گردید.

ایشان بعد از طی مراحل شکل‌گیری اولیه توپخانه طی ۱۸ ماه گذشته، در راه توسعه و رشد و ارتقاء توان عملیاتی سپاه قدم‌های بسیار بزرگی را برداشت.

توپخانه نیروی زمینی سپاه، با تدبیر و درایت فرمانده شهیدش حسن شفیع‌زاده، به‌موازات اجرای مأموریت‌های سنگین محوله در ۸ سال دفاع مقدس در طول ۱۴۰۰ کیلومتر جبهه‌های جنگ با عراق و پشتیبانی یگان‌های درگیر در کردستان و نیز عملیات در جزایر و سواحل خلیج‌فارس، همزمان موفق به کارهای بزرگ دیگری شده است که این اقدامات مکمل فعالیت‌های عملیاتی بوده و بدون آن‌ها امکان بقای سازمان توپخانه میسر نمی‌شد که ازجمله مهم‌ترین این اقدامات عبارت‌اند از: توسعه مرکز آموزش توپخانه در اصفهان، فعال کردن صنایع دفاعی برای تولید و ساخت توپ در کشور و قطع وابستگی به بیگانه، راه‌اندازی مرکز تعمیرات توپخانه در تهران، ابداع ابتکارات تاکتیکی و تکنیکی متعدد برای پاسخگویی به نیازهای جبهه در زمینه آتش پشتیبانی، برنامه‌ریزی برای کادرسازی و تربیت صدها فرمانده توپخانه در سطوح مختلف به‌طوری‌که در کل نیروی زمینی سپاه، سیستم توپخانه منسجم و کارآمدی تشکیل شد، ایجاد هماهنگی تنگاتنگ با توپخانه ارتش در مأموریت‌ها.

تبدیل توپخانه به یک سلاح بازدارنده در جنگ شهرها با مدیریت شهید شفیع‌زاده

یکی دیگر از اقدامات ابتکاری به کار گرفته‌شده در جنگ، بهره‌گیری از توپخانه به‌عنوان سلاحی با نقش بازدارندگی در برابر شرارت‌های دشمن بعثی در جنگ شهرها بود.

با اتخاذ تاکتیک‌های مناسب، بعضی از انواع توپ‌های دوربرد، در مواضع ویژه‌ای مستقر و عهده‌دار پاسخ به بخشی از بمباران‌ها، موشک‌باران‌ها و زدن شهرهای عراق شدند. این کار طبق برنامه‌ریزی خاصی و بعد از بررسی‌های کارشناسی انجام شد و نقش بسزایی در انصراف دشمن از زدن مناطق مسکونی و قطع بمباران‌ها داشت.

شهید شفیع‌زاده تیمی از فرماندهان و متخصصان توپخانه سپاه را مأمور کرد تا تمام اهداف نظامی، اقتصادی و… دشمن را که در برد توپخانه خودی قرار داشت شناسایی کرده و متناسب با آن‌ها جنگ‌افزار و مواضع مناسب را تعیین و بعضاً اشغال و به‌محض اینکه دشمن اقدام به زدن مناطق مسکونی یا اقتصادی کشورمان می‌کرد، در کمتر از نیم ساعت توپخانه‌های خودی پاسخ مناسب را طی عملیات مقابله‌به‌مثل می‌دادند.

سازمان توپخانه بعد از جنگ

با پایان یافتن جنگ، توپخانه نیروی زمینی سپاه، با هزاران نیروی مجرب و کارآمد و حدود ۶۰ گردان توپخانه سازمان‌دهی شده و با تجربیات تخصصی بسیار ارزشمند مانند سایر بخش‌های نیروهای مسلح، بازسازی خود را برنامه‌ریزی و آغاز کرد.

در این مرحله که از سال ۱۳۶۸ به بعد شروع گردید، تمام تیپ‌ها و لشکرها دارای یگان‌های توپخانه سازمانی بوده و روزبه‌روز، توسعه کمی و کیفی مطلوبی را پیداکرده‌اند.

باید یادآور شد که توپخانه نیروی زمینی سپاه در دفاع مقدس،۱۵۰۰ شهید و صدها جانباز و سی آزاده و مفقود الجسد تقدیم انقلاب اسلامی نموده است که برای همه آن‌ها از خداوند علو درجات را مسئلت می‌نماییم.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، صدام با تصور اینکه در مدت زمان کوتاهی می‌تواند به اهداف خود دست پیدا کند، آغازگر یک حمله سراسری علیه ایران شد و مرزهای هوایی و زمینی کشورمان را در آخرین روز شهریور ماه سال ۱۳۵۹ مورد تجاوز قرار داد، اما صدام نه تنها در مدت یک هفته و یک ماه نتوانست به اهداف خود دست یابد، بلکه آرام آرام پیشروی ماشین جنگی‌اش در مناطق غربی و جنوبی کشورمان کُند و سپس متوقف شد و در ادامه مجبور به اتخاذ مواضع پدافندی شد. در سال دوم جنگ نیز با قدرت گرفتن نیروهای ایرانی و انجام سلسله عملیات‌هایی، نیروهای متجاوزگر ارتش بعث عراق مجبور به خروج از اراضی اشغال شدند.

ارتش جمهوری اسلامی ایران به طور ویژه در یک سال نخست جنگ نقش مهم و قابل توجهی در توقف ماشین جنگی صدام داشت و اگر تلاش‌ها و اقدامات ارتش نبود، شاید ارتش عراق می‌توانست به اهواز برسد و از خوزستان عبور کند. در این گزارش به بازخوانی اقدامات مهم ارتش در یک سال نخست جنگ پرداخته‌ایم.

اشغال چند شهر؛ اما ناکام در هدف

استعداد رزمی ارتش عراق در آغاز جنگ تحمیلی، حداقل ۲۳ لشکر با نهایت آمادگی رزمی بود، در حالی که استعداد ارتش ایران کمتر از ۱۰ لشکر بود؛ آن هم در شرایط نامطلوب. ارتش عراق در آغاز جنگ از نظر نیروهای زمینی و هوایی در آمادگی عالی به سر می‌برد و از نظر نیروی دریایی در حد متوسط ارزیابی می‌شد، اما ارتش ایران در آغاز جنگ از نظر نیروی زمینی در پایین‌ترین سطح آمادگی رزمی قرار داشت. البته وضعیت نیروی هوایی متوسط و وضعیت نیروی دریایی خوب بود.

بنابراین ارتش عراق در آغاز جنگ از نظر کمیت، دست‌کم چهار برابر ارتش ایران توان رزمی داشت. از نظر کیفیت نیز ارتش عراق مجهز به سامانه فرماندهی و کنترل منسجم، آموزش خوب و انضباط عالی بود، اما ارتش ایران از نظر کیفیت در سطح پایین‌تر از متوسط، اما از نظر ایمان و اراده برای دفاع از کشور در سطح عالی قرار داشت. به همین دلیل ارتش در یک سال نخست جنگ توانست دفاع قابل قبولی از سرزمین‌های کشورمان داشته باشد.

ارتش بعثی عراق در روز ۳۱ شهریور حمله سراسری‌اش را به خاک ایران اسلامی آغاز کرد. پس از پایان موج اول حملات هوایی عراق به پایگاه‌های هوایی ایران، نیروهای زمینی عراق هم تهاجم به خاک ایران را آغاز کردند. عراق از ابتدای جنگ تا ۲۶ آبان ۵۹ توانست شهرهای خرمشهر، بستان، سوسنگرد، هویزه، دهلران، قصرشیرین و نفت‌شهر را تصرف کند. همچنین آنان توانستند تا دیوارهای جنوبی شهر اهواز جلو بیایند، آبادان را محاصره کنند و سپس خود را به دیوارهای شهر شوش برسانند و جاده اندیمشک – اهواز را زیر آتش بگیرند. البته عراق نتوانست شهرهای مهم خوزستان همچون اهواز، آبادان، دزفول و شوش را اشغال کند. در این مدت بیش از ۱۵ هزار کیلومتر مربع از خاک کشورمان به اشغال متجاوزان درآمد.

عراقی‌ها هرچند توانستند چند شهر و بخش‌هایی از کشورمان را طی دو ماه به تصرف خود درآورند، اما به دلیل مقاومت‌های نیروهای نظامی و مردمی در دستیابی به اهداف از پیش تعیین‌شده ناکام ماندند. از این رو برخی هم‌پیمانان منطقه‌ای صدام بر آن شدند تا با فعال کردن میانجی‌هایی، آتش‌بس را در شرایط اشغال بر ایران تحمیل کنند.

بنابراین اولین و بزرگترین ضربه‌ای که ارتش ایران بر دشمن متجاوز وارد کرد، ناکام گذاشتن آنان در دستیابی به اهدافشان بود.

نمونه‌های ایثار و مقاومت ارتشیان

یگان‌های ارتش که در مناطق مرزی و در خط مقدم جبهه بودند، بلافاصله وارد درگیری با قوای دشمن شدند. لشکر ۹۲ زرهی از موسیان در شمال استان خوزستان تا خرمشهر در جنوب این استان گسترش یافت. گروه رزمی ۳۷ زرهی شیراز هم که در فکه حضور داشت، به مقابله با پیشروی ارتش بعثی در ارتفاعات برقازه و دوسلک پرداخت. لشکرهای ۲۱ حمزه، ۱۶ زرهی قزوین و ۷۷ پیاده خراسان و دیگر یگان‌های زمینی نیز ماموریت یافتند تا به سمت جبهه‌های جنوب حرکت کنند.

در این بین نمونه‌های بسیاری از ایثار و فداکاری ارتشیان دیده شد. یکی از نمونه‌های مقاومت نیروهای ارتش در برابر تجاوز عراق، حماسه‌آفرینی تکاوران نیروی دریایی ارتش در دفاع از خرمشهر است. آنان در صبح روز اول مهرماه ۱۳۵۹ از بوشهر با ۴ گروهان و ۱۱۲ خودرو و با استعدادی حدود ۶۰۰ تکاور به آبادان وارد شدند تا در دفاع از خرمشهر شرکت کنند. ناخدا صمدی فرمانده این واحد پس از شناسایی منطقه متوجه شد که آرپی‌جی ۷ در مقابل تانک‌های عراقی کاربرد بیشتری نسبت به سایر سلاح‌های انفرادی دارد، بنابراین ۲۰۰ قبضه درخواست کرد و در ۷ مهر ماه توانست از منطقه دوم دریایی تحویل بگیرد. او همچنین تعدادی از جوانان داوطلب و بسیار پرانگیزه خرمشهری را آموزش داد و آن‌ها را در بین تکاوران در دفاع از خرمشهر به کار گرفت. آنان نقش مهم و موثری در دفاع ۳۴ روزه از خرمشهر ایفا کردند و اگر آنان نبودند، شاید خرمشهر در همان هفته اول به اشغال دشمن بعثی درمی‌آمد. گردان تکاوران نداجا با تقدیم حدود ۷۶ شهید علاوه بر دفاع از خرمشهر توانست پایگاه دریایی خرمشهر را حفظ کند. خاطرات فرمانده این گردان در کتابی با عنوان «تکاوران نیروی دریایی در خرمشهر» توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

نمونه دیگر حضور دانشجویان سال‌های دوم و سوم دانشکده افسری ارتش در جبهه‌ها بود. آنان در روز سوم جنگ به اهواز رسیدند. تعدادی از آن‌ها در کوی آریا واقع در منطقه بین آبادان و خرمشهر مستقر شده و از روز سوم مهر در قالب سه گردان به مدافعین خرمشهر پیوستند.

در جریان دفاع از آبادان نیز ارتشیان نقش مهمی داشتند. در روز چهارم آبان که خرمشهر به اشغال ارتش عراق درآمد، گردان ۱۵۳ از تیپ ۲ قوچان در قالب یک گروه رزمی که دارای یک گردان پیاده و یک گروهان تانک و یک آتشبار توپخانه بود به فرماندهی سرهنگ کهتری از طریق ماهشهر وارد آبادان شد. پس از گذشت مدتی از محاصره آبادان، نیروهای مردمی در کنار همین نیروهای ارتشی به نیروهای عراقی در کوی ذوالفقاری حمله کردند و موفق شدند آنان را به آن سوی بهمن‌شیر عقب برانند.

نمونه‌های بسیار دیگری وجود دارد که نشان‌دهنده ایثار و مقاومت ارتشیان در روزها و هفته‌های نخست جنگ تحمیلی است. سرانجام نیز بر اثر مقاومت نیروهای ارتش و سپاه و حماسه‌آفرینی مردم داوطلب، ارتش عراق زمین‌گیر شد. البته اگر ایران با آمادگی قبلی وارد جنگ شده بود و با تسلط بیشتری برنامه‌ریزی می‌کرد، با نیروهای خود می‌توانست در همان روزهای اول حمله ارتش عراق را دفع کند و اجازه اشغال را به آنان ندهد. اما ارتش ایران پس از وقوع انقلاب اسلامی دچار یک نوع نابسامانی شده بود و سپاه نیز عمر بسیار کوتاهی داشت. ارتش ایران در حالی با جنگ مواجه شد که دچار گرفتاری‌ها و مشکلات فراوانی بود. ارتش در حال گذار از وابستگی به آمریکا و در آغاز راه اتکا به مردم و فرهنگ اسلامی بود.

احیای ارتش و دفاع هوایی از ایران

ارتش در همان یک سال نخست جنگ نشان داد که به مردم، ایران و انقلاب اسلامی وفادار است. او به سرعت خود را بازسازی کرد و به وظیفه دفاع از کشور مشغول شد. امام خمینی (ره) در پیامی که در روز دوم جنگ خطاب به نیروهای مسلح صادر فرمودند، از ارتش پشتیبانی و از زحمات ارتشیان قدردانی کردند. ایشان همچنین تضعیف نیروهای مسلح را عقلاً و شرعاً حرام و کمک به ضدانقلاب عنوان کردند. در چنین شرایطی امام به ارتش هویت دادند و در افزایش روحیه و انگیزه جنگی آن کوشیدند. با توافق امام، بسیاری از افسران و اعضای جدا شده از ارتش نیز فراخوان شدند و به خدمت برگشتند.

هر سه نیروی ارتش با ظرفیت‌های موجود توان خود را بازسازی و اقدامات خود را در برابر ارتش متجاوز بعثی آغاز کردند. در آن شرایط آماده‌ترین بخش قوای مسلح ایران برای واکنش فوری به آغاز حمله عراق، نیروی هوایی بود. این نیرو تا حدود زیادی ساختار و سازمان و نظام عملیاتی خود را حفظ کرده بود و بنابراین می‌توانست سریع‌تر از نیروی زمینی اقدام کند.

پس از اولین موج حملات هوایی عراق به پایگاه‌های هوایی و فرودگاه‌های ایران، نخستین واکنش نیروی هوایی جمهوری اسلامی انجام گرفت. سه ساعت پس از حمله عراقی‌ها، ۴ فروند جنگنده اف-۴ از پایگاه ششم هوایی بوشهر برخاستند و به پایگاه‌های عراق در اطراف بصره و بغداد حمله کردند. دومین گروه پروازی با ۴ فروند هواپیمای فانتوم در ساعت حدود ۱۷ از پایگاه سوم شکاری همدان به عراق حمله کردند.

در طلوع آفتاب روز دوم جنگ نیز نیروی هوایی با ۱۴۰ پرواز انواع جنگنده و با کلمه رمز «کمان ۹۹» به پایگاه‌های هوایی، پادگان‌های ارتش و تاسیسات نظامی عراق حمله کرد.

در ۵ روز اول جنگ تحمیلی، خلبانان نیروی هوایی ۹۱۱ نوبت پرواز جنگی و پشتیبانی انجام دادند. آن‌ها تنها در ۴۵ روز اول جنگ، حدود ۱۰ میلیون پوند انواع بمب و راکت را بر روی اهداف مورد نظر در داخل خاک عراق فروریختند. بر اثر حملات وسیع هوایی ایران، رژیم بعثی عراق از روز دوم جنگ، قادر به صدور نفت خود از پایانه‌های نفتی البکر و الامیه در خلیج‌فارس نشد. حملات هوایی علیه ستون‌های زرهی دشمن که در حال پیشروی در خاک ایران بودند و نیز زدن پل‌های عقبه این واحدها در تخریب روحیه قوای متجاوز نقش بسزایی داشت. هوانیروز نیز نقش قابل توجهی در جلوگیری از پیشروی ارتش دشمن داشت.

همچنین در ماه‌های نخست جنگ نیروی دریایی ارتش توانست طی چند عملیات که شگفتی آن عملیات مروارید بود، طومار نیروی دریایی عراق را در هم بپیچد و در ادامه مامور به حفاظت از کشتی‌های تجاری و نفتکش‌ها شود.

بنابراین نیروهای سه‌گانه ارتش جمهوری اسلامی برخلاف تصور صدام که دیگر توانی برای دفاع از مرزهای ایران ندارند، به سدی در برابر پیشروی و تجاوز ارتش عراق تبدیل شدند و توانستند آرزوی دشمن برای تسلط بر اروند، جدایی خوزستان و اشغال ایران را به خوابی آشفته تبدیل کنند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، امیر سرتیپ دوم «یوسف قربانی» فرمانده هوانیروز ارتش در نشست خبری که صبح امروز (شنبه) در ستاد فرماندهی هوانیروز ارتش برگزار شد، با تبریک ۲۹ فروردین روز ارتش جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: امسال رژه روز ارتش با توجه به شیوع ویروس کرونا در کشور به‌صورت محدود و محمول خواهد بود و هوانیروز هم این رژه را به‌صورت انفرادی در پایگاه‌ها انجام می‌دهد.

وی در ادامه با اشاره به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری گفت: هوانیروز ارتش که همواره در انتخابات حضور داشته، با بالگرد در مناطق صعب‌العبور اقدام به انتقال صندوق‌های رای خواهد کرد.

فرمانده هوانیروز ارتش همچنین با اشاره به خدمات این یگان در بحث امداد هوایی گفت: هوانیروز همواره به‌عنوان یک بازوی توانمند و سربازان ولایت در خدمت مردم است.

امیر قربانی افزود: هوانیروز در حوزه اورژانس هوایی با توجه به مشکلاتی که در کشور وجود دارد، همواره پا در رکاب بوده و ۳۰ استان کشور را پوشش هوایی داده و عامل اقدامات ارزشمندی در این رابطه در سطح کشور بوده است.

وی عنوان کرد: هوانیروز هرساله در روز ارتش از تجهیزات نوین رزمی و پشتیبانی خود رونمایی می‌کند و امسال نیز این اقدامات به‌منظور پیشگیری از شیوع ویروس کرونا در داخل پایگاه‌ها به‌صورت انفرادی برگزار و بدین ترتیب دستاوردهای جدید ارائه می‌شود.

فرمانده هوانیروز آجا با اشاره به نقش شاخص و برجسته ارتش در پیروزی انقلاب اسلامی افزود: انقلاب اسلامی با محوریت رهبری امام خمینی (ره) به پیروزی رسید و مردم نیز با تبعیت از امام (ره) به خوبی وارد عرصه شده و نقش‌آفرینی کردند، اما نقش ارتش و به‌ویژه هوانیروز نیز در پیروزی انقلاب اسلامی بسیار مهم و ارزشمند بود؛ اما متأسفانه چندان به آن پرداخته نشده است.

امیر قربانی به اهمیت اقدام امام خمینی (ره) در نام‌گذاری ۲۹ فروردین به‌عنوان روز ارتش اشاره و خاطرنشان کرد: این تصمیم امام خمینی (ره) توطئه‌های دشمنان را جهت انحلال ارتش خنثی کرد و توان ارتش برای حفظ امنیت کشور و دفاع از مرزهای کشور حفظ شد.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود به نقش ارتش در مقابله با غائله‌های کردستان و گلستان پرداخت و گفت: هوانیروز از روز اول با تمام وجود پای نظام، انقلاب و کشور ایستاد و شهدای زیادی در این مسیر اهدا کرد؛ این رشادت و جانفشانی در دفاع مقدس هم به وضوح مشاهده شد و همه دیدند که هوانیروز چگونه گردان‌های زرهی ارتش عراق را زمین‌گیر کرد.

فرمانده هوانیروز ارتش همچنین با اشاره به خدمات غیرنظامی هوانیروز در عرصه امدادرسانی و در زمان وقوع بلایای طبیعی عنوان کرد: هوانیروز در بحران‌های مختلف همواره در خط مقدم و نوک پیکان خدمت‌رسانی به مردم، حضوری مؤثر و شایسته دارد و همان‌طوری که مشاهده شد، هوانیروز در زلزله کرمانشاه و حادثه سیل دو سال پیش حتی در تعطیلات نوروزی پیشقراول خدمت‌رسانی به مردم عزیز کشورمان بوده است.

امیر قربانی با اشاره به اینکه امروز در طراحی و ساخت بسیاری از قطعات بالگردی به خودکفایی رسیده‌ایم، افزود: اکنون بیش از ۷۰۰ قطعه در هوانیروز توسط متخصصان داخلی تولید می‌شود.

وی به خدمات بین شهری هوانیروز در حوزه امدادرسانی اشاره و بیان کرد: کارکنان هوانیروز پا در رکاب ولایت هستند و همه توان خود را برای خدمت به مردم عزیز تاکنون بکار گرفته‌اند؛ ما حتی در حوزه تصادفات جاده‌ای و انتقال مادران باردار به مراکز درمانی از مناطق بین شهری و یا صعب‌العبور نیز فعالیت می‌کنیم.

فرمانده هوانیروز ارتش خاطرنشان کرد: هوانیروز در برخی موارد کاربری بالگردهای خود را ارتقا داده و در مأموریت‌های اطفای حریق در آتش‌سوزی‌های یاسوج و مناطق مختلف کشور نیز نقش‌آفرین بوده است.