اردن

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، صفحه اینستاگرام میم الف نون نوشت: 

امام خمینی (ره): “بسیار مهم است اینکه جوانهای ما در سراسر کشور احساس‌‎ ‌‏کرده اند که خودشان باید از هر خطری که پیش می آید جلوگیری کنند و دنبال این نباشند‎ ‌‏که از خارج یا جای دیگر به آنها خدمت شود. و امتیاز ایران از جاهای دیگر در همین‌‎ ‌‏است که تاکنون نه از جهت مادی دستش را پیش دیگران دراز کرده و نه از جهات دیگر،‌‎ ‌‏و خودش روی پای خودش ایستاده و با تکیه بر خدا و خود، دفاع می کند و حق هم همین‌‎ ‌‏است. چون کسی که از خارج می آید، نمی آید که بجنگد، چنانکه می بینیم برای صدام از‎ ‌‏اردن و کجا و کجا افراد می آیند، ولی آن افراد بی عرضه ترند از آنهایی که درداخل‏عراق هستند و حاضر نیستند برای صدام جانشان را بدهند”

۲۵فروردین ۱۳۶۴

از “حامد علوان الجبوری” وزیر امور خارجه اسبق عراق در زمان آغاز جنگ عراق علیه ایران، در مصاحبه با روزنامه عرب زبان “الحیاه” چاپ لندن پرسشهایی میشود که برخی از آنها در باره روابط صدام با ملک حسین پادشاه اردن است:

خبرنگار میپرسد، رابطه صدام با “ملک حسین” شاه اردن، چگونه بود؟

* روابط شان قوی بود و ملک حسین با صدام، به عنوان رهبری بزرگ تعامل می کرد. برایتان جریانی را می گویم که باور آن قدری دشوار است، و آن این که نخستین گلوله تانکی که در جنگ ایران و عراق شلیک شد، توسط ملک حسین بود.

– این حادثه چگونه رخ داد؟

* این واقعه در روز ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ (۳۱ شهریور ۱۳۵۹ه.ش) رخ داد. صدام و ملک حسین سوار تانکی در نزدیکی خطوط مقدم شدند و پادشاه اردن که در این زمینه متخصص و خبره بود، جنگ را با شلیک گلوله نخست متبرک نمود!

– آیا شما از این واقعه مطمئن هستید؟

* بله !! من مطمئنم. ملک حسین در آن برهه نقش بزرگی داشت و دیدارهایش تقریباً هفتگی و بیشتر آن هم غیر علنی بود.

خبرگزاری آسوشیتد پرس  در تاریخ ۱۴ مهر ۱۳۵۹ اعلام داشت :

” روز گذشته ملک حسین پادشاه اردن ، در پایان سفر خود به عراق اعلام کرد که کشور متبوع وی در جنگ ایران و عراق بی طرف نبوده و با تمام قوا از عراق جانبداری خواهد کرد .”

شاه حسین اردنی در طول جنگ،  ۱۷بار از عراق دیدن نمود و در جبهه های جنگ حضور یافت و گلوله توپی را شخصاً به سوی خاک ایران شلیک کرد که فیلم آن از تلویزیون بغداد پخش شد 

همین اردن که در جنگ علیه ایران، از هیچ کمکی به صدام دریغ نمیکند، سالها نان و نمک ایران را خورده بود.

بعد از کودتا در عراق، حکومت ملک حسین در اردن در خطر سقوط بود که شاه با ارسال جنگنده های پیشرفته فانتوم به اردن ، ملک حسین را تقویت کرد. شاه در دیدار خود از اردن در دی ماه ۱۳۵۳ تاکید نمود که ایران از هیچ کمکی به اردن دریغ نخواهد کرد.

شاه در آن سفر می گوید : “آرزو داشتم که ایران همسایه اردن بود تا نشان می‌دادیم که یک کشور دوست و همجوار چه می‌توانست برای کشور برادر و همسایه خود انجام دهد. متأسفانه موقعیت جغرافیایی این امکان را فراهم نیاورده است. لیکن اطمینان داشته باشید که دل‌های ما با شما است و هر آنچه که از دست ما برای کمک به ملت اردن، در تلاش شرافتمندانه اش در جهت پیشرفت و ادامه تاریخ طولانی و پرشکوه این سرزمین برآید، کوتاهی نخواهیم کرد.”

عکس به جا مانده از روابط خیلی صمیمانه خواهر شاه با ملک حسین اردنی ، خود گویای داستان مفصل دوستی شاه با ملک حسین است. 

اما ببینید عاقبت این دو دوست به ظاهر صمیمی را

 بعد از فرار محمدرضا و بعد از اینکه آمریکا دست رد به سینه او زد و به آمریکا راهش نداد، مشاوران ‌‎ ‌‏نظامی‌ شاه که‌ در اصل‌ از رفتن‌ شاه‌ به‌ کلی‌ ناراضی بودند ، او را قانع‌ کردند در منطقه‌ باقی‌ بماند تا در صورت‌ موفقیت‌ آنان‌ در ‌‎ ‌‏اجرای‌ کودتا، سریعاً به‌ کشور باز گردد. از این‌ جهت‌ شاه تصمیم‌ گرفت‌ با دوست‌ ‌‎ ‌‏دیرینه‌اش‌ ملک حسین‌ دیدار کند. سفیر ایران‌ در اردن‌ به‌ وی‌ اطلاع‌ می‌دهد که‌ ملک‌ ‌‎ ‌‏حسین از پذیرفتن‌ وی‌ معذور است.

این است عاقبت رفاقت اهل باطل

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.