اروپای شرقی

به گزارش مجاهدت از گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، «علیرضا ایروش» سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در بلغارستان امروز (یکشنبه) ۱۸ تیر ماه و پیش از عزیمت به محل مأموریت با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه دیدار و با تشریح آخرین وضعیت حوزه مأموریت خود، اهم برنامه‌های اولویت‌دار برای توسعه هر چه بیشتر مناسبات با این کشور را ارائه کرد.

امیرعبداللهیان در این دیدار با اشاره به اهمیت گسترش روابط با کشور‌های اروپای شرقی، به ویژه با توجه به جایگاه و مسیر ترانزیتی بلغارستان، تلاش برای گسترش بیش از پیش مناسبات با این کشور در تمام زمینه‌ها، به خصوص تقویت همکاری‌های اقتصادی را مورد تأکید قرار داد.

علیرضا ایروش پیش از این در سمت‌های معاون اداره کل توسعه نیروی انسانی، معاون اداره کل آموزش و معاون اداره کل راهبردی، سرکنسول در حیدرآباد و شانگ‌های و همچنین سفیر در بوداپست خدمت کرده است.

وی جایگزین سید محمدجواد رسولی محلاتی شده است. رسولی محلاتی از سال ۱۳۹۷ عهده‌دار سفارت ایران در صوفیا بوده است.

ایروش اخیرا در اظهاراتی بلغارستان را مرز ورود به اروپا خواند و افزود: با فرآوری برخی از محصولات می‌توان به بازار بلغارستان وارد شد.

انتهای پیام/ 241

به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، در این یاداشت آمده است: اروپایی‌ها با نگرانی‌ها و انگیزه‌های متفاوت می‌توانند در این موضوع متحد شوند. لهستان نگران مهاجرت از سوی بلاروس، سوئد نگران حملات سایبری مسکو، آلمان نگران بحران انرژی، فرانسه مترصد فرصتی برای احیای اروپای مستقل و بریتانیا درصدد احیای چهره پس از برگزیت هستند.

همچنین موضع آمریکا برای اروپای شرقی بسیار نگران‌کننده است. بزرگترین ترس این دولت‌ها این است که اگر تانک‌های روسی اجازه ورود به اوکراین را داشته باشند، مقصد بعدی آن‌ها می‌تواند تالین، ریگا یا حتی ورشو باشد. یک جنگ همه‌جانبه و یا تکرار ترتیبات یالتا میان مسکو و واشنگتن در تنظیم معماری امنیتی اروپا، دو سناریوی نامطلوب برای این کشورهاست.

تمایل به جلوگیری از جنگی دیگر در اروپا. نیاز به حفظ اعتبار ناتو و احساس مسئولیت برای نجات اوکراین سه منفعتی است که اروپا را می‌تواند متحد نگه دارد. همزمان، دولت‌های اروپایی در حال یافتن راه‌های دیپلماتیک برای مدیریت اختلافات با مسکو هستند.

موضع آلمان در خصوص نوع مواجهه با روسیه در موضوع اوکراین تأثیر تعیین‌کننده‌ای دارد. توقف خط لوله نورداستریم۲ می‌تواند مسکو را به میز مذاکره بازگردانده و راهکار‌های دیپلماتیک را بر اقدام نظامی برتری بدهد. ولی این نیازمند تنوع‌بخشی به فروشندگان گاز به اروپاست که احتمالاً پوتین نیز به خوبی می‌داند که در کوتاه‌مدت امکان آن وجود ندارد.

انتهای پیام/ ۱۳۴