استان اصفهان

شهادت افتخاری برای ما و کشور ما است/ «پشتیبانی از ولایت فقیه» تأکید مؤکد شهید «کامران»

هشدار شهید «محمد کامران» به نسل‌های آینده/ علمی که روی زمین نماند


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید مدافع حرم «محمد کامران» روز نهم اردیبهشت ۱۳۶۷ در روستای دستجرد جرقویه از توابع استان اصفهان به دنیا آمد. در دوران کودکی شجاع، پر انرژی و دوست داشتنی بود. از همان زمان تلاش می‌کرد تا راه دایی شهیدش را ادامه دهد. دوره ابتدایی را در همان روستا (روستای دستجرد جرقویه از توابع استان اصفهان) گذراند و از سال ۱۳۷۸ به تهران آمد. بعد از گرفتن دیپلم وارد سپاه پاسداران شد.

در این سال‌ها به خوبی مسائل فقهی را یاد گرفته بود و بسیار روی مال حلال و حرام به خصوص پرداخت خمس حساس بود. سال ۹۲ ازدواج کرد. با ناامن شدن حرم عمه سادات و حمله تکفیری‌ها عزم رفتن به سوریه کرد. بار‌ها به سوریه رفت تا اینکه روز چهارشنبه ۲۳ دی سال ۹۴ قبل از اذان ظهر در منطقه «خان‌طومان» بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شاهرگ و پهلو به شهادت رسید.

مادر شهید مدافع حرم «محمد کامران» و خواهر شهید «محمد خدامی» و همسر جانباز «مهدی کامران»، در گفت‌وگو با دفاع‌پرس اظهار داشت: پسرم و البته برادرم هر دو بسیار به دنبال حلال و حرام بودند. چند نکته و مسئله‌ای که پسرم در وصیتنامه خود توصیه کرده بود، این بود که حتما پشتیبان ولایت فقیه باشید و بسیار به این نکته سفارش می‌کرد. نکته دیگری که پسرم در وصیتنامه خود بسیار به آن سفارش داشت، این بود که نماز خود را اول وقت بخوانید. پسرم حتی در خانه هم که بود، نماز اول وقت او هیچ گاه ترک نمی‌شد.

وصیت شهید کامران به بازماندگان

مادر شهید افزود: نکته دیگری که پسرم در وصیتنامه خود بسیار به آن سفارش کرد، بحث امر به معروف و نهی از منکر، حجاب زنان و غیرت مردان بود. پسرم می‌گفت: خواهرانم، حجاب خود را حفظ کنید و از همه می‌خواست غیرت علوی خود را حفظ کنند. خطاب به آن‌ها می‌گفت: «طوری نباشد که ما به شهادت برسیم و شما پشت ولایت فقیه را خالی کنید حتما پشتیبان ولایت فقیه باشید اگر اینگونه نباشید، این گرگ‌های درنده یا همان دشمنان اسلام، فقط منتظر همین لحظه‌ها هستند.»

خواهر شهید «خدامی» گفت: یکی از خصیصه‌هایی که پسرم داشت، آن بود که اگر توافق کرده بود چه مدت زمانی را کار کند، بیشتر از آن اضافه کار می‌ایستاد و اعلام می‌کرد که هر زمانی برای ناهار، نماز و وضو صرف کرده است را از حقوق او کسر کنند. ما سفارش می‌کنیم که مردم باید هم حجاب داشته باشند، هم غیرت و تا می‌توانند به سفارش شهدا عمل کنند، اما برخی از مردم هستند که به سفارش شهدا عمل نمی‌کنند و اگر هم نامی برده شود و به آن‌ها گفت شود، به آن توجه نمی‌کنند و حتی در مواردی نام شهدا را هم از کوچه‌ها برداشته‌اند. البته اینکه مردم به حرف ما خانواده شهدا عمل کنند یا نکنند تأثیری بر ما ندارد. اما اگر اسم کوچه از نام شهدا انتخاب شود یا عکسی از شهدا استفاده شود، شاید خدا کمک کند و برخی‌ به خاطر عکس شهدا هدایت شوند.

این مادر شهید افزود: پسر من پاسدار بود و شغل او ایجاب می‌کرد که مرتب در رفت و آمد باشد. چهار دفعه به سوریه رفت و برگشت و دفعه آخر به شهادت رسید. در منطقه حلب سوریه می‌جنگید. چون به زبان عربی مسلط بود، آموزش نظامی می‌داد. از آنجا که پسرم به زبان عربی مسلط بود، چند سال بچه‌های سوریه را به ایران می‌آوردند و محمد به آن‌ها درس سلاح و آموزش نظامی می‎داد. پس از مدتی دیدند که این، کار سختی است و بنابراین بچه‌ها را از اینجا به سوریه بردند تا آموزش نظامی را در آنجا پیگیری کنند که رفت و بار پنجم در تاریخ ۲۳ دی ۱۳۹۴ به شهادت رسید.

پسرم می‌خواست راه دایی شهید خود را ادامه دهد

مادر شهید کامران ادامه داد: وقتی خبر شهادت فرزندم را شنیدم، احساس افتخار می‌کردم. آن هنگام، دو رکعت نماز شکر به جای آوردم. خدا را شکر کردم که پسرم توانست در این راه ادامه دهد و دنباله‌روی دایی خود باشد. برادرم سال ۱۳۶۵ به شهادت رسید و پسرم سال ۱۳۶۷ به دنیا آمد. وقتی برادرم شهید شد، نام او را روی پسرم گذاشتم. پسرم همیشه آرزوی این را داشت که راه دایی خود را ادامه دهد و خدا را شکر که توانست در این راه حرکت کند. شهادت افتخاری برای همه ما و برای کشور هست. از آنجا که در نهایت انسان باید بمیرد. اگر اینگونه است، رفتن انسان اگر با شهادت باشد، خیلی بهتر است.

این مادر شهید گفت: من فکر می‌کنم اگر کسی می‌گوید من شهادت را دوست ندارم، یقین به شهادت ندارد. کسی که می‌میرد نه نامی دارد و نه یادی، اما اگر به شهادت رسید، آن خودش کار‌های بسیار می‌کند و مانند عسل شیرین است. توصیه من به مردم این است که تا می‌توانند به سفارش شهدا عمل کنند. نماز خود را اول وقت بخوانند، حلال و حرام را در زندگی خود رعایت کنند، امر به معروف و نهی از منکر را رعایت کنند و در رأس تمام این‌ها پشتیبان ولایت فقیه باشند.

انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

هشدار شهید «محمد کامران» به نسل‌های آینده/ علمی که روی زمین نماند بیشتر بخوانید »

فیلم/ طوفان سرخ در نایین

فیلم/ طوفان سرخ در نایین



تندبادی با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در چوپانان، انارک، جندق، نایین و سیمیرم و پادنا امروز رخ داد و برخی مسیرها هم بسته شد.


دریافت
1 MB

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

فیلم/ طوفان سرخ در نایین بیشتر بخوانید »

فرمانده قرارگاه قدس در دفاع مقدس: پیروزی در فتح‌المبین را مدیون شهید خرازی هستیم

پیروزی در فتح‌المبین را مدیون شهید خرازی هستیم


به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، سردار شهید «حسین خرازی» روز اول شهریور ۱۳۳۶ در اصفهان متولد شد. وی سال ۱۳۵۵ پس از اخذ دیپلم به سربازی در مشهد اعزام شد و در سال ۱۳۵۷ به دنبال صدور فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر فرار سربازان از پادگان‌ها و سربازخانه‌ها، به همراه برادرش از خدمت سربازی گریخت.

او در مبارزات پیروزی انقلاب اسلامی نقش فعالی داشت و با پیروزی انقلاب از همان ابتدا در کمیته انقلاب اسلامی مشغول فعالیت شد.

شهید خرازی در اوج درگیری‌های کردستان به آنجا رفت و بعد از باز پس‌گیری سنندج در سِمت فرماندهی گردان ضربت که از قوی‌ترین گردان‌های آن زمان محسوب می‌شد، در آزادسازی شهر‌های کردستان، نقش مؤثری ایفا کرد.

وی هنگام شروع جنگ در کردستان حضور داشت و پس از یک سال فعالیت در کردستان، راهی جنوب شد و به فرماندهی اولین خط دفاعی تشکیل‌شده مقابل عراقی‌ها در جاده آبادان – اهواز در منطقه دارخوین که بعد‌ها به «خط شیر» معروف شد، منصوب شد.

در این خصوص سردار «مرتضی قربانی» فرمانده لشکر ۲۵ کربلا در دوران دفاع مقدس می‌گوید: «روز بیست و دوم (دفاع از خرمشهر) نیرو‌هایی از جبهه غرب یعنی کردستان، کرمانشاه و ایلام خودشان را به جبهه جنوب یعنی خوزستان رساندند. افرادی مثل حسین خرازی، عرب، قوچانی، علی باقری و ابوشهاب که درمجموع ۲۲ نفر بودند. این اولین واحدی بود که با تیربار دوشکا و خودروی سیمرغ آمد. آن‌ها فهمیده بودند اینجا چه خبر است، به‌ طرف خوزستان و اهواز حرکت کرده بودند و از جاده اهواز – آبادان به دارخوین آمده بودند.

این گروه همانجا ماندند و جبهه دارخوین به فرماندهی حسین خرازی تقویت شد. خرازی با نیروهایش شروع به پدافند در جبهه محمدیه و جاده اهواز – آبادان کرد و یک خط محکم به نام خط شیر در آنجا تشکیل داد. آن‌ها تجربه‌های خوبی به دست آوردند و کادر و چارچوب لشکر ۱۴ امام حسین (ع) در جبهه دارخوین و مقر انرژی اتمی شکل گرفت.» [۱]

«وی اولین فرمانده تیپ (لشکر) امام حسین (ع) بود. با درایت وی نیرو‌های تحت امرش در عملیات طریق‌القدس عراقی‌ها را در شمال رودخانه کرخه محاصره کردند و در عملیات فتح‌المبین نیرو‌های عراقی را در جاده عین‌خوش حدود ۱۵ کیلومتر دور زدند و غافلگیر کردند.

یگان او در عملیات بیت‌المقدس جزء اولین لشکر‌هایی بود که از رودخانه کارون عبور کرد و به جاده اهواز – خرمشهر رسید و در آزادسازی خرمشهر نقش‌آفرینی کرد.

خرازی در عملیات‌های رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر ۴ و خیبر نیز در سِمت فرماندهی لشکر امام حسین (ع) شرکت داشت. در عملیات خیبر، یک دست او براثر اصابت ترکش قطع شد.

در عملیات والفجر هشت و کربلای ۵ هم نقش مؤثری در پیروزی‌های ایران داشت. سردار شهید حسین خرازی در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.» [۲]

ایستادگی و شجاعت «حسین خرازی» در عملیات فتح‎المبین

راوی: سردار احمد غلامپور

«یادم می‌آید در جمع‌بندی روز چهارم عملیات، کسی به فکر ورود قرارگاه فتح به عملیات نبود و همه منتظر بودند ببینند آقا محسن و صیاد چه نظری می‌دهند. اینکه به‌ جز محور قرارگاه قدس در محور‌های دیگر موفقیتی نداشتیم، فرماندهی را بار دیگر دچار تردید کرد.

آن‌ها به این نتیجه رسیدند که روی رهایی یگان محاصره‌شده در عین‌خوش متمرکز شوند؛ بنابراین قرار شد تیپ امام حسین (ع) که در عین‌خوش بود و عقبه دشمن را بسته بود، عقب‌نشینی کند.

دشمن روز دوم یا سوم محاصره را کامل کرد و این یگان حدود ۴۸ ساعت در محاصره کامل بود. وضعیت طوری شده بود که به‌ سختی می‌شد به آن‌ها چیزی رساند. به‌ هر حال باید تصمیمی گرفته می‌شد و تصمیم بر عقب‌نشینی بود.

چند بار شهید صیاد با خرازی صحبت کرد و از او خواست که عقب‌نشینی کند اما خرازی نپذیرفت. حتی به او دستور دادندکه عقب بیاید ولی او بازهم نپذیرفت و به نیروهایش گفت تلاش کنید.

با اصرار خرازی، فرماندهی به این فکر افتاد که شاید بشود کار دیگری کرد. به‌ این‌ ترتیب جرقه ورود قرارگاه فتح به عملیات و فعال کردن این قرارگاه در ذهن آقا محسن زده شد.

بدین ترتیب عملیاتی که دوم فروردین شروع‌شده بود، در هفتم فروردین با موفقیت به پایان رسید و ما توانستیم حدود ۱۷ هزار نفر اسیر بگیریم.

اگر اصرار حسین خرازی نبود، قطعاً ما برمی‌گشتیم و معلوم نبود که بعد از آن می‌توانستیم ادامه بدهیم یا نه در این صورت شاید اصلاً این موفقیت به دست نمی‌آمد و روند جنگ هم به‌ طور کامل تغییر می‌کرد.

درواقع این پیروزی وضعیتی بوجود آورد که ما بتوانیم به‌ سرعت به سراغ عملیات بیت‌المقدس برویم. پیروزی در فتح‎المبین را مدیون شهید خرازی هستیم و این واقعیتی است که در صحبت از فتح‌المبین، به آن اشاره‌ای نمی‌شود و بی‌انصافی است.» [۳]

منابع

[۱] رزاق‌زاده، امیر، در مسیر پیروزی: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت مرتضی قربانی (جلد ۱)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صفحه ۷۹

[۲] مژدهی، علی، از ری تا شام: تاریخ شفاهی دفاع مقدس، روایت ناتمام احمد غلامی، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صفحه ۲۲۲

[۳] مختاری، مجید، جوانان اهواز هنوز زنده‌اند: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت احمد غلام پور (جلد اول)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صفحات ۳۲۷، ۳۲۸

انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

پیروزی در فتح‌المبین را مدیون شهید خرازی هستیم بیشتر بخوانید »

با استخاره فهمید شهید می‌شود! + عکس


شهید مدافع حرم صفرعلی سیفی اصفهان - کراپ‌شده

گفت من رفتم پیش سیدی که استخاره می گرفتم، استخاره کردم، گفتم تو یک استخاره کن من شهید می شوم یا نمی شوم، او استخاره گرفت گفت حواست را جمع کن که شهید می شوی.



منبع

با استخاره فهمید شهید می‌شود! + عکس بیشتر بخوانید »

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!


واکاوی دقیق و به دور از حاشیۀ بحران آب مرکز کشور بیانگر آن است که احیای حوضه آبریز زاینده رود بیش از نیاز به راهکارهای ابتکاری، نیازمند تغییر رویکرد مدیریت منابع آب متناسب با شرایط موجود است.

به گزارش مجاهدت به نقل ازمشرق، بحران آب در سراسر کشور یکی از پرتکرارترین مواردی است که زمینه نارضایتی مردم و به خصوص کشاورزان را به وجود آورده است. پس از شدت گرفتن مسئله آب در حوضه آبریز کرخه استان خوزستان، هفته گذشته مردم ۲ استان اصفهان و چهارمحال بختیاری در واکنش به مشکلات گسترده ناشی از کمبود آب دست به اعتراضات مسالمت‌آمیز زدند و درخواست خود را در قالب برگزاری تجمع عنوان کردند.

کمبود آب مسئله‌ای است که در سال‌های اخیر زمینه بروز مشکلات فراوانی را به وجود آورده است. در شرایطی که آب را مایع حیات تلقی کنیم و منکر پیوند ناگسستنی این ماده با زندگی مردم نشویم، مشکل آب به معنای تهدید جدی حیات است و این نگرش می‌تواند به خوبی  اهمیت ابعاد تاثیرگذار این موضوع را مشخص نماید.

بر اساس اظهارات کارشناسان، مدیریت نامناسب منابع آب، اظهارات غیرمسئولانه مقامات عالی در دولت‌های گذشته و خشکسالی، ۳ ضلع مثلث شوم مشکلات آبی حوضه آبریز زاینده رود به حساب می‌آید. در این شرایط متاسفانه بخشی از فضای کشور بدون توجه دقیق به جزئیات مسئله زاینده رود، تنها با اتکا به عوامل غیر کارشناسی نسبت به ارائه راهکارهای غیر اصولی و غیر علمی می‌پردازند.

در این شرایط آگاهی دقیق از ابعاد مسئله کمبود آب در حوضه آبریز زاینده رود می‌تواند به خوبی میزان عمق مشکلات گسترده آبی را مهیا کرده و به دنبال آن شرایط را برای تصمیم‌گیری درست مبتنی بر فعالیت‌های کارشناسی و به دور از حواشی ایجاد کند.

*حال و روز بد بارش حوضه آبریز زاینده رود در سال آبی گذشته

بررسی دقیق مشکلات حوضه آبریز زاینده رود باید از بررسی میزان بارش‌ها در طول سال‌گذشته و مقایسه با شرایط کنونی آغاز شود. بر این اساس به استناد آمار بارش منتشر شده از سوی وزارت نیرو، در سال آبی که از مهمرماه سال ۱۳۹۹ آغاز شد، میزان حجم بارندگی در حوضه آبریز زاینده رود معادل ۱۴۲.۴ میلیمتر برآورد می‌شود. این در حالیست که متوسط بلند مدت بارش در این حوضه ۲۴۲ میلیمتر محاسبه شده است.

به عبارت دیگر در سال گذشته، در حوضه آبریز زاینده رود ۳۵ درصد کمتر از متوسط بلند مدت باران باریده است. همچنین میزان بارش در این سال نسبت به سال گذشته نیز با کاهش ۳۶ درصدی مواجه شده است.

نکته قابل توجه در بررسی آمار بارندگی ۵۲ سال اخیر حوضه آبریز زاینده رود بیانگر آن است که بیشتر بارش در یک سال با ثبت آمار ۳۷۹.۷ میلیمتر مربوط به سال ۱۳۵۴ است و کمترین میزان بارش در این حوضه نیز در سال ۱۳۸۶ با ثبت بارش ۱۱۲.۴ میلیمتر به ثبت رسیده است.

علاوه بر این بارندگی اگر میزان بارندگی در سال ۱۳۸۶ را کنار بگذاریم، بارش ثبت شده در در سال ۱۳۹۹ کمترین میزان بارش در طول ۵۲ سال گذشته است.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

*برفی در حوضه آبریز زاینده رود وجود ندارد

میزان بارندگی ثبت شده در حوضه آبریز زاینده رود به تنهایی نمی‌تواند، ابعاد مشکلات گسترده در حوضه آبریز زاینده رود را توجیه کند. بر این اساس آگاهی از شدت و نوع بارش مورد نیاز است تا بتوان تحلیل درستی از تغییرات آورد آبی این حوضه آبریز ارائه داد.

در همین راستا، بر اساس آمار دمای ثبت شده در منطقه بالادست حوضه آبریز زاینده رود واقع در بخش کوهرنگ، روند افزایش دما در طول ۳۵ سال گذشته به ثبت رسیده است. بر این اساس در طول ۳۵ سال گذشته به طور متوسط هر دوسال افزایش ۰.۱۲ درجه‌ای دما در این منطقه اتفاق افتاده است.

به استناد آخرین آمار ثبت شده در منطقه کوهرنگ دمای هوا در سال ۱۴۰۰ برابر ۱۱.۳ درجه سانتی‌گراد اندازه‌گیری شده است در حالی که دمای هوا در سال ۱۳۶۶ در این منطقه ۹.۳ درجه بوده است.

کمترین میزان دمای به ثبت رسیده در بالادست زاینده رود ۷.۴ درجه در سال ۱۳۷۱ بوده است و بیشترین دما نیز ۱۱.۷ درجه در سال ۱۳۹۷ ثبت شده است. در این راستا اگر آمار مرتبط با سال ۱۳۹۷ را در نظر نگیریم، سل ۱۴۰۰ گرمترین سال بالادست زاینده رود در طول ۳۵ سال گذشته بوده است.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

بررسی دمای منطقه بالادست از آن جهت اهمیت دارد که افزایش دما زمینه کاهش بارندگی به شکل برف راه فراهم می‌کند. به عبارت دیگر افزایش روند کلی دما سبب می‌شود تا ذخایر برف ماندگاری چندانی نداشته باشند.

بر این مبنا در حوضه آبریز زاینده رود میزان سطح پوشش برف عملا ناچیز و حداکثر معادل ۴۶ کیلومتر مربع طی سال‌های اخیر به ثبت رسیده است.

بر اساس آمار میزان سطح پوشش برق حوضه آبریز زاینده رود متناظر با روز ۲ فوریه در ۶ سال گذشته بیانگر کاهش میزان سطح تحت پوشش برق در این منطقه است. در این راستا در تاریخ ۲ فوریه سال ۲۰۲۱ میزان سطح تحت پوشش برف در این منطقه معادل صفر برآورده شده است.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

به عبارت دیگر، روند افزایش تدریجی دما در بالادست زاینده رود سبب شده تا شاهد تغییر نوع بارش از برف به باران باشیم. این یعنی علاوه بر کاهش حجم بارندگی در طی سال‌های اخیر، شدت بارش در قالب میزان آورد آبی در واحد زمان افزایش یافته است. معنای دیگر این اتفاق آن است که در کنار بارندگی، بارش‌ها در حوضه آبریز زاینده رود به شکل سیل با جریان‌های بالا وارد مناطق پایین دست زاینده رود می‌شوند و بازه زمانی ایجاد پدیدهای خشکسالی و سیل نیز کوتاه خواهد شد و اصطلاح شاهد شرایط حدی در حوضه آبریز هستیم.

در چنین شرایط مدیریت منابع آبی باید متناسب با شرایط حدی شکل بگیرد. مسئله‌ای که در حال حاضر هیچ جایگاهی در نظام مدیریت منابع آب کشور ندارد و همین مسئله زمینه تشدید بحران در حوزه آبریز زاینده رود را به وجود آورده است.

*صفر تا صد آمار ورودی و خروجی سد زاینده رود

شرایط دقیق بارش در قالب آمار میزان بارندگی و نوع آن، می‌تواند زمینه ترسیم وضعیت کلی بحران آب زاینده رود را مهیا کند. علاوه بر این آمار بررسی دقیق ایستگاه‌های سازه‌ای  واقع در حوضه آبریز مذکور دیدگاه مرتبط با مشکلات حوضه آبریز را دقیق‌تر از قبل خواهد کرد.

بر این اساس، میزان ورودی آب به سد زاینده رود در دوره ۱۰ سال گذشته می‌تواند به ۳ بخش تقسیم شود. در بازه زمانی اول از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۳۹۴ شاهد افزایش ورودی سد از ۸۸۴ میلیون متر مکعب به ۱۴۲۹ میلیون متر مکعب بوده ایم.

این روند در سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۳۹۷ سیر کاهشی داشته و از ۱۱۳۱ میلیون متر مکعب به ۵۴۷ میلیون متر مکعب رسیده است.

در بازه زمانی سوم از سال ۱۳۹۸ تا سال ۱۴۰۰ ابتدا شاهد افزایش قابل توجه ورودی به میزان ۱۹۵۵ میلیون متر مکعب بودیم، اما در انتهای این دوره میزان ورودی سد زاینده رود به ۷۴۷ میلیون متر مکعب رسیده و یکی از کم‌ترین آمار ورودی در طول ۱۰ سال گذشته را رقم زده است.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

روند برداشت از سد زاینده رود نیز مشابه میزان آب ورودی می‌تواند به ۳ بخش تقسیم شود. بر این اساس در هر ۳ بخش آمار کاهش آب خروجی به ثبت رسیده است.

در این راستا از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۳۹۳ آب ورودی به سد زاینده رود کاهش یافته است و از ۱۱۳۷ میلیون متر مکعب به ۷۵۴ میلیون متر مکعب رسیده است.

در بخش دوم از سال ۱۳۹۴ تا سال ۱۳۹۷ همچنان روند کاهشی این بار با شدت بیشتری اتفاق افتاده است و این آمار از ۱۴۲۳ میلیون متر مکعب به ۵۸۱ میلیون متر مکعب رسیده است .

این آمار کاهش در بخش سوم از سال ۱۳۹۸ تا سال ۱۴۰۰ نیز تداوم یافته و در سال آبی ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ تنها ۷۱۷ میلیون متر مکعب آب از سد زاینده رود خارج شده است.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

*مدیریت غلط چگونه بحران آب زاینده رود را تشدید کرد؟

با توجه به آمار ورودی و خروجی آب سد زاینده رود محاسبه درصد پرشدگی این سد قابل محاسبه است. بر این اساس سد زاینده رود در طول ۱۰ سال گذشته هیچ گاه به آمار ۵۰ درصد پر از آب نرسیده و در بهترین حالت در سال ۱۳۹۸ به ۴۱ درصد رسید است.

در حال حاضر سد زاینده رود در ۲ سال گذشته شرایط بسیار نامناسبی را تجربه می‌کند و در سال گذشته تنها ۱۶ درصد از ظرفیت این سد پر بوده است. این آمار در سال جاری به ۱۸ درصد می‌رسد.

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است!

سوال مهم در این حوزه که پازل مدیریت نامتناسب با شرایط را تکمیل می‌کند، ان است که چرا با وجود آگاهی از تغییرات شرایط بارش به شرایط حدی و همچنین وجود ظرفیت مناسب برای ذخیره آب، حجم قابل توجهی از سد زاینده رود در شرایط خشکسالی حفظ نشده و بدون توجه به پیش‎بینی خشکسالی در ۲ سال پیش رو این آب در همان سال رهاسازی شده است؟ به عبارت دیگر چرا با با وجود فضای خالی ۵۹ درصدی برای سد در سال ۹۸ و آورد آبی ۱۹۵۵ میلیون مترمکعبی، شاهد خروجی آب ۱۶۱۶ میلیون متر مکعبی در سال۹۸ و ۱۷۸۳ میلیون متر مکعبی در سال ۱۳۹۹ بودیم.

در شرایط که زمینه حراست از آب ورودی سال ۱۳۹۸ به سد زاینده رود مهیا می‌شد، حجم قابل توجهی از مشکلات گسترده در ۲ سال اخیر رخ نداده و آثار خشکسالی با مدیریت صحیح منابع آب به حداقل می‌رسید.

بررسی دقیق ابعاد مشکل حوضه آبی زاینده رود بیانگر این مسئله است که احیای این حوضه بیشتر از اینکه نیازمند راهکارهای ابتکاری باشد، نیازمند تغییر رویکرد مدیریت منابع آب و تخصصی بهینه بر مبنای جزئیاتی کارشناسی از جمله مسائل اصلاح الگوی کشت است.

به عبارت دیگر اگر بدون توجه به حواشی و به طور دقیق به مسئله حوضه آبریز زاینده رود توجه کنیم، راهکار بر مبنای تجربیات موجود در کشور هویدا شده و در قالب برنامه‌ریزی میان‌مدت این بحران‌ها تعدیل خواهد شد.

منبع: فارس



منبع

۸۲ درصد سد زاینده رود خالی است! بیشتر بخوانید »