استان حلب

به گزارش مجاهدت از مشرق، منابع محلی سوریه، صبح امروز (دوشنبه)، خبر دادند جنگنده‌های روسیه و سوریه دست‌کم طی ۳ مرتبه حمله هوایی نقاطی را در شهر حلب مورد تهاجم قرار داده‌اند.

جنگنده‌های روسی و سوری افزون بر شهر حلب همچنین مناطقی را در استان حلب و شهر «خان شیخون» در جنوب ادلب هدف قرار داده‌اند.

منابع محلی سوریه می‌گویند نقاطی نیز در شمال استان حماه مورد تهاجم قرار گرفته و تمرکز این حملات بر اطراف شهر «مورک» بوده است؛ یعنی درست جایی که درگیری‌ میان ارتش سوریه و گروه تروریستی «هیئه تحریر الشام» و دیگر گروه‌های تروریستی جریان دارد.

گروه‌های تروریستی سوریه به‌ویژه گروه موسوم به هیئه تحریر الشام (جبهه النصره سابق) از اواخر هفته گذشته حمله به مناطق تحت کنترل ارتش سوریه به‌ویژه در استان حلب را آغاز کرده‌اند.

تروریست‌ها با ورود به شهر حلب بسیاری از محله‌های این شهر را تحت اشغال خود درآورده‌اند و در تلاش برای پیشروی از شمال استان حماه به سمت مرکز این استان هستند؛ اما ارتش سوریه اعلام کرده است که در حال تقویت نیروهای خود و برنامه‌ریزی برای یک ضدحمله علیه این گروه‌های تروریستی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، اتفاق جالبی که تابستان امسال روی داده است و ارزش پرداختن دارد، پویش کتاب‌خوانی «کشتی‌گیر شهید» با محوریت سه کتاب درباره سه شهید از شهدای کشتی‌گیر کشور ماست. این پویش تازه شروع شده و طبق اخباری که متولیان رسانه‌ای کرده‌اند، تا پایان هفته دفاع مقدس ادامه دارد. از جمله مزایای آن، ترویج فرهنگ مطالعه، آن‌هم مطالعه درباره قهرمانان کشور ماست و چه پربرکت است که این قهرمانان از شهدا هستند. از این‌رو، نگاهی ولو اجمالی به سه کتابی که مبنای این پویش هستند خالی از لطف و فایده نخواهد بود.

نخستین کتاب، «شاهرخ‌نامه»، روایتی داستانی از زندگی شهید شاهرخ ضرغام است. «کار نامربوط همیشه داشتی دیگه. کسی کار حسابی نمی‌کرد که. آقا اول که نمی‌دونم چی شد به ما گفتن بیا برو کشتی بگیر. این زد کلاً همه‌چیو عوض کرد. زود بیدار می‌شدم، سر موقع می‌رفتم می‌اومدم. بالا هم رفتم، دیگه سر یه مسابقه‌ای اومدن بالاسر من شب قبلش، تهدید و تیزی و این چیزا، که باید ببازی. من اصلاً نفهمیدم واقعاً آدمای کسی بودن یا بازی بود یا چی بود. دیگه منم بی‌خیال شدم. کاش نمی‌شدم. دروغ چرا؟ بهترین روزام همونا بود که کشتی می‌گرفتم. جوون بودم دیگه. خوب بود.»

این داستان را دانیال قاسمی‌پور نوشته است و او برای خلق صحنه‌ها و آوردن تک‌گویی‌ها و گفت‌وگوها، به پژوهشی گسترده درباره زندگی شهید ضرغام تکیه دارد. قاسمی‌پور کوشیده تا آن تحولی که درون شاهرخ ضرغام روی داد و بیرونش، یعنی زندگی‌اش را زیرورو کرد روایت کند و تا جایی که ممکن است به واقعیت‌ها وفادار بماند. از اغراق اجتناب می‌کند و همه‌چیز را سرجای خودش قرار می‌دهد. به قول نویسنده «خود شخصیت شهید ضرغام ویژگی‌های خاصی داشت که مانع گرفتاری نوشتارم به اغراق می‌شد؛ سیری که او در زندگی‌اش طی می‌کند و تحول شخصیتی‌اش یک‌شبه رخ نمی‌دهد که معجزه‌گونه باشد. او تحت تأثیر شرایطی که در برهه‌ای از تاریخ سرزمین‌مان رقم می‌خورد قرار می‌گیرد و از آن مهم‌تر اینکه شاهرخ در مسیر زندگی‌اش به جایی می‌رسد که باید یک طرف را انتخاب کند. در نهایت کیش فردی او تغییر زیادی نمی‌کند و فقط مسیر انتخاب‌های اوست که عوض می‌شود.»

«نخسایی‌ها» و «دوبنده خاکی»

کتاب دوم «نخسایی‌ها» نام دارد و کاری از مصطفی آقامحمدلو است. این کتاب به زندگی کشتی‌گیر شهید سجاد عفتی، از شهدای مدافع حرم اختصاص دارد و داستانی خواندنی درباره یکی از پهلوانان بی‌ادعای روزگار ما را روایت می‌کند. «کسی در مسابقات دانشگاهی او را نمی‌شناخت. بلندگوی سالن نام حریفش را خواند. سالن به احترام کشتی‌گیر مازندرانی و قهرمان استان، لبریز از سوت و کف شد و او سرحال و قبراق روی تشک آمد. کسی حریفش را نمی‌شناخت. چون چند ساعت برای کمک به وزن‌کم‌کردن نیما در سونا مانده بود، کمی بی‌حال به نظر می‌رسید و برای اینکه هم‌باشگاهی‌اش بتواند در ۶۶ کیلو کشتی بگیرد او با وجود کمبود وزن نسبت به حریف در ۷۴ کیلو کشتی می‌گرفت.»

اما واژه «نخسایی‌ها» چه معنایی دارد و به چه ماجرایی اشاره می‌کند؟ در توضیحش نوشته‌اند «نخسا» در ابتدا سرواژه طنزآلودی از عبارت «نیروهای خودسر سپاه اسلام» بود که به مرور توسط برخی مدافعان حرم در سوریه به «نیروهای خودجوش سرزمین‌های اسلامی» تبدیل شد و رفته‌رفته به‌طور جدی‌تر هویت مستقل خود را پیدا کرد. شهید عفتی نیز یکی از همین‌ها بود و میان همرزمانش به سید شناخته می‌شد. می‌گویند حتی وقتی شب‌ها با کیسه ارزاق در خانه یتیمان خالدیه و الحاضر در استان حلب می‌زد، آن‌ها نیز او را به همین نام، یعنی سید ابراهیم صدا می‌زدند.

کتاب «نخسایی‌ها» کتابی ساده و سرراست در مرور شهیدی از شهدای عزیز کشور ماست. این سادگی، در خدمت جذابیت شخصیت اصلی کتاب قرار می‌گیرد و خواننده را در همان نخستین صفحات، با متن درگیر می‌کند. «آن روزها در محله ما گوش شکسته برای خودش یک برند لاکچری حساب می‌آمد و صد امتیاز داشت. سجاد عفتی هم تکواندو را به عشق گوش شکسته‌ها رها کرد و اهل کشتی شد. وقتی هم آمد جدی و مردانه آمد. کشتی برای ما کم‌کم شد خواب و خوراک، و روز و شب‌مان را با آن سر می‌کردیم. سجاد به خاطر بدن منعطف و عقبه رزمی که داشت از بقیه جلوتر بود. زیرگیر بسیار قهار و فیتوزن حرفه‌ای باشگاه بود. بزرگ‌تر که شدیم در مسابقات دانشجویی تنکابن، تیم منطقه ما همیشه قهرمان می‌شد.»

سومین کتاب نیز «دوبنده خاکی» نام دارد و به زندگی شهید اصغر منافی‌زاده می‌پردازد. شهیدی که هم قهرمان و هم معلم بود و پیش عزیمت به جبهه برای دفاع از کشور، در آموزش و پرورش به عنوان معلم ورزش خدمت می‌کرد. او از آن دسته معلم‌ها بود که دانش‌آموزان بسیار دوستش داشتند و منش و مرام پهلوانی و زیست اخلاقی را از او می‌آموختند. نفیسه زارعی حبیب آبادی نویسنده این کتاب است و تلاش کرده تا وجوه مختلف زندگی غنی و شرافتمندانه شهید منافی‌زاده را نشان‌مان دهد.

روایت «دوبنده خاکی» در پیوند تنگاتنگ با واقعیت پیش می‌رود و همه‌چیز در آن، برای روایت هرچه بهتر و درست‌تر واقعیت است. «ساک را که تحویل گرفتم روی پله مقابل درمانگاه نشستم. سرِ حوصله وسایلم را بیرون ریختم. نگاهی به کفش‌های کشتی‌ام انداختم؛ دستم را توی لنگه‌ای از آن‌ها چپاندم. انگشت اشاره‌ام خیلی راحت از سوراخ نوک کفش بیرون زد. دلم هُری ریخت؛ انگار گنج بزرگی را از دست داده بودم. دوبندهٔ قرمزی که از عباس برادرم به من رسیده بود را بیرون کشیدم؛ بند روی شانه‌اش پاره و خون دَلَمه رویش خشک شده بود. دیگر جایی برای کوک‌های ناشیانه آبجی کبری هم نمانده بود.»

به گزارش مجاهدت از مشرق، اولین کاروان کمک های بشردوستانه حزب الله لبنان با شعار «رحماء» راهی مناطق زلزله زده سوریه شد.

این محموله شامل کمک های بهداشتی و غذایی است و مقصد آن استان لاذقیه خواهد بود.

مسئولان حزب الله اعلام کردند که کاروان های بعدی راهی استان حلب و دیگر مناطق زلزله زده سوریه خواهد شد.

کاروان حزب الله تحت نظارت سید هاشم صفی الدین رئیس شورای اجرایی حزب الله از منطقه الحدث واقع در ضاحیه جنوبی بیروت به سمت مرز سوریه حرکت کرد.

وی در سخنانی به این مناسبت گفت که ایستادگی لبنان و مشخصا مقاومت در کنار ملت سوریه در مشکلات و بحران ها امری طبیعی است.

سید هاشم صفی الدین در بخشی از اظهارات خود گفت که غربی ها فرهنگ خود را نشان دادند و ثابت کردند که شعارهای آن ها در دفاع از حقوق بشر دروغین است.

زمین لرزه ۷.۸ ریشتری بامداد ۱۷ بهمن جنوب ترکیه و شمال سوریه را لرزاند و تاکنون بیش از یکهزار و ۳۰۰ پس لرزه در این مناطق ثبت شده است.

این حادثه مرگبار واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشته و رهبران کشورهای مختلف با ملت‌های سوریه و ترکیه ابراز همدردی کرده‌اند و در این راستا کمک‌هایی نیز به دو کشور شده است.

سرویس جهان مشرق _ به نظر می‌رسد پس از ۲ سال و نیم سکون و آتش بس، یکبار دیگر تنور جنگ در خاک سوریه روشن شده است.

از هفته گذشته بود که فرماندهی ارتش ترکیه از آغاز عملیاتی با عنوان “پنجه شمشیر” سخن گفت و مدعی شد در این دور حملات علاوه بر اینکه مواضع گروه تروریستی PKK در شمال عراق و سوریه هدف قرار خواهد گرفت، ارتش ترکیه اقدام به عملیات زمینی نیز خواهد کرد.

از زمان درگیری‌های سال ۲۰۲۰ میلادی، شبه نظامیان موسوم به “نیروهای دموکراتیک سوریه” یا SDF که با بی توجهی امریکا، مناطق تحت کنترل خود را در خطر اشغال توسط ارتش ترکیه می‌دیدند با ورود ارتش سوریه و نیروهای حافظ صلح روسی به خطوط تماس میان دو طرف موافقت کردند اما همچنان از تحویل اداره شهرهایی نظیر قامشلی، حسکه، کوبانی، منبج و تل رفعت به دولت دمشق خودداری کردند.

تردیدی نیست که مناطق تحت کنترل SDF همواره به عنوان مامن و مرکز عملیات گروه پ. ک.ک علیه ترکیه شناخته شده است؛ در واقع گروه های شبه نظامی کُرد عضو SDF شاخه سوری سازمان تروریستی حزب کارگران کردستان محسوب می شوند و طبیعتا هیچگاه حاضر به تخطی از دستورات و آرمان پ. ک.ک نخواهند بود؛ بدین ترتیب صبر آنکارا در خصوص فعالیت و حملات پرتعداد شبه نظامیان کُرد به خاک این کشور یا مناطق تحت کنترل گروه های تخت حمایت خود در شمال سوریه به سر رسیده و وعده انجام عملیات زمینی برای اخراج این گروهک ها از شمال سوریه داده شد.

اردوغان این بار به وعده خود عمل خواهد کرد؟

در میانه های ماه می میلادی بود که پس از چندین دور حملات موشکی و راکتی به مناطق حضور ارتش ترکیه در شمال سوریه، رجب طیب اردوغان از پایان صبر این کشور و آمادگی برای عملیات زمینی علیه مناطق حضور گروه YPG که شاخه سوری پ. ک.ک محسوب می شوند خبر داد.

مقامات ترکیه مدعی بودند سازمان دهی عملیات ها علیه مناطق تحت کنترل این کشور در سوریه، از منطقه تل رفعت انجام می شود؛ تل رفعت شهری در شمال استان حلب است که از سال ۲۰۱۶ توسط قوای دموکراتیک سوریه کنترل می شود؛ پس از سقوط منطقه عفرین در سال ۲۰۱۸، هزاران نفر از مردم این منطقه کردنشین همراه با صدها نفر از شبه نظامیان YPG وارد تل رفعت، منغ و مرعناز شدند که اکنون پایگاه اصلی آنها و هدف جدید ترکیه و قوای متحدش برای عملیات تهاجمی است.

عملیات به دلایل نامشخص در آن زمان اجرا نشد؛ وعده بعدی اردوغان در ماه جولای داده شد و آنها شروع به بمباران سنگین محدوده اطراف تل رفعت کردند اما باز هم خبری از عملیات زمینی نبوده و این موضوع به تاخیر افتاد.

اما پس از حادثه بمب گذاری استانبول که منجر به کشته و زخمی شدن تعدادی از شهروندان ترک شد، آنکارا مسئولیت این عملیات را مستقیما علیه پ. ک.ک دانسته و مدعی شد فرد بمب گذار در خاک سوریه برای این موضوع آموزش دیده و اعزام شده است.

اینبار مقامات ترکیه عزم جدی تری برای اجرای عملیات زمینی علیه مناطق کردنشین شمال سوریه دارند؛ آنها حتی به فرماندهی ارتش روسیه در خاک سوریه نیز اعلام کردند که به هیچ عنوان حاضر به لغو عملیات نبوده و تهاجم زمینی به قصد اشغال منطقه تل رفعت قطعی است.

در روزهای گذشته بر اساس اعلام وزارت دفاع ترکیه 4 سرباز این کشور در نبرد با شبه نظامیان کرد کشته شده اند.

آیا شبه نظامیان کُرد از توهمات دیرینه خود دست برمی‌دارند؟

بر خلاف نبرد چریکی در بافت کوهستانی که در دهه های گذشته چالش ها و خسارات زیادی را برای ارتش ترکیه به همراه داشته است، یک گروه شبه نظامی با تجهیزات نظامی محدود در نبرد کلاسیک در مناطق بدون عوارض زمینی شانس چندانی برای موفقیت ندارند؛ این موضوعی است که رهبران و فرماندهان شبه نظامیان کرد سوری سالهاست از پذیرش آن سر باز می زنند.

پیش از اینکه حوادث نظیر سقوط منطقه عفرین رخ بدهد، بسیاری از رهبران سیاسی SDF تصور می کردند که کاخ سفید مانع از حمله متحد عضو ناتو خود به مناطق تحت کنترل آنها شده یا در برابر ترکیه اقدام نظامی خواهد کرد؛ گذر زمان و بی توجهی محض امریکا به تجاوزات مکرر ارتش ترکیه به شمال سوریه نشان داد این موضوع ناشی از درک ناصحیح و توهمات رهبران و فرماندهان کرد بوده است.

پیش از سقوط عفرین، تل ابیض، راس العین و … ارتش سوریه و فرماندهان روس بارها به مقامات کرد سوری پیشنهاد دادند تا با نصب پرچم سوریه در این مناطق و دعوت از نیروهای ارتش برای ورود به مرکز شهرها، مانع از حمله ترکیه و مزدورانش شوند؛ اما هر بار با مخالفت اکراد مواجه شدند.

آنها معتقد بودند می توانند در نبرد زمینی ارتش ترکیه را شکست داده و مانع از سقوط این مناطق شوند اما در بهترین حالت ۲ ماه (عفرین) و بدترین مورد تنها چند روز (تل ابیض تا راس العین) قادر به نبرد بودند و این مناطق همگی به دست ارتش ترکیه اشغال شدند.

اکنون نیز فرماندهی مرکزی ارتش روسیه به سران SDF پیشنهاد داد تا کنترل مناطق حاشیه بزرگراه بین المللی M-۴ را به ارتش سوریه واگذار کرده و مانع از تجاوز ارتش ترکیه شوند اما باز هم این خواسته منطقی، مغرورانه از سوی شبه نظامیان کرد رد شده است تا احتمالا تل رفعت، منبج و کوبانی نیز به زودی با سرنوشت عفرین مواجه شوند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از روسیاالیوم، وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که پدافند هوایی ارتش سوریه دوشنبه شب گذشته موفق شده است ۷ موشک شلیک شده از سوی جنگنده‌های رژیم صهیونیستی را ساقط کند.

“فادیم کولیت” معاون مدیر مرکز آشتی روسیه گفت که ۴ جنگنده اف ۱۶ اسرائیل ساعت ۲۳:۳۹ دقیقه دوشنبه نوزدهم جولای وارد حریم هوایی سوریه بر فراز منطقه التنف که تحت کنترل نظامیان آمریکایی است شدند.

وی گفت که جنگنده‌های اسرائیلی ۸ موشک به جنوب شرق شهر حلب شلیک کردند که ۷ موشک با سامانه‌های ضد موشکی روسیه که در اختیار نیروی هوایی سوریه بود ساقط شد.

این مقام روس اظهار داشت که یکی از موشک‌ها به مرکز پژوهش‌ها در شهر السفیره در حومه حلب اصابت کرد.

پیش از این وزارت خارجه سوریه اعلام کرده بود که رژیم صهیونیستی در ساعت ۲۳:۳۷ شب گذشته در راستای سیاست‌های هدفمند و مبتنی بر «تروریسم دولتی» و ارائه کمک مستمر به گروه‌های تروریستی مسلح و نقض مکرر قطعنامه‌های شورای امنیت اقدام به حمله هوایی به اراضی سوریه در منطقه «السفیره» واقع در جنوب شرق حلب کرد.

وزارت خارجه سوریه حمله هوایی رژیم صهیونیستی به مناطقی در استان حلب را محکوم کرد و آن را نشانه ورشکستی این رژیم و شکست طرح‌های آن دانست.