به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «قنبر راسخ» زندانی سیاسی ارتشی در دوران پهلوی، دبیر زندانیان سیاسی نیرو‌های مسلح قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و دبیر فجرآفرینان نیرو‌های مسلح قبل از انقلاب در برنامه راهبرد اظهار داشت: فجرآفرینان به عنوان اعضای نیرو‌های مسلح بودند که عملاً از سال ۱۳۴۰ فعالیت انقلابی داشته و زندانی سیاسی شده بودند.
وی درباره وضعیت ارتش در دوران رژیم پهلوی و دلایل شکل‌گیری آن اظهار کرد: رژیم پایه گذاری شده توسط رضا شاه توسط استعمار انگلیس در ایران به قدرت رسید و پس از او نیز با اصرار و تلاش بعضی افراد پسرش با تایید انگلیس و هماهنگی آمریکا به صورت مشروط بر تخت قدرت تکیه زد.
راسخ بیان کرد: رژیم دست نشانده پهلوی برای حفظ خود و حمایت و صیانت از حقوق استعمارگران انگلیسی و آمریکایی نیازمند ارتش بود، بدنه ارتش از ملت انتخاب و گزینش می‌شدند و سیاست شاه این بود که افسران جزء امکانات و حوزه اختیارات کمتری داشته باشند و به جای آن‌ها از مستشاران خارجی استفاده شود.
دبیر فجرآفرینان نیرو‌های مسلح عنوان کرد: مستشارانی از رژیم صهیونیستی و آمریکا در ایران حضور داشتند که علاوه بر حقوق بسیار بالایی که دریافت میکردند، حق توحش نیز جزو دریافتی‌های آن‌ها بود.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر دریافت حقوق و مزایای بالای مستشاران موضوع کاپیتولاسیون هم مطرح بود و مصونیت کاملی برای نیرو‌های خارجی وجود داشت.
راسخ اشاره کرد: مردم ایران توسط رژیم پهلوی در فقر، نبود بهداشت و عدم آگاهی سیاسی نگه داشته می‌شدند و تنها ملاک کسب مناصب و افزایش قدرت در این رژیم منحوس نزدیک بودن و ارتباط با دربار بود.
این مبارز انقلابی تاکید کرد: مستشاران خارجی باید در خدمت ارتش ایران می‌بودند و برای ارتقاء آموزش و توان ارتش کمک میکردند نه برای سروری و ایجاد مفاسدی که با فرهنگ مستشاری با خود به ایران آوردند.
وی اذعان کرد: تبعیض در درون ارتش بسیار فاحش بود، مشاهده مظالم اجتماعی و اتفاقاتی که سیستم ارتش شاهنشاهی در جریان بود سبب شد که اطمینان حاصل کنم که مقصر اصلی فساد شخص شاه است و برای مبارزه سیاسی و مخالفت با رژیم مصمم شوم.
راسخ تصریح کرد: تولید و خودکفایی در کشور به ندرت وجود داشت، در داخل ارتش وقتی فردی پیدا میشد که توان مهندسی و تولید بررخی محصولات را داشت تهدید میشد یا باید با نیرو‌های خارجی و برای آن‌ها کار کند یا نابودش میکردند.
این مبارز انقلابی مطرح کرد: ابتکارات محدودی در بین نیرو‌های ارتشی وجود داشت تا هزینه اضافی بر کشور تحمیل نشود چراکه حتی یک پیچ ساده که کشور نیز قابل تامین بود از کشور‌های خارجی تهیه شده و به بهانه آن چندین برابر ارزش واقعی کالا ارز از کشور خارج میشد.
وی اعلام کرد: وضعیت خفت‌باری به ارتش و ارتشیان کشور تحمیل شده بود، باید طوری می‌بودیم که آن‌ها میخواستند باشیم و طبق امیال خارجی‌ها رفتار می‌کردیم. بدنه ارتش همراه با ملت بود و با انقلابیون هم نظر بودند.
راسخ گفت: یکی از وظایف اصلی مستشاران خارجی کنترل نیرو‌های ارتشی ایرانی بودند و علاوه بر تایید صلاحیت در بدو استخدام، ارتشی‌ها همواره تحت نظر سرویس‌های جاسوسی خارجی و ضداطلاعات ارتش بودند تا مبادا اقدامی خارج از حدود و تصورات آن‌ها انجام دهند.
انتهای پیام/ 141
