استقلال

به گزارش مجاهدت از مشرق، مجتبی محرمی نامی ماندگار در تاریخ باشگاه پرسپولیس و فوتبال ایران است. فوتبالیستی که یکی از بهترین‌ها بود. وی روزگاری پیراهن شماره ۸ پرسپولیس را می‌پوشید و خاطرات خوبی را از خودش در اذهان فوتبالدوستان باقی گذاشته است. شرح گفت‌وگویی که به تازگی مسئولیت جدیدی در باشگاه پرسپولیس رفته را می‌خوانید:

از بازگشت به پرسپولیس بگویید. سمتی تازه تحت عنوان استعدادیاب و مسئول فنی و نظارت بر تیم‌های پایه پرسپولیس.

این‌ها را کنار بگذارید. من مجتبی محرمی، کارگر پرسپولیس هستم! آمده‌ام در خدمت تیمی باشم که بهترین روزهای فوتبالی‌ام را در آنجا پشت سر گذاشتم. نه می‌گویم استعداد یاب هستم، نه مسئول فنی و نظارت بر تیم‌های پایه پرسپولیس، بنویسید کارگر هستم.

به طور حتم در این سمت جدید، شرح وظایفی دارید و انتظاراتی وجود دارد.

حتما همین طور است. می‌خواهم کار کنم، دنبال این هستم قدمی بر دارم، نیامده‌ام که پول مفت بگیرم. اگر بلد باشم و بتوانم چیزهایی که در این سال‌ها در فوتبال به دست آورده‌ام را در آکادمی یاد بدهم، آن وقت وظیفه‌ام را انجام داده‌ام.

برنامه شما چیست، این انتظاراتی را که از آن حرف زدید را برآورده می‌کنید؟

از وقتی حکم گرفته‌ام هر روز صبح به آکادمی باشگاه پرسپولیس می‌روم و تا آخر می‌مانم. وارد میدان شده‌ام و هر کمکی از دستم بر آید را انجام می‌دهم. می‌خواهم به تیم‌های پایه‌ پرسپولیس کمک کنم، چراکه آکادمی پرسپولیس باید خروجی داشته باشد و استعدادها را کشف کنیم. بازیکنانی که در تیم‌های پایه‌ای پرسپولیس هستند باید پله، پله پیشرفت کنند و روزی به بزرگسالان برسند. همه تلاش خواهیم کرد تا اتفاقات خوبی در پرسپولیس رخ بدهد. باید آکادمی پرسپولیس به تیم‌های بزرگسالان بازیکن تزریق کند.

جدایی محسن خلیلی از آکادمی باشگاه پرسپولیس با حاشیه‌های زیادی همراه شد، ماجرا چی بود؟

من در جریان جدایی محسن خلیلی نیستم و نمی‌خواهم باشم. به من ارتباطی ندارد، فقط درباره محسن خلیلی یک چیزی می‌توانم بگویم. او در این مدت که ریاست آکادمی باشگاه پرسپولیس را بر عهده داشت، زحمات زیادی کشید. او برای آکادمی تلاش کرد، وقتی به آکادمی رفتم متوجه شدم نسبت به گذشته فرق کرده است. صادقانه می‌گویم تفاوت امروز تیم‌های پایه‌ای پرسپولیس با گذشته از زمین تا آسمان است. زمین تمرین، رختکن، خوابگاه، امکانات پزشکی و رفاهی آکادمی فوق‌العاده است و باید حقیقت را گفت. اینکه حالا محسن خلیلی از پرسپولیس رفته دلیل نمی‌شود از اقدامات شایسته‌ای که در طول دوران حضورش به یادگار گذاشت حرفی نزد. من در زندگی‌ همیشه حق را گفته‌ام.

در تمرینات بزرگسالان هم حاضر شدید. شرایط تیم چگونه است؟

هر وقت فرصت کنم این کار را انجام می‌دهم. گاریدو سرمربی تیم بزرگسالان پرسپولیس است و من باید بروم تا یاد بگیرم. هیچ وقت از اینکه بگویم دنبال یاد گرفتن هستم، هراسی نداشته‌ام. هفته پیش رفتم، دیروز هم این کار را انجام دادم و باز هم خواهم رفت. باید ارتباط خوبی با بزرگسالان داشته باشیم، با افشین پیروانی هم حرف زدم و او صحبت‌های خوبی انجام داد.

گاریدو شما را می‌شناسد؟

بله، حسابی با هم رفیق هستیم و ارتباط صمیمانه‌ای داریم. (باخنده)

این مساله را جدی می‌گویید؟

خیلی خوب هستیم، شاید جالب باشد بدایند وقتی به تمرین پرسپولیس رفته بودم همه لطف کردند و آمدند امضا و عکس یادگاری بگیرند. مربیان و بازیکنان پرسپولیس هم برخورد بسیار خوبی داشتند. این‌ها برای گاریدو جالب بود و از اطرافیانش پرسید این آقا (من) چه کسی است که این قدر محبوبیت داشته و همه او را دوست دارند؟

نظرت درباره گاریدو چیست؟

در این مدت که او را از نزدیک دیده‌ام انسان خوش خنده، مهربان ، قابل احترام و دوست داشتنی است و در کارش جدیت فراوانی دارد. برای من جالب است که می‌بینم با چه تلاشی در خدمت پرسپولیس است و در تمرینات انرژی زیادی می‌گذارد.

گاریدو در پرسپولیس موفق می‌شود؟

تا اینجا که موفق بوده و تیمش در لیگ برتر نتایج بسیار خوبی گرفته و شانس اول قهرمانی است. پرسپولیس خوب بازی می‌کند و به زوی صدر جدول را به نام خود سند می‌زند و دوباره مثل فصل گذشته قهرمان می‌شود. در تمرینات وقتی حاضر بودم، انگیزه بازیکنان بالا بود. آنها با انرژی زیادی تمرین می‌کردند و همه دنبال این بودند تا موفقت بزرگی را در پایان فصل جشن بگیرند. وقتی با بازیکنان حرف می‌زدم همه می‌گفتند شایسته قهرمانی در این فصل هستیم و باید به این مهم برسیم.

اما رقیبان سرسختی برای قهرمانی دارند، سپاهان، تراکتور …

قهرمانی در لیگ برتر آسان نیست و تیمی که قهرمان می‌شود راه سختی را طی می‌کند. همه تیم‌ها وقتی مقابل پرسپولیس حاضر می‌شوند انگیزه فراوانی دارند و با تمام وجود بازی می‌کنند تا خودی نشان بدهند اما پرسپولیس همیشه پرسپولیس است و عنوان پرافتخارترین تیم ایران را یدک می‌کشد.

رقیب سنتی پرسپولیس یعنی استقلال شرایط خوبی در لیگ بیست‌وچهارم ندارد، نظرتان چیست.

استقلال همیشه برای ما رقیب قابل احترامی بوده و رقیب بزرگی برای پرسپولیس است. دوست دارم استقلال در اوج باشد، نمی‌دانم چرا استقلال در این فصل نتوانسته نتایج خوبی بگیرد اما حتم دارم آنها در مسیر پیشرفت قرار خواهند گرفت. حق استقلال این جایگاه نیست، اگر آنها خوب باشند برای پرسپولیس هم خوب است. اگر شما بروید از یک استقلالی هم بپرسید که دوست دارید پرسپولیس ضعیف باشد او به شما خواهد گفت دوست ندارم پرسپولیس در رده‌های پایین جدول قرار داشته باشد.این دو تیم با یکدیگر رقیب هستند اما رقابتی بر پایه احترام دارند. استقلال و پرسپولیس آبروی فوتبال ایران هستند.

چند روز پیش حسابی از امیر قلعه‌نویی تعریف کردید.

نباید تعریف کنم؟ امیر قلعه‌نویی بچه محل، دوست و همبازی من بوده است. ۵۰ سال است با هم رفاقت داریم، می‌دانید یعنی چی؟ نیم قرن است که با هم زندگی می‌کنیم، امیر برای من مثل یک برادر می‌ماند. او وقتی در استقلال، سپاهان، تراکتور، گل‌گهر و هر کجای دیگر مربیگری کرده سر بازی با پرسپولیس وقتی بلیت می‌خواستم به جای اینکه باشگاه پرسولیس بروم پیش او می‌رفتم و می‌گرفتم. قلعه‌نویی حالا سرمربی تیم ملی است و افتخار می‌کنم که همبازی و رفیق دیروزم تا این مرحله پیشرفت کرده است. نمی‌دانم چرا برخی‌ها از او انتقاد می‌کنند، به خدا این انتقادات خوب نیست. تیم ملی می‌برد انتقاد می‌کنند، مشکل شما چیست؟ الان کره شمالی را برده‌ایم برخی به جای اینکه خوشحال باشند که یک گام دیگر به جام جهانی نزدیک‌تر شده‌ایم لب به انتقاد گشوده‌اند. این انتقادات به نظر من درست نیست و غرض ورزانه است.

شما اگر بخواهید از بازی ایران و کره شمالی حرف بزنید چه می‌گویید.

اول از همه باید خوشحال باشیم که برنده شدیم، در نیمه اول توپ و میدان در اختیار تیم ملی بود و سه گل به حریف زدیم و کره شمالی حرفی برای گفتن نداشت. اگر بازیکنان در زدن ضربات آخر دقت می‌کردند حتی می‌توانستند گل‌های بیشتری را هم وارد دروازه حریف کنند. امیر قلعه نویی در این موضوع نقش نداشت؟ اینکه در نیمه دوم بازیکن ایران اخراج شد و حریف فشار آورد باید انتقاد شود؟ گناه او چیست؟ طبیعی است وقتی تیمی سه گل عقب است و یک یار بیشتر دارد حمله کند؟ برای بزرگ‌ترین تیم‌های جهان هم چنین اتفاقی افتاده است؟ نیمه پر لیوان را ببینید، ایران با پرواز خسته کننده به لائوس رسید و بازی در زمین ناهموار برگزار شد. من حامی امیر قلعه‌نویی هستم، همان زمانی که ویلموتس از تیم ملی رفت مصاحبه کردم و گفتم قلعه‌نویی را سرمربی تیم ملی کنید. او بهترین مربی ایران است و نتایجش در تیم ملی عالی بوده، انتقاد باید باشد، اما برخی از حرف‌ها مغرضانه است.

یعنی اعتقاد داری نباید از تیم ملی انتقاد کرد؟

چرا نباید از تیم ملی انتقاد کرد؟ اما باید درست و اصولی باشد. منتقدان حرفی بزنند که به تیم ملی کمک کند نه اینکه مغرضانه و به خاطر منافع شخصی امیر قلعه‌نویی و تیم را بکوبند. من در این یکی دو روزه شایعه‌ای خواندم که از تعجب نزدیک بود سرم را به دیوار بکوبم. گفته بودند در تیم ملی اتحاد نیست و چند دستگی وجود دارد، من خودم در اردوی تیم ملی حاضر بوده‌ام و با جرات می‌توانم بگویم این تیم ملی یکی از متحدترین تیم‌هاست. همه پشت هم، رفیق و یکدل هستند. یک روز می‌گویند چرا قلعه‌نویی محمد محبی را بازی می‌دهد و روزی دیگر قایدی را وسط می‌کشند. همه جای دنیا از تیم ملی کشورشان حمایت می‌کنند و پشت آن تیم می‌ایستند اما در ایران بر عکس است. مگر چیزی مهم‌تر از پرچم و کشور، وجود دارد. این تیم ملی با پرچم ایران و برای موفقیت کشور تلاش می‌کند و به جای اینکه خوشحال باشند از اینکه در حال سریع‌ترین صعود به جام جهانی هستیم، دنبال تفرقه‌افکنی هستند.

اگر اینها با تیم ملی که با شایستگی در صدر جدول قرار گرفته این کار را می‌کنند، باید منتقدان عربستان و استرالیا چه کاری انجام دهند؟ حتما باید سرمربی این کشورها را دار بزنند! همین ژاپن به سختی و با اختلاف یک گل کره شمالی را شکست داد. توصیه من به غرض ورزان این است که دست از این حسادت‌ها بردارند.

خداداد عزیزی یکی از منتقدان تیم ملی است، نظرت درباره انتقاداتی که او انجام می‌دهد چیست؟

خداداد را دوست دارم، او یکی از بهترین فوتبالیست‌های ایران بوده است. در تیم ملی با او همبازی بوده‌ام و برایش احترام قائل هستم اما انتقادات وی را قبول ندارم. از خداداد گله دارم، چرا وقتی در تیم ملی حضور داشت حرفی نمی‌زد و چرا آن زمان از انتقادات خبری نبود؟ خداداد عزیزی به عنوان مشاور در تیم ملی حضور داشت، وظیفه مشاور مشخص است، مشاور باید نظرات خود را در خفا بدهد. او باید به قلعه‌نویی حرف‌هایش را می‌زد نه در رسانه‌ها و تلویزیون. الان وقتی مربیان کنار زمین می‌خواهند حرفی به یکدیگر بزنند جلوی دهانشان را با دستانشان می‌گیرند تا کسی حرف‌هایشان را متوجه نشود. عزیزی اگر انتقاد یا هر نظری داشت باید در جلسات با قلعه‌نویی ارائه می‌کرد. نفر اول، سرمربی است. خداداد یا هر فرد دیگری می‌تواند و می‌توانست نظراتش را به سرمربی انتقال دهد اما در نهایت اجبار نیست که حتما سرمربی قبول کند. اگر خداداد را ببینم به او خواهم گفت رفتارش اشتباه بوده است. البته …

البته چی؟

نمی‌دانم جواد خیابانی چرا این طور درباره تیم ملی کشورش حرف می‌زند. از طرفی ادعا می‌کند عاشق تیم ملی است و از طرف دیگر برای به حاشیه کشاندن تیم ملی هر کاری انجام می‌دهد. خودم با جواد خیابانی یک زمانی دچار اختلاف بودم به خاطر اینکه اشتباه قضاوتم کرد.

چه زمانی؟

در جام ملت‌های ۱۹۹۶، وقتی بازی ایران و کویت به پنالتی کشیده شد من پشت توپ ایستادم و توپ را به تیرک زدم، خودم از اینکه توپم گل نشده خیلی ناراحت بودم. حتما شعر خنده‌ی تلخ من از گریه غم انگیزتر است را شنیده‌اید. دقیقا حال من بعد از خراب شدن پنالتی همان شعر بود. جواد خیابانی که بازی را گزارش می‌کرد و گفت محرمی خندید و حاشیه درست کرد. خیابانی و عزیزی با همه اختلاف دارند. این دو نفر وقتی در تلویزیون روبه‌روی یکدیگر می‌نشینند و با هم دچار تنش می‌شوند. مگر نمی‌گویند صدا و سیما یار دوازدهم تیم ملی است، اما متاسفانه الان تلویزیون دشمن تیم ملی شده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، به نظر می‌رسد انتقالی که تابستان امسال نافرجام ماند و استقلال نتوانست با مهاجم مدنظرش قرارداد همکاری امضا کند، در زمستان عملی خواهد شد و مهاجم متولد غنا که برای تیم ملی قرقیزستان به میدان می‌رود، قرار است با باز شدن پنجره زمستانی، آبی‌پوش شود.

پس از معرفی مهاجمی به نام جوئل کوجو به جواد نکونام، سرمربی وقت آبی‌ها برای جذب این بازیکن چراغ سبز نشان داد. این بازیکن ۲۶ ساله عضو تیم دینامو سمرقند ازبکستان است و در مرحله سوم مقدماتی جام جهانی و برای دیدار با ایران به همراه تیم ملی قرقیزستان به اصفهان آمد و نمایش خوبی برابر شاگردان قلعه‌نویی داشت.

همان‌جا بود که نکونام خواستار جذب این بازیکن شد و حتی کارهای جذب او نیز به مراحل پایانی خود رسیده بود ولی مخالفت عجیب و لحظه آخری دینامو سمرقند باعث شد تا همه چیز خراب شده و استقلال در آخرین روز نقل و انتقالات فوتبال ایران نتواند با جوئل کوجو قرارداد امضا کند. موضوعی که باعث خشم و ناراحتی این بازیکن شد.

کوجو در گفت‌وگو با رسانه‌های ازبکستانی گفته بود مدیران دینامو آینده فوتبالی او را نابود کرده‌اند. مصاحبه‌های انتقادی این مهاجم غنایی حواشی را نیز برای او به دنبال داشت و پس از اینکه او در دو دیدار تیمش، از لیست بازی خط خورد، به ترکیب تیم بازگشت و قضیه حضور او در استقلال نیز به دست فراموشی سپرده شد.

اما عملکرد ضعیف مهاجمان استقلال باعث شده تا موسیمانه سفت و سخت و در این زمستان، خواستار جذب مهاجم خارجی باشد. به همین دلیل، مدیران استقلال نیز یک بار دیگر باب مذاکره با جوئل کوجو و مدیران سمرقند را باز کرده‌اند و حالا نیز اخباری مبنی بر توافقاتی برای حضور این بازیکن در ایران به گوش می‌رسد.

در شرایطی که گفته می‌شد موسیمانه قرار است در بازی ایران و قرقیزستان بازی کوجو را زیر نظر بگیرد، اکنون رسانه اسپورت ازبکستان مدعی شده که کار پیوستن این مهاجم به استقلال تمام شده است و او در زمستان به جمع شاگردان پیتسو موسیمانه اضافه خواهد شد.

اسپورت نوشته است که جوئل کوجو، بازیکن باشگاه دینامو، در آستانه پیوستن به باشگاه استقلال ایران قرار دارد. تیم سمرقند می‌تواند از این انتقال مبلغی در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار درآمد کسب کند. این مهاجم قرقیزستانی نزدیک بود در تابستان به این تیم ایرانی بپیوندد، اما به دلایل مختلف این توافق عملی نشد.

جوئل کوجو در این فصل و طی ۲۵ بازی موفق به زدن ۱۰ گل برای دینامو سمرقند شده و چهار پاس گل نیز داده است. او طی فصل قبل در ۲۳ بازی توانسته بود پانزده گل برای دینامو وارد دروازه رقبا کند و سه بار نیز پاس گل دهد. او همچنین در ۲۱ بازی برای تیم ملی قرقیزستان موفق به زدن هشت گل شده است. او به طور کلی و طی ۱۴۹ دیدار برای سه تیم آلای اوش، دینامو سمرقند و دوردوی بیشکک موفق به زدن ۸۴ گل شده و ۱۹ پاس گل داده که آمار قابل توجهی برای او در لیگ‌های ازبکستان و قرقیزستان محسوب می‌شود.

در صورت قطعی شدن جذب جوئل کوجو، باید شاهد جدایی گوستاوو بلانکو از استقلال باشیم. البته کوجو تنها خرید آبی‌ها در خط حمله نخواهد بود و این تیم حداقل یک مهاجم دیگر را به جز ستاره غنایی الاصل تیم ملی قرقیزستان جذب خواهد کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد مومنی روز شنبه برای دیدن بازی استقلال به ورزشگاه رفت اما به واسطه سمتی که داشت، این بار باید مقابل آبی پوشان قرار می‌گرفت. این استقلالی قدیمی حالا مدیرعامل باشگاه مس رفسنجان تلقی می‌شود و باید مردان خود را در جدال با تیمی می‌دید که چند سال پیراهنش را بر تن کرده و سابقه عضویت در هیات مدیره آن را هم دارد. ظهر یکشنبه فرصتی دست داد تا با مومنی پیرامون وضعیت استقلال و این مسابقه صحبت کنیم.

اولین سوال ما کاملاً مشخص است. بازی با استقلال چطور بود؟

خوشحالم که به ورزشگاه رفتم ولی از دیدن نمایش استقلال خوشحال نشدم چون به عنوان یک استقلالی قدیمی باید بگویم این تیم را در پایین‌ترین نقطه فوتبالی دیدم. استقلال هیچ نقش و نگاری در قیاس با گذشته نداشت. این تیم بزرگانی همچون: ناصر حجازی و منصور پورحیدری را روی نیمکت خود داشته است. استقلال همان تیمی است که من افتخار داشتم با آن نایب قهرمان آسیا شدم ولی چیزی که روز شنبه دیدم هیچ شباهتی به آن تیم نداشت. استقلال فقط آمده بود تا ابتدا گل نخورد و بعد از آن هم اگر توانست، به گل برسد. استقلالی‌ها ما را بردند و مبارکشان باشد ولی همانطور که گفتم من نشانی از تیم بزرگی که قبلاً سراغ داشتم، در مسابقه شنبه ندیدم.

به نظرتان مشکل در کجا بود؟

استقلال بازیکنان بزرگی دارد و یکسری نامها برای اینکه نیمکت نشین شوند، خریداری نمی‌شوند بلکه باید از آنها به بهترین شکل ممکن استفاده کرد. قبول دارم که استفاده از بازیکنان بزرگ تبعات دارد ولی باید با بهترین راهکار ممکن از آنها به بالاترین حد توان استفاده کرد. به نظرم روانشناس‌ها و افرادی که می‌توانند به لحاظ انگیزشی استقلال را برانگیخته کنند، در چنین شرایطی قطعاً می‌توانند کمک حال این تیم شوند.

مسمومیت غذایی بازیکنان شما قبل از جدال با استقلال یکی از اتفاقات عجیبی بود که رخ داد. داستان از چه قرار بود؟

متاسفانه یک شیطنت بسیار تلخ در مورد مس رفسنجان به وقوع پیوست. ما غذا را در هتل سفارش می‌دهیم و همه چیز را بر پایه اعتماد می‌گذاریم ولی اینکه دقیقاً قبل از بازی با استقلال ۶ بازیکن مس رفسنجان دچار مسمومیت شدند، خیلی عجیب بود. من به عنوان مدیرعامل باشگاه می‌دیدم که بچه‌ها چطور دل درد داشتند و حتی با آمپول هم نتوانستند بازی کنند. به کسی تهمت نمی‌زنم ولی یک نفر قبل از بازی با استقلال بازیکنان ما را مسموم کرد. باور کنید یاد آقای رویانیان و همان ماجرای آب‌های آلوده افتادم. داستانی که برای پرسپولیس در اصفهان رخ داده بود، حالا به شکلی دیگر برای مس رفسنجان در تهران رخ داد. اگر بازیکنان ما ۲۰ درصد خودشان هم بودند بدون شک ما استقلال را در تهران می‌بردیم ولی همانطور که گفتم، این اتفاق تمرکزمان را بر هم زد.

یعنی قاطعانه معتقدید مس رفسنجان می‌توانست استقلال را در تهران ببرد؟

کوچکترین تردیدی در توانایی بازیکنان و اعضای کادر فنی خودم ندارم و قاطعانه‌ این را می‌گویم. در کمال احترام باید بگویم به عنوان کسی که جدا از بحث مدیریت، در عرصه فنی هم فعالیت کرده، در وجود آقای موسیمانه چیز خاصی ندیدم. حالا اینکه می‌گویند به جوانها بازی داده هم در نوع خود قابل بحث است چون ناگفته پیداست که هرکس به بن‌بست می‌خورد، سراغ جوانان می‌رود. استقلال مجموعه بسیار بزرگی است و بزرگی می‌خواهد. ایشان مربی پرافتخاری است ولی فراموش نکنیم که استقلال ۱۰ برابر موسیمانه افتخار دارد. من روز شنبه از استقلال در قیاس با دوره‌ای که خودم بازیکن این تیم بودم فقط رنگ پیراهن و هواداران این تیم را به عنوان وجه اشتراک دیدم! متاسفانه نشانه‌های اقتدار گذشته را در این تیم ندیدم و به همین خاطر دلم سوخت.

واقعا؟

بله واقعاً. من به عنوان مدیرعامل باشگاه مس رفسنجان طبیعی بود که دغدغه این باشگاه را داشته باشم و دارم اما این حرفی که به شما می‌زنم تحت عنوان یک پیشکسوت استقلال است. شما بازی استقلال مقابل الهلال را دوباره ببینید و آن را با مسابقه‌ای که ما اسفند سال ۷۷ برابر همین الهلال داشتیم مقایسه کنید. استقلال ۲۶ سال قبل در حالی الهلال را شکست داد که ۴۵ دقیقه ۱۰ نفره بازی کردیم.

حضور سهراب بختیاری‌زاده دوست صمیمی شما روی نیمکت استقلال و تقابل غیر مستقیمی که با او داشتید هم جالب توجه بود

بله. البته من می‌خواستم سهراب را به عنوان سرمربی به مس رفسنجان ببرم و در این رابطه با او صحبت هم کردم ولی به من گفت با توجه به تعهدی که در استقلال دارد، نمی‌خواهد این تیم را تنها بگذارد و صادقانه به پای استقلال ایستاد. دنیای فوتبال همین است. شما در عین رفاقت، برخی اوقات با دوستان خود رقابت هم دارید و من می‌دیدم سهراب چقدر متین و باوقار نهایت سعی خود را می‌کند تا کمک حال استقلال شود.

انتخاب مسعود شجاعی توسط شما یک اتفاق خاص بود چون خیلی‌ها فکر می‌کردند محمد مومنی سراغ یک سرمربی استقلالی می‌رود

مسعود شجاعی یک نام بزرگ در فوتبال ایران است. فردی که کاپیتان تیم ملی ایران بوده و بارها در جام جهانی به میدان رفته است. عرصه مربیگری نیز کارنامه دارد و از جنس فوتبال است. خیلی‌ها برای انتخاب سرمربی جدید زنگ زدند ولی باور کنید هیچکس از طرف مسعود شجاعی به من زنگ نزد و همین مساله نشان می‌دهد که او چقدر سلامت است.

و حرف آخر؟

متاسفانه برخی صحبت‌های نسنجیده در موردم مطرح شده و عده‌ای مصاحبه‌هایی کرده‌اند که…محمد مومنی افتخار می‌کند از پایین‌ترین سطح فوتبال خود را بالا کشید و بازیکن تیم بزرگی همچون استقلال شد. افتخار می‌کنم که تا همین چند وقت قبل دستیار آقای درخشان در داماش گیلان بودم و الان مدیرعامل مس رفسنجان هستم. اگر دستیار بودم، توانایی آن را داشتم و اگر الان به عنوان مدیرعامل در خدمت مردم خوب رفسنجان هستم، حتماً این توانایی را در وجودم دیده‌ام. آقای مدرس خیابانی استاندار سیستان و بلوچستان بوده‌اند. آقای آرش اسماعیلی نیز از دوستان ما در مجموعه مس هستند ولی خودتان می‌توانید تحقیق کنید و ببینید که من برای نشستن روی صندلی مدیرعاملی باشگاه مس رفسنجان لابی نکردم. همه این عزیزان برایم بسیار عزیز و محترم هستند اما اگر پیگیری کنید، متوجه خواهید شد که هرگز برای به دست آوردن سمت لابی نکردم. محمد مومنی از جنس فوتبال است و امیدوارم در مس رفسنجان منشا اتفاقات خوب شوم.