استکبار جهانی

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: هر سال با فرا رسیدن ۱۶ آذر (روز دانشجو)، دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر کشور برای گرامیداشت این روز گرد هم می‌آیند و با برگزاری جلسات، کرسی‌های آزاداندیشی و مناظرات بین تشکل‌ها با نگاه‌های مختلف سعی دارند تا برخی از مشکلات خود و مردم را به گوش مسئولان برسانند.

البته که برگزاری این جلسات در سال‌های اخیر به محلی برای بگومگو‌های سیاسی بین جناح‌های مختلف نیز تبدیل شده است، اما فلسفه برگزاری جلسات در روز دانشجو به‌دلیل گرامیداشت این روز و توجه به این قشر مهم در جامعه است. اما برای دانستن اینکه چرا از ۱۶ آذر به عنوان روز دانشجو نام می‌برند باید حادثه‌ای که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران رخ داد را مرور کنیم که جالب‌تر اینجاست که آمریکایی‌ها نقش اول این سناریو را در آن سال بازی کردند، چراکه مسبب اصلی به خاک و خون کشیده شدن دانشجویان در آن روز، آمریکایی‌ها بودند.

موضوع از این قرار بود که نظامیان رژیم پهلوی، علاوه بر حمله به دانشگاه تهران برای سرکوب دانشجویان، سه دانشجو به نام‌های «مصطفی بزرگ‌نیا»، «احمد قندچی» و «آذر شریعت‌رضوی» را به شهادت رساندند. اعتراض دانشجویان به‌دلیل آمدن «ریچارد نیکسون» معاون وقت رئیس جمهور ایالت متحده آمریکا شکل گرفت و از طرفی دانشجویان به‌دلیل اینکه قرار بود تا روابط بین ایران و بریتانیا به‌شدت تقویت شود، خشمگین شده بودند. سفر نیکسون به ایران حدود یک ماه قبل از آذر آن سال رسانه‌ای شد، لذا برخی اعتراضات به این سفر از آبان آغاز شد و نهایتا در ۱۶ آذر به اوج رسید.

دانشجویان تصمیم گرفتند در فضای سنگینی که بعد از کودتای سیاه در کشور حاکم و حکومت نظامی که شکل گرفته بود، دست به برگزاری تظاهرات علیه رژیم بزنند. دو روز قبل از آن حادثه غمگین، «اردشیر زاهدی» تجدید رابطه با انگلستان را اعلام کرد و تصمیم بر این شد تا «دنیس رایت» از طرف دولت انگلستان برای بررسی اوضاع به ایران بیاید، لذا در این روز اکثر بازار‌ها و دانشگاه‌ها تظاهرات کردند و روز بعد دانشجویان دانشگاه تهران در دانشکده حقوق و داروسازی گرد هم آمدند تا برای تظاهرات ۱۶ آذر برنامه‌ریزی کنند.

صبح ۱۶ آذر فرا رسید و شرایط در دانشگاه تهران مانند روز‌های قبل نبود. تمام دانشجویان هنگام ورود به دانشگاه، به‌شدت مورد بازرسی قرار می‌گرفتند و حتی در اطراف دانشگاه تجهیزات نظامی مستقر شد که معلوم بود، رژیم تصمیم جدی برای سرکوب اعتراض احتمالی دانشجویان دارد. بعد از گذشت مدتی، سربازان برای دستگیری دو دانشجوی معترض که به حضور سربازان در محیط دانشگاه اعتراض داشتند، وارد یکی از کلاس‌ها شدند و همین اقدام آن‌ها آتش اعتراض در کل دانشگاه تهران را روشن کرد و نظامیان از بیم شروع اعتراض گسترده در محیط دانشگاه، برخی از دانشکده‌ها را تعطیل کردند و حتی بعد از مدتی رئیس دانشگاه تهران اعلام کرد که کلیه کلاس‌ها تعطیل شده است.

اوج اعتراضات در دانشکده فنی دانشگاه تهران رخ داد و با آغاز شعار‌های دانشجویان علیه پهلوی، فرمان آتش از سوی فرمانده نظامیان حاضر در محیط دانشگاه صادر شد و این‌گونه بود که دانشجویان به خاک و خون کشیده شدند و در نهایت هم سه دانشجو به شهادت رسیدند. وقاحت رژیم طاغوت به همین جا ختم نشد، چراکه رئیس پلیس اعلام کرد که «دانشجویان در ۲۶ آذر به جای توجه به کلاس درس، شروع به مسخره کردن نیرو‌های نظامی کرده بودند و با اینکه پلیس قصد زدن دانشجویان را نداشت، اما دانشجویان با هدف گرفتن اسلحه نظامیان به آن‌ها حمله کردند، لذا پلیس نیز مجبور به دفاع از خود بود و در این شرایط طبیعی است که چندین نفر زخمی و یا کشته خواهند شد». پهلوی از بیم گسترده شدن اعتراضات دستپاچه شده بود، لذا در اقدامی دیگر تیمسار «مزینی» را برای عذرخواهی و دلجویی از اساتید و دانشجویان به دانشگاه تهران می‌فرستد و حتی وی با خانواده جان‌باختگان نیز دیدار می‌کند اما نکته جالب اینجا بود که دو روز بعد از حادثه ۱۶ آذر، «نیکسون» به ایران آمد و در همان دانشگاهی که دانشجویان بی‌گناه به خاک و خون کشیده شده بودند، مدرک دکترای افتخاری در رشته حقوق دریافت کرد!

این‌گونه بود که روز ۱۶ آذر به‌دلیل مقاومتی که دانشجویان بصیر این مرز و بوم علیه آمدن معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به کشور انجام دادند، روز مقاومت و ایستادگی دانشجویان این سرزمین در برابر استعمار غرب و روز دانشجو نام گرفت تا یاد و خاطره شهدای این حادثه غم‌بار همه ساله گرامی داشته شود و البته اندیشه و راهی که این عزیزان آغاز کرده بودند ادامه یابد.

در ابتدای گزارش اعلام شد، روز دانشجو در سال‌های اخیر به میدانی برای جنگ‌های سیاسی بین جناح‌های مختلف تبدیل شده است و کمتر به اصل موضوع پرداخته می‌شود و از طرفی در این روز به جای پرداختن به دغدغه‌های دانشجویان، مسائل پیش پا افتاده سیاسی در جلسات مطرح می‌شود که بعضاً لزومی ندارد به برخی از آن‌ها پرداخته شود؛ بنابراین تشکل‌های دانشجویی باید با توجه به رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی فعالیت خود در محیط دانشگاه را ادامه دهند تا به امید خدا باری را از دوش کشور بردارند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در دیدار با دانشجویان بار‌ها تأکید کرده‌اند که دانشجویان باید در اعلام نظرات خود آزاد باشند و جنبش‌ها و تشکل‌های دانشجویی نیز باید فضا را برای برگزاری جلسات و همایش‌های مختلف مهیا کنند تا این مهم انجام شود.

در ادامه به بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با دانشجویان می‌پردازیم.

«حالا دانشجو به حیث دانشجو، عضو جنبش دانشجویی است. ممکن است آن کسی که خودش در تسخیر لانه‌ی جاسوسی فعال بوده، بعد از مدتی از کار خودش پشیمان شود. کمااینکه ما پشیمان‌شده‌هایی هم داریم! خیلی از کسانی که در جنبش دانشجویی حضور داشتند، در برهه‌ی دیگری، گرفتاری‌های زندگی و انگیزه‌های مختلف، ثبات قدم را از آن‌ها گرفت – لکن حرکت بزرگ مربوط به دانشجوست، که این حرکتِ تسخیر لانه‌ی جاسوسی یکی از مهمترینِ این حرکات است.

حالا این یک تاریخچه است، تا امروز هم ادامه دارد. در تمام دوران‌های مختلف، در طول انقلاب، حوادث گوناگون، لحظه‌های حساس و خطیر، حضور دانشجویان مؤمن، متعهد، عدالتخواه، باگذشت، توانسته فضا را در جهت صحیح هدایت کند. این برداشت من از جنبش دانشجویی و نگاه من به جنبش دانشجویی است: ضد استکباری، ضد فساد، ضد اشرافی‌گری، ضد حاکمیت تجمل‌گرایانه و زورگویانه، ضد گرایش‌های انحرافی؛ این‌ها خصوصیات جنبش دانشجویی است. در همه‌ی این سال‌های انقلاب، حضور دانشجویان در این صحنه‌ها، حضور فعال و مؤثری بوده است. دانشجو‌ها گفتمان‌ساز بوده‌اند، فضای فکری ساخته‌اند، گفتمان‌های سیاسی و انقلابی را در جامعه حاکم کرده‌اند که در موارد زیادی این وجود داشته است.

البته من قضاوتم روی بدنه‌ی دانشجوست. ممکن است افرادی، بخش‌هایی از مجموعه‌ی دانشجویی جور دیگری باشند. نه تعجب می‌کنیم، نه انکار می‌کنیم؛ مطمئناً این است؛ اما بدنه‌ی دانشجویی، طبیعت کار دانشجویی و روحیه‌ی دانشجویی، اینی است که عرض کردم. دانشجو ضد ظلم است، ضد استکبار است، ضد سلطه‌ی خارجی است، عاشق آرمان‌های بزرگ است، امیدوار به رسیدن به این آرمانهاست. در واقع حضور قشر جوان، به‌خصوص دانشجو، موتور حرکت یک جامعه است. باید دانشجو‌ها همیشه به این توجه داشته باشند و روی او برای آینده‌ی کشور حساب کنند.

دانشجو نقش‌آفرین است؛ هم در زمینه‌های علمی، هم در زمینه‌های سیاسی. آن کسانی که برای این کشور و برای این ملت خواب‌هایی دیده‌اند، ناچارند روی دانشجوی ایرانی سرمایه‌گذاری کنند؛ از جاذبه‌های غریزی گرفته تا فریب‌های سیاسی، تا دکان‌داری‌های به‌ظاهر معنوی – عرفان‌های ساختگی – که انواع و اقسام این چیز‌ها وجود دارد. تشکل‌ها می‌توانند مصونیت‌بخش باشند؛ می‌توانند دانشجو را از افتادن در گرداب‌های مختلف و منجلاب‌های مختلف نجات بدهند و حفظ کنند. این، نقشی است که تشکل‌ها می‌توانند ایفا کنند.»

گزارش از احسان یعقوبی

انتهای پیام/ 117

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: هر سال با فرا رسیدن ۱۶ آذر (روز دانشجو)، دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر کشور برای گرامیداشت این روز گرد هم می‌آیند و با برگزاری جلسات، کرسی‌های آزاداندیشی و مناظرات بین تشکل‌ها با نگاه‌های مختلف سعی دارند تا برخی از مشکلات خود و مردم را به گوش مسئولان برسانند.

البته که برگزاری این جلسات در سال‌های اخیر به محلی برای بگومگو‌های سیاسی بین جناح‌های مختلف نیز تبدیل شده است، اما فلسفه برگزاری جلسات در روز دانشجو به‌دلیل گرامیداشت این روز و توجه به این قشر مهم در جامعه است. اما برای دانستن اینکه چرا از ۱۶ آذر به عنوان روز دانشجو نام می‌برند باید حادثه‌ای که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران رخ داد را مرور کنیم که جالب‌تر اینجاست که آمریکایی‌ها نقش اول این سناریو را در آن سال بازی کردند، چراکه مسبب اصلی به خاک و خون کشیده شدن دانشجویان در آن روز، آمریکایی‌ها بودند.

موضوع از این قرار بود که نظامیان رژیم پهلوی، علاوه بر حمله به دانشگاه تهران برای سرکوب دانشجویان، سه دانشجو به نام‌های «مصطفی بزرگ‌نیا»، «احمد قندچی» و «آذر شریعت‌رضوی» را به شهادت رساندند. اعتراض دانشجویان به‌دلیل آمدن «ریچارد نیکسون» معاون وقت رئیس جمهور ایالت متحده آمریکا شکل گرفت و از طرفی دانشجویان به‌دلیل اینکه قرار بود تا روابط بین ایران و بریتانیا به‌شدت تقویت شود، خشمگین شده بودند. سفر نیکسون به ایران حدود یک ماه قبل از آذر آن سال رسانه‌ای شد، لذا برخی اعتراضات به این سفر از آبان آغاز شد و نهایتا در ۱۶ آذر به اوج رسید.

دانشجویان تصمیم گرفتند در فضای سنگینی که بعد از کودتای سیاه در کشور حاکم و حکومت نظامی که شکل گرفته بود، دست به برگزاری تظاهرات علیه رژیم بزنند. دو روز قبل از آن حادثه غمگین، «اردشیر زاهدی» تجدید رابطه با انگلستان را اعلام کرد و تصمیم بر این شد تا «دنیس رایت» از طرف دولت انگلستان برای بررسی اوضاع به ایران بیاید، لذا در این روز اکثر بازار‌ها و دانشگاه‌ها تظاهرات کردند و روز بعد دانشجویان دانشگاه تهران در دانشکده حقوق و داروسازی گرد هم آمدند تا برای تظاهرات ۱۶ آذر برنامه‌ریزی کنند.

صبح ۱۶ آذر فرا رسید و شرایط در دانشگاه تهران مانند روز‌های قبل نبود. تمام دانشجویان هنگام ورود به دانشگاه، به‌شدت مورد بازرسی قرار می‌گرفتند و حتی در اطراف دانشگاه تجهیزات نظامی مستقر شد که معلوم بود، رژیم تصمیم جدی برای سرکوب اعتراض احتمالی دانشجویان دارد. بعد از گذشت مدتی، سربازان برای دستگیری دو دانشجوی معترض که به حضور سربازان در محیط دانشگاه اعتراض داشتند، وارد یکی از کلاس‌ها شدند و همین اقدام آن‌ها آتش اعتراض در کل دانشگاه تهران را روشن کرد و نظامیان از بیم شروع اعتراض گسترده در محیط دانشگاه، برخی از دانشکده‌ها را تعطیل کردند و حتی بعد از مدتی رئیس دانشگاه تهران اعلام کرد که کلیه کلاس‌ها تعطیل شده است.

اوج اعتراضات در دانشکده فنی دانشگاه تهران رخ داد و با آغاز شعار‌های دانشجویان علیه پهلوی، فرمان آتش از سوی فرمانده نظامیان حاضر در محیط دانشگاه صادر شد و این‌گونه بود که دانشجویان به خاک و خون کشیده شدند و در نهایت هم سه دانشجو به شهادت رسیدند. وقاحت رژیم طاغوت به همین جا ختم نشد، چراکه رئیس پلیس اعلام کرد که «دانشجویان در ۲۶ آذر به جای توجه به کلاس درس، شروع به مسخره کردن نیرو‌های نظامی کرده بودند و با اینکه پلیس قصد زدن دانشجویان را نداشت، اما دانشجویان با هدف گرفتن اسلحه نظامیان به آن‌ها حمله کردند، لذا پلیس نیز مجبور به دفاع از خود بود و در این شرایط طبیعی است که چندین نفر زخمی و یا کشته خواهند شد». پهلوی از بیم گسترده شدن اعتراضات دستپاچه شده بود، لذا در اقدامی دیگر تیمسار «مزینی» را برای عذرخواهی و دلجویی از اساتید و دانشجویان به دانشگاه تهران می‌فرستد و حتی وی با خانواده جان‌باختگان نیز دیدار می‌کند اما نکته جالب اینجا بود که دو روز بعد از حادثه ۱۶ آذر، «نیکسون» به ایران آمد و در همان دانشگاهی که دانشجویان بی‌گناه به خاک و خون کشیده شده بودند، مدرک دکترای افتخاری در رشته حقوق دریافت کرد!

این‌گونه بود که روز ۱۶ آذر به‌دلیل مقاومتی که دانشجویان بصیر این مرز و بوم علیه آمدن معاون رئیس جمهور وقت آمریکا به کشور انجام دادند، روز مقاومت و ایستادگی دانشجویان این سرزمین در برابر استعمار غرب و روز دانشجو نام گرفت تا یاد و خاطره شهدای این حادثه غم‌بار همه ساله گرامی داشته شود و البته اندیشه و راهی که این عزیزان آغاز کرده بودند ادامه یابد.

در ابتدای گزارش اعلام شد، روز دانشجو در سال‌های اخیر به میدانی برای جنگ‌های سیاسی بین جناح‌های مختلف تبدیل شده است و کمتر به اصل موضوع پرداخته می‌شود و از طرفی در این روز به جای پرداختن به دغدغه‌های دانشجویان، مسائل پیش پا افتاده سیاسی در جلسات مطرح می‌شود که بعضاً لزومی ندارد به برخی از آن‌ها پرداخته شود؛ بنابراین تشکل‌های دانشجویی باید با توجه به رهنمود‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی فعالیت خود در محیط دانشگاه را ادامه دهند تا به امید خدا باری را از دوش کشور بردارند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در دیدار با دانشجویان بار‌ها تأکید کرده‌اند که دانشجویان باید در اعلام نظرات خود آزاد باشند و جنبش‌ها و تشکل‌های دانشجویی نیز باید فضا را برای برگزاری جلسات و همایش‌های مختلف مهیا کنند تا این مهم انجام شود.

در ادامه به بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با دانشجویان می‌پردازیم.

«حالا دانشجو به حیث دانشجو، عضو جنبش دانشجویی است. ممکن است آن کسی که خودش در تسخیر لانه‌ی جاسوسی فعال بوده، بعد از مدتی از کار خودش پشیمان شود. کمااینکه ما پشیمان‌شده‌هایی هم داریم! خیلی از کسانی که در جنبش دانشجویی حضور داشتند، در برهه‌ی دیگری، گرفتاری‌های زندگی و انگیزه‌های مختلف، ثبات قدم را از آن‌ها گرفت – لکن حرکت بزرگ مربوط به دانشجوست، که این حرکتِ تسخیر لانه‌ی جاسوسی یکی از مهمترینِ این حرکات است.

حالا این یک تاریخچه است، تا امروز هم ادامه دارد. در تمام دوران‌های مختلف، در طول انقلاب، حوادث گوناگون، لحظه‌های حساس و خطیر، حضور دانشجویان مؤمن، متعهد، عدالتخواه، باگذشت، توانسته فضا را در جهت صحیح هدایت کند. این برداشت من از جنبش دانشجویی و نگاه من به جنبش دانشجویی است: ضد استکباری، ضد فساد، ضد اشرافی‌گری، ضد حاکمیت تجمل‌گرایانه و زورگویانه، ضد گرایش‌های انحرافی؛ این‌ها خصوصیات جنبش دانشجویی است. در همه‌ی این سال‌های انقلاب، حضور دانشجویان در این صحنه‌ها، حضور فعال و مؤثری بوده است. دانشجو‌ها گفتمان‌ساز بوده‌اند، فضای فکری ساخته‌اند، گفتمان‌های سیاسی و انقلابی را در جامعه حاکم کرده‌اند که در موارد زیادی این وجود داشته است.

البته من قضاوتم روی بدنه‌ی دانشجوست. ممکن است افرادی، بخش‌هایی از مجموعه‌ی دانشجویی جور دیگری باشند. نه تعجب می‌کنیم، نه انکار می‌کنیم؛ مطمئناً این است؛ اما بدنه‌ی دانشجویی، طبیعت کار دانشجویی و روحیه‌ی دانشجویی، اینی است که عرض کردم. دانشجو ضد ظلم است، ضد استکبار است، ضد سلطه‌ی خارجی است، عاشق آرمان‌های بزرگ است، امیدوار به رسیدن به این آرمانهاست. در واقع حضور قشر جوان، به‌خصوص دانشجو، موتور حرکت یک جامعه است. باید دانشجو‌ها همیشه به این توجه داشته باشند و روی او برای آینده‌ی کشور حساب کنند.

دانشجو نقش‌آفرین است؛ هم در زمینه‌های علمی، هم در زمینه‌های سیاسی. آن کسانی که برای این کشور و برای این ملت خواب‌هایی دیده‌اند، ناچارند روی دانشجوی ایرانی سرمایه‌گذاری کنند؛ از جاذبه‌های غریزی گرفته تا فریب‌های سیاسی، تا دکان‌داری‌های به‌ظاهر معنوی – عرفان‌های ساختگی – که انواع و اقسام این چیز‌ها وجود دارد. تشکل‌ها می‌توانند مصونیت‌بخش باشند؛ می‌توانند دانشجو را از افتادن در گرداب‌های مختلف و منجلاب‌های مختلف نجات بدهند و حفظ کنند. این، نقشی است که تشکل‌ها می‌توانند ایفا کنند.»

گزارش از احسان یعقوبی

انتهای پیام/ 117

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: «۱۳ آبان» مصادف بود با روز ملی «مبارزه با استکبار جهانی»؛ روزی که دانشجویان پیرو خط امام (ره)، بار دیگر ماهیت اصلی شیطان بزرگ را با تسخیر لانه جاسوسی‌اش در تهران، مقابل چشمان جهانیان به‌تصویر کشیدند. امسال تقارن روز ملی «مبارزه با استکبار جهانی» با سالروز ولادت پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام جعفر صادق (ع) موجب شد تا آیه مبارک «مُحَمَّدٌ رَسولُ‌اللَّهِ، وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم…» در ذهن‌ها تداعی شود؛ آیه‌ای که همواره از آن به‌عنوان یکی از توصیه‌های قرآن کریم برای بیزاری جستن از دشمنان خدا، یاد می‌شود.

از سویی دیگر، تقارن روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با این دو «یوم‌الله» نیز بر تداعی شدن این آیه در ذهن‌ها افزوده است، خصوصاً این‌که برخی افراد، امید واهی دارند که نتیجه انتخابات آن کشور موجب گشایش اقتصادی در کشور ما شود! غافل از این‌که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «ممکن است با آمدن یا نیامدن یک فرد اتفاقاتی بیافتد؛ اما به ما هیچ ارتباطی ندارد و در سیاست جمهوری اسلامی هیچ تاثیری نخواهد داشت» و فارغ از این‌که چه‌کسی در آمریکا روی کار بیاید، سیاست‌های مستکبرانه این کشور در قبال انقلاب اسلامی ایران تغییر نخواهد کرد و همان‌گونه که معظم له فرمودند «جدای از اینکه چه کسی در آمریکا بر سر کار بیاید، اوضاع کنونی نشانگر انحطاط شدید مدنی، سیاسی و اخلاقی در آمریکاست و این، موضوعی است که صاحبان فکر و اندیشه در آمریکا به آن اذعان می‌کنند».

اگرچه ۱۳ آبان امسال، یک ۱۳ آبان خاص بود؛ اما شیوع «کرونا» مانع از برگزاری راهپیمایی بزرگ روز ملی «مبارزه با استکبار جهانی» در سراسر کشور شد؛ همان‌گونه که اعمال این محدودیت‌ها، برگزاری دیگر مراسم‌ها را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است، تا جایی که امسال عاشقان حضرت اباعبدالله (ع) از فضیلت حضور در راهپیمایی بزرگ اربعین حسینی محروم شدند. این درحالی است که در این مدت، شاهد استفاده از ظرفیت‌هایی دیگر و ابتکاراتی زیبا برای برگزاری مراسم‌های مختلف هم بوده و هستیم؛ به‌عنوان مثال، بسیاری از مراسم‌ها، خصوصاً مراسم‌های عزاداری، به‌صورت مجازی برگزار شدند و یا این‌که شاهدیم، قاب تصاویر شهدا در برخی همایش‌ها، یکی‌درمیان بر روی صندلی‌ها چیده می‌شوند، تا هم حد و اندازه فاصله‌گذاری‌ها مشخص شده و هم از این طریق، یاد و نام شهدا نیز گرامی داشته شود.

بی‌شک اهالی رسانه، با توجه به شرایط ذکر شده، نتوانستند همانند هر سال برای تهیه گزارش، به میان مردم در راهپیمایی روز «مبارزه با استکبار جهانی» رفته و نظرات انقلابی و ضداستکباری آن‌ها را منعکس کنند؛ بنابراین ما در خبرگزاری دفاع مقدس تصمیم گرفتیم تا به‌جای آن، مروری بر توصیه‌های ضداستکباری تعدادی از شهیدان والامقام دوران هشت سال دفاع مقدس در وصیت‌نامه‌هایشان داشته باشیم.

دشمن واقعی خود را استکبار جهانی، به سرکردگی آمریکا می‌دانیم

سردار شهید «نادر مهدوی»، یکی از دریادلان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۱۶ مهر سال ۱۳۶۶ به همراه همرزمان خود، در امواج نیلگون خلیج همیشه فارس در حوالی جزیره «فارسی»، به‌طور مستقیم با نیرو‌های نظامی آمریکایی که به آب‌های سرزمینی کشورمان تجاوز کرده بودند، درگیر شده و حماسه‌ای جاوید را خلق کرده و جان خود را فدای اسلام و میهن اسلامی خود کردند، تا حماسه «نادر» برای همیشه چون مُهری بر پیشانی آمریکا و دیگر جنایت‌کاران خون‌خوار زده شود.

وصیت‌نامه این شهید والامقام نشان می‌دهد که وی پیش از شهادتش، چگونه دشمن اصلی انقلاب اسلامی را شناخته است؛ چراکه وی در بخشی از وصیت‌نامه خود، در این‌باره نوشته است:

«امروز دشمن ما صدام نیست؛ امروز دشمن ما حزب بعث نیست؛ این‌ها عروسک‌های کوکی استکبارند و ما دشمن واقعی خود را استکبار جهانی، به سرکردگی آمریکا می‌دانیم. شرق و غرب، گذشته از اختلافات درونی خود، متحدانه موضعی خصمانه در برابر اسلام گرفته‌اند. بدانید که امروز، شرافت و عزت، در سایه‌ جهاد و ایثار و شمشیر است. بکشید دشمنان اسلام و دین خدا را؛ تا فکر تجاوز و غارت را در سر نپرورانند». (بیشتر بخوانید)

ای کاش ملت‌ها پوزه استکبار را بر خاک می‌مالیدند

سردار شهید «محمدابراهیم همت» را همه می‌شناسیم، شهیدی که اگرچه در وصیت‌نامه خود، خطاب به ملت‌های جهان توصیه کرده است تا در مقابل «فشار مثلث زور و زر و تزویر به خود آیند و پوزه استکبار را بر خاک بمالند» اما برخی غرب‌گراها که داعیه‌دار تفکر «نه‌غزه، نه‌لبنان…» هستند، سعی کردند تا با تحریف تفکرات انقلابی این سردار شهید اسلام، از محبوبیت وی در جامعه، در جهت رسیدن به مقاصد شوم خود بهره ببرند. این درحالی است که شهید «محمدابراهیم همت» در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است:

«بپاخیزید و اسلام را و خود را دریابید. نظیر انقلاب اسلامی ما در هیچ کجا پیدا نمی‌شود. نه شرقی ـ نه غربی؛ ای کاش ملت‌های تحت فشار مثلث زور و زر و تزویر به خود می‌آمدند و آن‌ها نیز پوزه استکبار را بر خاک می‌مالیدند». (بیشتر بخوانید)

تمام مزدوران و طاغوتیان به مقابله با انقلاب اسلامى پرداخته‌اند

شهید «محسن وزوایی» از نخستین دانشجویان پیرو خط امام (ره) بود که در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا نیز نقش داشت. وی همچنین از دانشجویان نخبه دانشگاه صنعتی شریف بود که با شروع جنگ تحمیلی، به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و حماسه‌های بی‌بدیلی را آفرید؛ شهید «وزوایی» در دوران دفاع مقدس مسئولیت‌هایی نظیر فرماندهی گردان «حبیب ابن مظاهر» تیپ محمد رسول‌الله (ص) و فرماندهی تیپ سیدالشهداء (ع) را برعهده داشت که سرانجام در عملیات آزادسازی خرمشهر به‌ شهادت رسید. این شهید والامقام در بخشی از وصیت‌نامه خود تأکید کرده است:

شهید محسن وزوایی (نفر اول از سمت راست)

«باید با هم براى خدا تا آن‌جا که در توان داریم کوشش کنیم. امروز تمام مزدوران و طاغوتیان به مقابله با انقلاب عزیز اسلامى پرداخته‌اند در رأس آن به تعبیر امام، شیطان بزرگ آمریکا و به دنبال او تمامى وابستگان دیگرش. پس از خدا غافل نشوید که پشیمانى سودى ندارد و ما باید به تعبیر امام تکلیف را عمل کنیم. اگر توانستیم پیروز مى‌شویم و اگر کشته هم بشویم شهید هستیم و این نیز خود پیروزى است». (بیشتر بخوانید)

شکر که این فرصت نصیب ما شد تا «مرگ‌بر آمریکا» بگوییم

شهید «عیدی استویی» اهل استان لرستان است که با وجود داشتن سه فرزند، نتوانست تجاوز دشمن بعثی به خاک میهن‌مان را تحمل کند؛ بنابراین به جبهه‌های نبرد شتافت. وی در ۲۳ دی‌ سال ۱۳۶۵ در بمباران هوایی خرم‌آباد به شهادت رسید و همسرش «صغرا حسن‌وند» نیز به درجه رفیع شهادت نائل آمد. این شهید والامقام در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است:

«…آرزویم این بود که هرچه بتوانیم اطلاعات کسب کنیم و آماده باشیم تا تفنگ‌هایی که بر زمین می‌افتد را برداریم و راه شهیدان را ادامه بدهیم، تا کاخ‌های سفید و کرملین بر سر مفسدین روی زمین خراب شوند. هیچ انسانی نیست که در این دنیا برای همیشه زنده بماند، پس چه بهتر که انسان در راه هدف گامی بردارد و حتی جان خویش را نثار کند. شکر خداوند یکتا که این فرصت الهی را نصیب ما کرد تا بار‌ها شعار «مرگ بر اسرائیل»، «مرگ‌بر آمریکا»، «مرگ‌بر شوروی» و «مرگ بر فرانسه» و دیگر جنایت‌کاران عصر را سر دهیم…». (بیشتر بخوانید)

بدانید که ایران اسلامی زیر بار هیچ‌گونه ظلمی نمی‌رود

شهید «الیاس محمودی» مرداد سال ۱۳۴۴ در «سوادکوه» به‌دنیا آمد و در ۲۲ مهر سال ۱۳۶۴ در «ارومیه» به شهادت رسید. وی در بخشی از وصیت‌نامه خود، خطاب به آمریکا، شوروی، اسرائیل و کشورهای مرتجع گفته است که «بدانید که ایران اسلامی زیر بار هیچ‌گونه ظلمی نمی‌رود».

در وصیت‌نامه شهید «الیاس محمودی» می‌خوانید:

«من با خونم، شما با پیام‌تان مشت محکمی بر دهان یاوه‌گویان از خدا بی‌خبر بزنید. خون‌مان، جان‌مان، دست و پا و لبان را در راه اسلام می‌دهم؛ اما زیر بار ننگ نمی‌روم و اعلام می‌کنم که من یک فرزند کوچک روح‌الله. که ای آمریکا، شوروی، اسرائیل و ای کشورهای مرتجع! بدانید که ایران اسلامی زیر بار هیچ‌گونه ظلمی نمی‌رود و کشوری است که هر کس از هر جناحی بخواهد در مقابل این انقلاب صف ببندد، می‌ایستد تا آخرین قطره خون.

ای دانش‌آموزان عزیز! با درس خواندن‌تان مشت محکمی بر دهان آمریکا، شوروی، اسرائیل و فرانسه بزنید. چرا ما باید محتاج یک دکتر هندوستانی باشیم؟ چرا ما باید محتاج مستضعفان خارجی باشیم؟ شما باید درس بخوانید تا دشمن را غمناک نمائید. درس بخوانید و به استکبار بفهمانید که ما هم مرد جنگیم و هم مرد درس و شما دانش‌آموزان امید آینده اسلام و مسلمین هستید. خدایا مرا ثابت قدم نگه‌دار تا در مقابل هرگونه اجنبی از خدا بی‌خبر بایستم و با آن تا آخرین قطره خون مبارزه کنم». (بیشتر بخوانید)

صدام کافر و اربابش آمریکا، به فرمایش امام «هیچ غلطی نمی‌تواند بکند»

بسیجی شهید «سید امیر حسین نواب کاشانی» سال ۱۳۴۳ در تهران چشم به جهان گشود و در تاریخ ۲۱ اسفند سال ۱۳۶۱ در عملیات «والفجر مقدماتی» به درجه رفیع شهادت نائل آمد. وی در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است:

«امت اسلام امروز در دو جبهه می‌جنگد که با عنایت خداوند در هر دو جبهه پیروز بوده و هست؛ یکی جبهه داخلی متشکل از منافقین، لیبرال‌ها و کمونیست‌ها و… که همگی در نهایت یک خط را دنبال می‌کنند که خط آمریکاست.

جبهه دوم جبهه نبرد با نیرو‌های خارجی که یکی از آن‌ها صدام کافر است که به‌وسیله اربابش آمریکا به حریم کشور ما تجاوز نموده است و بنا به فرمایش امام هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و صدام باید از این سخن امام عبرت گرفته باشد و به همه دنیا اعلام می‌کنیم که بدانید جنگ ما با لشکر صدام، جنگ سلاح با سلاح نیست جنگ ایمان با سلاح است که عیناً در تمام جبهه‌ها قابل حس است». (بیشتر بخوانید)

آمریکا هر لحظه در فکر نقشه‌ای برای درهم کوبیدن انقلاب اسلامی است

پاسدار شهید «مجید شهیدی» سال ۱۳۴۵ در تهران چشم به جهان گشود و در تاریخ ششم فروردین سال ۱۳۶۱ در عملیات «فتح‌المبین» به درجه رفیع شهادت نائل آمد. این شهید والامقام راه خنثی‌سازی طرح‌های خائنانه آمریکا را «امید به خدا» دانسته و در بخشی از وصیت‌نامه خود نوشته است:

«شما می‌دانید که آمریکا هر لحظه در فکر نقشه‌ای برای درهم کوبیدن این انقلاب که از اسلام ریشه گرفته است و همچنان طوفانی در هم کوبنده که کم‌کم در زمین گسترش پیدا می‌کند، می‌باشد و مردم انقلابی باید اتحاد خود را در قوای اسلام حفظ کنند و به ریسمان خدا چنگ بزنند و در کار‌ها به یکدیگر کمک کنند و برخورد‌های برادرانه داشته باشند و امیدشان فقط به خداوند توانا باشد تا اینکه طرح‌های خائنانه آن‌ها خنثی شود و هیچ غلطی نتوانند بکنند». (بیشتر بخوانید)

شعار مرگ بر آمریکایی که معنی آن سازش با آمریکاست!

نامه نوشتن به رزمندگان، یکی از کارهای مرسوم در دوران دفاع مقدس بود؛ در این راستا، افرادی که پشت خطوط مقدم بوده و به‌دلایل مختلف امکان حضور در جبهه‌ها را نداشتند، نظیر زنان و دانش‌آموزان، با نوشتن نامه‌هایی خطاب به رزمندگان، روحیه آن‌ها را دوچندان می‌کردند. شهیده «سیده طاهره هاشمی» نیز یکی از این زنان بود که در زمینه پشتیبانی از رزمندگان فعالیت‌های زیادی را انجام می‌داد، تاجایی که در ششم بهمن سال 1360 در حالی‌که برای رزمندگان اسلام که برای مقابله با ضد انقلاب‌ها در شهر مستقر بودند، مشغول جمع آوری غذا بود، مورد رگبار ضد انقلاب قرار گرفت و به شهادت رسید.

این شهیده والامقام در نامه‌ای خطاب به رزمندگان اسلام، نوشته است:

شاید بر من عیب بگیری که چرا به آگاهی دوستان و همشهریانم نمی‌پردازم. می‌دانم؛ اما آگاهی دادن به کدامین مردم؟ به مردم جان بر کف شهرم! نه می‌دانم که نمی‌گویی! زیرا باید به اشخاصی آگاهی داد که چشم‌ها را بسته و گوش‌ها را پنبه نموده به شعار دادن در سر چهار راه‌ها مشغولند.

شعار مرگ بر آمریکایی که معنی آن سازش با آمریکاست! می‌گویند که باید در این جنگ حق با باطل سازش کند. باید میانجی‌گری را پذیرفت و ملتی را که بیست سال زیر ستم بعثیان بود، تنها گذاشت. آن‌ها با شایعه‌سازی می‌خواهند مردم را گول بزنند، اما قرآن دستور داد برای شایعه‌سازان قتل و اسیری و لعنت است.

‌می‌دانم که تو تنها برای ملت ایران نمی‌جنگی، بلکه برای ملت عراق هم می‌جنگی و ملت جان برکف و شهید داده ما و عراق پشتیبان تو هستند. اگر تو شهید بشوی، صد‌ها نفر بعد از تو می‌آیند و سنگرت را حفظ خواهند کرد.

ملتی که برای هر قطعه از این میهن خون‌ها فدا کرد، دیگر سازش با نوکران آمریکا و شوروی این دشمنان اسلام را جایز نمی‌داند.

‌می‌دانم که تو تا آخرین قطره خون خواهی جنگید؛ زیرا تو فرزند خلف کسانی هستی که در جهان همیشه بر ضد ستم می‌شوریدند و تو هم مانند آن‌ها پیروز خواهی شد؛ زیرا امام‌مان، این بت‌شکن عصر گفت: «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند» و در جای دیگری گفت: «ما مرد جنگیم آقای کارتر نباید ما را از جنگ بترساند». البته به یاری خداوند بود که آمریکا در حمله نظامی به ایران در طبس نابود کرد.

شن‌های بیابان این ماموریت الهی، چون ابابیل بر سرش ریخت و تمام آن تجهیزات را نابود کرد و این بار هم کید شیطان برهم ریخت؛ چون خداوند در قرآن فرموده: «ان کید الشیطان کان الضعیفا»؛ بلی حیله شیطان ضعیف است؛ زیرا در این زمان هم به یاری خدا و هوشیاری ملت و بیداری ارتش و جان بر کفان سپاه و بسیج مانع رسیدن آمریکا به هدف شومش گردید. (ببیشتر بخوانید)

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از دفاع‌پرس، این مطالبی که از مقابل دیدگان‌تان گذشت، تنها بخش کوچکی از «استکبارستیزی» در کلام شهیدان است و بی‌شک شهیدان والامقام بسیاری هستند که در کلام و وصیت‌نامه‌های خود، در این‌باره سخن گفته‌اند و اگر بخواهیم به انتشار همه این مطالب بپردازیم، باید صدها مطلب در این زمینه منتشر کنیم.

انتهای پیام/ 113