اسرا

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، فرصت سازی اسرای ایرانی در اردوگاه‌های بعث عراق تا انجا پیش رفته بود که با امکانات محدود دست به اختراع و ساخت وسیله هم می‌زدند. ابتکارات کوچکی که باعث باز کردن گره‌های بزرگ از کار اسرا می‌شد. «ابوالفضل کشوادی» از آزادگان دوران دفاع مقدس ماجرای ساخت یکی از این وسایل را شرح داده است که در ادامه می‌خوانید.

عراقی‌ها از ما اسرا در طول روز برای بیگاری و یا تخلیه بار کامیون و یا رساندن آب با سطل‌های ۵۰ یا ۶۰ لیتری و یا کار‌های بنایی و کندن کانال و زمین و استفاده می‌کردند. یکی از این روز‌ها که برای بیگاری رفته بودیم، پشت دیوار اردوگاه دیدم که حدود ده متری سیم بلا استفاده به دیوار آویزان هست. برای رسیدن به دیوار باید دور از چشم نگهبانان از چند ردیف سیم خاردار حلقوی رد می‌شدم که با کمک و حمایت دوستان این کار را انجام دادم. بردن سیم‌ها به داخل اردوگاه دردسر بعدی بود که قبل از تفتیش ماهرانه سیم‌ها را جمع کردم و داخل شلوار گذاشتم.

بالاخره سیم‌ها را وارد بند کردم، بعد آوردن غذا، ظرف غذا را برداشتم و به آشپزخانه رفتم، یک در روغنی حلبی پیدا کردم و آن را زیر ظرف غذا چسباندم و به داخل اردوگاه آوردم. شبانه شروع کردم به ساخت و ساز، در حلبی را به ۲ قسمت مساوری تقسیم کردم بعد با سیم خاردار که بصورت مته برای کار‌های دستی درست کرده بودیم چند سوراخ رویش ایجاد کردم. فردا یک تکه تخته برای جاسازی حلب روی آن وارد بند کردم و با وسایلی که داشتم یک المنت ساختم. بعد یک تکه از سیم برقی که از دیوار بالای پنجره رد می‌شد رو لخت و آماده اتصال کردم. تقریبا یک ساعت مانده به سحری من برای اسرا چایی سحری مهیا می‌کردم البته چای و شکر را هم قبلش با ترفند‌هایی از آشپزخونه برمی داشتم. تا قبل از آن مجبور بودیم با چایی‌هایی که هر سه روز یک بار آنهم یک استکان برای پنج نفر به بچه‌ها می‌دادند سحری بخوریم. اولین شب با نگهبانی دوستان، المنت را نصب کردم و ظرف ۵ دقیقه ۲۵ الی ۳۰ لیتر آب جوش آمد.

 زمانی که سیم‌ها را نصب می‌کردم به دلیل فشار پائین برق عراق (۱۱۰ ولت بود) تمام لامپ‌های اردوگاه کم نور می‌شد مخصوصاً پروژکتورها. با تکرار این اتفاق نگهبانان به قضیه مشکوک شدند و یا مخبرین آمار داده بودند. زمانی که چراغ‌ها کم نور می‌شد نگهبانا برای سرکشی از پشت پنجره سرکشی می‌کردند، ما هم نگهبان داشتیم و بعد از اطلاع دادن سیم‌ها را جدا می‌کردم.

دیگر سرکشی نگهبانان نامحسوس شده بود یک شب وقت کار با المنت ناگهان سید عادل سر رسید و به من گفت: چیکار می‌کنی؟! خودم را زدم به نشنیدن و سیم‌ها را کشیدم و شروع به جمع کردن کردم. با فحش و بد و بیراه گفت: اونیکه دستت هست رو بده بمن! خونسرد نزدیک پنجره رفتم و المنت را پرت کردم یک طرف، بچه‌ها هم همکاری کرده و آن را قایم کردند. دست‌های خالی‌ام را بالا آوردم و گفتم: سیدی! چیزی نیست! گفت: اونیکه دستت بود! دوباره انکار کردم. از من انکار از اون اصرار، تا اینکه متوجه سطل بزرگ چای شد. گفت: اون چیه؟ گفتم: سیدی! چایی از صبح گذاشتیم زیر پتو و الان می‌خوایم سحری بخوریم. 
در «اردوگاه ۱۲» حتی نماز را هم با سختی اجازه خواندن می‌دادند چه برسد به روزه گرفتن. نگهبان نگاهی به سطل کرد و گفت: سطل رو بیار ببینم! سطل را آوردم جلو. آدم بی عقل دستش را تا مچ کرد توی چایی تازه به جوش اومده و دستش سوخت! تا صبح می‌گرفت زیر شیر آب سرد و هر چی فحش بلد بود به من می‌داد.

صبح منتظر بودند که برای بازجویی از من بیایند. چند نگهبان آمدند و آمار آخرین بند را هم گرفتند. شانسی که آوردیم قبل از ما بچه‌ها توی محوطه بودند و منم از پنجره المنت را رد کردم. آمار گرفتند و همه را فرستادند بیرون فقط به من گفتند بمانم. همون اول چند تا سیلی و لگد و کابل زدند و بعد گفتند: «وین کهربا» کجاست سیم برق؟ منم که ماشاءالله پوست کلفت و انکارکن گفتم از چیزی خبر ندار. همه بند را زیر و رو کردند، اما چیزی پیدا نکردند.

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، محسن جام‌بزرگی از اسرای دوران دفاع مقدس که سال‌ها در اردوگاه‌های رژیم بعث عراق اسیر بود خاطره شهیدی را روایت کرده است که تا آخرین لحظه مقابل دشمن سر خم نکرد.

«ابراهیم اسدی از بچه های گردان ۱۵۵ لشکر انصارالحسین (ع) همدان، هیچ‌وقت مقابل بعثی‌ها سرش را پایین نگرفت و برای این سربلندی خیلی کتک خورد. نامردها روزی به او صابون خورانده بودند و او دائم‌الاسهال شد. از شدت اسهال ضعیف و لاغر شده بود. سر به سر او می گذاشتم و به لهجه دره مرابیگی با او حرف می‌زدم تا بلکه کمی سرحال بیاید.

از بس کتک خورده بود، خود بعثی‌ها از دستش خسته شده بودند، ولی او دست بردار نبود. روزی به او گفتم: ابراهیم! خدا خیرت داده، خوب این کله را بیاور پایین. چقدر می‌خواهی کتک بخوری؟ گفت: من سرم را پایین نمی‌آورم! گفتم: آخر چرا؟ آن لحظه‌ای که می گویند، سرت را پایین بیاور. گورشان را که گم کردند، دوباره سرت را بالا ببر. گفت: مگر کار خلافی کرده‌ام که سرم پایین باشد. جنگیدن با کفار که کار بدی نیست. برای اسلام جنگیدن مایه سرافرازی است نه سرافکندگی.

ابراهیم به هیچ وجه نتوانست حتی لحظه‌ای با دشمن کنار بیاید. حتی اگر حرف درستی هم می‌زدند، نمی پذیرفت. می گفت: دشمن دشمن است، خوبی ندارد. یک بار به ما مسواک و خمیر دندان دادند. ابراهیم مسواک را نگرفت. کتکش زدند، نگرفت. هر چه بچه ها نصیحتش کردند، نگرفت. می‌گفتند: دندان‌هایت خراب می‌شود، بگیر. مسواک بزن، خوب است. می‌گفت: اگر دندان‌هایم کِرم بیندازد بهتر از آن است که از اینها مسواک بگیرم.

عفونت روده‌ای بر اثر خوردن صابون و شکنجه‌ها و ضربه‌های سنگین بر سرش، او را به شدت ناتوان کرده بود. ابراهیم تا دو ماه مانده به آزادی هم زنده بود، ولی بالاخره در عراق به شهادت رسید و مدتی مفقودالاثر بود تا اینکه پیکرش را سال ۱۳۸۱ با سایر شهدای غواص آوردند.» 

انتهای پیام/ ۱۴۱

به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، ارتش رژیم صهیونیستی به ناتوانی خود در ترور رهبران حماس و نیز ناکامی در نجات اسرای خود در غزه اذعان کرد.

روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» روز چهارشنبه به نقل از منابعی در ارتش رژیم صهیونیستی گزارش داد که این رژیم نشانه‌ای مبنی بر اینکه این رژیم بتواند اسرای خود در غزه را آزاد کند، نمی بیند.

این رسانه صهیونیستی همچنین با استناد به گفته منابع ارتش رژیم صهیونیستی اذعان کرده که هیچ نشانه‌ای دال بر اینکه ارتش این رژیم بتواند رهبران حماس را ترور کند، وجود ندارد.

منابع ارتش رژیم صهیونیستی همچنین اذعان کردند که حماس به راحتی می تواند به مناطقی بازگردد که ارتش رژیم صهیونیستی قبلاً آن را تحت کنترل گرفته بود.

رسانه‌های عبری زبان روز چهارشنبه اعلام کردند خانواده‌های اسرای صهیونیست در غزه بار دیگر در تل آویو دست به تظاهرات زده و خیابان ایالون را بستند.

تظاهرات کنندگان خواستار اقدام فوری برای دست‌یابی به توافق مبادله اسرا با مقاومت در غزه شدند.

علاوه بر این رسانه‌های عبری زبان تأیید کردند که تظاهرکنندگانی که در تظاهرات خانواده‌های زندانیان، خیابان آیالون در مرکز تل آویو را بسته بودند، دستگیر شدند.

انتهای پیام/ ۱۶۱

به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، بنیامین نتانیاهو پنجشنبه در اظهاراتی که در روزنامه عبری یدیعوت آحارنوت منتشر شد گفت: ما در بحبوحه جنگ با هدف پایان دادن به سلطه حماس هستیم.

نتانیاهو افزود: هدف ما از این جنگ، بازگرداندن اسرا و جلوگیری از وجود هرگونه تهدیدی از سمت نوار غزه در آینده است.

نخست وزیر رژیم صهیونیستی همچنین گفت که ارتش این رژیم عملیاتش علیه حماس در سراسر نوار غزه از جمله شهر رفح «به عنوان آخرین پایگاه» آن ادامه خواهد داد.

نتانیاهو، جلوگیری از ورود ارتش این رژیم به شهر رفح را به منزله پایان جنگ در نوار غزه دانست و گفت: کسانی که از ما می خواهند وارد رفح نشویم، در واقع درخواست پایان جنگ را از ما مطرح می کنند که این امر، هرگز اتفاق نخواهد افتاد.

شبکه الجزیره امروز پنج شنبه به نقل از منابع مطلع اعلام کرد: مذاکرات آتش‌بس در قاهره بدون دستیابی به توافق پایان یافت و اسرائیل درخواست حماس برای آتش‌بس دائمی، خروج از نوار غزه و بازگشت بی قید و شرط آوارگان فلسطینی به خانه‌هایشان را نپذیرفت.

منابع الجزیره گفتند: میانجیگران در قاهره تلاش کردند اختلافات میان حماس و اسرائیل را رفع کنند، اما تلاش‌های آنها بی‌نتیجه بود.

در همین راستا، یک مقام جنبش حماس به رویترز اعلام کرد که رژیم صهیونیستی تمامی تلاش‌های میانجیگران را ناکام گذاشت.

منابع رسانه ای مصر نیز اعلام کردند که مذاکرات هفته آتی ازسرگرفته خواهد شد.

طی روزهای اخیر دور جدیدی از مذاکرات باهدف دستیابی به توافق آتش‌بس پیش از ماه مبارک رمضان در قاهره آغاز شد.

«سامح شکری» وزیر خارجه مصر دوشنبه‌شب در این باره گفته بود که مذاکرات میان رژیم صهیونیستی و حماس هنوز به مرحله توافق برای برقراری آتش‌بس نرسیده است.

وزیر خارجه مصر با بیان اینکه ادامه وضعیت کنونی در غزه می‌تواند به گسترش دامنه درگیری منجر شود، گفت: قاهره با قطر تلاش می‌کنند به آتش‌بس جزیی دست پیدا کنند که منجر به آتش‌بس کامل و آزادی اسرا شود.

انتهای پیام/ ۱۶۱