اسلوونی

به گزارش مجاهدت از مشرق، سران این چهار کشور از جمله اسپانیا، ایرلند، مالت و اسلوونی آنها روز جمعه در حاشیه نشست سران اروپا در بروکسل گرد هم آمدند تا درباره «آمادگی خود برای به رسمیت شناختن فلسطین» گفت وگو کنند و افزودند که آماده انجام این کار «زمانی که شرایط مناسب باشد» هستند.

در بیانیه مشترک این سازمان آمده است: ما موافق هستیم که تنها راه دستیابی به صلح و ثبات پایدار در منطقه، اجرای راه حل دو کشوری است که اسرائیل و فلسطین در کنار هم و در صلح و امنیت زندگی کنند.

پدرو سانچز نخست وزیر اسپانیا امروز جمعه پس از نشست شورای اروپا در بروکسل گفت که این کشور با سران ایرلند، مالت و اسلوونی توافق کرده تا اولین گام‌ها در راستای به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی را انجام دهند.

۹ کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا در حال حاضر حق فلسطینیان را برای داشتن یک کشور بر اساس مرزهای موسوم به ۱۹۶۷ به رسمیت می شناسند که شامل کرانه باختری، نوار غزه و بیت المقدس شرقی می شود.

مالت، همراه با کشورهای شرق اروپا مانند بلغارستان، جمهوری چک، رومانی و اسلواکی، از سال ۱۹۸۸ حق فلسطینی‌ها برای داشتن کشوری مستقل را به رسمیت شناخته‌اند. در سال ۲۰۱۴، سوئد اولین کشور عضوی بود که به طور یکجانبه حق فلسطینی‌ها برای داشتن کشور را به رسمیت شناخت.

اگرچه اتحادیه اروپا به اتفاق آرا از راه حل موسوم به دو دولتی و برسمیت شناختن کشور فلسطینی حمایت نکرده است، اما از زمان شروع جنگ در غزه، ایرلند و اسپانیا بارها آمادگی خود را برای به رسمیت شناختن فلسطین ابراز کرده‌اند و تلاش هایی را برای تشدید موضع اتحادیه اروپا در قبال رژیم صهیونیستی در واکنش به جنایات هولناک این رژیم آغاز کرده‌اند.

نوامبر گذشته، سانچز متعهد شد که دولت تازه تأسیس او، به رسمیت شناختن کشور فلسطین را اولویت اصلی فعالیت های خود در زمینه سیاست خارجی قرار خواهد داد.

در ماه فوریه، لئو وردکار، نخست وزیر مستعفی ایرلند نیز تأیید کرد که گروهی از کشورهای عضو در حال مذاکره برای به رسمیت شناختن رسمی فلسطین هستند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تیم ملی فوتبال روسیه در فیفادی ماه مارس این فرصت را پیدا کرد تا دو بازی تدارکاتی به ترتیب برابر ایران و عراق انجام بدهد. روسیه که بعد از محرومیت از سوی اتحادیه فوتبال اروپا و فدراسیون جهانی فوتبال برای حضور در مسابقات بین المللی طرح انتقال به فوتبال آسیا را دنبال می کند در یک سال اخیر با تیم های قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، ایران و عراق بازی کرده است.

روس ها پس از پیروزی برابر قرقیزستان، در سه مسابقه متوالی بعدی به تساوی رسیدند و روز گذشته هم موفق شدند عراق را با نتیجه ۲ بر صفر شکست بدهند.

«والری کارپین» سرمربی تیم ملی روسیه که برای کسب این نتایج تا پیش از رویارویی با عراق تحت فشار قرار داشت، پس از بازی روز گذشته به سئوالی درباره ارزیابی اش از سطح تیم های آسیایی و مقایسه با تیم های اروپایی واکنش نشان داد.

کارپین درباره اینکه فوتبال آسیا قویتر از اروپا است یا ضعیفتر؟ گفت: در مقایسه با چه تیم هایی؟ به نظرم ایران از تیم هایی مثل اسلوونی و اسلواکی قوی تر است. در اروپا تیم های قویتر یا ضعیفتر هستند و در آسیا هم همینطور است.

وی همچنین در پاسخ به این سئوال که آیا ممکن است روسیه از آسیا صعود ساده تری به جام جهانی داشته باشد؟ تاکید کرد: نمی دانم در آسیا چند گروه هستند و چند تیم راهی جام جهانی می شوند اما مطمئناً صعود به جام جهانی از آسیا هم ساده نخواهد بود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، اخیراً مسئله عضویت دو کشور اروپای شمالی یعنی فنلاند و سوئد در ائتلاف نظامی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به «ناتو» خبرساز شده و حساسیت‌ها و تنش‌های سیاسی بسیاری را برانگیخته است.

روسیه بارها گسترش هر چه بیشتر و بی وقفه این ائتلاف نظامی به سمت مرزهایش را از خطوط قرمز خود معرفی کرده و همین مسئله از دلایل عمده شروع عملیات نظامی این کشور در اوکراین عنوان شده است؛ جایی که به گفته مقامات کرملین، دولت کی یف با کنار گذاشتن وضعیت بی طرفی خود و پافشاری بر عضویت در اتحادیه اروپا (که مسئله عضویت در ناتو جزو مقدمات آن است)، زمینه را برای سوءاستفاده غربی‌ها فراهم نمود و باعث ایجاد جنگ اوکراین شد.

کشوری مانند مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد نمود پیمان نظامی ناتو از سالی که تشکیل شد (۱۹۴۹ میلادی)، همچنان به گسترش خود و یارگیری هر چه بیشتر در اروپا، به ویژه اروپای شرقی ادامه داده است. این مسئله به طور ویژه خود را در قبال کشورهایی که پیشتر از اقمار اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند، نشان می‌دهد.

در طرف دیگر این ماجرا نیز سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) قرار دارد که به نوعی می‌توان گفت خلف «پیمان ورشو» است که در پاسخ به ناتو توسط شوروی سابق ایجاد و پس از فروپاشی شوروی نیز، منحل شد.

باید این مسئله را یادآوری کرد که اصل و اساس پیدایش ائتلاف ناتو، تقابل با قدرت نظامی شوروی بود. اما این ائتلاف پس از فروپاشی شوروی نیز به حیات خود ادامه داد و سعی در گسترش هر چه بیشتر خود به سمت مرزهای روسیه نمود.

عضویت کشورهای جمهوری چک، مجارستان و لهستان در سال ۱۹۹۹ در این پیمان، بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی، رومانی، اسلواکی و اسلوونی در سال ۲۰۰۴، آلبانی و کرواسی در سال ۲۰۰۹، مونته نگرو در سال ۲۰۱۷ و مقدونیه شمالی در سال ۲۰۲۰ نشانگر اشتهای بی پایان این سازمان نظامی در جذب کشورهای بیشتر دارد.

اکنون نیز با مطرح شدن درخواست عضویت فنلاند و سوئد موج جدیدی از تنش‌ها به وجود آمده است. «استانیسلاو زاس» دبیرکل سازمان پیمان امنیت جمعی در این باره طی سخنانی هشدار داد که پیوستن فنلاند و سوئد به ناتو افزایش تنش‌ها را در منطقه به همراه خواهد داشت.

همه این موارد در حالی است که به اذعان کارشناسان سیاسی و نظامی، هر گونه عضویت کشورهای مجاور و نزدیک کشورهای عضو ناتو در دیگر ائتلاف‌های نظامی، برای ناتو غیر قابل قبول است. برای مثال کشور مکزیک محال است بتواند قصد عضویت در سازمان پیمان امنیت جمعی را داشته باشد چرا که آمریکا به عنوان رأس هرم قدرت در ناتو به شدت با این مسئله مخالفت خواهد کرد.

تاریخ خود گویای این قبیل استانداردهای دوگانه واشنگتن و غربی‌ها بوده است. بحران سال ۱۹۶۲ میلادی بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بر سر کوبا، خود نمونه‌ای بارز از این مسئله است، جایی که واشنگتن با استقرار تسلیحات شوروی در کوبا که البته علت اصلی آن استقرار موشک‌های آمریکا در ترکیه بود، به شدت مخالفت کرد و تنش‌ها بین دو طرف در این زمینه به حدی بالا گرفت که جهان به مرز برخورد هسته‌ای رسید.

اکنون و با توجه به مسئله گسترش ناتو، به نظر می‌رسد که سازمان پیمان امنیت جمعی درصدد بازبینی برخی مسائل و اعمال سیاست‌هایی جدید برآمده است.

وزیر خارجه روسیه با اشاره به تلاش‌ها برای افزایش نفوذ غرب در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلاف‌هایی مانند سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) آسیب زنند چند روز پیش در همین رابطه، «ولادیمر پوتین» رئیس جمهور روسیه اعلام کرد که سازمان پیمان امنیت جمعی نقشی بسیار مهم در ایجاد ثبات در فضای پس از فروپاشی شوروی ایفا می‌کند و وی امیدوار است که امکانات و نفوذ آن افزایش یابد.

پوتین در نشست این سازمان در این باره گفت: امیدوارم که این سازمان که طی سال‌های گذشته به یک ساختار بین المللی تمام عیار مبدل شده است، به گسترش خود ادامه دهد. همچنین منظورم روزهای سخت و دشوار نیز است.

اظهارات رئیس جمهور روسیه در این زمینه و با توجه به نادیده گرفته شدن خطوط قرمز مسکو توسط ناتو و غرب، به طور تلویحی خبر از تحولاتی در درون این سازمان و گسترش آن می‌دهد، احتمالاً به این معنی که باید منتظر حضور کشور یا کشورهایی جدید به عنوان عضو یا اعضای این سازمان باشیم.

این گمانه زنی وجود دارد که سازمان مذکور با اتخاذ اقدامات متقابل و گسترش حضور خود در دیگر مناطق جهان، سعی خواهد کرد تا از دامنه نفوذ و گسترش ناتو در اروپا و جهان کم کند.

در همین رابطه، سازمان پیمان امنیت جمعی اعلام کرد که وزرای دفاع کشورهای عضو این سازمان در مورد چالش‌ها و تهدیدات امنیت نظامی در مناطق مرتبط با امنیت جمعی این کشورها، نشستی را در ۲۴ ماه مه (۳ خرداد) برگزار خواهد کرد.

پیشتر «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه نیز با اشاره به تلاش‌های غرب برای افزایش نفوذ خود در آسیای مرکزی اعلام کرد که کشورهای غربی در تلاشند تا به روابط متحدان در ائتلاف‌هایی مانند کشورهای مشترک المنافع، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO)، سازمان همکاری‌های شانگهای (SCO) و اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) آسیب زنند.

وی همچنین افزوده بود که بر خلاف برخی از کشورهای غربی، مسکو منطقه آسیای مرکزی را به عنوان عرصه‌ای برای رویارویی ژئوپلیتیکی، مطابق با مفهوم استعماری «بازی بزرگ» نمی بیند.

روسیه، بلاروس، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان، به عنوان اعضای اصلی سازمان پیمان امنیت جمعی هستند و به نظر می‌رسد مسکو تلاش خواهد کرد تا نه تنها آسیای مرکزی را از جولان غرب دور نگه دارد، بلکه بر دامنه نفوذ و گسترش این سازمان نیز بیفزاید.

البته این گسترش و نفوذ سازمان پیمان امنیت جمعی می‌تواند علاوه بر اینکه به معنای پذیرش اعضای جدید باشد، به این معنی نیز باشد که اعضای فعلی این سازمان دامنه همکاری‌های نظامی و ژئوپلیتیکی خود را با کشورهایی که در زمینه‌های نظامی حرفی برای زدن دارند و از قدرت‌های منطقه‌ای محسوب می‌شوند، افزایش دهند.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از یورونیوز، «جن ساکی»، سخنگوی کاخ سفید روز سه‌شنبه اعلام کرد که «جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا هفته آینده برای گفتگوی با رهبران اروپایی درباره حمله روسیه به اوکراین به اروپا سفر خواهد کرد.

قرار است که بایدن در اجلاس فوق العاده ناتو در بروکسل در ۲۴ مارس با رهبران اروپایی دیدار کند. او همچنین در نشست برنامه ریزی شده شورای اروپا برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه روسیه شرکت خواهد کرد.

سخنگوی کاخ سفید در ادامه گفت: «زمانی که بایدن در اروپا حضور دارد، هدف او این است که شخصاً با همتایان اروپایی خود ملاقات کند و در مورد اوکراین صحبت کند، چون ما تا به امروز به طرز باورنکردنی با هم هماهنگ بوده ایم.»

این سفر پس از سفر هفته گذشته «کامالا هریس»، معاون رئیس جمهور آمریکا به کشورهای لهستان و رومانی در شرق اروپا انجام می‌شود تا بر حمایت دولت بایدن از متحدان ناتو تاکید کند.

ساکی در عین حال گفت که جزئیات بیشتری در مورد اینکه آیا بایدن در طول این سفر به لهستان سفر کند یا خیر ندارد.

اعلام سفر بایدن به اروپا در همان روزی اعلام شد که رهبران لهستان، جمهوری چک و اسلوونی با وجود خطرات امنیتی برای نشان دادن حمایت خود از اوکراین با قطار عازم کی یف شدند.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از گاردین، وزارت امور خارجه آمریکا به شهروندان آمریکایی توصیه کرده است که فوراً روسیه را ترک کنند.

در حالی که تعداد زیادی از خطوط هوایی پروازهای خود را به داخل و خارج روسیه لغو کردند و بسیاری از کشورها حریم هوایی خود را به روی خطوط هوایی روسیه بسته‌اند، وزارت خارجه آمریکا خواستار ترک فوری روسیه شده است. این وزارتخانه روز یکشنبه گفت: شهروندان آمریکایی باید فوراً از طریق پروازهای تجاری که هنوز در دسترس هستند، روسیه را ترک کنند.

ماه گذشته نیز، ایالات متحده به آمریکایی‌ها درباره سفر به روسیه به دلیل تنش در امتداد مرز با اوکراین و همچنین «احتمال آزار و اذیت شهروندان آمریکایی و توانایی محدود سفارت برای کمک به شهروندان آمریکایی در روسیه» و هشدار داده بود.

تاکنون انگلیس، فنلاند، لهستان، رومانی، بلغارستان، جمهوری چک، لیتوانی، لتونی، استونی و اسلوونی در واکنش به حمله روسیه به اوکراین، حریم هوایی خود را بر پروازهای شرکت‌های هواپیمایی روسیه بسته‌اند.