اسکورت

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ دهم اردیبهشت هر سال در تقویم کشورمان روز ملی خلیج فارس نام‌گذاری شده است به همین جهت اگر نگاهی گذرا به آنچه طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در خلیج فارس روی داده، داشته باشیم به خوبی متوجه می‌شویم که طی این مدت آبراه بین المللی خلیج فارس گذشته از مناقشات بیهوده سیاسی که بعضاً بر سر جزایر ایرانی مطرح می‌شود، این آبراه به دلیل اینکه محل صادرات ۳۰ درصد نفت جهان است و بیش از ۷۰ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی را در خود جای داده، در طول تاریخ مورد طمع کشور‌های استعماری بوده که نمونه بارز آن وقوع جنگ نفتکش‌ها از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ است؛ البته پیش از آن نیز به واسطه اهمیتی که این منطقه داشته مورد تاخت و تاز ارتش استعماری کشورهای پرتغال و انگلستان هم بوده است.

اهمیت این آبراه بین المللی در جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان، موجب شد تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار ارتش جمهوری اسلامی ایران نیرویی جدید برای مقابله با اقدامات ارتش عراق در خلیج فارس، تشکیل دهد؛ بدین ترتیب نیروی دریایی سپاه در سال ۱۳۶۱ گردان دریایی در ناحیه ۶ بوشهر را با یک فروند یدک‌کش متعلق به نیروگاه اتمی بوشهر و دو فروند قایق با بدنه چوبی راه‌اندازی کرد.

این اقدام سپاه باعث شد تا به تدریج این نیروی تازه‌تأسیس سپاه عرصه را در دریا بر دشمنان این سرزمین تنگ کند که نمونه آن مین‌ریزی و شلیک موشک‌های موسوم به «کرم ابریشم» است؛ مین‌ریزی در خلیج فارس موجب شد تا نفتکش «بریجتون» علی‌رغم اینکه توسط پنج شناور نیروی دریایی ارتش آمریکا اسکورت می‌شد، از ادامه حرکت خود باز ایستد و ماشین تبلیغاتی آمریکا را هم با شکست مفتصحانه‌ای روبه‌رو سازد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس برای آن که آب‌های خلیج فارس را در جهت کُند و یا متوقف کردن ماشین جنگی ارتش عراق ناامن کند، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ با قایق‌های تندروی خود موسوم به قایق‌های «عاشورا» به کشتی «ایوان کوروتیف» شوروی حمله می‌کند و در همین راستا به واسطه مین ریزی که سپاه در خلیج فارس انجام داده بود، کشتی روسی «مارشال چوخوف» نیز با مین برخورد می‌کند.

این اقدامات سپاه ادامه یافت تا اینکه در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ سه بالگرد نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا با پنج شناور تندروی سپاه به فرماندهی «نادر مهدوی» درگیر می‌شوند و طی آن یک بالگرد آمریکایی و سه قایق نیروی دریایی سپاه مورد اصابت قرار می‌گیرند و طی آن نادر مهدوی هم به شهادت می‌رسد.

اما سپاه دست از مقابله با نیرو‌های ارتش متجاوز آمریکا برنمی‌دارد؛ زیرا در بیست و سوم و بیست و چهارم مهر ۱۳۶۶ با دو فروند موشک، سوپرتانکر‌های آمریکایی به نام‌های «سونگاری» و «سی اُیل سیتی» را در اسکله الاحمدی کویت مورد اصابت قرار می‌دهد؛ هرچند آمریکایی‌ها در اقدامی تلافی‌جویانه به سکوی نفتی رشادت ایران حمله کردند، ولی باز هم سپاه دست از رویارویی با آمریکا برنداشت؛ چرا که در ۲۰ فروردین ۱۳۶۷ شناور آمریکایی «تنی ساموئل بی رابرتز» با مین دریایی برخورد کرد.

نیروی دریایی سپاه، با استفاده از قایق‌های تندرو در مدت یک سال و نیم درگیری مستقیم با آمریکایی‌ها در دهه ۱۳۶۰ هرچند ۹ شهید تقدیم انقلاب کرد، ولی در مقابل موفق شد از آمریکا ۵۲ نفر تلفات بگیرد؛ همچنین در این مدت اگرچه نیروی دریایی سپاه چهار فروند قایق را از دست داد، اما آمریکایی‌ها هم سه فروند ناو شامل ناو‌های «ساموئل رابرت»، «سی اُیل سیتی» و «سانگاری» و نیز دو فروند بالگرد را از دست دادند.

بعد از دفاع مقدس نیز، چون مأموریت حفظ و حراست از آب‌های سرزمینی کشورمان در خلیج فارس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شده بود، در اجرای این مأموریت به دفعات با نیروی دریایی ارتش آمریکا مواجه شده و اگرچه به رویارویی نظامی منتهی نشده، ولی مصمم بودن سپاه در حفظ و حراست از آب‌های سرزمین کشورمان در خلیج فارس موجب شده تا آمریکایی‌ها و کشور‌های فرامنطقه‌ای در صورت ورود به آب‌های کشورمان با اقدام قاطع سپاه مواجه شوند؛ لذا این موضوع باعث شده تا همواره آن‌ها از رویارویی مستقیم نظامی با نیروی دریایی سپاه پرهیز کنند؛ چون می‌دانند به محض بروز درگیری نظامی، شناور‌های آن‌ها به هدف‌های راحتی تبدیل می‌شوند و این آبراه به قبرستان شناورهای‌شان تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ دهم اردیبهشت هر سال در تقویم کشورمان روز ملی خلیج فارس نام‌گذاری شده است به همین جهت اگر نگاهی گذرا به آنچه طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در خلیج فارس روی داده، داشته باشیم به خوبی متوجه می‌شویم که طی این مدت آبراه بین المللی خلیج فارس گذشته از مناقشات بیهوده سیاسی که بعضاً بر سر جزایر ایرانی مطرح می‌شود، این آبراه به دلیل اینکه محل صادرات ۳۰ درصد نفت جهان است و بیش از ۷۰ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی را در خود جای داده، در طول تاریخ مورد طمع کشور‌های استعماری بوده که نمونه بارز آن وقوع جنگ نفتکش‌ها از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ است؛ البته پیش از آن نیز به واسطه اهمیتی که این منطقه داشته مورد تاخت و تاز ارتش استعماری کشورهای پرتغال و انگلستان هم بوده است.

اهمیت این آبراه بین المللی در جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان، موجب شد تا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار ارتش جمهوری اسلامی ایران نیرویی جدید برای مقابله با اقدامات ارتش عراق در خلیج فارس، تشکیل دهد؛ بدین ترتیب نیروی دریایی سپاه در سال ۱۳۶۱ گردان دریایی در ناحیه ۶ بوشهر را با یک فروند یدک‌کش متعلق به نیروگاه اتمی بوشهر و دو فروند قایق با بدنه چوبی راه‌اندازی کرد.

این اقدام سپاه باعث شد تا به تدریج این نیروی تازه‌تأسیس سپاه عرصه را در دریا بر دشمنان این سرزمین تنگ کند که نمونه آن مین‌ریزی و شلیک موشک‌های موسوم به «کرم ابریشم» است؛ مین‌ریزی در خلیج فارس موجب شد تا نفتکش «بریجتون» علی‌رغم اینکه توسط پنج شناور نیروی دریایی ارتش آمریکا اسکورت می‌شد، از ادامه حرکت خود باز ایستد و ماشین تبلیغاتی آمریکا را هم با شکست مفتصحانه‌ای روبه‌رو سازد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس برای آن که آب‌های خلیج فارس را در جهت کُند و یا متوقف کردن ماشین جنگی ارتش عراق ناامن کند، ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ با قایق‌های تندروی خود موسوم به قایق‌های «عاشورا» به کشتی «ایوان کوروتیف» شوروی حمله می‌کند و در همین راستا به واسطه مین ریزی که سپاه در خلیج فارس انجام داده بود، کشتی روسی «مارشال چوخوف» نیز با مین برخورد می‌کند.

این اقدامات سپاه ادامه یافت تا اینکه در ۱۶ مهر ۱۳۶۶ سه بالگرد نیرو‌های ویژه ارتش آمریکا با پنج شناور تندروی سپاه به فرماندهی «نادر مهدوی» درگیر می‌شوند و طی آن یک بالگرد آمریکایی و سه قایق نیروی دریایی سپاه مورد اصابت قرار می‌گیرند و طی آن نادر مهدوی هم به شهادت می‌رسد.

اما سپاه دست از مقابله با نیرو‌های ارتش متجاوز آمریکا برنمی‌دارد؛ زیرا در بیست و سوم و بیست و چهارم مهر ۱۳۶۶ با دو فروند موشک، سوپرتانکر‌های آمریکایی به نام‌های «سونگاری» و «سی اُیل سیتی» را در اسکله الاحمدی کویت مورد اصابت قرار می‌دهد؛ هرچند آمریکایی‌ها در اقدامی تلافی‌جویانه به سکوی نفتی رشادت ایران حمله کردند، ولی باز هم سپاه دست از رویارویی با آمریکا برنداشت؛ چرا که در ۲۰ فروردین ۱۳۶۷ شناور آمریکایی «تنی ساموئل بی رابرتز» با مین دریایی برخورد کرد.

نیروی دریایی سپاه، با استفاده از قایق‌های تندرو در مدت یک سال و نیم درگیری مستقیم با آمریکایی‌ها در دهه ۱۳۶۰ هرچند ۹ شهید تقدیم انقلاب کرد، ولی در مقابل موفق شد از آمریکا ۵۲ نفر تلفات بگیرد؛ همچنین در این مدت اگرچه نیروی دریایی سپاه چهار فروند قایق را از دست داد، اما آمریکایی‌ها هم سه فروند ناو شامل ناو‌های «ساموئل رابرت»، «سی اُیل سیتی» و «سانگاری» و نیز دو فروند بالگرد را از دست دادند.

بعد از دفاع مقدس نیز، چون مأموریت حفظ و حراست از آب‌های سرزمینی کشورمان در خلیج فارس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی واگذار شده بود، در اجرای این مأموریت به دفعات با نیروی دریایی ارتش آمریکا مواجه شده و اگرچه به رویارویی نظامی منتهی نشده، ولی مصمم بودن سپاه در حفظ و حراست از آب‌های سرزمین کشورمان در خلیج فارس موجب شده تا آمریکایی‌ها و کشور‌های فرامنطقه‌ای در صورت ورود به آب‌های کشورمان با اقدام قاطع سپاه مواجه شوند؛ لذا این موضوع باعث شده تا همواره آن‌ها از رویارویی مستقیم نظامی با نیروی دریایی سپاه پرهیز کنند؛ چون می‌دانند به محض بروز درگیری نظامی، شناور‌های آن‌ها به هدف‌های راحتی تبدیل می‌شوند و این آبراه به قبرستان شناورهای‌شان تبدیل خواهد شد.

انتهای پیام/ 231

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ پس از وقوع انقلاب صنعتی و گام نهادن کشور‌ها در راه صنعتی شدن، وسایل حمل و نقل نیز گام به گام رو به توسعه نهاد و سرعت جابه‌جایی‌ها افزایش یافت که ساخت هواپیما جهشی در این رابطه بود؛ البته حمل و نقل هوایی با مخاطراتی نیز همراه بود که موجب می‌شد به دلایل مختلف سوانح هوایی روی دهد و به دنبال آن، مسافران و سرنشینان هواپیما بر اثر سقوط هواپیما جان خود را از دست بدهند؛ بنابراین برای اینکه جان مسافران به خطر نیفتد، قوانین ایمنی وضع شد و بر این اساس، حفظ جان مسافران در الویت نخست پرواز‌ها قرار گرفت.

هرچند این موضوع موجب ایمنی پرواز‌ها شد، اما عده‌ای هم از آن برای رسیدن به اهداف شخصی و بعضاً گروهی سوء استفاده کردند؛ بدین صورت که با بردن سلاح و مواد منفجره به داخل هواپیما و تهدید کادر پروازی، خلبان را مجبور به قبول درخواست خود مبنی بر تغییر مسیر می‌کردند و بدین شکل اقدام به هواپیماربایی می‌کردند؛ لذا اولین اقدام برای هواپیماربایی در ۲۱ فوریه ۱۹۳۱ در کشور پرو و پس از آن در ۲۵ سپتامبر ۱۹۳۲ در برزیل رخ داد؛ در کشورمان نیز اولین مورد از این اقدام در سال ۱۳۴۹ اتفاق افتاد که این نشان می‌دهد هواپیماربایی از گذشته در جهان به‌عنوان یک هدف برای ربایندگان جهت رسیدن به خواسته‌های سیاسی، اجتماعی و اهداف تلافی‌جویانه مطرح بوده و ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است؛ چرا که به دفعات، اقدام به هواپیماربایی در کشورمان صورت گرفته است؛ به‌عنوان مثال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی سه هواپیماربایی در ماه‌های خرداد، مهر و آبان سال ۱۳۴۹ با اهداف سیاسی انجام شد و بعد از پیروزی انقلاب نیز ایران به دفعات مورد تهدید هواپیماربا‌ها قرار گرفت.

در این رابطه، اولین مورد در ۱۵ تیر ۱۳۶۲ با ربایش بویینگ ۷۴۷ در مسیر پروازی شیراز به تهران صورت گرفت که با این اقدام هواپیماربا‌ها ابتدا هواپیما را به کویت و سپس از آنجا به فرانسه بردند و در آنجا پس از اقدام دولت فرانسه مبنی بر اعطای پناهندگی به ربایندگان و تسلیم شدن آنان، هواپیما و مسافران، پس از سه روز به ایران بازگشتند؛ بعد از این اقدام ۱۴ مورد دیگر نیز در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رخ داد؛ البته شش مورد هواپیماربایی طی سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۷ هم به مقصد کشور ایران انجام شد که به واسطه آن، ربایندگان با انتقال هواپیمای دیگر کشور‌ها به ایران، در پی دستیابی به اهداف خود بودند.

اقدام ربایندگان هواپیما بعد از انقلاب، موجب شد تا امام خمینی (ره) به‌عنوان فرمانده کل قوا در پنجم دی ۱۳۶۳، با صدور حکمی فرمان حفاظت از هواپیما‌های مسافربری را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صادر کردند؛ این فرمان در سال ۱۳۶۷ بار دیگر از سوی ایشان نه‌تنها تایید شد، بلکه به فرمانده کل سپاه نیز تأکید کردند «در صورت ربوده شدن هواپیمائی، سپاه مسئول می‌باشد».

تأکید امام (ره) بر مسئول بودن سپاه در حفاظت از پرواز‌ها باعث شد تا از سال ۱۳۶۷ تاکنون هیچ مورد موفقی برای هواپیماربایی نه‌تنها در کشورمان رخ ندهد، بلکه طی این مدت بیش از ۱۲۰ مورد اقدام به هواپیماربایی و مداخلات غیرقانونی در آسمان و روی زمین کشف و خنثی شده و به دنبال آن، عوامل خرابکار نیز توسط نیرو‌های امنیتی سپاه حفاظت هواپیمایی بازداشت شده‌اند. این سپاه تاکنون ۷۷ شهید را تقدیم انقلاب اسلامی کرده که از این تعداد، ۴۰ شهید مربوط به حضور پاسداران حفاظت هواپیمایی در سنگر دفاع مقدس است.

اهمیت و سختی کار این عزیزان زمانی مشخص می‌شود که بدانیم برقراری امنیت همه پرواز‌های شرکت‎های داخلی با سپاه حفاظت هواپیمایی است؛ البته شرکت‌های خارجی طبق دستورالعمل ،خودشان گارد امنیت پرواز دارند و سپاه فقط مسافران را چک امنیتی و اسکورت می‌کند؛ از سوی دیگر بنا به تشخیص ستاد کل نیرو‌های مسلح، از ۱۸ شرکت هواپیمایی فعال در صنعت هواپیمایی سه شرکت مربوط به نیرو‌های مسلح مستثنی از حضور گارد امنیت پرواز سپاه هستند و مأموریت برقراری امنیت داخل هواپیما‌های این سه شرکت هواپیما‌یی به عهده بخشی از حفاظت اطلاعات ارتش است.

در عرصه امنیت زمینی نیز سپاه با ۶۷ یگان به گستردگی جغرافیای کشور حضور دارد؛ به عبارت دیگر، نیروهای سپاه حفاظت هواپیمایی در ۵۳ فرودگاه با مالکیت شرکت فرودگاه‎های کشور ذیل وزارت راه حتی فرودگاه‎های اختصاصی مناطق آزاد کیش، قشم و سایر مناطق آزاد، وزارت نفت و فرودگاه‎های دو منظوره جاسک، دزفول، چابهار ارتش، این ۶۷ یگان گسترش یافته‌اند.

انتهای پیام/ 231