سرویس سیاست مشرق _ روز شنبه و ساعاتی پس از حمله محدود رژیم صهیونیستی به کشورمان؛ اشرار مسلح در یک اقدام تروریستی، ۱۰ نفر از رزمندگان پلیس کشورمان را در شهرستان تفتان (در استان سیستان و بلوچستان) به شهادت رساندند.
این عملیات و شهادت دردناک ۱۰ جوان رشید کشورمان اما حاوی نکات مهمی است که باید در آنها تأمل کرد.
*جهاد بیامان نیروهای امنیتی کشورمان با اشرار مسلح؛ عمری به درازای نظام جمهوری اسلامی ایران دارد.
انقلاب اسلامی ایران از بدو تولد خود اعلام کرد که ظلم به مردم را در هیچ سطحی نمیپذیرد و یکی از مصادیق اتمّ این ظلم نیز رفت و آمد کاروانهای مسلح شرارت و مواد مخدر در کریدورهای کشور است.
فرمانی تأیید شده از سوی ولی فقیه که جوانان رشید و نژادهی ایران را به عرصه مبارزه با کاروانهای و سران آنها مذکور کشاند. مسیری آغشته با خون ولی آکنده از رضای خدا، اقتدار نظام اسلامی و امنیت مردم.
ما طی ۴۵ سال گذشته در این مسیر صدها شهید و مجروح دادیم و جهاد نیز همچنان ادامه دارد. لکن آنها که از این شهادتها به فکر فرو رفتهاند باید بدانند که خون این جوانان رشید بر زمین نمانده و درختان پر ثمری را برای ایران و مردم آبیاری کرده است.
اشرار که روزگاری توانسته بودند بسیاری از شهرها و روستاها و مسیرهای کویری را به عرصه تاخت و تاز خود تبدیل کنند و حتی در برخی شهرها نیز هستههای مافیایی تشکیل دهند اما امروز تمام موجودیت خویش را از دست داده و به خارج از مرزها گریختهاند.
خاطرات تلخ جنایتهای اینان هنوز در یاد تاریخ هست. جانیان بالفطرهای که به راحتی دست به دزدی نوامیس میزدند، کسب و کارشان قتل و مواد مخدر بود، زن حامله را با جنینش به آتش میکشیدند، کاروانهای ۴۰ دستگاهی مجهز به مینیاب و توپ ضد هوایی داشتند، برای پرچم ایران خط و نشان میکشیدند و بهرهشان از زندگی بمبگذاری برای دیگران بود.
اما “خون جوانان وطن” آنها را به اضمحلال کشاند، امکان جنایت را از دستشان گرفت و حتی از کشور بیرون راند.
و این دستاورد بزرگ محقق نمیشد مگر به قیمت مجاهدت، نبرد، نگهبانی و مرزداری و البته ریخته شدن خونهای پاک در راه اسلام و ایران.
در این شرایط پر واضح است که شهادت همزمان ۱۰ مدافع وطن بر همهی ما سخت و سترگ است اما باید صبر پیشه کرد، راه شهیدان را برای حفظ دستاوردهایشان ادامه داد و به این حقیقت نیز واقف بود که عرصه نبرد، عرصه خون و مجاهدت و شرافت است.
عملیاتهای تروریستی اشرار نیز یک تقلای کور ناشی از خشم است که علیه اقدامات تأمینی، امنیتی و تأدیبی نظام جمهوری اسلامی ایران علیه شرارت انجام میشود و واجد هیچ ارزش عملیاتی یا ایدئولوژیکی نیست.
اگرچه همین حرکات کور نیز در پرتو همان مجاهدتها قرار خواهد گرفت و مثل یخ در مقابل تشعشع خورشید محو خواهد شد.
ما در این عرصه صدها شهید دادهایم و باز هم شهید خواهیم داد…
لکن آنچه در پیامد این راه حاصل میشود؛ سعادت ابدی برای شهدا، اخراج و نیستی و عذاب آخرت برای اشرار و امنیت برای مردم ایران خواهد بود.
