اعلامیه بالفور

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ دولت انگلستان در دوم نوامبر سال ۱۹۱۷ میلادی، از زبان «آرتور جیمز بالفور» وزیر امور خارجه این کشور اعلام داشت: «دولت پادشاهی انگلیس، استقرار کانون ملی ملت یهود را در فلسطین با دیده موافقی می‌نگرد و کوشش‌های خود را در عملی ساختن این هدف به کار خواهد برد.»

اعلامیه بالفور یک اقدام سیاسی از جانب انگلستان برای جلب موافقت کلیمیان آمریکا که قادر بودند آمریکا را به‌جانب متفقین متمایل کنند، بود. صدور اعلامیه بالفور ضمن تسهیل و تحقق وعده‌های صهیونیست‌ها مبنی بر بازگشت ملت بدون سرزمین (یهودیان) به سرزمین بدون ملت (فلسطین) به آن رسمیت بین‌المللی بخشید.

یهودیان افراطی و مرتجع که خود را قوم برتر می‌دانند با این تفکر که سایر انسان‌ها هم‌طراز دیگر گونه‌های حیوانی هستند با غصب فلسطین سعی دارند همه بشریت را به انقیاد خود درآورند و نظم دلخواه خود را برجهان حاکم کنند. این تفکر هر نوع اقدام برای رسیدن به هدف را مشروع می‌داند و برای آن‌ها کشتن نوزاد و مردان جنگی تفاوتی ندارد.

البته نمونه‌های این تفکر را می‌توان در سایر مذاهب پیدا کرد. بهائیت، وهابیت و داعش از فرقه‌ها و گروه‌هایی است که به‌شدت از سوی یهودیان صهیونیست حمایت می‌شود. وجود آرامگاه «بهاءالله» رهبر بهائیان در «عکا» آرامگاه «باب» و «بیت‌العدل اعظم» در مرکز جهانی بهائیان در «حیفا» دلیل واضحی بر رابطه تنگاتنگ یهودیان صهیونیسم با تفکرات التقاطی و مرتجع است. باید در نظر داشت که این ادیان نوظهور و تکفیری برای رژیم صهیونیستی در نهایت ابزاری برای رسیدن به اهداف آن‌هاست و در صورت ناکارآمدی به‌راحتی حذف خواهند شد.

با همه تهدید آشکار صهیونیسم علیه جامعه بشری هنوز هیچ اقدامی برای از میان برداشتن این دولت مجعول صورت نگرفته است و اگر سیاست‌های مقتدرانه ایران اسلامی نبود این رژیم منحوس تا رسیدن به آرزوی نیل تا فرات خود فاصله‌ای نداشت.

حمایت‌های آشکار و شجاعانه ایران از جبهه مقاومت سیاست بازدارنده‌ای است که با قدرت مثال‌زدنی اجازه عرض‌اندام و پیشروی به اسرائیل غاصب را نداده است. با این حال رژیم اشغالگر صهیونیستی دست از تلاش‌های خود برای نداشته و با تهدید و تطمیع قدرت‌های بزرگ دنیا را با خود همراه کرده است و با اتکا به دستگاه عظیم رسانه‌ای خود از جمله هالیوود و تربیت ستارگانی در حوزه سینما، موسیقی، ورزش و … بر افکار عمومی تسلطی نسبی دارد.

دقیقا نقطه ضعف مخالفان رژیم صهیونیستی ازجمله ایران در همین‌جا نمود پیدا می‌کند، یعنی ضعف در تولید محتوا و انفعال در جبهه فرهنگی. متاسفانه در این سال‌ها هنوز آثار فاخری در حوزه فرهنگی به‌جز مواردی معدود تولید نشده تا ماهیت رژیم صهیونیستی را آشکار کند.

حتی در حوزه پرورش استراتژیست‌هایی که راهبرد جمهوری اسلامی ایران را در بحث مبارزه با صهیونیسم تبیین و تفسیر کند، با کاستی‌های فراوانی روبه‌رو هستیم. هرچند جمهوری اسلامی ایران به‌صراحت از جبهه مقاومت حمایت می‌کند و در این راه به پیروزی‌هایی نیز دست‌یافته اما این به‌تنهایی کافی نیست. جبهه فرهنگی و فعالان این حوزه باید همواره در میدان جنگ نرم حاضر باشند تا این سیاست‌ها را تبیین و تفسیر کنند.

اگر رژیم صهیونیستی توانسته حداقل در انقیاد افکار عمومی موفق عمل کند به سبب قوی بودن جبهه فرهنگی است نه نیروی نظامی. ایران نیز برای توفق بر این رژیم اشغالگر راهی جز این ندارد که جبهه فرهنگی خود را قوی و کارآمد کند، در این صورت است که می‌توان به نابودی اسرائیل غاصب امید داشت. هدم رژیم صهیونیستی جز با تجهیز جبهه فرهنگی در سطحی وسیع ممکن نخواهد شد.

انتهای پیام/