اغتشاشات در ایران

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزهای گذشته و در پی کشته شدن یک نوجوان ۱۷ ساله توسط مامور پلیس، فرانسه صحنه آشوب و درگیری‌ها به طوری که معترضان ساختمان‌ها و خودروهای دولتی را هم آتش زدند که یک آتش‌نشان هم کشته شد. وزیر کشور فرانسه به خبرنگاران گفت تاکنون، ۳۲۰۰ نفر در جریان ناآرامی‌های مربوط به قتل یک نوجوان در فرانسه بازداشت شده‌اند.

در این میان رسانه‌های فارسی زبان معاند که اغتشاشات سال گذشته ایران را لحظه به لحظه پوشش می‌دادند و به آتش می‌دمیدند این روزها تنها تک اخبار رسمی از فرانسه را منتشر می‌کنند. مطالبی هم که این رسانه‌ها منتشر می‌کنند بیشتر در جهت حمایت از دولت فرانسه است.

انگشت شمار مطالب منتشر شده BBC درباره فرانسه

نمونه ای پوشش اغتشاشات گسترده ایران توسط BBC

در آخرین نمونه بی‌بی‌سی فارسی مطلبی را به نقل از مادربزرگ نوجوان کشته شده منتشر کرده که خواهان آرامش عترضان است.

این درحالی است که در خصوص اغتشاشات سال گذشته ایران عملکرد این رسانه‌ها دقیقا برعکس بود. درحالی که خانواده‌هایی که ادعا شدن فرزندشان توسط پلیس کشته شده، این موضوع را تکذیب می‌کردند نه تنها این مطالب را بازنشر نمی‌کردند بلکه اخبار دروغ هم منتشر می‌کردند.

در ادامه تعدادی از این مطالب را مرور می‌کنیم:

انتقاد پدر حدیث نجفی از دروغ‌های بی بی سی فارسی

پدر آرنیکا قائم مقامی ضمن تکذیب کشته شدن فرزبندش توسط پلیس

تکذیب کشته دن نگین عبدالملکی توسط پلیس

پدر مائده جوانفر که کشته شدن دخترش در اغتشاشات را تکذیب کرد

پدر نسرین قادری کشته شدن دخترش در اغتشاشات را تکذیب کرد

عبدالرحیم دشمن زیاری تصریح کرد که دخترش در سانحه تصادف فوت کرده است

افشاگری پدربزرگ کیان پیرفلک از دروغ BBC

این رسانه‌ها مطالب روشنگرایانه درباره ایران را یا منتشر نکردند یا این اظهارات را ناشی از تحت فشار قرار گرفتن خانواده‌ها عنوان کردند.

سرویس جهان مشرق – «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی‌آی‌ای (هر دو در دولت دونالد ترامپ) یکی از ایران‌ستیزترین سیاستمداران آمریکاست. پمپئو پس از خروج زودهنگام از دولت آمریکا با تک‌دوره‌ای شدن ریاست‌جمهوری ترامپ، اقدام به انتشار کتابی تحت عنوان «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم[۱]» کرد که به تجربیاتش در دوران خدمت در دولت آمریکا پرداخته است. مشرق قصد دارد طی یک مجموعه گزارش بخش‌های مربوط به ایران در این کتاب را خدمت مخاطبان محترم ارائه کند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید قسمت شانزدهم از این مجموعه گزارش است. برای خواندن قسمت‌های قبلی می‌توانید از لینک‌های انتهای همین گزارش استفاده کنید.

جلد کتاب «هرگز کوتاه نیا: جنگیدن برای آمریکایی که عاشقش هستم» نوشته‌ی «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی‌آی‌ای (+)

---

لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه‌ی سیاسی کشور از محتوای کتاب مذکور این گزارش را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این کتاب لزوماً مورد تأیید مشرق نیست.

---

فصل ۶: «مماشات نکن؛ حمله کن»

حمایت از مردم ایران

کارزار بازدارندگی ما روی فشار از داخل ایران هم حساب باز کرده بود. یکی از جنبه‌های کارزار ما مقابل ایران که بیش‌تر از همه به آن افتخار می‌کنم، حمایت‌مان از مردم این کشور بود. بسیاری از مردم ایران با حاکمان مستبد خود مخالفند؛ موضعی که عمیقاً به سیاست عدم مماشات پیوند دارد. ایرانی‌ها بیش‌تر از هر کس دیگری از وحشیگری رژیم خبر دارند. این را هم می‌دانند که برجام منابع بیش‌تری در اختیار رژیم گذاشت تا مردم ایران را زیر چکمه‌ی استبداد نگه دارد. بر خلاف دولت اوباما که سال ۲۰۰۹ از معترضان «انقلاب سبز» صرفاً حمایتِ نمادین، با تأخیر، و مبهم کرد، دولت ترامپ صدای مردم ایران را، که برای آینده‌ای روشن‌تر فریاد می‌زدند، تقویت کرد. من خوشحال بودم که به ایرانی‌ها کمک می‌کنم در فاز حمله قرار بگیرند.

در حالی که بیماران خاص در ایران مشمول تخفیف‌های تحریمی آمریکا برای دسترسی به داروهای خود نمی‌شوند، اغتشاشگرانی که به دنبال براندازی در ایران هستند، از تحریم‌های آمریکا معاف می‌شوند تا بتوانند از ابزارهای دور زدن محدودیت‌های ارتباط اینترنتی و همچنین خدمات اینترنت ماهواره‌ای، بهره‌مند شوند. [جزئیات بیش‌تر] (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› آشنایی با اتاق عملیات اغتشاشات در عربستان/ اهداف و دستورکار «مرکز اعتدال» چیست؟

›› «بهار فارسی»/ تلاش ناکام سی‌آی‌ای و ام‌آی۶ برای کودتا در ایران

یکی از میلیون‌ها ایرانی‌ای که طاقتشان تمام شده، پویا بختیاری بود؛ مهندس برق جوانی که از، به قول خودش، رهبران جنایت‌کار و فاسد ایران، منزجر بود. پویا نوامبر ۲۰۱۹ [آبان ۱۳۹۸] همراه مادرش، ناهید، در اعتراض به بدرفتاری‌های رژیم به خیابان‌های [محله‌ی] «مهرشهر» [در کرج] رفت. به هم قول داده بودند دست همدیگر را بگیرند تا از هم جدا نشوند؛ اما وقتی نیروهای امنیتی به جمعیت حمله کردند، از هم جدا شدند. سپس ناهید بدترین کابوسی را تجربه کرد که یک مادر ممکن است تجربه کند: مواجه شدن با جسد بی‌جان پسرش روی دست معترضان دیگر. پویا توسط اراذل‌واوباش رژیم از ناحیه‌ی سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود. اکنون ناهید نیز در کنار بسیاری دیگر از والدین ایرانی، عزادار است. اما در جایی گفته است: «حالا آرمان‌های پویا، متعلق به من هستند. من می‌خواهم آزادی مردم ایران را ببینم و جشن بگیرم.»

«پویا بختیاری» و مادرش «ناهید شیرپیشه». پس از کشته شدن بختیاری، «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، رسماً طی یک توئیت با خانواده‌اش ابراز هم‌دردی کرد و گفته می‌شود پدر بختیاری نیز از پمپئو تشکر کرده و تسلیت او را مایه‌ی دلگرمی توصیف کرده است. (+)

مجله‌ی آمریکایی «تایم» برای جلد آخرین شماره‌ی خود در سال ۲۰۲۲، «زنان ایران» را به عنوان «قهرمانان سال» انتخاب کرد و اغتشاشات ایران را «مبارزه برای آزادی» توصیف نمود. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› دفاع از اغتشاش و تهدید به حمله نظامی؛ ایران در سند راهبرد امنیت ملی دولت بایدن

›› ایرانی‌های بد – ایرانی‌های خوب؛ حمایت آمریکا از اغتشاشگران ایرانی

از سال ۱۹۷۹، زمانی که دسته‌ی انقلابیون [تحت رهبری] آیت‌الله قدرت را به دست گرفتند، چنین داستان‌هایی درباره‌ی ظلم خشونت‌بار، رایج بوده‌اند. اتفاقاً رئیس‌جمهور فعلی ایران، ابراهیم رئیسی، سال ۱۹۸۸، زمانی که معاون دادستان تهران بود، به کشتار حداقل پنج هزار زندانی سیاسی کمک کرد. من مفتخرم که وقتی در وزارت خارجه بودم، دور جدیدی از تحریم‌ها علیه او وضع کردیم. ظلم‌وستم رژیم در تمام عرصه‌های زندگی شخصی مردم نفوذ کرده است. زنانی که از پوشیدن روسری امتناع می‌کنند، مورد ضرب‌وجرح قرار می‌گیرند و به زندان می‌افتند. ایرانی‌هایی که می‌خواهند از اسلام خارج شوند و به آیین مسیحیت وارد شوند، برای تعمید باید مخفیانه از استخر هتل در کشورهای دیگر استفاده کنند.

در همین‌باره بخوانید:

›› روایت متفاوت نشریه بین‌المللی از «جنگ روایت‌ها» در اغتشاشات ایران

›› آزادی بیان به سبک آمریکایی/ جزئیات همکاری توئیتر با پنتاگون برای براندازی در ایران

رژیم، جولای ۲۰۲۱، نقشه کشید تا یک شهروند آمریکایی ایرانی‌الاصل [«مصی علی‌نژاد»] را در نیویورک برباید. وزارت دادگستری آمریکا این عملیات شیطانی را خنثی کرد، اما این، صرفاً جدیدترین نمونه از اعزام مأموران رژیم به سراسر جهان برای دستگیری یا کشتن دشمنان رژیم بود. دولت ترامپ هرگز از افشای فساد رژیم هراسی نداشت. ما حتی از مردم ایران خواستیم داستان‌های خودشان را در یک کانال پیام‌رسان امن برای ما تعریف کنند؛ و وزارت خارجه هزاران پاسخ دریافت کرد. من همچنین مکرراً با ایرانی-آمریکایی‌هایی که همچنان با اعضای خانواده‌یشان در داخل ایران ارتباط دارند، ملاقات می‌کردم.

دیدار «مایک پمپئو» وزیر خارجه‌ی وقت آمریکا، با «مصی علی‌نژاد» معارض ضدایرانی ساکن آمریکا، در ماه فوریه‌ی سال ۲۰۱۹. دولت آمریکا ادعا می‌کند عواملی تحت امر ایران، حدود هفت ماه پیش از این دیدار، تلاش کرده‌اند علی‌نژاد را در آمریکا بربایند. (+)

جولای ۲۰۱۸، در کتاب‌خانه‌ی ریاست‌جمهوری رونالد ریگان درباره‌ی سیاست‌هایمان در قبال ایران صحبت کردم. سخنرانی را در آمریکا ایراد کردم، اما مخاطبان واقعی‌ام مردم ایران بودند که راه‌هایی برای دور زدن سانسورچی‌های اسلام‌گرا و اطلاع از آن‌چه که خارج از مرزهایشان اتفاق می‌افتد، دارند. در آن سخنرانی گفتم: «سطح فساد و ثروت در میان رهبران ایران نشان می‌دهد که این کشور توسط حکومتی اداره می‌شود که بیش‌تر شبیه مافیاست تا دولت.» از آیت‌الله‌های دزد گفتم، و زنانی که در خیابان‌ها کتک می‌خورند. اتاق، مملو از ایرانی-آمریکایی‌هایی بود که، در عین تواضع باید بگویم، تقریباً از تک‌تک جملاتم با تشویق و کف زدن استقبال می‌کردند. امیدوارم آن‌ها گلویی بوده باشند که صدای مردم مظلوم ایران، یازده هزار کیلومتر آن‌طرف‌تر، از آن‌ها بیرون آمده باشد. بعداً با ایرانی‌های تبعیدی‌ای ملاقات کردم که می‌دانستند ترور سلیمانی موضوعیت دارد. آشنایان آن‌ها در ایران (از جمله افرادی که برای تشییع سلیمانی به خیابان‌ها آمده بودند، چون رژیم آن‌ها را مجبور کرده بود)، می‌دانستند که ما ضربه‌ی سختی به سرکوبگرانشان وارد کرده‌ایم.

در همین‌باره بخوانید:

›› «ساغر کسرایی» کیست/ آیا آمریکایی‌ها به دنبال تربیت «مسیح علی‌نژاد ۲» هستند؟

›› تاکتیک «یورش فوجی»؛ از میدان‌های جنگ تا میدان‌های شهر/ نقش آمریکا در اغتشاشات ایران چه بود؟

مدل بازدارندگی و فشار ما جواب داد

در نهایت، کارزار فشار ما اگرچه بی‌نقص نبود، اما موفقیت‌آمیز بود. بسیاری از منتقدان مدعی شدند که تحریم‌ها کارساز نبوده‌اند؛ اما این حرف‌ها احمقانه است. ما با تحریم بیش از ۱۵۰۰ هدف ایرانی، به‌ویژه در صنعت نفت ایران، رژیم این کشور را از بیش از ۷۰ میلیارد دلار درآمد محروم کردیم؛ درآمدی که می‌توانست برنامه‌های موشکی و هسته‌ای و حملات تروریستی رژیم را تأمین مالی کند. بیش از صد شرکت [بین‌المللی] از ایران خارج شدند یا سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی‌شده‌یشان در این کشور را لغو کردند، و این مسئله باعث شد ایرانی‌ها میلیاردها دلار دیگر را هم از دست بدهند. از سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۲۰، تولید ناخالص داخلی ایران از ۴۴۵ میلیارد دلار به ۱۹۲ میلیارد دلار کاهش یافت (عملاً به نصف رسید)، و رتبه‌ی جهانی ایران در تولید ناخالص داخلی از ۳۱ به ۵۱ سقوط کرد. تحریم‌های ما باعث شد سپاه پاسداران بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بودجه‌اش را ۲۰ درصد کاهش دهد. مارس ۲۰۱۹، یکی از جنگجویان تحت حمایت ایران در سوریه که حقوقش یک‌سوم کم شده بود، به [روزنامه‌ی آمریکایی] «نیویورک‌تایمز» اعتراف کرد: «آن روزهای طلایی، گذشته و دیگر هرگز برنخواهد گشت… ایران پول کافی ندارد که به ما بدهد.»

در همین‌باره بخوانید:

›› هیاهوی ترامپ برای هیچ؛ چرا «شدیدترین تحریم‌های تاریخ» علیه ایران بی‌فایده خواهد بود؟

بسیاری از متحدان ما نیز به کارزار تهاجمی ما پیوستند. استرالیا، آلبانی، بحرین، لیتوانی، عربستان، امارات، انگلیس، و آمریکا با هم متحد شدند تا از اقدام ایران به ایجاد اختلال در کشتیرانی در تنگه‌ی هرمز جلوگیری کنند؛ و عملیات‌های مین‌گذاری ایران علیه کشتی‌های بین‌المللی در آگوست ۲۰۱۹ متوقف شدند. انگلیس، آلمان، کوزوو، استونی، آرژانتین، پاراگوئه، گواتمالا، هندوراس، و کلمبیا حزب‌الله را در فهرست‌های تروریستی مختلف خود قرار دادند. با همراه شدن کشورهای جدید در آمریکای جنوبی (عمدتاً به لطف کار عالی «ناتان سیلز» مقام ارشد مبارزه با تروریسم وزارت خارجه) توانستیم یکی از کانون‌های تأمین مالی حزب‌الله را کور کنیم. و البته «پیمان‌های صلح ابراهیم» هم گام بی‌سابقه‌ای برای نیروهای ثبات و صلح در خاورمیانه در مقابل نیروهای هرج‌ومرج و مرگ بود.

در همین‌باره بخوانید:

›› نتیجه «معامله قرن» ترامپ: اهانت بولدوزر صهیونیست‌ها به پیکر شهید فلسطینی

در پایان دولت ترامپ، رژیم ایران به دلیل فروپاشی اقتصادش و خشم مردم این کشور به حال استیصال کامل افتاده بود. شواهد فراوانی داشتیم که نشان می‌داد، اگر ریاست‌جمهوری ترامپ یک دوره‌ی دیگر ادامه داشت، ایرانی‌ها آماده بودند پای میز مذاکره بیایند و التماس کنند به آن‌ها رحم کنیم. نمی‌توان آینده را با قطعیت پیش‌بینی کرد، اما من یک چیز را می‌دانم: فقط چند ماه مانده بود تا آیت‌الله دوباره دست دراز کند و «جام زهر» را بردارد؛ چنان‌که آیت‌الله خمینی، رهبر عالی ایران توافق تلخ صلح با صدام در سال ۱۹۸۸ را توصیف کرده بود.

در همین‌باره بخوانید:

›› مرگ «جورج بوش پدر»؛ پیرترین رئیس‌جمهور آمریکا هم آرزوی تغییر حکومت ایران را به گور برد

›› «جان مک‌کین» هم آرزوی سرنگونی نظام ایران را به گور برد

متأسفانه، مماشات‌کنندگان دولت اوباما دوباره در موقعیت‌های قدرت قرار گرفته‌اند و به دنبال راه‌های جدیدی برای انعقاد توافق‌های بد هستند. عدم اجرای تحریم‌ها، اجازه دادن به ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در سطح ۶۰ درصدی و حفظ اورانیوم غنی‌شده در کشور، و حذف گروه‌های تروریستی مورد حمایت ایران، مانند حوثی‌ها [انصارالله]، از فهرست سازمان‌های تروریستی، اقداماتی از روی ضعف هستند. ایران هنوز در حال سپری کردن دوران نقاهت پس از بلاهایی است که ما [در دولت ترامپ] سرش آوردیم، اما امیدهایش برای تسلط بر خاورمیانه دوباره زنده شده‌اند. تسلیحات هسته‌ای دوباره در دسترسش قرار گرفته‌اند. ما باید یک بار دیگر مقابل ایران بازدارندگی برقرار کنیم، چون نمی‌توانیم تن به حماقتِ مماشاتِ بیش‌تر بدهیم. تنها راه روبه‌جلو، ماندن در فاز حمله است.

در همین‌باره بخوانید:

›› هذیان جدید بایدن: «ایران را آزاد می‌کنیم»

---

آن‌چه خواندید قسمت شانزدهم از خلاصه‌ی کتاب «هرگز کوتاه نیا» به قلم مایک پمپئو، وزیر خارجه‌ی سابق آمریکا و مدیر سابق سی‌آی‌ای، بود. قسمت‌های قبلی این مجموعه گزارش را از لینک‌های زیر بخوانید. قسمت‌های بعدی این مجموعه به‌زودی در مشرق منتشر خواهد شد. برای مطالعه‌ی ترجمه‌ی مشرق از کتاب‌های دیگر به کتاب‌خانه‌ی مشرق مراجعه نمایید.

قسمت‌های قبلی مجموعه گزارش

◄ قسمت اول: خدمت در دولت ترامپ لطف خدا بود/ آمریکا درخشان‌ترین ستاره در تاریک‌ترین آسمان‌های جهان است

◄ قسمت دوم: فشار کوبنده‌ای به ایران آوردیم/ برنامه‌ای برای تعطیلات در تهران ندارم

◄ قسمت سوم: ماجرای انتخاب «آیت‌الله مایک» برای عملیات علیه ایران/ سلوک با رئیس موساد به صرف ویسکی و سیگار

◄ قسمت چهارم: برجام یک کیسه «باقالی سحرآمیز» بود/ قاسم سلیمانی مغز متفکر برنامه‌های ایران بود

◄ قسمت پنجم: برجام حتی یک سند امضاشده هم نبود/ ماجرای «شاهکار موساد در سرقت آرشیو هسته‌ای ایران»

◄ قسمت ششم: سیاست «فشار حداکثری» و تشکیل «گروه اقدام ایران»/ نقش چین در خنثی‌سازی تحریم‌های ضدایرانی دولت ترامپ

◄ قسمت هفتم: پشت پرده دفاع دولت ترامپ از محمد بن‌سلمان پس از قتل خاشقجی/ یهودی‌ها را از ‏دست قاسم سلیمانی نجات دادم

◄ قسمت هشتم: پیشنهاد ترور سلیمانی را من به ترامپ دادم/ ماجرای توئیت تهدیدآمیز ترامپ خطاب به روحانی

◄ قسمت نهم: نقشه دیدار روحانی و ترامپ در سازمان ملل/ من و بولتون و نتانیاهو جلوی بازگشت آمریکا به برجام را گرفتیم

◄ قسمت دهم: ظریف عاشق رستوران‌ها و هتل‌های نیویورک بود/ «رافائل گروسی» با لابی ما رئیس آژانس انرژی اتمی شد

◄ قسمت یازدهم: سلیمانی سیمای قهرمان‌ها را داشت/ نیروهایش عاشقش بودند و رهبران خاورمیانه از او حساب می‌بردند

◄ قسمت دوازدهم: دو بار پیشنهاد حمله به ایران را به ترامپ دادم/ چرا آمریکا به سرنگونی گلوبال‌هاوک واکنش نظامی نشان نداد

◄ قسمت سیزدهم: ترامپ چگونه متقاعد شد شهید سلیمانی را ترور کند/ جزئیات آماده‌سازی برای عملیات در فرودگاه بغداد

◄ قسمت چهاردهم: توصیف عملیات ترور شهید سلیمانی از زبان وزیر خارجه وقت آمریکا

◄ قسمت پانزدهم: ایران می‌تواند من را در خاک آمریکا ترور کند/ ایرانی‌ها هنوز به دنبال انتقام سلیمانی هستند

به گزارش مجاهدت از مشرق، علی کریمی، فوتبالیست سابق، در ادامه مطالب ضدایرانی خود در فضای مجازی، ویدئوی هواپیمای مسافربری کره جنوبی که امروز حین پرواز درب اضطراری آن باز شده بود را بجای یک هواپیمای ایرانی جا زده و با کنایه نوشت: «درِ هواپیماتون رو ببندید نمی‌خواد هواپیمای مسافربری بسازید!!»

کریمی این ویدئو را از صفحه یک رسانه ضدایرانی برداشته و با این فرض که این هواپیما متعلق به ایران است، بدون هیچگونه بررسی، آن را در استوری خود بازنشر و یکساعت بعد آن را حذف کرد.

اصل فیلم هواپیمای کره ای که درش به صورت ناگهانی باز شد.

گاف‌های علی کریمی فقط به این یک مورد ختم نمی‌شود. او در بهمن سال گذشته تصویر ۱۱ سال پیشِ نشستن دانش‌آموزان هندی روی زمین در زیر یک پل را بجای یک کلاس درس در ایران جا زد و جمهوری اسلامی را مقصر این وضعیت معرفی کرد.

در آذرماه ۱۴۰۱ هم او در ادامه نفرت‌پراکنی‌های خود، تصویر شش سال قبل از حمله به کابل را تحت عنوان اتفاقات جوانرود منتشر کرد.

در آبان گذشته نیز کریمی برای دمیدن در آتش آشوب‌ها، تصویری را به‌دروغ به نام کودکان سیستان و بلوچستان منتشر کرد که مربوط به گزارش مجاهدت از رسانه‌های خارجی از وضعیت فقر در پاکستان بود.

دروغی که به آیت الله مکارم منتسب کرد اما فرد داخل تصویر دروغ علی کریمی را برملا کرد

دروغ علی کریمی و جازدن تصویر فردی که براثر تصادف آسیب دیده بود به اغتشاشات

به گزارش مجاهدت از مشرق، نازنین بنیادی هم از شورای به اصطلاح همبستگی و جمع مبدعان منشور موسوم به «مهسا» جدا شد. حالا شیرین عبادی به همراه دو چهره معلوم‌الحال دیگر یعنی مسیح علینژاد و عبدالله مهتدی سرکرده گروهک تروریستی کومله، قرار است به ادعای خودشان «ائتلافی برای رفع اختلاف مخالفان جمهوری اسلامی» باشند. جدایی بنیادی که هیچ گاه وزنه‌ای حتی کوچک در عرصه سیاست حساب نمی‌شده از ائتلافی که آن هم بیش از یک سیرک سیاسی کارکرد نداشته، به خودی خود حائز اهمیت ویژه‌ای نیست با این حال بهانه خوبی است برای بازخوانی این روایت که چرا و چگونه چنین فردی به یکی از بازیگران اصلی نمایش اپوزیسیون علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد، چه کسانی را نمایندگی می‌کرد و آمدنش به صحنه و رفتنش از آن چه معنایی داشت.

کمدی تشکیل و فروپاشی یک ائتلاف

«شورای همبستگی» که روز گذشته به واسطه اعلام خروج بنیادی – بازیگر ۴۲ ساله هالیوودی- خبر فروپاشی‌اش رسانه‌ای شد، ائتلافی بود که تنها دو ماه عمر کرد. اواسط اسفندماه سال گذشته در حالی‌که نیروهای معاند ایران از نتیجه‌بخشی اغتشاش‌آفرینی‌هایشان در ایران به کلی ناامید شده بودند، با هدف تجدید قوا و از تب و تاب نیفتادن تحرکات ایذایی‌شان ابتدا با برگزاری یک نشست در دانشگاه جورج تاون واشنگتن اعلام همبستگی کردند؛ همبستگی‌ای که وقتی به مرحله انتشار منشور رسید با حذف علی کریمی و گلشیفته فراهانی آغاز شد و بعد وقتی نزدیکی حامد اسماعیلیون با سازمان منافقین از پرده بیرون افتاد و دعوای هواداران اسماعیلیون و پهلوی بالا گرفت با جدایی آنها از شورا تکمیل شد. حالا اینکه آن زمان همین نازنین بنیادی با آن سه نفر دیگر پیام دادند که بر «ادامه اتحاد» خود تأکید دارند، فقط پرده دیگری از آن مضحکه بود. شیرین عبادی در گفت‌وگو با اینترنشنال دلیل جدایی بنیادی را حملات و ناسزاگویی کاربران شبکه‌های اجتماعی به او اعلام کرد، اما وقتی با این سؤال مواجه شد که یک «وزنه سیاسی» که نمی‌تواند حملات در فضای مجازی را تحمل کند چطور می‌خواهد علیه یک نظام سیاسی براندازی کند، از پاسخ باز ماند!

صدای مردم ایران به زبان انگلیسی

بنیادی در بخشی از پیام توئیتری‌اش برای اعلام خروج کامل از شورای مذکور نوشت: «در این مسیر فراز و نشیب‌های زیادی رو تجربه کردم و همواره سعی بر این داشتم که صدای مردم ایران باشم.» این شاید جزو معدود توئیت‌هایی بود که او به زبان فارسی می‌نوشت، زیرا به عنوان فردی که از ۲۰ روزگی با خانواده به انگلیس مهاجرت کرده و تا ۱۹ سالگی زیر پرچم پادشاهی بریتانیا نفس کشیده و بعد در رؤیای شهرت به امریکا سفر کرده بود، بیش از آن انگلیسی و امریکایی است که بخواهد به زبان سلیس فارسی «صدای مردم ایران» باشد.

با این حال «فراز و نشیب» عمل سیاسی نازنین بنیادی به نظر بیش از آنکه محصول خواست خودش باشد، مانند بازیچه قرار گرفتن او توسط کلیسای «ساینتولوژی» است؛ آنجا که او را با تغییر رنگ مو و آرایش چهره و لباس به سوژه‌ای برای جلب توجه و همراهی تام کروز از اعضای سرشناس کلیسای‌شان تبدیل کردند و به وقت ضرورت نه تنها به آن رابطه خاتمه دادند که تمام مستندات آن رابطه را معدوم کردند.

مهره امریکایی ائتلاف براندازان

بازی با مهره نازنین بنیادی به عنوان مهره‌ای سیاسی هم رسماً از اوایل پاییز ۱۴۰۱ و با وقوع برخی ناآرامی‌ها آغاز شد. اگر چه این بار نه کلیسای ساینتولوژی که دولت‌های انگلیس و امریکا در تدارک یک مهره سیاسی میان تهی و گوش به فرمان با حضور در کمپین‌های به اصطلاح حقوق بشری برای او سابقه دست و پا کردند. به تصور آنها این چهره تبلیغ‌شده قابلیت آن را داشت که در دیدار با دولتمردان و حضور در نهادهای بین‌المللی به عنوان «نماینده مردم ایران» معرفی شود! بر اساس همین سناریو بود که نزدیک به یک ماه پس از آغاز اغتشاشات در ایران، بنیادی یکی از دو ایرانی شد که به عنوان «نمایندگان جامعه مدنی ایران» با دولتمردان امریکایی از جمله آنتونی بلینکن وزیر خارجه، وندی شرمن معاون وزیر خارجه و راب مالی نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا در امور ایران دیدار کرد و بعد به عنوان نماینده زنان ایران با کاملا هریس، معاون رئیس‌جمهور امریکا و جیک سولیوان، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور امریکا دیدار و گفت‌وگو کرد. کار تا آنجا پیش رفت که بنیادی با حضور در نشست شورای امنیت از طرف برخی فعالان ضدانقلاب «نخست‌وزیر آینده ایران» لقب بگیرد؛ ادعایی که مثل «رئیس‌جمهوری خودخوانده مریم رجوی» فقط مایه تمسخر و استهزاء بود.

با این حال، این پیشینه نشان می‌دهد، بیش از آنکه نازنین بنیادی به عنوان یک فعال سیاسی مستقل با پیشینه بازیگری دیده شود، باید او را مهره و نماینده دولت امریکا در جمع شورای براندازان تلقی کرد. کما اینکه خروج او از این شورا بیش از دلایلی که ذکر شد، می‌تواند به رویکرد حامیانش مرتبط باشد. دولتمردان امریکایی که درک کرده‌اند رؤیای براندازی در ایران بیش از حد غیرواقعی است و دست‌کم برای تعبیر این خواب آشفته نمی‌توانند روی امثال پهلوی و علینژاد حساب کنند و البته هر چه دلار به پای این کمدی سیاسی ریخته‌اند، هدر رفته است.

البته نازنین بنیادی در همین اندازه حضورش کارکرد مطلوبی برای حامیان غربی‌اش داشت. تبدیل کردن منویات ضد ایرانی دولت‌های غربی به «خواست مردم ایران» قلب ماهیتی بود که به بهترین نحو توسط چهره‌ای مثل بنیادی انجام شد. تکرار اتهامات نخ‌نما شده مخالفان جمهوری اسلامی با لحن ملایم یک بازیگر البته نه‌چندان مطرح هالیوود، تقاضای تشدید «تحریم‌های اقتصادی» به مثابه «شیمی‌درمانی لازم»، درخواست قرار دادن سپاه ایران در فهرست گروه‌های تروریستی توسط انگلیس (در دیدار بنیادی با تام توگندات، وزیر امور امنیتی بریتانیا) و تکرار درخواست مداخله بیشتر امریکا در امور ایران، خواسته‌های غربی بود که در گلوی مهره خودساخته‌شان قرقره می‌شد. همه آن چیزی که نشان داد، امریکا و متحدانش تا چه حد در شناخت جامعه ایران به بیراهه رفته‌اند و چطور دچار این توهم شدند که می‌توانند از کسی که حتی فارسی حرف نمی‌زند و البته همچنان از سوی ملت و دولت ایران حائز حق ایرانی بودن است، یک صدای جعلی برای مردم ایران بسازند.