اغتشاشات

به گزارش مجاهدت از مشرق، «هادی طحان نظیف» روز سه شنبه در مراسم بزرگداشت روز دانشجو در دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: من دانشگاهی امروز در خدمت شما هستم و خودم را یکی از شماها می‌دانم و این یعنی آینده نزدیک از آن شماست.

سخنگوی شورای نگهبان خطاب به دانشجویان افزود: برای این آینده نزدیک خودتان را آماده کنید که ایران قوی و پیشرفته به اندیشه و تلاش تک تک من و شما نیاز دارد.

طحان نظیف با تاکید بر اینکه مطالبه‌گری نسبت به آرمان‌های انقلاب و حقوق مردم باید از سوی دانشجو انجام گیرد، اظهار داشت:‌ قانون اساسی مهم‌ترین ارزش‌ها و آرمان‌های یک کشور و ملت را در خود جا داده است.

وی با اشاره به فصل حقوق ملت در قانون اساسی، آن را جزو وجوه قابل افتخار قانون اساسی دانست و افزود: لازم است عموم مردم، نخبگان، جریان‌های دانشجویی و البته مسئولان به قانون اساسی مراجعه کنند زیرا وظایف قوا، نهادها و دستگاه‌ها در این قانون آمده است.

سخنگوی شورای نگهبان با اشاره به اصل ۴۳ قانون اساسی که می گوید در بهره‌برداری از منابع کشور، نباید تبعیض وجود داشته باشد، اظهار داشت: مکرر دیدم فقهای شورای نگهبان نسبت به ادعای یک شهروند در دیوان عدالت اداری وقت گذاشته‌اند حتی به تازگی ۲۰ ساعت درباره اعتراض یک شهروند وقت گذاشتند.

وی راه‌حل مسایل کشور را اجرای قوانین دانست و اظهار داشت: ما امروز نقص قانون نداریم بلکه در اجرای قانون مشکل داریم؛ اگر دستگاه‌ها بر اساس اختیارات خود قوانین را درست اجرا کنند، مشکلات حل می‌شود.

طحان نظیف با یادآوری اینکه قانون اساسی ظرفیت‌های فراوانی برای خدمت به مردم دارد، اگر نقصانی هم وجود داشت ساز و کارهای رفع آن در همین قانون آمده است، در پاسخ به اینکه چرا در قانون اساسی بازنگری نمی‌شود، اظهار داشت: ظرفیت‌های مغفول در قانون اساسی داریم که باید به سراغ آنها برویم، اما اگر بازنگری هم بخواهد صورت گیرد، قانونگذار فرایند و ساز و کار این کار را پیش‌بینی کرده و البته یکبار شاهد بازنگری در قانون اساسی بوده‌ایم، بنابراین می‌بینیم که در صورت لزوم این کار انجام می‌شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: خبرآنلاین نوشت: اکنون که اعتراضات فروکش کرده است بد نیست مروری بر گذشته داشته باشیم و از آن درس عبرتی بگیریم. در این اعتراضات چه کسی مقصر است؟ بحث اغتشاش از اعتراض جداست.

اغتشاش همواره محکوم است و آن نوعی کودتا به نفع دیگران است. کسی که امنیت را به هم می‌زند خود نمی‌داند چه می‌خواهد. آنها اگر وابسته به خارج نباشند که اهداف مشخصی را برای ما در سر دارند خود اغتشاشگران آینده‌ای مشخصی در نظر ندارند و امیدشان بر وعده‌های دیگران است. اما اعتراض با احساسات عده‌ای جوان توأم است که باید حساب آن را از اغتشاش جدا کرد. بسیاری از کسانی که با احساس وارد میدان می‌شوند و مورد سوءاستفاده دیگران قرار می‌گیرند، به این دلیل است که هیچ دلبستگی ندارند.

کار و شغل اعم از دولتی یا غیردولتی ندارند. پول ندارند. بدیهی است وقتی شغل نباشد جوان پول هم ندارد و مسلم است که تحت تأثیر قرار گیرد. مسکن ندارند. زن و بچه ندارند. این افراد اغلب دانشجو هم نیستند که از ترس نمره یا اخراج تظاهرات نکنند، یا چه بسا وعده‌هایی را از جایی دریافت کرده باشند که چنین عمل می‌کنند. عِرق خدمت‌گزاری هم ندارند که بروند در خدمات عام‌المنفعه شرکت کنند. در عوض آنچه دارند و می‌بینند یا می‌شنوند البته چه بسا با بزرگ‌نمایی تبعیض و رانت‌خواری و عدم عدالت و آرزوهای بر باد رفته است. پس می‌ماند جوانی و احساسات و خواسته‌های برآورده نشده. البته بگذریم از اینکه بسیاری از جوانان ما زیر بار هر کاری هم نمی‌روند و اگر درآمدهایی هم داشته باشند خود رابه عنوان بیکار معرفی می‌کنند.

خوب در این شرایط مقصر کیست؟ این مسایل فقط مربوط به دولت فعلی نیست؛ این مشکلات و فرآیندهای آن در اغلب دولت‌ها بوده و اینکه چرا در بعضی زمان‌ها شدت می‌گیرد خود نیاز به موشکافی و تحقیق دارد و کار جمعی می‌طلبد. بدیهی است مسئول رفع این مشکلات فقط یک واحد نیست، اگرچه رئیس‌جمهور به عنوان هماهنگ‌کننده همواره مورد سؤال است. بنابراین بازنگری در انجام وظایف لازم است که اهم آن عبارت است از: بهبود شرایط اقتصادی و در رأس آن تقویت پول ملی؛ توجه هر سازمان به وظایف روزآمد شده خود؛ هماهنگی کامل درونی و برونی مؤسسات و سازمان‌ها با هم در انجام وظایف.

آنچه در تحلیل خبرآنلاین مغفول مانده نقش منحصر به فرد دولت روحانی در زمینه سوءمدیریت، ناکارآمدی و تولید انواع نارضایتی (از حقوق‌های نجومی و زد و بند و فساد برخی مدیران تا برجا گذاشتن مشکلاتی مانند رکود تورمی سنگین و بیکاری و…) است. یک علت را باید در سیاسی کاری و غربگرایی حادّ برخی دولتمردان سابق جست و جو کرد؛ تا آنجا که همین خبرگزاری 19 بهمن 1392 (چند روز پس از ماجرای مشکوک و شرم‌آور توزیع سبد کالا) در تحلیلی وقیحانه با عنوان «جایزه بهترین کارگردانی برای روحانی؛ در حاشیه چگونگی توزیع کالاهای اساسی» نوشت: «توزیع سبد کالا با شیوه‌ای که انجام شد، نه یک اتفاق بود و نه عملی که تبعات آن برای روحانی و مردانش غیرقابل پیش‌بینی باشد. او دقیقا همین اتفاق- ازدحام، دعوا و مرافعه و احیانا له شدن در زیر دست و پا- را پیش‌بینی می‌کرد و اصلا آن را برای پیشبرد استراتژی خارجی خود لازم داشت[!] روحانی به یک نمایش داخلی برای ارائه در جشنواره‌های خارجی نیازمند بود. نگاه کنیم به اظهارات اخیر وندی شرمن که گفته «شما در اخبار دیدید ایران اخیرا به طور قابل مشاهده‌ای غذا بین مردم فقیر جامعه توزیع کرده تا نشان دهد کاهش محدود تحریم‌ها، تاثیر مستقیم داشته.» این دقیقا همان نتیجه‌ای بوده که روحانی از توزیع سبد کالا داشته، اینکه تحریم‌ها روی مردم تاثیر مستقیم و انکارناپذیر داشته؛ اینکه اوضاع اقتصادی مردم نه تنها رو به راه نیست بلکه حاضرند برای چند عدد مرغ و چند کیلو برنج با یکدیگر درگیر شوند. درست است که روش توزیع سبد کالا چندان مناسب نبود، اما اگر با این نمایش بتوان جایزه اول بهترین اثر را در فستیوال سیاست جهانی به خود اختصاص داد، به تحقیر چند روزه‌ای که بازیگران آن شدند، می‌ارزید»!

به گزارش مجاهدت از مشرق، در حالی که چند کشور حامی اغتشاشگران در ظاهر بر عدم حمایت و همراهی از اغتشاشگران در ایران تاکید می کنند اما در عمل روایت میدان چیز دیگری را حکایت می کند.

یک مقام امنیتی در گفتگو با شبکه العالم با تایید حمایت های پر حجم چند کشور غربی از اغتشاشات اخیر در ایران تاکید کرد این کشورها اعلام کرده اند در مقابل پذیرش شروطی چهارگانه دست از حمایت از اغتشاشگران در ایران بر خواهند داشت.

به گفته این مقام امنیتی چند کشور دخیل در اغتشاشات اخیر در ایران اعلام کرده اند در مقابل تزریق بی قید و شرط نفت و گاز ایران به بازار جهانی انرژی در شرایط بحرانی کنونی، پذیرش دیدگاه های غرب در پرونده هسته ای، کنار آمدن جمهوری اسلامی ایران با رژیم سعودی درخصوص مسائل منطقه ای و بالاخره عدم همراهی ایران با روسیه، دست از حمایت از اغتشاشگران در ایران برخواهند داشت.

تاملی در شروط اعلام شده از ناحیه کشورهای غربی نشان می دهد که این کشورها به اغتشاشگران نگاهی صرفا ابزاری داشته اند و این نگاه را در قالب شعارهای حقوق بشری و تحمیل جنگی رسانه ای تعقیب می کرده اند.

اعتراضات در ایران با بهانه درگذشت مهسا امینی آغاز شد و با حمایت چند کشور غربی به اغتشاش تبدیل شد. حاصل اغتشاشات تخریب ممتلکات عمومی، بروز ناامنی و ناآرامی در کشور به مدت ۲ماه و بالاخره کشته شدن و به شهادت رسیدن بالغ بر ۲۰۰ نفر و مجروح شدن تعداد زیادی از مردم و نیروهای تامین امنیت بود.

شایان ذکر است؛ سفرای برخی از این کشورها در ایام اغتشاشات به وزارت خارجه احضار شدند.