امارات

به گزارش مجاهدت از مشرق،در نخستین دور ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، بسیاری از چهره‌های مشهور هالیوود فقط تهدید به مهاجرت از آمریکا کردند، اما حالا در دوره دومِ حضور او در کاخ سفید، شماری از آن‌ها واقعاً در حال ترک کشور هستند.

با آنکه در دور نخست ریاست‌جمهوری ترامپ، بسیاری از سر خشم — و برخی حتی با لحنی طنزآلود — تهدید کردند که در صورت پیروزی او کشور را ترک خواهند کرد، پیروزی غیرمنتظره‌اش در سال ۲۰۱۶، شوخی‌ها را به واقعیتی تلخ بدل کرد.

بااین‌حال، حتی بسیاری از کسانی که تمکن مالی ترک فوری آمریکا را داشتند، در نهایت در کشور ماندند؛ چرا که پس از فروکش‌کردن شوک اولیه، شمار زیادی از چهره‌های سرشناس ترجیح دادند در برابر سیاست‌های دولت بایستند. پیامشان روشن بود: جایی نمی‌رویم، می‌مانیم و مقاومت می‌کنیم — یا دست‌کم، دوام می‌آوریم. شاید برخی همچنان به مهاجرت فکر می‌کردند، اما با شیوع همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰، نگرانی‌های دیگری در اولویت قرار گرفت و جابه‌جایی محل سکونت، دیگر آسان نبود. ضمن اینکه همان سال ترامپ با رأی مردم از کاخ سفید بیرون رانده شد.اما حالا دری که نیمه‌باز بود، دوباره گشوده شده و با بازگشت ترامپ، شرایط تغییر کرده است. حالا بسیاری از هنرمندان به دنبال دریافت تابعیت دیگر کشورها هستند. کورتنی لاو در پی دریافت تابعیت بریتانیاست.

الن دی‌جنرس و پورشا دی‌راسی از پیش به بریتانیا نقل‌مکان کرده‌اند و اخیراً آخرین ملک خود در آمریکا را نیز برای فروش گذاشته‌اند که نشانه‌ای است از تصمیمشان برای اقامت در انگلیس.از سوی دیگر نیز رایان گاسلینگ و اوا مندس به همراه دو فرزندشان تابستان گذشته به لندن نقل‌مکان کردند. رزی اودانل نیز به ایرلند مهاجرت کرده است. اوا لونگوریا، هم اکنون در اسپانیا و مکزیک زندگی می‌کند.

مهاجرت آرام چند سلبریتی شاید در نگاه نخست چشمگیر نباشد، اما در سکوت سنگین و عدم همراهی این بخش از جامعه با دولت ترامپ، معنای دیگری پیدا می‌کند. برخلاف گذشته، اعتراض‌ها این بار نه فقط کم‌رمق‌تر که محتاط‌ترند؛ گویی ترسی پنهان وجود دارد—از اینکه پیروزی ترامپ در سال ۲۰۱۶ نه یک استثنا، بلکه نشانه‌ای از تغییر پایدار در افکار عمومی آمریکا بوده، و حالا با بازگشت او، این ترس نیز وجود دارد که او قدرت را برای برخورد با منتقدانش به کار گیرد. همین هراس شاید برخی را به ترک خاموش وطن واداشته باشد.و این فقط محدود به افراد مشهور نیست (اگرچه طبیعتاً بیشتر شامل ثروتمندان است)؛ آمارها نشان می‌دهد که تمایل شهروندان آمریکایی برای دریافت تابعیت بریتانیا، در مجموع ۴۰ درصد افزایش یافته است.

دولت دوم ترامپ تمرکز بیشتری بر بازسازی کلی ساختار فدرال و به‌ دنبال آن کشور دارد و بخشی از این راهبرد شامل پیامی است که به هر که بتواند می‌رساند و آن این است که: تو یک آمریکایی واقعی نیستی!زنان، اقلیت‌های نژادی و اساساً هرکسی که مرد سفیدپوست نیست، می‌شنود که جزو «سهمیه‌ای‌ها» است و اگر ساکت نشوند و تبعیت نکند، قرار است حذف شود.هم‌زمان، مدیران هالیوود نیز به‌صراحت سیگنال‌هایی از تمایل برای سازش با دولت ترامپ ارسال کرده‌اند؛ از کنارگذاشتن سیاست‌های عدالت‌محور گرفته تا نزدیکی شرکت‌های فنّاوری با کاخ سفید.تا حدی می‌توان گفت که «توانایی فرار» از دولت ترامپ به یک کالای لوکس دیگر برای اقلیت ثروتمند بدل شده است — دقیقاً همان چیزی که خود ترامپ و یاران وی همواره برای خود خواسته‌اند.

البته این وضعیت را نمی‌توان به‌پای سلبریتی‌ها نوشت؛ اینکه یکی از مؤثرترین راه‌های گریز از تبعات حضور ترامپ در کاخ سفید، صَرف هزینه‌ای هنگفت و کوچ به دیگر کشورهای جهان باشد—بیش از آنکه حاکی از امتیاز طبقاتی آن‌ها باشد—نشانه‌ای‌ است از فساد ساختاری و ناعادلانه که در سایه دولت او شکل گرفته و تقویت شده است.زمانی مردم با تماشای صفحه اینستاگرام سلبریتی‌ها، شاید حسرت ویلایی زیبا یا تعطیلاتی لوکس را می‌خوردند؛ حالا شاید آرزوی «حقوق اولیه» و «آزادی از آزار مستقیم» را داشته باشند.و این دقیقاً تجسم آمریکای ترامپی است؛ لازم نیست تحت ظلم باشی، اگر یا خوش‌شانس باشی یا پول‌دار!فهرستِ دیگر سلبریتی‌هایی که آمریکا را ترک کرده‌اند:

جیمز کامرون‌محل جدید: نیوزلند

ریچارد گی‌یرمحل جدید: اسپانیا

امبر هردمحل جدید: مادریداسپانیا

لی‌‍لی کالینز محل جدید: کپنهاگ، دانمارک

جاش لوکاس‌محل جدید: اندونزی

پاملا اندرسون محل جدید: ونکوور، کانادا

لیندزی لوهان محل جدید: دبی، امارات

تینا ترنر محل جدید: سوییس

شنایا توین محل جدید: دریاچه ژنو، سوییس

کریستینا میلیان محل جدید: پاریس، فرانسه

ملیسا جرج محل جدید: پرووانس، فرانسه

به گزارش مجاهدت از مشرق، گاردین در گزارشی درباره وضعیت جاری میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده می‌نویسد: پس از آن که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده اعلام کرد که اگر ایران خواسته های این کشور برای محدودسازی برنامه هسته ای خود را نپذیرد، بمباران خواهد شد، مقام های متعدد ایرانی با خشم پاسخ او را دادند.

در ادامه گزارش گاردین آمده است: رئیس جمهور ایالات متحده اخیرا هشدار داده که اگر ایران «توافقی (پیرامون برنامه هسته ای خود) انجام ندهد، با بمباران هایی که قبلا هرگز ندیده روبه رو خواهدشد. آخرین تهدید ترامپ – صریح تر و خشن تر از هر تهدید قبلی – پس از آن صورت گرفت که او نامه ای به ایران ارسال کرد که هنوز محتوای آن فاش نشده و پیشنهاد کرد در مورد برنامه هسته ای این کشور مذاکره کند. مقامات ایرانی تایید کردند که تهران پاسخی به ایالات متحده ارسال و اعلام کرده که مایل به برگزاری مذاکرات غیرمستقیم است.

اسماعیل بقائی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، درباره تهدید ترامپ گفت: «تهدید صریح بمباران ایران توسط رئیس یک کشور در تضاد آشکار با ماهیت صلح و امنیت بین المللی است. چنین تهدیدی نقض فاحش منشور سازمان ملل متحد و نقض رژیم پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی است. خشونت، خشونت به ارمغان می آورد و صلح، صلح ایجاد می کند، آمریکا می تواند انتخاب کند.»

رهبر ایران که نسبت به مذاکرات با ایالات متحده تردید دارد، در آخرین سخنرانی خود اعلام کردند که «ایران از سخنان ترامپ بیش از حد نگران نیست. ما بعید می دانیم که چنین آسیبی از خارج وارد شود. با این حال، اگر هر گونه اقدام مخرب رخ دهد، مطمئنا با یک پاسخ قاطع و قاطع مواجه خواهد شد.»

سرتیپ امیرعلی حاجی زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران، گفت: کسی در خانه های شیشه ای به کسی سنگ پرتاب نمی کند و افزود: آمریکایی ها حداقل ۱۰ پایگاه با ۵۰ هزار سرباز در منطقه دارند، یعنی در یک خانه شیشه ای نشسته اند.

اما عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران که به وضوح اختیار ومسئولیت دارد که چشم انداز مذاکرات را زنده نگه دارد، در اظهاراتی گفت که ایران قبلا از طریق واسطه هایی در عمان به نامه ترامپ پاسخ داده و افزود که می داند نامه ایران اکنون به ایالات متحده رسیده است.

رد گسترده حمله به تاسیسات هسته ای ایران از سوی کشورهای حاشیه خلیج فارس عامل نسبتا جدیدی در معادله میان تهران و واشنگتن است و طرح ترامپ برای سفر به عربستان سعودی در اولین سفر خارجی خود به این معنی است که او ممکن است شخصا مخالفت شدید با حمله به ایران را از سوی ولیعهد سعودی، محمد بن سلمان، بشنود. عراقچی در ادامه موضع گیری های خود تاکید کرد که مذاکرات مستقیم در حالی که ایالات متحده به تهدید و قلدری علیه ایران ادامه می دهد، امکان پذیر نیست.

ترامپ نامه اصلی خود حاوی پیشنهاد مذاکره را از طریق انور قرقاش، فرستاده ارشد دیپلماتیک امارات متحده عربی، برای تهران ارسال کرده است. انتخاب قرقاش به عنوان میانجی به عنوان نشانه ای از این تلقی می شد که هدف از این نامه دادن فرصتی واقعی به مذاکرات بود.

سردبیر دیپلماتیک گاردین در ادامه می نویسد که ترامپ ضرب الاجل اواسط ماه مه را برای پیشرفتدر مسیر حصول توافق تعیین کرده، اما ضرب الاجل طولانی تری نیز در اواسط ماه آگوست وجود دارد که تا آن زمان توافق هسته ای اصلی سال ۲۰۱۵ تا حد زیادی منقضی می شود و پیش بینی میشود که اروپا در این بازه زمانی دست به کار شود.

دونالد ترامپ در سال ۱۳۹۷ ایالات متحده را از توافق برجام خارج کرد، اقدامی که به طور گسترده به عنوان یک اشتباه تلقی می شود، زیرا ایران را به سرعت بخشیدن به برنامه غنی سازی اورانیوم خود تشویق و ترغیب کرد. این که ایران پاسخ خود را از طریق عمان، میانجی سنتی منتخب خود، به جای امارات متحده عربی، ارسال کرده ممکن است نشان دهد که ایران نمی خواهد امارات متحده عربی – که روابط خود را با اسرائیل عادی کرده – به عنوان میانجی عمل کند. ایالات متحده و ایران از سال ۲۰۲۱ مذاکرات غیرمستقیمی برای احیای توافق هسته ای در دولت بایدن در وین انجام داده بودند، اما این مذاکرات شکست خوردند. اکنون به نظر می رسد که ترامپ تمایل چندانی به مذاکرات غیرمستقیم با ایرانی ها ندارد.

برخی از زمینه های توافق در چهار دور مذاکرات موازی بین مذاکره کنندگان ایرانی و اروپایی در ژنو پوشش داده و به اطلاع امریکا رسانده خواهدشد. تهران در مورد گستردگی نامه ترامپ در درخواست امتیاز از ایران اظهار نظری نکرده است. دولت ایالات متحده بر سر این که آیا صرفا از ایران بخواهد برنامه هسته ای غیرنظامی خود را در معرض بازرسی کامل بین المللی قرار دهد، یا مجموعه گسترده تری از خواسته ها از جمله پایان دادن به برنامه هسته ای خود و تعهد ایران به توقف حمایت مالی از گروه های مقاومت در خاورمیانه مانند حماس در غزه و حوثی ها در یمن را مطرح کند، اختلاف نظر دارد.

مایک والتز، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، خواستار «برچیدن کامل» برنامه هسته ای ایران شده است، چیزی که تهران آن را رد می کند. در مقابل، استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ، تنها از محدود کردن برنامه هسته ای ایران صحبت کرد، چیزی که ایران از سال ۲۰۱۵ تا زمانی که منجر به لغو تحریم ها بر اقتصاد ایران شود، مایل به پذیرش آن بوده است.

گاردین در ادامه می نویسد: ترامپ حداقل می خواهد تضمین کند که احیای اقتصاد ایران در نتیجه رفع تحریم منجر به تهیه بودجه اضافی برای شبه نظامیان مورد حمایت ایران نخواهد شد. (لازم به ذکر است که مقام های متفاوت ایرانی تاکنون بارها وجود رابطه نیابتی میان ایران و گروه های مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل در غزه، سوریه، لبنان، عراق و یمن را رد کرده اند.)

کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی ایران، ایالات متحده را متهم کرده که با اتخاذ سیاست «جنگ یا مذاکره» یک جنگ روانی را به راه انداخته است. همزمان رد گسترده حمله به تاسیسات هسته ای ایران از سوی کشورهای حاشیه خلیج فارس عامل نسبتا جدیدی در معادله میان تهران و واشنگتن است و طرح ترامپ برای سفر به عربستان سعودی در اولین سفر خارجی خود به این معنی است که او ممکن است شخصا مخالفت شدید با حمله به ایران را از سوی ولیعهد سعودی، محمد بن سلمان، بشنود.

گاردین در ادامه می نویسد: مخالفت کشورهای حاشیه خلیج فارس با حمله به ایران بر اساس قرابت ایدئولوژیک این کشورها با ایران نیست، بلکه بر این احساس و تحلیل استوار است که منطقه باید از بی ثباتی سیاسی بیشتر اجتناب کند و تغییر نظام سیاسی در ایران چیزی نیست که این کشورها به دنبال آن باشند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، وزارت خارجه طالبان در اطلاعیه‌ای فهرستی از زندانیان افغان را منتشر کرد که قرار است از زندان‌های مختلف در امارات متحده عربی آزاد شوند.

در این اطلاعیه، طالبان از شیخ محمد بن زاید آل نهیان، رئیس امارات متحده عربی، به خاطر توافق در مورد آزادی این زندانیان قدردانی کرده است.

با این حال، در اطلاعیه هیچ توضیحی در مورد دلایل بازداشت و مدت حبس این افراد ارائه نشده است.

هفته گذشته «بدرالدین حقانی» سفیر حکومت طالبان در امارات با «ماجد المنصوری» مسئول امور اتباع خارجی وزارت خارجه این کشور دیدار کرد.

حقانی در این دیدار خواستار ارائه تسهیلات بیشتر در روند صدور ویزا و نیز عفو تعدادی از زندانیان افغان به مناسبت ماه رمضان شده بود.

طرف اماراتی نیز اطمینان داد برای حل مسائل مطرح شده، تسهیلات لازم فراهم خواهد شد.

کارشناسان بر این باورند امارات به دنبال ایفای نقش فعال‌تری در افغانستان است و این کشور در رقابت با قطر برای نفوذ در افغانستان پیشتاز شده است.