امام باقر (ع)

غدیر، عید وحدت و انسجام امت اسلامی است

غدیر، عید وحدت و انسجام امت اسلامی است


گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ مسئله مهم «غدیر» از مسائل مهم، اما مغفول مانده در نظام فرهنگی ایران اسلامی هست که تبعات منفی فراوانی به وجود آورده هست. متاسفانه معاندان نظام اسلامی آن قدر که از غدیر در جبهه فرهنگی علیه تمامیت اسلام و ایجاد شکاف میان فرق اسلامی سوءاستفاده کرده‌اند، مسلمانان از آن بهره چندانی نبرده‌اند. حال آنکه واقعه تاریخی غدیر در سال دهم هجری بزرگترین واقعه برای وحدت آفرینی و ایجاد و انسجام میان مسلمانان بود.

تاسف‌بارتر اینکه مسلمانان خود فروخته که دل در گروه غرب دارند چه شیعه باشند و چه سنی از رویداد غدیر و حوادث بعد از آن به عنوان ابزاری برای آتش‌افروزی، عقده‌گشایی و قدرت طلبی استفاده می‌کنند تا از این طریق حقانیت خود را ثابت کنند. گفتمان غدیر بر پایه گفت‌و‌گو و مفاهمه بنا شده و مباحثه و مناظر درباره آن تنها در صلاحیت مراجع دینی، پایگاه‌های علمی و مدارس علمیه هست و نه در رسانه‌های معلوم‌الحال و مجریان منافقی که تنها داعیه شیعه و سنی بودن را دارند.

عالمان بزرگ اهل سنت که نام‌شان در تاریخ ثبت و ضبط شده همگی با ائمه شیعه بخصوص امام باقر (ع) و امام صادق (ع) مباحث و مناظرات فراوان توام با احترام و مودت داشتند و هیچ روایتی مبنی بر کدورت و هتاکی میان آنان روایت نشده هست. ائمه شیعه نیز بر حفظ وحدت میان آحاد مسلمانان داشتند و به شیعیان خود به ارتباط با فرق و مذاهب اسلامی و پرهیز از دشمنی داشتند، مگر فرق ضاله‌ای، چون خوارج که حکم به ارتداد امیرالمومنین (ع) دادند و یا غالیانی که مقام الوهیت برای ایشان قائل بودند.

علامه امینی صاحب کتاب الغدیر که مهمترین اثر در حوزه غدیر شناسی را نگاشته‌اند هدف خود از نگارش و تالیف این کتاب ارزشمند را ایجاد وحدت میان مذاهب اسلامی عنوان کردند. اینکه منابع ایشان در تالیف کتاب الغدیر آثار علمای اهل سنت هست خود گواه روشنی بر این ادعا هست. 

علامه امینی با نگاهی که به مسئله وحدت اسلامی دارد، در پایان جلد سوم (جلد ۴ تحقیق مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی) پس از انتقاد از برخی آثار می‏‌گوید‌: «هدف ما از نقل و انتقاد این کتب، این هست که به امت اسلام اعلام‏ خطر کنیم و آنان را بیدار نماییم که این کتاب‌ها بزرگترین خطر را برای‏ جامعه اسلامی به وجود می‏‌آورد، زیرا وحدت اسلامی را متزلزل می‏‌کند، صفوف‏ مسلمین را می‏‌پراکند، هیچ عاملی بیش از این کتب، صفوف مسلمین را از هم‏ نمی‏‌پاشد و وحدتشان را از بین نمی‏‌برد و رشته اخوت اسلامی را پاره نمی‏‌کند.»

همچنین علمای فراوانی از اهل سنت تقریظاتی بر کتاب الغدیر نوشتند محمد عبدالغنی حسن مصری، در تقریظ خود بر الغدیر می‏‌گوید: «از خداوند مسئلت می‏‌کنم که برکه آب زلال (الغدیر) شما را، سبب صلح و صفا میان دو برادر شیعه و سنی قرار دهد تا دست به دست هم داده و امت اسلامی را بسازند.» (مقدمه، تحقیق مؤسسه دایرة المعارف فقه، ص ۳۱۴)

عادل غضبان مدیر مجله مصری «الکتاب» می‏‌گوید: «این کتاب، منطق شیعه را روشن می‏‌کند و اهل سنت می‏‌توانند به وسیله این‏ کتاب شیعه را به طور صحیح بشناسند. شناسایی صحیح شیعه سبب می‏‌شود که‏ آراء شیعه و سنی به یکدیگر نزدیک شود و مجموعا صف واحدی تشکیل دهند.» (همان، ص ۳۳۱)

دکتر عبدالرحمان کیالی حلبی می‌گوید: «کتاب الغدیر و محتویات پر بار آن، چیزی هست که سزاوار هست هر مسلمانی از آن آگاهی یابد، تا دانسته شود چگونه مورخان کوتاهی کرده‏‌اند و حقیقت کجاست. ما به این وسیله باید گذشته را جبران کنیم و با کوشش‏ در راه اتحاد مسلمین به اجر و ثواب نایل گردیم.» (همان، ص ۳۳۱)

انتهای پیام/ 161

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

غدیر، عید وحدت و انسجام امت اسلامی است

غدیر، عید وحدت و انسجام امت اسلامی است بیشتر بخوانید »

سیره سیاسی امام صادق (ع) مبارزه با بنی‌امیه و بنی‌عباس بود

سیره سیاسی امام صادق (ع) مبارزه با بنی‌امیه و بنی‌عباس بود


به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، در آستانه سالروز شهادت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) قرار داریم. ایشان ششمین امام ما شیعیان هستند که روز ۲۵ شوال سال ۱۴۸ ه‍. ق به‌دستور منصور عباسی به شهادت رسیدند و مزار ایشان در قبرستان بقیع در مدینةالنبی (صلی الله علیه و آله) قرار دارد. 

«انسان ۲۵۰ ساله» حاوی بیانات مقام معظم رهبری در مورد زندگی سیاسی ائمه معصومین (علیهم‌السلام) هست که توسط انتشارات «صهبا» منتشر شده هست. به مناسبت شهادت امام صادق (ع) بخش‌هایی از این کتاب را در ادامه می‌خوانید: 

مبارزه صریح با امویان

از قول «طبری» مورّخ معروف چیزهایی نقل شده که حضرت (ع) ۱۸ سال اول امامتشان را با بنی‌امیه جنگیدند. در این دوران، مبارزه امام صادق (ع) صریح بود؛ یعنی دیگر پرده‌پوشی، تقیه و کتمان در آن نبود. علتش هم این بود که خلفای بنی‌امیه آنقدر سرگرم بودند که فرصت اینکه سراغ امام صادق (ع) و شیعیان بیایند و شدت عمل به‌خرج دهند را دیگر نداشتند…؛ لذا امام صادق (ع) محتاج این نبودند که پنهان‌کاری کنند…

ایشان روز عرفه در عرفات میان این جمعیت عظیم می‌ایستادند و صریحاً و رسماً اعلان می‌کردند که ای مردم! امروز امام و حاکمِ به‌حق، «جعفربن‌محمد (ع)» هست و نه حاکم اموی. دلیلش را هم می‌آوردند، نه استدلال کلامی و عقلانی که آن وقت مردم حوصله اینکه این استدلال را گوش کنند، پیداست در آن جمعیت نبود، اما استدلال نوع دیگری… امام (ع) در آن جمعیت بزرگ که می‌ایستادند، سلسله درست امامت را بیان می‌کردند؛ خود پیغمبر امام بودند؛ یعنی پیشوا و رهبر جامعه «ثُمَّ مِن بَعدِهِ عَلِیُّ‌بنُ‌أَبی‌طالبٍ» همان منطق شیعه؛ بعد حسن (ع)، بعد حسین (ع)، بعد علی‌بن‌الحسین (ع)، بعد محمدبن‌علی (ع) و بعد من. خودشان را به‌عنوان امام معرفی می‌کردند و این خیلی جرأت می‌خواست. این، حرف عادی و ساده‌ای نبود و بزرگترین اعلان مخالفت بود و ایشان این کار را در آخر بنی‌امیه می‌کردند.

مبارزه پنهانی با عباسیان

در دوران بنی‌عباس، کار با تقیه و کتمان انجام می‌گرفت؛ علت هم این بود که بنی‌عباس همان شعارهای آل علی (ع) را اظهارات آنها را به زبان می‌آوردند؛ صورتشان، صورت آل علی (ع) و عملشان، عمل بنی‌امیه بود. 

در دوران حکومت بنی‌امیه، مبارزه به آن شکل بود؛ در دوران بنی‌عباس که طولانی‌تر بود، به‌صورت مخفیانه‌تری انجام می‌گرفت و بنی‌عباس آن جریان انحرافی‌ای بودند که از یک فرصت  استفاده کردند و انقلاب را؛ همان انقلابی را که امام صادق (ع) داشتند به‌وجود می‌آوردند، منحرف کردند و این خطر همیشه انقلاب‌هاست.

مردم آن زمان حواسشان جمع نبود تا سال‌ها بعد، شاید تا ۲۰ سال بعد یا ۳۰ سال بعد مردم مناطق دوردست خیال می‌کردند که بعد از اینکه حکومت بنی‌عباس سرکار آمده بودند، خیال می‌کردند که این، محصول مبارزات آنهاست که برای آل علی (ع) کرده‌اند؛ خیال می‌کردند که حکومت آل علی (علیه‌السلام) همین هست و خبر نداشتند که اینها غاصب هستند.

امام صادق (ع) دو مرحله در این دوران طی می‌کنند؛ یکی از سال ۱۱۴ تا خلافت منصور، این یک دوره هست که دوران آسایش و گشایش هست. آنی که معروف شده به‌خاطر اختلاف بنی‌امیه و بنی‌عباس، ائمه فرصت کردند، برای این دوران هست. زمان امام باقر (علیه‌السلام) چنین چیزی نبود. آن زمان، قدرت بنی‌امیه بود و هشام‌بن‌عبدالملک که بزرگترین شخصیت بنی‌امیه بعد عبدالملک بوده هست.

بنابراین زمان امام باقر (ع)، نه هیچ‌گونه اختلافی بین کسی و کسی که موجب این باشد که ائمه بتوانند از فرصت استفاده کنند، نبوده هست. برای زمان امام صادق (ع) هست، آن هم برای این دوران که دورانِ آهسته‌آهسته شروع (شدن) دعوت بنی‌عباس و گسترش دعوت اینها و اوج دعوت شیعی علوی در سرتاسر دنیای اسلام (هست.)

انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست

سیره سیاسی امام صادق (ع) مبارزه با بنی‌امیه و بنی‌عباس بود

سیره سیاسی امام صادق (ع) مبارزه با بنی‌امیه و بنی‌عباس بود بیشتر بخوانید »

طرح/ وابقیعاه

طرح/ وابقیعاه


انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

طرح/ وابقیعاه

طرح/ وابقیعاه بیشتر بخوانید »

چه اعمالی برای دهه اول ذی‌الحجه آمده است؟ / ثواب نمازی که نمازگزار آن را با حاجیان شریک می‌کند

اعمال دهه اول ذی‌الحجه


به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، امروز (شنبه، ۱۹ خرداد) اولین روز از ماه ذی‌الحجه است. این ماه یکی از چهار ماه حرام است و فضایل بسیاری دارد.

از مهم‌ترین وقایع این ماه این است که روز اول ذی‌الحجه سالروز ازدواج حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) است، روز هفتم این ماه، سالروز شهادت امام محمد باقر (علیه‌السلام)، روز هشتم این ماه روز «ترویه» است که حاجیان برای اعمال حج تمتع آماده می‌شوند، روز نهم این ماه، روز عرفه، روز دهم آن عید قربان و روزهجدهم این ماه روز عید غدیر خم است.

این ۱۰ روز اعمالی دارد که در مفاتیح‌الجنان آمده و به این شرح است:

بدان که این ماه، از ماه‌های شریفه است. دهه اول این ماه، از ایام معلومات است که در قرآن مجید ذکر آن آمده است. از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مروی‌ست (روایت شده است) که عمل خیر و عبادت در هیچ ایامی نزد حق‌تعالی محبوب‌تر از این دهه نیست.

روزه

این دهه اعمالی دارد که نخستین آنها عبارت است از «روزه». روزه در ۹ روز اول این دهه ثواب روزه تمام عمر را دارد.

نماز دهه اول ذی‌الحجه

دومین عمل این دهه، نماز است. نماز دهه اول ذی‌الحجه، یک نماز دو رکعتی است که میان نماز مغرب و عشاء در تمام شب‌های این دهه بدین‌صورت خوانده می‌شود:

در هر رکعت بعد از سوره حمد، یک مرتبه سوره توحید و پس از آن آیه ۱۴۲ سوره اعراف را می‌خواند تا با ثواب حاجیان شریک شود.

آیه ۱۴۲ سوره اعراف این آیه است:

«وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِینَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ/ و ما با موسی ۳۰ شب (در کوه طور برای نزول تورات و آیات الهی) وعده گذاشتیم و آن را با (افزودن) ۱۰ شب کامل کردیم. پس میعاد پروردگارش ۴۰ شب کامل شد و موسی (پیش از رفتن به این وعده‌گاه) به برادرش، هارون گفت: در میان امت من، جانشین من باش (و کار مردم را) اصلاح کن و از راه و روش مفسدان پیروی مکن!» 

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: پدرم حضرت امام باقر (علیه‌السلام) به من فرمودند: پسرم! در دهه نخست از ماه ذی‌الحجه (از شب اول ماه تا شب عید قربان) هر شب میان نماز مغرب و عشاء این دو رکعت نماز را ترک مکن که اگر چنین کنی، در ثواب حاجیان و اعمال حج آنها شریک می‌شوی. (اقبال، ص ۳۱۷)

دعا

سومین عمل این دهه دعایی است. ابوحمزه ثمالی روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده است که آن حضرت از روز اول تا عصر روز عرفه پس از نماز صبح و قبل از نماز مغرب این دعا را می‌خواند.

اَللّـهُمَّ هذِهِ الاْیّامُ الَّتی فَضَّلْتَها عَلَی الاْیّامِ وَشَرَّفْتَها وَ قَدْ بَلَّغْتَنی‌ها بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ
خدایا این روز‌هایی است که برتری و شرافتش دادی بر سایر روز‌ها و به لطف و رحمتت مرا بدان‌ها رساندی

فَاَنْزِلْ عَلَیْنا مِنْ بَرَکاتِکَ وَ اَوْسِعْ عَلَیْنا فیها مِنْ نَعْمآئِکَ.
پس برکات خودت را بر ما فروبار و از نعمت‌های خود در این روز‌ها بر ما وسعت ده

اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اَنْ تَهْدِیَنا فیها لِسَبیلِ الْهُدی، وَ الْعَفافِ وَالْغِنی، وَ الْعَمَلِ فیها بِما تُحِبُّ وَتَرْضی. 
خدایا من از تو خواهم که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد و نیز خواهم که ما را دراین روز‌ها به راه هدایت و پاکدامنی و بی‌نیازی راهنمایی فرمایی و موفقمان داری به انجام آنچه دوست داری و موجب خشنودی تو است

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ یا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوی، وَیا سامِعَ کُلِّ نَجْوی، وَیا شاهِدَ کُلِّ مَلاَءٍ.
خدایا از تو خواهم‌ ای جایگاه هر شکایت و‌ای شنوای هر سخن سِرّی و راز و‌ای حاضر در هر جمع

وَ یا عالِمَ کُلِّ خَفِیَّة، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ تَکْشِفَ عَنّا فیهَا الْبَلاءَ
و‌ ای دانای هر نهان که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد و بگشایی در این روز‌ها از ما بلا و گرفتاری را،

وَ تَسْتَجیبَ لَنا فیهَا الدُّعآءَ، وَ تُقَوِّیَنا فیها وَ تُعینَنا.
و مستجاب گردانی در آنها دعای ما را و نیرو دهی به ما در این روز‌ها و کمکمان دهی

وَتُوَفِّقَنا فی‌ها لِما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضی، وَعَلی مَا افْتَرَضْتَ عَلَیْنا مِنْ طاعَتِکَ، وَطـاعَةِ رَسُولِکَ وَاَهْلِ وِلایَتِکَ
و موفقمان داری پروردگارا بدانچه دوست داری و خشنود گردی و بر آنچه واجب کرده‌ای بر ما از اطاعت خودت و اطاعت پیامبرت و اهل ولایتت

اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَاَنْ تَهَبَ لَنا فیهَا الرِّضا.
خدایا از تو خواهم‌ای مهربان‌ترین مهربانان که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد و در این ایام خشنودی خویش را به من ببخش

اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعآءِ، وَلا تَحْرِمْنا خَیْرَ ما تُنْزِلُ فی‌ها مِنَ السَّمآءِ، وَطَهِّرْنا مِنَ الذُّنُوبِ یا عَلاّمَ الْغُیُوبِ، وَاَوْجِبْ لَنا فی‌ها دارَ الْخُلُودِ. 
که براستی تو شنوای دعایی و محروم مکن ما را از خیری که در این روز‌ها از آسمان فرو باری و پاکمان کن از گناهان‌ای دانای بر نادیدنی‌ها و واجب گردان در این ایّام برای ما خانه جاویدان را

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَلا تَتْرُکْ لَنا فیها ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ، وَلا هَمّاً اِلاَّ فَرَّجْتَهُ
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و هیچ گناهی برای ما باقی مگذار جز آن که بیامرزی و نه اندوهی جز آنکه بگشایی،

وَلا دَیْناً اِلاَّ قَضَیْتَهُ، وَلا غائِباً اِلاَّ اَدَّیْتَهُ، وَلا حاجَةً مِنْ حَوائِجِ
و نه بِدهی جز آن که بپردازی و نه غایبی جز آن که به ما برسانی و نه حاجتی از حاجات

الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اِلاَّ سَهَّلْتَها وَیَسَّرْتَها، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ. 
دنیا و آخرت جز آن که آسان و هموارش گردانی که براستی تو بر هر چیز توانایی

اَللّـهُمَّ یا عالِمَ الْخَفِیّاتِ، یا راحِمَ الْعَبَراتِ، یا مُجیبَ الدَّعَواتِ، یا رَبَّ الأَرَضینَ وَالسَّمواتِ
خدایا‌! ای دانای اسرار پنهان‌ای رحم کننده بر اشک دیدگان‌ای اجابت کننده دعا‌ها‌. ای پروردگار زمین‌ها و آسمان‌ها،

یا مَنْ لا تَتَشابَهُ عَلَیْهِ الاْصْواتُ، صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد‌

ای که صدا‌ها (ی بیشمار) بر او اشتباه نشود درود فرست بر محمد و آل محمد،

وَاجْعَلْنا فیها مِنْ عُتَقآئِکَ وَطُلَقآئِکَ مِنَ النّارِ، وَالْفائِزینَ بِجَنَّتِکَ.
و قرار ده ما را در این روز‌ها ازآزادشدگان و رهایی‌یافتگان از آتش و نائل شوندگان به بهشتت

وَالنّاجینَ بِرَحْمَتِکَ، یااَرْحَمَ الرّاحِمینَ وَصَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّد وَ آلِهِ اَجْمَعینَ وَ سَلَّمَ عَلَیْهِمْ تَسْلیماً.
و نجات یافتگان بوسیله رحمتت‌ای مهربان‌ترین مهربانان و درود خدا بر آقای ما محمد و آلش همگی و سلام بر همه آنان باد.

(مصباح المتهجّد:ص ۶۷۲؛ اقبال:ص ۳۲۲ (با اندکی تفاوت)؛ مفاتیح‌الجنان)

دعایی که حضرت جبرئیل (ع) برای حضرت عیسی (ع) هدیه آورد

چهارمین عمل این دهه، آن است که در هر روز از این دهه پنج دعایی را که حضرت جبرئیل (ع) برای حضرت عیسی (ع) از جانب حق‌تعالی هدیه آورده است و آن دعا‌ها این است:

۱. اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ.

۲. اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً، لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً.

۳. اَشْهَدُ اَنْ لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، اَحَداً صَمَداً، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ.

۴. اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیی وَیُمیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدیرٌ.

۵. حَسْبِیَ اللهُ وَکَفی، سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعا، لَیْسَ وَرآءَ اللهِ مُنْتَهی، اَشْهَدُ للهِ بِما دَعا، وَاَنَّهُ بَریءٌ مِمَّنْ تَبَرَّءَ، وَاَنَّ لِلّهِ الاْخِرَةَ وَالاْولی.

حضرت عیسی (ع) ثواب بسیاری را برای خواندن صد مرتبه این پنج دعا ذکر فرمود.

علامه مجلسی (ره) فرمود: اگر کسی هر روز هر یک از این پنج دعا را ۱۰ مرتبه بخواند، (که در مدت ۱۰ روز هر کدام را صد مرتبه خوانده است) به روایت عمل کرده باشد و اگر هر یک را صد مرتبه بخواند، بهتر خواهد بود.

ذکر‌هایی که از حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل شده است

پنجمین عمل این دهه این است که این تهلیلات (اذکار) را که از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با ثواب بسیار منقول است، بخواند و اگر روزی ۱۰ مرتبه خوانده شود، بهتر است.

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الّلَیالی وَالدُّهُورِ، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ.

لااِلهَ اِلاَّ اللهُ وَرَحْمَتُهُ خَیْرٌ مِمّا یَجْمَعُونَ، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الشَّوْکِ وَالشَّجَرِ.

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَالْوَبَرِ، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَالْمَدَرِ.

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُیُونِ.

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ فِی اللَّیْلِ اِذاعَسْعَسَ، وَالصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ.

لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الرِّیاحِ فِی الْبَراری وَالصُّخُـورِ.

لا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ مِـنَ الْیَـوْمِ اِلـی یَـوْمِ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ

منبع: مفاتیح‌الجنان، شیخ عباس قمی (ره)

انتهای پیام/ 118

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اعمال دهه اول ذی‌الحجه

اعمال دهه اول ذی‌الحجه بیشتر بخوانید »