امام صادق (ع)

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ مسئله مهم «غدیر» از مسائل مهم، اما مغفول مانده در نظام فرهنگی ایران اسلامی هست که تبعات منفی فراوانی به وجود آورده هست. متاسفانه معاندان نظام اسلامی آن قدر که از غدیر در جبهه فرهنگی علیه تمامیت اسلام و ایجاد شکاف میان فرق اسلامی سوءاستفاده کرده‌اند، مسلمانان از آن بهره چندانی نبرده‌اند. حال آنکه واقعه تاریخی غدیر در سال دهم هجری بزرگترین واقعه برای وحدت آفرینی و ایجاد و انسجام میان مسلمانان بود.

تاسف‌بارتر اینکه مسلمانان خود فروخته که دل در گروه غرب دارند چه شیعه باشند و چه سنی از رویداد غدیر و حوادث بعد از آن به عنوان ابزاری برای آتش‌افروزی، عقده‌گشایی و قدرت طلبی استفاده می‌کنند تا از این طریق حقانیت خود را ثابت کنند. گفتمان غدیر بر پایه گفت‌و‌گو و مفاهمه بنا شده و مباحثه و مناظر درباره آن تنها در صلاحیت مراجع دینی، پایگاه‌های علمی و مدارس علمیه هست و نه در رسانه‌های معلوم‌الحال و مجریان منافقی که تنها داعیه شیعه و سنی بودن را دارند.

عالمان بزرگ اهل سنت که نام‌شان در تاریخ ثبت و ضبط شده همگی با ائمه شیعه بخصوص امام باقر (ع) و امام صادق (ع) مباحث و مناظرات فراوان توام با احترام و مودت داشتند و هیچ روایتی مبنی بر کدورت و هتاکی میان آنان روایت نشده هست. ائمه شیعه نیز بر حفظ وحدت میان آحاد مسلمانان داشتند و به شیعیان خود به ارتباط با فرق و مذاهب اسلامی و پرهیز از دشمنی داشتند، مگر فرق ضاله‌ای، چون خوارج که حکم به ارتداد امیرالمومنین (ع) دادند و یا غالیانی که مقام الوهیت برای ایشان قائل بودند.

علامه امینی صاحب کتاب الغدیر که مهمترین اثر در حوزه غدیر شناسی را نگاشته‌اند هدف خود از نگارش و تالیف این کتاب ارزشمند را ایجاد وحدت میان مذاهب اسلامی عنوان کردند. اینکه منابع ایشان در تالیف کتاب الغدیر آثار علمای اهل سنت هست خود گواه روشنی بر این ادعا هست. 

علامه امینی با نگاهی که به مسئله وحدت اسلامی دارد، در پایان جلد سوم (جلد ۴ تحقیق مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی) پس از انتقاد از برخی آثار می‏‌گوید‌: «هدف ما از نقل و انتقاد این کتب، این هست که به امت اسلام اعلام‏ خطر کنیم و آنان را بیدار نماییم که این کتاب‌ها بزرگترین خطر را برای‏ جامعه اسلامی به وجود می‏‌آورد، زیرا وحدت اسلامی را متزلزل می‏‌کند، صفوف‏ مسلمین را می‏‌پراکند، هیچ عاملی بیش از این کتب، صفوف مسلمین را از هم‏ نمی‏‌پاشد و وحدتشان را از بین نمی‏‌برد و رشته اخوت اسلامی را پاره نمی‏‌کند.»

همچنین علمای فراوانی از اهل سنت تقریظاتی بر کتاب الغدیر نوشتند محمد عبدالغنی حسن مصری، در تقریظ خود بر الغدیر می‏‌گوید: «از خداوند مسئلت می‏‌کنم که برکه آب زلال (الغدیر) شما را، سبب صلح و صفا میان دو برادر شیعه و سنی قرار دهد تا دست به دست هم داده و امت اسلامی را بسازند.» (مقدمه، تحقیق مؤسسه دایرة المعارف فقه، ص ۳۱۴)

عادل غضبان مدیر مجله مصری «الکتاب» می‏‌گوید: «این کتاب، منطق شیعه را روشن می‏‌کند و اهل سنت می‏‌توانند به وسیله این‏ کتاب شیعه را به طور صحیح بشناسند. شناسایی صحیح شیعه سبب می‏‌شود که‏ آراء شیعه و سنی به یکدیگر نزدیک شود و مجموعا صف واحدی تشکیل دهند.» (همان، ص ۳۳۱)

دکتر عبدالرحمان کیالی حلبی می‌گوید: «کتاب الغدیر و محتویات پر بار آن، چیزی هست که سزاوار هست هر مسلمانی از آن آگاهی یابد، تا دانسته شود چگونه مورخان کوتاهی کرده‏‌اند و حقیقت کجاست. ما به این وسیله باید گذشته را جبران کنیم و با کوشش‏ در راه اتحاد مسلمین به اجر و ثواب نایل گردیم.» (همان، ص ۳۳۱)

انتهای پیام/ 161