امانوئل مکرون

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، اعتراضات فرانسه هفتمین روز پیاپی خود را سپری می‌کند؛ اعتراضاتی که از روز سه‌شنبه ۶ تیر با قتل «ناهل مرزوق» جوان ۱۷ ساله الجزایری و مغربی‌تبار به دست پلیس در شهر «ناتر» در حومه پاریس کلید خورد و به سایر شهر‌ها و مناطق فرانسه و برخی دیگر از کشور‌های اروپایی کشیده شد.

ناهل راننده خودرویی بود که به فرمان توقف پلیس بی‌توجهی کرد و در مقابل، پلیس بی‌محابا به وی شلیک کرد و او را کشت. این اتفاق و حوادث پس از آن، مساله مجوز پلیس در استفاده از خشونت علیه مردم عادی را به موضوعی برای شدت‌گرفتن اعتراضات و به خشونت کشیده شدن آن در فرانسه بدل کرد.

«امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه در تازه‌ترین موضع‌گیری درباره اعتراضات گسترده در این کشور از وزرای کابینه‌اش خواسته از تمام قدرت خود استفاده کرده و هر کاری می‌توانند انجام دهند تا نظم و آرامش را به کشور بازگردانند.

مکرون همچنین معترضان نوجوان را تحت تاثیر شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های ویدئویی دانسته و از والدین فرانسوی خواسته بود که از حضور نوجوانان در خیابان‌ها جلوگیری کنند.

وقوع بیش از ۲۵۰۰ حادثه آتش‌سوزی وسیله نقلیه و ساختمان، بازداشت بیش از ۱۳۰۰ نفر، زخمی و مجروح شدن ده‌ها نفر، آماده‌باش گسترده پلیس برای سرکوب اعتراضات، ثبت صحنه‌هایی از خشونت پلیس در برابر معترضان و … از التهاب گسترده در فرانسه خبر می‌دهد؛ التهابی که چندان به چشم رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان نیامده است. به جای آن، این رسانه‌ها ترجیح دادند در بحبوحه اعتراضات فرانسوی‌ها، آتش خاکستر شده ناآرامی‌ها در ایران را روشن نگه دارند.

این در حالی است که وقایع امروز فرانسه از جهاتی به رخداد‌های سال گذشته ایران شباهت دارد. نحوه درگذشت مهسا امینی که جرقه ناآرامی‌ها در ایران را روشن کرد، نشانه رفتن انگشت اتهام تشدید آشوب به سوی شبکه‌های اجتماعی، کشیده شدن اعتراض به آشوب و خشونت و…

اولویت‌های معنادار رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان

اینکه رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان، حجم عمده‌ای از محتوای خود را به اخبار و مسائل مرتبط با ایران اختصاص بدهند، مساله‌ای منطقی و مقبول است، با این حال مقایسه میزان محتوای تولید شده در این رسانه‌ها درمورد اعتراضات کنونی فرانسه و اعتراضات پایان یافته ایران، معنادار است.

بررسی و تطبیق آمار محتوای تولید شده در مورد این دو موضوع در رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان، آمار جالب توجهی به دست می‌دهد. برای این مهم، پژوهشگر ایرنا به بررسی کانال تلگرامی رسانه‌هایی، چون «بی‌بی‌سی فارسی»، «رادیوفردا»، «صدای آمریکا»، «ایران اینترنشنال»، «دویچه‌وله فارسی» و «ایندیپندنت فارسی» در بازه زمانی ۴۸ ساعته از ساعات ابتدایی ۹ تیر تا پایان روز ۱۰ تیر (ابتدای ۳۰ ژوئن تا پایان اول جولای) پرداخته است.

بر اساس این بررسی، رادیو فردا در بازه زمانی یادشده، حدود ۳۰ درصد از کل محتوای خود را به آنچه «اعتراضات ایران» یا «مقاومت مدنی ایرانیان» خوانده می‌شود اختصاص داد، در حالی‌که در همین بازه، تنها ۲.۳۲ درصد از محتوای این رسانه به اعتراضات فرانسه پرداخت.

ایران اینترنشنال هم ۲۷ درصد از محتوای خود را به مسائل مرتبط با تداوم اعتراضات در ایران (از مساله حجاب تا کشته‌شدگان و …) اختصاص داد و تنها در ۴.۱۶ درصد از گزارش‌های خود به اعتراضات فرانسه پرداخت.

دویچه‌وله فارسی در حالی در ۲۱.۱۵ درصد از گزارش‌های خود تلاش کرد شعله اعتراضات در ایران را روشن نگه دارد که همزمان تنها ۷.۶۹ درصد از محتوای خود را به اعتراضات پرالتهاب در فرانسه اختصاص داد.

صدای آمریکا در ۱۷ درصد از محتوای کانال تلگرامی خود به مسائل مرتبط با اعتراضات ایران پرداخت در حالی که مسائل مرتبط با اعتراضات فرانسه تنها ۴.۷ درصد از محتوای این کانال را تشکیل داد.

بی‌بی‌سی فارسی در ۱۵.۱۷ درصد از محتوای خود به طورمستقیم یا تلویحی نارضایتی‌ها در ایران را پوشش داد یا در مورد آن خبرسازی کرد در حالی که فضای به شدت متشنج فرانسه تنها توانست سهمی ۶.۸ درصدی از محتوای کانال تلگرامی این رسانه را تصاحب کند.

ایندیپندنت فارسی هم در حالی در ۱۴.۰۷ درصد از اخبار خود به مسائل ایران در حوزه نارضایتی‌ها پرداخت که ۶.۶۶ درصد اخبارش تنش و ناآرامی در فرانسه را مورد توجه قرار داد.

در جدول زیر تعداد اخبار تفکیکی این رسانه‌ها آمده است. همان طور که گفته شد، بازه زمانی مورد بررسی از ساعات ابتدایی روز جمعه ۹ تیر تا پایان شنبه ۱۰ تیر است.

یک بام و دو هوا برای چیست؟

تلاش برای زنده نگه داشتن شعله ناآرامی‌ها و تشدید نارضایتی‌های عمومی در جامعه ایران، بازخوانی و تکرار حوادث رخ داده در کشور در سال گذشته، تکرار نام و یاد کشته‌شدگان منتسب به اعتراضات ۱۴۰۱، برجسته‌سازی عبارات معناداری، چون «حجاب اجباری» و «سرکوب»، دامن زدن به حس بی‌اعتمادی عمومی، تلاش برای تعمیق فاصله میان مردم و حاکمیت، تلاش برای ترغیب مردم به «مقاومت خاموش» و … به رسانه‌های خارجی فارسی زبان مجالی نمی‌دهد تا مهم‌ترین مسائل مورد توجه مردم ایران و جهان را به طور دقیق و در خور پوشش دهند.

رخداد‌های فرانسه این روز‌ها بخش مهمی از سرخط رسانه‌های جهان را تشکیل می‌دهد، با این حال رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان بسیار کم به این موضوع می‌پردازند. گویا ناآرامی‌های پایان یافته ایران در مقایسه با اعتراضات کنونی فرانسوی‌ها برایشان مهم است. شاید هم پرداختن به اعتراضات فرانسه و مسائل مرتبط با آن، چون خشونت پلیس، بسیج نیرو‌های سرکوبگر، حمله دولت به رسانه‌های اجتماعی و … کوس رسوایی این رسانه‌ها را زمین بزند که در جریان ناآرامی‌های ایران، نظام سیاسی تهران را به همین عناوین متهم می‌کردند و بر آتش تنش‌ها دامن می‌زدند.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/ ۱۳۴

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- سیروس فتح‌اله؛ غربی‌ها و آمریکایی‌ها مدعی هستند که در حوزه «حقوق بشر» حرف‌هایی برای گفتن دارند و مدام در موضوع حقوق بشر انگشت اتهام خود را به‌سمت ایران می‌گیرند؛ این در حالی است که غربی‌ها بویژه آمریکایی‌ها باعث و بانی رنج و صدمات متعدد و گسترده‌ای به مردم ایران بوده‌اند و با همین ادعا‌های حقوق بشری کشور ما را تحریم می‌کنند.

بر همین اساس، همه‌ساله با هدف مرور جنایات آمریکا و ایادی آن، هفته‌ای تحت عنوان «هفته حقوق بشر آمریکایی!» علاوه بر دل‌ها و یادها در تارک تقویم نیز ثبت شده است که در همین راستا به بهره‌برداری آمریکایی‌ها از این کلیدواژه به نفع خود می‌پردازیم که در ادامه می‌خوانید؛

غربی‌ها و آمریکایی‌ها از یک طرف مدعی حقوق بشر هستند و از سوی دیگر از حقوق بشر به‌عنوان اهرمی برای نقض حقوق بشری مردم سایر کشور‌ها استفاده می‌کنند. هرچند با افزایش سطح آگاهی مردم جهان، غربی‌ها و آمریکایی‌ها مثل گذشته نمی‌توانند از فقر آگاهی مردم به نفع خود بهره‌بردرای کنند، اما همچنان به تلاش خود برای فریب افکار عمومی ادامه می‌دهند.

البته با استناد به پژوهش‌هایی در این زمینه صورت گرفته شده است، شاهد روند کاهش قدرت آمریکا در سطح جهان هستیم؛ یعنی آمریکا دیگر نمی‌تواند طبق روال گذشته کشور‌ها را با خود همراه کند؛ اگرچه هنوز قدرت آمریکا به پایان نرسیده است، ولی با تسریع روند افول آمریکا به‌تدریج کشور‌های دیگر اعتماد به نفس پیدا کرده و احساس می‌کنند، می‌توانند در مقابل این زیاده خواهی‌ها بایستند، به همین جهت ایران اسلامی برای این کشور‌ها یک الگو محسوب می‌شود و حوادث داخل ایران را پیگیری می‌کنند و می‌بینند که جمهوری اسلامی ایران چگونه مقابل زیاده‌خواهی آمریکایی‌ها در طول چهار دهه گذشته ایستاده است و بر همین اساس است که از هر بهانه‌ای در داخل ایران به نفع خود بهره‌برداری می‌کنند. 

اغتشاشات سال گذشته در ایران که اغتشاش‌گران همه‌جانبه از سوی غرب و آمریکا حمایت می‌شدند، نمونه بارز اقدامات خصمانه غربی‌ها و آمریکایی‌ها علیه ایران اسلامی بود، شعله‌ور کردن اغتشاشات از سوی آن‌ها در واقع انتقام گرفتن از کشورمان بود، چون جمهوری اسلامی ایران مانع اجرای برنامه‌ی آمریکایی‌ها در منطقه می‌شود. 

مثلا در پاییز سال گذشته، کشور ما درگیر یک اتفاق ناگواری شد؛ همه مردم ایران بابت این اتفاق ناراحت شدند که‌ ای کاش این حادثه اتقاق نمی‌افتاد؛ اما عده‌ای معلوم‌الحال در داخل کشور که همیشه در ریل دشمن حرکت می‌کنند، از این اتفاق به نفع دشمن سوء استفاده کردند؛ هرچند این اتفاق طبیعی بود و ممکن بود مشابه آن در سایر کشور‌ها نیز رخ دهد، اما ماجرا خوشبختانه با وجود اینکه خسارت جانی و مالی زیادی برای کشور به بار آورد، با همراهی خود مردم و با تدابیر هوشمندانه حاکمیت حل و فصل شد و توطئه دشمن خنثی شد؛ تا جایی که خودشان درگیر آشوب شدند. 

غربی‌ها و آمریکایی‌ها از آشوب‌هایی که در پی همان حادثه ناگوار صورت گرفته بود، چنان از اغتشاش‌گران حمایت می‌کردند که انگار همه چیز تمام است و نظام امروز یا فردا سقوط می‌کند!

علاوه بر مقامات آمریکایی و غربی، رسانه‌های آن‌ها نیز در کنار رسانه‌های معاند فارسی‌زبان، روزانه گزارش‌های دروغین به‌مخاطب ارائه می‌کردند، صحنه‌سازی و سناریوسازی می‌کردند، مردم را دعوت به خشونت می‌کردند، جوانان را با استفاده از پلتفرم‌های فضای مجازی تحریک به خشونت می‌کردند و خیلی موضوعات دیگر که اینجا مجال گفتن همه آن‌ها میسر نیست، تا تمرکز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را در حل مشکلات معیشتی که این مشکلات هم در سایه تحریم همین دولت‌ها بوجود آمده است، به هم بزنند. 

دوگانگی آمریکایی‌ها و غربی‌ها در برخورد با اتفاقات و رویداد‌هایی که در هر کشور یا حکومتی ممکن است، روی بدهد و طبیعی هم هست، مورد بحث بود؛ مثلا در سرزمین‌های اشغالی تقریبا ۲۶ هفته است که شاهد اعتراضات گسترده به اقداماتی که بنیامین نتانیاهو قصد انجام آن را دارد، هستیم؛ اما آیا تا به حال مقامات غربی یا آمریکایی به این اعتراضات واکنش نشان داده‌اند؟ آیا رسانه‌های غربی و آمریکایی مردم، جوانان، سلبریتی‌های این رژیم را تحریک به خشونت می‌کنند که به ماموران امنیتی حمله کنند و اموال عمومی را آتش بزنند؟

یا برخورد آن‌ها تحولات اخیر فرانسه چگونه است؟ فرانسه‌ای که ادعای دموکراسی می‌کنند و می‌گویند که ما مهد دموکراسی هستیم! آیا واکنش مقامات غربی و آمریکایی به اعتراضاتی که در پی فوت یک جوان 17 ساله به دست پلیس فرانسه، دقیقا همانند برخوردی است که با اغتشاشات ایران داشتند؟ قطعا جواب این سوال منفی است!

می‌بینیم که «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه در اظهاراتی مدعی می‌شود که شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های ویدئویی ذهن نوجوانان را مسموم کرده و باعث شده جوانان شورش کنند؛ حالا اگر این مساله توسط مقامات کشور ما مطرح می‌شد، همین غربی‌ها، آمریکایی‌ها و غربگرایان داد و بیداد می‌کردند که ایرانی‌ها مانع آزادی بیان می‌شوند! این درحالی است که در همین فضای مجازی در اتفاقات سال گذشته ضمن دعوت از جوانان برای حضور در خیابان‌ها و آتش زدن اموال عمومی، نحوه‌ی ساخت سلاح سرد و گرم توسط مزدوران غربی به اغتشاشگران نیز آموزش داده می‌شد.

این در حالی است که «اریک دوپوند مورتی» وزیر دادگستری فرانسه در واکنش به اعتراضات فرانسوی‌ها گفت: «والدینی که اجازه می‌دهند فرزندانشان شب بیرون بیایند، ممکن است با ۲ سال زندان و ۳۰ هزار یورو جریمه مواجه شوند!»

البته یادآوری اظهارات نژادپرستانه مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مورد اروپا، اینجا خالی از لطف نیست؛ بورل می‌گفت: اروپا مانند باغ می‌ماند و الباقی کشور‌های دنیا مانند جنگل است و جنگلی‌های وحشی به باغ‌های زیبا حمله می‌کنند! خیلی جالب است، ولی این روز‌ها تصویر دیگری از فرانسه به جهان مخابره می‌شود.

این موضوعات را جسته و گریخته مطرح کردیم تا به این نکته پایانی برسیم؛ شواهد و ادله‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد ماهیت استکباری غرب و آمریکا برای همه نمایان شده است؛ جهان دیگر فریب دروغ‌های پر زرق و برق غربی‌ها را نمی‌خورد و تا می‌تواند، تلاش می‌کند از زیر سلطه غربی‌ها و آمریکایی‌ها بیرون بیاید. دیگر کلید واژه‌هایی همچون «حقوق بشر»، «دموکراسی»، «حقوق زنان»، «آزادی‌های مدنی» و … که مدام از زبان غربی‌ها و آمریکایی‌ها خارج می‌شود، برای جوامع بشری بویژه آزادی خواهان جهان اهمیتی ندارد؛ چون همه فهمیده‌اند غربی‌ها و آمریکایی‌ها فقط به‌نبال منافع خود هستند و دلشان برای سایر ملل نمی‌سوزد و اگر یک ذره به فکر سایر ملل نیز بودند از تعبیر باغ و جنگل به‌هیچ برای ملت‌های دیگر استفاده نمی‌‎کردند.

انتهای پیام/ ۱۳۴