امیرعلی ابوالفتح

«امیرعلی ابوالفتح» کارشناس مسائل آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع‌پرس پیرامون ریشه‌های شکل‌گیری جنبش اعتراضی دانشجویان آمریکا درمورد جنگ غزه و اینکه اساساً این طرح و جرقه‌هایش از کجا شروع شد و خواسته‌های دانشجویان چه هست، اظهار داشت: اعتراضات دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا تقریبا از همان زمانی که رژیم صهیونیستی حملات گسترده خودش را به غزه آغاز کرد به تدریج نمایان شد. البته اعتراضات علیه جنگ غزه ابتدا در میان دانشجویان نبود و در سطح خیابان‌های آمریکا بود.

ابوالفتح افزود: در سه هفته اول بعد از انجام عملیات «طوفان‌الاقصی» در هفتم اکتبر، شاهد بودیم که فضای افکار عمومی در غرب با «اسرائیل» همراه بود و با آنها ابراز همدردی می‌کردند. زیرا رسانه‌ها از سال‌ها قبل همواره چنین عنوان کرده بودند که «حماس» یک گروه تروریستی است و در این عملیاتی هم که صورت گرفته بود غیرنظامیان و نظامیان اسرائیلی کشته شدند و یا به گروگان گرفته شدند.

کارشناس مسائل آمریکا ادامه داد:، اما زمانی که حملات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به غزه آغاز شد و به خصوص اینکه بعد از چند روز صهیونیست‌ها به شکلی بسیار وحشتناک به کشتار غیرنظامیان پرداختند و خانه‌ها، مساجد، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها و زیرساخت‌های غزه را به شکل بسیار هولناکی نابود کردند، این فضای افکار عمومی تغییر کرد و شاهد بروز نشانه‌هایی از نارضایتی در میان افکار عمومی مردم جهان بودیم.

وی خاطرنشان کرد: این نارضایتی‌ها در ابتدا نسبت به حمله رژیم صهیونیستی به غزه به شکل اعتراضات خیابانی خودش را نشان داد و در آمریکا هم شاهد تجمع مردم این کشور در مقابل کاخ سفید و ساختمان کنگره بودیم. مردم آمریکا در این تجمعات اعتراضی خود، خواستار آتش‌بس و توقف جنگ غزه شدند.

ابوالفتح اضافه کرد: این اقدامات سپس و در ادامه مورد توجه دانشجویان قرار گرفت و دانشجویان به تدریج شروع به برگزاری تجمعاتی در برخی از دانشگاه‌های آمریکا کردند و خواستار آتش‌بس و پایان جنگ غزه شدند. حال در این میان، اولین خواسته دانشجویان برقراری آتش‌بس در غزه بود.

کارشناس مسائل آمریکا عنوان کرد:، اما اقدامی که رئیس «دانشگاه کلمبیا» انجام داد و از پلیس برای ورود به دانشگاه درخواست کمک کرد که در نتیجه آن دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بیش از ۱۰۰ نفر از دانشجویان هم بازداشت شدند، همانند بنزینی بود که بر روی آتش ریخته شد.

وی یادآور شد: این اقدامات مسئولان «دانشگاه کلمبیا» و پلیس آمریکا موجب شد تا اعتراضات دانشجویان به سایر دانشگاه‌های این کشور هم گسترش پیدا کند. بعد از این ماجرا، خواسته‌های دانشجویان از آتش‌بس در غزه به توقف همکاری‌های تسلیحاتی آمریکا با رژیم صهیونیستی و توقف همکاری‌های مالی و علمی دانشگاه‌های آمریکا با دانشگاه‌ها و دولت «اسرائیل» گسترش پیدا کرد.

ابوالفتح اظهار داشت:، اما در میان تمامی این موارد شاهد بودیم که خواسته دیگری از طرف دانشجویان مطرح شد و آن احترام به آزادی بیان در محیط‌های دانشجویی و آکادمیک بود. البته بعدا شاهد بودیم که این خواسته را برخی از دانشگاه‌های آمریکا رعایت کردند و در برخی موارد با دانشجویان همراهی کردند.

کارشناس مسائل آمریکا تصریح کرد: در مقابل همراهی برخی از دانشگاه‌ها با دانشجویان معترض، در برخی دانشگاه‌های دیگر نیز مثل «دانشگاه تگزاس» شاهد بودیم که فرماندار این شهر گارد ملی را فراخواند و در دانشگاه «یو سی ال ای» هم شاهد بودیم که عده‌ای از طرفداران رژیم صهیونیستی به دانشجویان حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

وی در بخش دیگر سخنان خود افزود: در حال حاضر شاهد هستیم که درخواست دانشجویان معترض آمریکایی از دولت این کشور این است که اگر حملات «اسرائیل» به غزه قطع نمی‌شود و رژیم صهیونیستی به آتش‌بس تن نمی‌دهد، دانشگاه‌های آمریکا همکاری‌های مالی و علمی خودشان را با رژیم صهیونیستی قطع کنند و یا سرمایه‌گذاری در کمپانی‌های تسلیحاتی که به دلیل جنگ غزه درحال کسب سود هستند را قطع کنند.

ابوالفتح با اشاره به ظهور و بروز شبکه‌های اجتماعی در دنیای امروز و تبدیل شدن آنها به منابع اطلاعاتی جوانان و دانشجویان آمریکایی، ادامه داد: سالهاست که رسانه‌های جریان اصلی و رسانه‌هایی که در شکل دادن به افکار عمومی پیش‌رو بودند آرام‌آرام در حال رانده شدن به حاشیه هستند و شبکه‌های اجتماعی ظهور و بروز پیدا کردند.

کارشناس مسائل آمریکا خاطرنشان کرد: به طور مثال در آمریکا شاهد هستیم که شبکه «تیک تاک» ازجمله این شبکه‌ها است. در واقع شاهد هستیم که امروز نسل جوان به این قبیل شبکه‌ها کاملا مجهز است و به خوبی می‌تواند از این شبکه‌های اجتماعی استفاده کند. آنها به خوبی توسط این شبکه‌ها می‌توانند تولید محتوا کرده و حرف و سخن خودشان را به گوش دیگران برسانند. ضمن اینکه می‌توانند با کمک این فضا‌ها شبکه سازی کرده و نسبت به برگزاری تجمع‌ها اقدام کنند.

وی اضافه کرد: آن چیزی که مسلم است این است که بخشی از این معترضان نسبت به بی‌عدالتی، بی‌انصافی و ظلمی که نسبت به یک گروه از انسان‌ها، فارق از اینکه عرب هستند و در خاورمیانه زندگی می‌کنند و یا مسلمان هستند، اعتراضات فراوان و جدی دارند و خشمگین شده و برای نشان دادن اعتراضات خود به خیابان‌ها آمدند.

ابوالفتح با بیان اینکه آمریکا خودش را مهد دموکراسی و مهد آزادی بیان می‌داند ولی در واقعیت اینگونه نیست، عنوان کرد: موضوع آزادی بیان در آمریکا موضوع «صفر و یکی» نیست. یعنی نمی‌توان گفت که در آمریکا آزاد بیان وجود ندارد و یا اینکه گفت در این کشور آزادی بیان وجود دارد. در حقیقت یک طیفی میان آزادی بیان مطلق و عدم آزادی بیان مطلق وجود دارد و مواردی که اصل نظام را مورد تهدید قرار ندهد نسبت به آنها آزادی بیان وجود دارد و همه می‌توانند علیه رئیس جمهور و دولت اعتراض کرده و تجمع کنند، اما به محض اینکه موضوعاتی مدنظر قرار بگیرد که به اصل نظام و موجودیت نظام مرتبط باشد با آنها برخورد می‌شود.

کارشناس مسائل آمریکا تصریح کرد: بر همین اساس اگر اعتراضات به جایی برسد که به نفی نظام سرمایه‌داری و نفی احترام به مالکیت بپردازد شاهد هستیم که به شدت با آن برخورد می‌شود. ضمن اینکه در عرصه سیاست خارجی آمریکا برخی موضوعات خط قرمز نظام آمریکا است و متاسفانه یکی از آنها موجودیت رژیم صهیونیستی است. زیرا در آمریکا می‌شود علیه هرکشوری سخن گفت و اعتراض کرد و با آنها برخورد نمی‌شود، اما موضوع «اسرائیل» موضوعی خاص و هویتی است.

وی در پایان گفت: برای میلیون‌ها نفر در آمریکا موضوع «اسرائیل» به تعالیم و اعتقادات دینی، بازگشت «عیسی مسیح»، مشیت الهی، دوره آخرالزمان و حکومت ۱۰۰۰ ساله مسیح گره خورده است. بر همین اساس اگر کسی بیاید در آمریکا و بگوید «اسرائیل» باید نابود شود و یا با موجودیت این رژیم مخالف باشد به تلاش برای مبارزه با مشیت الهی و به تعویق انداختن ظهور «عیسی مسیح» متهم می‌شود. بنابر این از این منظر افرادی که خواستار نابودی «اسرائیل» باشند، مجوز برخورد با آنها صادر شده و قطعا با آنها برخورد می‌شود.

انتهای پیام/ ۱۳۴

«امیرعلی ابوالفتح» کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌‎پرس، اظهار داشت: معمولا رؤسای جمهور آمریکا بعد از اینکه قدرت را در دست می‌گیرند، سفر‌هایی را به‌صورت معمول و طبیعی به نقاط مختلف جهان ازجمله منطقه «خاورمیانه» دارند. ضمن اینکه می‌توان گفت سفر روز‌های آینده «جو بایدن» به خاورمیانه حتی تا امروز با تاخیر هم همراه بوده است.

کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: این تاخیر را اگر بخواهیم با سفر‌های منطقه‌ای «دونالد ترامپ» مقایسه کنیم می‌بینیم که رئیس جمهور سابق آمریکا اولین سفر خارجی خود را «خاورمیانه» انتخاب کرد و به «عربستان» رفت و سپس با یک پرواز مستقیم از «ریاض» به «تل‌آویو» رفت. این اولین پروازی بود که به‌صورت مستقیم از مبداء عربستان به مقصد «فلسطین اشغالی» صورت گرفت.

این کارشناس مسائل خاورمیانه ادامه داد: بر این اساس امروز شاهد هستیم که «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا بعد از اینکه یک سال از آغاز دوران ریاست جمهوری خود می‌گذرد، تصمیم گرفته که در قالب سفر به کشور‌های «خاورمیانه» برود. این سفر در شرایطی انجام خواهد شد که او پیش از این سفر به کشور‌های اروپایی و شرق آسیا سفر کرده است.

ابوالفتح خاطرنشان کرد: برنامه سفر «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا به «خاورمیانه» به این صورت است که در ابتدا به سرزمین‌های اشغالی سفر می‌کند و سپس در اقدامی بی‌سابقه با یک پرواز به صورت مستقیم به «ریاض» پایتخت «عربستان سعودی» سفر می‌کند. درست همانند اقدامی که «دونالد ترامپ» در دوران ریاست جمهوری خود انجام داد و با یک پرواز مستقیم از «ریاض» به «سرزمین‌های اشغالی» رفت.

وی اضافه کرد: رئیس جمهور آمریکا اهداف متعددی را از سفر به منطقه «خاورمیانه» دارد و دنبال می‌کند که در دستور کار «جو بایدن» و مشاوران او قرار گرفته است. ازجمله این اهداف می‌توان به سه هدف اصلی اشاره کرد. نخستین و مهمترین موضوع انرژی است. زیرا جنگ اوکراین موجب افزایش سرسام‌آور انرژی و همینطور قیمت بنزین در آمریکا شده است. بنابر این رئیس جمهور آمریکا امیدوار است که در سفر اخیر خود به عربستان بتواند زمینه افزایش تولید و صادرات نفت عربستان را فراهم کند.

این کارشناس مسائل خاورمیانه یادآور شد: البته بر اساس شرایط فعلی منطقه و پیش‌بینی‌های صورت گرفته «جو بایدن» در این سفر به این هدف خود به شکل کامل دست پیدا نخواهد کرد؛ زیرا سعودی‌ها اعلام کردند که نه خودشان و نه کشور‌های حاشیه خلیج فارس ظرفیت بالایی برای جبران نفت روسیه ندارند و به نظر نمی‌رسد که این سفر بتواند قیمت‌های انرژی را به زمان قبل از اغاز جنگ اوکراین برگرداند.

ابوالفتح عنوان کرد: هدف دومی که در سفر «جو بایدن» به منطقه پیگیری می‌شود «ایران» است. بر این اساس قرار است در این سفر، رئیس جمهور آمریکا و رهبران «عربستان سعودی» و «رژیم صهیونیستی» به صورت دو به دو صحبت و گفت‌وگو کنند. زیرا سران رژیم اشغالگر قدس برای برگزاری این دیدار‌ها بسیار علاقمند هستند تا یک ائتلاف منطقه‌ای به رهبری آمریکا علیه ایران شکل بگیرد. در واقع «عربستان سعودی» و «رژیم صهیونیستی» دو کشور و بازیگر اصلی منطقه هستند که با موضوع ایران و برنامه هسته‌ای ایران و همینطور مذاکرات وین مخالف هستند.

وی افزود: سومین هدف جو بایدن رئیس جمهور آمریکا از انجام سفر به منطقه و دیدار از «عربستان سعودی» و «رژیم صهیونیستی» انجام تلاش‌هایی به منظور برقراری روابط بین دو طرف است. حرکتی که از دوران ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا تحت عنوان «توافق ابراهیم» صورت گرفت که در قالب آن امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار کردند.

این کارشناس مسائل خاورمیانه ادامه داد: در واقع در قالب این سفر قرار است تا عربستان سعودی به عادی‌سازی و برقراری روابط با رژیم صهیونیستی تن بدهد و روابط دیپلماتیک بین آن‌ها برقرار شود. البته فعلا مشخص نیست که موضوع برقراری روابط دیپلماتیک بین عربستان و این رژیم اشغالگر تا چه اندازه با سفر‌های «جو بایدن» تحقق پیدا کند.

ابوالفتح خاطرنشان کرد: نکته مهمی در اینجا باید به آن توجه کرد این است که عربستان سعودی بسیار سخت‌تر و دشوارتر از کشور‌های امارات و بحرین بتواند با موضوع به رسمیت شناختن و صلح با رژیم صهیونیستی کنار بیاید. زیرا این عادی سازی به فراهم بودن عواملی، چون آمادگی افکار عمومی مردم این کشور و جو حاکم در دربار پادشاهی سعودی بستگی دارد.

وی اضافه کرد: شواهد و قرائن زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی روابط غیررسمی و غیرعلنی دارند و حتی بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند «محمد بن سلمان» مشتاق برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در پایان تصریح کرد: بر این اساس به نظر نمی‌رسد تحول اساسی را بعد از سفر جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به منطقه بین عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی شاهد باشیم.

انتهای پیام/ ۱۳۴

«امیرعلی ابوالفتح» کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌‎پرس اظهار داشت: روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوری نسبت به گسترش «ناتو» به سمت شرق بسیار حساس بود. در دهه اول و در زمان «بوریس یلتسین» نخستین رئیس‌جمهور منتخب روسیه به شیوه دموکراتیک که دهه نخست سقوط قدرت روسیه بود، روند گسترش ناتو شروع شد و حتی تعدادی از جمهوری‌های استقلال یافته از شوروی در حوزه بالتیک هم عضو «ناتو» شدند و در این زمینه روس‌ها نمی‌توانستند کاری انجام دهند؛ زیرا در کنار اینکه قدرت و نفوذ لازم را نداشتتند دنیای غرب هم یک دست و یکپارچه بود و کشور‌هایی که عضو پیمان «ورشو» بودند ازجمله لهستان، مجارستان و چک و اسلواکی را عضو «ناتو» کرد.

وی افزود: در دهه اول قرن جاری بعد از اینکه روس‌ها آرام آرام قدرت خود را بازیابی کردند، مخالفت خود با نفوذ «ناتو» در میان کشور‌های تازه استقلال یافته از اتحاد جماهیر شوروی را شدیدتر نشان دادند. در همین راستا در سال ۲۰۰۸ که گرجستان قصد پیوستن به «ناتو» را داشت با روسیه درگیر شد و روسیه دو منطقه آن را از این کشور جدا کرد.

کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: روسیه به همین دلیل در سال ۲۰۱۴ درگیری نظامی با اوکراین پیدا کرد و به دنبال آن شبه جزیره «کریمه» را از آن جدا کرد. این ماجرا همچنان ادامه پیدا کرد؛ به صورتی که غربی‌ها هم اصرار داشتند اوکراین عضو «ناتو» شود؛ البته زمانی را برای آن تعیین نکرده بودند، ولی همین‌قدر که به‌عنوان نامزد پیوستن به «ناتو» مطرح بود، برای غربی‌ها کافی بود.

ابوالفتح خاطرنشان کرد: نکته دیگر اینکه مقامات کشور اوکراین نیز برای پیوستن به پیمان «ناتو» اصرار فراوانی داشتند تا جایی که در سال ۲۰۱۹ متممی را در قانون اساسی خود تصویب کردند که عضویت در «ناتو» بخشی از قانون اساسی آن‌ها شد. البته بر اساس سابقه تاریخی باید یک جایی این برخورد بین روسیه و اوکراین صورت می‌گرفت؛ زیرا غرب در حال طی کردن روندی بود که به‌هیچ عنوان حاضر نبود در این ماجرا کوتاه بیاید و با روسیه مصالحه کند. از آن طرف هم روسیه عضویت اوکراین در «ناتو» را یک خطر جدی قلمداد می‌کرد که موجودیت و حیات او را تهدید می‌کند.

وی اضافه کرد: در نهایت هم مواضع دو طرف به سمت و سویی رفت که قابل مصالحه نبود. در نهایت نیز با اقدام حمله «ولادیمیر پوتین» به اوکراین روبرو شدیم. البته این درگیری یک مقدماتی داشت که به رسمیت شناختن دو جمهوری شرقی اوکراین از جمله آن‌ها بود. در واقع اصل و اساس آغاز این درگیری این بود که روسیه و غرب نتوانستند در یک نقطه با هم به توافق برسند و آن نقطه هم «اوکراین» بود.

غربی‌ها استراتژی اکراینی کردن نبرد را در پیش گرفته‌اند

کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ به این سوال که دلیل عدم حمایت غرب و آمریکا از اوکراین چیست؟ گفت: مشخص بود که «ناتو» وارد اوکراین نمی‌شود؛ زیرا در وهله اول اوکراین عضوی از پیمان «ناتو» نیست و دوم اینکه روسیه قدرتی بزرگی و با توان آتش بالا و مجهز به سلاح اتمی است. این درحالی است که غربی‌ها در این درگیری، استراتژی اوکراینی کردن نبرد را درپیش گرفته‌اند.

ابوالفتح افزود: شرایط درگیری‌های بین روسیه و اوکراین امروز به صورتی شده است که به جای اینکه غربی‌ها خودشان وارد میدان نبرد شوند، تصمیم گرفته‌اند، تسلیحات فراوانی را در اختیار اوکراین قرار بدهند تا اوکراینی‌ها با روس‌ها بجنگند.

وی ادامه داد: در حال حاضر شاهد هستیم که غربی‌ها در بالاترین سطح ممکن از اوکراین حمایت سیاسی می‌کنند. ضمن اینکه در کنار این موضوع شاهد جنگ بزرگ اقتصادی علیه روسیه هم هستیم که شامل سوئیفت و توقیف دارایی‌های روسیه در کشور‌های اروپایی و آمریکایی است. در حوزه تسلیحات هم بنا به گفته آن‌ها هر اندازه که نیاز باشد به صورت نامحدود از اوکراین حمایت می‌کنند.

فرسایشی و طولانی شدن درگیری روسیه و اوکراین به ضرر کی یف است

کارشناس مسائل بین‌الملل به فرسایشی شدن این نبرد اشاره و خاطرنشان کرد: با توجه به موارد گفته شده و وضعیت موجود باید انتظار طولانی و فرسایشی شدن جنگ روسیه و اوکراین را داشته باشیم. جنگی که با نابودی زیرساخت‌های اوکراین و تلفات فراوان انسانی همراه خواهد بود؛ البته در نگاه اول به نظر می‌رسید که روس‌ها دارای برتری مطلقی هستند می‌توانند بسیار سریع اوکراین را بگیرند، اما اگر این اتفاق رخ ندهد و این جنگ طولانی‌تر شود بیشترین ضرر را اوکراین خواهد کرد و تمامی زیرساخت‌های آن نابود می‌شود.

ابوالفتح با بیان اینکه چشم انداز شرایط و وضعیت روسیه در خلال این حمله در حال حاضر مشخص نیست، اضافه کرد: در این جنگ همه چیز به تاب‌آوری اقتصاد روسیه بستگی دارد که آیا می‌تواند زیر این فشار سنگین اقتصادی دوام بیاورد یا نه. البته این فشار شدید اقتصادی فقط بر روی روسیه نیست و اروپا هم درحال حاضر زیر این فشار قرار دارد.

وی با اشاره به میزان بالای آوارگان اوکراینی در این چند روز درگیری یادآور شد: از طرف دیگر هم تا امروز گویا در حدود ۸۰۰ هزار نفر از مردم اوکراین آواره شده و به اروپا رفته‌اند. ضمن اینکه قیمت‌های انرژی در این قاره در حال افزایش است. همچنین معمولا کالا‌هایی از روسیه به اروپا می‌آمده که اگر متوقف شود انبار‌های کالا در اروپا از گندم گرفته تا ذغال سنگ، نفت و گاز خالی می‌شوند.

چشم انداز روشنی پیرامون درگیری روسیه و اوکراین متصور نیست

این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: در واقع نمی‌توان هیچ چشم انداز روشنی را پیرامون این درگیری متصور بود و اینکه در نهایت وضعیت روسیه در این جنگ چه می‎شود. نکته دیگر اینکه مشخص نیست روسیه این اندازه انسجامی که در غرب ایجاد شد را پیش بینی کرده بود که مهم یکدست و یکصدا در پشت سر اوکراین قرار بگیرند یا خیر. از آن طرف هم مشخص نیست که اوکراینی‌ها تا چه زمانی در برابر عملیات روسیه دوام می‌آورند. زیرا تازه حدود شش روز از جنگ گذشته و اگر شش ماه بگذرد بازهم اوکراینی‌ها می‌توانند به همین صورت مقاومت کنند؟

ابوالفتح به خط و نشان‌های اتمی دو طرف برای یکدیگر اشاره کرد و اظهار داشت: نکته دیگر اینکه در یکی دو روز اخیر با خط و نشان‌های اتمی دو طرف برای یکدیگر روبرو شدیم. در واقع این اولین جنگ در کشوری است که نیروگاه‌های اتمی دارد. امروز اخباری مبنی بر حمله به مرکز پسماند‌های اتمی منتشر شده است که اگر اتفاقی برای یکی از نیروگاه‌های اتمی و یا یکی از تاسیسات اتمی اوکراین رخ بدهد با یک فاجعه انسانی روبرو خواهیم بود.

اوکراین را به یک طعمه‌ای برای شکار روسیه تبدیل کردند

وی با بیان اینکه اوکراین را به یک طعمه‌ای برای شکار روسیه تبدیل کردند، تصریح کرد: شاید در نگاه اول عملیات نظامی روسیه در اوکراین درست نبوده باشد، اما آغاز و شکل‌گیری این درگیری سناریویی بوده که برای کشور روسیه چیده شده بود. معتقد هستم که اوکراین را به یک طعمه‌ای برای شکار روسیه تبدیل کردند.

کارشناس مسائل بین‌الملل اضافه کرد: بالاخره غرب یک زمانی باید تکلیف خود را با روسیه روشن می‌کرد، زیرا روسیه از او تمکین نمی‌کرد و روز به روز قدرتش نیز افزایش پیدا می‌کرد. در واقع این‌ها در جایی باهم برخورد می‌کردند همانگونه که این رویداد برای چین در قبال تایوان نیز متصور است.

ابوالفتح در پایان صحبت‌های خود گفت: در واقع اوکراین قربانی اختلافات روسیه و غرب شده است، زیرا اگر «ناتو» زودتر اوکراین را به عضویت خود درآورده بود تانک‌های روسی الان در جاده‎های این کشور رفت و آمد نمی‌کردند. آن‌ها مخصوصا اوکراین را وارد «ناتو» نکردند که روسیه برای حمله به اوکراین تحریک شود و این اجماع جهانی را علیه او راه بیاندازند و به سمت کاهش قدرت ملی روسیه حرکت کنند.

انتهای پیام/ ۱۳۴