رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت که هنوز تصمیمی برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری نگرفته است.
به گزارش مجاهدت از مشرق، قاضی زاده هاشمی در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران درباره احتمال حضور در انتخابات ریاست جمهوری، اظهار کرد: افراد زیادی به من مراجعه کرده اند، اما من هنوز تصمیم نگرفته ام.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
اولین واکنش قاضی‌زاده هاشمی به نامزدی انتخابات بیشتر بخوانید »
شهردار تهران پاسخ به سوالی درباره کاندیداتوری او در انتخابات ریاست جمهوری را بی‌جواب گذاشت.
به گزارش مجاهدت از مشرق، علیرضا زاکانی روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیأت دولت در جمع خبرنگاران درباره فضای بعد از شهادت آیت‌الله رئیسی، اظهار کرد: فقدان او قابل جبران نیست. رئیس جمهور شهید شخصیت بزرگ دینی، مذهبی و ملی و اجرایی و توانمندی بود و راه وی مستمر است. بحمدالله دولت کار خود را به‌صورت دقیق انجام می‌دهد.
وی با بیان اینکه این ماه دو پروژه بزرگ همکاری بین شهرداری و دولت داریم که این دوپروژه ساخت ۲۰۰ هزار واحد و دیگری هم آغاز توزیع جریان ارائه خدمت معیشت به مردم است که تاکید رئیس جمهور بوده است، اظهار کرد: رئیس‌جمهور بر این دو پروژه تاکید ویژه داشت، از این یک روز هم عقب نیفتاد بلکه به همت دولت و مدیریت شهری کار دنبال می‌شود و امیدواریم که کارهایی که می‌کنیم روح آن شهید را شاد کند و خدمت به مردم مستمر باشد.
شهردار تهران همچنین پاسخ به سوالی درباره کاندیداتوری او در انتخابات ریاست جمهوری را بی جواب گذاشت.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
واکنش زاکانی درباره ثبت نام او در انتخابات ریاست جمهوری بیشتر بخوانید »
صریح‌ترین اعتراف به مرگ «اصلاحات»، در گفت‌وگوی دیروز عباس عبدی با یورونیوز فارسی منعکس شد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، غلامرضا صادقیان سردبیر روزنامه جوان طی یادداشتی نوشت: صریح‌ترین اعتراف به مرگ «اصلاحات»، در گفت‌وگوی دیروز عباس عبدی با یورونیوز فارسی منعکس شد. آقای عبدی قبلاً از اینکه روزنامه جوان نوشته بود: «اصلاحات مرده است» بسیار عصبانی شده و با عبارات «ما مرده، شما زنده…» واکنش نشان داده بود، اما اکنون خود اعترافی می‌کند که گویی اصلاحات هیچ‌وقت وجود نداشته است! او می‌گوید: «اصلاح‌طلبان بدون جلب موافقت رهبری، نمی‌توانند وارد انتخابات شوند. وارد هم شوند، باید با یک نیروی درجه سه یا چهار بیایند که کمتر کسی حاضر است به او رأی دهد.»
صرف‌نظر از مغالطه همیشگی اصلاح‌طلبان درباره نقش رهبری، همین اعتراف که اگر اصلاح‌طلبان با یک نیروی غیردرجه یک خود وارد انتخابات شوند، کسی از مردم حاضر نیست به او رأی دهد، به معنای سلب هویت تحزب و تشکیلاتی‌بودن از جبهه اصلاحات است؛ و نیز به این مفهوم که اصلاحات برای مردم یک جریان معنادار سیاسی که می‌توان به ایده‌های آن تکیه کرد، نه به افراد آن، نیست یا نشده است.
اگر یک تشکیلات سیاسی، در نظر مردم بزرگ باشد و مردم به آن به‌واسطه هویت خود آن تشکیلات، نه به‌واسطه هویت سلبریتی‌های سیاسی آن توجه کنند، دیگر درجه یک و دو و سه ندارد. هرکس که رهبر اصلاحات و خود جبهه آن را معرفی کند، شرف‌المکین بالمکان خواهد شد. اما وقتی آدم درجه دو و سه اصلاحات از مردم رأی نگیرد، این یعنی چنین شرافتی با تشکیلات اصلاحات ایجاد نمی‌شود، چنان که در انتخابات قبلی نیز نامزد اصلاحات (همتی، ظاهراً درجه دو) به‌رغم حمایت خاتمی شکست خورد.
البته آقای عبدی که سعی می‌کند مرزبندی مشخصی با تمامی انواع اصلاح‌طلبان داشته باشد، مواضع انتخاباتی روزهای اخیرش به‌وضوح نرم شده است. باقی سران و تحلیلگران اصلاح‌طلب نیز همین‌گونه. این یعنی امیدبستن به بازگشت به قدرت، آن‌هم در حالی که بخشی از اصلاح‌طلبان و خود خاتمی، انتخابات اخیر را تحریم کردند، و بخش دیگر نیز که تحریم نکردند، با همان ادبیات تخریبی در انتخابات حاضر شدند.
اصلاح‌طلبان تندرو (نزدیک به خاتمی) که به تعبیر بهزاد نبوی می‌خواستند از آشوب براندازان در پاییز ۱۴۰۱ «سرشان بی‌کلاه نماند»، و انتخابات مجلس را تحریم کردند، گفته‌اند که «انتخابات را در دستور کار قرار داده‌اند.» بخش‌دیگر نیز که پارسال بیانیه «روزنه‌گشایی» را در آستانه انتخابات مجلس دادند، فعال شده‌اند و کسانی را معرفی کرده‌اند. فقط می‌ماند همان سفسطه و مغلطه همیشگی که از همین‌حالا شکست احتمالی را به گردن منع حضور افراد درجه یک خود بیندازند.
شاید بسیاری حالا دیگر باور کرده باشند که برای اصلاح‌طلبان، جاانداختن اینکه «رهبری مانع ماست» از «پیروزی یک کادر درجه دوم اصلاحات در انتخابات» مهم‌تر باشد! آنها خود می‌دانند که پیروزی خاتمی در ۷۶ را باید به دلایلی مثل «نوبودن مفهوم اصلاحات و تازه‌کار بودن و محک‌نخوردن آن، کمتر سیاسی‌بودن مردم، رأی‌دادن به سید اولاد پیغمبر! نزدیک‌بودن ناطق‌نوری به هاشمی و رویگردانی مردم از آن دستگاه اشرافیت و گرایش به تغییر» مربوط دانست که هیچ‌کدام ربطی نه به ماهیت تشکیلات اصلاحات داشت و نه خاتمی در آن زمان، نیروی درجه یک‌شان به حساب می‌آمد! اما حالا که وقت انتخابات دیگری است، تزها و تحلیل‌ها همگی فرق کرده است! چون خود اصلاحات فرق کرده است.
الان چالش پایگاه اجتماعی دارد و اخیراً هم چالش «اتحاد با شاهزاده» از طرف استاد و نواندیش دینی اصلاح‌طلبان مطرح شد. آقای عبدی خود گفته بود «مشارکت مردم تحت‌تأثیر تعداد و تنوع نامزدها نیست و عملکردها موجب کاهش میزان مشارکت شده است» (گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی) و در فرصت دیگری گفت: «آنچه موجب می‌شود مردم به اصلاح‌طلبان توجه نکنند، این است که حرف آنها مابه‌ازای عینی ندارد… سیاست‌های اصلاح‌طلبان به بن‌بست رسیده، چون مردم به نوستالژی‌ها رجوع می‌کنند.» (گفتگو با روزنامه شرق)، اما حالا تحلیل‌ها باید این رنگ‌وبو را بگیرد که اگر آدم درجه یک ما فرصت حضور نیافت، تقصیر نظام است! در عطاری اصلاح‌طلبان هر چیزی پیدا می‌شود فقط باید کسی ناله کند، تا آنان علفی‌جات خود را رو کنند!
اگر اصلاحات یک هویت واقعی دارد، چرا باید نگران رأی‌نیاوردن یک غیرسلبریتی سیاسی شود؟! چرا الان روی افرادی با سابقه اصولگرایی مانند علی لاریجانی حساب می‌کنند؟! با یک «نامزد درجه یک» حتی با سابقه یک مجلد خاطره‌گویی مرحوم هاشمی از اظهارات ضد اصلاح‌طلبی لاریجانی، کنار می‌آیند، اما با آدم درجه‌دوم ساختارمند خود که عمری را در خدمت اصلاحات بوده، نه؟! این چه تشکیلاتی است که راه انداخته‌اند؟ می‌خواهند یک اصولگرای سابق را با همراهی چند سلبریتی سیاسی اصلاح‌طلب به نمایش ثبت‌نام ببرند، اما به نیروهای خود اعتماد ندارند؟! مطمئن باشید اگر مانند ۷۶ با یک نیروی معمولی (همچنان که خاتمی در آن زمان معمولی بود)، به انتخابات بیایید و رأی بیاورید و مشارکت را بالا ببرید، رهبری مانند همان موقع آن را «حماسه» خواهند خواند. چالش شما اکنون با تغییرات عظمایی است که در ماهیت خود داده‌اید. آن را از گردن خود ساقط نکنید. این یکی از ده‌ها صداقتی است که از دست داده‌اید و کار خود را به اینجا رسانده‌اید.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
عطاری اصلاح‌طلبان دمنوش انتخاباتی دارد! بیشتر بخوانید »
اظهارات اخیر محمد قوچانی بخشی از شکاف‌های تحلیلی و راهبردی در سطوح احزاب اصلاح‌طلب را به وضوح نشان می‌دهد.
سرویس سیاسی مشرق- مروری بر مطالب مطرح شده از سوی برخی چهره‌ها و رسانه‌های جریان اصلاح‌طلب در خصوص چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری بیانگر آن است که تا اطلاع ثانوی شکاف میان دو طیف اصلاح‌طلبان عملگرا (مشارکت‌جو) با اصلاح‌طلبان رادیکال (ساختاری) که در انتخابات مجلس شورای اسلامی به اوج خود رسیده بود، همچنان برقرار است.
اصلاح‌طلبان ساختاری که از مدت‌ها پیش ضرورت مقاومت در برابر حاکمیت، جهت تأمین خواسته‌های حداکثری خود را طرح و بیان کرده بود، تا به این جای کار از انتخابات مشروط مبنی بر تأیید کاندیدای هویتی اصلاح‌طلبان (به بیان دقیق‌تر کاندیدای حداکثری و مورد تأکید اصلاح‌طلبان ساختاری) را طرح و بیان کرده است.
رادیکال‌های جریان اصلاحات همچنین بر عدم حمایت از کاندیداهای میانه‌رو و اعتدالی تأکید می‌کنند. از سوی دیگر اما اصلاح‌طلبان مشارکت‌جو ضرورت بهره‌گیری از فرصت انتخابات برای تغییر حتی حداقلی در سیاست‌های جاری را مورد تأکید قرار داده و تصریح دارند جریان اصلاحات باید این دور از انتخابات را جدی‌تر از انتخابات مجلس بگیرد.
در این میان اما اظهارات اخیر محمد قوچانی در بطن و متن خود نشان می‌دهد که چه مطالبی در سطوح احزاب اصلاح‌طلب طرح و بیان می‌شود. مباحثی که خود بخشی از شکاف‌های تحلیلی و راهبردی را در این جریان به نمایش می‌گذارد.
محمد قوچانی در پاسخ به این پرسش که فضای حاکم بر جبهه اصلاحات چگونه است و آیا همه، شاخص میانه‌روی و کارآمدی را اولویت می‌دانند یا اولویت تشکیلاتی و صرفاً اصلاح‌طلب بودن ملاک انتخابشان است؟ می‌گوید: جبهه اصلاحات از احزاب متعددی تشکیل شده که برخی با ما هم نظر هستند و ممکن است برخی، نظرات دیگری داشته باشند. در اینکه برای همه ما یک چهره اصلاح‌طلب اولویت دارد، تردید نیست؛ اما اصلاح‌طلبی که ممکن باشد؛ این امکان هم دو وجه دارد؛ یک وجه رأی‌آوری در میان مردم و وجه دیگر تایید صلاحیت توسط شورای نگهبان است.
گرچه ما به نحوه تایید صلاحیت‌ها و نوع عملکرد نظارت استصوابی اعتراض داریم؛ اما در این ۵۰ روز امکان تغییردادن رویه شورای نگهبان را نداریم. در نتیجه از هر فرصتی باید استفاده کنیم که یک نامزد ضدانحصار و ضدتندروی را معرفی کنیم. اگر موقعیت اقتضا کرد یک نامزد ضدانحصار و مخالف با حاکمیت یکپارچه اصولگرایان در میان باشد، از او حمایت خواهیم کرد، چه عضو جبهه اصلاحات باشد و چه نباشد. حمایت هم ممکن است در دور نخست انتخابات انجام شود، ممکن است در دور دوم انجام شود. این نظر حزب ما است؛ اما فکر می‌کنم حداقل ۵ حزب دیگر هم با ما در این زمینه هم‌نظر هستند.
وی اما با اشاره به طور آشکار دیدگاه خود مبنی بر رد مشروط‌سازی انتخابات و مخالفت با اصلاح‌طلبان حامی این ایده تأکید می‌کند: تلقی همه ما این بود که تا سال ۱۴۰۸ زمینه تغییر فراهم نمی‌شود؛ چون دولت‌ها معمولاً دو دوره‌ای هستند و حاکمیت نیز از تداوم دوره دوم رئیس‌جمهور مستقر تقریباً حمایت می‌کند. الان به هر دلیلی زمینه این تغییر از ۱۴۰۸ به سال ۱۴۰۳ منتقل شده است.
اگر در ۱۴۰۳ نتوانیم تغییری را رقم بزنیم حتماً تا ۱۴۱۱ امکان تغییر بسیار بسیار کم خواهد بود و حاکمیت یکپارچه و یکدست حتی ممکن است، مسئله اصلاح قانون اساسی و تثبیت حاکمیت خودش را از یک استثنا به قاعده تبدیل کند؛ بنابراین فرصت باقی‌مانده تا انتخابات ما خیلی‌خیلی حیاتی است.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
محمد مهاجری درباره‌ی پیش‌بینی‌اش از فضای انتخابات گفت: انتخابات زودهنگام می‌تواند هم فرصت هم تهدید باشد، اگر این امکان وجود داشته باشد که جریان‌های رقیب فعال شوند می‌تواند یک سونامی سیاسی ایجاد شود.
به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد مهاجری می‌گوید که سه طیف مختلف در دولت با حمایت از سعید جلیلی، مهرداد بذرپاش و محمد مخبر در حال آماده‌سازی خود برای شرکت در انتخابات ۸ تیر هستند و نیروهای تکنوکرات دولت سیزدهم نیز به ریاست جمهوری آقای مخبر امید دارند.
در ادامه گفتگوی محمد مهاجری با انصاف‌نیوز را می‌خوانید:
** محمد مهاجری درباره‌ی پیش‌بینی‌اش از فضای انتخابات گفت: انتخابات زودهنگام می‌تواند هم یک فرصت هم تهدید باشد، اگر این امکان وجود داشته باشد که جریان‌های رقیب فعال شوند می‌تواند یک سونامی سیاسی ایجاد شود. اما در حال حاضر فضای احساسی ایجادشده یک تهدید است که عملا باعث می‌شود جریان‌های رقیب بسط ید چندانی برای انتقاد نداشته باشند.
** مهاجری درباره‌ی نگاه نیروهای درون دولت به انتخابات ۸ تیر گفت: در دولت سه جریان مختلف وجود دارد. جریانی موافق کاندیداتوری سعید جلیلی است و علاقه دارند او رئیس‌جمهور شود. این جریان بیشترین خطر را درباره‌ی کنار گذاشته شدن از قدرت احساس می‌کنند.
وی افزود: جریانی دیگر در دولت به دنبال کاندیداتوری مهرداد بذرپاش است؛ حامیان این نگاه راست‌های تند و نیمه تندی هستند که با سعید جلیلی و جبهه پایداری فاصله دارند.
مهجری همچنین گفت: سومین جریان داخل دولت نگاه تکنوکرات‌ها به سمت مخبر است. در صورتی که او رئیس جمهور شود، راهش هم ادامه‌ی آقای رئیسی است اما بنا بر تصور آنها می‌تواند سیستم و شعارهای دولت سیزدهم را اصلاح کند.
** با توجه به اعلام کاندیداتوری سعید جلیلی برای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، محمد مهاجر در این خصوص گفت: تصور می‌کنم حتی اگر سعید جلیلی بخواهد وارد صحنه‌ی انتخابات بشود هم تایید صلاحیت نخواهد شد. نگاه جلیلی با وضعیت فعلی جامعه ما انطباق ندارد.
** محمد مهاجری درباره وضعیت انتخاباتی جریان میانه‌روها نیز نظراتی داشت و معتقد بود: «طبیعی‌ست که اعتدالیون، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل دست به عصا وارد فضای انتخاباتی شوند. کاملا روشن است که آنها امکان اینکه بتوانند به عنوان بازیگر اصلی بازی کنند در حال حاضر ندارند و اتمسفر سیاسی کشور چنین امکانی را به آنها نمی‌دهد.» همچنین درباره کاندیدهای احتمالی میانه‌رو ها گفت: « در روزنامه‌ها از کسانی مثل آقایان ظریف، پزشکیان، عارف، آذری جهرمی و… نام می‌برند، ویژگی‌شان این است که احتمال دستیابی به ائتلاف در این طیف بالا است اما در نقطه‌ی مقابل به دو دلیل چنین ائتلافی در طیف اصولگرایان نیست. اول اینکه، مطمئن هستند یک اصولگرا برنده خواهد شد و دلیل دیگر به این مربوط است که در یک‌دهه‌ی اخیر هیچ کاری برای رسیدن به مانیفست سیاسی انجام ندادند.»
** مهاجری برای این انتخابات مشارکت بالای هفتاد درصدی را آرزو کرد و گفت: رئیس جمهوری با ۲۵ تا ۳۰ میلیون رای در عرصه‌ی داخلی و خارجی مقتدرتر خواهد بود.
** این فعال اصولگرا دیدگاه خود نسبت به شبیه‌ترین شخصیت به آقای رئیسی را هم اظهار کرد و گفت: آن شخص آقای جلیلی نیست. اگر بخواهیم دولت سیزدهم اصلاح‌شده داشته باشیم، آقای مخبر به او نزدیک‌تر است.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
محمد مهاجری: نگاه تکنوکرات‌های دولت رئیسی به مخبر است بیشتر بخوانید »
