انتشارات

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از کرمانشاه، کتاب «او پهلوانه اکبره» نمایشنامه کوتاه دفاع مقدس است که توسط «افشین سلطانی» به نگارش در آمده و توسط  انتشارات «مرصاد» وابسته به اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه در سال 1400 به چاپ رسیده است.

این نمایشنامه در رابطه با پهلوان معرکه گیری است که سال ها از پهلوانان شاهنامه برای مردم تعریف کرده است اما با شهادت سردار حاج «قاسم سلیمانی» به این نتیجه می رسد که اقدامات و خدمات شهید سلیمانی نه تنها برای ایران بلکه برای همه مردم جهان افتخار آفرین بوده و او بزرگترین پهلوان ایران است و باید از او بگوید….

در بخشی از این کتاب آمده است:

پهلوان: کاش می شدم، کاش از خواب چند صد ساله بیدار می شدم تا پهلوانی را کنار بگذارم. در سرم انگار طبل می کوبند! در سرم انگار سپاهی به شماره ریگ های صحراست!

مرشد: تو که این همه شوریده نبودی مرد؟ بگو…. بگو شاید مرحمی بر درد تو سازم!

پهلوان: در همه اساطیر کسی چنین پهلوانی ندیده! پهلوانی گریزان از پهلوانی. او همیشه خود را سرباز میخواند.

مرشد: سرباز؟ پهلوانی چنین جنگ آزمای خود را سرباز بخواند؟؟

پهلوان: آری! از بس که این همه سال از او شنیدم از پهلوانی که هیچ! از مردی خود نیز خجلم که ما چه کردیم و او چه کرد!

مرشد: نگو نگو ( به زانو می افتد)

پهلوان: ما عمری به نام پهلوانی مردم را سرگرم خود ساختیم. عمری در خیالمان با دیو و اژدها جنگیدیم و آنرا داستان کردیم و بر سنگ نوشته ها به یادگار گذاشتیم، لیک خود می دانستیم خیال و متلی بیش نبود…. آخر هم در چاه افتادیم و مردیم، اما او…..

مرشد: این که می گویی کیست هان؟ همان پهلوان پهلوانان؟

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، چاپ دوم کتاب «استقلال حوزه علمیه و دولت جمهوری اسلامی ایران» اثر رضا عیسی نیا از سوی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت انتشارات این پژوهشگاه در ۲۷۹ صفحه منتشر شد.

در طول تاریخِ حیاتِ حوزه‌های علمیه شیعی «استقلال» و عدم وابستگی به دولت‌ها، موضوعی حیاتی برای حوزویان بوده است. این استقلال موجب شده است مراجع و فق‌های شیعه نه تنها اسلام و احکام اسلامی را در پای قدرت و قدرتمندان ذبح نکنند، بلکه تلاش‌های شهادت طلبانه‌شان دستگاه سیاسی و حاکمان ظالم را به چالش کشانده و در ذهنیت تاریخی جامعه حک کرده است که آنان پناهگاه مردمان و مظلومان بوده اند.

امتیاز استقلال حوزه‌های علمیه شیعه برگ درخشانی است که حوزه به خود می‌بالد؛ ولی آیا این استقلال در جمهوری اسلامی همانند نظام‌های سیاسی پهلوی و قاجاری می‌تواند مسئله ما باشد. از این رو نویسنده تلاش کرده است با نگاهی تحلیلی به این مسئله بپردازد.

در این اثر با دنبال کردن هر یک از رویکرد‌های چهارگانه اخلاقی، پراگماتیکی، معرفت شناختی و ایدئولوژیکی به توصیف و تحلیل وضعیت و جایگاه استقلال در دوران قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی و به عبارتی دوران آیت الله حائری یزدی، بروجردی، امام خمینی و مقام معظم رهبری خواهیم پرداخت و به این نتیجه خواهیم رسید که با اینکه در دوران پهلوی مجتهدان و مراجع تلاش زیادی برای استقلال حوزه علمیه انجام دادند یا در جمهوری اسلامی ایران با اینکه امام خمینی و مقام معظم رهبری به استقلال حوزه معتقد بوده، به آن توصیه موکد و مکرر کرده اند.

این اثر در پنج فصل تألیف شده است: در فصل اول که تحت عنوان «کلیات و تمهیدات نظری» تألیف شده، به صورتبندی مناسبات حوزه علمیه با دولت جمهوری اسلامی ایران اشاره گردیده و استقلال حوزه علمیه و قلمرو آن تبیین شده است.

نویسنده در فصل دوم که با عنوان «حاکمیت سیاسی ایران و نهاد مرجعیت» نوشته شده، به نهاد مرجعیت در دوران قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی می‌پردازد و هر یک را تشریح می‌کند.

«نقش مراجع و نظام سیاسی در مدیریت حوزه علمیه» عنوان سومین فصل از کتاب «استقلال حوزه علمیه و دولت جمهوری اسلامی ایران» است که در این فصل، ضمن بیان تاریخچه‌ای از حوزه علمیه در ایران، به نقش مراجع و نظام سیاسی در مدیریت حوزه علمیه در دوران قاچار (قم، کاشان و اصفهان)، پهلوی (آیت الله حائری یزدی، مراجع ثلاث و آیت الله بروجردی) و جمهوری اسلامی (امام خمینی، مقام معظم رهبری، مدیران حوزه) پرداخته شده است.

در فصل چهارم این اثر که تحت عنوان «حاکمیت سیاسی و سلب قدرت از نهاد‌های قدرتمند اجتماعی» تألیف شده، به مطالبی با عناوین «پهلوی اول و دوم برای سلب قدرت حوزه علمیه» و «مناسبات جمهوری اسلامی با حوزه علمیه، سلب یا تقویت قدرت؟» اشاره می‌شود.

نویسنده در فصل پنجم به بیان «راهکار‌ها و پیشنهاد‌ها برای استقلال حوزه علمیه» پرداخته و اقدامات و زمینه سازی‌های حوزه علمیه، اقدامات و زمینه سازی‌های حاکمیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران، پیش نیاز‌های تعامل روحانیت با نظام سیاسی و نقطه یا نقاط تعامل نظام و حوزه (برگرفته از نیاز‌های این دو نهاد) را مطرح می‌کند.

نقطه یا نقاط تعامل نظام و حوزه (بر گرفته از نیاز‌های این دو نهاد)

نیاز‌های نظام به حوزه علمیه عبارت اند از: ۱- نیاز به خبرویت دینی: از آنجا که نظام جمهوری اسلامی، نظام دینی است، به مفسران دینی نیازمند است. ۲. نیاز به پشتوانه مردمی: نظام نیازمند این پشتوانه است و روحانیت محبوبیت مردمی دارد و نقش واسطه را ایفا می‌کند. ۳- نیاز به وحدت ملی: نظام دنبال منافع ملی و حفظ وحدت ملی است که می‌تواند از طریق روحانیت، راحت‌تر و کم معونه‌تر به آن برسد.

خروجی نیاز‌های نظام به حوزه علمیه در بر آیند واحد این می‌شود که «نظام اسلامی، حوزه‌های علمیه را همچون پشتوانه معنوی خود عزیز می‌دارد»؛ اما خروجی نیاز‌های حوزه به نظام سیاسی چنین است که حوزه‌های علمیه نظام سیاسی اسلامی را همچون فضای مناسبی برای رشد و تکامل خود مغتنم می‌شمرد؛ به عبارتی می‌توان گفت در جمهوری اسلامی ایران، حوزه علمیه و دولت در عین استقلال کامل، به هم پیوسته اند؛ چرا که مبادی مشترک دارند و غایات مشترکی را دنبال می‌کنند.

علاقه‌مندان جهت خرید اینترنتی این کتاب می‌توانند به نشانی اینترنتی http://shop.isca.ac.ir/ مراجعه کنند.

انتهای پیام/ 121

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «رضا حاجی‌آبادی» مدیر انتشارات هزاره ققنوس، نویسنده و منتقد فرهنگی در برنامه رادیویی «گفت‌وگوی فرهنگی» که امروز چهارشنبه (۴ اسفند) از رادیو گفت‌وگو پخش شد، درباره پیگیری یافتن متولی رفع مشکلات نشر و ارسال کتاب‌های فارسی به غیر فارسی زبانان گفت: ارسال کتاب فارسی به غیر فارسی زبانان متولی خاصی ندارد.

مدیر انتشارات هزاره ققنوس افزود: فراموش شده که فرهنگ، مولود مردم و مردمی‌ترین فرآیند است و کمتر شاهد هستیم که دولت‌ها متولی ترویج فرهنگ باشند و بنابراین یکی از دلایل عدم معرفی کتاب به فارسی زبانان، دولت‌ها هستند در حالی که می‌شد از ظرفیت مردم برای این کار استفاده کرد.

وی با ابراز تأسف از عدم موفقیت در معرفی فرهنگ و زبان فارسی برای ترجمه گفت: تمامی کشور‌ها برای ترویج فرهنگ خود هزینه می‌کنند؛ بنابراین باید در ترویج و فرهنگ ادب فارسی روش خود را تغییر دهیم و آثار را به درستی انتخاب کنیم در حالی که کتاب‌هایی که برای خود ما اهمیت دارد، ترجمه می‌شود. باید آثاری که حرف جهانی دارد را پیدا کرد و فارغ از نگاه‌های سیاسی آن‌ها را ترجمه کرد.

حاجی‌آبادی در پایان گفت: نویسندگان تصور می‌کنند آن چیزی که خودشان می‌دانند، مخاطب خارجی هم می‌داند و بنابراین برای ارتباط با مخاطب خارجی باید موضوع را با زبان خودشان بیان کرد. همچنین یک همت عالی نیاز است تا تعدادی از ناشران و نویسندگان و ارگان‌های متولی این حوزه، مجموعه‌ای تشکیل دهند تا به هم کمک کنند و از موازی کاری‌ها جلوگیری به عمل آورند و در جایی مانند کتابخانه ملی، فلوشیپ برگزار شود تا فرهنگ ما به کشور‌ها انتقال یابد تا انگیزه‌ای برای یادگیری زبان فارسی باشد.

انتهای پیام/ 118