انقلابیون

به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، ۲۲ بهمن یادآور یکی از بزرگترین اتفاقات مهم و تاریخی ملت ایران است و این روز را تبدیل به یک روز فراموش نشدنی و زیبا برای ایرانیان کرده است.

در تمام دنیا و در تمام فرهنگ و آداب‌ها در جهان رایج است که بزرگ‌ترین روز تاریخی کشور خود را گرامی می‌دارند. البته تعیین بزرگترین روز هر کشور با توجه به فرهنگ هر کشور انجام می‌شود و گرامی داشته می‌شود که نسل به نسل و فرد به فرد منتقل می‌شود تا آیندگان نیز همانند گذشتگان قدر آن روز را بدانند.

در تمام دنیا کشور‌های جهان بزرگترین روز تاریخی خود را همان روز استقلال خود می‌دانند و برای این روز احترام و ارزش بسیار زیادی قائل هستند. مردم ایران اسلامی در روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ موفق شدند تا بر حکومت ظالمانه و مستبدانه شاهنشاهی ۲۵۰۰ ساله پیروز شوند و بتوانند در این روز برای آینده خود تصمیم بگیرند و برنامه ریزی کنند.

در روز ۲۲ بهمن سال ۵۷ به ترتیب زندان اوین، ساواک، سلطنت آباد، مجلسین سنا و شورای ملی، شهربانی ژاندارمری و ساختمان زندان کمیته مشترک توسط مردم به طور کامل تصرف شد. در فرایند تسخیر شهربانی، سپهبد رحیمی که فرماندار نظامی تهران بود به دست انقلابیون مسلح افتاد و همچنین در همین روز پادگان باغشاه و دانشکده افسری، دبیرستان نظام، زندان جمشیدیه، پادگان عشرت آباد و پادگان عباس آباد همگی تسلیم شدند و آخرین مرکزی که در این روز به تصرف مردم درآمد رادیو و تلویزیون بود.

۲۲ بهمن چه روزی است؟

با وجود همه ناباوری‌ها و تمامی تلاش‌هایی که در سطح بین المللی برای حفظ رژیم شاه و جلوگیری از موفقیت امام خمینی به عمل آمد، انقلاب اسلامی در مرحله نخست مبارزات خویش در روز ۲۲ بهمن پیروز شد و از این جهت پیروزی آن بیشتر به یک معجزه شبیه بود تا تحولی عادی. به جز امام‌ خمینی و توده‌های بی‌شماری که خارج از تحلیل‌های معمول، به گفته‌ها و وعده‌های امام باور قلبی داشتند، عموم تحلیل‌گران سیاسی و همه کسانی که در رخداد‌ها و حوادث ایران دخیل بودند وقوع چنین پیروزی را حتی تا روز‌های واپسین عمر رژیم شاه ناممکن می‌دانستند.

چنین بود که از صبحدم ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ خصومت با نظام نوپای اسلامی در پهنه‌ای گسترده آغاز شد. جبهه دشمنی‌ها را آمریکا رهبری می‌کرد و دولت انگلیس و برخی دول اروپایی دیگر به همراه تمامی رژیم‌های وابسته به غرب در آن مشارکت فعال داشتند.

شوروی (سابق) و اقمار آن نیز ناخرسند از اتفاقی که در ایران افتاده و به حاکمیت دین منجر شد، با آمریکائی‌ها در بسیاری از خصومت‌ها همسو شدند. نمونه بارز این هم‌پیمانی در همنوائی نیرو‌های چپ و راست ضدانقلاب داخل کشور که بعد‌ها اسناد وابستگی آنان به سفارتخانه‌های شوروی و آمریکا افشا گردید و از آن بارزتر هماهنگی همه جانبه دو کشور در تجهیز صدام و حمایت از او در جنگ با جمهوری اسلامی را می‌توان مشاهده کرد.

اما امام‌خمینی با همان منطقی که نهضت اسلامی را آغاز کرده بود، در اوج فتنه‌ها و فشار‌های خارجی انقلاب را هدایت کرد و آن را با اراده خویش به دوره سازندگی و ثبات هدایت کرد.

نهضتی که امام خمینی پرچمدار و پایه‌گذار آن بود، توانست در روز ۲۲ بهمن غبار از چهره اسلام زدوده و سیمای حقیقی آن را پس از ۱۴ قرن به جهان تشنه عدالت بنمایاند. به همین دلیل است که انقلاب اسلامی ایران در جهان اسلام به عنوان «انقلاب امام خمینی» شناخته شده است.

انقلاب اسلامی ایران با گذشت سال‌ها و با وجود توطئه دشمنان از داخل و خارج کشور ایران، در سایه الطاف الهی همچنان باقی مانده است؛ چراکه این کشور ارزش و اصول اسلامی را حفظ کرد و به ارزش‌ها و اصول کشور‌های غربی و آمریکا توجهی نکرد، بنابراین این انقلاب در منطقه گسترش یافت و کانون توجه بسیاری از کشور‌های جهان قرار گرفت، همچنین بسیاری از ملت جهان این انقلاب را ستودند. این انقلاب با وجود تمام توطئه‌های دشمنان در تمام سطوح علمی، تحقیقاتی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، کشاورزی، نظامی و مدنی پیشرفت کرد.

انقلاب اسلامی باعث دگرگونی عظیم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایران شد و نیز تاثیری شگرف در سطح جهانی به وجود آورد. با وجود آنکه انقلاب‌های بسیاری در جهان روی داده است، ولی انقلاب اسلامی ایران منحصر به فرد است. این انقلاب مورد توجه و تجزیه و تحلیل و حمایت و استقبال اندیشمندان و انقلابیون جهان قرار دارد. تجلیل از آن در اندیشه‌های کلامی و شعری بسیاری بروز و ظهور کرد و باعث شناخت مجدد اسلام در جهان معاصر شد.

انتهای پیام/341

به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، در آخرین ساعات عمر رژیم پهلوی ژنرال‏های رژیم شاه برای به کنترل درآوردن اوضاع، تصمیم گرفتند تا مدت حکومت نظامی را در تهران افزایش دهند.

آن‌ها با این اقدام قصد داشتند ضمن جلوگیری از اجتماع مردم، در صورت امکان، حضرت امام خمینی و جمعی از افراد مؤثر در انقلاب را دستگیر کنند و یا به قتل برسانند. اما رهبر کبیر انقلاب اسلامی، با تیزبینی و موقع‏‌شناسی از مردم خواستند که مقررات حکومت نظامی را نادیده بگیرند.

مردم انقلابی نیز با آگاه شدن از فرمان حضرت امام به خیابان‏ها ریختند و دامنه درگیری‏ها گسترده‌‏تر شد و به سایر مراکز نظامی رژیم پوسیده شاه در تهران و دیگر شهر‌ها تعمیم یافت. این در حالی بود که اغلب نظامیان نیز حاضر به رودررویی با مردم نبودند و بسیاری از آن‌ها به انقلاب پیوستند.

به دنبال خروج هایزر از ایران ارتش بیش از پیش از آمریکا و بختیار فاصله گرفت. بسیاری از امیران و حتی افسران ارشد که از عاقبت کار خود بیمناک بودند به تدریج خانوادههای خود را به اروپا و امریکا می‌فرستادند. در این وضعیت طبیعی بود که روحیه ارتش روز به روز متزلزل شود و ارتشیان را وادارد تا از تیراندازی به طرف تظاهرکنندگان خودداری ورزند و فرار دسته جمعی سربازان وظیفه، ارتش را در وضعیت آشفته و سردرگمی قرار دهد که نه هایزر و نه هیچ فرد دیگری نتواند آن را سامان دهد.

رفتار و عملکرد انقلابیون در دادن شاخه‌های گل به سربازان و ارتشیان چنان آن‌ها را به لحاظ روحی منقلب و منعطف می‌ساخت که دیگر نمی‌توانستند به خشونت متوسل شوند. گذشته از این هم پیام‌های مکرر و درخواست‌های رهبر انقلاب از ارتشیان برای پیوستن به صف انقلاب و هم تلاش برخی از روحانیان از جمله آیت الله طالقانی و شورای انقلاب برای گفتگو‌های پنهانی با مقامات عالی رتبه ارتش برای اعلام موضع بی‌طرفی، سرانجام موثر واقع شد.

بدین ترتیب با بازگشت هایزر به آمریکا، نیرو‌های مسلح آخرین امید خود را از دست دادند و تیمسار‌ها و امیران ارتش به پیروزی انقلاب مطمئن شدند. همچنین ضعف بختیار در برابر قدرت فزاینده امام‌ خمینی (ره) باعث شد، وحدتی را که هایزر برای حفظ آن در تهران تلاش کرده بود از میان برود و ارتش تجزیه شود، اینگونه بود که بسیاری از ارتشیان یا از ایران فرار کردند یا به انقلاب پیوستند. البته باید اشاره کرد که ارتش تا ۲۱ بهمن، شش روز پس از خروج ژنرال هایزر از ایران به پشتیبانی خود از بختیار ادامه داد.

انقلاب پدیدار شد

بعد از اینکه در ساعت ۲۱ شب ۲۰ بهمن تلویزیون دولتی ایران، فیلم بازگشت امام خمینی را به نمایش گذاشت، موج احساسات و ابراز شادی صد‌ها همافر و دانشجوی پادگان دوشان تپه مرکز آموزش هوایی ارتش، سبب شد تا پرسنل گارد که نمی‌توانستند ابراز احساسات همافران و دانشجویان را تحمل کنند، سالن اجتماعات را به محاصره درآورند و با آن‌ها درگیر شدند در همان شب یگان‌هایی از تیپ جاویدان از نقاط دیگر تهران برای سرکوب همافران عازم دوشان تپه شدند.

بامداد ۲۱ بهمن حلقه محاصره نیرو‌های گارد جاویدان در اطراف پایگاه هوایی دوشان‌تپه لحظه به لحظه تنگ‌تر می‌شد. اواخر شب نیرو‌های مردمی و گروه‌های مسلح به یاری همافران شتافته و نبرد سختی میان دو طرف آغاز شد.

در این میان عده‌ای از مردم توانستند به داخل پادگان نفوذ کنند و با غنیمت گرفتن ده‌ها قبضه اسلحه به سنگر بندی در خیابان‌ها پرداختند. مردم در کنار خوابگاه نیروی هوایی همچنان شعار می‌دادند و خود را با آتش لاستیک‌های فرسوده گرم می‌کردند در ساعت ۵:۳۰ بامداد ماموران حکومت نظامی با خودرو‌های نظامی و در حالی که از دور با شلیک رگبار مسلسل‌ها به طرف هوا درصدد ترساندن مردم بودند به اجتماع مردم حمله کردند.

در نهایت به دنبال اینکه ارتش بی‌طرفی خود را در مسایل سیاسی اعلام کرد، واحد‌های نظامی از خیابان‌ها به پادگان‌ها بازگشتند. با این حال، سقوط پادگانها در تهران شروع شد. در ۲۲ بهمن پادگان‌های باغشاه، عشرت آباد، حشمتیه، زندان قصر، عباس آباد، جی، مهرآباد و پادگان شاهپور سقوط کرد.

به دنبال سقوط پادگانها و اعلام وفاداری ارتش به انقلاب، تلاش‌های گسترده‌ای برای تبدیل ارتش شاهنشاهی به ارتش جمهوری اسلامی صورت گرفت؛ تمام تیمساران چهارستاره و سه ستاره بازنشسته و تمام مستشاران خارجی اخراج و واحدهایی، چون گارد جاویدان و گارد شاهنشاهی منحل شدند. همچنین به دنبال این بیانیه آخرین امید‌های بختیار و سلطنت طلبان از میان رفت و بلافاصله انقلاب پدیدار شد.

انتهای پیام/341