انقلاب بحرین

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: برخی از منابع دیپلماتیک در «اروپا» خبر آغاز فشار‌های جدیدی از طرف کشور‌های عضو اتحادیه اروپا بر حاکمان «بحرین» می‌دهد تا در حوزه حمایت از حقوق فعالان سیاسی و رسیدگی به اوضاع زندانیان سیاسی فعال شود. زیرا عملکرد حکومت این کشور در برخورد با فعالان سیاسی و وضعیت بسیار اسفبار زندانیان سیاسی صدای حامیان غربی آن را هم درآورده است.

وضعیت حقوق بشر در «بحرین» همانند بسیاری از کشور‌های عربی حاشیه خلیج فارس به هیچ عنوان مطلوب نیست و حاکمان این کشور‌ها از آنجایی که دست نشانده غرب به خصوص آمریکا هستند و مجبور اند سیاست‌های حامیان غربی اروپایی و آمریکایی خود را برآورده سازند. این موضوع موجب می‌شود تا خواه نا خواه رفتار‌ها و عملکرد‌های آن‌ها در برابر خواست مردم کشور‌های خود قرار بگیرد.

حال اگر بخواهیم به صورت اختصاصی به کشور بحرین بپردازیم باید به چیزی بیش از ۱۰ سال پیش برگردیم که در تاریخ ۱۴ فوریه سال ۲۰۱۱ اعتراضات مردمی علیه حاکمان این کشور و «انقلاب بحرین» آغاز شد. در این زمان بود که حکومت این کشور مجبور شد بر خلاف میل باطنی خود که در قالب آن همواره در حال فریب کشور‌های جهان و نهاد‌های حقوق بشری بود چهره واقعی خود را نشان بدهد.

درست پس از اغاز جنبش‌های اعتراضی مردم بحرین بود که حکومت ظالم و غرب‌گرای این کشور در قدم نخست به سرکوب این اعتراضات مردمی پرداخت. رژیم مستبد و دیکتاتور «بحرین» در جریان سرکوب اعتراضات مردم خود حتی پا را از این هم فراتر گذاشت بعداد قابل توجهی از شیعیان این کشور را در خیابان‌ها و میادین «بحرین» به شهادت رساند و سپس در ادامه با بازداشت و دستگیری شمار فراوانی از فعالان سیاسی و مدنی این کشور آن‌ها را به زندان‌های طولانی مدت محکوم کرد.

این نوع برخورد ظالمانه حکومت «بحرین» در ابتدا با سکوت، بایکوت خبری و حتی حمایت رسانه‌های عربی و غربی حامی این کشور روبرو شد. اما زمانی که این رفتار آل خلیفه با مردم و فعالان سیاسی و مدنی همچنان با گذشت بیش از ۱۰ سال از انقلاب «بحرین» ادامه پیدا کردند حالا دیگر این اروپایی‌های حامی آن‌ها هم لب به اعتراض گشودند و در چندین نوبت خواستار توجه بیشتر حاکمان این کشور به مقوله حقوق بشر شدند.

حکومت «بحرین» در طول بیش از ۱۰ سال اخیر با حمله‌ها و یورش‌های شبانه به مردم و فعالان سیاسی و مدنی صد‌ها نفر از آن‌ها را بازداشت کرده به صورتی که بر اساس آماری که اخیرا منتشر شده چیزی در حدود ۳۵۰۰ نفر از مخالفان نظام آل خلیفه هم اکنون در زندان‌های جور و ستم حاکمان این کشور حضور داشته و اسیر ظلم و ستم دیکتاتور‌های حاکم بر کشور خود هستند.

سرکوب خشونت بار و وحشیانه اعتراضات مردمی «بحرین» که در ابتدا بسیار محدود بود موجب شکل‌گیری «انقلاب بحرین» شد. اما حکام مستبد این کشور فقط به سرکوب شهروندان خود اکتفا نکردند و با اعمال شکنجه بر زندانیان سیاسی و یورش‌های شبانه به منازل شیعیان این کشور و بازداشت‌های غیرقانونی مردم انقلابی این کشور کارنامه سیاهی را برای خود درست کردند.

مسئله دیگری که نه تنها اعتراض مردم و فعالان سیاسی این کشور بلکه نارضایتی نهاد‌های حقوق بشری اروپا و بین المللی را درآورده جو و فضای خفقان موجود در فضای سیاسی و اجتماعی بحرین است. در این میان چهره‌های سرشناس سیاسی و اجتماعی خفقان حاکم بر این کشور را تا آنجایی بالا می‌دانند که به این نکته اشاره می‌کنند که با توجه به اینکه اکثر جمعیت این کشور را شیعیان تشکیل می‌دهند، اما آن‌ها از اغلب حق و حقوق خود محروم بوده به صورتی که از انجام شعائر مذهبی خود در این کشور محروم هستند.

حال آنقدر آش حاکمان ظالبم و ستمگر بحرین در حوزه رعایت حقوق بشر شور شده که دیگر حامیان آن‌ها در اروپا و آمریکا تحمل این نوع رفتار حاکمان بحرین با شهروندان خود را ندارند به صورتی که اخیرا برخی از منابع دیپلماتیک در «اروپا» خبر از آغاز فشار‌های جدیدی بر حکومت پادشاهی «بحرین» به منظور حمایت از حقوق فعالان و زندانیان سیاسی می‌دهند.

با توجه به تمامی مسائل گفته شده حال که نهاد‌های بین المللی حقوق بشر و اتحادیه اروپا فشار‌های جدیدی بر حکومت پادشاهی «بحرین» به منظور حمایت از حقوق فعالان و زندانیان سیاسی آغاز کردند باید منتظر شد و دید حاکمان این کشور تا چه اندازه در برابر خواسته‌های آن‌ها مقاومت می‌کنند و تا چه میزان دست به انجام تغییرات مطلوب اروپایی‌ها می‌زنند.

انتهای پیام/ ۱۳۴

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: انقلاب مردم بحرین همانند دیگر تحرکات دموکراسی خواهانه در ابتدا به صورت سیاسی و صرفا با تمرکز بر محوریت اصلاحات سیاسی و اقتصادی شروع شد و در آن شاهد بودیم که مردم بحرین با تجمع در میدان «لولو» در منامه پایتخت این کشور به دنبال وادار کردن حکومت آل خلیفه به انجام اصلاحات در این حوزه‌ها بودند.

اما حکومت ظالم و ستمگر بحرین در پاسخ به این درخواست آن‌ها ضمن اراذل و اوباش خواندن مردم معترض دستور سرکوب آن‌ها را صادر کرد. ولی به دلیل اینکه نیرو‌های امنیتی این کشور توان و قدرت سرکوب آن‌ها را نداشتند از نیرو‌های سرکوب گر عربستان و امارات برای مهار اعتراضات مردم کمک گرفتند. در این میان حکومت آل‌خلیفه به منظور جلوگیری از تظاهرات و جلوگیری کردن از اعتراضات مردمی دامنه حملات خود به مردم معترض را گسترش داد و حتی درا ین میان اقدام به محاصره و بستن برخی از مناطق این کشور برای ماه‌ها کرد.

امسال وارد یازدهمین سالگرد انقلاب مردم مظلوم بحرین شدیم، انقلابی که در سال ۲۰۱۱ میلادی به رهبری آیت‌الله «شیخ عیسی قاسم» و با هدف مبارزه و مقابله با ظلم و ستم حکومت آل‌خلیفه صورت گرفت. اما این خیزش و نهضت انقلابی مردم بحرین با حمایت عربستان و دیگر کشور‌های عربی منطقه از حکومت آل‎خلیفه با بی رحمی تمام سرکوب شد.

اهمیت کشور کوچک بحرین از جمله استراتژیک بودن جایگاه این کشور به دلیل همسایگی با مناطق نفت خیز شرق عربستان و قرار گرفتن در مسیر انتقال نفت از خلیج فارس موجب شده تا حکومت حاکم بر این کشور دست‌نشانده و آلت دست کشور‌های عربی به خصوص عربستان سعودی باشد. این وابستگی موجب شده تا این حکومت که در اقلیت نیز قرار دارد ظلم و ستم‌های فراونی را بر مردم خود روا دارد و همه روزه شاهد زورگویی‌های آن به مردم خود باشیم.

امری که موجب شده که حکومت آل‌خلیفه در بحرین رفته رفته در سال‌های اخیر از جامعه و توده مردم خود فاصله گرفته و امروز خود را در جایگاهی ببیند که نه تنها کوچکترین ارتباط و حلقه اتصالی با مردم خود ندارد بلکه مردم و شیعیان بحرین را در مقابل خود می‌بیند.

نکته مهم و اصلی اینجاست که از زمانی که حکومت ظالم و ستمگر بحرین مردم را در مقابل خود دید و از آن طرف هم بر مردم بحرین ثابت شد که این حکومت از آن‌ها نیست شاهد بسط و گسترش فضای استبداد و خفقان در این کشور شدیم به صورتی که بسیاری از رهبران دینی و مذهبی توسط عاملان این حکومت دستگیر و روانه زندان شدند.

متاسفانه در این مسیر همراهی کشور‌های عربی و حمایت آمریکا و انگلیس از حکومت آل‌‎خلیفه موجب شد تا دست عاملان این رژیم ظالم و ستمگر برای سرکوب هرچه بیشتر مردم و شیعیان بحرین باز باشد. در واقع بعد از چراغ سبز متحدان رژیم آل‌خلیفه بود که شاهد تشدید برخورد با مردم و سرکوب خشونت‌بار معترضان بحرینی بودیم.

از طرف دیگر باید به این موضوع اشاره کنیم که گرچه حکومت آل‌خلیفه در سال‌های اخیر دست به انجام اصلاحاتی در بحرین زده است، اما این اقدامات عموما مورد رضایت مردم و شیعیان این کشور قرار نگرفته است و از این روی رژیم حاکم بر بحرین با توسل به ارتش خود و کمک گرفتن از نرو‌های نظامی عربستان و امارات همواره به سرکوب مردم معترض پرداخته است.

با توجه به حوادث و رویداد‌هایی که در یازده سال اخیر بعد از شروع و آغاز انقلاب در این کشور شاهد بودیم متوجه می‌شویم که خیزش مردمی در کشور کوچک عربی بحرین در یک وضعیت و مرحله گذار به سر می‌برد و با توجه به حمایتی که حکومت آل‌خلیفه از سوی آمریکا و کشور‌های عربی می‌شود و مردمی هم که از ظلم و ستم حکومت خود به ستوه آمده‌اند با شرایطی نامشخص روبرو هستیم که قطعا ادامه و تداوم آن به ضرر حکومت آل‌خلیفه و به سود مردم و شیعیان این کشور خواهد بود.

انتهای پیام/ ۱۳۴