فیلم/ مدیحه خوانی در رثای حضرت امیر المومنین (ع)
فیلم/ مدیحه خوانی در رثای حضرت امیر المومنین (ع) بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانههای دفاعپرس، در هم آمیختگی «موسیقی» و «مناجات» مسیری ارزشمند و مشخص در ساحت موسیقی کشورمان است که طی دهههای گذشته به واسطه حضور هنرمندان و ذاکران اهل بیت (ع) در قالبهای مختلفی پیش روی مخاطبان قرار گرفته و توانسته است در گونههای تعریف شدهای جایگاه ویژهای برای خود کسب کند. فرآیندی به شدت قابل اتکا که از دیرباز محل رفت و آمد هنرمندان ارزندهای بوده که هرکدام با توسل به داشتههای تجربی یا علمی خود از موسیقی، ارادت خود را به پیشگاه حضرت پروردگار اعلام کردهاند.
عرض ارادتی موسیقایی که طبیعتاً اوج آن را میتوان در ایام ماه مبارک رمضان دید و شنید که چگونه هنرمندان پیشگام موسیقی ایرانی، توانستند آثاری را خلق کنند که با الهام از نیایشها، ادعیه و حتی آیات قرآن مجید هرکدام تبدیل به آثاری ماندگار در تاریخ موسیقی این سرزمین شدند.
آثاری که اگرچه در چهار پنج سال اخیر از تولید کیفی و کمی آنها کاسته شده، اما همچنان در حوزه توجه و عنایت تعدادی از هنرمندان قرار دارد و میتواند در روزگار دعواها، تلخیها، ناملایمتها و گلایههای متعدد انسان امروزی، برای آنهایی که گوشه چشمی به موسیقی جدی و موسیقی ایرانی دارند، پناهگاهی مستحکم در دریافت آرامش و پرواز به سوی معبود باشند؛ آثاری که شنیدن آنها به ویژه در ایام ماه مبارک رمضان طعم شیرینتر و جذابتری دارد کهای کاش برای همه ما فرصتی پدید آید تا بتوانیم در چند دقیقه کوتاه، یک تجربه موسیقایی ناب را در ضیافت «مناجات» و الحان موسیقی از سر بگذرانیم.
طی سالهای اخیر هم برخی از هنرمندان، مجموعهها و مراکزی که در حوزه موسیقی آئینی فعالیتهای مستمری دارند، تلاش خود را انجام دادهاند تا به واسطه بهره مندی از ویژگیها و گنجینههای نهفته در موسیقی ردیف دستگاهی و موسیقی نواحی ایران دست به تولید و یا بازسازی آثاری بزنند که طی سالهای اخیر و حتی دهههای گذشته با حضور هنرمندان صاحب نام این عرصه به ویژه آواز پیش روی مخاطبان قرار گرفتهاند. آثاری که با اتکا به گونههای آئینی، چون «مناجات خوانی» که از گذشتههای دور رسمی ارزشمند در ماه مبارک رمضان تلقی میشده و در جغرافیای ایران عزیز از تنوع زیادی هم برخوردار است، توانستهاند لحظات نابی را برای روزه داران فراهم کنند.
طی سالهای اخیر هم برخی از هنرمندان، مجموعهها و مراکزی که در حوزه موسیقی آئینی فعالیتهای مستمری دارند، تلاش خود را انجام دادهاند تا به واسطه بهره مندی از ویژگیها و گنجینههای نهفته در موسیقی ردیف دستگاهی و موسیقی نواحی ایران دست به تولید و یا بازسازی آثاری بزنند که طی سالهای اخیر و حتی دهههای گذشته با حضور هنرمندان صاحب نام این عرصه به ویژه آواز پیش روی مخاطبان قرار گرفتهاند. آثاری که با اتکا به گونههای آئینی، چون «مناجات خوانی» که از گذشتههای دور رسمی ارزشمند در ماه مبارک رمضان تلقی میشده و در جغرافیای ایران عزیز از تنوع زیادی هم برخوردار است، توانستهاند لحظات نابی را برای روزه داران فراهم کنند.
جمع آوری و تدوین چنین مجموعههایی که دربرگیرنده ابعاد بسیار گوناگونی در حوزههای مختلف موسیقی بوده، امری دشوار و البته اجتناب ناپذیر است که باید برای حفظ و نگهبانی این میراث گرانبها تلاشهای مضاعفی به خرج داد، شرایطی که اگرچه طی سالهای اخیر به واسطه حضور مجموعههایی، چون مرکز موسیقی حوزه هنری، دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرکز موسیقی انقلاب اسلامی (مأوا)، دفتر موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما، مرکز هنری رسانهای نهضت و برخی دیگر از نهادها سعی در احیای موسیقی آئینی و مذهبی ما داشته، اما به لحظ فنی قطعاً دربرگیرنده مؤلفههای گوناگونی است که از درون آنها میتوان پی به ارزشهای والاتر و ارجمندتر موسیقی ردیف دستگاهی ایران برد. حتی اگر بدانیم چنین آثاری شاید مشتمل بر تعداد کمتری از مخاطبانی باشند که در این سالها به شدت ذائقه خود را خواسته یا ناخواسته در حال تغییر میبینند.
همان گونه که قبلاً هم اشاره داشتیم باید پذیرفت که تولید، بازسازی و تدوین آثار موسیقایی که ریشه در باورها، آئینها و اعتقاد الهی ما ایرانیان دارد امری لازم و جدی به ویژه در روزگار پربحران فرآیند تولید و عرضه موسیقایی است که میبایست با اتکا و دانش هنرمندان پیشگام این عرصه هم در قالب به روز و هم قالب تاریخی اش در دسترس مخاطبان و پژوهشگران قرار گیرد. شرایطی که بی تردید لازمه شناخت هویت فرهنگی هریک ما از ایرانیهایی است که بدجور خودمان را به شرایط فعلی روزگار بدون توجه به آنچه میراث دار آن هستیم، سپردیم و لازم است با شنیدن آثاری که میتوانند به سهم خود بخشی از شناسه هویتی و اعتقادی ما ایرانیان باشد، رجعتی موسیقایی به این میراث داشته باشیم؛ رجعتی که میتواند دربرگیرنده انتقال آرامشی باشد که انسان امروزی از پس اتفاقات، مشکلات و بحرانهای ریز و درشت روزگار خود میتواتند از آن به عنوان پناهگاهی ملهم از آموزههای اعتقادی و الهی بهره گیرد.
آلبوم موسیقیایی «نجوای جان» هم یکی دیگر از آثار ممتاز موسیقی در حوزه مناجات خوانی طی سالهای اخیر است که اردیبهشت سال ۱۳۹۹ به همت مرکز موسیقی حوزه هنری و با همکاری حوزه هنری استان اصفهان با ارایه بهترین آثار سید احمد مراتب با موضوع نیایش خداوند و ستایش اهل بیت (ع)، متناسب با حال و هوای ماه مبارک رمضان منتشر شد.
بخشهای مختلف این آلبوم از میان آوازهای خوانده شده احمد مراتب در سالهای گذشته گلچین و منتشر شده است. این در حالی است که اشعار این آلبوم از سعدی، غلامحسین جواهری، صغیر اصفهانی و فواد کرمانی بوده که در دستگاهها و نغماتی مانند سهگاه، بیات ترک، افشاری، شوشتری، اصفهان و دشتی اجرا شدهاند که بعضی در قالب مناجاتهای مرتبط با ماه مبارک رمضان و بعضی در مدح امیرالمومنین علی (ع) هستند و نفس استاد سید احمد مراتب، مخاطب را کاملاً در حال و هوای این ایام قرار میدهد.
سید احمد مراتب که نامش از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان «گنجینه زنده بشری در زمینه حفظ و آموزش آواز مذهبی بر اساس دستگاههای آواز اصیل ایرانی» در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده اول شهریور ماه سال ۱۳۳۱ در اصفهان دیده به جهان گشود. پدر و پدر بزرگ او هر ۲ از بزرگان موسیقی آئینی و از ارادتمندان به اهل بیت (ع) بودند.
در شش سالگی و پس از درخشش در آزمون قرائت قرآن، مدیر مدرسه – مرحوم «عبدالحسین سپهرینژاد» – که از شاگردان سید رحیم اصفهانی بود، به دلیل استعداد درخشان و خیرهکننده مراتب در آواز، ردیفهای آوازی را به او تعلیم داد. وی در هشت سالگی نیز به توصیه پدر به محضر محمدرضا شمشیری راه یافت.
این استاد موسیقی از نخستین شاگردان تاج اصفهانی است که با جدیت، پشتکار و استعداد سرشار خود، از زبان ایشان مفتخر به لقب «دره التاج» شده است.
وی، نخستین ایرانی بود که بر بام کعبه اذان گفت. ابتدا در سال ۱۳۵۲ در حال طواف، زمانی که پرده حجر اسماعیل باز شده بود به پشت بام کعبه رفت و در آنجا مناجات حضرت علی (ع)؛ «لک الحمد یا ذالجود و المجد و العلی» را در دستگاه سهگاه اجرا کرد.
سال بعد در مکه امام موسی صدر که تحت تأثیر صدای مراتب قرار گرفته بود از او تقاضا کرد بر بام کعبه اذان بگوید و بدین ترتیب به عنوان نخستین ایرانی بر بام کعبه به افتخار خواندن اذان نائل شد.
سید احمد، در ۱۴ سالگی وارد رادیو شد و با هنرمندانی همچون حسن کسایی، جلیل شهناز، ادیب خوانساری و تعدادی دیگر از هنرمندان همکاری داشت. این هنرمند همچنین مدتی با ارکستر فرامرز پایور همکاری کرد؛ ولی بعد از آن بنا به دلایلی از جمله درخواست پدرشان، ناچار به اصفهان بازگشت. این استاد آواز، برای درک هر چه بیشتر فنون و رموز و ظرایف آوازها و اشعار مذهبی از محضر اساتیدی همچون علامه جلالالدین همایی بهره برده است.
از او بیش از ۲۰۰ مقاله و مصاحبه و شعر بر جای مانده که عمدتاً در زمینه عرفان، ادبیات، موسیقی ایرانی و آئینی و تعزیه خوانی است. همچنین تاکنون حدود ۱۰۰۰ ساعت آواز ضبط شده از این استاد برجسته آواز ایرانی برجای مانده است.
حمیدرضا نوربخش خواننده موسیقی ایرانی در یادداشتی برای آلبوم وی نوشته بود:
زیربنای موسیقی ایرانی را آواز تشکیل میدهد و به همین سبب است که در طول تاریخ نقش کلام و آواز در موسیقی ایرانی همواره بسیار پررنگ و تعیین کننده بوده است. بدون شک یکی از عوامل و ارکان اهمیت آواز در موسیقی، آئینهای مذهبی ایرانیان است که غالباً تحت عنوان موسیقی مذهبی از آن یاد میشود؛ مداحی، منقبت خوانی، مرثیه سرایی، تعزیه خوانی و مواردی از این دست که همگی با کلام و آوا آمیخته است باید به شکلی زیبا و گوش نواز ساخته و پرداخته شود.
براین اساس افرادی که با اشراف و به هنر موسیقی و شعر، همچنین با موازین و اصول ارائه آئینهای مذهبی آشنا بوده اند و از همه مهمتر، دارای صدایی خوش و دانش ردیف موسیقی بوده اند نامشان و آثارشان در تاریخ ماندگار شده است. بزرگان و مفاخری، چون سیداحمدخان، ضیاالذاکرین، تاج الواعظیم و دیگر هنرمندانی که علاوه بر تسلط بر موسیقی مذهبی در حوزه آواز ایرانی نیز آثاری ارائه داده و شاگردانی تربیت کرده اند در این مسیر منشأ تأثیرات ارزشمندی بوده اند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ ۱۳۴
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
مناجاتهایی که با موسیقی شنیدنی شدند بیشتر بخوانید »
به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، «محمدمهدی طهرانچی» رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، در همایش علمی هیئات و آیینهای مذهبی که در دانشگاه امام صادق (ع) در حال برگزاری است، اظهار داشت: اگر دانشگاه نهاد دانش باشد، اثرگذاری آن بر سبک زندگی چگونه است؟ دانشگاه از غرب گرفته شده است. ما به لحاظ مسئله تمدنی به یونیورسیته غربیها، دانشگاه میگوییم. دانشگاه قرن ۲۱ با دانشگاه قرون دیگر فرق دارد.
طهرانچی افزود: ما در دانشگاههای غرب شاهد دینستیزی هستیم. غرب از سال ۱۹۴۶ یعنی بعد از پایان جنگ جهانی دوم، به سمت دانشگاه اجتماعی رفت و ما از آن زمان با دانشگاه مواجه شدیم؛ اما در حال تلاش برای داشتن دانشگاه نخبگانی هستیم.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی گفت: دانشگاه اجتماعی غرب آیا با فرهنگ قرابت دارد؟ دانشگاه غرب رو به سمت آموزش گسترده رفته است. در این دانشگاه انتشار دانش در سطح جامعه رخ میدهد و فرد دیگر خود را شاگرد یک استاد نمیداند؛ بلکه میگوید در فلان دانشگاه تحصیل کردهام. دانشگاه اجتماعی منشأ فروپاشی شوروی شد.
وی افزود: براساس این نگاه، دانشگاه صرفاً تولیدگر دانش نیست؛ بلکه کنشگر اجتماعی و فرهنگی است. نفوذ الگوی دانش، نظامات شغلی و تبلیغاتی جدید در دانشگاه ایجاد کرد. در نظام خلقت، کل جهان آفرینش اگر نظام پیدا کرده است، ناشی از یک جاذبه و دافعه است. اساساً نظم در خلقت باعث ایجاد زیبایی میشود.
طهرانچی تصریح کرد: دانشگاه برای اثرگذاری در خودسازی و اندیشهسازی، باید در سه ساحت فرهنگ، علم و فناوری فعال باشد. اگر یک مولفه دانشگاه فرهنگ است، نظام آموزشی مانند نظام فرهنگی باید کارکرد داشته باشد. نظام فرهنگی در کشور ما در دانشگاه مغفول ماند تا جایی که در سال ۸۳، نام وزارت فرهنگ و آموزش عالی تغییر کرد و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری شد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به اینکه دانشگاه باید رفتار اجتماع را بسازد، گفت: ما باید در دانشگاه مثل کتاب و دانش، برای رفتارسازی، نمادسازی، نهادسازی، شبکهسازی و… تلاش کنیم. آیا دین ما برای این الگوسازی برنامه ندارد؟
وی با طرح این سوال که دشمنان جامعه خود را چه میکنند؟ گفت: ارتباط بین انسانها با جوهره مودت شکل میگیرد. ولایت، مودت و رفتار احتماعی براساس آیات قرآن باهم ارتباط نزدیک دارند. در مودت باید دوست داشته باشیم و دوست داشته شویم.
طهرانچی با بیان اینکه پیامبر (ص) برای بعد از خود یکپارچگی اجتماعی را با «مودة فیالقربی» خواست، گفت: اربعین شاهد این ماجراست که بدون نگاه به جیب و نام فرد، به او خدمت میکنند. دانشگاه فرهنگساز باید نهادش هیأت و نمادش اهل بیت (ع) باشد.
انتهای پیام/ ۱۲۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
دانشگاه فرهنگساز باید نهادش هیأت و نمادش اهل بیت (ع) باشد بیشتر بخوانید »
گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس، ماه ربیع الاول سومین ماه از ماههای قمری و از ماه های فرخنده برای شیعیان است. ربیع به معنى بهار است. گفته شده علت اینکه به این ماه ربیع گفته مى شود این است که در زمان نامگذاری این ماه در فصل بهار قرار داشته است.
حادثه مهم و تاریخی لیلة المبیت، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امام جعفر صادق علیه السلام، ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه سلام الله علیها، آغاز امامت امام مهدی علیه السلام (عید الزهرا) و هلاکت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.
همچنین غزوه بنی نضیر در سال ۴ قمری، صلح امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه در سال ۴۱ قمری، شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال ۲۶۰ قمری، واقعه احراق مکه در هنگام جنگ یزید با عبدالله بن زبیر در سال ۶۴ قمری، حادثه صاحب زنج و قتل سیصد هزار نفر از مردم بصره به دست موفق عباسی در سال ۲۵۸ از دیگر حوادث مهم ماه ربیع الاول است.
روز اول
علما گفته اند مستحب است، به شکرانه هجرت موفقیت آمیز رسول خدا صلى الله علیه و آله این روز را روزه بگیرند و صدقه و انفاق و احسان نمایند، [۱]و همچنین زیارت آن بزرگوار، در این روز مناسب است.
مرحوم «سید بن طاووس»، دعایى را براى این روز در کتاب اقبال نقل کرده است. [۲]روز دوازدهم
در این روز دو رکعت نماز مستحب است که در رکعت اول بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل یا ایها الکافرون» و در رکعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «توحید» خوانده شود. [۳]روز هفدهم
همان گونه که قبلا گفته شد این روز مطابق نظر مشهور علماى امامیه، روز ولادت رسول خدا صلى الله علیه و آله و همچنین میلاد امام صادق علیه السلام است و روز بسیار مبارکى است و داراى اعمالى مى باشد:
غسل؛ به نیت روز هفدهم ربیع الاول. [۴]روزه؛ که براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمه معصومین علیهم السلام آمده است: کسى که این روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یکسال را مقرر مى فرماید. [۵]دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرفه رفتن.
[۶]زیارت رسول خدا صلى الله علیه و آله از دور و نزدیک؛ در روایتى از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند مانند کسى است که به هنگام حیاتم بسوى من هجرت کرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور بسوى من سلام بفرستید. (که به من مى رسد.) [۷]زیارت امیرمؤمنان امام علی علیه السلام نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى که امام صادق علیه السلام در چنین روزى کنار ضریح شریف آن حضرت علیه السلام وى را زیارت کرد. (این زیارت در بخش زیارات، صفحه ۳۰۱ آمده است.)
تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سید بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبى اکرم صلى الله علیه و آله سفارش بسیار کرده است. بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشنها و تشکیل جلسات، هر چه بیشتر با شخصیت نبى مکرم اسلام صلى الله علیه و آله، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمدى بهره کامل گیرند.
انتهای پیام/ ۱۲۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
ماه ربیعالاول؛ ماه شادی و نزول برکات که اعمال ویژه دارد بیشتر بخوانید »
گروه دفاعی امنیتی دفاعپرس ـ رحیم محمدی؛ قرنها از واقعه کربلا میگذرد و همچنان مسلمانان و آزادیخواهان جهان دل در گرو یاد و نام امام حسین (ع) و یارانش دارند و با وجود گذشت قرنها از آن واقعه غمانگیز هر سال که ایام محرم و صفر میرسد، از کوچک و بزرگ، پیر و جوان خود را آماده و مهیای عزاداری برای امام حسین (ع) میکنند و همانگونه که امام خمینی (ره) فرمود: «این محرم و صفر است که اسلام را نگاه داشته است».
واقعه کربلا نشان داد «خون بر شمشیر پیروز است»؛ نکتهای که ما عینیت آن را در دوران دفاع مقدس مشاهده کردیم؛ جنگی که به تعبیری جنگ جهانی علیه ایران اسلامی بود و هرچند هشت سال به طول انجامید و طی آن علاوه بر خسارات مادی فراوان، بیش از ۲۰۰ هزار نفر از مردم کشورمان به شهادت رسیدند، اما بواسطه حقانیتی که مردم کشورمان در این جنگ تحمیلی داشتند، به پیروزی دست یافتند به نحوی که صدام در آخرین نامه خود به مسئولان کشورمان در جریان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ عنوان کرد: «هر آنچه برای اتمام جنگ خواسته بودید، تحقق یافت».
در واقع اعتقادی که مردم کشورمان به اهل بیت علیهمالسلام و بویژه به امام حسین (ع) دارند باعث شده تاکنون مقابل دشمنان ایستادگی کرده و در برابر آنها عقبنشینی نکنند؛ لذا همین موضوع است که امروز موجب شده تا دشمنان اسلام و ایران برای دستیابی به مقاصد خود در کشورمان شعائر مذهبی و به خصوص محرم و صفر را هدف قرار دهند.
آنها به خوبی میدانند برای اینکه بتوانند به مقصود خود برسند باید نسبت به حقانیت اهل بیت علیهمالسلام تشکیک به وجود آورند، چون وقتی تشکیک در حقانیت موضوعی بوجود آید، ایجاد انحراف به راحتی صورت میگیرد همانند آنچه در حمایت از امام حسین (ع) توسط اهالی کوفه و مدینه شاهد بودیم.
جنگ روانی در کنار رشوههایی که داده شد و نیز پول پاشیهایی که صورت گرفت باعث شد تا مردم آن زمان کوفه و مدینه نهتنها امام زمان خود را در برابر نظام باطل یاری نکنند، بلکه گذاشتند حکومت ظالم، فرزند رسول خدا را هم به شهادت برسانند و هم اینکه خاندان پیامبر را به اسیری ببرند.
پس وقتی امام خمینی (ره) عنوان کرد: «ما در جنگ ابهت شرق و غرب را شکستیم»؛ این شکست زمانی حاصل شد که رزمندگان ما در جنگ تحمیلی با وجود کثرت عِده و عُده دشمن و تفوق داشتن امکانات کمی و کیفی تجهیزات نظامی دشمن نسبت به آنچه در جبهه خودی وجود داشت، همواره جنگ حق و باطل در صحرای کربلا را مقابل خود مجسم میکردند و با همین شیوه توانستند بر دشمن غدار چیره شوند و نگذارند هیچ بخشی از کشورمان در اشغال آنها بماند.
به عبارت دیگر دشمن از امکانات و تجهیزات نظامی ما ترس ندارد، چون آنها تجهیزاتی به مراتب بهتر و بیشتری دارند، ولی آنچه موجب شده کشورمان تا به امروز در برابر حمله نظامی دشمن ایمن باشد، وجود نیروهای مومن و شهادتطلب است، نیرویی که میتواند با کمترین امکانات بزرگترین افتخارات را بیافریند.
بنابراین همانگونه که عنوان شد دولتهایی که همواره بهدنبال به یغما بردن منابع خدادادی کشورمان هستند تلاش دارند تا معنویت را از جامعه ما بگیرند؛ از این روی امسال از همان روزهای اول محرم به شدت برای کم رنگ کردن حضور مردم در مراسمهای عزاداری امام حسین (ع) تلاش کردند، اما مردم متدین کشورمان با حضور میلیونی در مراسم پیاده روی اربعین حسینی که با شکوهتر از سالهای قبل برگزار شد ثابت کردند حضور آنها در مراسم عزاداری امام حسین (ع)، حضوری قلبی و دلی است و ارتباطی به دولتها ندارد؛ لذا این بار هم دسیسه چینان و دشمنان آگاه و ناآگاه نتوانستند خللی در برپایی مراسمهای عزای سیدالشهدا(ع) ایجاد کنند.
انتهای پیام/ ۲۳۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
روحیه «شهادتطلبی» جوانان چگونه موجب هراس دشمن شده است؟ بیشتر بخوانید »