اوباما

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: رجانیوز نوشت: نامه چند روز قبل محمدجواد ظریف به دبیرکل سازمان ملل، حرف‌های مهمی برای گفتن دارد. حرف‌هایی که اگر منتقدان دولت می‌زدند متهم به بلد نبودن زبان دنیا می‌شدند. ظریف در این نامه نشان داده که بدعهدی و عدم اجرای برجام نه با قدرت گرفتن دونالد ترامپ شروع شد و نه با رفتن وی از کاخ ریاست جمهوری پایان یافت. او در کتابی که نام «شش سال بدعهدی غرب در اجرای برجام» را برای آن گذاشته، آمریکا و سه کشور اروپایی را از ابتدای امضای برجام تاکنون (یعنی از زمان اوباما) به عنوان ناقضان اصلی توافق معرفی می‌کند؛ او جرم ترامپ را خصمانه‌تر شدن این دشمنی می‌داند و معتقد است جو بایدن هم سیاست‌های ترامپ علیه ایران را ادامه داده و آن را به عنوان اهرم فشار نگه داشته است. کتاب ظریف، رد برخی ادعاهای روحانی در منحصر کردن مشکل برجام به ترامپ است.

ظریف در این کتاب، به نامه‌های متعدد و اعتراضی خود در خطاب به مسئول هماهنگی کمیسیون برجام در خصوص نقض برجام اشاره کرده، نامه‌هایی که از زمان دولت اوباما شروع شد: « نامه ها کاملا گویا و تاریخچه‌ای از مسائل اجرای برجام که بسیار پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید در بهمن ماه ۱۳۹۵ آغاز شده بود، می‌باشد.»

اما این نامه‌ها هیچ‌گاه پاسخ داده نشد: «هیچ گاه هیچ یک از نامه های من به هماهنگ کننده برجام – که همگی به همه اعضای برجام نیز تحویل شد – از سوی هیچ یک از اعضای برجام رد نشد. این ممکن است نتیجه عوامل متعددی باشد. نخست آنکه آنها هیچ حرف منطقی و حقوقی در پاسخ در آن زمان نداشتند – چرا که نامه‌ها صرفا بازگو کننده واقعیات بدیهی در زمان نگارش بودند. اما بی پاسخ ماندن نامه‌های من ممکن است دلیل نگران‌کننده‌تری نیز داشته باشد و آن این که آمریکا و سه کشور اروپایی هیچگاه ضرورتی برای ورود به گفتگوی حقوقی و مبتنی بر واقعیات نمی‌دیدند و باور داشتند که تنها با تکیه بر توان سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و نظامی می‌توانند در شرایط حساس اوضاع را به نفع خود بچرخانند.»

ظریف همچنین به منش تحقیرآمیز قدرت‌های غربی در مقابل ایران نیز اشاره می‌کند و عدم پاسخگویی آنها به ایران را به این دلیل می‌داند که غربی‌ها تعامل برابر با ایران را کسر شأن خود می‌دانند: «نتیجه‌گیری نگران‌کننده دیگری که در طول تجربه طولانی ام در دیپلماسی بدست آورده ام این است که قدرت های غربی ورود به تعامل برابر را کسر شأن خود می دانند – مگر آن که آن را همچون دوران مذاکرات برجام از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۴ غیرقابل اجتناب بیابند. آنها عادت کرده‌اند که با مای غیرغربی همواره به عنوان موضوع، مشتری و تأمین‌کننده منابع و نه هیچ‌گاه به عنوان شریک رفتار کنند.»

نامه وزیر امور خارجه به دبیرکل سازمان ملل به مناسبت ششمین سالگرد برجام آمده و به دلیل اصلی شکست برجام می‌پردازد: «این توافق به سبب سوءنیت و عدم صداقت از سوی ایالات متحده و بی میلی و بی‌کفایتی از سوی اتحادیه اروپا و سه کشور اروپایی نتوانست برای ایران مزایای لغو تحریم‌ها را فراهم کند… ایالات متحده و سه کشور اروپایی در مورد زیاده خواهی‌های خود شفاف بوده و بارها سوء نیت خود را برای وادار کردن ایران به مذاکره مجدد درباره آن مفاد از طریق فشار اقتصادی و باج خواهی اعلام کرده اند. چنین مقاصدی – که به خودی خود نقض فاحش بندهای ۲۸ و ۲۹ برجام است – به صورت خصوصی – و حتی عمومی – پس از «روز اجرایی شدن برجام» بیان شده اند، و توسط رئیس‌جمهور پیشین آمریکا ترامپ – و متأسفانه سه کشور اروپایی از سال ۲۰۱۷ تکرار شده‌اند. دولت بایدن – دوباره با کمک و هم دستی- سه کشور اروپایی از زمان آغاز به کار خود در ژانویه ۲۰۲۱، تروریسم اقتصادی ترامپ علیه ایرانیان را به عنوان «اهرم فشار» خیالی برای دستیابی به همان اهداف ادامه داده است.»

 نقض اساسی و مداوم برجام که تریبون‌های دولتی مدام آن را به دلیل قدرت گرفتن ترامپ معرفی می‌کنند در نامه‌ ظریف به نوع دیگری نمایش داده شده است. در این نامه آمده است: «بی‌اعتنایی آشکار ایالات متحده به تعهدات خود در مورد برجام با اجرای حداقلی و بی رمق برجام در دولت اوباما آغاز شد، و با خصومت آشکار و کارزار نابودی برجام در اولین سال دولت ترامپ ادامه یافت…. و دولت بایدن با تداوم جنایت علیه بشریت ترامپ تلاش کرد از آنها به عنوان«اهرم فشار» برای اهداف غیرقانونی خود خارج از دامنه برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ استفاده کند.»

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، پنج سال از مرگ «فیدل کاسترو» می‌گذرد اما مردم کوبا تا زمان حیاتش هر هفته صبح روز یکشنبه در خیابان کنار ساحل که به سفارت آمریکا منتهی می‌شد، با او راهپیمایی می‌کردند.

کاسترو، که در سال ۲۰۱۶ درگذشت، در سال ۱۹۵۹ با همراهی انقلابی‌های دیگری، چون «ارنستو چه گوارا»، «کامیلو» و دیگران، حکومت دست نشانده و آمریکایی «باتیستا» را سرنگون کرد و از آن زمان تاکنون انقلاب کوبا پابرجاست.

بیشتر بخوانید:

کوبا بازم مستعمره آمریکا میشه؟!

فیدل کاسترو و دیگر همراهان او در انقلاب که با حمایت مردم تحت ستم این کشور همراه بود، عزت و استقلال سیاسی را به کشور بازگرداند.

کوبا توانست آمریکا را در مقاطع گوناگون با سیاست‌های خود به چالش بکشاند و از پیاده شدن اهداف آمریکا در منطقه آمریکای لاتین جلوگیری کند.

کوبا کشوری فقیر، کوچک و جزیره‌ای در جنوبی‌ترین نقطه کشور آمریکا و در ۹۰ مایلی ایالت میامی نزدیک است.

اکنون پس از ۵ سال از مرگ فیدل کاسترو، این کشور دچار تحولاتی شده است؛ تحولاتی همجنس تحولات انقلاب‌های مخملین آمریکایی که به کودتا شبیه‌تر است.

بیشتر بخوانید:

خط بطلان هزاران هوادار دولت کوبا بر دسیسه‌های آمریکا

 کوبا از زمان پیروزی انقلاب خود تحت تحریم‌های شدید اقتصادی آمریکاست.

کوبا کشوری کوچک در قاره آمریکاست، اما مردم بزرگی دارد که توانسته با وجود همه فشارهای اقتصادی، سیاسی و تهدیدات نظامی ایستادگی کند، اما اکنون شرایط تفاوت پیدا کرده است.

اعتراضات در کوبا به خاطر کمبودهایی است که در جامعه وجود داشته و دارد، اما علت اصلی آن تحریکات و دشمنی‌های آمریکاست.

۶۰ سال ماندگاری انقلابی که علیه امپریالیسم آمریکا توانست مقاومت کند، نباید دست از مبارزه بردارد در حالی که افول آمریکا نزدیک است.

در دوران ریاست جمهوری «باراک اوباما»، سفارت آمریکا در «هاوانا» بازگشایی شد و سفر اوباما به هاوانا و دیدار او با «رائول کاسترو»، رئیس جمهور کوبا در رسانه‌های جهان یک اتفاق تاریخی محاسبه شد اما فیدل کاسترو، با اوباما دیدار نکرد و حتی نسبت به سفر او به هاوانا انتقاد تند داشت.

پس از سفر اوباما به کوبا و بازگشایی سفارت آمریکا در هاوانا، قرار بر این شد تا تحریم‌ها علیه کوبا برداشته شود و حتی توافقی نیز در این زمینه میان دو کشور به دست آمد، اما این اتفاق در زمان اوباما نیفتاد و پس از روی کار آمدن «دونالد ترامپ» در آمریکا، او این توافق را لغو کرد.

اکنون نیز آمریکا با دخالت و تحریک سعی دارد تا مردم کوبا را علیه انقلاب این کشور بشوراند و این روزها برخی اعتراضاتی که در این کشور دیده می‌شود ناشی از سیاست مداخله گرانه آمریکاست.

سرویس سیاست مشرق- روحانی- ۳۱ خرداد ۱۴۰۰- گفت: «انشاءالله به زودی تحریم برداشته می‌شود و سرمایه‌های خارجی به سمت ایران سرازیر خواهد شد».

این اظهارنظر در حالی است که کمتر از ۲ ماه دیگر، دولت روحانی به پایان رسیده و دولت سیزدهم فعالیت خود را آغاز خواهد کرد.

یک سوال؛ آیا این اولین بار است که روحانی درباره موعد رفع تحریم ها اعلام نظر می کند!؟ پاسخ منفی است.

روحانی- ۲۳ تیر ۹۴- در گفت‌وگوی زنده تلویزیونی به مناسبت امضای برجام تاکید کرد: «امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق، در روز اجرای توافق(دی ماه ۹۴) تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی هم به‌صورتی که در قطعنامه بوده، لغو خواهد شد. تمام تحریم‌های اقتصادی شامل مالی، بانکی، بیمه، حمل‌ونقل، پتروشیمی و فلزات گرانبها بالمره (یکباره) لغو خواهد شد و نه تعلیق».

رئیس جمهور در ادامه گفته بود: «همه تحریم‌ها برداشته و همه قطعنامه‌های ظالمانه لغو و شرایط عادی و معمولی در روابط با ایران آغاز خواهد شد…اجازه نمی‌دهم کسی بخواهد با دروغی و اتهامی و سخن ناروایی به امید مردم برای آینده درخشان این کشور، امید مردم برای رونق اقتصادی و امید مردم برای صلح و امنیت در کشور ما و منطقه و به اعتمادشان صدمه بزند».

اکنون قریب به ۶ سال از آن اظهارنظر گذشته و آقای روحانی در ماهها و هفته های پایانی دولت همچنان وعده رفع و لغو تحریم ها را مطرح می کند.

لازم به ذکر است که روحانی در خرداد ۹۲ نیز وعده رفع تحریم ها را مطرح کرده بود. برای نمونه آقای روحانی- ۹ خرداد ۹۲- در گفت‌وگو با ایرانیان خارج از کشور (شبکه جام‌جم) گفته بود: «هرکسی می‌آید تاکید می‌کند که تحریم‌ها را خواهد برداشت اما پاسخ و راهکار بنده عملی و اجرایی است… اگر من رئیس‌جمهور شوم، تحریم را برمی‌دارم. واقعیت این است که بخشی از تحریم که عمدتاً تحریم آمریکا می‌شود، از دیرباز با آن آشنا بوده‌ایم و با این تحریم‌ها مقابله کرده‌ایم». 

وی در ادامه گفته بود: «برنامه دولت تدبیر و امید تعامل سازنده با جهان است و نه تقابل و ما جای این تقابل را با تعامل عوض خواهیم کرد… ارزش پاسپورت علامت نوع رابطه ما با دنیاست اگر روابط ما با کشوری، قاره‌ای یا کل جهان صمیمی و بر مبنای احترام متقابل و منافع متقابل، روابط گرمی شد، آن وقت شهروند ایرانی در آن کشور جایگاه دیگری پیدا می‌کند، در آن صورت چهره ایرانی را که می‌بینند، به‌عنوان چهره دوست نگاه می‌کنند و پاسپورت هم جایگاه خود را پیدا می‌کند… د. قول می‌دهم که احترام را به پاسپورت ایرانی برگردانم».

روحانی پیش از این تاکید کرده بود که تمام تحریم ها در دی ۹۴ یکباره لغو می شود، ولی دولت باراک اوبامای مودب! و باهوش! به هیچ عنوان به تعهدات برجامی خود عمل نکرد و تحریم ها نه تنها باقی ماند بلکه گسترده تر نیز شد.

نکته قابل توجه اینجاست که ترامپ در اردیبهشت ۹۷ از برجام خارج شد. این در حالی است که موعد لغو تحریم ها، دی ۹۴ بود و برخلاف ادعای پرتکرار برخی دولتمران و فعالین اصلاح طلب، نقض فاحش برجام در دولت اوباما شروع شد و تا پایان دولت وی نیز ادامه یافت.  

واقعیت این است که برخلاف وعده های فراوان مقامات دولت روحانی، تحریم های ضدایرانی در ۸ سال اخیر لغو نشد. در حقیقت با امضای برجام آمریکا به جای رفع تحریم های هسته ای، برچسب تحریم ها را عوض کرد و آن را به تحریم های تسلیحاتی، تروریسم، حقوق بشری و…تغییر داد. تغییر برچسب های تحریم، یکی از ترفندهای دولت های آمریکا- هم دموکرات و هم جمهوری خواه- است. برای مثال در ابتدا اعلام می کند که فلان موضوع تحت تحریم هسته ای است اما پس از امضای برجام، همان تحریم را این بار با برچسب تروریسم یا حقوق بشر و یا موشک های بالستیک، در جای خود نگه می دارد.

 به همین خاطر کارشناسان و صاحبنظران در طول مذاکرات هسته ای دولت روحانی تاکید داشتند که آمریکا باید به‌صورت عملی و دائمی، تحریم‌های کاتسا، آیسا، ویزا، سیسادا و تحریم چرخه دلار را لغو کند. در این صورت عملا ترفند تغییر برچسب های تحریمی نیز بلااثر می شود.

واقعیت این است که در برجام هیچکدام از تحریم های مذکور لغو نشد و حتی به اذعان دولتمردان تحریم ها در پسابرجام افزایش هم یافت.

لازم به ذکر است که «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا در هفته های گذشته صراحتا اعلام کرد که حتی در صورت احیای برجام صدها تحریم علیه ایران باقی می ماند.

تحریم ها، ابزار فشار دولت آمریکا- هم جمهوری خواهان و هم دموکرات ها- است و ساختار حاکمیتی آمریکا به دلیل خوی زورگویی و غارتگری حاضر به کنارگذاشتن این ابزار غیرقانونی نیست.

راه مواجهه با این ابزار فشار، بکارگیری همزمان دیپلماسی مقتدرانه و خنثی سازی تحریم است. روشی که متاسفانه دولت آقای روحانی از اجرای آن غفلت کرد.

و اما آقای روحانی در هفته های پایانی دولت، وعده رفع تحریم ها در آینده نزدیک را مطرح کرده است. این اظهارنظر این شائبه را تقویت می کند که احتمالا دولت روحانی در پی مصادره موفقیت های احتمالی دولت سیزدهم در حوزه سیاست خارجی است.