ایالات متحده آمریکا

به گزارش مجاهدت از مشرق، با اعلام سفر «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به پکن که با انتقادات گسترده‌ای در سرزمین‌های اشغالی مواجه شده است؛ «تزوی بریِل»، تحلیلگر امور خاورمیانه یادداشتی در روزنامه «هاآرتص» منتشر کرده که دیدگاه‌ها درباره این سفر را نشان می‌دهد.

طبق گزارش پایگاه اینترنتی شبکه «المیادین»، هاآرتص در مقدمه گزارش خود به قلم بریِل می‌نویسد: نتانیاهو ممکن است با «شی جین پینگ»، رئیس جمهور چین دیدار کند و عکسی هم در کنار او بیاندازد، اما باید به خاطر داشته باشد که «رئیس جمهور چین، یک رهبر بزرگ است و نسبت به او در سطح بالاتری قرار داد؛ پکن برای تثبیت بیشتر جایگاه خود در خاورمیانه به تل‌آویو نیازی ندارد».

هاآرتص در ادامه نوشت: نتانیاهو بر این باور است که دیدارش با شی، «خاری در چشم جو بایدن»، رئیس‌ جمهور آمریکا خواهد بود. او با توجه به سردی شدید روابطش با کاخ سفید، «تنوع گزینه‌های جایگزین خود را به مردم اسرائیل نشان می‌دهد تا واشنگتن در مورد آن تجدیدنظر کنند».

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: اگرچه چین بزرگ‌ترین مخالف ایالات متحده در جنگ برای هژمونی جهانی است؛ با این حال، اسرائیل آن دستاورد راهبردی مورد انتظاری نیست که پکن برای تکمیل و گسترش نقش خود در عرصه بین‌المللی، «از نظر سیاسی و دیپلماتیک» منتظر آن باشد.

روز سه‌شنبه (۲۷ژوئن) بود که دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، قصد او برای سفر به چین را تایید و اعلام کرد که ایالات متحده ماه‌ها قبل از این طرح آگاه است. در بیانیه منتشرشده از سوی دفتر نتانیاهو، آمده است که نتانیاهو امروز با هیأتی از اعضای کنگره آمریکا دیدار و آن‌ها را در جریان سفر آتی خود به پکن براساس دعوت نامه‌ای که از چین دریافت کرده است، قرار داد.

روزنامه صهیونیستی هاآرتص در ادامه گزارش خود و درباره جنبه اقتصادی سفر نتانیاهو به پکن هم نوشت: «پیش از اینکه نتانیاهو پا به پکن بگذارد، چین سرمایه‌های سیاسی و اقتصادی عظیمی از خاورمیانه، از جمله اقتصاد اسرائیل، را به دست آورده است».

در ادامه گزارش هاآرتص آمده است: همکاری‌های اسرائیل و چین به طور کلی، و در زمینه نظامی و فناوری به طور ویژه با شرایط و دستورات خاصی در استراتژی واشنگتن محدود شده است. واشنگتنی که آرزو دارد متحدان خود را در آغوشش نگه دارد و هرگونه تمایل به چین را آسیبی غیرقابل تحمل برای شراکت خود با متحدان می‌داند.

نویسنده این گزارش در ادامه تصریح می‌کند: «اگر نتانیاهو معتقد باشد که با سفر به پکن می‌تواند انگشتان تهدید را به سوی واشنگتن بگیرد، بهتر است به یاد داشته باشد که این کشور آمریکا است که ابزار و تسلیحات حیاتی را در اختیار اسرائیل قرار می‌دهد؛ علاوه بر این واشنگتن است که بیش از هر چیز، پشتیبان دیپلماتیک همیشگی تل‌آویو در عرصه‌های بین‌المللی است».

در ادامه گزارش هاآرتص، این تحلیلگر صهیونیست تاکید می‌کند که «سفر بنیامین نتانیاهو به چین را نمی‌توان عاملی برای شکاف بین ایالات متحده و اسرائیل دانست، زیرا شکافی که از آن صحبت می‌کنیم، در حال حاضر هم وجود دارد و به واقعیت تبدیل شده است».

در بخش‌های پایان گزارش این روزنامه صهیونیستی آمده است: واشنگتن آگاه است که «تفکیک بین خانه آمریکایی و خانه چین دیگر عملی نیست»؛ همچنین آمریکا متوجه است که قادر نخواهد بود همکاری عمیق بین کشورهای عربی و چین را به عقب برگرداند یا قوانین رفتاری محکمی را حتی به نزدیکترین متحدان خود دیکته کند.

سفر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به پکن و برنامه‌ریزی‌ها برای دیدار وی با رئیس‌جمهور چین پس از آن صورت می‌گیرد که جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا از دیدار با او و دعوتش به کاخ سفید، خودداری می‌کند؛ این امتناع هم در پس زمینه اعتراضات ادامه‌دار شهرک‌نشینان صهیونیستی به طرح کابینه نتانیاهو برای اصلاحات قضایی و نارضایتی‌های سیاسی تل‌آویو است که بارها عصبانیت و مخالفت آمریکا را سبب گردید.

طی ماه‌های گذشته و در ابتدای آغاز بحران داخلی رژیم صهیونیستی بود که بایدن از نتانیاهو درخواست کرد در مورد اصلاحات قضایی به توافقی داخلی با ائتلاف مخالفان دست یابد. بعد از بایدن مقامات کاخ‌سفید و سفرای واشنگتن نیز نگرانی خود را در مورد تبعات این طرح جنجالی ابراز کردند، اما نتانیاهو نپذیرفت. نخست‌وزیر کابینه تل‌آویو در پاسخ به انتقادات آمریکایی گفت: «اسرائیل تصمیماتش را بر اساس خواست شهرک‌نشینان خود اتخاذ می‌کند، نه بر اساس فشارهای خارجی، از جمله از سوی بهترین دوستان ما».

حالا سفر نتانیاهو به پکن بعد از به وجودآمدن چنین وضعیتی در روابط با واشنگتن، به موضوع مهم محافل سیاسی و رسانه‌ای صهیونیست‌ها تبدیل شده و موجب اعتراض بسیاری در تل‌آویو شده است. «رام بن باراک»، مقام ارشد سابق موساد و مخالف نتانیاهو، درباره دیدار نخست‌وزیر تل‌آویو با رئیس‌جمهور چین در چنین شرایطی تصریح کرد که این دیدار یک «اشتباه راهبردی درجه یک» برای نتانیاهو خواهد بود.

اخیراً و با ورود تنش‌ها به سومین ماه متوالی، اختلافات واشنگتن و تل‌آویو علنی شده است. نتانیاهو چند روز پیش زمانی که با روزنامه عبری «جروزالم پست» مصاحبه می کرد، گفت: «چیزهایی وجود دارد که تل آویو و واشنگتن بر سر آن اختلاف دارند». او در واقع به موضوع وجود تنش‌ها اعتراف کرد.

روزنامه صهیونیستی «تایمز اسرائیل» در گزارش انتقادی خود از این سفر و زمانی که جزئیاتش مشخص نشده بود، می‌نویسد: «نتانیاهو قصد دارد با سفر به چین این پیام را به آمریکا بدهد که تل‌آویو گزینه‌های دیپلماتیک دیگری [به جز واشنگتن] هم دارد».

«آموس یادلین»، رئیس سابق اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی هم اذعان کرده بود: «سفر نتانیاهو به چین، تقلید از عربستان است. این سفر به منافع اسرائیل لطمه می‌زند؛ اسرائیل برای پیشبرد اهداف استراتژیک خود از جمله جلوگیری از تسلیح ایران به بمب هسته‌ای و عادی‌سازی با عربستان، به دولت بایدن نیاز دارد».

طی ماه‌های اخیر و از اوایل روی کار آمدن کابینه راست‌گرا و افراطی نتانیاهو، رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی به طور یکسان از رو به وخامت رفتن روابط واشنگتن و تل‌آویو در چند وقت اخیر صحبت کردند؛ در همین رابطه روزنامه آمریکایی «فارین پالیسی» اعلام کرد که «روابط بین واشنگتن و اسرائیل دیگر معنی ندارند».

گزارش‌ها حاکی از آن است که سفر آتی، چهارمین سفر نتانیاهو به چین خواهد بود. یکی دیگر از جنبه‌های قابل توجه برنامه نتانیاهو این است که این سفر در حالی انجام می‌شود که اخیراً «محمود عباس»، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین هم به پکن سفر کرده بود.

وزارت امور خارجه چین رو جمعه، نهم ژوئن پس از اعلام تمایل خود برای تسهیل گفت‌وگو بین فلسطین و رژیم صهیونیستی، اعلام کرد که عباس، رئیس تشکیلات خودگردان هفته آینده به پکن سفر خواهد کرد. «هوآ چونینگ»، سخنگوی وزارت امور خارجه چین در این باره گفته بود: بنا به دعوت رئیس‌جمهور کشور ما، محمود عباس از ۱۳ تا ۱۶ ژوئن در پکن خواهد بود.

روزنامه انگلیسی «گاردین» در گزارشی درباره سفر عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به پکن و دیدارش با «شی جین پینگ» رئی‌جمهور چین، نوشته بود: این سفر در چارچوب طرح صلح خاورمیانه پکن است و بیش از آنکه در جهت صلح باشد، برای تقویت موقعیت چین در صحنه بین‌المللی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از العربی الجدید، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در اقدامی عجیب، رژیم صهیونیستی را در فهرست ننگ سال ۲۰۲۲، که مربوط به رژیم‌های تأثیرگذار در کشته و زخمی‌شدن کودکان طی درگیری‌های مسلحانه و جنگ است، قرار نداد.

این اقدام در حالی صورت می‌پذیرد، که همین گزارش، تعرض‌های مکرر رژیم صهیونیستی به فلسطینیان را مورد رصد قرار داده که از نظر تعداد پس از بورکینافاسو در جایگاه دوم جهان قرار می‌گیرد.

نکته دیگر این گزارش، قرارگرفتن روسیه در این فهرست، برای نخستین بار، و با ادعای تعرض در اوکراین است.

این نخستین بار است که یکی از اعضای دایم شورای امنیت در این فهرست قرار می‌گیرد. حال آن‌که، کشورهای دیگری چون، ایالات متحده آمریکا و انگلیس طی جنگ‌های افغانستان و عراق، و ائتلاف عربی به رهبری عربستان در جنگ یمن، تعرض‌های بسیاری را ضد کودکان، مرتکب شده‌اند؛ اما هیچ‌گاه، در این فهرست نامی از آن‌ها برده نشده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، با گذشت بیش از یکسال از آغاز جنگ اوکراین و آینده نامشخص این درگیری میان مسکو و کی‌یف که از حمایت ناتو به سرکردگی آمریکا برخوردار است، شورش گروه شبه نظامی واگنر علیه کرملین و گذشت ۳۶ ساعت نفس‌گیر، بار دیگر زمینه‌ای را فراهم کرده است تا بحث‌ها در مورد آینده این جنگ و اهداف آمریکا و اروپا در قبال روسیه موضوعیت یابد.

گروه شبه نظامی واگنر جمعه دوم تیرماه به رهبری یوگنی پریگوژین مدعی شد که نیروهای مسلح روسیه یک حمله موشکی به اردوگاه این گروه انجام دادند؛ وزارت دفاع روسیه این ادعاها را رد کرد اما نیروهای این گروه کنترل چندین ساختمان غیرنظامی در روستوف را در اختیار گرفته و به سمت مسکو حرکت کردند.

ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه در یک سخنرانی تلویزیونی اقدامات رئیس واگنر را یک شورش مسلحانه و خیانت توصیف کرد؛ پوتین با وساطت الکساندر لوکاشنکو همتای بلاروسی خود طی توافقی این قضیه را خاتمه داد و در نتیجه مذاکرات رئیس‌جمهوری بلاروس و فرمانده گروه واگنر، پریگوژین تحرکات نیروهای خود را در روسیه متوقف کرد و به آن‌ها دستور داد به اردوگاه‌هایشان بازگردند.

خبرها از تمرد واگنر و تغییر جهت سلاح‌های این گروه شبه نظامی به سمت مسکو برای جهان جالب توجه بود اما تصاویر و خبرها از پیشروی لحظه به لحظه واگنر برای آمریکا و متحدان غربی به طور حتم خیره‌کننده‌تر بود. با این حال، چنان که سی‌ان‌ان اذعان کرد: با آغاز شورش واگنر، آمریکا و متحدانش مراقب بودند که فریاد پیروزی سر ندهند و کشورهای غربی اکنون تلاش می‌کنند تا از این تمرد، بهره برداری سیاسی کرده و از درون روسیه بر پوتین اعمال فشار کنند.

از آغاز جنگ اوکراین تاکنون، بسیاری از دولت‌های غربی در مقابل تصمیم‌های دشواری قرار گرفته‌اند و چگونگی واکنش در برابر شورش واگنر یکی از دشوارترین‌ تصمیم‌گیری‌ها بود. کلیدواژه خبر سی‌ان‌ان، بهره‌برداری سیاسی از شورش واگنر و اعمال فشار داخلی بر مسکو است که می‌تواند موجزترین تفسیر از عملکرد آینده غرب در قبال روسیه باشد. از زمان آغاز جنگ اوکراین تاکنون، بسیاری از دولت‌های غربی در مقابل تصمیم‌های سختی قرار گرفته‌اند و چگونگی واکنش در برابر شورش واگنر یکی از دشوارترین‌ تصمیم‌گیری‌ها بود.

با ختم شدن غائله واگنر، روزنامه نیویورک تایمز به نقل از منابع آگاه نوشت سازمان‌های جاسوسی آمریکا از روزها پیش دریافته بودند که رهبر این گروه شبه نظامی به دنبال اقدام علیه مقام‌های ارشد نظامی روسیه است؛ با این حال از افشای این اطلاعات خودداری کردند زیرا بیم از آن داشتند که رئیس‌جمهوری روسیه آن‌ها را به طراحی کودتا در این کشور متهم کند.

گزارشگر شبکه خبری فرانس ۲۴ از آمریکا نیز صبح یکشنبه با اعلام این مطلب که اطلاعاتی از احتمال شورش واگنر در اواسط ژوئن (تیر) در اختیار کاخ سفید و پنتاگون قرار گرفته بود، دو دلیل را برای مطلع نکردن ولادیمیر پوتین از این احتمال ذکر کرد: نخست آنکه میلی برای کمک به پوتین در مواجهه با این شورش وجود نداشته است و دیگر آنکه خود ایالات متحده از سوی مقام‌های کرملین به دست داشتن در این شورش متهم میشد.

آمریکا از روز نخست جنگ اوکراین به حمایت همه جانبه از دولت کی‌یف پرداخته است اما در جنجال شورش واگنر تلاش کرد تا کوچک‌ترین موضع‌گیری در حمایت از مزدوران پریگوژین نداشته باشد. انفعال دولت آمریکا در شرایطی که خبرها از تلاش ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهوری اوکراین برای برقراری تماس با پریگوژین و اعلام آمادگی برای کمک به او در نبرد علیه مسکو مخابره شد، اعتراض تند نیکی هیلی نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل را نیز به همراه داشت. این نامزد جمهوری‌خواه انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا با انتقاد از موضع کاخ سفید درمورد تحولات اخیر روسیه، اعلام کرد که جو بایدن رئیس‌جمهوری این کشور و کامالا هریس معاون او هنگام شورش ناکام گروه واگنر در روسیه خوابشان برده بود.

آمریکا و شرکای او با نگاهی فرصت‌طلبانه به شورش واگنر، به دنبال تخصیص کمک‌های مالی بیشتر و تقویت جبهه اوکراین برای جنگ با روسیه خواهند بود. جو بایدن در واکنش به تحولات روسیه گفت: ما روشن کردیم که نقشی نداریم، ما در این موضوع دخالتی نداشتیم. ما به پوتین هیچ بهانه‌ای ندادیم تا غرب و ناتو را مقصر وضعیت کنونی بداند. ما در آن هیچ نقشی نداشتیم. این تحولات بخشی از اختلاف‌ها در داخل نظام روسیه بود.

آتش قیام واگنر با میانجی‌گری بلاروس خاموش شد و بخش‌های زیادی از این روایت شاید تا ابد در تاریخ، ناشناخته باقی بمانند اما از مجموع آنچه ذکر شد می‌توان اینچنین استنباط کرد که با وجود تکرار مداوم اسم واگنر در فتوحات روسیه در خاک اوکراین، نگرانی کاخ سفید از ارتکاب اشتباه محاسباتی در مورد قدرت دولت روسیه و دست کم گرفتن پوتین در مورد چگونگی سرکوب این شورش، دولتمردان آمریکایی را به سکوت واداشت.

تحولات چند روز اخیر، چنان که غربی‌ها مدعی هستند، پیامی از تضعیف دولت ولادیمیر پوتین بود. این برداشت آمریکا و شرکای او، به معنای تخصیص کمک‌های مالی بیشتر و تقویت جبهه اوکراین برای جنگ با روسیه خواهد بود. چنان که اروپا اعلام کرده است، انتقال تسلیحات نظامی به جبهه کی‌یف و ارائه کمک‌های آموزشی به سربازان اوکراینی دو برابر خواهد شد.

تارنمای پولیتیکو نوشت، غرب به رغم وانمود کردن به سکوت و حفظ بی‌طرفی بعد از ناآرامی‌های ناشی از شورش گروه واگنر، اوکراین را برای انجام حمله‌های بزرگ‌تر تحت فشار قرار داده است.

شورش واگنر علیه روسیه در شرایطی اتفاق افتاد که با وجود ضدحمله اعلامی اوکراین، شرایط به نفع کی‌یف نبود و پیروزی نظامی اوکراین بر روسیه با وجود سرازیر شدن سیل سلاح‌ها غیر ممکن به نظر می‌رسید. چگونگی مدیریت شورش واگنر توسط دولت پوتین در روزها، هفته‌ها و ماه‌های آتی تعیین‌کننده است و آمریکا با رصد دقیق تحولات داخلی روسیه، به حمایت قوی‌تر از اوکراین ادامه خواهد داد.

برآیند تحولات و اظهار نظر اخیر پوتین نشان داد که پایان جنگ اوکراین از طریق مذاکره در اولویت غرب قرار نداشته و در این شرایط، شورش واگنر، فرصتی را برای غرب فراهم کرده است تا امیدها از شکست روسیه در منازعه نظامی تقویت شود. ولادیمیر پوتین هفته گذشته (۱۶ ژوئن/۲۶ خرداد) برای نخستین بار، پیش‌نویس اسنادی که بهار گذشته در جریان مذاکرات صلح مسکو و کی‌یف در حال بررسی بود را به نمایش گذاشت. پوتین گفت: مسکو و کی‌یف در طول این مذاکرات در مورد شرایط کلی بی‌طرفی اوکراین و ضمانت‌های امنیتی برای این کشور توافق کرده بودند اما کی‌یف به طور ناگهانی اسنادی را که هیات اوکراینی امضا کرده بود، کنار گذاشت.

جنجال داخلی روسیه در شرایطی اتفاق افتاد که با وجود ضدحمله اعلامی اوکراین، شرایط به نفع کی‌یف نبود و پیروزی نظامی اوکراین بر روسیه با وجود سرازیر شدن سیل سلاح‌ها غیر ممکن به نظر می‌رسید.

از طرفی، غرب در حالی بر تفسیر شورش واگنر به عنوان نشانه‌ای از تضعیف کرملین اصرار دارد که جبهه آمریکا و متحدانش، از آغاز جنگ اوکراین، اتهام‌ها مبنی بر اینکه با جنگ اوکراین، هژمونی توخالی غرب آشکار شده را متحمل شده‌اند. به بیان دقیق‌تر، بی‌ثباتی روسیه، مرهمی بر اعتراض‌های گسترده خیابانی علیه فعالیت‌های ناتو و ارسال سلاح به کی‌یف و همچنین انتقادهایی است که غرب به موجب ناهماهنگی‌ها و اختلاف نظرها در هر موضوع مرتبط با جنگ اوکراین متحمل شده است. روزنامه لا وانگواردیا اسپانیا پیشتر در گزارشی نوشت: غرب پس از پیروزی در جنگ سرد، اکنون صلح را از دست داده و نه تنها پس از پایان جنگ اوکراین، دنیا دیگر مثل قبل نخواهد بود، بلکه این درگیری نشان داد که هژمونی غرب بیش از پیش توخالی شده است.

غرب از آغاز جنگ اوکراین با اعمال بسته‌های متعدد تحریمی به دنبال فروپاشی و تخریب داخلی روسیه از بُعد اقتصادی است و روانه شدن شورشیان واگنر به سمت مسکو می‌توانست برای دستیابی آمریکا به فروپاشی داخلی روسیه همچون کاتالیزور عمل کند.

بی ثباتی سیاسی روسیه نه فقط ساکنان این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد،بلکه پیامدهای جدی برای جامعه بین‌المللی به همراه خواهد داشت. شکست نظامی روسیه اگر چه خواسته آمریکا و متحدان غربی او است اما ایجاد بی‌ثباتی در این کشور نگرانی‌هایی به همراه دارد. بی ثباتی سیاسی در کشوری که به عنوان یک قدرت هسته‌ای شناخته می‌شود، از پیامدهای غیر قابل پیش‌بینی و احتمالا فاجعه‌بار خبر می‌دهد. بی ثباتی روسیه نه فقط ساکنان این کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد، بلکه پیامدهای جدی برای جامعه بین‌المللی به همراه خواهد داشت.

عزم همه جانبه آمریکا برای عمیق‌تر کردن شکاف ایجاد شده در جبهه روسیه، دستور کار کاخ سفید در آینده‌ای نزدیک خواهد بود؛ و پیش بینی می شود تهیه تسلیحات، بودجه یا سایر منابع برای حمایت از سایر بازیگرانی که به دنبال تضعیف روسیه باشند، از برنامه‌های احتمالی دولت بایدن باشد.

چنان که در روزهای گذشته نیز درشت‌نمایی چالش داخلی روسیه به خط خبری رسانه‌های غربی تبدیل شد، کارزارهای تبلیغاتی یا اطلاعات نادرست با هدف ایجاد اختلاف و تضعیف اعتماد به نهادها و دولتمردان روسی با قدرت بیشتری ادامه خواهد داشت. در این شرایط، چنان که از روز نخست جنگ اوکراین نیز به موازات، شاهد پروپاگاندای رسانه‌ای بوده‌ایم، بعد از شورش یک روزه واگنر، این حمله‌های رسانه‌ای علیه کرملین تشدید خواهد شد.