ایالات متحده امریکا

اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!

اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!



«ایالات متحده اسرائیل» عبارتی است که این روزها در فضای مجازی توسط شهروندان آمریکایی استفاده می‌شود؛ کسانی که می‌خواهند به اعمال قدرت و نفوذ صهیونیست‌ها در خاک ایالات متحده آمریکا کنایه بزنند

به گزارش مجاهدت از مشرق، «ایالات متحده اسرائیل» عبارتی است که این روزها در فضای مجازی توسط شهروندان آمریکایی استفاده می‌شود؛ شهروندانی که می‌خواهند به اعمال قدرت و نفوذ اسرائیل در مناسبات سیاسی، اقتصادی و ایالات متحده آمریکا کنایه بزنند. لابی اسرائیل در آمریکا به جایی رسیده که مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه (۱۲ اردیبهشت) با پیش نویس قانونی موافقت کردند که بنا بر آن، تعریف «یهودی ستیزی» تغییر خواهد کرد و در دستور کار وزارت آموزش، مقامات و دستگاه‌های مجری قانون و همچنین قوانین مبارزه با تبعیض نژادی قرار می‌گیرد.

نکته اساسی این قانون آن است که باعث می‌شود انتقاد از رژیم صهیونیستی دلیل کافی برای «یهودستیز» شناخته شدن فرد یا گروه باشد، در حالی که بسیاری از مردم دنیا و به ویژه پیروان دین یهود تاکید دارند که صهیونیست‌ها، فرقه‌ای سیاسی هستند که جزو پیروان این دین به شمار نمی‌روند. هر چند منتقدین و برخی از نمایندگان و سناتورهای آمریکایی با این قانون مخالف هستند و آن را نوعی گمراهی در نژادپرستی می‌دانند. اما با این وجود به نظر می‌رسد دولت آمریکا به شدت به دنبال تصویب کامل این قانون است.

اگر این قانون اجرایی شود احتمالاً رهبران جنبش دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا به اتهام یهود ستیزی تحت پیگرد قرار می‌گیرند و ممکن است این آغازی برای مقابله با هر گونه جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین در آینده باشد. این در صورتی است که بر اساس اعلام سی‌ان‌ان در این ۱۵ روز ۱۷۰۰ دانشجوی آمریکایی بازداشت شده‌اند.

اینجا ایالات متحده اسرائیل است

اعمال قدرت و سیاست اسرائیل در آمریکا باعث دهن کجی کاربران مجازی شده و آنها شروع به تمسخر دولت خود در شبکه‌های مجازی کرده‌اند تا جایی که در چند روز اخیر هشتگ «ایالات متحده اسرائیل» در فضای مجازی پربازدید شده است؛ هشتگی که به حمایت بی‌اندازه ایالات متحده از اسرائیل کنایه می‌زند. کاربران از این طریق به نفوذ و لابی صهیونیست‌ها در کشور خود اعتراض کرده و به نوعی می‌گویند آمریکا توسط اسرائیل اشغال شده است.

یک کاربر با انتشار فیلمی از خود در شبکه مجازی «تیک تاک» باعث شکل‌گیری موج گسترده‌تری از این هشتگ شد. او در این ویدئو شروع به شمردن خدماتی که آمریکا به اسرائیل می‌دهد می‌دهد می‌کند و می‌گوید: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار از زمان جنگ جهانی دوم به اسرائیل داده‌ایم؛ به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما به آیپک (کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل) اجازه دادیم تصمیم بگیرد که چه کسی و چه نوع فردی را می‌تواند در قدرت سیاسی کشور ما نگه دارد. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که وقتی اسرائیل غیرنظامیان فلسطینی را قتل عام و هدف قرار می‌دهد، ما می‌گوئیم که آنها حق دارند از خود دفاع کنند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که ما به قوانین و قطعنامه‌هایی رأی خواهیم داد که می‌گویند مخالفت با اسرائیل ضدیهودی است. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ ۳۷ ایالت ما قوانین ضد BDS (قوانینی با هدف تحریم رژیم صهیونیستی) را تصویب کرده‌اند یعنی کسانی که می‌خواهند به دولت اسرائیل اعتراض یا بایکوت کنند را مجازات می‌کند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که سیاستمداران و شرکت‌های خبری ما برای پر نگه داشتن جیب خود چشم بر قتل عام می‌بندند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ آیندگان ما را به خاطر نقش ما در نسل کشی و محو مردم فلسطین سرزنش خواهد کرد.»

کاربر دیگری قدرت نفوذ اسرائیل بر آمریکا را یک «تهدید بزرگ» برای مردم این کشور می‌شمارد و می‌نویسد: «شرم آور است. به نظر می‌رسد که اسرائیل کنترل بسیاری از جهان از جمله آمریکا را در دست دارد. این یک تهدید واقعی برای مردم ایالات متحده است.»

«جک» به این موضوع اشاره می‌کند که دیگر انتقاد از اسرائیل هم در آمریکا غیرقانونی است و می‌نویسد: «لابی اسرائیل به تازگی قانونی را تصویب کرده است که انتقاد از اسرائیل را غیرقانونی می‌داند. اعتراض به اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند، تحریم اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند. ما در ایالات متحده اسرائیل هستیم!»

یک فعال شبکه اجتماعی نیز از دستگیری به دلیل اعتراض به اسرائیل در خاک آمریکا نوشت: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. به خاطر اعتراض به اسرائیل دستگیر خواهید شد! شما نمی‌توانید اسرائیل را تحریم کنید. سیاستمداران آمریکایی در شرف تصویب قانون آگاهی ضد یهودی هستند تا یهودی‌ستیزی را به عنوان انتقاد از اسرائیل باز تعریف کنند.»

یک کاربر دیگر با انتشار فیلمی از رئیس‌جمهور فعلی آمریکا که می‌گوید اینجا سرزمین «آزادی بیان» است گفت: «با سرزمین آزادگان ایالات متحده اسرائیل آشنا شوید! جایی که دموکراسی و آزادی بیان با ریاکاری و استانداردهای دوگانه روبرو می‌شوند.»

اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!

یک فعال اجتماعی دیگر از خشونت اعمال شده به اساتید دانشگاه توسط نیرو امنیتی می‌گوید: ««ایالات متحده اسرائیل» آمریکا با خشونت یک استاد دانشگاه را در حالی که از معترضان فلسطینی محافظت می‌کند دستگیر کرد. در جریان تظاهرات فلسطین در غزه زنی فریاد میزند من یک پروفسور هستم در حالی که پلیس ایالات متحده به او دستبند می‌زند.»

کاربری دیگری هم بدون هیچ گونه تعارفی می‌نویسد: «شاید بتوانید نام کشورها را به ایالات متحده اسرائیل تغییر دهید!»

کاربری با انتشار چند فیلم از برخورد نیروی امنیتی در طول این دو هفته نوشت: «نحوه برخورد، مقامات رسانه‌ها و پلیس آمریکا با اعتراضات دانشگاهی این اطمینان را می‌دهد که ایالات متحده در واقع ایالات متحده اسرائیل است. صهیونیست‌ها تمام کشور را تصرف کردند ذهنیت غیرانسانی در حال انتشار است.»

یکی دیگر از کاربران با کنایه به دستگیری صدها نفر توسط پلیس آمریکا مدعی دموکراسی گفت: «گسترش اردوگاه‌های حامی فلسطین که منجر به دستگیری صدها نفر شد. ایالات متحده اسرائیل ایالات متحده گارد ملی را برای دانشجویان معترض اعزام می‌کند. آیا این دموکراسی است؟»

اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!

آمریکا کشوری است که قبل از شروع عملیات «طوفان الاقصی» نیز از رژیم صهیونیستی بارها حمایت کرده و بعد از ۱۵ اکتبر شدت آن بیشتر شده است. اگر تا قبل از آن این حمایت بیشتر به شکل غیررسمی مانند مشارکت گسترده یهودیان در انتخابات و حضور یهودیان در پست‌های حساس آمریکا بود بعد از طوفان الاقصی بیشتر جنبه رسمی پیدا کرده است. برای مثال قدرت سازمان‌ها و گروه‌های سازمان‌یافتهٔ یهودی و صهیونیستی که در تصمیم‌گیری‌های مجلس قانون‌گذاری آمریکا و دستگاه حاکمه آمریکا، به طور مستقیم، اعمال فشار می‌کنند بیشتر شده است.

کشور بلژیک کنایه سنگینی به آمریکا برای جرأت نداشتن مقابل رژیم صهیونیستی زد و گفت: «ایران را تروریست می‌خوانید اما آیا می‌توانید اسرائیل را که ۱۵ هزار کودک را به قتل رسانده تحریم کرده و تروریست بخوانید؟»

محال است تن به ذلت بدهیم

«هیهات من الذله» صدایی که شاید انتظار داشته باشید از کشورهای اسلامی به گوش‌تان برسد اما این روزها گوشه و کنار کشوری به اسم ایالات متحده آمریکا پر کرده و از قلب دانشگاه‌های نیویورک و لس آنجلس به گوش می‌رسد. شماری از دانشجویان آمریکایی در جنبش پر سر و صدای خود برای حمایت از فلسطین، این جمله معروف از امام حسین (ع) در روز عاشورا را فریاد می‌زنند؛ یعنی «محال است تَن به ذلّت دهیم». همان دانشجویانی که شاید در میانشان مسلمان، مسیحی، یهودی یا حتی آتئیست دیده شود، همان‌ها که از هر رنگ پوست و نژادی میان‌شان دیده می‌شود اما اکنون مسئله فلسطین و انسانیت برای‌شان حرف اول را می‌زند و با هر دین و مذهبی که باشند، سکوت مقابل ظلم را شایسته خود نمی‌دانند.

همان‌هایی که از خشم مقامات ابایی ندارند، کتک می‌خورند، بازداشت می‌شوند یا حتی از دانشگاه محروم، اما باز هم در مسیر دفاع از انسانیت، کوتاه نمی‌آیند.

دانشجویان آمریکایی در جنبش خود کار می‌کنند که اسرائیل کیلومترها دورتر از آنها می‌ترسد و تهدیدشان می‌کند. اکانت وابسته به موساد در توئیتر خود نوشت: «تکنولوژی شناسایی صورت می‌تواند تشخیص دهد که آیا در تجمّعات طرفدار فلسطین در دانشگاه‌ها شرکت کرده‌اید یا نه. موقعیت‌های شغلی و مدارک تحصیلی‌تان بی‌ارزش خواهند بود و موقعیت‌های استخدامی‌تان هم محدود خواهد شد.» آنچه این جنبش رقم زده باعث شده رسانه‌های دنیا و شبکه‌های اجتماعی مدعی‌ترین کشور در زمینه آزادی بیان را زیر سوال ببرند و ایالات متحده چیزی جز یک طبل تو خالی ندانند.

بیداری دانشجویان از دو هفته گذشته به طور جدی شروع می‌شود. زمانی که گروهی از دانشجویان حامی فلسطین در دانشگاه کلمبیا چادر می‌زنند و با سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجهه می‌شوند؛ گروه دیگری هم در دفاع از این جنبش و برای حمایت از غزه برخاستند؛ از دانشجویان معمولی تا پروفسورها و کادر دانشگاه.

قدرت جنبش دانشجویی را دست کم نگیرید

ماهیت جنبش دانشجویی همین است. ایده‌ها و فعالیت‌های گروهی که در اعتراض‌های اجتماعی دخالت می‌کنند و سرنوشت گروهی از جامعه را رقم می‌زنند یا در آن تغییر ایجاد می‌کنند. تاریخ جنبش‌های دانشجویی به بلندای سابقه تأسیس دانشگاه‌هاست و کسی از مبدا آن خبر ندارد. اما اگر بخواهیم به یکی از اولین‌هایش رجوع کنیم می‌توانیم تحصن «گرینزبورو» در آمریکا را مثال بزنیم.

روز اول فوریه ۱۹۶۰ چهار دانشجوی سیاه‌پوست آمریکایی در اعتراض به سیاست تفکیک نژادی در اماکن عمومی، وارد سالن غذاخوری یکی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای «وولورث» در شهر «گرینزبورو» ایالت کارولینای شمالی شده و یک قهوه سفارش دادند که اما وقتی از پذیرش سفارش آنها خودداری شد، این ۴ دانشجو تحصن خود را شروع کردند.

سه روز بعد، ۳۰۰ نفر دیگر به جمع آنها اضافه شدند و بعد از چند ماه، این تحصن‌ها به بیش از ۵۰ شهر گسترش یافت و مورد توجه گسترده رسانه‌ها و روزنامه‌ها قرار گرفت. تجربه تحصن دانشجویی ۴ نفره که ۶۴ سال پیش رقم خورد حالا در سال ۲۰۲۴ به واسطه تحصن دانشجویان آمریکایی بار دیگر قدرت این جنبش‌های دانشگاهی را به رخ همه کشیده است تا جایی که خروش دانشجویان آمریکایی پس از کلمبیا و چند ایالت دیگر، نه تنها در خود این کشور شیوع پیدا کرد بلکه سایر کشورها را نیز در بر گرفت و همچنان نیز ادامه دارد.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است! بیشتر بخوانید »

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق»

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق»



عملیات «وعده صادق» که بار دیگر ایران را به عنوان کشوری عملگرا، صاحب اقتدار و قابل اتکا به کشورهای منطقه شناساند، زمینه لازم برای آزادسازی ظرفیت‌های اقتصادی ایران را مهیا کرده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سیاست خارجی جمهوری اسلامی که بر سه پایه اساسی «عزت»، «مصلحت» و «حکمت» استوار است، این روزها بیش از هر زمانی ثابت کرد بر مدار این سه اصل حرکت می‌کند و برای حفظ عزت، با مصلحت و حکمت عمل می‌کند؛ به طوری که پس از جسارت رژیم کودک‌کُش صهیونیستی در تجاوز به کنسولگری کشورمان در سوریه، با حکمت نسبت به چگونگی واکنش به آن گام برداشت و ضمن رعایت مصلحت منافع جمعی، از عزت به ملت حراست کرد و بلکه عزت نیز خرید چه آنکه واکنش مثبت مردم کشورهای مختلف به واکنش کشورمان گواه این مدعاست.

پس از اعلام حتمی‌بودن پاسخ ایران به جسارت رژیم منفور اسرائیل، برخی‌ها درصدد القای این گزاره بودند که در صورت پاسخ‌دادن به تجاوز رژیم اسرائیل، اقتصاد ایران بحرانی خواهد شد و پس، بهتر است دست به چنین کاری نزد. یعنی تلویحاً در حال تئوریزه کردن «حمله به ایران هزینه‌ای ندارد» بودند تا بلکه دیگر اضلاع دشمنان را نیز تحریک به ماجراجویی کنند؛ اما پاسخ قاطع تهران با برهم‌زدن معادلات، به کسانی که فکر ماجراجویی در سر داشتند نیز اثبات کرد که جمهوری اسلامی ایران در حراست از خاک و منافع جمعی خود با هیچ طرفی تعارف ندارد و اگر اقتضائات ایجاب کند، معادلات آن را در هم خواهد کوبید.

بعد از انجام عملیات بازدارنده «وعده صادق»، هیجانات کاذب بازار فروکش کرد و به باور کنش‌گران، دستاوردهای امنیتی و نظامی بسیاری برای ایران به همراه داشت و از این جهت، سبب تثبیت جایگاه جمهوری اسلامی ایران در فضای منطقه‌ای و بین‌المللی شد.

این عملیات همچنین ناتوانی پدافند هوایی چند لایه رژیم کودک‌کُش صهیونیستی، به میدان آمدن آخرین امکانات منطقه‌ای و تسلیحاتی پدافندی ائتلاف آمریکا و غرب، برهم‌زدن نظام محاسباتی قدرت‌های سلطه‌گر و متجاوز، ارتقای جایگاه و نقش محوری جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری توانمند و تأثیرگذار در معادلات نظم نوین جهانی، پایان دوران بزن در رو، تثبیت جایگاه جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگ‌ترین قدرت عملیاتی جنگ ترکیبی، شکست دستگاه محاسباتی آمریکا و غرب، شکست هیمنه پوشالی رژیم صهیونیستی و … را به اثبات رساند.

همه این موارد، نشان‌دهنده دستاوردهای امنیتی و نظامی عملیات وعده صادق است؛ اما مساله مهم‌تر این است که «وعده صادق» ضمن تثبیت جایگاه ایران در منطقه به عنوان کشوری عملگرا و دارای قابلیت‌های بازدارنده، زمینه برای بالفعل‌شدن و ارتقای ظرفیت‌های اقتصادی کشورمان را فراهم آورد.

در ادامه گزاره فوق باید تصریح داشت که آنچه جمهوری اسلامی ایران باید در پی آن باشد، شکل‌دهی به یک پیوست اقتصادی برای «وعده صادق» است؛ یعنی ایران ضمن تضمین امنیت کشورهای حوزه خلیج فارس و غرب آسیا، می‌تواند قراردادهای استراتژیک و مهم اقتصادی را در جهت گسترش و توسعه روابط اقتصادی خود با کشورهای این حوزه منعقد کند؛ البته قراردادهایی که بی‌شک برای طرفین می‌تواند سودمند باشد.

تغییر نگرش به ایران پس از «وعده صادق»

تحولات اخیر در منطقه و جنگ غزه و در پی آن نقشی که ایران، گفتمان انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت برای استیفای حقوق مظلومین در اراضی اشغالی ایفا کرد، موجب شد تا افکار عمومی جهان در حال حاضر، سمت‌وسوی دیگری پیدا کند و نگرش به جمهوری اسلامی و کشورهای محور مقاومت تغییر کند؛ تحولات اخیر به وضوح نشان داد که این جمهوری اسلامی بود که تمام قد از فلسطین و مردمانش حمایت کرد و باطل‌بودن افسانه شکست‌ناپذیری رژیم اسرائیل را بار دیگر به رخ همگان کشید. همین امر موجب شد تا چهره نظام سیاسی در ایران، بین مردم منطقه و اساساً تمام آزادی‌خواهان دنیا تغییر کند و تثبیت شود.

پس از عملیات «وعده صادق» موج جدیدی از «ایران‌دوستی» بین مردم منطقه و حتی مردم سایر مناطق جهان به وجود آمد و نظام سیاسی ایران به عنوان نظامی شجاع و مقتدر شناخته شد و به همین مناسبت، بسیاری از کشورها درصدد انعقاد قراردادهای اقتصادی جهت گسترش و توسعه روابط خود با ایران برآمدند؛ البته ایران هم باید گام‌های اساسی در راستای انعقاد تفاهم نامه‌ها و مهم‌تر از آن اجرایی شدن آنها بردارد.

سفر رئیس‌جمهور به پاکستان؛ آغاز باب جدید روابط

پس از گذشت یک هفته از عملیات «وعده صادق» آیت الله «سید ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور کشورمان به پاکستان سفر کرد؛ این سفر در راستای ارتقا روابط دو کشور انجام شد.

گسترش همکاری‌های سیاسی و نظامی در سطح عالی یکی از رویکردهای مهم تهران – اسلام‌آباد بوده که تا حد زیادی به افزایش امنیت در مناطق مرزی کمک کرده است. به هر روی فارغ از مناسبات نظامی که در سطح خوبی قرار دارد، مناسبات سیاسی و اقتصادی تهران-اسلام‌آباد نیز در جریان است.

روابط استراتژیک ایران و پاکستان، روز به روز در حال عمیق‌تر شدن است و تحولات منطقه نیز بر عمق این راهبرد می‌افزاید و فصل جدیدی در روابط تهران-اسلام‌آباد با هدف‌گذاری ۱۰ میلیارد دلاری تبادلات تجاری و اقتصادی میان دو کشور در حال رقم‌خوردن است.‌

رئیس‌جمهور کشورمان پیش از عزیمت به پاکستان در جمع خبرنگاران اظهار کرد که گفت‌وگوهای دو کشور در حوزه‌های مسائل مرزی، امنیتی، اقتصادی، تجاری و به خصوص حوزه انرژی و نفت و گاز خواهد بود.

آیت الله رئیسی در ادامه گفت که سطح روابط اقتصادی دو کشور، به اندازه سطح روابط سیاسی دو کشور نیست و برنامه این است که ارتقای تعاملات اقتصادی به سطح ۱۰ میلیارد دلاری را مد نظر قرار دهیم. وی همچنین با اشاره به ظرفیت بازار ایران، گفته بود که این ظرفیت، فرصت خوبی برای فعالان اقتصادی پاکستانی و ایرانی است.

امضای اسناد همکاری میان هیأت‌های عالی‌رتبه ایران و پاکستان

در ابتدای این سفر مراسم امضای اسناد همکاری بین هیأت‌های ایران و پاکستان با حضور رئیس‌جمهور کشورمان و «شهباز شریف» نخست وزیر پاکستان و هیأت‌های عالی رتبه دو کشور در اسلام آباد، برگزار شد.

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق»

در این مراسم «ایجاد مناطق آزاد تجاری در گذرگاه‌های مرزی مشترک»، «همکاری در بخش سینما و رسانه»، «همکاری در بخش بهداشت دامی»، «همکاری‌های امنیتی»، «همکاری در بخش تعاون و رفاه اجتماعی»، «همکاری در بخش استاندارد» و «همکاری در بخش حقوقی و معاضدت قضائی در امور مدنی و تجاری» از مهم‌ترین اسناد همکاری میان دو کشور بود که از سوی وزرای راه و شهرسازی، دادگستری، فرهنگ و ارشاد اسلامی، جهاد کشاورزی و رؤسای سازمان‌های مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و استاندارد با همتایان پاکستانی به امضا رسید.

سفر معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه به ریاض

همچنین «مهدی صفری» معاون دیپلماسی اقتصادی وزیر امور خارجه نیز برای شرکت در نشست ویژه مجمع جهانی اقتصاد با شعار «همکاری بین‌المللی، توسعه و انرژی» که با حضور سران کشورها و سیاست‌گذاران اقتصادی کشورهای مختلف جهان در عربستان برگزار می‌شود به ریاض سفر کرد.

اکسپو؛ جهش توسعه اقتصادی همه‌جانبه

یکی از پیوست‌های اقتصادیِ برتری ایران در معادلات منطقه طی ۸ ماه گذشته به خصوص پس از «وعده صادق» برگزاری نمایشگاه «اکسپو» بود. نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی جمهوری اسلامی ایران (اکسپو ۲۰۲۴) روز شنبه ۸ اردیبهشت آغاز به کار کرد و روز چهارشنبه سپری شده نیز اختتامیه آن برگزار شد. این نمایشگاه فرصت و ظرفیتی طلایی برای نمایش و عرضه توانایی‌های صنعتی و علمی ایران به مشتریان بین‌المللی بود.

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق»

به گفته «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان، مقامات عالی ۲۴ کشور در سطوح مختلف و ۲ هزار تاجر منتخب و برگزیده در نمایشگاه اکسپوی تهران حضور یافتند.

کنعانی در این باره افزود: «این نمایشگاه فرصتی است برای انجام دیدار و گفت‌وگوهای دوجانبه بین شرکت‌های ایرانی و تجار خارجی شرکت کننده در نمایشگاه و نیز گفتگوهای دوجانبه بین مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران و مقامات عالی‌رتبه شرکت کننده در این نمایشگاه بود».

وی گفت: «برگزاری نمایشگاه در این مقطع زمانی یک توفیق بزرگ در کارنامه دولت جمهوری اسلامی ایران است که می‌تواند همزمان با پیچیدگی‌های سیاسی و امنیتی منطقه مقتدرانه عمل کند و نمایشگاهی را با این مقیاس و این ویژگی‌ها در تهران در امنیت کامل برگزار کند».

سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان تصریح کرد: «این نمایشگاه می‌تواند یک جهش جدید در میزان همکاری‌های تجاری جمهوری اسلامی ایران با کشورهای مختلف ایجاد کند. اهمیت اقتصادی و تجاری این نمایشگاه در کنار اهمیت سیاسی آن بسیار بالا است. برگزاری این نمایشگاه نمونه خوبی از همکاری و هم افزایی میان دستگاه‌های ذی‌ربط است. امیدواریم این نمایشگاه بتواند بیش از گذشته جهش خوبی در مناسبات و همکاری‌های تجاری خارجی جمهوری اسلامی ایران ایجاد کند».

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق»

«عباس علی آبادی» وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز با اشاره به برگزاری نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۴ گفته است که یکی از دلایل استقبال گسترده از نمایشگاه ایران اکسپو اجرای عملیات «وعده صادق» بود. تجار می‌گویند مطمئن شدیم که مقتدر و قدرتمند هستید. از مقامات سیاسی هم این جملات را می‌شنوم اما شنیدن این عبارات از مقامات تجاری و مردم بسیار جالب است.

حضور ایران در اجلاس سالانه اقتصادی در ریاض؛ موافقت عربستان با ۵ پیشنهاد ایران ‏‬

در کنار اکسپو، حضور نمایندگان ایران در چهل‌ونهمین اجلاس سالانه ۲۰۲۴ گروه بانک توسعه اسلامی در ریاض، جلوه‌ای دیگر از تسریع کنش‌گری اقتصادی ایران پس از وعده صادق بود؛ گفتنی است هیأت ایرانی در این اجلاس به سرپرستی «احسان خاندوزی» وزیر اقتصاد حضور یافت.

️وزیر امور اقتصادی و دارایی پس از حضور در این اجلاس، در فضای مجازی نوشت: «گفت‌وگوی بسیارسازنده‌ای با همتای سعودی داشتیم. جناب فیصل ابراهیم با هر ۵ پیشنهاد ایران موافقت نمود و بر تدوین نقشه‌راه همکاری‌های اقتصادی بخش دولتی – خصوصی و سرعت در اجرای آن، تاکید کرد».

عملیات «وعده صادق» فضا را برای ارتقا همکاری‌های اقتصادی و ارتقا اقتصاد در ایران محیا تر می‌کند

برای بررسی بیشتر نقش «وعده صادق» بر تثبیت جایگاه ایران در منطقه و لزوم پیوست اقتصادی این عملیات، به سراغ «مسعود براتی» کارشناس ارشد روابط بین‌الملل رفتیم که ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

«مسعود براتی» کارشناس ارشد روابط بین‌الملل، اظهار کرد: عملیات «وعده صادق» یک اتفاق مهم و تعیین‌کننده در معادلات غرب آسیا بود و می‌توان آن را به عنوان یک نقطه عطف در نظر گرفت.

وی با بیان اینکه با انجام این عملیات جایگاه جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت ارتقای جدی پیدا کرده است، ادامه داد: این عملیات در تاریخ معاصر بی‌سابقه بوده و برای اولین بار است که یک دولت اسلامی، خاک رژیم صهیونیستی را مورد هدف قرار می‌دهد.

کارشناس ارشد روابط بین‌الملل افزود: آنچه اهمیت این عملیات را بیشتر می‌کند، نوع واکنش کشورهای حامی رژیم صهیونیستی است؛ نوع واکنش این کشورها مبتنی بر عدم مداخله و صرفاً روآوردن به مباحثی از جمله فشارهای دیپلماتیک و افزایش تحریم‌ها بوده که نشان می‌دهد، دست این کشورها در ایجاد محدودیت و فشار بر ایران، به شدت خالی است.

براتی گفت: نظام تحریمی غرب علیه جمهوری اسلامی ایران ناکارآمد شده و تلاش‌هایی هم که از سوی آمریکا صورت می‌گیرد تا بتواند اثرگذاری را به نظام تحریم خود برگرداند، موفق نیست و نتوانست خلاءها و نواقص نظام تحریمی را برطرف کند.

وی افزود: این مهم نشان می‌دهد ایران به جایگاهی رسیده که ابزارهای مختلفی که در اختیار نظام غربی است، دیگر بر ایران اثر ندارد.

براتی اظهار کرد: برخلاف چندین سال پیش که بارها عبارت «همه گزینه‌ها روی میز است» از سوی مقامات آمریکایی تکرار می‌شد، اما امروز دیگر کسی صحبت از گزینه نظامی نمی‌کند.

کارشناس ارشد روابط بین‌الملل ادامه داد: در حوزه غیر نظامی که مهم‌ترین آن بحث فشارهای اقتصادی و تحریم است، مشاهده می‌کنیم ایران به خوبی توانسته مقابله با تحریم‌ها را پیش ببرد و به نقطه‌ای رسیده که تحریم‌ها نمی‌تواند اختلال قابل توجهی در فضای اقتصادی کشور ایجاد کند و این هم به این دلیل است که برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات ایران با فرض ماندگاری تحریم‌ها انجام شده است.

براتی ادامه داد: بنابراین می‌توانیم بگوییم جبهه مقابل و دشمنان ایران، دست‌شان خالی است و ایران ابزارهای زیادی در دست دارد که می‌تواند پیش رود.

وی اظهار کرد: در مجموع این وضعیت، بازدارندگی و ارتقای امنیت برای ایران ایجاد می‌کند و برای همه بازیگران روشن می‌کند که در منطقه غرب آسیا، بازیگر مهم و اثرگذار جمهوری اسلامی ایران است. بی شک این فضا و تصویر، انگیزه برای همکاری‌ها با ایران از سوی کشورهای دوست را افزایش می‌دهد.

براتی تصریح کرد: وقتی می‌بینیم که یک بازیگر بزرگ اقتصادی مثل چین، تمایل به حضور در غرب آسیا دارد، به این معنی است که حتماً همکاری‌های عمیق‌تری نسبت به گذشته باید با ایران انجام دهد.

وی با بیان اینکه چین از نظر راهبردی با ایران همسو است اضافه کرد: هر دو کشور ایران و چین، اهداف مشترکی به ویژه در مقابله با کشورهای غربی و آمریکا دارند؛ از سویی دارای منافع مشترک در حوزه اقتصادی در منطقه غرب آسیا هستند؛ بنابراین چین برای تأمین امنیت انرژی، برای ایران جایگاه ویژه و مکمل قائل است.

کارشناس ارشد روابط بین‌الملل گفت: ارتقای جایگاهی که در عملیات «وعده صادق» برای ایران به دست آمد و تثبیت شد، فضا را برای ارتقای همکاری‌های اقتصادی و ارتقای اقتصاد در ایران محیاتر می‌کند؛ بالفعل‌کردن این فرصت‌ها باید با تلاش‌هایی که در داخل ایران توسط مسؤولان انجام می‌شود، اتفاق افتد.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تثبیت جایگاه ایران در منطقه پس از «وعده صادق» بیشتر بخوانید »

چاقوکشی در ایلینوی آمریکا/ ۴ نفر کشته و ۷ تن زخمی شدند

چاقوکشی در ایلینوی آمریکا/ ۴ نفر کشته و ۷ تن زخمی شدند



حمله با چاقو در چندین موقعیت مکانی در شمال ایالت ایلینوی آمریکا به کشته شدن دست کم چهار نفر منجر شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از رویترز، براساس اعلام مقامات حمله یک فرد با چاقو در چند موقعیت مکانی در شمال ایالت ایلینوی به کشته شدن چهار و زخمی شدن هفت تن منجر شد.

کارلا رِد، رییس پلیس «راک‌فورد» به آسوشیتدپرس گفته است که یک مرد ۲۲ ساله را بازداشت و بازجویی شده است. به گفته وی، وضعیت یکی از زخمی‌های این حادثه بحرانی است.

پلیس همچنان در حال تحقیقات درباره انگیزه این حمله بوده و دخالت مظنونین دیگر را رد کرده است.

قربانیان این چاقوکشی یک دختر ۱۵ ساله، یک زن ۶۳ ساله و و دو مرد ۴۹ و ۲۲ ساله هستند.

پلیس در ابتدا اعلام کرد که پنج نفر در این حادثه زخمی شده‌اند اما اندکی بعد تایید کرد که دو تن دیگر نیز جزو زخمی‌های این چاقوکشی هستند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است


چاقوکشی در ایلینوی آمریکا/ ۴ نفر کشته و ۷ تن زخمی شدند بیشتر بخوانید »

شروط کرملین برای مذاکره با آمریکا

شروط کرملین برای مذاکره با آمریکا



سخنگوی کرملین از شروط مسکو برای مذاکره با واشنگتن درباره اوکراین پرده برداشت.

به گزارش مجاهدت از مشرق و به نقل از راشاتودی، دیمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین با اشاره به استقبال روسیه از مذاکرات با آمریکا، تاکید کرد که این مذاکرات تنها زمانی صورت خواهد گرفت که درباره تمام مسائل مربوطه مباحث جامعی انجام شود.

آناتولی آنتونوف، سفیر روسیه در آمریکا دیروز گفت که سفارت مسکو از زمان حمله تروریستی جمعه هفته گذشته به مسکو، به تماس‌های «موقت» با دولت آمریکا بسنده کرده است اما هفته آینده درباره «روابط دوجانبه و اینکه آیا هیچ بختی برای از بین نرفتن تمام و کمال روابط روسیه-آمریکا وجود دارد یا خیر»، رایزنی خواهد کرد.

پسکوف دراین‌باره گفته است: مسکو برای مذاکره با واشنگتن، به حد کفایت «تمایل سیاسی» دارد اما فقط در صورتی که بحث و تبادل نظر به طور تمام و کمال درباره تمام مسائل دخیل صورت گیرد.

وی ادامه داد: ولادیمیر پوتین به دفعات گفته است که ما از مذاکرات استقبال می‌کنیم و اعتقاد داریم که رایزنی جامع درباره تمام موضوعات ضروری است. البته نمی‌توان برخی مسائل که هم‌اکنون در اولویت روابط دوجانبه ما قرار دارد را جدا کرد و صرفا به آنها پرداخت!

سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه نیز در نوامبر ۲۰۲۳ گفته بود که مسکو در تلاش است تا به این موضوع پی ببرد که در شرایط موجود، آیا مذاکره با آمریکا هیچ معنایی دارد یا خیر.

واشنگتن پس از آغاز جنگ در اوکراین، تقریبا تمام روابط خود با مسکو را قطع کرد. آنتونوف آگوست پارسال گفت که تنها «خرده موضوعاتی» در روابط دو کشور وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به خط اضطراری تنش‌زدایی در سوریه، اکتشافات فضایی و همچنین کار روی مساله عدم اشاره تسلیحات کشتار جمعی اشاره کرد.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است


شروط کرملین برای مذاکره با آمریکا بیشتر بخوانید »

بمب بی‌صدای رژیم صهیونیستی در غزه

بمب بی‌صدای رژیم صهیونیستی در غزه



گرسنگی در غزه مانند بمبی بی‌صدا آدم می‌کشد؛ کودکان، زنان باردار و شیرده و سالمندان بیش از دیگران در معرض خطر مرگ هستند. گرسنگی به اندازه بمب تهاجمی و کشنده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، علی معروفی آرانی، پژوهشگر حوزه یهودیت و صهیونیسم همزمان با نسل کشی این روزهای اسراییل در غزه، یادداشتی نوشته که برای انتشار در اختیار قرار گرفته است.

مشروح متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

گرسنگی در غزه مانند بمبی بی‌صدا آدم می‌کشد؛ کودکان، زنان باردار و شیرده و سالمندان بیش از دیگران در معرض خطر مرگ هستند. گرسنگی به اندازه بمب تهاجمی و کشنده است؛ با این تفاوت که صدایی ندارد و به‌صورت تدریجی جان افراد را می‌گیرد.تصاویری که از غزه به جهان مخابره می‌شود مانند صحنه‌هایی از یک فیلم ترسناک است؛ انسان‌های لاغر و رنگ پریده در حال قدم زدن در خیابان‌ها و تلاش برای یافتن آب و غذا هستند. دلیل رنگ پریدگی و نزار بودن این افراد زندگی زیر سایه مرگ، کمبود مداوم غذا، محرومیت از خواب و رنج مداوم، از دست دادن است. در حال حاضر، آرد هم تراز با طلا شده است.

سرعت سوءتغذیه کودکان خردسال نیز شگفت‌انگیز است. بمباران و کشته شدن مستقیم مردم وحشیانه است، اما این گرسنگی و کوتاه کردن عمر کودکان عذاب‌آور و پست است. این تأثیر طولانی مدت از نظر فیزیکی، شناختی و اخلاقی بر جمعیت آینده غزه خواهد داشت… همه چیز نشان می‌دهد که این کار عمدی و نسل کشی است.

رژیم صهیونیستی دیدگاه موعود باوری برای کنترل تمام سرزمین‌های فلسطینی امروزی را دارند. آنها متوقف نمی‌شوند. آنها به پاکسازی قومی یا بدتر از آن، به هر چیزی که لازم باشد، اعتقاد دارند و باز هم این آمریکا است که تنها پشتیبان آنها است و این رئیس جمهور گیج و منگ آمریکا و دیگران هستند که جلوی این کشتار و گرسنگی را نمی‌گیرند.

رژیم صهیونیستی «فقط غیرنظامیان را هدف قرار نمی‌دهد، بلکه سعی دارد با آسیب‌رساندن به فرزندان فلسطینی، آینده مردم فلسطین» را تباه کند. مرگ و میر ناشی از قحطی و گرسنگی در غزه به دلیل محدودیت‌هایی است که رژیم صهیونیستی برای ورود و توزیع کمک‌های بشردوستانه ایجاد کرده است. باید اقدامی برای جلوگیری از قحطی در غزه انجام داد. هشدارهای اخیر سازمان ملل در خصوص این موضوع مورد توجه قرار نگرفته است. این فاجعه به دست بشر ایجاد شده و کاملاً قابل پیشگیری است. قحطی، گرسنگی و مرگ و میر ناشی از آن در غزه به دلیل محدودیت‌هایی است که رژیم صهیونیستی برای ورود و توزیع کمک‌های بشردوستانه ایجاد کرده است.

مردم غزه به دلیل بحران قحطی و گرسنگی درمانده شده‌اند و «نظم و قانون انسانی» در باریکه غزه سقوط کرده است. این وضعیت به دلیل آوارگی و جابجایی مردم غزه و همچنین تخریب زیرساخت‌ها بوجود آمده است. محاصره ۱۶ ساله رژیم صهیونیستی، تأثیر مخرب جدی بر حقوق غیرنظامیان داشته؛ اقتصاد محلی نابود شده و وابستگی به کمک‌ها افزایش یافته است. ادامه حملات و محدودیت‌های مستمر رژیم صهیونیستی و استفاده آنها از سیاسغزه در زمان آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به این منطقه تحت محاصره در ادبیات حقوق بشری به‌عنوان بزرگ‌ترین زندان روباز جهان و در ادبیات جغرافیایی یکی از پرتراکم‌ترین مناطق جهان از حیث جمعیت معرفی می‌شد.

به گفته آنتونیو گوترش رئیس سازمان ملل در مورد حق غذا، رژیم صهیونیستی عمداً فلسطینیان را گرسنه می‌کشد و باید برای جنایات جنگی – و نسل‌کشی پاسخگو باشد. گرسنگی و سو تغذیه شدید در نوار غزه گسترده است، جایی که حدود ۲.۲ میلیون فلسطینی با کمبود شدید ناشی از تخریب منابع غذایی رژیم صهیونیستی و محدود کردن شدید جریان غذا، دارو و سایر تجهیزات بشردوستانه مواجه هستند. کامیون‌های کمک‌رسانی و فلسطینی‌هایی که منتظر کمک‌های بشردوستانه هستند، زیر آتش ارتش رژیم صهیونیستی قرار گرفته‌اند.محروم کردن عمدی مردم از غذا به وضوح یک جنایت جنگی است.

رژیم صهیونیستی قصد خود را برای نابودی کامل یا جزئی مردم فلسطین صرفاً به خاطر فلسطینی بودن اعلام کرده است. به نظر من به عنوان یک کارشناس وپژوهشگردرحوزه صهیونیسم، اکنون این یک وضعیت نسل کشی است. این بدان معناست که دولت اسرائیل در کل مقصر است و باید پاسخگو باشد؛ نه فقط افراد یا این دولت یا آن شخص. در هر قحطی – چه انسان ساخته یا ناشی از آب و هوا – کودکان و نوزادان، زنان باردار و سالمندان بیشترین آسیب پذیری را در برابر سو تغذیه، بیماری و مرگ زودرس دارند.

براساس ارقام طبقه‌بندی مرحله امنیت غذایی یکپارچه، کنسرسیومی متشکل از آژانس‌های سازمان ملل و گروه‌های امدادی مردم‌نهاد، از حدود ۶۰۰ هزار نفری که در سراسر جهان با گرسنگی فاجعه‌بار مواجه هستند، ۹۵ درصد اکنون در غزه هستند.

با گذشت زمان و تشدید جنایت‌های رژیم صهیونیستی در این منطقه که سبب رقم خوردن آمارهای هولناکی از شهادت ساکنان غزه به‌ویژه کودکان و خبرنگاران شد، از غزه با نام گورستان دسته‌جمعی، گورستان کودکان و خطرناک‌ترین منطقه جهان برای خبرنگاران یاد می‌شد.

اکنون و در پنجمین ماه جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه و در پی پایان یافتن مواد غذایی در این منطقه و کمک‎رسانی قطره چکانی به مردم تحت محاصره، غزه گرسنه‌ترین نقطه جهان است. این وضعیت غزه، بخشی از استراتژی قدیمی رژیم صهیونیستی است؛ گرسنگی، شیطانی‌ترین سلاح زرادخانه رژیم صهیونیستی است.اکنون بحران انسانی در غزه در آستانه مرحله جدید وحشتناکی است: گزارش اخیر سازمان ملل نشان می‌دهد که مرگ‌ومیر ناشی از گرسنگی ممکن است به زودی از تلفات ناشی از حملات هوایی فراتر رود.

رژیم صهیونیستی در دهه‌های گذشته همواره از گرسنگی به‌عنوان سلاحی علیه ساکنان غزه استفاده می‌کرد؛ مهم‌ترین مصداق این ادعا، حفظ حق کنترل کمک‌های غذایی وارد شده به غزه است که براساس شواهد و مستندات موجود، رژیم صهیونیستی عامدانه و کاملاً هدفمند این حق را برای خود حفظ کرد. جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه که از ۷ اکتبر (۱۵ مهر) آغاز شد، پرده از تلاش‌های این رژیم برای پنهان کردن استراتژی گرسنگی برداشت؛ نظامیان صهیونیست کاملاً آشکارا از ورود آب و مواد غذایی و سوخت به غزه جلوگیری کردند؛ از بیش از ۹۰ نانوایی در غزه، فقط حدود ۱۰ نانوایی از نبود آرد یا بمباران‌ها در امان مانده و همچنان فعالیت می‌کنند؛ بولدوزرهای ارتش رژیم صهیونیستی به تخریب مزارع حاصلخیز کشاورزی غزه مشغول هستند.

گذشته از این موارد، مقام‌های صهیونیست مانند یوآف گالانت وزیر جنگ و ایتامار بن گویر وزیر امنیت داخلی کابینه بنیامین نتانیاهو با انتشار بیانیه‌هایی علنی هدف خود را از محروم کردن مردم غزه از غذا بیان کردند.مقام‌های صهیونیست حتی ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه را مشروط به آزاد شدن زندانیان خود در دست مقاومت فلسطین کردند. در کنار هم گذاشتن قطعات این پازل به خوبی آشکار می‌کند که رژیم صهیونیستی در تداوم استراتژی سلاح‌سازی گرسنگی دست به جنایتی مرگ‌بارتر از همیشه زده است.نکته‌ای که نباید از آن غفلت کرد این است که گرسنگی موجود در غزه نتیجه جانبی وضعیت جنگی نیست، بلکه پیامد یک استراتژی مرگ‌بار مداوم رژیم صهیونیستی در غزه یعنی همان سلاح‌سازی گرسنگی است.

قوانین بین‌المللی بشردوستانه یا قوانین جنگ، گرسنگی دادن غیرنظامیان را به‌عنوان یک روش جنگی ممنوع می‌کند. اساس‎نامه رم یا دیوان بین‌المللی کیفری مقرر کرده است که گرسنگی عمدی غیرنظامیان از طریق محروم کردن آن‌ها از مواد ضروری برای بقا از جمله مانع‌تراشی در دریافت کمک‌های امدادی جنایت جنگی است و قصد مجرمانه در این زمینه حتی نیازی به اعتراف مجرم ندارد، بلکه از ارزیابی شرایط استنباط می‌شود.

برنامه جهانی غذا به دفعات در ماه‌های نوامبر و دسامبر درباره احتمال فوری گرسنگی در غزه هشدار داد و اعلام کرد که سیستم غذایی در غزه در آستانه فروپاشی است. کارشناسان سازمان ملل طی بیش از سه ماه جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه بارها اعلام کردند که ادامه زندگی ساکنان غذا به دلیل قحطی و گرسنگی غیرممکن می‌شود.آکسفام، دفتر هماهنگی سازمان ملل برای امور بشردوستانه، دفتر پناهندگان نروژی و فائو نهادهایی هستند که با انتشار بیانیه‌ها و گزارش‌هایی درباره بحران گرسنگی در غزه هشدار دادند. تاکنون گروه‌ها، نهادها و سازمان‌های حقوق بشری متعددی سلاح‌سازی گرسنگی در غزه را از سوی رژیم صهیونیستی محکوم کرده و خواستار توقف آن شده‌اند. دیده‌بان حقوق بشر در این باره اعلام کرده است که شواهد نشان می‌دهد که اسرائیل از گرسنگی دادن به غیرنظامیان به‌عنوان روشی جنگی استفاده می‌کند.

این نهاد حقوق بشری تاکید دارد که رژیم صهیونیستی علاوه بر استفاده شدید از استراتژی گرسنگی دادن، باید به دلیل محاصره بیش از ۱۶ ساله غزه نیز محکوم شود، زیرا از لحاظ قانونی و بر اساس کنوانسیون چهارم ژنو، رژیم صهیونیستی به‌عنوان نیروی اشغالگر موظف به تأمین دسترسی غیرنظامیان غزه به مواد غذایی و تجهیزات پزشکی است.

محاصره ۱۶ ساله غزه و متعاقب آن گرسنگی دادن مردم این منطقه با هدف دستیابی به اهداف جنگی سبب شده تا غزه اکنون به خانه گرسنه‌ترین مردم جهان تبدیل شود. براساس گزارش یک کنسرسیوم بین‌المللی تحت حمایت سازمان ملل در اواخر ماه دسامبر، ۹۳ درصد مردم غزه با سطوح مختلفی از بحران گرسنگی مواجه بودند. بیش از نیم میلیون نفر از ساکنان غزه معادل یک چهارم جمعیت محاصره و بمباران شده با گرسنگی فاجعه‌بار مواجه هستند. استیو تاراولا، سخنگوی برنامه جهانی غذا، درباره ابعاد بحران گرسنگی در غزه، می‌گوید که مقیاس و سرعت این بحران در دوران مدرن بی‌سابقه است؛ اگر وضعیت فعلی ادامه یابد، تا چند روز دیگر به قحطی خواهیم رسید. رژیم صهیونیستی در واکنش به هشدارها، ابراز نگرانی‌ها و اعتراض‌ها از استفاده‌اش از گرسنگی به‌عنوان سلاح، مدعی است که در غزه گرسنگی وجود ندارد.

ارقامی که به گفته این گروه خوش‌بینانه‌ترین ارزیابی آن‌ها از وضعیت فعلی است، نشان می‌دهد که بقیه افراد مذکور در سودان جنوبی، یکی از فقیرترین کشورهای جهان زندگی می‌کنند.تقریباً از هر چهار خانوار در غزه یک خانوار با گرسنگی و قحطی مواجه است که شدیدترین و فاجعه‌بارترین معیار ناامنی غذایی است. بر اساس گزارش سازمان ملل، بیش از نیم میلیون نفر در غزه امروز به‌عنوان افراد دچار ناامنی غذایی معادل سطح قحطی گرسنگی طبقه‌بندی می‌شوند.

غربالگری‌های تغذیه در مراکز بهداشتی و پناهگاه‌ها در ژانویه نشان داد که تقریباً ۱۶ درصد از کودکان زیر دو سال – معادل یک نوزاد از هر شش نوزاد – در شمال غزه، جایی که ۳۰۰۰۰۰ نفر در آن گیر افتاده‌اند و تقریباً هیچ کمک غذایی مجاز نیست، دچار سوءتغذیه حاد یا هدر رفته‌اند. توسط اسرائیل طبق گزارش اخیر سازمان ملل، تقریباً ۳ درصد از این افراد از هدر رفتن شدید رنج می‌برند، در معرض خطر بالای عوارض پزشکی یا مرگ بدون کمک فوری هستند.

در میان جرایم بین المللی مجموعه‌ای از رفتارهای مجرمانه قابل شناسایی است که از آنها به «گرسنگی دادن توده ای» تعبیر شده است. این دسته از جرایم اشاره به رفتارهایی دارد که ماهیت عنصر مادی آنها محروم کردن غیر نظامیان از «مایحتاج زندگی» است. محروم کردن شهروندان عادی از دسترسی به آنچه برای بقا لازم است با توجه به اینکه در زمان صلح و یا در زمان جنگ واقع شود، می‌تواند به عنوان رفتار سازنده جرایم مختلف بین المللی اعم از نسل زدایی، جنایت علیه بشریت و یا جنایات جنگی قابل تعقیب باشد. چرایی و مقصود از ارتکاب گرسنگی دادن توده‌ای فراوان است. محروم کردن تمام یا بخشی از یک گروه مذهبی، قومی، نژادی و یا ملی از مایحتاج زندگی با هدف نابودسازی ایشان، رفتار سازنده نسل زدایی خواهد بود. یکی از رفتارهای سازنده نسل زدایی عبارت است از تحمیل همراه با التفات شرایطی از زندگی که برای نابود ساختن تمام یا بخشی از گروه هدف طراحی و محاسبه شده است. هدف از این تدابیر مرگ تدریجی اعضای یک گروه یا وارد آوردن آسیب جدی به سلامت ایشان باید باشد. چنین آسیبی یک ضرر شدید و درازمدت است که توانایی قربانیان برای تداوم یک زندگی عادی و سازنده را مختل می‌سازد. «قانون عناصر جرایم» دیوان کیفری بین المللی نیز در بیان مصادیق تحمیل شرایط زندگی به محروم ساختن عامدانه اعضای گروه هدف از منابع حتمی و ضروری برای بقا مانند آذوقه و خدمات درمانی اشاره کرده است.

دادستان دیوان در پرونده عمرالبشیر در اثبات اتهام نسل زدایی، یکی از شیوه‌های نابودسازی به کار گرفته شده در منطقه دارفور سودان را انتقال سازمان یافته قربانیان از سکونتگاه خود به زمین‌های بی آب و علف اعلام نمود که در اثر آن برخی به واسطه گرسنگی دادن جان خود را از دست دادند. دیوان بین المللی دادگستری نیز تأیید کرده است که تحمیل شرایط زندگی به عنوان یکی از رفتارهای سازنده نسل زدایی، شیوه‌های نابود سازی به غیر از کشتن را پوشش می‌دهد و شامل محروم سازی از غذا، مراقبت‌های پزشکی، البسه و سرپناه و همچنین کمبود بهداشت است.
در زمان مخاصمات مسلحانه نیز محروم کردن غیر نظامیان از مایحتاج زندگی به عنوان یک جنایت جنگی و یکی از نقض‌های فاحش حقوق بشردوستانه جرم انگاری شده است.

محروم کردن غیرنظامیان از مایحتاج زندگی در هنگامه جنگ و مخاصمات مسلحانه از دیرباز به عنوان یک شیوه جنگی به کار گرفته شده است. به تعبیر یکی از نویسندگان حقوقی در سرتاسر تاریخ جنگ‌ها، هر ملتی که در موقعیتی بوده است که دشمن خود را گرسنگی دهد، چنین کرده است.جنگ‌های معاصر نیز دربردارنده نمونه‌های فراوانی از گرسنگی دادن غیرنظامیان بوده است. به عنوان نمونه، در جنگ داخلی سوریه رواج گرسنگی دادن غیرنظامیان به عنوان یکی از وجوه متمایز این جنگ از مخاصمات مشابه دیگر قلمداد شده است.«کمیسیون تحقیق سازمان ملل راجع به سوریه» در گزارش سال ۲۰۱۸ اعلام داشت که غیر نظامیان گرفتار در مناطق درگیری به صورت مستمر از امکان خروج با اهداف درمانی و پزشکی و توزیع آذوقه و لوازم بهداشتی محروم هستند. در اینجا می‌توان به محاصره مناطق شیعه نشین نبل و الزهرا در سوریه اشاره کرد که بنا بر گزارش شورای حقوق بشر سازمان ملل، ساکنان این مناطق قربانی جنایت گرسنگی دادن بوده اند.

همچنین، «هیأت حقیقت یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درباره نقض‌های حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در غزه» محاصره کامل این منطقه را مصداق بارز گرسنگی دادن در حقوق مخاصمات دانسته که منتهی به گرسنگی در میان ساکنان غزه شده است. مخاصمه مسلحانه در یمن نیز بحران دیگری است که تحقیقات سازمان ملل در آن از به کارگیری قاصدانه گرسنگی دادن به مثابه یک شیوه جنگی حکایت می‌کند.

در سال‌های اخیر مقابله با گرسنگی دادن در زمان مخاصمات از سوی جامعه جهانی شدت گرفته است. شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۸ میلادی به اتفاق آرا قطعنامه ۲۴۱۷ را تصویب نمود که به عنوان یک قطعنامه موضوعی برای نخستین بار به مسأله گرسنگی دادن در مخاصمات مسلحانه و تعهد دولت‌ها در ارتباط با آن با هدف حمایت از غیرنظامیان پرداخت. در این قطعنامه، شورای امنیت با تأکید بر پیامدهای مخرب انسانی مخاصمات مسلحانه و خشونت‌های برخاسته از آن به عنوان یک دلیل عمده خطر قحطی در مناطق جنگ زده یاد نمود (دیباچه قطعنامه). همچنین، شورای امنیت با اشاره به مسؤولیت اولیه خود برای حفظ صلح و امنیت بین المللی و ارتباط ناامنی غذایی برخاسته از مخاصمات با این حوزه از دولت‌ها درخواست نمود که به تعهدات حقوق بشردوستانه خود ازجمله حمایت از غیرنظامیان و اِعمال مراقبت ویژه نسبت به اموال غیر نظامی به خصوص اموال لازم برای تولید و توزیع خوراک و سایر مایحتاج زندگی عمل نمایند استفاده از گرسنگی دادن در جنگ را به قدمت تاریخ بشر دانسته اند. البته از حیث تاریخی استفاده از گرسنگی دادن در جنگ‌ها رفتار و شیوه‌ای مجاز و مشروع حساب می‌شد. به عنوان نمونه «کد لیبر» که توسط آبرهام لینکلن رئیس جمهور وقت آمریکا درباره جنگ‌های داخلی این کشور تهیه و تدوین شد به صراحت اعلام می‌داشت که جنگ تنها با سلاح پیش برده نمی‌شود و گرسنگی دادن دشمن مسلح و غیرمسلح با هدف تسلیم کردن آن قانونی و مشروع است. این مشروعیت حتی مورد ِتأیید «دادگاه بین المللی نظامی نورمبرگ» نیز قرار گرفت که در پرونده «لیب» اعلام داشت ازآنجاکه فرمانده نظامیان آلمانی به صورت قانونی منطقه تحت کنترل دشمن را محاصره کرده است تا آنها را مجبور به تسلیم کند، از این رو قطع کردن دسترسی به منابع زیستی مشروع قلمداد می‌شود.

شاید بر همین اساس بوده است که گرسنگی دادن در کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو به عنوان یک نقض حقوق بشردوستانه مورد منع صریح واقع نشد. با این حال دوران این تجویز و مدارا بعد از مدتی به سرآمد و پروتکل‌های الحاقی اول و دوم گرسنگی دادن به عنوان یک روش جنگی را هم در مخاصمات مسلحانه بین المللی و هم غیر بین المللی ممنوع نمودند. امروزه کمیته جهانی صلیب سرخ نیز ممنوعیت استفاده از گرسنگی دادن غیرنظامیان را چه در مخاصمات مسلحانه بین المللی و چه مخاصمات غیر بین المللی را به مثابه یک تعهد عرفی عام الشمول معرفی کرده است.دولت‌های پرشماری نیز مانند اتریش، فنلاند، آلمان، رواندا و سوئیس نیز گرسنگی دادن غیرنظامیان در در تمام مخاصمات مسلحانه اعم از بین المللی و غیر بین المللی، جرم انگاری کرده اند. عنصر مادی جنایت جنگی گرسنگی دادن غیرنظامیان چه در زمان مخاصمات مسلحانه بین المللی و چه غیر بین المللی یکسان است و تنها اختلاف آنها در زمینه وقوع این جنایت می‌باشد.
به عنوان نمونه، دادگاه کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق در پرونده «دلالیچ»، محروم سازی قاصدانه زندانیان مستقر در کمپ سلبیچ از دسترسی کافی به غذا، آب، وسایل خواب و سرویس‌های بهداشتی و مراقبت‌های پزشکی را به دلیل ایجاد رنج شدید و آسیب جدی به سلامت قربانیان مصداق رفتار غیرانسانی و بدرفتاری با زندانیان قلمداد نمود. همچنین در پرونده «کریستیچ»، دادگاه کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق اعلام نمود که پیش از آغاز نسل زدایی سربرنیتسا در ژوئیه ۱۹۹۵ میلادی تعدادی از مسلمانان مستقر در منطقه در نتیجه گرسنگی دادن و محاصره شدن فوت کردند که مصداقی از قتل و تعقیب و آزار به عنوان رفتارهای مجرمانه داخل در صلاحیت دادگاه است.

یوآو گالانت، وزیر دفاع آمریکا اعلام کرد که «من دستور محاصره کامل نوار غزه را صادر کردم. نه برق خواهد بود، نه غذا، نه سوخت، همه چیز بسته است.» وی با کمال تعجب ادامه داد: ما با حیوانات انسان نما می‌جنگیم و بر اساس آن عمل می‌کنیم. گزارش‌ها حاکی از آن است که حملات نیروی هوایی اسرائیل به گذرگاه رفح و هشدارهای رژیم صهیونیستی به مصر مبنی بر عدم اجازه ورود کمک‌ها، مانع از تحویل اقلام ضروری از طریق تنها مرز زمینی که توسط اسرائیل کنترل نمی‌شود، می‌شود.این فرمان دستور گرسنگی دادن به غیرنظامیان را به عنوان یک روش جنگی صادر می‌کند که نقض قوانین بین المللی بشردوستانه و جنایت جنگی است.

وضعیت رژیم صهیونیستی به عنوان یک قدرت اشغالگر مستلزم اعمال قانون درگیری‌های مسلحانه بین المللی – از جمله مقررات جنایات جنگی آن – برای رفتار اسرائیل در شرایط فعلی است. همچنین مستلزم اعمال قواعد خاص اشغال متخاصم خواهد بود. حتی اگر قدرت اشغالگر نباشد، می‌توان یک مورد قوی را مطرح کرد که رژیم صهیونیستی به دلیل غیبت فلسطینی‌ها در مبارزه با حماس به قانون درگیری مسلحانه بین المللی (و نه فقط قانون درگیری مسلحانه غیر بین المللی) ملزم است. این با تجزیه و تحلیل گذشته طبقه بندی درگیری‌ها در دیوان بین المللی کیفری مطابقت دارد.

ملزم بودن رژیم صهیونیستی به قوانین درگیری مسلحانه بین‌المللی مستلزم آن است که غیرنظامیان در مقایسه با فهرست جنایات جنگی قابل اعمال در درگیری‌های مسلحانه غیر بین‌المللی، توسط کد طولانی‌تر جنایات جنگی دیوان بین‌المللی کیفری که تحت آن طبقه‌بندی درگیری اعمال می‌شود، محافظت می‌شوند. اولی شامل جنایت جنگی گرسنگی دادن به غیرنظامیان به عنوان یک روش جنگی است. در درگیری‌های مسلحانه غیر بین المللی، این جنایت با اصلاحیه‌ای در سال ۲۰۱۹ در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی گنجانده شد. اما این اصلاحیه هنوز توسط فلسطین تصویب نشده است. صرف نظر از این، اسرائیل به ممنوعیت مرسوم گرسنگی دادن به غیرنظامیان به عنوان یک روش جنگی که خود دولت نیز آن را به رسمیت شناخته است، همانطور که در زیر توضیح خواهم داد.

اول اینکه جمعیت غزه یک جمعیت غیرنظامی است. بدیهی است که جنگجویان حماس در غزه حضور دارند و به همان نسبت، این افراد جنگجو یا شرکت کننده مستقیم در خصومت‌ها هستند. آنها فاقد حمایت غیرنظامی هستند. با این حال، حضور آن افراد شخصیت غیرنظامی جمعیت را به‌عنوان یک کل تغییر نمی‌دهد، با توجه به اینکه جمعیت به‌طور عمده متشکل از غیرنظامیان، از جمله حدود ۱ میلیون کودک است. علاوه بر این، غیرنظامیان با امتناع از ترک خانه یا سرزمین خود وضعیت غیرنظامی محافظت شده خود را از دست نمی‌دهند، زیرا چنین امتناع به منزله شرکت مستقیم در خصومت‌ها نیست. به این ترتیب، هر عملیاتی که در کل جمعیت غزه را هدف قرار می‌دهد، بدون توجه به اینکه آیا هشدار داده می‌شود یا خیر، عملیاتی است که جمعیت غیرنظامی را هدف قرار می‌دهد.

با فرض اینکه هدف نهایی اجبار یا گرسنگی دادن به حماس باشد، کسانی که این محاصره را انجام می‌دهند این هدف را از طریق گرسنگی دادن عمدی جمعیت غیرنظامی به طور کلی دنبال می‌کنند. به این ترتیب، آنها قصد دارند در گرسنگی دادن غیرنظامیان به عنوان روشی برای جنگ شرکت کنند، چه بخواهند و چه از رنج غیرنظامیان که متعاقب آن سوگواری خواهند کرد.

معتقدیم، رژیم صهیونیستی قدرت اشغالگر غزه است، غیرقانونی بودن این عمل فقط آشکارتر می‌شود. قدرت اشغالگر وظیفه اصلی “تأمین مواد غذایی و پزشکی مردم” را با حداکثر امکاناتی که در اختیار دارد بر عهده دارد. اما حتی با فرض کاهش تقاضای آن تعهد خاص توسط کنترل محدودتر رژیم صهیونیستی پس از عقب نشینی: «اگر کل یا بخشی از جمعیت یک سرزمین اشغالی به اندازه کافی تأمین نشود، قدرت اشغالگر باید با طرح‌های امدادی از طرف رژیم صهیونیستی موافقت کند. جمعیت مذکور و با تمام وسایلی که در اختیار دارد، آنها را تسهیل خواهد کرد.» بر اساس همین ماده «کلیه طرف‌های متعاهد اجازه عبور آزادانه این محموله‌ها را داده و حفاظت از آنها را تضمین خواهند کرد». اینطور نیست که یک قدرت اشغالگر بتواند با عقب نشینی به محدوده سرزمین اشغالی، از این تعهدات اجتناب کند، و در نتیجه «اعمال وظایف دولت در چنین سرزمینی را متوقف کند» در حالی که هرگز از کنترل مؤثر بر آن چشم پوشی نکند. تأمین اقلام ضروری در آن قلمرو خطر اخلاقی چنین تفسیری آشکار است.

رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که استثنائاتی برای جنایات جنگی وجود دارد. اما هیچ استثنایی برای نسل‌کشی وجود ندارد و هیچ بحثی وجود ندارد که چرا اسرائیل زیرساخت‌های غیرنظامی، سیستم غذایی، کارگران بشردوستانه را نابود می‌کند و اجازه این درجه از سو تغذیه و گرسنگی را می‌دهد… اتهام نسل‌کشی کل دولت را مسئول می‌داند و درمان نسل‌کشی را به عهده می‌گیرد. مسئله تعیین سرنوشت مردم فلسطین است. مسیر پیش رو نه تنها باید پایان دادن به جنگ، بلکه در واقع صلح باشد.

گزارش‌ها نشان می‌دهند که ساکنان غزه در پی نبود مواد غذایی، ناچار به استفاده از مواد غیرقابل خوردن برای رفع گرسنگی خود هستند. گذشته از گزارش‌های درباره استفاده ساکنان غزه از مواد غذایی نیمه فاسد، بررسی‌ها نشان می‌دهند که مردم غزه از خوراک پرندگان برای تهیه آرد استفاده می‌کنند.بررسی‌های علمی نشان می‌دهند که گرسنگی فقط بدن را از نظر فیزیکی تخریب نمی‌کند؛ گرسنگی همچنین به تغییرات روانی و عاطفی مانند افسردگی و اضطراب منجر می‌شود؛ این چیزی است که در حال حاضر در غزه به کرات دیده می‌شود.

زندگی برای ساکنان غزه، انتخاب‌های دشواری را ارائه کرده استو مرگ بر اثر بمباران، مرگ بر اثر تیراندازی تک تیراندازان یا مرگ بر اثر گرسنگی.کابوس‌ها در غزه نه در خواب که در بیداری نیز مردم این منطقه را رنج می‌دهند.

همچنین کنسروهای انفجاری؛ بخش مرگ‌بارتر استراتژی گرسنگی رژیم صهیونیستی است. فرانس ۲۴ به‌تازگی از انتشار گسترده ویدیوهایی در شبکه‌های اجتماعی خبر داده که در آن نشان داده می‌شود که قوطی‌های مواد غذایی بمب‌گذاری شده از سوی رژیم صهیونیستی بر سر مردم غزه ریخته می‌شود.براساس این گزارش، اقدام هواپیماهای رژیم صهیونیستی در پرتاب قوطی‌های کنسرو حاوی مواد منفجره برای کشتن مردم غزه را بررسی می‌کند.

در عصر حسابرسی و پاسخ دهی، جنایت گرسنگی دادن غیرنظامیان باید موردِتوجه واقع شده و مرتکبان آن به عدالت سپرده شوند تا با در هم شکستن فرهنگ بی کیفرمانی از این سنت و شیوه پیشگیری شود. هدف این نوشتار آن بوده است تا با تبیین جرم گرسنگی دادن غیرنظامیان به مثابه یک جنایت جنگی که در میان جنایت‌های خونین زمان مخاصمه نوعاً موردِتوجه واقع نمی‌شود توجهات را به بزه دیدگان این جنایت جلب کند. گروگان گرفتن مایحتاج غیرنظامیان و مردم عادی چه در زمان جنگ باشد و چه در زمان صلح جنایت خاموشی است که سخت و صعب بودن اثبات و احراز آسیب‌های آن جنایتکاران را به استفاده از آن ترغیب می‌نماید. شناخت این جنایت و توسعه گفتمان و ادبیات مرتبط با آن در پیشگیری از ارتکاب این رفتار و همچنین پایان بخشیدن به بی کیفرمانی مرتکبان آن می‌تواند گام مؤثر و مهمی باشد.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است


بمب بی‌صدای رژیم صهیونیستی در غزه بیشتر بخوانید »