ایتامار بن گویر

به گزارش مجاهدت از مشرق، اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی در سخنرانی در کنفرانس آموزش عالی عنوان داشت: تمایل دارم به برخی از رخدادهای کنونی که مرا بیشتر از حوادث دیگر نگران می‌کند، بپردازم.

وی افزود: ما در میانه جنگ هستیم. ما بهایی با هزاران کشته و زخمی پرداخته‌ایم. ما بیش از ۸۰۰ سرباز از دست داده‌ایم.

هرتزوگ تصریح کرد: چه چیزی در این زمان رخ می‌دهد؟ رفتار اهانت بار و شرم‌آوری با خانواده‌های اسیران انجام می‌شود و رییس شاباک و رییس ستاد ارتش به خیانت و تلاش برای کودتا متهم می‌شوند.

مشاور حقوقی کابینه به دشمنی متهم می‌شود و صبح تا شب او را تهدید به برکناری می‌کنند. به خانه نخست وزیر منور پرتاب می‌شود و او به خیانت متهم می‌شود.

هرتزوگ گفت: چه اتفاقی برای ما می‌افتد؟! آیا این منطقی است؟! آیا به قدر کافی رنج نکشیده‌ایم؟! آیا واقعا درک نکرده‌ایم که این به امنیت اسرائیل آسیب می‌زند؟! آیا نفهمیده‌ایم که اینگونه اسراییل را نابود می‌کنید؟

هرتزوگ گفت: خشونت فیزیکی و لفظی علیه مشاور حقوقی کابینه و رییس شاباک و رییس ستاد و نخست وزیر، هولناک است. اتهام به خیانت و تهدید به برکناری و ریختن خون. این چه چیزی است؟ این دیوانگی است که باید پایان یابد. وی تصریح کرد: کسانی هستند که خود را به خاطر وطن فدا می‌کنند و هر روز جان خود را هزینه می‌کنند. اما در مقابل کسانی نیز هستند که اسراییل را ویران می‌کنند و من متعهد می‌شوم که با تمام قدرت با آنها مبارزه کنم. من به شما هشدار می‌دهم: شما در حال نابود کردن اسرائیل هستید و باید این دیوانگی همین الان پایان یابد.

از چند ماه قبل، به دلیل اختلاف‌های داخلی، راستگراهای تندروی حاکم هجمه شدیدی را علیه رئیس شاباک، رییس ستاد ارتش و مشاور قضایی کابینه به راه انداخته‌اند. هدایت این هجمه‌ها را ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و نمایندگانی از حزب لیکود برعهده دارند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «آمی آیالون» که فرماندهی «شایتت ۱۳» و نیروی دریایی رژیم صهیونیستی را برعهده داشت، سپس عضو «کنست» (پارلمان اسرائیل)، بعد وزیر کابینه و عضو «کابینه» امنیتی-سیاسی شد، بیش از یک بار در مصاحبه با رسانه‌های خارجی و عربی گفته است: «اگر فلسطینی بودم، با اسرائیل می‌جنگیدم.» همین فرد رئیس شاباک نیز بوده است و در طول چندین دهه وظیفه تحقیق درباره مبارزان اصلی مقاومت فلسطین و خنثی کردن عملیات آنها علیه اسرائیل را داشت. او امروز در دهه‌ ۸۰ عمر خود قرار دارد. پس چرا بعد از این همه کارنامه نظامی و امنیتی و سیاسی، این را می‌گوید؟

آیالون در مصاحبه‌ای طولانی که روزنامه معاریو با وی داشت، در پاسخ به سوال مئیر اوزیئیل، مصاحبه‌کننده، با سوال دیگری پاسخ می‌دهد: «شما تا چه اندازه فلسطینی‌ها را می‌شناسید؟» مصاحبه‌کننده پاسخ داد: می‌شناسم، من دوستانی در میان آنها دارم و افرادی را می‌شناسم. آیالون حرف او را قطع کرد: «خب، پس آنها قبل از هر چیز مردم هستند. درست است. اما آیا تاریخ آنها را می‌دانید؟ فرهنگ آنها؟ تفاوت بین آنها؟ آیا تو آنها را می‌شناسی یا می‌گویی من یک دوست دارم پس آنها را می‌شناسم؟»

آیالون صحبت‌هایش را از جنگ ویتنام آغاز کرد و گفت: «آیا می‌دانی وزیر دفاع وقت آن‌ها که بود؟ رابرت مک‌نامارا. او فقط یک وزیر دفاع نبود، او ایدئولوژی آن جنگ بود و متعهد شد که در آن پیروز خواهند شد. آن جنگ در دهه ۱۹۷۰ به پایان رسید و ۲۰ سال بعد مک‌نامارا کتاب «نگاه به عقب» را منتشر کرد که به مستندی به نام «مه جنگ» تبدیل شد و حتی در سال ۲۰۰۳ جایزه اسکار بهترین فیلم مستند بلند را دریافت کرد. فیلم فوق مصاحبه‌ای است با مک‌نامارا که در مقابل دوربین آمریکایی‌ها را خطاب قرار می‌دهد و ۱۱ درسی که از جنگ آموخته را توضیح می‌دهد. به گفته آیالون، «نخستین درس این است که آمریکایی‌ها نه دشمن خود را می‌شناختند، نه تاریخ و نه ایده‌های آن را. در واقع، «ما دشمن خود را نمی‌شناختیم و معلوم شد چیزی کاملا متفاوت از آنچه ما فکر می‌کردیم می‌خواهد.»

آیالون توضیح می‌دهد، «غرب معتقد بود که ویتنامی‌ها بخشی از بلوک کمونیستی شوروی هستند و اگر ویتنام سقوط کند، تمام شرق آسیا از هم می‌پاشد. آنطور که بعدا معلوم شد، از دهه ۱۹۹۰، ویتنام شمالی به سوسیالیسم یا کمونیسم اعتقاد نداشت، آنها از چینی‌ها و روس‌ها متنفر بودند و تنها چیزی که می‌خواستند آزادی بود. پس از اینکه تحت استعمار فرانسه و آمریکا قرار گرفتند، خواستار استقلال شدند.»

اما مصاحبه‌کننده گفت که این حرف او صحت ندارد. مصاحبه‌کننده افزود: آنها در ویتنام شمالی مستقل بودند و می‌خواستند کنترل بخش دوم را بگیرند. ویتنام جنوبی نیز خواهان استقلال بود. آیالون به او پاسخ داد: «من دو بار تاریخ این جنگ را مطالعه کردم. بار دوم در طول پایان نامه کارشناسی ارشدم در هاروارد بود که باید شواهد و حقایق را ارائه می‌کردم، بنابراین می‌توانم بگویم که ویتنام جنوبی معادل ژنرال آنتوان لحد در لبنان بود. به همین دلیل گفته شد که آنها نماینده لبنان هستند. من نمی‌خواهم وارد این موضوع شوم. در همه موارد، ویتنامی‌ها برای آزادی خود جنگیدند و در واقعیت امروز، یک ویتنام متحد وجود دارد، نه شمالی، نه جنوبی و نه اشغالی.»

آیالون گفت: «(ما) و آمریکایی‌ها دشمن را نشناختیم. بنابراین، وقتی از من می‌پرسید که من به فلسطینی‌ها چگونه نگاه می‌کنم و گفتی که آنها ۲۲ کشور (عربی) دارند، من برای شما حرفی دارم: صراحتا این چیزی است که ما می‌گوییم، اما آنها متفاوت فکر می‌کنند. آنها خود را جزئی از امت اسلام نمی‌دانند. من در مورد حماس، اخوان المسلمین، یا آنچه در غزه و کرانه باختری می‌بینیم صحبت نمی‌کنم، منظورم اکثریت فلسطینی‌ها است. آنها خود را یک ملت می‌بینند.»

وی ادامه می‌دهد: «یکی از مصیبت‌های ما این است که به آنها به چشم افراد نگاه می‌کنیم و معتقدیم اگر کار و برای فرزندانشان غذا داشته باشند، مشکل حل می‌شود. نه. فلسطینیان امروز، نه فقط حماس، بلکه همه آنها حاضرند بجنگند و کشته شوند نه برای غذا. آنها هر کدام به شیوه خود یا در مورد پایان اشغال یا از استقلال صحبت می‌کنند. بنابراین، از لحظه‌ای که آنها به خود به عنوان یک ملت نگاه می‌کنند، جنگ کاملا متفاوت می‌شود.»

وی افزود: «۱۶۷ کشور در جهان وجود دارند که آنها را ملت می‌دانند. به جز ما، تقریبا هیچ کشوری در جهان وجود ندارد که آنها را ملتی نداند که حق داشتن کشور مستقل خود در کنار اسرائیل را دارند.»

آیالون گفت: «فلسطینی‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند و وقتی کسی اینگونه می‌شود، «خطرناک‌ترین دشمن» می‌شود، زیرا عملا برای آزادی که مقدس‌ترین است می‌جنگد. این به دین یا ایدئولوژی مربوط نمی‌شود، بلکه مربوط به خود شخص است که عملا خود را جزئی از یک ملت می‌بیند».

او گفت زیو ژابوتینسکی، از رهبران «جنبش اصلاحگر صهیونیسم»، در مقاله معروف خود «دیوار آهنین» در سال ۱۹۲۳ همان چیزی را گفته بود که امروز وی می‌گوید. ژابوتینسکی گفته بود:«ما نمی‌توانیم با ادعایی به سراغ آنها برویم. ما زمین آنها را گرفتیم و آنها با ما خواهند جنگید.»

آیالون گفت: «وقتی از من می‌پرسند که اگر فلسطینی بودم چه می‌کردم، می‌گویم: اگر کسی بیاید و سرزمین من، سرزمین اسرائیل را بگیرد، بدون محدودیت با او می‌جنگیم. در مورد راه حل من معتقدم که حل موضوع ممکن است، اما تا حد زیادی به نحوه درک ما از فلسطینی‌ها مرتبط است. با ادامه جنگ، حماس قدرت بیشتری به دست می‌آورد و بنابراین، تنها راه شکست حماس ایجاد یک افق سیاسی برای مردم فلسطین است. زمانی که توافقنامه اسلو امضا شد، یک اقلیت فلسطینی از حماس حمایت می‌کردند در حالی که وقتی افقی وجود ندارد، فلسطینی‌ها قیام می‌کنند، همانطور که در انتفاضه دوم اتفاق افتاد.»

آیالون در پاسخ به ادعای مصاحبه‌کننده مبنی بر اینکه اسرائیلی‌ها با فلسطینی‌ها سازگار هستند، گفت: «ما دولتی را انتخاب کردیم که سیاست آن در واقع توسط (وزرای مذهبی صهیونیست) ایتامار بن گویر و بتسلئیل اسموتریچ هدایت می‌شود. آیا ایدئولوژی آنها را خوانده‌اید؟ برنامه استراتژیک اسموتریچ؟ می‌شنوی چه می‌گوید؟ او می‌گوید «حواره»(روستای فلسطینی) را باید سوزاند.»

به گزارش مجاهدت از مشرق، عزت الرشق، عضو دفتر سیاسی حماس اطمینان داد مقاومت باعث منحل‌ شدن کابینه جنگ رژیم صهیونیستی شد.

به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دولتی فلسطین، در جلسه کابینه، بنیامین نتانیاهو، رئیس دولت رژیم صهیونیستی، تصمیم خود برای انحلال کابینه جنگ را پس از استعفای بنی گانتس و گادی آیزنکوت، به اطلاع وزیران خود رساند.

رادیو رژیم صهیونیستی گزارش داد نتانیاهو پس از درخواست ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت داخلی، برای پیوستن به کابینه جنگ تصمیم به انحلال آن گرفت.

پیش‌تر روزنامه عبری‌زبان یدیعوت آحارونوت به نقل از یک منبع آگاه نوشت، واشنگتن با ارسال پیامی برای مقامات تل‌آویو بر ضرورت حضور نداشتن ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی و بتسلئیل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی در کابینه جنگ تأکید کرد. منبع مذکور همچنین اعلام کرد آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا نگرانی خود را نسبت به‌احتمال ملحق شدن آنها به کابینه جنگ اعلام کرده بود.