بررسی قابلیتهای ایران توسط مقامات آمریکایی +فیلم
بررسی قابلیتهای ایران توسط مقامات آمریکایی +فیلم بیشتر بخوانید »
گروه علم و فناوری خبرگزاری فارس؛ فاطمه سامعی: چند روز پیش خبر تولید واکسن کرونای فایزر در صدر اخبار دنیا قرار گرفت و حتی بازارهای بورس، طلا و نقت دنیا را نیز تحتتاثیر قرار داد. این واکسن که امید به ریشهکنی کرونا را چندبرابر کرده، توسط «اوگور شاهین» دانشمند ترکیهای و همسرش کشف شده است. همین سبب شده پیشینه علمی او به موضوع داغ رسانهها تبدیل شود. اما مهمترین نکتهای که در مرکز توجه محافل علمی و رسانهای دنیا قرار گرفته، این است که مهمترین افتخار علمی در رزومه اوگور شاهین، « جایزه مصطفی (ص)» است که توسط ایران هر سال به برترین دانشمندان جهان اسلام تعلق میگیرد. جایزهای که دو سال پیش بهخاطر روش نوین او در تولید واکسن سرطان، به شاهین تعلق گرفت و همین روش نوین، اکنون دلیل موفقیت این واکسن بوده است. اینکه جامعه علمی ایران دو سال زودتر از دنیا به اهمیت این روش در تولید واکسن پیبرده، سبب شده توجه دانشمندان جهان به جایزه علمی مصطفی(س) جلب شود.
*نوآوری منحصربفردی که توسط بنیاد مصطفی(ص) تشویق شد
ماجرا از ۲ سال پیش آغاز شد؛ زمانی که برگزارکنندگان جایزه مصطفی (ص) در رصد دانشمندان جهان اسلام برای انتخاب برگزیدگان سال جایزه، به اوگور شاهین رسیدند. او در آن زمان که هنوز به موفقیت چشمگیری نرسیده و تا پیش از این جایزه برجستهای دریافت نکرده بود؛ اما آنروزها قدم در یک مسیر نوآورانه عجیب گذاشته بود.
پژوهشها و اقدامات شاهین در تولید نسل جدیدی از واکسنها بی مثال بود. زیرا در حالی که دنیا برای تولید انبوه واکسن روی DNA کار میکرد، او برای نخستین بار از mRNA یا آر.ان.ای پیام رسان (RNA messanger) برای تولید واکسن کمک گرفت. تولید واکسن با استفاده از mRNA نسل چهارم و نسل آخر واکسنها است که در این روش به جای دستکاری ژن سلول که عوارض خطرناکی دارد و حتی سرطانزایی آن اثبات شده، آنتیژن ویروس در ریبوزوم سلول تولید می شود که عوارض کمتر و سرعت بالاتری در تولید واکسن را دارد.
یک سال بعد، جایزه مصطفی (ص) در حالی به اوگور شاهین تعلق گرفت که او روی واکسن سرطان کار می کرد. او این جایزه را در سال ۲۰۱۹ را در حوزه علم و فناوری زیستی و پزشکی برای اثر «طراحی و ارزیابی بالینی واکسن های درمانی ضد سرطان بر پایه mRNA»» دریافت کرد.
*«اوگور» در ایران از موفقیت در کشف واکسن کرونا خبر داد
شاهین و همسرش که بنیان گذار شرکت بایونتک (BioNTech) در آلمان هستند، در زمینه تولید واکسن فعالیت می کنند. پس از شیوع ویروس کرونا در جهان، شرکت بایونتک به سرعت روی تولید واکسن کرونا متمرکز شد و از همین رو موفق شد کمک های مالی زیادی را برای انجام این تحقیقات دریافت کند. اوایل اردیبهشت ماه امسال ارزش این شرکت رشد چشمگیری کرد و زمانی که هنوز نتیجه تحقیقات نهایی شده بود، به ۱۷ میلیارد یورو رسید. تا پیش از آن ارزش این شرکت ۲ میلیارد یورو تخمین زده می شد. در آن زمان که شرکت فایزر (Pfizer) آمریکا که تولید کننده باسابقهای در صنعت واکسن است، از واکسنی که شاهین و همسرش در شرکت بایونتک در دست تولید داشتند، حمایت مالی کرد؛ در ادامه هم کشورهای مختلفی دوزهای متعددی از این واکسن را پیش خرید کردند.
سرانجام در خرداد ماه امسال شاهین در نشست مشترکی با دیگر دانشمندان جهان اسلام (نشست استپ)، اخبار خوشی از موفقیت واکسن کرونا داد. او در این نشست که به همت پژوهشگران ایرانی برگزار شد، پیش بینی کرد که واکسن در مردادماه فاز ۲ را با موفقیت پشت سر خواهد گذاشت.
شاهین در نشست استپ، گفت: تا اواسط مرداد (پایان جولای)، واکسن کرونا در دسترس خواهد بود. در حال حاضر با دو شرکت برای توسعه در حال همکاری هستیم. اگر بتوانیم واکسنی داشته باشیم، مقدار یک کیلو از آن برای صد میلیون نفر است که تولید آن یک ماه زمان لازم دارد؛ اما اگر دوز پایینتر باشد، میتوانیم به افراد بیشتری خدمترسانی کنیم. وی تاکید کرد: ما بسیار مشتاقیم واکسنی تولید کنیم که در دسترس همه کشورها باشد؛ براین اساس با سازمان های مختلفی از جمله سازمان بهداشت جهانی صحبت هایی شده است که این واکسن رایگان در دسترس همه باشد.
صحبتهای اوگور شاهین درباره تولید واکسن ویروس کرونا در نشست «استپ»
صحبت های اوگور شاهین درباره تولید واکسن ویروس کرونا در نشست استپ
*این نشست تسهیلگر ارتباط میان دانشمندان جهان اسلام است
نشست استپ امسال با تمرکز کرونا و با حضور کارشناسان بیماری های عفونی و اساتید دانشگاه و متخصصانی از کشورهای سنگاپور، آلمان، فرانسه، آمریکا، مالزی، هند، ژاپن، پاکستان، کانادا، چین، آذربایجان، بنگلادش، اردن، عمان، ایتالیا، اندونزی، ترکیه، عراق، کره جنوبی، قزاقستان و ایران برگزار شد. مجموعه نشست های استپ به عنوان نشست های نشست های تبادل علم و فناوری بین دانشمندان جهان اسلام به عنوان تسهیلگر و زمینه ساز تبادل تجربیات نخبگان جهان اسلام برگزار می شود. در این نشستها تلاش می شود که از فرصت حضور دانشمندان مسلمان در حل مسائل و چالش های جهان اسلام استفاده شود.
امروز که خبر تولید واکسن کرونا با احتمال موفقیت ۹۰ درصد در ردیف مهم ترین اخبار در همه رسانه های خارجی دست به دست می شود، تقریبا اغلب رسانه های جهان، شاهین را با جایزه مصطفی (ص) شناخته اند. شاید بتوان گفت تنها مستندی که تا پیش از این از شاهین تولید شده بود، همان اطلاعات تولید شده برای جایزه مصطفی (ص) بود. به خاطر همین اطلاعات هم این روزها از رسانه های مختلف کشورهای خارجی با بنیاد جایزه مصطفی (ص) برای کسب اجازه استفاده از این مستند تماس می گیرند.
*وقتی دنیا مبدع واکسن کرونا را با جایزه مصطفی(ص) شناختند
خبرگزاری آلمانی دویچه وله در گزارشی درباره ارزش کار دانشمندی که راهی نجاتی برای ۸ میلیارد انسان باز کرده است، اعلام کرد: به جرأت می توان گفت جایزه مصطفی قبل از هر نهاد تشویقی-علمی دیگری، دکتر اوگور شاهین را شناخته و وی را لایق تقدیر عالی دانسته است. این جایزه بالاترین نشان علمی در جهان اسلام محسوب می شود.
در ادامه دویچه وله اشاره می کند: انتظار می رود که ۱۰۰ میلیون دُز از این واکسن تا پایان سال ۲۰۲۰ تولید شود. آمریکا برای خرید واکسن، دو میلیارد دلار به بیونتک و فایزر متعهد شده است؛ این شرکتها خطر سرمایهگذاری را پذیرفتهاند.
«جایزه مصطفی(ص)» را بیشتر بشناسید
برگزاری جایزهای علمی در سطح جهانی توسط ایران، تحتعنوان جایزه مصطفی (ص) در سال ۱۳۹۱ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید. راهاندازی این جایزه ابتدا توسط پارک علمو فناوری پردیس انجام شد اما پس از آن بنیاد علم و فناوری مصطفی (ص) برگزاری این جایزه را عهده دار شد. جایزه مصطفی (ص) هر ۲ سال یکبار به یک دانشمند برجسته جهان اسلام اعطا میشود. به طور دقیق تر میتوان گفت که این جایزه به افراد شاخصی با زادگاه کشورهای اسلامی تعلق میگیرد که اثری نوآورانه در مرزهای دانش و در حوزههای علم و فناوری ارائه کرده باشند و زمینهساز بهبود زندگی بشریت شوند. به این ترتیب برگزیده های این جایزه از دانشمندان طراز اول جهان در رشته های مختلف هستند؛ به طوری که حتی در عناوین غیر رسمی از جایزه مصطفی (ص) به عنوان نوبل اسلامی یاد میشود.
جایزه ۲ سالانه مصطفی (ص) در چهار حوزه علم و فناوری اطلاعات و ارتباطات، علم و فناوری زیستی و پزشکی، علم و فناوری نانو و تمامی زمینه های علم و فناوری اعطا میشود. اگرچه در ۳ حوزه جایزه، داشتن تابعیت یکی از ۵۷ کشور اسلامی شرط لازم برای مدعیان این جایزه است، اما محدودیت سنی، جنسی و دینی برای نامزدها وجود ندارد. همچنین در حوزه چهارم هم فقط مسلمان بودن نامزد لازم است. مبلغ این جایزه ۲ سالانه ۵۰۰ هزار دلار است.
*منتظر دانشمند بعدی جهان اسلام در جایزه مصطفی (ص) باشید
جایزه ۲ سالانه مصطفی (ص) در چهار حوزه علم و فناوری اطلاعات و ارتباطات، علم و فناوری زیستی و پزشکی، علم و فناوری نانو و تمامی زمینه های علم و فناوری اعطا می شود و تمامی زمینههای علم و فناوری شامل حوزه های آموزشی یونسکو، علوم طبیعی، ریاضیات و آمار، فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهندسی ساخت و تولید، کشاورزی، جنگل داری، شیلات و دامپزشکی، بهداشت و رفاه و همچنین علوم شناختی و اقتصاد و بانکداری اسلامی را در برمی گیرد.
نامزدهای جایزه توسط دانشگاه ها و مراکز علمی معتبر، انجمن های علمی و فناوری و مراکز رشد، آکادمی های علوم کشورهای اسلامی، پارک های علم و فناوری یا از سوی سایر دانشمندان و شخصیت های علمی برجسته به دبیرخانه جایزه معرفی می شوند.
فراخوان نامزدی جایزه مصطفی (ص) ۲۰۲۱ چندی پیش منتشر شد و نامزدها برای معرفی و ارسال آثار این دوره تا ۱۰ شهریور ۱۳۹۹ (۳۱ آگوست ۲۰۲۰) فرصت داشتند. طبق برنامه زمان بندی این جایزه، اسامی برگزیدگان این دوره، در آبان ماه ۱۴۰۰ اعلام می شود.
انتهای پیام/
مبدع واکسن کرونای فایزر با جایزه مصطفی(ص) شناخته شد بیشتر بخوانید »
ورق زدن این پست رو از دست نده??
____________________________
برای انجام مشاوره با من
تنها به شماره
واتس اپ
۰۹۳۰۴۲۳۴۴۷۳
پیام ارسال نمایید
_______________
درمان
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، دیدار تیمهای ملی فوتبال ایران بوسنی از ساعت ۲۰:۳۰ به وقت تهران در ورزشگاه آسیم فرهاتوویچ شهر سارایوو برگزار شد که دیدار با ۲ گل کاوه رضایی و مهدی قائدی به سود تیم ملی به پایان رسید. تیم ملی در ایران دیدار با آرایش و نفراتی جدید وارد میدان شد و به دومین برد با دراگان اسکوچیچ دست پیدا کرد. تیم ملی فوتبال ایران با ترکیبی دگرگون شده نسبت به زمان ویلموتس و دیدارهای ابتدایی مقدماتی جام جهانی در ۲ بازی اخیر به برتری رسید. شاگردان اسکوچیچ در دیدار گذشته مقابل ازبکستان به پیروزی رسیدند.
پیش از این تیم ملی فوتبال ایران ۷ بار به مصاف بوسنی رفته بود که در ۴ مسابقه به پیروزی رسید، ۲ دیدار را واگذار کرد و یک دیدار نیز با تساوی به پایان رسید.
داور: میلووان میلاتسیچ
کمکها: جوویتس تاتار و ماریانوم پایونوویچ
کارت زرد: بنجامین تارتار و استفان لونچار(بوسنی) علی قلیزاده( ایران)
کارت قرمز:
گل: کاوه رضایی(۴۶) و مهدی قائدی (۱+۹۰) برای ایران
ترکیب تیم ملی بوسنی: جاسیم بوریچ (۲۰ پریچ )، جوسیف چورلوکا، عدنان کواچویچ، سینیشا سانچانین، بویان ناستیچ( ۵۸عدوان کادوسیچ)
،میرالن پیانیچ(۴۶ گوچکو چیمیروت)، استفان لونچار، عامر رحمانوویچ(۸۰ میلوشویچ)، بنجامین تاتار، عامر گوجاک( ۴۶ آرمین هودزیچ) و عرفان هادزیچ
سرمربی: دژان بجویچ
ترکیب تیم ملی ایران: امیر عابدزاده، صادق محرمی( ۷۶ سیامک نعمتی)، احسان حاج صفی( ۶۲ امید نورافکن)، شجاع خلیل زاده، میلاد محمدی، علی قلی زاده(۸۳ مهدی قائدی)، مرتضی پورعلی گنجی، احمد نوراللهی( ۸۳ علی کریمی)، وحید امیری( ۷۶ سعید عزت اللهی)، محمد حسین کنعانی زادگان، کاوه رضایی( ۶۱ کریم انصاریفرد)
سرمربی: دراگان اسکوچیچ
دقایق حساس:
دقیقه ۴
اشتباه شجاع خلیلزاده و پاس وی به مهاجمان بوسنی پیانیچ را در موقعیت شوت قرار داد اما ضربه وی را عابدزاده مهار کرد.
دقیقه ۱۰
ارسال روی دروازه ایران را قبل از ضربه زدن مهاجم بوسنی پورعلی گنجی دور کرد.
دقیقه ۱۶
فرصت خوب برای تیم ملی را میلاد محمدی با ضربه ناقص روانه دروازه بوسنی کرد اما مدافعان این تیم توپ را دور کردند.
دقیقه ۱۸
اشتباه مدافع بوسنی کاوه رضایی را با گلر این تیم تک به تک کرد اما بوریچ توپ را دفع کرد تا موقعیت گل ایران از دست برود.
دقیقه ۱۹
وحید امیری در یک فرصت مناسب با گلر بوسنی تک به تک شد اما خروج بوریچ مانع از گلزنی مهاجم تیم ملی شد.
دقیقه ۳۴
فرصت خوب برای قلیزاده با تعلل این بازیکن توسط مدافعان بوسنی دفع شد.
نیمه دوم:
دقیقه ۴۶
پرس خوب از امیری در انتهای خط طولی با پاس وی به رضایی با ضربه زمینی و پای چپ مهاجم تیم ملی گل اول ایران مقابل بوسنی را رقم زد.
دقیقه ۶۳
کریم انصاری فرد با عبور از مدافعان بوسنی پاس در عرضی را ارسال کرد اما این ضربه را گلر بوسنی مهار کرد.
دقیقه ۶۴
ارسال رو به جلوی مدافعان بوسنی با واکنش عابدزاده موقعیت بوسنی را خنثی کرد.
دقیقه ۶۹
ضربه محکم رحمانوویچ از کنار دروازه عابدزاده عبور کرد.
دقیقه ۱+۹۰
پاس دیدنی عزتاللهی با ضربه مهار نشدنی مهدی قائدی گل دوم تیم ملی را رقم زد.
انتهای پیام/
خبرگزاری فارس، در روزهای اخیر، اخباری در مورد عقد قرارداد صلح بین آذربایجان و ارمنستان به امضا رسید که مروری بر مفاد آن نشان دهنده تبعات امنیتی و اقتصادی این قرارداد برای جمهوری اسلامی ایران است.
در شرایطی که ایران با اتخاذ مواضع سازنده از آزادی سرزمین های متعلق به جمهوری آذربایجان در قفقاز دفاع کرد و بر حفظ امنیت و حقوق جمهوری ارمنستان نیز تاکید کرد، آنچه که در عمل رخ داده نشان دهنده عدم تامین منافع ایران و همدستی ترکیه، جمهوری آذربایجان، رژیم صهیونیستی و تروریست های تکفیری برای تهدید امنیت و منافع اقتصادی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران است. در عین حال روسیه نیز با بازی پیچیده و با حوصله خود به ماهگیری اقتصادی و سیاسی از این درگیری پرداخته است.
برای درک بهتر چالش امنیتی و اقتصادی که در مرزهای شمالی ایران رخ داده باید ابتدا مفاد بیانیه مشترک آتش بس روسیه، آذربایجان و ارمنستان را مرور کنیم. طبق این بیانیه دو منطقه آغ دام و اراضی جمهوری آذربایجان در منطقه قازاح که تحت کنترل جمهوری ارمنستان بود به آذربایجان واگذار شده و ارمنستان منطقه کلبجار و لاچین را نیز طی هفته های آینده به جمهوری آذربایجان واگذار کرده و کریدور لاچین را نیز تا عرض ۵ کیلومتر پشت سر خواهد گذاشت. تامین امنیت این کریدور ارتباطی مهم توسط جمهوری آذربایجان صورت می گیرد. علاوه بر این محورهای حمل و نقل جدید برای متصل کردن جمهوری خودمختار نخجوان به مناطق غربی جمهوری آذربایجان ایجاد خواهد شد. نیروهای روس نیز به طور کامل بر تمامی این مناطق کنترل و نظارت خواهند داشت.
– نیات سوء ترکیه و پیامدهای آن
نگاهی سریع به نقشه منطقه نشان می دهد تحولات تازه معنایی جز از دست رفتن تقریبا کامل نوار مرزی ایران با جمهوری ارمنستان نخواهد داشت. در این شرایط تازه ایران در مرزهای شمالی خود تقریبا به طور کامل با جمهوری آذربایجان همسایه شده است. عملکرد حاکمان جمهوری آذربایجان که با یاری گرفتن از ترکیه پای رژیم صهیونیستی وتروریست های تکفیری مستقر در سوریه را به مرزهای شمالی ایران باز کرده اند، به اندازه کافی نگران کننده بوده که واکنش نظامی ایران و گسیل نیروها و تجهیزات نظامی را به این منطقه موجب شده است. با تثبیت کنترل مناطق مرزی تحت کنترل ارمنستان توسط جمهوری آذربایجان، ایران عملا در تقریبا تمامی بخش های مرز شمالی غربی خود با خطر نفوذ و جاسوسی رژیم صهیونیستی، تروریست های تکفیری و شیطنت های پان ترک های مورد حمایت اردوغان مواجه است. شیطنت ها و دخالت هایی که منجر به برخی ناآرامی ها در برخی شهرهای آذری نشین ایران نیز شد.
اما در کنار پیامدهای خطرناک امنیتی، این تحول پیامدهای اقتصادی مهمی نیز به همراه دارد که می تواند ایران را از میلیاردها دلار درآمد بالقوه محروم کند. از یکسو با کنترل تقریبا کامل مرزهای شمال غرب ایران توسط آذربایجان و همسایه شدن این کشور با ترکیه، آنکارا دیگر برای دسترسی به آذربایجان نیازی به مسیر ترانزیتی ایران ندارد. ابراهیم کاراگول روزنامه نگار تندروی ترک سه هفته پیش یادداشتی در روزنامه ینی شفق نوشت و تصریح کرد با روند فعلی نبردهای قره باغ ایران دیگر با قره باغ مرزی ندارد و مرز میان ایران و ارمنستان نباید باقی بماند. این ارتباط باید قطع شود و جاده آسیای میانه باید باز شود.
این اقدام شیطانی ترکیه تکمیل کننده خیانت رضاخان در واگذاری بخشی استراتژیک از خاک ایران در آرارات به ترکیه در ابتدای قرن حاضر است. منطقه قره سو که با خیانت رضاخان میرپنج در سال ۱۳۰۲ به ترکیه واگذار شد شامل چند قله استراتژیک با تسلط کامل بر مناطق شمال غرب ایران است و با واگذاری اراضی تازه به آذربایجان دسترسی مستقیم ترکیه به آسیای میانه و منطقه قفقاز میسر شده و می توان انتظار داشت اجرای طرح خط لوله انتقال نفت باکو جیحان با سهولت بیشتری صورت بگیرد و روسیه و ترکیه به راحتی ایران را از معادلات آتی انتقال انرژی به اروپا کنار بگذارند و میلیاردها دلار درآمدی که ایران می توانست از آن بهره مند شود را به جیب بزنند.
خسارت اقتصادی ایران از این تحول شوم فراتر از این موارد است. با این دستکاری جغرافیایی خطرناک ایران حالا تماس و دسترسی مستقیم خود به ارمنستان را نیز تا حد زیادی از دست داده است. ارمنستان شریک اقتصادی مهم ایران است و در کنار قرارداد تهاتر برق و گاز، از حضور ایران در پروژه های جاده سازی در نقاط مختلف این کشور منتفع می شد. ارمنستان حیاتی ترین قطعه از طرح کریدور شمال – جنوب برای اتصال خلیج فارس به دریای سیاه و کشورهای منطقه قفقاز و آسیای میانه است و در صورت تحقق رویای شوم ترکیه برای از بین رفتن دسترسی زمینی ایران به ارمنستان، جمهوری اسلامی ایران توان و مزیت ژئوپلتیک خود در این زمینه را هم از دست خواهد داد. اتصال نخجوان – قره باغ – آذربایجان منجر به از بین رفتن مرز زمینی ایران و ارمنستان شده و بدین شیوه کنترل کامل تجارت ایران در منطقه قفقاز به دست ترکیه و روسیه می افتد. ارمنستان یک مسیر ترانزیت جایگزین برای ایران محسوب می شود تا جمهوری اسلامی برای تبادل و انتقال کالا به اروپا صرفا به ترکیه وابسته نباشد. اما حالا ترکیه با اجرای نقشه های خطرناک خود و از بین بردن دسترسی به ارمنستان، می تواند علائق خود را به ایران تحمیل کند.
– منفعت طلبی روسیه
در این میان روسیه نیز از این تحولات تازه کاملا نفع برده است. روسیه در سال ۲۰۱۳ مانع اجرای طرح صادرات گاز ایران به ارمنستان شده بود تا بتواند وابستگی ایروان به مسکو را تضمین کند و در نهایت مالکیت این خط لوله انتقال گاز به شرکت گاز پروم روسیه واگذار شد. اما در سال های اخیر دولت و به خصوص نخست وزیر ارمنستان به علت گرایش به غرب و آمریکا مورد غضب روسیه قرار گرفته بود و به نظر می رسد پوتین تصمیم گرفت تا ضمن گوشمالی ارمنستان به وضعیت نابسامان قره باغ سروسامان بدهد تا منافع اقتصادی و امنیتی خود را در این منطقه پیگیری کند.
روسیه طی ۴۵ روزی که از درگیری آذربایجان و ارمنستان می گذرد حمایت جدی از ایروان به عمل نیاورد و دست ترکیه را بازگذاشت تا پای رژیم صهیونیستی، تکفیری ها و انواع تسلیحات پیشرفته مبتنی بر هوش مصنوعی تل آویو را به منطقه قفقاز باز کند. پس از بحرانی شدن شرایط برای طرف ارمنی، روسیه شرایط مدنظر صلح خود را به دو طرف تحمیل کرد و تسلط کامل خود بر هر دو کشور و منطقه قره باغ را تضمین کرد. البته باید توجه داشت که این اقدام روسیه به سرنگونی بالگرد این کشور در روزهای اخیر توسط مزدوران تحت حمایت ترکیه نیز انجامیده و باید منتظر ماند و دید این رویه روسیه چه پیامدهای امنیتی برای خود این کشور به همراه می آورد.
به هر حال بر اساس قرارداد آتش بس سه جانبه روسیه، آذربایجان و ارمنستان، مسکو به شکل نظامی و به طور مستقل در تمامی مناطق حساس و شریان های ارتباطی منطقه حضور خواهد داشت و تمامی مسیرهای قره باغ کوهستانی به ارمنستان و جمهوری باکو به نخجوان را کنترل خواهد کرد. همچنین مسیر ارتباطی جمهوری آذربایجان به منطقه نخجوان طی سه سال آینده و چه بسا برای سال های طولانی توسط نظامیان روس کنترل خواهد شد و با توجه به منافع مشترک ترکیه و روسیه به خصوص در حوزه های اقتصادی در این بخش از جهان به نظر می رسد ایران شانس زیادی برای نقش آفرینی موثر نخواهد داشت.
– نفوذ خزنده رژیم صهیونیستی
یکی دیگر از پیامدهای نگران کننده جنگ اخیر قفقاز بازشدن هر چه بیشتر پای رژیم صهیونیستی به مرزهای شمال غربی ایران است. در دست گرفتن پرچم های ترکیه و رژیم صهیونیستی در کنار پرچم جمهوری آذربایجان در جشن و شادی مردم باکو بعد از امضای توافقنامه پایان جنگ نشان دهنده برخی واقعیات تلخ در این زمینه است. در عین حال و علیرغم حمایت های آشکار بسیاری از مقامات سیاسی ایران از آزادی سرزمین های قره باغ و بازپس دادن آنها به ارمنستان خبری از اهتزاز پرچم ایران در خیابان های باکو نیست. رژیم صهیونیستی با ارسال انبوه پهپاد، سلاح ها و موشک های رادارگریز به آذربایجان نقشی انکارناپذیر در موفقیت باکو داشته و سفیر این رژیم در تهران نیز با صراحت و افتخار از همکاری باکو با صهیونیست ها خبر داده است.
اسرائیل با حضور دائمی در مرزهای شمال غرب ایران می تواند بازوی مکمل ناتو و آمریکا در جنوب قفقاز باشد و سیاست همیشگی تفرقه بینداز و حکومت کن را برای واگرایی میان کشورهای منطقه پیگیری کند. مداخله در امور داخلی ایران، تلاش برای مهار جمهوری اسلامی و ایجاد تحریکات قومی در داخل ایران هدف دیگر رژیم صهیونیستی از حمایت از جمهوری آذربایجان بوده است. از سوی دیگر صهیونیست ها با حضور در جمهوری آذربایجان می توانند در سیاست گذاری های نفتی و گازی منطقه نیز تاثیرگذار بوده و جریان انرژی به سمت خود را نیز تضمین کنند. تردیدی وجود ندارد که صهیونیست ها به دنبال ایجاد پایگاه نظامی در سواحل دریای کاسپین نیز هستند.
در مجموع جمهوری اسلامی ایران برای اولین بار در مرزهای شمال غربی خود با شرایط پیچیده و دشواری مواجه شده و ضروری است تا قبل از تثبیت شرایط نگران کننده فعلی به هر شیوه ممکن مانع از تکمیل پازل خطرناک طراحی شده برای به خطر انداختن امنیت ملی، استقلال و منافع اقتصادی خود شود. در غیر این صورت جبران خسارات وارده بسیار دشوار خواهد بود و کشور هزینه سنگینی را بابت این بی توجهی پرداخت خواهد کرد.
فاجعه صلحی که رخ داده، به ترکیه و روسیه امکان می دهد به راحتی خواسته هایشان را به خصوص در سوریه و عراق و غیره به ما تحمیل کنند. با این رویداد دومینویی از فشارها بر ضد ایران آغاز خواهد شد که احتمالا فشار برای اخراج ایران از سوریه اولین آن خواهد بود. به علت عکس العمل دیرهنگام و مغشوش دستگاه دیپلماسی کشور، ایران نتوانست در تحولات اخیر قره باغ تاثیرگذار باشد. هم اکنون نیز متاسفانه با سکوتی مرگبار در داخل کشور در مورد این تحول مهم مواجهیم. ظاهرا فشار تحریم ها، بحران اقتصادی، تبعات شیوع کرونا، ضعف دولت و تضعیف احتمالی اقتدار کشور در برخی حوزه ها در عرصه بین المللی گذاشته و باید به سرعت برای جلوگیری از تداوم این وضعیت فکری اساسی اندیشیده شود. بدیهی است جمهوری اسلامی که از جسارت و قاطعیت کافی برای سرنگونی پهپاد متجاوز آمریکایی و موشک باران پایگاه عین الاسد برخوردار بوده، قادر است باز هم بادرنظرگرفتن همه جوانب درس سختی به کشورهایی بدهد که خواب های شومی برای ایران عزیز دیده اند.
یادداشتی از احسان موحدیان مدرس دانشگاه و پژوهشگر روابط بین الملل
انتهای پیام/