به گزارش مجاهدت از مشرق، اوضاع برای اینترمیلان از بد به بدتر پیش میرود؛ حالا علاوه بر تحقیرهای علنی اخیر، آنها باید با یک اختلاف داخلی هم دستوپنجه نرم کنند.
وقتی زمان صحبت با خبرنگاران پس از نبرد حماسی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا در سنسیرو رسید، داویده فراتزی هنوز نفسنفس میزد و نمیتوانست کلمات مناسب پیدا کند. او که زننده گل پیروزی بود، گفت: «واقعاً باورنکردنیه… نمیدونم چی بگم» اما بعد ادامه داد: «این همون زیبایی فوتباله». و واقعاً هم همینطور بود.
پیروزی ۴-۳ اینتر در سنسیرو یک نمایش رؤیایی بود، از آن مسابقاتی که چیزی در آن منطقی به نظر نمیرسد. حتی سیمونه اینزاگی هم نمیدانست آچربی ۳۷ ساله چرا در نوک حمله بود، اما همین مدافع باتجربه توپ را در دقیقه ۹۳ وارد دروازه کرد و بازی به وقت اضافه کشیده شد.فراتزی که خودش هم با مصدومیت بازی میکرد، گفت: «باید از فیزیوتراپها تشکر کنم. چون دیروز دچار کشیدگی عضله شکم شدم و اونها کار فوقالعادهای کردن که من برای بازی آماده بشم». بعد از گلزنیاش در وقت اضافه، در جشن گل تقریباً بیهوش شد. او گفت: «خوششانس بودم که تونستم بازی رو تا آخر ببینم. در واقع کل مسیر فوتبالم همین بوده؛ من استعداد خارقالعادهای نداشتم، ولی هیچوقت زود تسلیم نشدم و همیشه ایمان داشتم. این پاداش پشتکار و تعهده».
این روحیه، شخصیت کل تیم اینتر را هم نشان میداد: تیمی منسجم و منظم، نه لزوماً فوقستاره. اما باورنکردنی است که تنها دو ماه پس از حذف بارسلونا در یکی از بهترین نیمهنهاییهای تاریخ لیگ قهرمانان، حالا اینتر از هم پاشیده و دچار بحران است.
از دست دادن اسکودتو
بعد از شکست دادن بارسلونا و پیروزی مقابل تورینو در ۱۱ می، اینتر در آستانه قهرمانی دوم متوالی در سریآ قرار گرفت. هفته بعد، ناپولی مقابل پارما متوقف شد و اینتر با گل دقیقه ۷۹ دومفرایس صدرنشین شد. اما در ثانیههای پایانی، پنالتی جنجالی به لاتزیو داده شد و پدرو بازی را مساوی کرد تا عملاً جام را به ناپولی هدیه دهند.
بازیکنان اینتر بعد از بازی از صحبت با رسانهها خودداری کردند. ولی واقعیت این بود که خودشان باعث از دست رفتن جام شده بودند؛ ناپولی هفته بعد با درخشش «مکتومینای» برابر کالیاری قهرمانی را قطعی کرد.
دیفرای، مدافع هلندی اینتر گفت: «وقتی بعد از ۳۸ هفته صدر نیستی، یعنی لیاقت قهرمانی رو نداشتی… ولی حس میکنیم میتونستیم بهتر کار کنیم».
اما هنوز یک بازی مهم باقی مانده بود: فینال لیگ قهرمانان مقابل پاریسنژرمن.
شبی تحقیرآمیز در مونیخ
اینتر که امیدوار بود از شکست سال ۲۰۲۳ برابر منچسترسیتی درس گرفته باشد، در فینال مونیخ برابر پاریسنژرمن یکی از بدترین شبهای تاریخ خود را تجربه کرد. بازی در ۲۰ دقیقه اول تمام شد؛ «حکیمی» و «دوزه» دو گل زدند و اینتر کاملاً از هم پاشید.
باستونی گفت: «شکست بسیار دردناکی بود که مدتها طول میکشه تا هضم بشه». بیرون از زمین، همه احساس میکردند تیم دیگر پیر شده و نیاز به بازسازی دارد. اما شوک بزرگتر سه روز بعد آمد: استعفای اینزاگی و پیوستناش به الهلال عربستان.
از اینزاگی به چیوو – و فابرگاس در میانه راه
هواداران از رفتن اینزاگی شوکه شدند، بهویژه وقتی فهمیدند او پیش از فینال با الهلال توافق کرده بوده. شایعاتی درباره تلاش او برای کشاندن بارلا و باستونی به عربستان هم مطرح شد و احساس خیانت در باشگاه را تشدید کرد.
اینتر که انتظار رفتن او را نداشت، ناگهان بدون سرمربی ماند. گزینه اولشان سسک فابرگاس بود که با کومو عملکرد خوبی در سریآ داشت، ولی کومو اجازه جدایی نداد. در نهایت، کریستین چیوو، مدافع سابق اینتر، که پارما را از سقوط نجات داده بود، سرمربی شد.
عملکرد ناامیدکننده در جام جهانی باشگاهها
چیوو در اولین بازی خود مقابل مونتری مساوی کرد. سپس مقابل اوراوا رد دایموندز نزدیک بود بازنده شوند که لائوتارو بازی را برگرداند. آنها ریورپلاته را شکست دادند و به دور بعد رفتند، ولی مقابل فلومیننزه حذف شدند. این شکست، شکاف داخلی تیم را آشکار کرد.
عصبانیت لائوتارو
بعد از باخت ۲-۰ مقابل فلومیننزه، لائوتارو، کاپیتان تیم لب به انتقاد گشود: «کسی که میخواد بمونه، بمونه؛ کسی که نمیخواد، خداحافظ! ما نماینده یه باشگاه بزرگیم و باید برای اهداف بزرگ بجنگیم».
او از کسی اسم نبرد، ولی ماروتا، مدیر باشگاه گفت منظورش چالهاناوغلو بوده؛ بازیکنی که اخیراً شایعه پیوستناش به گالاتاسرای مطرح شده است.
ماروتا گفت: «وقتی بازیکنی نمیخواد بمونه، باید بره. هنوز کسی به ما نگفته میخواد جدا بشه، ولی با حاکان صحبت میکنیم».
ماجرا وقتی بدتر شد که تورام (زوج لائوتارو در خط حمله) پست اعتراضی چالهاناوغلو را لایک کرد. فرانچسکو توتی زمانبندی انتقاد لائوتارو را زیر سوال برد و فابیو کاپلو هم گفت این اختلاف باید در رختکن حل میشد.
پایان تلخ
اینتر بعد از دو ماه بحران و ناکامی، حالا با درگیری علنی دو ستارهاش بیشتر از همیشه در حال فروپاشی به نظر میرسد. باشگاهی که دو ماه پیش، قهرمان اروپا به نظر میرسید، حالا درگیر شک و تردید و آشوب است.
اما باز هم، این همان زیبایی فوتبال است: یک روز نمیتوانی خوشحالیات را توصیف کنی؛ روز بعد، نمیفهمی چرا همهچیز اینقدر خراب شد.
