ایهود باراک

به گزارش مجاهدت از مشرق، باراک که از ژنرال‌های سابق ارتش رژیم صهیونیستی و سابقه وزارت جنگی رژیم صهیونیستی را هم در کارنامه خود دارد، اعلام کرد، اسرائیل در شرایط وخیم واقعی قرار داشته و باید تا زمان سرنگونی کابینه نتانیاهو همچنان در اطراف کنست تحصن کرد.

او در مقدمه یادداشت خود اعتراف کرد: اسرائیل در یک بحران به سر می‌برد، بحرانی که هر روز ابعاد جدیدی از آن نمایان شده و توسعه بیشتری به خود می‌گیرد، و خطرناکترین آن در تاریخ اسرائیل محسوب می‌شود.

در ادامه یادداشت آمده است:

بحران از ۷ اکتبر آغاز شد، با فضاحت بارترین شکستی که در تاریخ اسرائیل رخ داده است و تا به امروز نیز در جنگی که به رغم تمامی (اقدامات صورت گرفته) بزرگترین شکست تاریخ ما را رقم زده است، و جنگی که ما درگیر آن هستیم باعث فلج راهبردی قله رهبری شده است.

ما در برابر یک تصمیم سخت و انتخاب بین جایگزین‌های بد هستیم، اینکه آیا باید به جنگ در غزه ادامه دهیم، جنگ و عملیات را در شمال علیه حزب الله توسعه دهیم، با خطر گسترش جنگ فراگیر چند جبهه‌ای مواجه شویم و وارد جنگ با ایران و متحدانش گردیم؟

تمامی این گزینه‌ها در حالی مطرح می‌شود که تلاش‌هایی برای کودتا علیه ساختار اسرائیل ادامه دارد، کودتایی که قصد انتقال ما به دیکتاتوری دینی، نژادپرستانه و ناسیانولیستی افراطی تاریک را دارد.

این بحران از ما یک بسیج و همگرایی داخلی را طلب می‌کند… در این شرایط ما جایی برای اشتباه کردن نداریم… ما واقعا در شرایط فوق العاده حقیقی قرار داریم، کانون فاجعه‌ای که ما را در نوردیده آن است که در زمان وقوع این فاجعه رهبری اسرائیل در اختیار کابینه و نخست وزیری است که اصلا برای انجام چنین وظایفی واجد شرایط نیستند.

مسئولین وقایع ۷ اکتبر و مسئولین اداره جنگ شکست خورده در غزه واجد شرایط رهبری اسرائیل نیستند، آنها قادر به هدایت اسرائیل در فصل جدیدی که خطرات و تهدیدهای بسیار بیشتری در خود دارد را ندارند، ناخدایی که چند کشتی را یکی پس از دیگری غرق کرده دیگر حق هدایت کشتی بعدی را ندارد.

ما نیازمند تغییر فوری کابینه شکست خورده و ناکارآمد هستیم، باید زمان برگزاری انتخابات اعلام شود، یا به جای آن، کابینه از سوی کنست طی پنج هفته آینده رد صلاحیت شود.

به نوشته ایهود باراک، اگر اسرائیل همچنان خود را گرفتار کابینه شکسته خورده نگه دارد، ما خود را طی چند ماه و شاید حتی طی چند هفته آینده در عمق جنگ وحدت جبهه‌ها خواهیم یافت و رؤیای [سردار] قاسم سلیمانی تحقق پیدا خواهد کرد.

ما (پس از ماه‌ها جنگ) همچنان برنامه مشخصی در غزه نداریم، وارد جنگ فراگیری با حزب الله در شمال شده‌ایم، انتفاضه سومی در کرانه باختری در حال شکل گیری است، حوثی‌ها در یمن، گروه‌های شبه نظامی عراقی در بلندی‌های جولان و طبیعتا ایران که آوریل گذشته با حمله موشکی خود آمادگی اقدام مستقیم را در حالی (به رخ ما کشید) که اسرائیل در شرایط انزوا به سر می‌برد، اختلافاتش با ایالات متحده تنها کشوری که سلاح در اختیار ما قرار داده و از ما به شکل فعالانه‌ای حمایت دیپلماتیک می‌کند، به نقطه اوج خود رسیده است.

احکام دادگاه کیفیری بین المللی لاهه ما را تهدید می‌کنند، دسته‌ای از کشورها به دنبال به رسمیت شناختن دولت فلسطین حتی بدون مذاکره با اسرائیل هستند و آمیزه‌ای از این تهدیدها شبه حتمی امنیت اسرائیل و آینده آن را زیر سئوال برده است.

امروز ما نیازمند توافق فوری برای بازگشت ربوده شدگان هستیم، حتی اگر این امر به بهای تعهد به آتش بس باشد، آرام کردن اوضاع در جنوب و نیز در شمال از طریق توافق سیاسی ـ هر چند موقت ـ با وساطت ایالات متحده برای بازگشت آوارگان به شهرک‌های اطراف نوار غزه و شمال، پر کردن مجدد انبارهای آذوقه، بازسازی ارتش اسرائیل و سرو سامان دادن به اقتصادباید انجام شود.

باید این مسئله را در نظر بگیریم که تقویت مجدد روابط با دولت آمریکا به ما این مجال را می‌دهد که سازش با عربستان سعودی را هم پیش ببریم، امری که می‌تواند منجر به تشکیل نیروی عربی شده و این نیرو جایگزین ارتش اسرائیل در نوار غزه گردد تا آن را به کنترل خود در آورده و زمینه تشکیل ساختاری فلسطینی به غیر از حماس را در آن فراهم کند.

وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی در بخش دیگری از یادداشت خود می‌نویسد:

در اینجا برخی‌ها این پرسش را مطرح می‌کنند که چگونه باید جنگ را پیش از دستیابی به پیروزی قاطع به پایان برسانیم؟

پاسخ من به این عده آن است که:

ما به شدت از رسیدن به این نقطه در غزه دور هستیم.

براساس گفته‌های تساحی هنگبی رئیس شورای امنیت داخلی بعد از هفت ماه می‌توانیم به این نقطه برسیم در حالی که بنی گانتس مدت رسیدن به نقطه پیروزی قاطع را دو سال دیگر اعلام کرده است، تا آن زمان تمامی ربوده شدگان با تابوت باز خواهند گشت، یا آنکه سرنوشتی همانند ران آراد پیدا می‌کنند.

باید در اینجا مسئله دیگری را هم تاکید کنم، پیروزی قاطع از همان ابتدا هم یک شعار تو خالی بود، در سایه رهبری شکست خورده و فشل نتانیاهو ما بیشتر به نقطه شکست قاطع نزدیک می‌شویم تا پیروزی قاطع، بعد از شش ماه یا یک سال و نیم، یک کابینه دارای حاکمیت و مشروعیت می‌تواند به رغم تعهدات صورت گرفته مجددا وارد عمل شود، البته این قاعده بر نتانیاهو که تعداد بی حد و حصری از تعهدات سیاسی و بین المللی را زیر پا گذارده صدق نمی‌کند.

نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی سپس می‌نویسد: آنچه که اکنون نیازمند آن هستیم، یک اپوزیسون است که به گام‌های بعدی مشروعیت دهد، این امر نمی‌تواند از رحم توطئه های سیاسی خارج شود بلکه باید شاهد تحرکات گسترده مردمی باشیم، مردم باید بدانند که لحظه سرنوشت فرا رسیده است، رهبران اپوزیسیون هم باید این شرایط را درک کنند، باید همه رهبران مخالف از یائیر لاپید، اویگدور لیبرمن، گانتس، ایزنکوت، ساعرت و یائیر جولان همگی حاضر باشند من باید در اینجا نام نفتالی بنت را هم اضافه کنم که می‌تواند در گام‌های بعدی نقش مهمی را ایفا کند.

ایهود باراک بعد از توصیه به تعطیلی فعالیت‌های کنست و عدم قانونگذاری و بقیه فعالیت‌ها برای انحلال ائتلاف به اعضای کنست و بقیه مردم می‌گوید: داغ‌ترین نقطه جهنم مکانی است که در آن کسانی نگهداری می‌شوند که ترجیح دادند کناری بایستند در حالی که باید تصمیمات اخلاقی اتخاذ می‌کردند.

او بعد از آن تاکید می‌کند، اگر در برکناری و ساقط کردن کابینه و رهبر آن شکست بخوریم، آینده اسرائیل و ادامه بقایش به خطر خواهد افتاد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، انتشار تصویر یکی از نظامیان کشته‌شده ارتش اسرائیل توسط «گردان‌های القسام» و سکوت ارتش این رژیم در قبال آن و حتی نخواستم جسدش، سؤالاتی را درباره هویت واقعی این نظامی اسرائیلی و واحد خدمتش، مطرح می‌کند.

چندی پیش گردان‌های القسام تصویری از یکی از نظامیان اسرائیلی منتشر می‌کنند که پس از افتادن در کمین نیروهای ویژه حماس داخل یکی از تونل‌های اردوگاه «جبالیا» کشته می‌شود.

اما پس از انتشار تصویر، نه ارتش و نه سرویس‌های جاسوسی و اطلاعاتی اسرائیل واکنشی نشان نمی‌دهند و حتی هویت صاحب جسد را اعلام نمی‌کنند.

این موضوع بار دیگر، فعالیت یگان‌های سری ارتش اسرائیل در نوار غزه را مطرح می‌کند، به ویژه آن‌که خیلی از آن‌ها همچنان سری و مخفیانه هستند و هویت اعضای آن‌ها حتی در صورت کشته شدن و یا به اسارت گرفته شدن هم مخفی می‌ماند، به ویژه اگر دارای درجه و سمتی در آن‌ها نیز باشند.

ارتش اسرائیل از بیم افشای عملیات‌های یگان‌های سری‌اش چه داخل سرزمین‌های اشغالی و چه خارج آن، همواره هویت آن‌ها را از بیم عملیات‌های انتقام‌جویانه برای سال‌ها مخفی نگه‌می‌دارد و حتی در مواردی از بیم جان خانواده‌هایشان مادام العمر از افشای هویت آن‌ها خودداری می‌کند.

یونیفرم نظامی، سلاح‌ها و بی‌سیمی که در اختیار نظامی اسرائیلی که نیروهای القسام تصویر وی را منتشر کردند، تأکید می‌کند که وی یکی از عناصر یگان‌های سری ارتش اسرائیل بوده است، چراکه یگان‌های متعارف و شناخته شده ارتش این رژیم به هیچ‌یک از این تسلیحات مجهز نیستند.

گزارش ذیل نگاهی به جدیدترین و مهم‌ترین یگان‌های سری ارتش اسرائیل و همچنین «موساد» و «شاباک» دارد که به شدت روی مخفی ماندن هویت خود تأکید می‌کنند و شناسایی آن‌ها به راحتی ممکن نیست.

واحد شناسایی ستاد مشترک ارتش اسرائیل یا “سایرت متکال”

واحد شناسایی ستاد مشترک ارتش اسرائیل از مهم‌ترین و سری‌ترین یگان‌های زبده ارتش اسرائیل است که مستقیما زیر نظر اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل «امان» فعالیت می‌کند.

وظیفه اصلی این واحد جمع‌آوری اطلاعات امنیتی، میدانی و عملیات‌های شناسایی و اطلاعاتی پشت خطوط درگیری است. آزادسازی گروگان‌ها در خارج از سرزمین‌های اشغالی یکی از مهم‌ترین وظایف این واحد است و در تشکیل آن از نیروهای ویژه آمریکایی “دلتا” و نیروهای ویژه بریتانیایی “SAS” الگوبرداری شده است.

این واحد از جمله واحدهایی است که تا سال‌ها هویت کشته‌های خود را افشا نمی‌کند و این اعلام هویت، به دلیل حساسیت وظایفی که انجام می دهند، تنها بعد از صدور مجوز از بالاترین مقام ارتش اسرائیل صورت می‌گیرد.

این واحد در دهه‌های گذشته، مسئول ترور فعالان و رهبران فلسطینی بود و در این زمینه عملیات‌های تروری در کشورهای عربی، از جمله لبنان و تونس انجام داد. «ایهود باراک»، نخست وزیر پیشین اسرائیل و «موشه یعلون»، وزیر جنگ پیشین این رژیم از جمله عناصر این واحد به شمار می‌آیند.

این واحد در سال ۲۰۱۹ پس از افشای نفوذ آن به خان‌یونس، در نوار غزه متحمل ضربه سنگینی شد و طی آن نیروهای حماس با آن درگیر شدند. در جریان این درگیری‌ها فرمانده آن کشته و هویت همه اعضای آن فاش شد. همچنین،‌ نیروهای مقاومت موفق شدند، زره‌پوشی که این نیروها از آن برای ورود به غزه استفاده کرده بودند را توقیف کنند. این زره‌پوش حاوی آرشیو ارزشمند، داده‌های اطلاعاتی حساس و تجهیزات ارتباطی بود.

در جریان عملیات طوفان الاقصی نیز مهم‌ترین واحد سری ارتش اسرائیل متحمل خسارات سنگینی شد و طی آن ۹ تن از افسران و عناصر آن در اولین حمله نیروهای مقاومت در ۷ اکتبر گذشته کشته شدند.

واحدهای کماندو

واحدهای کماندویی از یگان‌های ویژه «تیپ گولانی» است که برای جنگ‌های چریکی و شهری آموزش دیده‌اند. این یگان به ۳ بخش تقسیم می‌شود: واحد دوودوان، واحد آغوز و واحد ماگلان که هر سه تابع لشکر ۹۸ ارتش اسرائیل هستند.

«آغوز»، واحد شناسایی ویژه‌ای است که متشکل از یک واحد پیاده نظام است که برای جنگ‌های چریکی آموزش دیده‌اند و بخشی از فرماندهی شمالی تیپ گولانی است که مخفف عبارت مبارزه با جنگ‌های چریکی و جنگ‌های کوچک است.

«دوودوان»، واحد ویژه‌ای است که به واحد «مستعربین» هم معروف است [مستعربین از ریشه مستعرب اقتباس شده و به معنی فردی است که اصالتا عرب نبوده، اما در میان اعراب زندگی می‌کند. این واژه به یهودیان مستعرب گفته می‌شود که با شروع حکومت اعراب در قرن هفتم و در منطقه خاورمیانه به زبان عربی صحبت می‌کردند، اما اصالتا یهودی هستند]. این فعالیت به طور گسترده در کرانه باختری فعالیت دارد و عملیات‌های ترور در این منطقه به دست این واحد صورت می‌گیرد.

«دوودوان» توسط «ایهود باراک» در سال ۱۹۸۷ تشکیل شد و افراد آن به دقت خاص و وسواس بسیار زیادی چه از حیث شکل ظاهری و چه از حیث دیگر خصوصیات انتخاب می‌شوند. نزدیکی به اعراب و داشتن آمادگی بسیار بالای بدنی از مهم‌ترین ویژگی‌های عناصر این واحد است. مشارکت این واحد در تجاوز اخیر به نوار غزه مشاهده شده است.

«ماگلان ۲۱۲»، بخشی از تیپ کماندویی ارتش اسرائیل است که داخل تیپ چتربازان آموزش می‌بیند و یکی از تیپ های رزمی است که در سال ۱۹۸۶ تشکیل شد و موجودیت آن تا سال ۲۰۰۶ فاش نشده بود.

واحدهای لوتار و شلداگ

واحد لوتار به یگان ۷۰۷ نیز معروف است و یکی از یگان‌های زبده ارتش اسرائیل است که به نیروهای ضد تروریسم یا مبارزه با تروریسم نیز معروف است.

کانون فعالیت این یگان در کرانه باختری و اطراف نوار غزه است و اعضای آن آموزش‌های ویژه‌ای در استفاده از تفنگ‌های تک تیرانداز، جنگ های کوچک و کوتاه‌برد و استتار می‌بینند.

این یگان در جریان عملیات طوفان الاقصی ۷ افسر خود را از دست داد. در میان کشته‌شدگان یک افسر ارشد مشاهده می‌شد که روی سینه‌اش همه مدال‌های شجاعت اسرائیل داده شده بود. این واحد در حمله به نوار غزه مشارکت داشت و نفوذ به برخی محورها را برعهده داشت.

واحد شلداگ از برجسته‌ترین یگان‌های ارتش اسرائیل است که به صورت مستقیم زیر نظر نیروی هوایی اسرائیل فعالیت می‌کند و از آن دستور می‌گیرد. این واحد به یگان ۵۱۰۱ نیز معروف است و در عملیات‌های ویژه با استفاده از پیشرفته‌ترین فن‌آوری‌های نظامی و جنگی تخصص دارد.

این واحد در سال ۱۹۷۴ بعد از شکست ارتش اسرائیل در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ و شکست واحد اطلاعات ستاد مشترک ارتش این رژیم در تأمین نیازهای اطلاعاتی جنگی در میدان‌های نبرد تشکیل شد.

مهم‌ترین وظایف نیروهای این یگان، جمع‌آوری اطلاعات امنیتی عملیات‌های آدم‌ربایی و ترور فیزیکی است. این یگان نیز در جریان عملیات طوفان الاقصی محتمل خسارات سنگینی شد که از آن‌ها به عنوان بزرگ‌ترین شکست و خسارت تاریخ خود نام می‌برد.

واحد یهلوم

یکی دیگر از واحدهای برجسته ارتش اسرائیل است. واحد یهلوم به بخش مهندسی ارتش وابسته است و عملیات مهندسی رزمی، مین‌گذاری و به ویژه تعامل با تونل‌ها را برعهده دارد.

یگان یهلوم بازوی ارتش اسرائیل در شناسایی تونل‌های مقاومت، مقابله با آن‌ها، جمع‌آوری اطلاعات از جزئیات عملکرد، مسیرها و ورودی‌ها و خروجی‌های آن‌ها به شمار می‌آید.

این واحد، واحدی سری است که برای جنگ‌های زیرزمینی با استفاده از پهپاد و ربات‌های خودکار برای بازرسی وضعیت تونل‌ها قبل از ورود نظامیان به آن آموزش دیده است.

این یگان با وجود آموزش‌های ویژه و پیشرفته‌ای که دیده بود، پس از شناسایی روش‌های عملیاتی آن، در کمین‌های دقیق رزمندگان مقاومت در غزه افتاد. عناصر این واحد به گمان خالی بودن تونل‌های از نیروهای مقاومت وارد آن‌ها شدند، اما با میدان‌های مین کار گذاشته داخل آن‌ها مواجه شدند، در نتیجه تعدادی از آن‌ها کشته یا زخمی و برخی دیگر به اسارت گرفته شدند.

واحد نیلی

یگان ویژه جدیدی است که هویت آن توسط رسانه‌های عبری فاش شد. این واحد توسط «شین بت» و «موساد» به منظور پیگرد اعضای گروه‌های مقاومت فلسطینی و انجام عملیات‌های انتقام‌جویانه علیه آن‌ها، پس از عملیات طوفان الاقصی تشکیل شد.

به گفته رسانه‌های عبری نام این واحد، مخفف عبارت «Nitzach Yisrael Lo Yashakhar» است که نقل قولی از کتاب مقدس است، به این معنی که «جاودانگی اسرائیل دروغین نیست».

به گزارش مجاهدت از مشرق، ایهود باراک که اخیرا با شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی گفتگو می‌کرد با انتقاد تند و شدید اللحن از عملکرد کابینه نتانیاهو گفت: حمله به رفح یک اشتباه راهبردی شدید است که می‌تواند هزینه‌های گزافی برای اسرائیل به همراه داشته باشد.

او در این زمینه تاکید کرد: ورود زمینی ما به رفح به این معنی نیست که ما در یک قدمی پیروزی قاطع قرار گرفته‌ایم بلکه یک گام به سوی شکست قاطع برداشته‌ایم.

وزیر جنگ و رئیس ستاد ارتش سابق رژیم صهیونیستی در این زمینه افزود: براساس تجربه‌ای که از خانیونس داشتیم کار تخلیه غیر نظامیان یک، دو یا سه هفته به طول خواهد انجامید، اما جنگ در آنجا چند ماه زمان خواهد برد و در پایان این چند ماه هم ربوده شدگان در تابوت به دست ما خواهند رسید، در مقابل هیچ تغییر بزرگی در شرایط نوار غزه به وجود نخواهد آمد، چند صباحی دیگر شاهد سازمان یافتن مجدد گردان‌ها و گروهان‌ها در خانیونس، غزه، بیت حانون و بقیه مناطق خواهیم بود.

پس حمله زمینی به رفح هیچ چیز را از بین نخواهد برد.

ایهود باراک در ادامه این گفتگو اعلام کرد: پیروزی فراگیر و واقعی که نتانیاهو از همان روز اول حاضر به تحقق آن نبود و تهدیدی واقعی برای سنوار هم محسوب می‌شود، از طریق فشار نظامی انجام نمی‌شود، تهدید واقعی برای حماس آن است که ما قدرتی جایگزین برایش در غزه ایجاد کنیم، (در وحله اول این نیرو باید نیرویی عربی باشد) این تنها چیزی است که سنوار را تهدید و به خطر می‌اندازد.

برای پیروزی بر سنوار ما باید درکی از وی داشته باشیم، او می‌خواهد که (قدر حماس) در غزه حفظ شود، نتانیاهو هم طوری عمل می‌کند که گویی به دستور سنوار پیش می‌رود.

نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی همچنین پیش بینی کرد: حماس حتی در روز پس از پایان جنگ هم در غزه باقی خواهد ماند، کابینه نتانیاهو ما را به وضعیتی خواهد رساند که ما با وجود پرداخت هزینه‌های سنگین شاهد هیچ دست آوردی در غزه تغییر نخواهیم بود.

همچنین ما به دلیل تاثیر بین المللی که این جنگ به وجود آورده، نخواهیم توانست چنین جنگی را تکرار کنیم، محبوبیت خود را در جهان از دست داده و تظاهرات سامی ستیزانه هم افزایش خواهند یافت، دادگاه بین المللی کیفری هم احکام بازداشت علیه افسران نظامی و مسئولین عالی‌رتبه سیاسی ما را صادر کرده و روابط ما با ایالات متحده هم به دلیل مخالفتش با انجام عملیاتی بزرگ در غزه، دچار گسست می‌شود.

این همه زیان گسترده و بزرگ فقط به خاطر آن است که ما یک مترسک در آنجا بگذاریم.

بعد از آن بسیاری از خود خواهند پرسید ما اینجا چه کردیم؟