بایدن

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با    «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** نباید درباره «لغو تحریم ها» و «تضمین» به آمریکا گیر بدهیم

روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم «جاوید قربان اوغلی» فعال اصلاح طلب و دیپلمات سابق نوشت: «اگر چنانچه ایران اصرار و فشار بیش از حد را روی مسئله لغو همه تحریم‌ها، آنهایی که حتی مرتبط با برجام نیست، عقب نشینی یا اصرارنکند یا زیاد به مسئله تضمین گیر ندهد، امیدواری رسیدن به تفاهم در پرتوی نیت و اراده آمریکایی‌ها وجود دارد…  پیشنهاد این است که ایران… نرمش لازم را داشته باشد و به زبان دیگر سرسختی بیش از حد در مواردی که امکان تحققش در میز مذاکره نیست را کنار بگذارد و از انعطاف مثبت برخوردار باشد».

این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «چنانچه این مسیر طولانی مذاکره غیرمستقیم، تبدیل به مسیر کوتاه‌تر مذاکره مستقیم با آمریکا شود، شاید زودتر به نتیجه برسیم…آن‌طور که به عنوان یک کارشناس، آمریکایی‌ها را رصد کردم، تمایل دارند که مذاکرات به نتیجه برسد و سیگنال‌های مثبتی هم در رابطه با لغو تحریم‌های مرتبط با برجام داده‌اند».

آمریکا به صورت غیرقانونی ایران را تحریم کرده و با حیله گری، برچسب های مختلفی بر تحریم ها زده است. از تروریسم و حقوق بشر تا سلاح های کشتارجمعی و هسته ای. این در حالی است که دولت آمریکا حامی اصلی تروریسم بوده و یدطولایی در جنایت و آدم کشی دارد و دولتی است که بمب شیمیایی را بر سر مردم ژاپن انداخت و در اقصی نقاط جهان به جنایت اقدام کرده است.

حالا مقامات ارشد ایران در وین تاکید دارند که آمریکا باید تمامی تحریم های ضدایرانی را به صورت دائمی لغو کند.

با اینحال در این سو، برخی فعالین و رسانه های اصلاح طلب با دفاع از این اقدام ضدایرانی آمریکا مدعی هستند که نباید برای لغو تحریم ها و اخذ تضمین پافشاری کنیم و به عبارتی نباید زیادی به آمریکا «گیر بدهیم»!

همین طیف تاکید دارد که ایران باید برای نشان دادن حسن نیت، غنی سازی ۲۰ درصد و بالاتر را متوقف کرده و صرفا تحریم ها با برچسب هسته ای را مدنظر قرار دهد.

این در حالی است که آمریکا با امضای برجام به جای رفع تحریم های هسته ای، برچسب تحریم ها را عوض کرد و آن را به تحریم های تسلیحاتی، تروریسم، حقوق بشری و…تغییر داد. براساس مستندات موجود ۶ سال مذاکره دولت سابق با سه دولت آمریکا (اوباما، ترامپ و بایدن) به هیچ سرانجامی جز تعطیلی بخش عمده برنامه هسته‌ای و دو برابر شدن تحریم‌ها نینجامید.

دو راهکار در مقابل این رفتار زورگویانه و غارتگرانه آمریکا و تروئیکای اروپا وجود دارد. اول اینکه با زبان اقتدار و به عبارتی با زبان زور در مقابل آمریکا و اروپا حاضر شویم و از انفعال و امتیازدهی یکطرفه بپرهیزیم. دوم اینکه، رویکرد بسیار مهم «خنثی سازی تحریم» را به صورت جدی و مستمر پی بگیریم.

** اصرار اصلاح طلبان بر تضعیف ایران و ترساندن مردم

«علی ماجدی» عضو تیم مذاکره کننده ایران در مذاکرات سعدآباد در دولت اصلاحات و سفیر ایران در آلمان در دولت روحانی، در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: «فقط این طور نیست که ما ابزار داشته باشیم. طرف مقابل هم ابزارها و خواسته‌های خود را دارد. ما می‌توانیم غنی‌سازی ۶۰ یا حتی ۹۰ درصدی را روی میز بگذاریم و طرف مقابل هم به سوی تحریم بیشتر و درخواست برای گفت‌وگوهای منطقه‌ای و موشکی برود اما اگر می‌خواهیم گفت‌وگوها به نتیجه برسد، باید بدانیم که اینها کمکی به مذاکرات نمی‌کند بلکه تنها باعث می‌شود زمان گفت‌وگوها به درازا بکشد».

وی در ادامه گفت: «ما نباید یادمان برود که در چه وضعیتی بودیم. اگر این مذاکرات به نتیجه نرسد و ما بخواهیم برجام را کنار بگذاریم، همان نتیجه‌ای را شاهد خواهیم بود که در دوره آقای احمدی‌نژاد تجربه کردیم. ما ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد رفته بودیم. تشدید اختلافات با آژانس می‌تواند مذاکرات را به خطر بیندازد و معتقدم شکست گفت‌وگوهای وین به نفع هیچ کس نیست».

از نگاه دولت تروریست و غارتگر آمریکا، دنیا به ۲ بخش تقسیم می شود، کشورهای سلطه گر و کشورهای سلطه پذیر. یه این نمونه توجه کنید؛ آمریکا از یکسو می‌گوید ایران نمی‌تواند اورانیوم غنی شده بالای ۳.۷ درصد تولید کند، و از سوی دیگر آشکارا و مستقیم چند تن اورانیوم با غنای بالای ۹۰ درصد را به استرالیا منتقل می‌کند!

با اینحال ایران تاکید دارد که به دلیل اهمیت صنعت هسته ای و کاربرد آن در برق رسانی، تأمین آب شیرین، تأمین دارو برای بیماران خاص و…کشورمان غنی سازی تا ۶۰ درصد را کلید زده و همزمان با آژانس انرژی اتمی نیز همکاری دارد.

اما با اینکه آمریکا به دلیل آلودگی به غارتگری و زورگویی، خواهان محروم کردن ایران از صنعت بسیار مهم هسته ای است، عده ای در داخل به موضع زورگویانه آمریکا ضریب داده و آن را موجه جلوه می دهند.

جالب اینجاست که این دیپلمات سابق مدعی است که اگر ایران غنی سازی ۶۰ یا ۹۰ درصد را روی میز بگذارد، طرف آمریکایی نیز موضوعات موشکی و منطقه ای را پیش بکشد. اصلا مشخص نیست که چرا وی خواسته مشروع و منطقی ایران را با خواسته زورگویانه و غارتگرانه آمریکا در یک کفه ترازو قرار می دهد.

علی ماجدی عضو تیم مذاکره کننده در توافق سعدآباد بوده است. همان توافقی که هیچ دستاوردی برای کشورمان نداشت و نه تنها تحریم ها را رفع نکرد، بلکه به تعطیلی صنعت هسته ای در آن مقطع نیز منجر شد.

اصلاح طلبان اصرار دارند که ایران یکطرفه به آمریکا امتیاز داده و هیچ انتظاری نیز از طرف مقابل نداشته باشد. به نظر شما؛ آیا این رویکرد صرفا نشانه سهل اندیشی و غفلت است، یا مصداق خیانت و وطن فروشی است!؟

لازم به ذکر است که وقتی آقای اسدی، دیپلمات ایرانی در دولت روحانی به دلایل واهی و به صورت غیر قانونی در آلمان بازداشت شد، علی ماجدی سفیر وقت ایران در آن کشور بوده است و در مصاحبه ای، از این اقدام غیرقانونی و ضدایرانی دولت آلمان دفاع کرد!  

** حامیان «سلفی حقارت» از منش شهید مدرس می گویند!

روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «مجلس بی مدرس» نوشت: «هرچند در تمام دوره‌های مجلس شورای اسلامی تاکنون افراد صالح و شایسته‌ای که تلاش می‌کنند راه مدرس را بروند نیز وجود داشته و دارند ولی متأسفانه جمع‌بندی عملکرد مجلس در دوره‌های اخیر، نشان‌دهنده دور شدن آن از راه و روش شهید مدرس است…اگر بخواهیم با معیار آزادگی درباره عملکرد مجلس در دوره‌های اخیر نظر بدهیم باید با صراحت به این واقعیت تلخ اعتراف کنیم که جای مدرس در مجلس شورای اسلامی کاملاً خالی است».

در ادامه این مطلب آمده است: «مجلس شورای اسلامی زمانی به یک مجلس در تراز نظام جمهوری اسلامی تبدیل خواهد شد که نمایندگانی پاکدست، آزاد، مقید به ارزش‌ها، عامل به آرمان‌ها، خادم مردم، ساده‌زیست و شجاع در آن جمع شوند و در مسیر حفاظت از منافع و مصالح کشور و ملت هیچ چیز را سد راه خود ندانند. اگر روزی مجلس به این جایگاه برسد، می‌توان ادعا کرد که در مسیر مدرس قرار گرفته است».

رسانه های منتسب به جریان اصلاح طلب از یکسو اقدامات مثبت صورت گرفته توسط طیف مقابل را انکار کرده و از سوی دیگر اقدامات تأمل برانگیز همقطاران خود را سانسور و بزک می کنند. این رویکرد، مصداق اتّم «رفتار قبیله ای» و باندی است.

جریان اصلاح طلب در مجلس دهم با «لیست امید» در انتخابات شرکت کرد و در برخی حوزه های انتخابیه و از جمله تهران، تمام کرسی های مجلس را تصاحب کرد. اعضای لیست امید در مجلس فراکسیونی را تحت عنوان «فراکسیون امید» تشکیل دادند. اما این فراکسیون علیرغم وعده های رنگارنگ، به هیچ عنوان به مطالبات مردم رسیدگی نکرده و به دفعات به حاشیه سازی و پرداختن به مسائل دست چندم اقدام کرد.

در نهایت مردم در انتخابات مجلس یازدهم، به لیست اصلاح طلبان «نه» گفتند. بر همین اساس برای نمونه در حوزه انتخابیه تهران، محمدباقر قالیباف به عنوان سرلیست وحدت، حدود یک میلیون و سیصدهزار رای کسب کرد و مجید انصاری به عنوان سرلیست اصلاحات با وجود تبلیغات سنگین و گسترده، فقط حدود ۷۰ هزار رای کسب کرد.

اعضای فراکسیون امید در مجلس دهم مواردی از جمله «سلفی حقارت با دیپلمات زن اروپایی»، «تشکیل کمیته رفع حصر و مظلوم نمایی از لیدرهای فتنه ۸۸»، «جشن تولد صفحه اینستاگرامی»، «حمایت از مدیران نجومی بگیر»، «حمایت از قرارداد خسارت بار توتال»، «عملکرد بسیار ضعیف در خصوص برجام» و…را در کارنامه ۴ ساله خود ثبت کرد.

برای نمونه، «محمود صادقی» از اعضای فراکسیون امید مجلس دهم علیرغم آنکه مردم با مشکلات مختلف از جمله مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کردند، در توئیتی تأمل برانگیز نوشت: «در اهواز، زاهدان، کرمانشاه، ملایر، همدان، اصفهان و…منتظر بودم مردم از ریزگردها، فقر، بیکاری و…شِکوه کنند اما رفع حصر خواسته اصلی بود»!

و اما در مجلس یازدهم از بهار ۹۹ تاکنون اقدامات بسیار مهمی صورت گرفته است. طرح «تسهیل صدور برخی مجوزهای کسب و کار» با هدف حذف امضاهای طلایی و شکستن حلقه بسته اعطای مجوزها، طرح جهش تولید و تامین مسکن، تصویب حذف امکان اخذ پروانه وکالت بدون آزمون توسط قضات بازنشسته و نمایندگان مجلس، طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها» و قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت تنها بخش کوچکی از اقدامات مثبت مجلس یازدهم است.

لازم به ذکر است که در قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، جوانان در آستانه ازدواج و زوجین جوان، درمان زوجین نابارور، حمایت های دوران بارداری و شیردهی، تولد فرزند اول، تولد فرزند دوم به بعد و تولد چندقلوها مورد پوشش قرار گرفته و مشوق های اقتصادی و تسهیلات شغلی برای جوانان عزیز کشورمان در نظر گرفته شده است.

سرویس سیاست مشرق- در روزهای پایانی هفته گذشته، موعد ازسرگیری مذاکرات برجامی مشخص شد. علی باقری معاون سیاسی وزارت امور خارجه در توئیترخود نوشت: «در تماس تلفنی با آقای انریکه مورا، آغاز مذاکرات باهدف لغو تحریم‌های غیرقانونی و غیرانسانی، در روز ۸ آذرماه در وین مورد موافقت قرار گرفت.»

هم‌زمان سرویس اقدام خارجی اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد که نشست کمیسیون مشترک برجام روز ۲۹ نوامبر (۸ آذر) به‌صورت حضوری در وین برگزار می‌شود و انریکه مورا معاون سرویس اقدام خارجی اتحادیه اروپا از طرف جوزپ بورل نماینده عالی اروپا و مسئول سیاست خارجی این اتحادیه، ریاست نشست را بر عهده خواهد داشت.

دقایقی پس از اعلام تاریخ مذاکرات وین، ند پرایس سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز با اعلام اینکه کشورش از آغاز دوباره مذاکرات وین استقبال می‌کند، مدعی شد: «مذاکرات می‌تواند در مدت کوتاهی به نتیجه برسد. البته مذاکرات باید از همان‌جایی آغاز شود که در ماه ژوئن پایان یافت. در ۶ دور گذشته مذاکرات پیشرفت‌های خوبی حاصل‌شده بود و باید روی اختلافات حل‌نشده در دورهای قبلی تمرکز کرد.»

میخائیل اولیانوف نماینده دائم روسیه نزد سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین نیز در واکنش به خبر ازسرگیری مذاکرات وین نوشت: «این تصمیم جمعی که همه از مدت‌ها قبل منتظرش بودند، راه را برای برداشته شدن تحریم‌های آمریکا و بازگشت ایران به اجرای کامل بندهای هسته‌ای توافق سال ۲۰۱۵ باز می‌کند.»

برشی از متد جدید وزارت امور خارجه به روایت علی باقری

هم‌زمان با استقبال مقامات مختلف غربی از گشایش دوره‌ جدید مذاکرات هسته‌ای در گرند هتل وین؛ ۱۷ نماینده جمهوری‌خواه کنگره به بایدن نامه نوشته و از او خواسته‌اند مذاکره با ایران متوقف شود! در میان امضاکنندگان این نامه؛ اسم چند نماینده ضد ایرانی ازجمله بریان استیل به چشم می‌خورد. برخی از آگاهان سیاست خارجه اعتقاددارند؛ این نامه نشانه‌ای بر آن است که هر نوع توافق احتمالی با غرب در آینده بر شن‌های روان نوشته‌شده و پس از پایان کار دولت بایدن؛ رئیس‌جمهور بعدی به‌راحتی می‌تواند توافق جدید را مانند توافق سال ۲۰۱۵ با یک امضای ساده کنار بگذارد.

در میانه مرداد ماه؛ ویلیام برنز رئیس سازمان سیا در سفر به مناطق اشغالی به داوید برنع، رئیس جدید موساد قول داده است که منافع رژیم صهیونیستی در مذاکرات وین تامین خواهد شد. قرار دادن این دست کدهای خاص امنیتی؛ در کنار نامه جمهوری خواهان ضد ایرانی نشان می دهد سناریو تدوین‌شده از سوی طرف آمریکایی در مذاکرات به‌گونه‌ای تدوین‌شده است که با فشار سیاسی و اقتصادی در کوتاه‌مدت جمهوری اسلامی ایران را وادار به امضای تفاهمی کند؛ که بن و پی مستحکمی نداشته و روی آن امکان سرمایه گذری بلندمدت وجود ندارد.

موسسه امنیتی آمریکن انترپرایز در تحلیلی از ایجاد تفاهم هسته‌ای میان ایران و دولت‌های غربی می‌نویسد: تا جایی که امکان دارد؛ باید از طرف ایران تعهد کرد و تضمین نداد؛ آن‌ها باید به نقطه‌ای ببریم که هم راه بازگشت به پیشرفت‌های اتمی و موشکی را به‌صورت کامل از دست بدهند و هم از بازارهای جهانی عائده‌ای به دست نیاورند. این گزارش در ادامه تحلیل خود می‌نویسد: راه‌حل ساده‌ای برای این مسئله وجود دارد؛ جنس ایرانی را ارزان بخرید و کالای خودمان را گران بفروشیم. ایرانی‌ها پس از خروج ترامپ از توافق دوباره به نقطه قبل از تفاهم ۲۰۱۵ بازگشتند، این بار راه بازگشت آن‌ها را باید به‌صورت کامل بست.

اما چه اتفاقی افتاده است که دشمن به خود اجازه می‌دهد به این سادگی یک نقشه سیاه و عجیب برای مذاکره با ایران بکشد؟ واقعیت آن است که برخی سیگنال‌های اشتباه از داخل باعث شد طرف آمریکایی گمان کند که وضعیت در ایران اضطراری و وخیم است و می‌تواند با چند وعده سرخرمن و صدور چک‌های بی‌محل از تهران امتیازات کلان و استراتژیک بگیرد.

ارسال پیام‌هایی از داخل ازجمله آن‌که «خزانه خالی است» و نیز انتشار گزارش‌هایی چون بالا رفتن قیمت دلار تا سطح ۳۰۰ هزار تومان از سوی عناصر باقی‌مانده و نفوذی در سازمان برنامه‌ و بودجه دولت روحانی باعث شد طرف غربی در طراحی اتاق مذاکرات جسور و بی‌پرواتر شود.

از سویی اشتباهات فاحش تیم مذاکره‌کننده پیشین در شش دور مذاکره در وین باعث شد دشمن به این تحلیل برسد که می‌توان با ایجاد چالش‌های حقوقی در متن توافق طرف ایرانی را دچار خطای محاسبانی شدید کرد. به چند نمونه از خطاهای مکرر مذاکره‌کنندگان دولت تدبیر توجه کنید؛ این اشتباهات چنان در چشم آمده و قابل‌نمایش است که دشمن را به این نتیجه رسانده که می‌تواند با بازی‌سازی از داخل اهداف خود را پیش ببرد.

۱-سرمایه‌گذاری غلط مذاکره‌کنندگان وقت بروی نتایج انتخابات  آمریکا باعث شد آن‌ها درک واقعی خود از تحولات سیاسی را از دست بدهند؛ واقعیت آن است که هر نوع توافقی میان جمهوری اسلامی ایران و غرب دارای «صیغه موقت» است و وقت گذاشتن برخی کارشناسان وزارت خارجه روی سوالاتی چون «نتایج انتخابات آمریکا چه می‌شود؟» عبث و غیر فنی و ساده‌انگاری مطلق بود.

۲- حسن روحانی هیچ‌گاه متوجه این امر نشد که واشنگتن علاقه‌ای ندارد تا طرف ایرانی از نتایج برجامی حتی به کوچک‌ترین انتفاعی برسند؛ اگر چنین ذهنیتی در رئیس‌جمهور وقت وجود داشت کافی بود از دستیاران خود در تیم مذاکره‌کننده بخواهد تا ذینفعان تراکنش‌ها با ایران در «ردفلگ فینسن» را پیش‌شرط مذاکره قرار داده و آن‌ها را ردیابی کند.

۳- ایده تقسیم تحریم‌ها به موارد «رفع شدنی» و «رفع نشدنی» و پذیرش آن از سوی تیم مذاکره‌کننده پیشین از همان ابتدا به معنای ورود ایران به تونل مذاکرات فرسایشی بود، در این شکل از رویارویی دیپلماتیک هر دور از مذاکره به‌عنوان توافق نهایی به ایران فروخته‌شده و به‌نحوی‌که آورده ایران در هر مرحله هرگز به‌اندازه‌ای نباشد که ایران بتواند برای مذاکره بعدی مقاومت کند.

۴- ادغام مذاکرات «نجات برجام» و «بازگشت آمریکا به برجام» شانس ایران را برای رسیدن به توافق منصفانه و پایدار کم‌تر کرد.

۵- دولت قبل به‌گونه‌ای عجیب القا می‌کرد که بدون مذاکره با آمریکا امکان ارتباط تجاری با شرق (چین و روسیه مقدور نیست) درحالی‌که مسکو و پکن برای ایجاد کانال هیچ‌گاه نیاز به چراغ سبز غربی‌ها نداشته‌اند. فقط کافی بود؛ اراده‌ای برای این امر فراهم می‌شد تا به‌جز آسیای شرقی کریدور تجاری در آسیای میانه و حتی جنوب شرق نیز باز شود، برخی به‌دروغ کم بودن تجارت با شرق را نشانه تحریم جا انداختند.

۶- پذیرش لغو «گام‌به‌گام تحریم‌ها» در آستانه برگزاری دور پنجم مذاکرات وین که رئیس‌جمهور وقت از آن به‌عنوان شکسته شدن کمر تحریم‌ها یادکرد؛ درحالی‌که حکم کلی نظام در لغو همه تحریم‌ها و راست آزمایی آن بود؛ برخی طرح برداشته شدن پله‌ای تحریم‌ها را پذیرفته و یکی از وزاتخانه‌های کلیدی وقت راست آزمایی ۲۴ ساعته را کافی قلمداد کرده بود!

در آستانه دور جدید مذاکرات هسته‌ای پیش روی در وین، می‌توان تمایز این دوره با دوره‌های دیگر قائل بود:

فرمت مذاکره‌کنندگان تغییر کرده است: وزیر امور خارجه کشورمان پیش از آغاز دور هفتم مذاکرات با صراحت بیان می‌کند که همه طرف‌ها بدون تعلل وقت باید به برجام بازگردند؛ از سویی بازگشت به برجام برای جمهوری اسلامی ایران به‌تنهایی فایده ندارد و باید همه تحریم‌ها لغو شود. این نکته نشان می‌دهد که تیم مذاکره‌کننده قرار نیست از نقطه «بن‌بست وین» وارد آن مذاکرات گردد؛ این تعبیر به آن معناست که مذاکرات از نقطه‌ای جدید آغازشده و بر خلاف خواسته صریح واشنگتن، مذاکره در هشتم آذرماه ادامه آخرین دور مذاکرات در خردادماه نیست. وزارت امور خارجه به درستی رویکرد «هر توافقی بهتر از بی‌توافقی» را به سمت «توافق در صورت لغو تحریم‌ها» تغییر مسیر داده است. در چنین راهبردی دیگر اقتصاد کشور به مذاکره شرطی نشده، بلکه جمهوری اسلامی ایران برای مذاکره حریف شرط تعیین می کند.

زمان به سود ایران در جریان است: رابرت مالی نماینده آمریکا شهر به شهر تور جهانی برپا کرده تا راه‌حلی برای بازگشت ایران به میز وین پیدا کند؛ این مسئله نشان داد برخلاف تبلیغات برخی رسانه‌های داخلی این آمریکایی‌ها هستند که نمی‌خواهند زمان را ازدست‌داده و برای ادامه مذاکراتی تاب شده‌اند. اصرار غرب به مذاکره در سریع ترین زمان با ایران از سر ناتوانی آن ها در داشتن «پلن بی» و «اثرگذار کردن تحریم ها» قابل تفسیر است اما ایران با پیشینه‌ای وارد مذاکرات می‌شود که تقریباً همه حربه‌های آمریکا برای فروپاشی و تسلیم را از سر گذرانده است.

نوربالا در چشم دشمن در جاده یک‌طرفه: هیچ‌گاه قرار نیست روابط ما با ایالات‌متحده آمریکا در یک اتوبان چند بانده با اهداف مشترک تدوین شود؛ دولت روحانی گمان می‌کرد با امضای برجام بیش از ۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی توسط غربی‌ها در داخل کشور صورت گرفته و آمریکایی‌ها جذب به این بازار رنگین می‌شوند؛ این سراب خیلی زود از بین رفت.

فیلیپ زلیکو تحلیل‌گر ارشد امنیتی در فارن افرز نوشته است که آمریکایی‌ها برای حفظ منافع هیچ‌گاه دست از جنگ در کشورهای اسلامی بر نداشته و تنازع بقای غرب در تحریک دائمی شرق است! نویسنده این مقاله ادامه می‌دهد که ایران کشوری جوان و مدرن است که نشان داده برخلاف عربستان و کشورهای حوزه خلیج‌فارس تسلیم نخواهد شد. این‌چنین تفسیری نشان می‌دهد در هر نوع توافق با دشمن در یک جاده یک‌طرفه در حال اجراست، در چنین وضعیتی برای تنازع بقا باید نوربالا در چشم دشمن زده و مسیر را برای او مخدوش کرد، هر چه زاویه دید آن‌ها نسبت به شرایط داخلی کشور کم‌تر شود؛ احتمال منحرف شدن و خروج آن‌ها از جاده بالاتر می‌رود. می‌توان با صبوری و طراحی برنامه‌ای چندوجهی تروریست‌ها را از این صحنه اخراج کرد. منابع دیپلماتیک امیدوارند در هشت آذرماه مذاکره‌کنندگان ایرانی با دست‌پر از وین به تهران بازگردند؛ اقدام چشم گیر سپاه پاسداران در خلیج‌فارس، مشت دیپلمات‌های کشورمان را حسابی پرکرده است.