بایرن مونیخ

به گزارش مجاهدت از مشرق، پس از منتفی‌شدن بازگشت لیونل مسی به بارسلونا و در سایه جدایی سرخیو بوسکتس از جمع آبی‌واناری‌ها، تمرکز این باشگاه حالا به سمت جذب یک هافبک دفاعی رفته است.

روزنامه موندو دپورتیوو نوشته سران باشگاه بارسلونا علاقه‌مند هستند تا جاشوا کیمیش، کاپیتان بایرن مونیخ را به نیوکمپ بیاورند و حالا متوجه شده‌اند این علاقه دوطرفه است.

رسانه چاپ کاتالونیا می‌گوید هافبک ۲۸ سال بسیار هیجان‌زده است که به بارسلونا بپیوندد و بار دیگر با روبرت لواندوفسکی که در تابستان گذشته مونیخ را به مقصد بارسلون ترک کرد، هم‌بازی شود.

با این حال قرارداد کیمیش با بایرن تا پایان فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ معتبر است و این موضوع اوضاع را برای آبی‌واناری‌ها پیچیده کرده است.

گفته شده ژاوی، سرمربی بارسلونا کیمیش را به عنوان گزینه اول خود برای جانشینی بوسکتس در نظر گرفته است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، رقابت شانه به شانه تیم‌های دورتموند و بایرن مونیخ بر سر قهرمانی در فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ بوندس‌لیگا به روز آخر کشیده شده و امروز (شنبه) تکلیف قهرمان مسابقات مشخص می‌شود.

بایرن تا هفته گذشته ۲ امتیاز بیشتر از دورتموند داشت اما شکست خانگی آن‌ها مقابل لایپزیش و پیروزی دورتموند مقابل آگزبورگ، ابتکار عمل را از بایرنی‌ها گرفت و حالا زنبورها هستند که یک امتیاز از مونیخی‌ها بیشتر دارند.

آمارها می‌گویند تنها پنج تیم در تاریخ بوندس‌لیگا بوده‌اند که در هفته آخر، جام را به رقیب خود واگذار کرده‌اند و دورتموند امیدوار است تیم ششم نباشد.

شاگردان «ادین ترزیچ» بهترین عملکرد را در بازی‌های خانگی این فصل بوندس‌لیگا داشته‌اند و ۱۳ بازی پیاپی را در ورزشگاه «سیگنال ایدونا پارک» به سود خود به پایان برده‌اند.

زنبورها در صورت پیروزی در بازی امروز برابر حریف خود ماینتس که در چهار بازی اخیر خود شکست خورده است، برای اولین بار پس از فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ جام را بالای سر خواهند برد.

«سباستین کِل» مدیر ورزشی باشگاه بروسیا دورتموند که کاپیتان تیم قهرمان «یورگن کلوپ» در سال ۲۰۱۲ بود، درباره سخت‌ترین جدال بر سر قهرمانی در آلمان می‌گوید: من واقعاً نمی‌خواهم باعث توقف فوران شادی شوم اما ما هنوز یک بازی تا رسیدن به قهرمانی فاصله داریم و نمی‌توانیم اجازه دهیم این احساس شادی، قهرمانی را از ما بگیرد.

«سباستین هالر» مهاجم دورتموند نیز درباره قهرمانی زنبورها در آلمان می‌گوید: من نمی‌خواهم به هیچ جشنی فکر کنم. من فقط به بازی با ماینتس فکر می‌کنم. اگر شایسته باشیم، قهرمان می‌شویم.

بایرنی‌ها هم که فصل عجیب و پرتنشی مانند اخراج ناگهانی سرمربی و درگیری بازیکنان را تجربه کرده‌اند، باید بازی خارج از خانه خود با کلن را با پیروزی پشت‌سر بگذارند و منتظر لغزش دورتموند باشند تا شاید معجزه‌ای رخ دهد و آن‌ها برای یازدهمین بار پیاپی فاتح بوندس‌لیگا شوند.

حساب کاربری معروف ۴۳۳ در شبکه‌های اجتماعی، با انتشار تصاویری از قهرمانی‌های بایرن در فصل‌های گذشته نوشته است: آیا بایرن یازدهمین قهرمانی پیاپی خود را جشن می‌گیرد یا این روند به پایان راه نزدیک می‌شود؟

به گزارش مجاهدت از مشرق، بعد از یک دهه قهرمانی بلامنازع در بوندس‌لیگا، بایرن در آستانه از دست دادن قهرمانی در این رقابت‌هاست و این نتیجه دو شاهکاری مدیریتی در لندن و مونیخ است.

ابتدا در لندن مالکان جدید چلسی که دوست داشتند رد پای رومن آبراموویچ را در استمفوردبریج به طور کامل پاک کنند، تصمیم به اخراج توماس توخل گرفتند؛ مربی‌ای که ۱۸ ماه قبل با آبی‌ها قهرمان چمپیونزلیگ شده بود و اگرچه فصل را چندان خوب شروع نکرده بود، اما اوضاع آنقدر بد نبود که در میانه فصل شغلش را از دست بدهد.

از همان لحظه‌ای که توخل به عنوان یک گزینه آزاد مطرح شد، سایه او بر سر مربیان چند باشگاه بزرگ اروپایی افتاد؛ از تاتنهام و یوونتوس تا رئال و بایرن مونیخ به عنوان مشتریان او مطرح شدند و در نهایت این بایرنی‌ها بودند که زودتر از بقیه دست به کار شدند.

غول آلمانی که چند بار پیش از کنار رفتن مربیانش، مربی بعدی را معرفی کرده بود (پپ گواردیولا به جای یوپ هاینکس و کارلو آنچلوتی به جای پپ گواردیولا) این بار تصمیم گرفت برای اینکه توخل، گزینه‌ای که برای پایان فصل در نظر داشت را از دست ندهد، زود دست به کار شود و با اخراج سوال‌برانگیز یولیان ناگلزمان، مقطع پایانی فصل را با مربی سابق دورتموند ادامه بدهد؛ در مقطعی که هنوز بایرن در سه جام شانس قهرمانی داشت و زوج الیور کان و حسن صالح‌حمیدزیچ احتمالا از اینکه جلوی فاجعه را گرفته بودند، خودشان را مدیران لایقی می‌دیدند.

به ویژه اینکه بایرن در اولین دیدار با هدایت توخل، نمایش درخشانی مقابل دورتموند داشت و با پیروزی ۴-۲، بار دیگر صدر جدول را در اختیار گرفت.

اما واقعیت خیلی زود به بی‌رحمانه‌ترین شکل خود را به بایرنی‌ها نشان داد. شکست مقابل فرایبورگ در جام حذفی و کنار رفتن از چمپیونزلیگ با شکست برابر سیتی، عملا تنها بوندس‌لیگا را برای بایرن باقی گذاشت؛ جامی که مونیخی‌ها بردن آن را برای مربی‌شان نه یک دستاورد، که یک وظیفه می‌بینند.

شکست مقابل ماینتس در هفته بیست و نهم به نظر می‌رسید که بوندس‌لیگا را هم از دست بایرنی‌ها خارج کرده است، اما توقف دورتموند برابر بوخوم، بایرن را در فاصله چهار هفته به پایان فصل به صدر فرستاد تا یک بار دیگر سرنوشت در دست توخل و شاگردانش باشد.

هرچند بایرنی‌ها عادت نداشتند بازی‌های تیم‌شان در چهار هفته آخر را با استرس تماشا کنند و تنها اتفاق هیجان‌انگیز هفته‌های پایانی در سال‌های اخیر برای آنها، رونمایی از پیراهن‌های فصل بعد بود، اما باز هم به اینکه تیم‌شان فصل را بدون جام به پایان نرساند، راضی بودند.

اما در روز رونمایی از پیراهن‌های فصل بعد، فاجعه به بدترین شکل خود را به شاگردان توخل نشان داد. تیمی که با رفتن روبرت لواندوفسکی، جا نیفتادن سادیو مانه، مصدومیت مانوئل نویر و افت توماس مولر در این فصل به تیمی معمولی تبدیل شد، مقابل لایپزیش ۳-۱ شکست خورد تا در فاصله یک هفته تا پایان فصل، در انتظار لغزش دوباره دورتموند باشد.

مدیران بایرن در این فصل کم دچار اشتباه نشدند؛ از ماجرای ادامه‌دار جدایی لواندوفسکی و پیدا نکردن یک شماره ۹ مناسب تا حمایت نکردن از یولیان ناگلزمان و اخراج عجیب او اما اگر بایرن این فصل بدون جام بماند، هواداران مونیخی باید در لیست مقصران نام مالکان چلسی را هم بنویسند.