برلین

به گزارش مجاهدت از مشرق، این تیراندازی در یک مدرسه فنی‌ و حرفه‌ای در شهر کوچک «ایبن بورن» (Ibbenbüren) آلمان رخ داده است.

بر اساس اظهارات سخنگوی دادستانی شهر «مونستر» در نزدیکی شهر محل حادثه، این پسر نوجوان پس از ارتکاب به جرم با تماسی تلفنی خود را بدون هیچ مقاومتی تسلیم پلیس کرده است.

نتایج تحقیات اولیه نشان می‌دهد که این نوجوان، معلم را که روز حادثه در کلاس تنها بوده به وسیله سلاح سرد چاقو به قتل رسانده است. اگرچه انگیزه این قتل برای پلیس همچنان نامشخص است.

این حادثه در حالی رخ داده است که همزمان دانش‌آموز دیگری در غرب آلمان به دلیل برنامه‌ریزی برای یک کشتار جمعی در مدرسه خود در اِسن (Essen) منتظر برگزاری جلسه دادگاه محاکمه است.

به گفته دفتر دادستانی دولت آلمان، این دانش آموز برنامه ریزی کرده بود تا با استفاده از بمب‌های لوله‌ای (pipe bombs) معلم‌ها و دانش‌آموزان مدرسه خود را به قتل برساند و آن را یک حمله تروریستی تحت تاثیر راست‌گرایان افراطی جلوه دهد.

ماه گذشته، بیش از ۳ هزار نیروی نظامی و امنیتی آلمان در حمله به مخفی گاه‌های افراط گرایان در ۱۱ ایالت از ۱۶ ایالت این کشور، ۲۵ نفر از شخصیت‌های سابق ارتش آلمان را که جزو نیروهای راست افراطی و مخالف قانون اساسی بعد از جنگ جهانی دوم هستند، دستگیر کرد؛ افرادی که قصد داشتند به پارلمان این کشور حمله کرده و دست به کودتا بزنند.

طبق گزارش ها دو نفر از آن‌ها رهبر کلیدی این گروه راست افراطی بودند که از اعضای گروه افراطی «شهروندان رایش» (Reichsregierungen) بوده و مدت ها به دلیل انجام حملات خشونت آمیز و تئوری‌های توطئه‌شان تحت تعقیب پلیس آلمان قرار داشتند.

به دنبال انتشار این خبر، تحرکات راست‌گرایان افراطی در آلمان افزایش یافت. در این رابطه، یک مرد مسلح در شهر درسدن در شرق آلمان پس از کشتن یک زن ۷۰ ساله، با هجوم به یک داروخانه گروگان‌گیری کرد.

تنها چند روز پس از آن، یک مرد دو نگهبان زندان را در نزدیکی شهر «ماگدبورگ» گروگان گرفت.

نانسی فایزر وزیر کشور آلمان نیز از تصمیم دولت برلین برای محدودکردن و افزایش قوانین سختگیرانه در اختیار داشتن و حمل سلاح گرم در این کشور خبر داده بود.

همچنین پیش از این، آمارهای رسمی نشان از افزایش خشونت در جامعه آلمان داشتند. رسانه‌های آلمانی به نقل از مقامات این کشور و مراجع رسمی از جمله «اداره پلیس جنایی فدرال» به آمارهای تکان دهنده ای از میزان این حوادث خشونت‌بار اشاره کردند که در تمام سطوح جامعه آلمان اتفاق افتاده و همچنان در حال افزایش است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، حنیف غفاری طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: بدترین شرایط برای یک فرمانده، زمانی است که سرنوشت جنگ و صلح در دستان وی نباشد! مصداق بارز این گزاره، «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور ناتوان و سردرگم اوکراین است. طی هفته‌های اخیر، اضطراب زلنسکی نسبت به آینده جنگ اوکراین و سرنوشت خود و همراهانش در کی‌یف به نقطه اوج خود رسیده است، زیرا زمزمه‌های «معامله بر سر اوکراین» میان ناتو و روسیه که به صورت مشخص از سوی هنری کیسینجر استراتژیست کهنه‌کار امریکایی مطرح شده است، لحظه‌ای وی را آرام نمی‌گذارد. زلنسکی می‌داند پشت پرده لبخندهای وی به بایدن مقابل دوربین عکاسان خبری در کاخ سفید، حجم انبوهی از بی‌اعتمادی به واشنگتن و ناتو خودنمایی می‌کند. صورتبندی این مسئله چندان دشوار نیست!

زلنسکی مطابق دستور ناتو و وعده خاص اعضای پیمان آتلانتیک شمالی مبنی بر حمایت مطلق از کی‌یف، کشورش را به زمین بازی و خط مقدم نبرد امریکا- اروپا علیه روسیه تبدیل کرد. برخی کشورهای اروپایی از جمله فرانسوی‌ها به اوکراین وعده داده بودند که روسیه هرگز به پایتخت تا حتی مناطق شرقی اوکراین (لوهانسک و دونتسک) حمله نخواهد کرد و خیال وی بابت هرگونه لفاظی و شانتاژی علیه کاخ کرملین راحت باشد. حتی زمانی که بر دستگاه‌های امنیتی غرب مسجل شد که جنگ اوکراین نزدیک است، اعضای ناتو به زلنسکی وعده دادند که «حمایت مطلق» از وی و کشورش را در دستورکار قرار خواهند داد. اما به نظر می‌رسد نمادهای این «حمایت مطلق» یکی پس از دیگری در حال رنگ باختن هستند:

* مطالبه زلنسکی مبنی بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور با مخالفت رسمی سران ناتو مواجه شد.

* در جریان اعمال تحریم‌های انرژی علیه روسیه، برخی اعضای ناتو چه به صورت رسمی و چه غیر رسمی تحریم‌های جمعی اعلامی را دور زده و با مسکو وارد معامله شدند.

* استقرار سامانه پاتریوت امریکا در نقاطی خاص از میادین جنگ اوکراین، در عمل به صورت ناقص عملیاتی شد، زیرا زلنسکی در جریان سفر به واشنگتن دریافت که آموزش استفاده از این سامانه و حتی انتقال اجزای آن به داخل اوکراین ممکن نیست و فراتر از آن، هزینه استفاده احتمالی روسیه از موشک‌های بالستیک(در ازای استقرار سامانه پاتریوت امریکا) به مراتب بیشتر از فواید استقرار این سامانه ناقص امریکایی است !

* بر خلاف وعده‌های قبلی و صریح مقامات غربی، اوکراین رسماً باید عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا را فراموش کند، زیرا آتلانتیکی‌ها ریسک حضور کشوری که تبدیل به «زمین سوخته« شده را در بین خود نمی‌پذیرند، حتی اگر این کشور قربانی سیاست‌های خود آنها محسوب شود! فراتر از آن، اعضای اتحادیه اروپا نیز به لحاظ اقتصادی و روانی، حوصله پذیرش یک «کشور جنگ زده» را بین خود ندارند!

تجمیع موارد ذکر شده به وضوح نشان می‌دهد «ادامه جنگ» یا «انعقاد قرارداد صلح» هر دو یک بازنده مشترک دارد و آن «غربگرایان اوکراین» هستند! اخیراً امانوئل مکرون رئیس‌جمهور خام و ناتوان فرانسه در سخنانی اذعان کرده است که اوکراین باید عضویت در ناتو را فراموش کند، اما در عین حال فعلاً باید به جنگ علیه روسیه ادامه دهد تا شرایط لازم برای دیپلماسی و پایان دادن به جنگ به وجود آید! این سخنان مکرون نشان می‌دهد که زلنسکی و همراهانش حتی قدرت تعیین مختصات نقطه‌ای که کشورشان در آن قرار گرفته را نیز ندارند! فرمان صلح یا جنگ در اوکراین نه از کی‌یف، بلکه از پاریس، برلین، واشنگتن و لندن صادر می‌شود. این بدترین سرنوشتی است که یک کشور و سیاستمداران آن می‌توانند برای خود رقم بزنند. بهتر است غربگرایان اوکراین قبل از آنکه به رجزخوانی‌های از سر ناچاری خود در میدان جنگی که از سر ذوق پیوستن به ناتو در آن افکنده شدند ادامه دهند، کمی آثار و تبعات تن دادن به بازی در زمین واشنگتن و اتحادیه اروپا را مرور کنند. مسلماً در آینده‌ای نه چندان دور، نام زلنسکی در کتاب‌های تاریخ روابط بین‌الملل به کرات مورد استناد قرار خواهد گرفت، البته نه به عنوان یک قهرمان یا سیاستمدار با تدبیر! آیندگان زلنسکی را به عنوان سیاستمداری خواهند شناخت که چوب اعتماد به ناتو و غرب را بر پیکر و موجودیت کشور تحمیل کرد و چندپارگی اوکراین و عقبگرد آن در نظام بین‌الملل را به لبخند مقامات کاخ سفید و نوازش تحقیرآمیز کاخ الیزه و لندن فروخت! زلنسکی هم سیاستمداری ناتوان و هم تاجری ورشکسته است. کاش او یک «کمدین» باقی می‌ماند.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از آسوشیتدپرس، دولت آلمان در ادامه حمایت این کشور از اغتشاشات ایران، از تعلیق رسمی ضمانت‌های اعتباری و سرمایه‌گذاری خود در تجارت با تهران، خبر داد.

وزارت اقتصاد آلمان همچنین اعلام کرد که سایر «قالب‌های اقتصادی» از جمله گفتمان با ایران در حوزه انرژی را نیز به حالت تعلیق درآورده است.

ضمانت‌نامه‌های اعتبار صادراتی، شرکت‌های آلمانی را برابر ضرر و زیان ناشی از عدم پرداخت پول صادرات، مصون می‌دارد. ضمانت‌های سرمایه‌گذاری نیز از سرمایه‌گذاری‌های مستقیم شرکت‌های آلمانی مقابل مخاطرات سیاسی در کشورهایی که سرمایه‌گذاری در آنها انجام شده، محافظت می‌کند.

وزارت اقتصاد آلمان اعلام کرده که استفاده از این ابزارها برای پروژه‌های موجود در ایران، دهه‌ها معلق شده بود تا اینکه در نتیجه توافق ایران با قدرت‌های جهان از جمله آلمان بر سر برنامه هسته‌ای تهران، در مقطعی کوتاه از سال ۲۰۱۶ استفاده از این ابزارها رفع تعلیق شد. بنا به اعلام این وزارتخانه، در آن برهه برای تعداد معدودی از پروژه‌ها، ضمانت‌های مذکور اعطا یا تمدید شد اما از سال ۲۰۱۹ هیچ ضمانت جدیدی اعطا نشده است.

در بیانیه وزارت اقتصاد آلمان آمده که دولت برلین، حالا تصمیم گرفته تا تمام ضمانت‌ها را «به طور کامل» تعلیق کند و معافیت‌ها تنها در صورت وجود دلایل بشردوستانهِ مستند، قابل اعطا خواهد بود. به ادعای این وزارتخانه، حجم تجارت ایران و آلمان در سال ۲۰۲۱، در مجموع ۱.۷۶ میلیارد یورو (حدود ۱.۹ میلیارد دلار) و در ۹ ماه نخست سال جاری نیز ۱.۴۹ میلیارد دلار بوده است.

از زمان آغاز اغتشاشات در ایران، آلمان به همراه برخی از کشورهای غربی به رهبری آمریکا، در «جنگی ترکیبی» علیه جمهوری اسلامی، اقدام به حمایت از اغتشاشات کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، دفتر دادستانی فدرال آلمان پنجشنبه گفت: پلیس فرد مظنون را که یک شهروند آلمانی به نام کارستن ال است، روز چهارشنبه در برلین دستگیر کرد.

گفته می‌شود پلیس به همین منظور به آپارتمان و محل کار او و نیز محل کار یک فرد دیگر یورش برده است.

دادستان فدرال در بیانیه‌ای اعلام کرد: متهم مظنون به خیانت دولتی است. او در سال ۲۰۲۲ اطلاعاتی را که در جریان کارش به دست آورده بود با یک آژانس اطلاعاتی روسیه به اشتراک گذاشت.

سرویس اطلاعات خارجی آلمان در بیانیه‌ای جداگانه گفت که این کارمند به منظور انجام تحقیقات در بازداشت موقت قرار گرفته و دفتر محل کار او و یکی از دوستانش مورد تفتیش و جستجو قرار گرفته است.

مقامات آلمانی نسبت به افزایش احتمالی جاسوسی برای روسیه با توجه به درگیری کرملین با غرب در حالی که جنگ میان این کشور و اوکراین ادامه دارد، هشدار داده‌اند.

به گفته آژانس اطلاعات داخلی آلمان، دولت آلمان در ماه آوریل (فروردین) ۴۰ جاسوس روسیه را اخراج کرد.

برونو کال رئیس سرویس اطلاعات خارجی آلمان، در بیانیه‌ای اظهار کرد: سرویس اطلاعات خارجی آلمان، به محض اطلاع از احتمال بروز خیانت از سوی کارمندان خود، تحقیقات داخلی گسترده‌ای را آغاز کرد و هنگامی که این سوء‌ظن‌ها ثابت شد، دادستان‌های فدرال را فراخواند.

کال افزود: احتیاط در خصوص این پرونده امری حیاتی است، زیرا افشای جزئیات تحقیقاتی می‌تواند به حریف مزیتی برای آسیب رساندن به آلمان بدهد. وقتی حریف ما روسیه است، بنابراین با بازیگری روبه‌رو هستیم که باید بی‌رحمی و تمایل‌اش به خشونت را در نظر بگیریم.

کال ادامه داد: سرویس اطلاعات خارجی آلمان تا زمانی که دادستان‌های فدرال تحقیقات خود را به پایان نرسانند، جزئیات بیشتری در مورد این پرونده ارائه نخواهد کرد.

این پرونده چند روز پس از آن مطرح شد که اتریش اعلام کرد یک شهروند یونانی ۳۹ ساله را که مظنون به جاسوسی برای روسیه است، شناسایی کرده است.

آخرین باری که یک کارمند اطلاعاتی آلمان به جرم خیانت دستگیر شد، در سال ۲۰۱۴ بود. البته جرم او خیانت و فروش اسرار دولتی آلمان به سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده (سیا) بود. این مرد که مارکوس آر. نام دارد در سال ۲۰۱۶ به هشت سال زندان محکوم شد. در آن زمان و بر اثر این اتفاق، روابط گرم میان دو متحد نزدیک (آلمان و آمریکا) به سردی گرایید.