برنامه هسته ای ایران

شنبه گذشته مقامات ایرانی به رهبری «سید عباس عراقچی» وزیر امور خارجه ایران و مقامات آمریکایی به رهبری «استیو ویتکاف» فرستاده ویژه رئیس جمهور آمریکا با میانجی‌گری عمان در رم، پایتخت ایتالیا برای مرتبه دوم به‌طور غیرمستقیم گفت‌وگو کردند.

تاکنون، مقامات ایرانی از جمله عراقچی و مقامات آمریکایی از جمله «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا دور دوم گفت‌وگوهای غیرمستقیم بین ۲ کشور را مثبت ارزیابی کرده‌اند.

در همین راستا، «باراک راوید» خبرنگار اسرائیلی پایگاه خبری آمریکایی «آکسیوس» در گزارشی به نقل از مقامات ارشد آمریکایی نیز از «پیشرفت بسیار زیاد طرفین» در طول مذاکرات خبر داد.

این پایگاه خبری همچنین در گزارش خود ادعا کرد که وزیر امور خارجه ایران در طول این گفت‌وگوها پیشنهاد داده تا طرفین بر توافقی موقت در جهت «تمدید مهلت گفت‌وگوها» برای رسیدن «به توافقی جامع» موافقت کنند.

راوید مدعی شد: «ترامپ مهلتی ۶۰ روزه برای رسیدن به توافق جامع با ایران تعیین کرده است. در صورت عدم رسیدن به توافقی جامع، ممکن است آمریکا به‌طور مستقیم به ایران حمله کند، یا از حملات احتمالی اسرائیل به ایران حمایت کند.»

آکسیوس اذعان کرد که تاکنون ترامپ درباره «مهلتی ۶۰ روزه» سخن نگفته است.

به اذعان آکسیوس، نمایندگی ایران در سازمان ملل ادعای راوید درباره پیشنهاد وزیر امور خارجه کشورمان را رد کرده است. وزارت خارجه آمریکا نیز گزارش راوید را تأیید نکرده است.

با این وجود، خبرنگار اسرائیلی آکسیوس ادعا کرد: «عراقچی به ویتکاف گفت که با توجه به ماهیت فنی دقیق هر توافق هسته‌ای، تکمیل مذاکرات ظرف ۶۰ روز بسیار دشوار خواهد بود. ویتکاف به عراقچی گفت که فعلاً نمی‌خواهد درباره توافق موقت صحبت کند. در عوض، او می‌خواهد روی دستیابی به یک توافق جامع در ۶۰ روز تمرکز کند.»

یک منبع آگاه نیز به آکسیوس گفت: «ویتکاف در ادامه به عراقچی گفت که در صورت موافقت طرفین روی ناممکن بودن رسیدن به توافقی جامع در مهلت تعیین شده، به توافق موقت فکر خواهد کرد.»

پایگاه خبری در ادامه به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی گزارش کرد: «عراقچی و ویتکاف در طول گفت‌وگوهای رم به پیشرفت‌های بسیاری دست پیدا کردند.»

ارزیابی مثبت همه طرفین از مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا

آکسیوس همچنین با اشاره به اظهارات اخیر وزیر امور خارجه ایران در طول سفر خود به پکن نوشت: «عراقچی روز چهارشنبه در جریان سفر به پکن رفت که ایران و آمریکا به درک بهتری درباره اصول توافق احتمالی دست یافته‌اند و اکنون فرصتی برای پیشرفت وجود دارد.»

پایگاه خبری همچنین با اشاره به بیانیه وزارت خارجه عمان پس از پایان دور دوم گفت‌وگوهای غیرمستقیم بین ایران و آمریکا گزارش کرد: «وزارت خارجه عمان در بیانیه‌ای پس از این مذاکرات اعلام کرد که طرف‌ها برای ورود به مرحله بعدی مذاکرات توافق کردند. بر اساس بیانیه عمان، ایران و ایالات متحده توافق کردند که بر روی یک توافق عادلانه، بادوام و الزام آور کار کنند که تضمین کند ایران به طور کامل عاری از سلاح های هسته‌ای و تحریم‌ها و حفظ توانایی خود برای توسعه انرژی هسته ای صلح آمیز است.»

دور سوم گفت‌وگوها و اولین نشست فنی ایران و آمریکا روز شنبه برگزار خواهد شد

آکسیوس در ادامه نوشت: «مذاکره کنندگان در سطح فنی روز شنبه بار دیگر در عمان برای دور اول مذاکرات فنی دیدار خواهند کرد. این اولین باری خواهد بود که طرفین درباره محدودیت‌های واقعی که ایالات متحده می‌خواهد بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال شود، به‌ویژه زمانی که صحبت از غنی‌سازی اورانیوم به میان می‌آید، گفتگو خواهند کرد.»

پایگاه خبری آمریکایی همچنین ادعا کرد: «احتمالا پس از پایان یافتن نشست فنی ایران و آمریکا، عراقچی و ویتکاف با یکدیگر دیدار کنند.»

این ادعا درحالی است که طبق اظهارات «اسماعیل بقایی» سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران، پس از پایان نشست فنی- کارشناسی ایران و آمریکا در عمان، دور سوم گفت‌وگوها مثل گذشته به‌طور غیرمستقیم برگزار خواهد شد.»

نقش آژانس در توافق احتمالی بین ایران و آمریکا

آکسیوس در ادامه با اشاره به دیدار ویتکاف با «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نوشت: «در صورت دستیابی به توافق، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی احتمالاً هرگونه نظارت و راستی‌آزمایی تأسیسات هسته‌ای ایران را رهبری خواهد کرد.»

گروسی نیز اخیرا به خبرنگاران گفت که «گفت‌وگوهای بین ایران و آمریکا جدی است. در لحظات حساسی قرار داریم.»

همانطور که پیشتر گزارش شد، روز شنبه (۶ اردیبهشت)، دور سوم گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا و نشست کارشناسی- فنی ۲ کشور در عمان برگزار خواهد شد.

هیأت مذاکره کننده ایرانی توسط وزیر امور خارجه ایران و هیأت آمریکایی توسط فرستاده ویژه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا رهبری خواهد شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از المیادین، رسانه‌های عبری زبان به نقل از ایهود اولمرت نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی گزارش دادند: اسرائیل نه قدرت و نه امکانات لازم برای نابود کردن برنامه هسته‌ای ایران را ندارد.

وی افزود: لاف زدن‌های نتانیاهو در این خصوص بخشی از راهبرد رسانه‌ای وی برای منحرف کردن افکار عمومی از مشکلاتش است.

پیشتر نیویورک‌تایمز به نقل از چند مقام آمریکایی اعلام کرد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا صراحتاً به تل آویو اعلام کرده که از هیچ‌گونه حمله‌ای به ایران حمایت نخواهد کرد.

این مقامات آمریکایی که نیویورک تایمز به نامشان اشاره نداشته است اعلام کردند: ترامپ این تصمیم را در چارچوب تلاش برای مذاکره با تهران اتخاذ کرده است؛ موضوعی که نشان می‌دهد محاسبات تل‌آویو و شخص نتانیاهو درباره همراهی آمریکا با طرح‌های نظامی‌اش، بیش از آنکه واقع‌بینانه باشد، بر پایه توهمات سیاسی بوده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد الخلیفی، وزیر مشاور در امور خارجی قطر، در گفت‌وگو با خبرگزاری تاس اعلام کرد که دوحه در چارچوب تلاش‌ها برای میانجی‌گری میان ایران و آمریکا بر سر برنامه هسته‌ای تهران، با روسیه تماس‌هایی داشته است.

الخلیفی در پاسخ به پرسشی درباره گفت‌وگوهای مقامات قطری و روسی درباره برنامه هسته‌ای ایران گفت: «قطر در سال‌های اخیر همواره نقش برجسته‌ای در میانجی‌گری میان آمریکا و ایران ایفا کرده است و در این مسیر با دیگر بازیگران منطقه‌ای، از جمله روسیه، برای حمایت از راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز از طریق گفت‌وگو و دیپلماسی، هماهنگی داشته است.»

وی به جزئیات بیشتری در این زمینه و اینکه این تماسها در چه سطحی بوده اشاره نکرده است.

وی همچنین از گفت‌وگوهای اخیر هیأت‌های ایرانی و آمریکایی در عمان استقبال کرد و افزود: «امیدواریم این مذاکرات به توافقی پایدار منجر شود که امنیت، ثبات و صلح منطقه را تقویت کرده و افق‌های تازه‌ای برای همکاری و گفت‌وگو در سطح منطقه بگشاید.»

دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین نیز روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: روسیه آماده است هر کمکی که لازم باشد برای یافتن راه حل دیپلماتیک برای برنامه هسته‌ای ایران انجام دهد.

ایران و آمریکا شنبه گذشته مذاکرات غیرمستقیمی را در عمان با محوریت برنامه هسته‌ای ایران برگزار کردند. عمان در این مذاکرات نقش میانجی را ایفا کرد. ایران با عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه، و آمریکا با استیون ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور ایالات متحده، در این رایزنی‌ها حضور داشتند.

وزارت امور خارجه ایران این مذاکرات را «سازنده» و در فضایی «آرام» توصیف کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد ایمانی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:

خبرها می‌گویند فضای مذاکرات غیرمستقیم در عمان مثبت بوده است: طرف آمریکایی، نه حرفی از توانمندی‌های نظامی و نفوذ منطقه‌ای ایران به میان آورده و نه سخنی درباره برچیدن برنامه هسته‌ای گفته است؛ بلکه صرفا اظهار کرده که نمی‌خواهد ایران سلاح بمب اتمی داشته باشد.

– سخنگوی وزارت امور خارجه: در مکاتبات، چیزی غیر از موضوع هسته‌ای نبود. دستورکار فقط موضوع هسته‌ای و رفع تحریم‌ها بود.

– بیانیه کاخ سفید: مذاکرات، بی‌نهایت مثبت و سازنده بود.

– دونالد ترامپ: گفت‌وگوها با ایران درباره برنامه هسته‌ای‌ در مسیر خوبی پیش می‌رود. تا مذاکرات به پایان نرسیده، هیچ چیز اهمیت ندارد. اما فکر می‌کنم اوضاع خوب پیش می‌رود.

– روزنامه وال استریت ژرونال: هیئت ایرانی در مذاکره با طرف آمریکایی، خواسته‌های زیر را مطرح کرده است: دسترسی به میلیاردها دلار دارایی بلوکه ‌شده، کاهش محدودیت‌ها بر صادرات نفت، کاهش سریع تحریم‌های هسته‌ای.

چشم‌انداز مذاکرات چگونه است؟ روند مذاکرات روز شنبه در عمان را چگونه باید تحلیل کرد؟ عقب‌نشینی از سر ناچاری آمریکا؟ امکان‌پذیر بودن توافق؟ یا عملیات فریب ترامپ، در عین خالی بودن دست او؟

۱- ترامپ در یادداشت اجرائی دو ماه قبل، راهبرد کلان خود را بازگو کرد؛ اینکه ایران نباید برنامه هسته‌ای داشته باشد، و قدرت نظامی (موشکی) و نفوذ منطقه‌ای‌اش هم باید مهار شود. حتی ویتکاف نماینده ویژه او در مذاکرات هم قبل از عزیمت به مسقط گفت: «اگر ایران از برچیدن برنامه هسته‌ای خودداری کند، موضوع را به رئیس‌ جمهور ارجاع خواهم داد تا تعیین کند چگونه جلو برویم». اما معلوم بود که ایران، زیر بار مذاکره فراهسته‌ای نمی‌رود و حال آنکه ترامپ یاغی در برابر دیگر کشورها و حتی متحدان اروپایی، نیازمند مذاکره با ایران است و به همین علت به شرط‌گذاری ایران درباره غیرمستقیم بودن مذاکرات و محدود بودن آن به موضوع هسته‌ای تن داد. در وضعیت فعلی جهان، هر کشوری بیشتر تسلیم باشد، ترامپ بیشتر بی‌اعتنایی می‌کند، چنان که گفت: «ما تعرفه سنگینی بر اروپا وضع کردیم. حالا می‌خواهند مذاکره کنند، اما تا وقتی سالانه مبلغ زیادی به ما پرداخت نکنند، مذاکره‌ای در کار نخواهد بود» عقب‌نشینی ترامپ از موضع قبلی در مقابل ایران، بار دیگر اقتدار کشور ما را برخلاف برخی القائات نشان می‌دهد. در عین حال باید عنایت داشت که نفس مذاکره با ایران، امتیاز مهمی برای دولت ترامپ است؛ چه اینکه او قبلا توافق آمریکا و پنج دولت دیگر با ایران (تضمین شده از سوی شورای امنیت) را نقض کرده و بنابراین طرف محکوم، متخلف و بدهکار ماجراست. از این مجرمیت، نباید به سادگی گذشت.

۲- چشم‌انداز مذاکرات را چگونه باید دید؟ حتما باید میان توافق خوب و بد فرق گذاشت و به هیچ وجه، مانند برجام، در تله توافق بد نیفتاد. تمام دیپلمات‌ها در دنیا بر غیرقابل اعتماد بودن ترامپ اتفاق نظر دارند. آمریکا، ذاتا رژیم عهدنشناسی است اما ترامپ، از همه رؤسای جمهور آمریکا، بدعهدتر و غیرقابل اعتمادتر است. او خود، این واقعیت را بهتر از همه می‌داند، به علاوه اینکه نقض توافق برجام را هم در کارنامه دارد. بنابراین در مقابل ایرانِ طلبکار، در موضع پایین قرار گرفته است. ترامپ، هر چند باج خواهی حداکثری می‌کند و پنهان هم نکرده، اما برای اینکه مذاکرات شکل بگیرد، به چهار چوب‌بندی ایران تن داده است. او می‌خواهد ایران را به مذاکره و توافق (محدود) آلوده کند، تا سپس بتواند منویات بعدی را با گروگان گرفتن توقع دولت ایران (لغو تحریم‌ها) پیش ببرد. این، همان عملیات فریبی است که دولت اوباما با دولت روحانی ترتیب داد.

۳- آقای روحانی، ادعا کرده بود همه تحریم‌های مالی و بانکی و اقتصادی، با توافق هسته‌ای و در روز اجرای آن، یک‌جا لغو می‌شود. اما بعدا پای تعهدات پنهان به FATF و توافق آب و هوائی پاریس (محدودیت استفاده از سوخت فسیلی در نیروگاه‌ها) به میان آمد و ادعا کردند تحریم‌ها لغو نشده، چون برجام ۲ و ۳ درباره توانمندی موشکی و نفوذ منطقه‌ای پذیرفته نشده است! آقای ظریف پس از واگذاری همه امتیازات نقد و غیرقابل برگشت هسته‌ای ظرف دو ماه، خواستار نامه‌های اطمینان‌بخش وزارت خارجه آمریکا به شرکت‌های سرمایه‌گذاری بود که به خاطر تمایل همکاری با ایران، تهدید می‌شدند. آقای ظریف اذعان داشت که ۲۰ ماه پس از اجرای برجام، امکان افتتاح یک حساب بانکی در لندن وجود ندارد؛ و هواپیمای او در مونیخ، با مشکل عدم ارائه سوخت مواجه شد؛ چرا که تحریم‌های آمریکا برقرار بود. قرار بود اعتبار پاسپورت ایرانی احیا شود، اما دولت اوباما در دوره ماه عسل توافق، تحریم‌های ویزا و آیسا و سیسادا را با کمک کنگره به اجرا گذاشت و حتی در رفتاری توهین‌آمیز، به آقای حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر آقای روحانی که به عنوان نماینده کشورمان در سازمان ملل (نیویورک) معرفی شده بود، ویزا نداد.

۴- تیم مذاکره‌کننده ما با مدیریت آقای ظریف، به اعتبار فشار رئیس دولت وقت و برخی مدعیان اعتدال و اصلاحات، برای توافق شتابزده عمل می‌کرد؛ تا جایی که وزارت خارجه، کمپینی از هنرمندان را با عنوان هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست (هر توافقی بهتر از عدم توافق است) به راه انداخت. و این در حالی بود که باراک اوباما و جان کری می‌گفتند «توافق نکردن، بهتر از توافق بد است». این مواجهه نامتوازن، به قدری حیرت‌آور بود که وب‌سایت رادیو فرانسه ۱۹ مهر ۱۳۹۲ نوشت: «ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. بر پایه این جمع‌بندی، اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر می‌کند و در همان حال، قیمت فروش را کمتر خواهد کرد».

۵- نتیجه این عدم توازن، انعقاد توافقی بد از ابعاد مختلف برای ایران بود و موجب شد دولت وقت ما، از سوی اشرار کلاهبردار غربی، گروگان گرفته شود. در حالی که کمیسیون ویژه بررسی برجام پس از ۴۴ روز بررسی با حضور صاحب‌نظران حقوقی و اقتصادی، بانکی، دیپلماتیک و هسته‌ای، نسبت به آسیب‌های بزرگ در متن توافق هشدار داده بود، مجلس نُهم تحت فشار دولت و انتظارات نابجای ساخته شده در فضای افکار عمومی، برجام ظرف ۲۰ دقیقه به تصویب کرد. اما در مقابل، کنگره در آمریکا موضع رادیکال‌تر خود را که ابزار چانه‌زنی دولت اوباما بود، حذف کرد و به جای تصویب و تایید توافق به مثابه چک سفید امضا، قانون اینارا به تصویب رساند. طبق قانون«اینارا»، دولت آمریکا باید هر چهار ماه یک بار درباره پایبندی ایران به تعهداتش به کنگره گزارش می‌داد تا هر ۴ ماه یک بار، تحریم ‌ها مجددا تعلیق یا احیا شود. مفهوم دیگر این روند، ریسک بالای همکاری شرکت‌های خارجی با ایران بود و به همین علت هم وعده جذب ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی (یا حتی یک چهلم این رقم یعنی ۵ میلیارد دلار) عملی نشد.

۶- اتفاق بد بعدی، عنوان‌بندی و زمان اجرای تعهدات طرفین بود. تمام تعهدات ایران، با سخاوتمندی و ساده‌دلی دولت روحانی، دو ماه قبل از «روز رسمی اجرای برجام» انجام شد و پس از آن، دولت و وزارت خارجه ما با دست تُهی، چندین سال در حالت تعلیق و انتظار و دیپلماسی التماسی بود تا طرف غربی گوشه‌ای از وعده‌های خود را اجرا کند. هر قدر تعهدات ما روشن، نقد و غالبا برگشت‌ناپذیر بود، تعهدات طرف مقابل، مبهم و نسیه و برگشت‌پذیر تدوین شده بود.

۷- چالش بزرگ بعدی، کیفیت تضمین توافق بود. طرف غربی با رندی، مکانیسم ماشه را در برجام تعبیه کرد تا هر وقت اراده کرد با بهانه‌جویی بتواند حتی رای وتوی چین و روسیه را هم در شورای امنیت را دور بزند و تحریم‌های این شورا علیه ایران را یک‌جا برگرداند! همین حالا در حالی که برجام و حقوق ایران در آن، توسط آمریکا و اروپا پایمال شده، طرف ارپایی، کشورمان را به استفاده از مکانیسم ماشه تا مهر ماه ۱۴۰۴ که دوره برجام تمام می‌شود و تحریم‌ها باید در این مقطع برداشته شود، تهدید می‌کند! ادعا می‌شد قطعنامه ۲۲۳۱، تضمین برجام خواهد بود اما مکانیسم ماشه به علاوه قلدری آمریکا و تروئیکای اروپایی نشان داد که برجام در زمینه لغو تحریم‌ها هیچ تضمینی ندارد و حال آنکه نیاز دولت روحانی به توافق، واگذاری پیشاپیش همه امتیازها، و قبول مکانیسم ماشه، تضمین‌های معتبر درباره تعهدات طرف ایرانی بود. علاوه‌بر اینها، پیش‌بینی هیچ جبران خسارتی در صورت بدعهدی نشده بود و سازوکار ماشه نیز چنان که گفته شد صرفا به نفع طرف غربی عمل می‌کرد.

۸- اکنون، تجربه عبرت‌آموز و خسارت‌بار برجام، پیش روی همه ما به‌ویژه تیم مذاکره‌کننده، به مدیریت آقای عراقچی است. آن تجربه خسارت‌بار، موجب عقبگرد پرهزینه برنامه هسته‌ای شد؛ پسرفت در تولید برق هسته‌ای و غیرهسته‌ای را به کشور تحمیل کرد، رشد اقتصادی را به عقب راند، تعطیلی هشت هزار کارخانه به علاوه رکود تورمی سنگین را به دنبال داشت و اقتصاد قدرتمند ایران به عنوان هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان را نسبت به اخم و لبخند دشمان غدّار، شرطی‌سازی کرد.

۹- انکار واقعیت و خوش‌خیالی به جای هوشمندی و درایت، واقعیت را تغییر نمی‌دهد. ترامپ، قاتل شهید سلیمانی و نقض‌کننده توافق برجام است. او، این مدل را توسعه داده و حالا از متحدان اروپایی و اوکراین و کانادا و دانمارک و عربستان و… هم باج‌خواهی می‌کند. توافق با چنین شخصیت مذبذب، آشفته، متوهم، خودشیفته و در عین حال سست عنصر و ضعیفی، از بنیان سست و نامعتبر است. با او باید زبان اقتدار و طلبکاری سخن گفت، و ضمنا توجه داشت که برنامه هسته‌ای ایران برخلاف ادبیات مقامات آمریکایی، تهدیدی برای آنها نیست. چه اینکه دو دهه بازرسی سختگیرانه و استثنایی آژانس، عدم انحراف این برنامه را ثابت کرده است. ضمن اینکه حتی اگر ایران بتواند یک یا چند بمب اتمی هم تولید کند، در برابر چند ده هزار بمب اتمی آمریکا و متحدانش، تهدیدی محسوب نمی‌شود.

۱۰- اقتدار واقعی ایران، در قدرت نظامی و نفوذ منطقه‌ای کشورمان است که از اتحاد و ایمان ملی ریشه گرفته است. طرف آمریکایی از همین مؤلفه‌های قدرتی می‌ترسد که کاخ سفید را در منطقه به ضعف کشانده است. دو ماه قبل، خبرنگار آمریکایی از ترامپ پرسید: «ایران ضعیف شده، چرا به تاسیسات هسته‌ای‌اش حمله نمی‌کنید!؟» اما ترامپ، در حالی که نتانیاهو در کنارش نشسته بود، پاسخ داد: «ممنونم که این را می‌گویی! اما ایران در حال حاضر، نه‌تنها ضعیف نیست، بلکه آنها بسیار قدرتمند هستند.» قدرت نظامی اطلاعاتی و موشکی ایران بود که آمریکا را برای اولین بار در ۸۰ ساله پس از جنگ جهانی دوم (در عین‌الاسد/ و در موشکباران پایگاه‌های فوق امنیتی اسرائیل، با وجود پدافند چند لایه) تحقیر کرد. دولت‌های مختلف آمریکا در پوشش اظهار نگرانی نسبت به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، درواقع دنبال محدود کردن «قدرت دفاعی، نفوذ منطقه‌ای بازدارنده، و قابلیت پیشرفت اقتصاد بزرگ ایران» هستند. بنابراین، حتی اگر وعده‌ای برای جوش خوردن توافق هسته‌ای بدهند، صرفا عملیات فریبی برای آلوده‌سازی و به تله انداختن ایران است. هدف مهم حریف از مذاکره، شکستن انسجام و اتحاد ملت ما به عنوان سرچشمه اقتدار ایران است.