منابع آمریکایی افشا کردند که ایالات متحده استقرار نوعی بمب اتمی دقیقتر خود را در پایگاههای ناتو در اروپا سرعت بخشیده است.
به گزارش مجاهدت از مشرق، منابع دیپلماتیک آمریکا افشا کردند که همزمان با تشدید تنش با روسیه، ایالات متحده استقرار نوعی از بمب اتمی دقیقتر خود را در پایگاههای ناتو در اروپا سرعت بخشیده است.
به نوشته وبگاه «پولیتیکو» دو دیپلمات آمریکایی گفتند که در جریان نشست اخیر ناتو در بروکسل به متحدان ناتو گفته شده که استقرار بمب ارتقا یافته «بی-۶۱» که در ابتدا برای بهار آینده برنامه ریزی شده بود، اکنون برای دسامبر امسال برنامه ریزی شده است.
این گزارش حاکیست، پیام ارسال بمبها در دسامبر ممکن است بیشتر متوجه متحدان اروپایی باشد که به ویژه برابر مسکو احساس آسیب می کنند.
«تام کولینا» مدیر سیاستگذاری گروه خلع سلاح در آمریکا گفت: «حدس من این است که هدف این بمبها بیشتر ناتو است تا روسیه.»
کولینا همچنین هشدار داد که هرگونه حرکت مرتبط با بمب اتمی هر چند کوچک باشد ، میتواند عواقب ناخواستهای داشته باشد. وی گفت: «این میتواند تشدید کننده باشد. خواهیم دید.»
گفته شده است که این اقدام با توجه به افزایش حجم و مقیاس لفاظیهای اتمی روسیه علیه ناتو و اعضای آن بوده است. بی-۶۱ خانوادهای از بمبهای اتمی است که اولین بار اوایل دهه شصت میلادی ساخته شد و در ابتدا در آزمایشهای اتمی زیرزمینی در «نوادا» به نمایش درآمد.
دهها نسخه در طول دهه ها توسعه یافتهاند. برنامه ۱۰ میلیارد دلاری تمدید حیات بمب اتمی بی-۶۱ توسط وزارت انرژی آمریکا مدیریت میشود و قرار است جایگزین چندین نسخه قبلی از جمله حدود ۱۰۰ بمب ذخیره شده در پایگاههای هوایی در آلمان، ایتالیا، بلژیک، هلند و ترکیه شود.
نوع جدید همچنین به گونهای طراحی شده است که هواپیماهای بمبافکن و جنگندههای ایالات متحده و متحدان از جمله بمبافکن های «بی-۲» ، و جنگندههای «اف-۱۵»، «اف-۱۶»، «اف-۳۵» و «تورنادو» همگی قادر به حمل این سلاح باشند. نیروی هوایی آمریکا در اکتبر ۲۰۲۱ پروازهای آزمایشی را برای حمل بمب اتمی در جنگنده اف-۳۵ انجام داد.
نیروی هوایی آمریکا چندی با همکاری «آزمایشگاه ملی سندیا» برای نخستین بار اقدام به پرتاب بمب اتمی ب-۶۱ با جنگندههای «اف-۳۵ »کرد. بمب پرتاب شده شامل اجزای غیر اتمی بود.اصابت بمب به هدف تعیینشده نزدیک به ۴۲ ثانیه زمان برده است.
منبع: فارس
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
گروه دفاعی امنیتی دفاعپرس: کنترل تسلیحات هستهای برای مهار رقابت تسلیحاتی و تنظیم زرادخانههای دو کشور بزرگ دارای سلاح هستهای، روسیه (شوروی سابق) و ایالات متحده آمریکا ضروری بود؛ البته کنترل تسلیحات از طریق شفافیت بیشتر و محدودیتهای راستیآزماییشده و در برخی موارد تأییدنشده، به تنشزدایی بینالمللی کمک کرده و منجر به کاهش قابل توجه زرادخانههای هستهای روسیه و ایالات متحده، به ویژه پس از جنگ سرد شده است.
با وجود این، زرادخانههای روسیه و ایالات متحده آمریکا همچنان از نظر تعداد کلاهکهای هستهای و سامانههای مربوطه بسیار زیاد هستند و آمار از وجود بیش از ۹۰ درصد ذخایر جهانی در این دو کشور حکایت میکند. علاوه بر این دیپلماسی کنترل تسلیحات هستهای روسیه و ایالات متحده از زمان مذاکرات پیمان کاهش تسلیحات استراتژیک جدید در سال ۲۰۱۰ (استارت جدید) به بنبست رسیده است.
براساس آنچه موسسه تحقیقاتی صلح استکهلم منتشر کرده، ساختار کنترل تسلیحات موجود در سالهای اخیر بهویژه از طریق فروپاشی پیمان نیروهای هستهای میانبرد (INF) در سال ۱۹۸۷ در سال ۲۰۱۹ بیشتر فرسوده شده است؛ تحولات اخیر شامل درخواستهایی برای کنترل تسلیحات چندجانبه بوده که منعکسکننده نقش فزاینده سایر کشورهای مجهز به سلاح هستهای است.
انتهای پیام/ 231
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
روسیه با آزمایش موشک قاره پیمای جدید خود به نام “سارمات”، یک گام مهم در جهت نوسازی ناوگان موشک های بالستیک قاره پیمای خود برداشت که این مسئله نشان دهنده تداوم اهمیت موشکهای بالستیک در دنیای امروز است.
به گزارش مجاهدت از سرویس دفاع و امنیت مشرق، طی روزهای گذشته و در خلال جنگ روسیه و اوکراین که بخش زیادی از جهان غرب را درگیر خود کرده است، یگان استراتژیک موشکی روسیه سامانه موشک قاره پیمای “سارمات” که در این کشور با کد RS-۲۸ شناخته می شود را مورد تست عملیاتی قرار داد. در این آزمایش، موشک مورد نظر از شمال غربی روسیه پرتاب و به اهدافی در شرق دور روسیه اصابت کرد. با توجه به اینکه این موشک قرار است در آینده به عنوان یکی از اصلی ترین سلاح های بالستیک برد بلند در جهان فعالیت کند و در عین حال جایگزین یک موشک معروف و ترسناک از دوره شوروی سابق شود، لازم است توضیحات دقیق تری در خصوص این سامانه و تاثیرات آن، برای علاقمندان بیان شود. قبل از پرداخت به سارمات، باید قدری در تاریخ به عقب برویم.
بیشتر بخوانید:
جاسوسان پرنده ارتش آمریکا به تماشای آنلاین رزمایش سپاه نشستند/ هواپیمای ویژه ایالات متحده به دنبال جزییات لانچرهای جدید ایران +عکس
جاسوسهای پرنده آمریکا با کدام تجهیزات ویژه به مرزهای ایران آمدند؟ / تکرار افتضاح «Hainan» پس از ۱۵ سال +عکس
قدرت نمایی روسیه با آزمایش موشک قاره پیمای سارمات/ صنایع فولاد آزوفستال؛ دژ زیرزمینی بندر ماریوپل/ پوتین دستور محاصره کامل کارخانه فولاد را صادر کرد +نقشه و تصاویر
در دوره شوروی سابق، توجه و اهمیت زیادی برای موشک های بالستیک قاره پیما برای ماموریت حمل تسلیحات اتمی لحاظ شده بود. یکی از مهم ترین تسلیحات توسعه یافته در آن دوره که حقیقتا باعث نگران آمریکا و ناتو بود، موشکی موسوم به R۳۶ است که این موشک در مدل اولیه توسط پیمان ناتو با کد SS-۹ در مدل R ۳۶M با کد SS-۱۸ ملقب به “شیطان” شناخته می شد. این موشک ها بیش از ۳۰ متر طول و در حدود ۳ متر قطر داشته و در زمان پرتاب وزن کلی موشک به حدود ۲۱۰ تن می رسیده است.
موشک قاره پیمای SS-۱۸ ساخت شوروی سابق
نگاهی به مشخصات محموله رزمی این موشک خصوصا در مدل M نشان می دهد که چرا این موشک همچنین لقبی را از ناتو دریافت کرد. این موشک توانایی حمل ۱۰ سرجنگی اتمی مستقل هر کدام به قدرت ۵۵۰ تا ۷۵۰ کیلوتن را داشته و یا در سناریوی حمل یک سرجنگی امکان حمل محموله ای با قدرت تخریبی ۲۰ مگاتن را داشت. این توانایی در کنار بردی در حدود ۱۶ هزار کیلومتر را داشت. این توانایی حمل قابل توجه این موشک را بدل به سنگین ترین موشک بالستیک قاره پیما در جهان کرد. مدل های دیگری هم بر اساس این خانواده توسعه پیدا کردند که در آنها بحث هایی مثل افزایش دقت مورد توجه قرار گرفته و بر اساس میزان سر جنگی قابل حمل بردی در حدود ۱۱ هزار کیلومتر نیز دارند. سیستم پیشران این موشک ها موتورهای سوخت مایع دو مرحله ای RD ۲۵۰ بوده و نحوه پرتاب آنها نیز از سیلوهای زیر زمینی بوده است.
روسها عمده موشک های سری R۳۶ خود را از خدمت خارج کرده و برخی از آنها نیز در نقش حامل های فضایی با قابلیت حمل محموله هایی به وزن بیش از ۴ تن تغییر کاربری داده شدند. اما جایگزین اصلی این موشک بزرگ در خدمت روسها، “سارمات” است که در حال ورود به خدمت در روسیه است.
سارمات؛ یک سلاح ویژه برای حمل هایپرسونیک های اتمی
درباره موشک بالستیک قاره پیمای جدید روسها شاید اولین مسئله قابل توجه، حداقل برای مخاطبان ایرانی لقب این موشک یعنی عبارت سارمات باشد. این عبارت برگرفته از اقوام سَرمَت است که در سده های ۴ و ۵ قبل از میلاد مسیح در مناطق جنوبی روسیه و اوکراین امروزی و در اروپا زندگی می کردند و تبار ایرانی داشتند. این اقوام دارای نزدیکی زیادی به اقوام ماد، پارس و پارتی ها داشته و زبان آنها نیز دارای شباهت های زیادی به زبان اوستایی بوده است.
اولین آزمایش عملیاتی موشک سارمات از پایگاه پلستسک
اما به سراغ مشخصات کلی این موشک برویم. سارمات یک موشک بالستیک قاره پیما با وزنی در حدود ۲۰۸ تن، طول ۳۵ متر و قطر ۳ متر است. این موشک بالستیک سنگین وزن، برای رسیدن به برد نهایی خود یعنی ۱۸ هزار کیلومتر از سیستم سوخت مایع بهره برده و موتورهای مرحله اول آن از مدل RD ۲۷۴ برگفته شده است. امور طراحی این موشک قاره پیما توسط دفتر دفتر طراحی موشکی Makeyev در روسیه انجام شده است. نکته جالب این که سازمان ناتو به این موشک لقب “شیطان ۲ ” داده است. این موشک با این مشخصات بعد از عملیاتی شدن، سنگین ترین موشک بالستیک قاره پیمای عملیاتی جهان خواهد بود.
موشک سارمات در جریان آزمایش های اولیه مربوط به پرتاب گر زیر زمینی
این موشک ها از سیستم هدایت ترکیبی شامل سیستم اینرسیایی و سامانه مکان یابی ماهواره ای گلوناس بهره می برند. در حوزه محموله رزمی باید گفت که این موشک توانایی حمل ۱۰ سر جنگی جدا شونده سنگین و یا ۱۵ سر جنگی سبک در وزن های مختلف از نوع اتمی را دارد. در عین حال گفته شده است که موشک سارمات توانایی حمل تعداد نامشخصی از حامل های هایپرسونیک سری آوانگارد را دارد. موشک های این سری به مانند خانواده R۳۶ از سیلوهای زیر زمینی پرتاب می شوند.
نمایی از لحظات اولیه فعال شدن موتور موشک سارمات در آزمایش اخیر
موشک سارمات از سال ۲۰۰۹ میلادی در حال توسعه است و برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی رییس جمهور روسیه، از این سلاح در کنار ۵ سلاح دیگر به عنوان ۶ سامانه رزمی جدید و استراتژیک این کشور نام برد. این موشک چندین مرحله آزمایش مربوط به سیستم های پیشران خود را پشت سر گذاشته و آزمایشی که چند روز قبل انجام شد اولین شلیک آزمایشی کامل این موشک بوده است.
آزمایش موشکی روسها و حضور جاسوس معروف آمریکایی برای رصد سارمات
آزمایش موشکی اخیر روسها از یک سایت پرتاب موشکی و آزمایش های فضایی به نام پلستسک در استان آرخانگلسک در شمالغربی روسیه انجام شده و موشک و سرهای جنگی آن به اهداف در شبه جزیره کامچاتکا در شرق دور روسیه اصابت کردند. معمولا موشک های روسی در این فاز پروازی از غرب به شرق این کشور پرتاب شده و در بسیاری از موارد برد نهایی مورد آزمایش قرار نمی گیرد.
اما نکته جالب در خصوص آزمایش روسها حضور دو فروند از جاسوس های پرنده آمریکایی از هواپیماهای سری RC-۱۳۵S Cobra Ball در نزدیکی مرزهای شرق روسیه است. این هواپیماها به صورت تخصصی برای رصد آزمایش های موشکی توسعه پیدا کرده اند و در خدمت نیروی هوایی آمریکا تنها ۳ فروند از آنها حضور دارد. این هواپیمای آمریکایی البته سابقه حضور گسترده در اطراف مرزهای کره شمالی و همچنین کشور ما را برای رصد فعالیت های موشکی را داشته است.
دو فروند هواپیمای جاسوسی آمریکا در حال بازگشت به پایگاه بعد از رصد آزمایش موشکی روسیه
این دو فروند هواپیما از پایگاه نیروی هوایی آمریکا در آلاسکا به پرواز درآمده و در زمان برخورد سرهای جنگی موشک مورد نظر در منطقه هدف به جمع آوری اطلاعات پرداختند. حضور همزمان دو فروند از آنها در نزدیکی روسیه در زمان این آزمایش موشکی نشان دهنده اهمیت بالای این آزمایش برای آمریکایی ها بوده است. برخی منابع مطلع اعتقاد دارند که تا به امروز هرگز سابقه نداشته که ایالات متحده آمریکا در یک ماموریت به صورت همزمان دو فروند از این هواپیما ها را مورد استفاده قرار بدهد. در نهایت باید گفت که منابع روسی اعلام کردند که شلیک های آزمایشی برای این موشک در طول سال جاری ادامه پیدا خواهد کرد و در طی دهه جاری مجهز شدن یگان های عملیاتی این کشور به این موشک آغاز می شود.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، وزارت دفاع فرانسه با همکاری نیروی هوایی این کشور برای اولین مدل ارتقاع یافته موشک کروز استراتژیک ASMPA را انجام داد. این شلیک از هواپیمای جنگنده رافال انجام شد. موشک های سری ASMPA در حقیقت بازوی بازدارندگی هسته ای فرانسه در شکل هواپرتاب هستند. فرانسوی ها از سال 2016 میلادی برنامه ارتقاء نیمه عمر موشک های کروز سری ASMPA را آغاز کردند و قرار است آزمایش های مربوط به آن را تا سال 2021 ادامه داده و در همان سال تولید مدل های جدید را آغاز کنند. جزییات دقیق از ارتقاء انجام شده مشخص نشده ولی به نظر می رسد تعویض برخی قطعات داخلی و به روزرسانی سیستم های نرم افزاری از جمله امور مورد نظر در این ارتقاء باشد. این موشک 300 کیلومتر برد و سه ماخ سرعت دارد و می تواند به سرهای جنگی 100 یا 300 کیلو تنی مجهز شود.
این موشک ساخت فرانسه از سال 1986 میلادی وارد خدمت شده و در ابتدا جنگنده های میراژ 2000 وظیفه حمل این موشک را بر عهده داشتند. از سال 2008 در نیروی هوایی فرانسه این مسئولیت به جنگنده های رافال واگذار شد. رافال های ناو نشین فرانسوی نیز در سال 2009 توان حمل و پرتاب این موشک را پیدا کردند.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، یک روزنامه ارمنستانی چاپ آمریکا به دولت ارمنستان توصیه کرده از بمب اتمی علیه «باکو» جمهوری آذربایجان استفاده کند.
به نوشته روزنامه «ینی شفق» روزنامه «آسبارز» در بخش دیدگاه خود مطلبی از «استپان آلتونیان» منتشر کرده که در آن به دولت ارمنستان توصیه شده از هرگونه سلاح اتمی موجود استفاده کرده و باکو، پایتخت آذربایجان را برای ۵ هزار سال بعدی به زمینی بایر مبدل کند.
در بخشی از مطلب نویسنده عنوان میکند؛ گزینه هستهای کجا بود؟ چرا زبالههای اتمی را از نیروگاه «میتزامور» نمیگیرید و بمب اتمی تولید نمیکنید؟ لطفا به من درباره جنگ افزارهای کشتار جمعی وقتی که ترکیه و جمهوری آذربایجان از آن علیه غیر نظامیان بدون هیچگونه واکنشی از جانب دیگران استفاده کنند، به من دیگر در این زمینه مطلبی نگویید. میتوان آسیب زد و ما باید این کار را انجام دهیم. اگر بتوانیم باکو را برای ۵ هزار سال آینده به زمین بایری مبدل کنیم، این کار آنها را به تفکر مجدد وا میدارد.
این مطلب با واکنش سرکنسولگری جمهوری آذربایجان در لسآنجلس مواجه شد و از مراجع حقوقی آمریکا خواسته شده در این زمینه تحقیقاتی را آغاز کنند.
ارمنستان و جمهوری آذربایجان در ۱۰ نوامبر (سه شنبه ۲۰ آبان) با توافقی که با پادرمیانی روسیه حاصل شد، به چند هفته نبرد خونین خاتمه دادند. بر اساس بخشی از این توافق ۱۰ بندی که باعت بروز اعتراضاتی در داخل ارمنستان و تشدید درخواستها برای استعفای «نیکل پاشینیان» از نخستوزیری شده است، قرار شد نیروهای صلحبان روسیه در منطقه مستقر شوند.