گروه بینالملل دفاعپرس: هیچکس بعد از ظهر روز شنبه سیزدهم خردادماه سال ۱۳۶۸ را فراموش نمیکند. ساعت ۲۲:۲۰ دقیقه بود که امام خمینی بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بعد از یک دوره بیماری به ملوکت اعلا پیوستند. صبح روز بعد هم که ۱۴ خرداد بود نخستین بخش خبری که از رادیو سراسری ایران در ساعت ۷ صبح با صدای حیاتی پخش شد که این گوینده خبر در پیام خود گفت: «انا لله و انا علیه راجعون روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان، حضرت امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست …»
اگر بخواهیم روزهای آخر زندگی و حیات بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را به بررسی و مروری کوتاه داتشه باشیم باید به این موضوع بپردازیم که سیر بیماری امام خمینی (ره) از روز اول خرداد سال ۱۳۶۸ به صورت جدی اغاز شد و در همین راستا هم تیم پزشکان تصمیم گرفتند تا دستگاه گوارش ایشان را جراحی کنند. اما این عمل جراحی موفقیت آمیز نبود و سرانجام این امام عزیز در شبانگاه روز ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۸ بعد از تحمل یک دوره بیماری رحلت کردند.
آن چیزی که برای همیشه در تاریخ ایران و حتی بشریت ثبت و ضبط شده است حضور میلیونها نفر ایرانی در مراسم تشییع و تدفین این امام بزرگوار بود. این جمعیت که تعداد آنها به چند میلیون نفر میرسید در نخستین ساعات بامداد ۱۶ خرداد نمازی را با چشمان اشکبار خود به امامت آیتالله گلپایگانی اقامه کردند و سپس در مسرام تشییع ایشان حضور پیدا کردند. بر اساس اسناد و مدارک موجود در نزد رسانهها، میلیونها نفر از مصلی تا مرقد امام خمینی در بهشت زهراء حرکت کرده و پیکر پاک و مطهر پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان را با یک دنیا غم و اندوه به خاک سپردند.
اما این پایان کار نبود و دشمنان قسمخورده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که از نخستین دقایق و ساعات پیروزی این انقلاب تا رمان ارتحال امام خمینی (ره) به طراحی و اجرای انواع و اقسام نقشههای پلید و مستکبرانه خود علیه این انقلاب نوپا مشغول بودند با امید به برخی از بحرانهایی که در آن زمان در کشور به دلیل خرابکاریها و توطئههای دشمنان ایران وجود داشت دل به این موضوع بسته بودند تا با استفاده و بهرهگیری از این بحرانها به انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ضربه وارد کرده و آن را از بین ببرند.
البته دشمنان در این زمینه مرتکب اشتباه فاحش و بزرگی شده بودند و آن دستکم گرفتن عمق و جایگاه انقلاب اسلامی در تمامی سطوح جامعه و در میان تمامی اقشار و تودههای مردم بود. بر این اساس در روز ۱۴ خرداد، زمانی که مردم ایران با قلبی اندوهگین و چشمانی اشکبار اماهد تشییع و تدفین امام خمینی، بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بودند، جلسهای با حضور مقامات و مسئولان لشکری و کشوری و با حضور آیتالله خامنهای ردیس جمهور وقت کشور برگزار شد و ایشان در آن جلسه بسیار مهم و سرنوشت ساز وصیتنامه سیاسی – الهی امام خمینی (ره) را قرائت کردند.
عصر روز ۱۴ خردادماه سال ۱۳۶۸ بود که مجلس خبرگان رهبری جلسه بسیار مهم و حساسی را به منظور انتخاب رهبر جدید نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران برگزار کردند. از آنجایی که بر اساس اصل ۱۰۷ قانون اساسی انتخاب رهبری برعهده نمایندگان مجلس خبرگان رهبری است، نمایندگان این مجلس تحقیقات و بررسیهای خود را برای انتخاب رهبر جدید کشور آغاز کردند. اما زمانی که صحبت از مصداق رهبری برای رایگیری به میان آمد نام آیتالله خامنهای رئیس جمهور وقت کشور به میان آمد و از آنجایی که امام خمینی (ره) قبل از رحلت بر ایشان به عنوان جانشینی و رهبری نظر داشتند و شاهدان دیگری هم در زمان حیات ایشان از نظر امام خمینی مبنی بر جایگزینی رهبری مطلع بودند و آیتالله خامنهای هم در زمان ریاست جمهوری کفایت و درایت خودشان را به خصوص در دو سفر آخر خود به کشورهای چین و کره شمالی به خوبی به مردم و مسئولان کشور نشان داده بودند، در رایگیری نهایی نمایندگان مجلس خبرگان رهبری با حمایت و رای مثبت اکثریت اعضاء آیتالله خامنهای را به عنوان رهبر جدید نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران انتخاب کردند.
اما باید به این مهم اشاره کرد که صرفا موافقت امام خمینی (ره) و موفقیت و عملکرد مثبت ایشان در دوران ریاست جمهوری و انجام سفرهای موفق به کشورهای دوست و متحد جمهوری اسلامی ایران ملاک انتخاب ایشان به عنوان رهبر جدید نظام جمهوری اسلامی ایران نبود بلکه ویژگیهای بسیار مهمی که ایشان از آن برخودار بودند همچون صلاحیت دینی، علمی و سیاسی موجب شد تا برای اکثریت نمایندگان مجلس خبرگان رهبری هیچ شکی به انتخاب ایشان به عنوان رهبر جدید ایران باقی نگذارد.
البته امام خمینی (ره) به عنوان بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ویژگیهای بسیار مهم، استراتژیک و تعیین کنندهای، چون «مبارزه طولانیمدت برای تحقق حکومت اسلامی»، «اعتقاد راسخ و روشن به انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی»، «بیش از یک دهه فعالیتهای همهجانبه سیاسی، اجرایی و فرهنگی برای استقرار نظام جمهوری اسلامی»، «روشنبینی دینی»، «تسلط علمی بر مبانی دینی»، «سلوک فردی و اجتماعی» و «زهد و پارسایی» را به عنوان ملاک و شاخصههایی تعیین کننده برای رهبری آیتالله خامنهای عنوان کرده بودند.
در پایان باید گفت همانگونه که امام خمینی (ره) به عنوان بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران قبل از رحلت خود از آیتالله خامنهای به عنوان فردی پارسا، متدین و میهن دوست نام برده و ایشان را جانشینی برحق و شایسته برای رهبری جامعه اسلامی در بعد از خود نام برده بودند. آیتالله خامنهای هم تا امروز و با گذشت بیش از ۳۰ سال از رحلت جانسوز و جانگداز ایشان به خوبی و با درایت سکان کشتی انقلاب اسلامی را در دستان پرتوان خود دارند و شاهد حرکت سریع و قدرتمند انقلاب اسلامی به سوی قلههای رفیع سعادت هستیم.
انتهای پیام/ ۱۳۴