بهشت زهرا

«چنگیز جلیلوند» رهسپار خانه ابدی شد/ خداحافظ رفیق روزگارم

«چنگیز جلیلوند» رهسپار خانه ابدی شد/ خداحافظ رفیق روزگارم


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، مراسم تشییع پیکر «چنگیز جلیلوند» بازیگر و دوبلور پیشکسوت که به دلیل حفظ پروتکل های بهداشتی قرار بود به صورت خصوصی برگزار شود با حضور جمعی از هنرمندان و دوستداران وی نظیر حامد بهداد، سروش صحت، شهروز ملک آرایی، جواد پزشکیان، مجتبی نقی ئی و … در بهشت زهرا(س) برگزار شد.

 

** جلیلوند، رستم دوبلاژ ایران بود

در ابتدای این مراسم پیام تسلیت ابوالحسن تهامی صداپیشه و مدیر دوبلاژ پخش شد: از ۶۳ سال دوستی بگویم که از میانه بهار ۳۶ تا پاییز غم انگیز ۹۹ من و چنگیز کارهای به یاد ماندنی بسیاری داشتیم. در دو نمایش شنیداری رستم و سهراب و بیژن و منیژه او نقش رستم را بازی می کرد. چون «رستم دوبلاژ ایران» بود اما این رستم هم یک روز گرفتار این ویروس شد و از میان ما رفت. 

در ادامه این مراسم آقای اولادی که یکی از هم شهری های مرحوم جلیلوند بود، به مرثیه سرایی پرداخت و به زبان لری قطعه هایی را برای همشهری خود اجرا کرد. 

او همچنین گفت: هر زمانی که چنگیز به لرستان می آمد می گفت این  دو بیت را برایم بخوان و برایش می خواندم که «برار دردت به جونم برار شیرین زبونم» او هر زمان به لرستان می آمد به من می گفت با زبان مادری مان حرف بزن دلم گرفته و به همین خاطر من به زبان مادری اش چند بیتی را برایش می خوانم و در ادامه «خداحافظ رفیق روزگارم، خداحافظ صفای هر دیارم» را با زبان لری خواند.

** اگر کرونا نبود، جمعیت زیادی به اینجا می آمد

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از فارس، پسر عموی «چنگیز جلیلوند» نیز طی سخنانی در حالیکه اشک امانش نمی داد، گفت: می دونید که تولد چنگیز هم نزدیکه؟ من چه بگویم؟ از همه افرادی که به اینجا آمدند تشکر می کنم که ما را شرمنده کردند. خودتان می دانید اگر شرایط کرونا نبود به دلیل علاقه ای که اغلب مردم به چنگیز دارند، جمعیت بسیاری به این مراسم می آمدند.

وی ادامه داد: بسیار ممنونیم از محبت هایی که مردم ایران از ایلات و عشایر و زاگرس نشین ها به ما داشتند و همگی رخت عزا بر تن کردند و در ۱۰ استان ایران گِل بر سر گرفتند و در همدان و کرمانشاه عزاداری کردند.

همچنین یکی از بستگان مرحوم جلیلوند نیز گفت: آنقدر آقای جلیلوند به ما محبت می کرد که نور عشق را در وجود ما پدیدار کرد.

 

** هنرمندان مثل برگ های پاییزی از میان ما می روند

منوچهر شهسواری نیز در ادامه بیان داشت: خاندان جلیلوند به واسطه اصل و نسبی که دارند احترام ویژه ای می طلبند و به خاطر حضور چنگیز در این خانواده این احترام دو برابر است. روزهای پاییزی است که هنرمندان ما یکی یکی مثل برگ های پاییزی از میان ما می روند و روزهای سختی است.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از فارس، چنگیز جلیلوند در روز ۲ آذرماه پس از جدال با ویروس منحوس کرونا جان به جان آفرین تسلیم کرد و در نهایت پیکر وی در طبقه فوقانی مزار مرحوم محمدرضا زرندی (دوبلور) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) آرام گرفت.

چنگیز جلیلوند متولد ۱۳۱۹ شیراز بود و کار گویندگی را از سال ۱۳۳۶ آغاز کرده است. مشهورترین گویندگی‌های این هنرمند در فیلم‌های سینمایی خارجی به‌جای مارلون براندو، پل نیومن، برت لنکستر، ماکسیمیلیان شل، ریچارد برتون، پیتر اوتول، یول براینر، کلینت ایستوود، دین مارتین و … بوده است.

انتهای پیام/





منبع خبر

«چنگیز جلیلوند» رهسپار خانه ابدی شد/ خداحافظ رفیق روزگارم بیشتر بخوانید »

مادر شهیدان «فریس‌آبادی» آسمانی شد


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حاجیه خانم «راضیه آب‌بریان» مادر شهیدان «علیرضا و محمدرضا فریس‌آبادی» پس از یک دوره بیماری در سن ۷۹ سالگی در بیمارستان «مصطفی خمینی (ره)» دار فانی را وداع گفت و به دو فرزند شهیدش پیوست.

پیکر مادر شهیدان فریس‌آبادی روز دوشنبه ۳ آذر، پس از تشییع در قطعه ۲۵ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

خاطرنشان می‌شود، «علیرضا فریس‌آبادی» هفتم فرودین سال ۱۳۶۱ در عملیات «فتح‌المبین» و «محمدرضا فریس‌آبادی» نیز ۱۵ آذر سال ۱۳۸۴ در سانحه سقوط هواپیما، به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

انتهای پیام/ 112



منبع خبر

مادر شهیدان «فریس‌آبادی» آسمانی شد بیشتر بخوانید »

مادر شهیدان «فریس آبادی» آسمانی شد


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حاجیه خانم «راضیه آب‌بریان» مادر شهیدان «علیرضا و محمدرضا فریس آبادی» پس از یک دوره بیماری در سن ۷۹ سالگی در بیمارستان مصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت و به دو فرزند شهیدش پیوست.

پیکر مادر شهیدان فریس آبادی روز دوشنبه ۳ آذرماه، پس از تشییع در قطعه ۲۵ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

شهیدان علیرضا فریس آبادی هفتم فرودین ماه ۱۳۶۱ در عملیات فتح المبین و محمدرضا ۱۵ آذر ۱۳۸۴ در سانحه سقوط هواپیما به درجه رفیع شهادت رسیدند.

انتهای پیام/ 112



منبع خبر

مادر شهیدان «فریس آبادی» آسمانی شد بیشتر بخوانید »

اجابت آرزوی اولین شهید مدافع حرم ارتش توسط رهبر معظم انقلاب پس از شهادتش


ضیافت پدر اولین شهید مدافع حرم ارتش به قرار پنجشنبه‌هی هر هفتهبه گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، قبل از اینکه کرونا پایش را به زور بگذارد داخل زندگی همه ما، زندگی دیگری در بهشت زهرا (س) جریان داشت.

پنجشنبه‌ها گلزار شهدا دیدنی بود، بر و بیایی داشت و خانواده‌ها و دوستداران شهدا طبق یک رسم نانوشته معنوی، میهمان خانه ابدی شهدا می‌شدند.

آنان که در این سال‌ها گذرشان به قطعه شهدای مدافع حرم در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران افتاده حتما خانواده‌های شهدا را بر سر مزار فرزندانشان دیده‌اند؛ آنان میزبان خانه‌های فرزندان شهیدشان هستند و از مهمانان شهدا پذیرایی می‌کنند. در این بین پدر اولین شهید مدافع حرم در ارتش «محسن قوطاسلو» همیشه دست پر به استقبال زائران شهدا می‎رود و سفره آش نذری‌اش پنجشنبه‌های هر هفته بر سر مزار فرزندش به راه است. حرفش این است که «از وقتی اینجا خانه محسن شده، ما هم همیشه اینجاییم. البته بیشتر وقت‌ها از شب قبل می‌آیم اینجا و از سر صبح می‌افتم دنبال تدارک پخت غذا».

او می‌‎گوید: «آش می‌پزیم، قیمه می‌پزیم، قرمه می‌پزیم، نماز جماعت و دعای عرفه برگزار می‌کنیم. قبل از کرونا هر پنجشنبه اینجا برنامه‌ای است و نمی‌‎گذاریم چراغ خاموش شود. چون محسن چراغ دل ما را روشن کرد، چراغ دل یک ملت را روشن کرد، محسن تکاور بود، رفت و در راه وطن و اسلام شهید شد، چه افتخاری بالاتر از این، حالا من کوچکترین کاری که می‌‎توانم بکنم همین است. البته من تنها نیستم، اینجا واقعا کار دلی است، جوان‌های زیادی می‌آیند و داوطلبانه پای کار می‌ایستند».

پدر شهید قوطاسلو پسر جوانش را اینطور توصیف می‌‎کند: «جنگاور بود، چترباز بود، دوره‌هایی که یک رنجر باید ببیند را گذرانده بود، کلاه‌سبز بود. از خیلی سال قبل‌تر مسوول حوزه بسیج و مسوول آموزش ناصحین شد و همیشه خودش را سرباز رهبر می‌‎دانست» او گریزی هم به حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی بر سر مزار فرزندش زد و گفت: «محسن خیلی دوست داشت حضرت آقا را از نزدیک ببیند و حتی در وصیتنامه‌اش هم نوشته بود که آرزو دارم آقا دست مبارکشان را روی سرم بکشند که قسمت نشد و البته آقا بعد از شهادتش سر مزار محسن آمد و چند دقیقه‌ای ایستادند.»

او درباره حضور فرزندش در سوریه گفت: قبلا یکبار به عراق رفته بود، اما آن موقع ماموریتش طولانی نبود. محسن درست است که پسرم بود، اما پشت و پناهم بود، روزی هم که آمد و گفت می‌خواهد به سوریه برود می‌دانستم این راه، شهادت دارد، خودم هم در دوران دفاع مقدس جبهه بودم، می‌دانستم شرایط جنگ چگونه است. البته این را هم قبول داشتم که شهادت نصیب هر کسی نمی‌شود و این‌هایی که امروز می‌بینید شهید شده‌اند، برگزیده هستند.»

انتهای پیام/ 141



منبع خبر

اجابت آرزوی اولین شهید مدافع حرم ارتش توسط رهبر معظم انقلاب پس از شهادتش بیشتر بخوانید »

ضیافت هفتگی پدر اولین شهید مدافع حرم ارتش

ضیافت هفتگی پدر اولین شهید مدافع حرم ارتش



ضیافت پدر اولین شهید مدافع حرم ارتش به قرار پنجشنبه‌های هر هفته

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، قبل از اینکه کرونا پایش را به زور بگذارد داخل زندگی همه ما، زندگی دیگری در بهشت زهرا جریان داشت، پنجشنبه‌ها گلزار شهدا دیدنی بود، بر و بیایی داشت و خانواده‌ها و دوستداران شهدا طبق یک رسم نانوشته اما معنوی میهمان خانه ابدی شهدا می‌شدند. آنان که در این سال‌ها گذرشان به قطعه شهدای مدافع حرم گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تهران افتاده حتما خانواده‌های شهدا را بر سر مزار فرزندانشان دیده‌اند، آنان میزبان خانه‌های فرزندان شهیدشان هستند و از مهمانان شهدا پذیرایی می‌کنند. در این بین پدر اولین شید ارتش «محسن قوطاسلو» همیشه دست پر به استقبال از زائران شهدا می‎رود و سفره آش و نذری اش پنجشنبه‌های هر هفته بر سر مزار فرزندش به راه است. حرفش این است: «از وقتی اینجا خانه محسن شده ماهم همیشه اینجاییم. البته بیشتر وقت‌ها از شب قبل می‌آیم اینجا و از سر صبح می‌افتم دنبال تدارک پخت غذا»

او می‌‎گوید: «آش می‌پزیم، قیمه می‌پزیم، قرمه می‌پزیم، نماز جماعت و دعای عرفه برگزار می‌کنیم. قبل از کرونا هر پنجشنبه اینجا برنامه‌ایست و نمی‌‎گذاریم چراغ خاموش شود. چون محسن چراغ دل ما را روشن کرد، چراغ دل یک ملت را روشن کرد، محسن تکاور بود، رفت و در راه وطن و اسلام شهید شد، چه افتخاری بالاتر از این، حالا من کوچکترین کاری که می‌‎توانم بکنم همین است. البته من تنها نیستم، اینجا واقعا کار دلی است، جوان‌های زیادی می‌آیند داوطلبانه پای کار می‌ایستند»

پدر شهید قوطاسلو پسر جوانش را اینطور توصیف می‌‎کند: «جنگاور بود، چترباز بود، دوره‌هایی که یک رنجر باید ببیند را گذرانده بود، کلاه سبز بود. از خیلی سال قبل‌تر مسوول حوزه بسیج و مسوول آموزش ناصحین شد و همیشه خودش را سرباز رهبر می‌‎دانست» او گریزی هم به حضور رهبر انقلاب بر سر مزار فرزندش زد و گفت: «محسن خیلی دوست داشت حضرت آقا را از نزدیک ببیند و حتی در وصیتنامه‌اش هم نوشته بود که آرزو دارم آقا دست متبرکشان را روی سرم بکشند که قسمت نشد و البته آقا بعد از شهادتش سر مزار محسن آمد و چند دقیقه‌ای ایستادند.»

او درباره حضور فرزندش در سوریه گفت: قبلا یکبار به عراق رفته بود، اما آن موقع ماموریتش طولانی نبود. محسن درست است که پسرم بود، اما پشت و پناهم بود، روی هم که آمد و گفت می‌خواهد به سوریه برود می‌دانستم این راه شهادت دارد، خودم هم در دوران دفاع مقدس جبهه بودم، می‌دانستم شرایط جنگ چگونه است البته این را هم قبول داشتم که شهادت نصیب هرکسی نمی‌شود و این‌هایی که امروز می‌بینید شهید شده‌اند برگزیده هستند.



منبع خبر

ضیافت هفتگی پدر اولین شهید مدافع حرم ارتش بیشتر بخوانید »