بیانات رهبری

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ توانست جنبشی عظیم در ارکان فرهنگی کشور که بواسطه افراد ناکارآمد در مسیر انحطاط قرار گرفته بود ایجاد کند. در این میان سینما بیش از هر رسانه دیگری از این انحطاط آسیب دید. در دوره رژیم پهلوی سینما نه تنها رنگی از جامعه اسلامی نداشت که در بسیاری از موارد علیه جامعه دینی بود طبعا چنین سینمایی به مذاق مردم عادی خوش نمی‌آمد، به همین دلیل سینمای فارسی در سال ۱۳۵۶ به ورشکستگی افتاد. این انقلاب اسلامی بود که توانست به سینمای ایران را احیا کند.

در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی رژیم بعث عراق با حمایت از اربابان غربی و شرقی خود حمله گسترده‌ای علیه ایران اسلامی انجام داد تا به این واسطه در انقلاب مردمی و اسلامی ایران را از بین ببرد که چنین هدفی محقق نشد. جنگ تحمیلی علیه ایران که با عنوان دفاع مقدس از آن یاد می‌شود در ابعاد وسیعی اثرگذار بود، سینما در کنار سایر گونه‌های هنری از واقعه دفاع مقدس تاثیر فراوان گرفت و سینمای دفاع مقدس به عنوان اولین و تنها ژانر بومی ایران متولد شد؛ که از سوی مردم و هنرمندان مورد استقبال قرار گرفت.

این سینما برای رسیدن به قله رفیعی که انتظار داریم فاصله بسیار دارد و باید در این مسیر شتاب بیشتری به خود دهد، بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در حوزه هنر سینما می‌تواند اصحاب سینما را در طی این مرحله یاری رسان باشد. به مناسبت هفته دفاع مقدس نگاهی داریم به فرمایشات امام خامنه‌ای در حوزه سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس که قسمت دوم آن را در ادامه می‌خوانید:

تصنع و دروغ در آثاری که با انقلاب سر و کار ندارند دیده می‌شود

«من وقتی کار‌های این آقایان را که در سینما و در تلویزیون نشان می‌دهند، مشاهده می‌کنم، می‌بینم که هرکدام از آنها که یک ذره به بچه‌های انقلاب وصل هست، لطفی دارد. این، نه از جهت وابستگی انقلابی هست؛ نه من اصلاً وقتی این فیلم را نگاه می‌کنم، نمی‌خواهم روی این خیلی تکیه کنم که در سلیقه‌ی من اثر بگذارد؛ خیر، آن چیزی که با انقلاب سروکار ندارد و دربست دست آن مجموعه‌ی بسته هست، حتی از لحاظ هنری هم سطحش پایین هست؛ در آن، تصنع و دروغ و چیز‌های بی‌هنرانه هست»

بیانات در دیدار جمعی از هنرمندان/ ۴ آذر ۱۳۷۰

در محیط‌های فرهنگی، به نیرو‌های مؤمن تکیه شود

«این ملت، برای این‌که حیثیتش و کیان حقیقی و انسانی و اسلامی و انقلابی و فرهنگ ملی‌اش حفظ شود، احتیاج به مجاهدت و مقاومت و ایستادگی در مقابل تهاجم دشمن و تهاجم کردن به نقاط ضعف دشمن دارد. این را خودی‌ها می‌توانند بکنند. من حرفم فقط همین هست. من می‌گویم اگر می‌خواهید هنر این کشور رشد و اعتلا پیدا کند، به هنرمند جوان مؤمن تکیه کنید. او می‌تواند از اسلام و از انقلاب و از این کشور دفاع کند؛ و الا آن کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای که وقتی فیلم را می‌سازد، از پیش فکر می‌کند که «این نکته را در این فیلم خواهم گنجاند تا یکی از پایه‌های اعتقادی این نظام را هدف قرار دهم» که از اسلام و انقلاب دفاع نمی‌کند! بازبان خاص فیلم و با همان شکلی که در فیلم امکان دارد، کار خودش را انجام می‌دهد؛ یعنی اکتفا نمی‌کند به این‌که به انقلاب کمک نکند. فیلم می‌سازد برای این‌که به انقلاب حمله کند! از اول که این فیلم را می‌سازد، یا این داستان را می‌نویسد، هدفش این هست که کارایی نظام اسلامی را زیر سؤال ببرد و بگوید: «این نظام اسلامی، کارایی ندارد.» از اولی که این مقاله را می‌نویسد یا این اثر هنری را تولید می‌کند، هدفش این هست که نشان دهد این دولت کارایی ندارد؛ توان اداره ندارد.

 این، درحال خدمت به مصالح این کشور هست یا درحال خیانت؟ به این می‌شود تکیه کرد؟! معلوم هست که نمی‌شود تکیه کرد! ما البته تصمیم نگرفته‌ایم کسانی را که خیال کرده‌ایم خدمت نمی‌کنند یا خیانت می‌کنند، یکی‌یکی به قانون معرفی کنیم؛ نه. هنوز خیلی کار‌ها در این کشور در زمینه فرهنگی وجود دارد که باید انجام گیرد. منظورم این هست که در محیط‌های فرهنگی، به نیرو‌های مؤمن تکیه شود. اینها سدی در مقابل تهاجم فرهنگی هستند.»

بیانات در دیدار جمعی از کارگزاران فرهنگی/ ۲۱ مرداد ۱۳۷۱

سعی نهاد‌های فرهنگی دنیا برای منزوی کردن هنرمندان انقلابی

«انسان دوست می‌دارد  این چیز‌ها را همه مردم، به وضوح بفهمند ـ که وقتی فیلم یا آثار و فرآورده‌های هنری ایران مطرح می‌شود، کاری که نشان از همین روحیات انقلابی در آن باشد، مورد بی‌اعتنایی قرار می‌گیرد! این مجمع جهانی، مثلاً و به‌ظاهر، یک مجمع غیرسیاسی هست؛ اما باطن قضیه، این‌طور نیست. شما دیده‌اید مجامع جهانی چه می‌کنند! دیدید شورای امنیت و سازمان ملل، با بوسنی هرزگوین چه کردند! دیدید سازمان «ایکائو»، در قضیه هواپیمای ما ـ که آمریکا آن را ساقط کردـ چه کرد. آمریکایی‌ها خودشان گزارش دادند و گفتند «گزارش ایکائو با همکاری ارتش آمریکا تهیه شد»! خوب، «ایکائو» مثلاً یک سازمان بی‌طرف بین‌المللی هست. اگر آن روز ما می‌گفتیم «ایکائو این گزارش را مغرضانه نوشته هست»، یک عده می‌گفتند: «شما خیلی بدبین هستید. شما هم دیگر شورش را در آورده‌اید! ایکائو یک سازمان بی‌طرف هست. به آمریکا و شما چه کار دارد!» بفرمایید! حالا سه، چهار سال گذشته، خود آمریکایی‌ها اعتراف کردند و گفتند که گزارش سازمان «ایکائو» را ارتش آمریکا تنظیم کرده هست و خلاصه این‌که آمریکا در انداختن ایرباس ایرانی، مقصر نیست! مجامع جهانی، این‌گونه‌اند.

یکی دیگر از این سازمان‌ها، اسمش «عفو بین‌الملل» هست. علی‌الظاهر هم هیچ انگیزه سیاسی‌ای ـ مثلاً، ضدیتی با فلان و فلان ـ ندارد. حالا عفو بین‌الملل را خفقان گرفته هست! در بوسنی هرزگوین چندین هزار مسلمان را می‌کشند و مثل برگ خزان روی زمین می‌ریزند، اینها اصلاً پیدایشان نیست؛ اما وقتی ما یک جاسوس خبیث و یک خبرچین بدجنس را می‌گیریم و حکم اعدام ـ که بسیار کم‌تر

و کوچک‌تر از جنایات او به این ملت هست ـ برایش صادر می‌شود، عفو بین‌الملل، دنیا را روی سرش می‌گذارد که در ایران، چنین و چنان کردند! اینها بی‌طرف‌اند؟! اینها غیر سیاسی‌اند؟! عین همین قضیه را، این مجامع هنرى جهانی با فیلم‌های ما با نمایش‌نامه‌های ما با کار‌های ویژه کودک ما و موارد دیگر دارند. چطور کسی می‌تواند چشمش را روی هم بگذارد و بگوید «این‌ها غیرسیاسی‌اند»؟! چرا در همه این مواردی که اینها جایزه دادند، یک مورد اثر انقلابی وجود ندارد؟! ما فیلم انقلابی نداریم؟! ما شعر انقلابی نداریم؟! ما نمایش‌نامه انقلابی نداریم؟! این‌همه فرآورده‌های انقلابی که جوانان ما درست کردند، هیچ‌کدام ارزش هنری ندارد؟! بنده احتمال می‌دهم اگر رویشان بشود، جایزه نوبل را هم حاضرند به یکی از همین عناصر ضد اسلامی و ضدانقلابی بدهند؛ برای این‌که آنها را در دنیا بزرگ کنند؛ برای این‌که عناصر انقلابی را منزوی کنند! این، تهاجم فرهنگی نیست؟!»

بیانات در دیدار جمعی از کارگزاران فرهنگی/ ۲۱ مرداد ۱۳۷۱

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ توانست جنبشی عظیم در ارکان فرهنگی کشور که بواسطه افراد ناکارآمد در مسیر انحطاط قرار گرفته بود ایجاد کند. در این میان سینما بیش از هر رسانه دیگری از این انحطاط آسیب دید. در دوره رژیم پهلوی سینما نه تنها رنگی از جامعه اسلامی نداشت که در بسیاری از موارد علیه جامعه دینی بود طبعا چنین سینمایی به مذاق مردم عادی خوش نمی‌آمد، به همین دلیل سینمای فارسی در سال ۱۳۵۶ به ورشکستگی افتاد. این انقلاب اسلامی بود که توانست به سینمای ایران را احیا کند.

در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی رژیم بعث عراق با حمایت از اربابان غربی و شرقی خود حمله گسترده‌ای علیه ایران اسلامی انجام داد تا به این واسطه در انقلاب مردمی و اسلامی ایران را از بین ببرد که چنین هدفی محقق نشد. جنگ تحمیلی علیه ایران که با عنوان دفاع مقدس از آن یاد می‌شود در ابعاد وسیعی اثرگذار بود، سینما در کنار سایر گونه‌های هنری از واقعه دفاع مقدس تاثیر فراوان گرفت و سینمای دفاع مقدس به عنوان اولین و تنها ژانر بومی ایران متولد شد؛ که از سوی مردم و هنرمندان مورد استقبال قرار گرفت.

این سینما برای رسیدن به قله رفیعی که انتظار داریم فاصله بسیار دارد و باید در این مسیر شتاب بیشتری به خود دهد، بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در حوزه هنر سینما می‌تواند اصحاب سینما را در طی این مرحله یاری رسان باشد. به مناسبت هفته دفاع مقدس نگاهی داریم به فرمایشات امام خامنه‌ای در حوزه سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس که قسمت اول آن را در ادامه می‌خوانید:

نقاط زیبای نظام را در آثار نمایشی نشان بدهید

«مدتی پیش، به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب، تلویزیون را نگاه می‌کردم. برنامه‌ای بود که از پیشرفت‌های انقلاب تعریف می‌کرد. دیدم فیلمی که نشان داده می‌شود، به هیچ‌وجه پیشرفت و سازندگی را ترسیم نمی‌کند. مثل این هست که فرض کنید سرپرست بچه‌ی یتیمی، در مقابل کسانی که اعتراض می‌کنند، بگوید من واقعاً به این بچه خیلی کمک می‌کنم؛ اما در همان حالی که این حرف‌ها را می‌زند، گوش این بچه را هم همین‌طور بپیچاند! به او متذکر می‌شوید، درست هست که می‌گویید من حمایت و کمک می‌کنم، اما عملت خلاف گفته‌ی تو را ثابت می‌کند؛ یعنی آنچه در واقع وجود دارد و چشم می‌بیند، با زبان تطبیق نمی‌کند. من دیدم که این تلویزیون، همین کار را کرده هست؛ یعنی از چیز‌های بی‌ربطی فیلم‌برداری کرده، آنها را نشان می‌دهد و درعین‌حال از پیشرفت‌های انقلاب هم می‌گوید! آیا واقعاً پیشرفت‌های انقلاب همین موارد هست؟ این همه کار در طول دوران انقلاب شده هست.

سرمایه‌گذاری‌هایی که ما بعد از انقلاب کرده‌ایم، دو برابر همه‌ی سرمایه‌گذاری‌هایی هست که در گذشته شده هست. این یک‌قلم هست؛ در حالی که ما در آموزش‌وپرورش، در کار‌های جاده‌سازی، در مدرسه‌سازی، در عمران روستا‌ها و در شهر‌های مختلف، الی‌ماشاءالله از این قبیل داریم؛ اینها را نشان بدهند. به نظر من، آن‌طور کار‌ها موذیانه هست. باید نقاط زیبای نظام را چه در رادیو و چه در تلویزیون، روشن کنند و نشان بدهند.»

بیانات در دیدار مسئولان صدا و سیما/ ۷ مرداد ۱۳۶۹

فیلم‌ها باید شور ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی را زنده کند

«فیلم‌ها و سریال‌هایی که به مناسبت دهه‌ی فجر ساخته می‌شود، باید یادآور خاطره‌های خوش انقلاب و نشان‌دهنده‌ی حضور مردم و حل شدن آنها در انقلاب باشد و بدآموزی نداشته باشد. البته در گذشته، گاهی بدآموزی‌هایی در آنها بود که من حالا جزییاتش را رها می‌کنم و وارد آن نمی‌شوم. این فیلم‌ها باید صحنه‌های تظاهرات ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی را زنده کند. در گذشته، این نکات را به صداوسیما هم گفته‌ام و برادرانی که از صداوسیما در این‌جا هستند، حتماً این موارد را منعکس کنند.

بهترین خاطره‌ی انقلاب این هست که همه از خودشان بیرون آمدند و در انقلاب حل شدند. در دوران انقلاب و در مقاطعی از دوران جنگ هم همین‌طور بود. ناگهان یک فرمان از امام صادر می‌شد، می‌دیدید که مردم دیگر سر از پا نمی‌شناسند. پدر به پسر می‌گوید، من می‌روم؛ پسر به پدر می‌گوید، من می‌روم؛ مادر به هر دو می‌گوید، هر دوتان بروید. مال می‌دهند، جان می‌دهند و اصلاً خودی مطرح نیست. همین مقطع‌ها بوده که انقلاب را نگهداشته هست؛ اشتباه نشود. این‌طور نیست که خیال کنیم در همه‌ی این احوال دوازده ساله ما هرلحظه انقلاب را نگه می‌داشتیم. نه لحظه‌هایی هم داشتیم بند‌های انقلاب را باز می‌کردیم. آن‌جایی که باز انقلاب جان گرفته، نفس کشیده و بالا آمده، همین مقاطع حساس هست که ناگهان جمع کثیر و قابل توجهی، گاهی هم همه‌ی مردم، دیگر از «خود» فراموش کردند و به میدان «کل» و میدان انقلاب و کشور و اسلام آمدند. البته چنین چیزهایی، فقط به برکت اسلام و دین قابل تحقق هست و لاغیر. مراسم شما باید اینها را به یاد مردم بیاورد.»

بیانات در دیدار اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و مسؤولان ستاد برگزاری دهه‌ی فجر/ ۱۱ دی ۱۳۶۹

استفاده از همه هنرمندان به شرط دادن اصالت به هنر انقلابی

«یک نظر این هست ـ که الآن متأسفانه این نظر دارد عمل می‌شود ـ که ما میدان را باز کنیم تا این غریبه‌ها به داخل بیایند و ما دیگر اسیر و دچار این تازه‌کار‌های تازه‌رسیده نباشیم. استدلال‌شان این هست که آن فرد قدیمی ادبیات بلد هست، شاعر هست، هنرمند هست، نویسنده هست، میدان ادبیات متعلق به اوست، بگذار بیاید؛ چرا نیاید؟ این ایده، قطعاً و بلاشک ایده‌ی غلطی هست؛ از چند جهت هم غلط هست. به نظر من، اگر بخواهیم برای غلط بودن این ایده استدلال کنیم، از سه، چهار جهت می‌توانیم استدلال کنیم.

نظر دوم این هست که نه ما اینها را ردشان کنیم؛ برای خاطر این‌که اگر به این جوانه‌ها و نهال‌هایمان نرسیم، خشک می‌شوند؛ اینها باید پرورش پیدا کنند. این حرف درستی هست؛ منتها من می‌گویم که ما با توجه به یک اصل، باید از ادبیات و از هنر قدیمی‌ها استفاده کنیم و آن عبارت هست از اصالت دادن به این نسل انقلابى خودی ادبیات و هنر. اگر در جایی دیدیم اصطکاک پیدا شد، آن را حذف کنیم، این را نگهداریم. سرمایه‌گذاری و خرج پول را در آن حدی بکنیم که این جوان تازه‌رس بتواند مثل مدیر انقلابی یک کارخانه عمل کند. شما یک مهندس انقلابی را در رأس یک کارخانه می‌گذارید که احتمالاً صد نفر کارگزار از قدیمی‌ها هم در این کارخانه یا در این شرکت کار می‌کنند. ممکن هست اینها آدم‌های کارآمدی هم باشند، اما مدیر اوست. این‌طوری خوب هست؛ یعنی استفاده کننده و منشأ و منبع قدرت و صاحب‌نظر و رأی، یک عنصر انقلابی باشد و نوع کاری که با آن غریبه‌ها می‌شود، طوری باشد که این خودى انقلاب پژمرده نشود و از میدان خارج نشود.

رد کردن مطلق آن قدیمی‌ها، هیچ مصلحت نیست؛ برای خاطر این‌که اگر رد کردیم، دو اشکال بزرگ به وجود می‌آید: اولاً آنها سرمایه‌هایی دارند که متعلق به ماست و ما از آن سرمایه‌ها محروم می‌مانیم. مثلاً فرض کنید همین هنرپیشه‌ای که دارد در این فیلم بازی می‌کند، درست هست که در ده فیلم زمان طاغوت هم‌بازی کرده، اما بالاخره این هنرپیشه متعلق به ماست؛ چنان‌چه بیاید در یک نقش خوب بازی کند، اشکالی ندارد؛ مگر کسانی که خیلی فاسد باشند. من نمی‌خواهم کلی بگویم که آنها را هم شامل بشود؛ اما همین‌طوری که شامل موارد استثنایی نمی‌شود، چه عیبی دارد که از همین افراد استفاده شود؟

اشکال دوم این هست که بالاخره عده‌ای می‌روند از اینها استفاده می‌کنند. این صحنه‌ی عظیم جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی هست؛ فقط هم شما نیستید. کسانی پیدا می‌شوند، می‌روند به اینها ارزش می‌دهند، اینها را ترجیح می‌دهند، دو دستگی به وجود می‌آورند، زیر چتر اختلافات خطی قایم‌شان می‌کنند؛ اصلاً وضعیت بدتر می‌شود. آن‌وقت اینها کسانی می‌شوند که باید به فلان دانشگاه دعوت‌شان هم بکنند و یک مشت از همین بچه‌های حزب‌اللهی انجمن اسلامی ما مثلاً برای‌شان کف هم بزنند! کما این‌که گاهی اوقات چنین چیز‌هایی هم اتفاق افتاده هست. در جایی، از لج گروه مقابل، هنرپیشه‌ی چرند و هنرمند بی‌ربطی را آوردند و برایش مثلاً کف هم زدند! نه این هم اشکال دوم هست. بالاخره آن هنرمند، خودش را ظاهر خواهد کرد.

او بالاخره خودش را نشان خواهد داد و شما محروم می‌مانید؛ بنابراین، باید سیاست، جذب اینها باشد؛ منتها نه سپردن اختیار به آنها. باید هنرپیشه‌ها و هنرمندان خوب را به کار گرفت. در این فیلم‌های تلویزیونی، من اشکال را بیشتر در این تهیه‌کننده‌های فیلم ـ که خیلی‌های‌شان هم وابسته به خود رادیو و تلویزیون هستند و مسئولیت احساس نمی‌کنند ـ می‌دانم؛ حتی کارگردان‌ها کم‌تر مسئولیت دارند.»

بیانات در دیدار اعضای مجمع نویسندگان مسلمان/ ۲۸ مهر ۱۳۷۰

انتهای پیام/ 161

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت زهرا (س) به سند آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برترین شخصیت همه تاریخ بشیریت هست. این شخصیت عظیم که مانند و نظیری ندارد، هنوز ناشناخته مانده هست. همه زندگی آن حضرت از ولادت تا شهادت هنوز در پس پرده ابهام قرار دارد. 

البته شناخت حضرت زهرا (س) نه تنها سهل نیست بلکه دشوار و حتی غیر ممکن هست چرا که درک وجودی ایشان مانند شناخت شب قدر هست. با این همه در درک و شناخت شخصیت حضرت زهرا (س) نباید دچار غفلت شویم و به سمت شناخت ایشان حرکت نکنیم. مسلما در این مسیر نیاز به استادر مبرز، حکیم و جامع‌الطراف داریم تا در طی مسیر دچار انحراف نشویم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی که خود در تاریخ اسلام کارشناسی برجسته و صاحب‎رای هست بیانات بلند و قابل تاملی در شناساندن حضرت زهرا (س) دارند. در ایام شهادت آن حضرت مروری داریم بر سخنان امام خامنه‌ای درباره ویژگی‌های حضرت فاطمه زهرا (س) که در سال‌های متمادی و به مناسبت مختلف ایراد شده هست.

قسمت اول این گزارش را در ادامه می‌خوانید:

جبرئیل انیس حضرت زهرا (س)

درباره عظمت شأن زهرای اطهر، صدّیقه طاهره (س) زبان ما‌ها خیلی قاصر و ناقص هست؛ قرآن و حدیث صحیح درباره این بزرگوار سخن دارد، مدیحه دارد که برای ذهن ما و فکر کوته ما فهم این مدیحه‌ها هم احتیاج به تأمل و دقّت دارد. این روایت را که امام بزرگوار هم یک وقتی نقل کردند که جبرئیل بعد از وفات و رحلت پیغمبر بر حضرت زهرا می‌آمد و نازل می‌شد، روایت صحیحی هست؛ به سند این روایت ما نگاه کردیم؛ سند معتبر و در نهایت اعتبار هست و جای هیچ تردیدی نیست که جبرئیل می‌آمد به حضرت زهرا برای رحلت پیغمبر (ص) تسلیت می‌گفت؛ آرامش می‌داد به آن بزرگوار؛ و مقامات عالی پیغمبر را نشان می‌داد و برای فاطمه زهرا (س) تصویر می‌کرد؛ ماجرا‌های فرزندان حضرت را هم که در آینده پیش می‌آید را برای حضرت نقل می‌کرد؛ امیرالمؤمنین هم می‌نشست، اینها را می‌نوشت؛ این خیلی مسئله مهمی هست.

بنا به نقل قرآن، جبرئیل یک بار در طول تاریخ بر غیر پیغمبری نازل شده: اگر مراد از روح در ماجرای حضرت مریم، جناب جبرئیل (ع) باشد، خدای متعال [فقط]یک بار بر [کسی]غیر پیغمبر جبرئیل را فرستاده؛ بقیه ملائکه نازل شده‌اند و مکرر اتفاق افتاده که ملائکه آمده‌اند؛ [اما]جبرئیل فقط یک بار؛ اما برای حضرت زهرا: جبرئیل مرتب می‌آمد و شرفیاب می‌شد خدمت حضرت زهرا (س).

[مدح حضرت]در قرآن، در سوره «هل أتی»، در آیه تطهیر، در آیه مباهله هست. اینهایی که حالا تقریباً صریح هست درباره حضرت زهرا (س) این آیات هست و در آیات دیگری هم هست که اشاره دارد به آن بزرگوار. اینکه در سوره «هل أتی» خدای متعال می‌پردازد به کار فاطمه زهرا (س) و خانواده‌اش، خیلی چیز مهمی هست؛ این یک پرچمی هست که قرآن بر‌می‌افرازد، برافراشته می‌کند بر سر درِ خانه فاطمه زهرا (س). 

کار برای خدا، اخلاص، خدمت بی‌منت؛ به چه کسی؟ به یتیم و فقیر و اسیر؛ این اسیر، یعنی اسیر مسلمان بوده؟ بعید هست آن وقت اسیر مسلمان [بوده باشد]. خدمت بی‌منت؛ این درس هست، پرچم فاطمه زهرا این هست؛ یعنی قرآن این را بزرگ می‌کند. یا در آیه مباهله، در حالی که اطراف پیغمبر زنان زیادی بودند، همسران پیغمبر (ص) بودند، نزدیکان دیگر پیغمبر (ص) بودند، شاید آن وقت بعضی از دختران دیگر پیغمبر [هم]بودند. اما فقط فاطمه زهرا (س) هست؛ برای چه؟ برای مواجهه جبهه حق با جبهه باطل؛ این [طور]هست. فاطمه زهرا (س) مظهر این حقایق والا و فوق‌العاده هست.

فضائل حضرت زهرا (س) اینها هست. پیغمبر اکرم (ص) در مورد حضرت زهرا (س) تعبیر «سَیِّدَةُ نِسَاءِ العالَمین» دارد، «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة»؛ که این مهم‌تر هست: سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة. همه زن‌های بهشتی: جناب ساره، جناب آسیه، جناب حوّا، جناب مریم، همه این زن‌های بزرگ تاریخ «نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» هستند دیگر؛ زن‌های بهشتند؛ این بزرگوار «سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّة» هست. این [جور]هست. اصلاً زبان انسان چطور بچرخد تا بتواند اینها را بیان کند و حقش را ادا کند! اصلاً ذهن ما‌ها هم خیلی احتیاج به تأمل و تدقیق دارد تا این حقایق را درک کند.

خب اینجا ضمناً برجسته‌ترین خصوصیات معلوم شد؛ در آن آیه شریفه بحث طهارت و آیه تطهیر هست که یک مسئله فراتر از این حرف‌ها هست؛ در آیه «هل أتی» مسئله خدمت بی‌منت هست؛ در آیه مباهله مسئله مقابله جبهه حق و جبهه کفر و باطل هست؛ اینها هست؛ اینها نشانه‌های مهم فاطمه زهرا (س) هست.

من می‌خواهم این را عرض بکنم که به توفیق الهی، به فضل الهی بعد از انقلاب، نام مبارک فاطمه زهرا (ع) نسبت به قبل از انقلاب نمی‌شود گفت ده برابر، شاید ده‌ها برابر، صد برابر تکرار می‌شود و برده می‌شود؛ یعنی جامعه، جامعه فاطمی هست؛ اثر آن را هم در جامعه داریم مشاهده می‌کنیم؛ همین خدمت بی‌منت را، همین حرکت بسیجی را، همین کار بدون مزد و منت را شما در دوران دفاع مقدس یک جور مشاهده می‌کنید، در دوران حرکت علمی یک جور مشاهده می‌کنید. 

کسی نام شهید فخری‌زاده‌ها، شهدای هسته‌ای، دانشمند بزرگ مرحوم کاظمی‌آشتیانی را نشنیده بود؛ خیلی‌ها هنوز هم نمی‌شناسند کاظمی کیست؛ این بزرگانی که در وادی علم وارد شدند کسانی هستند که بدون مزد و منت، میدان‌های بزرگ علمی را در این کشور برای این مردم و برای اسلام و جمهوری اسلامی فتح کردند.

بعد شما ملاحظه کنید در پیشامد‌های طبیعی مثل سیل، مثل زلزله مردم چطور مشتاقانه می‌شتابند؛ کجا چنین چیز‌هایی وجود دارد؟ این همان روش فاطمی هست. این حرکت‌های جهادی، این اردو‌های جهادی که در دوره سال در جریان هست و جوان‌ها بدون اینکه نامی از خودشان باقی بگذارند می‌روند، بی‌مزد و منت حرکت می‌کنند، باید این روش ادامه پیدا کند؛ باید فاطمه زهرا (س) اسوه باشد، الگو باشد در همه جهات، از جمله در حرکت بزرگ اجتماعی و انقلابی و مبارزاتی ما.
بیانات در دیدار مداحان اهل بیت (ع) سوم بهمن ۱۴۰۰

حضرت زهرا (س) در اوج تصور ما

این زندگی کوتاه هیجده‌ساله یا اندکی بیشترِ این بزرگوار یک چنین ماجرایی دارد که ماجرای مهمی هست. آن حضرت تجسم عالی‌ترین مفاهیم انسانی و اسلامی در مورد زن هست که به اینها باید توجه کرد؛ درس فاطمه زهرا (س) بیشتر این موارد هست. برخی از مفاهیم اسلامی مفاهیم اختصاصی هست، مثل مادری، همسری، تربیت فرزند؛ در همه اینها اوج قله تصور، حضرت فاطمه زهرا (س) هست. 

در عرصه تربیت فرزند، در عرصه همکاری با شوهر، در عرصه‌های مشترک و در آن چیز‌هایی که بین زن و مرد مشترک هست، مثل بندگی خدا. وضعیت فاطمه زهرا (س) یک وضعیت فوق‌العاده اعجاب‌انگیز و مهم هست. امام حسن مجتبی (ع) می‌گوید شب جمعه تا صبح مادرم بیدار بود، عبادت می‌کرد، هر وقت صدای او را شنیدم، دیدم برای دیگران دارد دعا می‌کند؛ صبح گفتم مادر! برای دیگران دعا کردی، برای خودت دعا نکردی؛ فرمود پسرم! اَلجارَ ثُمَّ الدَّار؛ این درس هست. 

در قضیه [نزول سوره]هل‌اَتی [آمده هست که]«اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ الله»؛ من این را به عنوان یک درس برای امت اسلامی، برای جامعه اسلامی، برای جمهوری اسلامی تلقی می‌کنم که کار با اخلاص انجام بگیرد. حسن بصری که از زهاد ثمانیه معروف هست و زاویه هم دارد با اهل‌بیت، می‌گوید که «ما کان فی هذه الامّة اعبد من فاطمة کانت تقوم حتّی تورّم قدماها». معنای این تعبیر «ما کان اعبد من فاطمة» این نیست که شبیه او و به اندازه او تعدادی وجود داشتند؛ نه، در تعبیرات عربی معنایش این هست که هیچ کس در امت، مانند او نبود از لحاظ عبادت. 

این را حسن بصری می‌گوید؛ حسن بصری دوران فاطمه زهرا را درک نکرده، اما اینکه این طور قاطع این حرف را می‌زند نشان می‌دهد این جزو مسلمات و متواتراتی بوده هست که در آن زمان وجود داشته. اینکه وظیفه عبادت، بعد وظیفه امر به معروف و مجاهدت، یعنی حضور در آن میدان عجیبی که بنا بود سرنوشت امت اسلام در آن میدان تعیین بشود و آن حضور طوفانی عجیب فاطمه زهرا (س) با آن خطبه‌های عجیب. نقشه جامع هویت زن در منطق اسلام این هست؛ مادر خوب، همسر خوب، مجاهد فی‌سبیل‌الله، در عین حال مدیر خانه، و در عین حال عابد و بنده خدای متعال. در نهایت، فاطمه زهرا (س) نشان داد که زن می‌تواند به رتبه عالی عصمت برسد که اینها خصوصیات این بزرگوار هست.
بیانات در دیدار تصویری با مداحان ۱۵ بهمن ۱۳۹۹

انتهای پیام/ 161

گروه فرهنگ دفاع‌پرس ـ رسول حسنی ولاشجردی؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی صرفنظر از جایگاه رهبری خود در کسوت جامعه شناسی مجرب و انسان شناسی برجسته همواره بر تحکیم خانواده و ارج نهادن به مقام «زن» به عنوان مهمترین رکن خانواده تاکید دارند. شناخت استعداد‌ها و توانایی‌های زنان و به کارگیری آنان در جایگاهی که سزاوار آنان هست یکی از دغدغه‌های همیشگی زنان هست. 

امام خامنه‌ای زنان را ابدا جنس دوم در کنار مردان نمی‌داند، بلکه این قشر بزرگ از جامعه را شخصیتی مستقل از مردان دانسته که نقشی حیاتی در اقتدار نظام اسلامی داشته و در تحقق تمدن نوین اسلامی کاملا موثر هستند. زنان نه تنها خود در حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی می‌توانند کارآمد باشند بلکه با تربیت نسل آینده در بوجود آوردن نسلی پویا، معتقد، مومن، انقلابی و امیدوار بی‌مانند و بی‌بدیل هستند، امری که به زحمت از عهده مردان برمی‌آید.

عبارت «زن نه شرقی نه غربی» یک کلیدواژه مهم در ادبیات و منظومه فکری امام خامنه‌ای هست که باید زن ایرانی به آن دست پیدا کند و با رسیدن به آن الگوی زنان هم عصر خود شوند. چنین زنانی نه تنها در خانواده به عنوان همسر و مادر به درستی ایفای نقش می‌کنند بلکه در جامعه نیز در چارچوب حدود اسلام و در کسوت زن مومن انقلابی به رسالت اسلامی خود عمل می‌کند.

نوشتاری که قسمت پنجم آن را در ادامه می‌خوانید برگرفته از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی هست که در طی چهار دهه زعامت جهان اسلام ایراد شده‌اند. بیاناتی که هر فراز آن می‌تواند محل بحث و نظر فراوان باشد.

توجه به نقش زنان در انقلاب و دفاع مقدس

«آن کسانی که سابقه دارند، می‌دانند که زنان در دوران مبارزه نقش داشتند، اگر زنان نبودند بلاشک آن اجتماع و تظاهرات عظیم، آن اثر را نمی‌بخشید؛ علاوه بر اینکه در بعضی جا‌ها مثل مشهد، اصلا شروع تظاهرات، با زنان بود. یعنی اولین حرکت عمومی مردمی، یک حرکت زنانه بود. البته مورد تعرض پلیس هم قرار گرفتند. بعد از آن بود که حرکت‌های مردانه راه افتاد.

هم در مبارزات این‌جور بود، هم در ایفای نقش در تشکیل نظام، بعد از تشکیل نظام؛ یعنی دوران جنگ، نقش زنان، یک نقش فوق‌العاده بود؛ نقش مادران شهدا، نقش همسران شهدا، نقش زنان مباشر در میدان جنگ، در کار‌های پشتیبانی و بعضا به ندرت در کار‌های عملیاتی و نظامی یک نقش فوق‌العاده بود. زن‌ها حتی در بخش‌های نظامی هم فعال بودند؛ اینها به زبان آسان می‌آید.»
بیانات در سومین نشست اندیشه‌های راهبردی ۱۴ دی ۱۳۹۰ 

تربیت فرزند سالت بزرگ زنان

«مادران در دوران انقلاب و در جنگ تحمیلی، فرزندان خود را به سربازان جانباز و شجاع در راه اسلام تبدیل کردند و همسران شوهران خود را به انسان‌های مقاوم مبدل کردند. این نقشی هست که زن می‌تواند در داخل خانواده ایفا کند و جزو بزرگترین نقش‌ها هست. از همه کار‌های زن مهمتر، همین کار هست، تربیت فرزندان و تقویت روحی شوهران برای ورود در میدان‌های بزرگ. 

زنان شجاع و آگاه و مقاوم و صبور ایران، در دوران انقلاب و جنگ [تحمیلی]حضوری فعال داشتند. امروز هم در میدان سیاست، فرهنگ، انقلاب اسلامی، در فعالیت‌های مقابل چشم دشمنان جهانی، حضور فعال دارند. اجتماع عظیم [زنان در میدان‌های مختلف]یک مفهوم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی دارد. آن کسانی که قضایای کشور و نظام جمهوری اسلامی را تحلیل می‌کنند، وقتی اجتماع عظیم [زنان را]، این اراده‌های استوار، این آگاهی و این شور و شوق را از شما مشاهده می‌کنند، نسبت به ایران بزرگ و ملت ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی، احساس تعظیم و ستایش خواهند کرد.»

بیانات در اجتماع زنان خوزستانی ۲۰ اسفند ۱۳۷۵

رشد آگاهی سیاسی زنان در انقلاب اسلامی

«نقش زنان در پیروزی انقلاب، از نقش مردان بیشتر بود. یعنی حضور زنان در مبارزات عمومی و سیاسی، یک نقش چندگانه داشت. مرد یک نفر بود و خودش می‌آمد در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد. همین و بس! اما وقتی زنِ خانه، خود را در مبارزه سهیم می‌دانست و وارد میدان می‌شد، در واقع خانه‌ای را که در آن، مرد و زن و فرزندان هستند، به صحنه می‌آورد و خانواده‌ای را در میدانِ مبارزه حاضر می‌کرد.

در جنگ نیز همین‌طور بود. یعنی اگر خانواده‌های شهدا صبر نمی‌کردند، جنگ دچار مشکلات بسیار بزرگی می‌شد. در آن مقطع، نقش زنان، بسیار برجسته بود. انقلاب و جنگ، زنان ما را در جامعه از آگاهی و رشد سیاسی برخوردار کرد. زن، وقتی با سواد باشد و از آگاهی سیاسی برخوردار شود، کسی نمی‌تواند به آسانی به او زور بگوید و حقش را پایمال کند.»
بیانات در جمع زنان شهر ارومیه ۲۸ شهریور ۱۳۷۵

ایستادگی زنان در برابر غرب‌زدگی

«حقیقت مسئله این هست که زن باشرف و بااستعداد ایرانی یکی از بزرگترین ضربه‌ها را به تمدن غرب زده. غیر از مجموع حرکت جمهوری اسلامی، بخصوص زن ایرانی یکی از مهم‌ترین ضربه‌ها را به داعیه‌های غربی و دروغ‌های غربی وارد کرده. چطور؟ اینها سال‌ها هست که می‌گویند زن اگر چنان‌چه از قیود اخلاقی و شرعی و مانند این چیز‌ها رها نشود نمی‌تواند پیشرفت کند، نمی‌تواند به مقامات عالی علمی و سیاسی و اجتماعی و … برسد. شرط رسیدن زن به رتبه‌های بالای اجتماعی و سیاسی و … این هست که این قیود اخلاقی را رها کند.

زن ایرانی این را در عمل تکذیب کرده؛ زن ایرانی در همه میدان‌ها با موفقیت و سربلندی و با حجاب اسلامی ظاهر شده. اینها رجزخوانی نیست، اینها واقعیت‌های محسوس جامعه ما هست. در مراکز علمی حساس و مهم زنان دانشمند آنجا نقش‌آفرینند. در میدان ادبیات، شعر، رمان، شرح‌حال‌نویسی، زن‌ها جزو برجسته‌ترین‌ها هستند. در میدان مسابقات ورزشی دختر ایرانی روی سکوی اول مسابقات ایستاده، پرچم و سرود ملی ایران را در مقابل چشم صد‌ها میلیون تماشاچی تلویزیون‌های دنیا بالا برده، باحجاب هست، با آن مردی که می‌آید به او مدال بدهد دست نمی‌دهد، یعنی حد شرعی را رعایت می‌کند؛ این چیز کمی هست؟

این باطل‌کننده یک زحمت و تلاش دویست سیصد ساله غرب هست؛ نمی‌توانند تحمل کنند، عصبانی می‌شوند، خودشان را به در و دیوار می‌زنند تا بتوانند یک کاری بکنند؛ آن وقت می‌چسبند به قضیه حجاب، ببینید، عامل این شبهه‌افکنی‌ها این هست و تظاهر دشمن هم آن هست که مشاهده می‌کنید و می‌بینید.»
بیانات در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور ۵ مرداد ۱۴۰۱

خیانت رژیم پهلوی به زنان

«زن، در جامعه خود باخته نظام پادشاهی، از همه جوانب مظلوم بود. اگر زن می‌خواست وارد مقوله علم بشود، باید قید دین و تقوا و عفاف را می‌زد. مگر یک خانم مسلمان، در دانشگاه‌ها و محیط‌های آموزشی و مراکز علمی و فرهنگی می‌توانست به آسانی حجاب و متانت و وقار خود را حفظ کند؟ مگر ممکن بود؟ مگر می‌شد یک زن مسلمان، در خیابان‌ها با متانت و وقار اسلامی یا حتی با حجاب نیمه کاره، راحت راه برود و از گزند زبان و حرکت هرزگان و دلباختگان به فساد و فحشای سوغات غرب، مصون بماند؟ کاری کرده بودند که در این مملکت، کسب علم برای زن‌ها غالبا ممکن نمی‌شد. موارد استثنایی را کاری ندارم. به طور غالب، رفتن زنان به وادی علم میسر نمی‌شد؛ مگر با برداشتن حجاب و منصرف شدن از تقوا و وقار اسلامی. 

در میدان سیاست و در زمینه فعالیت‌های اجتماعی هم همین طور بود. اگر زنی می‌خواست منصبی از مناصب اجتماعی و سیاسی را در ایران دوران پادشاهی دارا باشد، باید قید حجاب و عفاف و وقار و متانت زن اسلامی را می‌زد. البته، بسته به این بود که خود این زن، جوهر و استعدادش چگونه باشد. اگر خیلی سست عنصر بود، باید تا آن اعماق می‌لغزید.

اگر خوددار و خویشتن‌دار بود، تا حدودی خود را حفظ می‌کرد؛ اما دائما با فشار‌های روزافزون از سوی محیط اجتماعی روبه‌رو بود. جامعه ما، این گونه بود. اسلام و انقلاب و امام آمد و در این کشور، زن را در مرکز فعالیت‌های سیاسی قرار دادند و پرچم انقلاب را به دست زنان سپرد؛ در حالی که زن در همان حال توانست حجاب و وقار و متانت اسلامی و عفاف و دین و تقوای خود را حفظ کند. کسی حقی از این بزرگ‌تر بر گردن زن ایرانی و مسلمان ندارد.»

بیانات در دیدار جمعی از بانوان سراسر کشور ۲۶ دی ۱۳۶۸

حجاب و عفاف موتور پیشران زنان

«به برکت انقلاب، زن ایرانی در راه بسیار خوبی افتاد. امروز، زن ایرانی می‌تواند در میدان علم وارد بشود و مدارج علمی را طی کند؛ در حالی که دین، عفاف، تقوا، وقار، متانت، شخصیت و حرمت زن مسلمان را هم حفظ کرده باشد. همچنین زن می‌تواند در میدان علوم و آگاهی‌های دینی وارد بشود؛ بدون این که هیچ مانعی بر سر راهش باشد. امروز، زن در کشور ما می‌تواند در میدان سیاست و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و جهادی و کمک به مردم و انقلاب و حضور در میدان‌های گوناگون، شخصیت خودش را با حفظ متانت و وقار و حجاب اسلامی نشان بدهد.»
بیانات در دیدار جمعی از بانوان سراسر کشور ۲۶ دی ۱۳۶۸

انتهای پیام/ 161