به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، در طول پاندمی های جهانی، مانند بیماری کووید ۱۹ ارتباطات بحران در از بین بردن ترس‌ها، عدم اعتماد و متحد کردن افراد در سراسر جهان در مبارزه جمعی با تهدیدات سلامتی ضروری است. ارتباطات ناکافی بحران می‌تواند پیامدهای وحشتناک شخصی و اقتصادی را به همراه داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که اخبار ظاهراً بی پایان مرتبط با عفونت کووید ۱۹ و میزان مرگ و میر می‌تواند خطر مشکلات روانی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. متأسفانه گزارشات رسانه‌ای که شامل اطلاعاتی درباره تأثیر کووید ۱۹ بر سلامت روان است، ممکن است منشأ تأثیرات روانی نامطلوب بر افراد باشد.
رسانه‌ها و سازمان‌های خبری در سراسر جهان به دلیل ناکافی بودن شیوه‌های ارتباطات بحران، نقش حداقلی در مبارزه با بیماری کووید ۱۹ ایفا کرده‌اند. اقدامات رایج شامل توطئه‌های QAnon (نظریه توطئه حاشیه‌ای همراه با سرکوب رسانه‌های اجتماعی)، روایت غلط و گمراه کننده از “ویروس چینی” و خوردن مواد ضدعفونی کننده برای “درمان” کووید ۱۹ است. با وجود احتمال تخریب سلامت روان، اینفودمیک ها که از طیف وسیعی از اطلاعات غلط و اخبار جعلی تغذیه می‌شوند می‌توانند خطرناک باشند.
متأسفانه کمبود تحقیقات در مورد چگونگی بهبود ارتباطات بحران در رسانه‌ها و کانال‌های خبری وجود دارد. این مقاله شیوه‌های گزارش رسانه‌ها در مورد کووید ۱۹ و اینکه چگونه اطلاعات مبتنی بر رسانه‌های اجتماعی می‌تواند منجر به نگرانی‌های مربوط به سلامت روان شود را شناسایی می‌کند. این مقاله راه حل های احتمالی ارتباطات بحران را که رسانه‌ها و سازمان‌های خبری می‌توانند برای کاهش تأثیرات منفی اخبار مربوط به کووید ۱۹ بر سلامت روان استفاده کنند، مورد بحث قرار می‌دهد. این مقاله با تاکید بر ضرورت وجود نهادهای رسانه‌ای جهانی برای واکنش مبتنی بر واقعیت، شخص محور و مشارکتی در گزارش در مورد کووید ۱۹، منابع رسانه‌ای را تشویق می‌کند تا بر موضوع اصلی چگونگی کاهش یا توقف مؤثر انتقال کووید ۱۹ تمرکز کنند.
پیشینه
همانند پاندمی های نظیر شیوع آنفولانزای ۱۹۱۸-۱۹۱۹، بیماری کووید ۱۹ یک رویداد قرن است. متفاوت از بحران‌های قبلی سلامت جهان، تأثیر کووید ۱۹ فاجعه بار بوده و همچنان ادامه دارد بطوریکه از اول دسامبر، حدود ۶۳.۳ میلیون مورد کووید ۱۹ تأیید شده و ۱.۴۷ میلیون مرگ ناشی از این بیماری گزارش شده است. وسعت و شدت پاندمی باعث تشدید بحران جهانی سلامت روان، به ویژه در میان افراد مسن، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و زنان شده است. طبق برآوردها در اکتبر ۲۰۲۰، تعداد زیادی از مردم ژاپن بر اثر خودکشی (۲۱۵۳) جان شأن را از دست دادند درحالیکه تعداد فوتی‌های کرونایی ۲۰۸۷ نفر بود. در مقایسه با ارقام سال ۲۰۱۹، در میان زنان ژاپنی که در اکتبر ۲۰۲۰ بر اثر خودکشی جان باختند افزایش ۸۲.۶ درصدی وجود داشت.
اگرچه تقریباً یک سال و نیم از اولین شیوع کووید ۱۹ می‌گذرد، اما اپیدمیولوژیست ها هنوز بر روی درک ویژگی‌های بالینی کووید ۱۹ کار می‌کنند. علاوه بر ویژگی‌های ویروسی ناشناخته آن، عامل اصلی تقویت کننده قدرت ویرانگر کووید ۱۹ قابلیت انتقال بی سابقه آن است. توانایی کووید ۱۹ در گسترش سریع و آنی در یک دوره کوتاه، حتی در میان پاندمی های دیگر هم نادر است. این سرعت سریع انتقال، همراه با افزایش شدید عفونت و مرگ، باعث ایجاد طیف وسیعی از مسائل جسمی و روانی در افراد در سراسر جهان شده است. خدمات بهداشت روان در شناسایی افراد یا درمان کامل آنها با چالش‌های زیادی روبرو بودند، اما پاندمی های همراه با منابع محدود مانند کووید ۱۹ این مسائل را تشدید کرده است.
سلامت روان عبارت است از “وضعیت آرامی که در آن فرد به توانایی‌های خود پی می‌برد، می‌تواند با استرس‌های عادی زندگی کنار بیاید، می‌تواند عملکردی مؤثر و ثمربخش داشته باشد و در جامعه نقش اش را ایفا نماید”. در بحران جهانی، مسائل مربوط به سلامت روان می‌تواند پیامدهای شدیدی برای سلامتی افراد، از اضطراب، ناراحتی یا افسردگی گرفته تا فکر به خودکشی یا خودکشی داشته باشد. کووید ۱۹ منشأ استرس پیچیده و چندوجهی برای بسیاری بوده است. ترس و نگرانی در ارتباط با ویروس، همراه با اضطراب و استرس ناشی از قرنطینه و دستورات فاصله گذاری اجتماعی، مسائل بهداشت روان را در سراسر جامعه تشدید کرده است.
کووید ۱۹ نه تنها سلامت روان و آرامش افراد را تضعیف می‌کند، بلکه خدماتی را که افراد می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند نیز محدود کرده است. سهمیه بندی منابع پزشکی در طول پاندمی کووید ۱۹ باعث ساختاربندی و هدف گذاری مجدد در سازمان‌های بهداشت روانی برای مقابله با این بیماری همه گیر شده است. اقداماتی مانند قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی، دسترسی به خدمات بهداشت روان را بیشتر کاهش داده است، و بسیاری از ارائه دهندگان این خدمات مجبور به تعطیلی مراکز خود هستند در نتیجه افراد به کمک‌های به موقع و در محل دسترسی ندارند.
علاوه بر (۱) ترس و نگرانی مرتبط با کووید ۱۹، (۲ اضطراب و ناراحتی ناشی از قرنطینه و دستورات فاصله گذاری اجتماعی، و (۳) دسترسی محدود به خدمات بهداشت روان، رگبار بی پایان اخبار از رسانه‌های سنتی و شبکه‌های اجتماعی وضعیت را پیچیده‌تر کرده است. توجه رسانه‌ها به شکل نامناسبی به بیماری کووید ۱۹ معطوف شده، و توجه چندانی به تأثیر نحوه پوشش رسانه‌ها مرتبط با پاندمی بر سلامت روانی افراد نشده است. وانگهی اطلاعات غلط و گمراه کننده پیرامون کووید ۱۹، از روایت دروغین و گمراه کننده “ویروس چینی” گرفته تا خوردن ضدعفونی کننده ها برای درمان کووید ۱۹، بر سلامت و آرامش روانی و جسمی افراد تأثیر گذاشته است. اگرچه چشم اندازهای مفیدی هم در این زمینه وجود دارد، اما تحقیقات کمی به بررسی کاهش پیامدهای بهداشت روانی ناشی از پوشش رسانه‌ای کووید ۱۹ پرداخته است.
شواهد نشان می‌دهد که در مواقع بحران جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران می‌تواند به صورت مقرون به صرفه مسائل متعدد را برطرف کند. ارتباطات بحران به “جمع آوری، پردازش و انتشار اطلاعات مورد نیاز برای رسیدگی به شرایط بحرانی” اشاره می‌کند. اگرچه تحولات زیادی در زمینه ارتباطات بحران در دهه‌های گذشته رخ داده است (به عنوان مثال، نظریه ارتباطات بحران موقعیتی که توسط تیموتی کومبس در سال ۱۹۹۵ توسعه یافت)، ارتباطات بحران دارای سابقه طولانی است و اغلب شخصیت‌های برجسته مردمی مانند سزار و کنفوسیوس در آن نقش داشته‌اند. با کمک نمونه‌ها (به عنوان مثال، مدیریت مؤثر جانسون و جانسون در بحران کپسول‌های تایلنول سیانور)، و همچنین شیوه‌های نامناسب ارتباطات بحران (به عنوان مثال، سوءمدیریت دولت ایالات متحده در مورد طوفان کاترینا)، مجموعه‌ای از پژوهش‌ها نقش ارتباطات بحران را در کاهش اثرات منفی حوادث جانبی تأیید کرده‌اند.
از این‌رو برای مقابله با این شکاف تحقیقاتی، هدف این مقاله شناسایی حوزه‌های است که در آن، گزارش‌های رسانه‌های سنتی در مورد کووید ۱۹ و اینفودمیک های رسانه‌های اجتماعی می‌تواند به سلامت روان افراد آسیب برساند. این مقاله راه حل های احتمالی ارتباطات بحران را که رسانه‌ها و سازمان‌های خبری می‌توانند برای کاهش پیامدهای بهداشت روانی پوشش کووید ۱۹ اتخاذ کنند، ارائه می‌دهد.
پوشش کووید ۱۹ توسط رسانه‌های سنتی
رسانه‌های سنتی شامل “رسانه‌هایی هستند که در ابتدا با استفاده از یک رسانه پیشا-اینترنت (چاپی، رادیویی، تلویزیونی) و شرکتهای رسانه‌ای که تجارت اصلی شأن در رسانه‌های پیشا- اینترنت بوده است، صرف نظر از میزان محتوای آنلاین کنونی شأن، توزیع می‌شدند.” سه نوع پوشش می‌تواند تأثیر پوشش رسانه‌ای سنتی کووید ۱۹ را بر مسائل بهداشت روانی افراد طبقه بندی کند: (۱) متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور؛ (۲) مغرضانه و گمراه کننده؛ و (۳) دروغین و متقلبانه.
پوشش رسانه‌ای متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور کووید ۱۹
پوشش رسانه‌ای کووید ۱۹ ذاتاً آسیب زاست. این بیماری نشان دهنده یک پاندمی مرگبار در حال جریان است. این ذات منفی که به طور طبیعی به پوشش رسانه‌ای ویروس منتقل می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد مشکلات روانی شود. تحقیقات در مورد اثرات رسانه‌ای مدتهاست اثبات کرده است که اخبار منفی می‌تواند منجر به مشکلات روانی خفیف تا شدید در بین مصرف کنندگان شود.
نکته مهم این است که به دلیل مقیاس و شدت کووید ۱۹، رسانه‌ها توجه و تمرکز نامناسبی بر اخبار مربوط به پاندمی دارند که می‌تواند افرادی را که با چالش‌های بهداشت روانی بیشتری روبرو هستند را تحت تأثیر قرار دهد. توجه به این نکته ضروری است که درحالیکه دستیابی به پوشش رسانه‌ای متعادل، مبتنی بر واقعیت و حقیقت محور کووید ۱۹ ممکن است دشوار باشد، اما مهم است که سازمان‌های رسانه‌ای درصدد تأمین این استانداردها براساس بهترین توانایی‌های خودشان باشند.
پوشش رسانه‌ای مغرضانه و گمراه کننده کووید ۱۹
هنگامی که اخبار مغرضانه و گمراه کننده است، آثار سو پوشش رسانه‌ای کووید ۱۹ بر سلامت و آرامش افراد و جمعیت می‌تواند مشهودتر باشد. مطالعات قبلی نشان داد که رسانه‌های راست گرا اغلب گزارش‌های مغرضانه و گمراه کننده در مورد کووید ۱۹ می‌دهند که به نوبه خود می‌تواند انتشار اطلاعات غلط در مورد ویروس را تسهیل کند. تجزیه و تحلیل نمونه‌ای متشکل از ۳۸ میلیون گزارش رسانه‌ای از ۱ ژانویه تا ۲۵ مه ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که ۸۴ درصد از اطلاعات غلط منتشرشده توسط رسانه‌های سنتی قبل از رسیدن به عموم مردم، نه مورد اعتراض قرار گرفته و نه حقیقت آزمایی شده‌اند و عملاً تعداد بیشماری از مردم در معرض اطلاعات غلط، مانند “درمان‌های معجزه آسا” قرار گرفتند که می‌تواند پیامدهای قابل توجهی انسانی و اقتصادی در پی داشته باشد. همچنین لازم به ذکر است که ترس و وحشت ناشی از اطلاعات نادرست مربوط به کووید ۱۹ می‌تواند تأثیر طولانی مدت بر سلامت روان افراد داشته باشد که فراتر از چرخه‌های رسانه‌ای کووید ۱۹ است.
پوشش رسانه‌ای دروغین و متقلبانه کووید ۱۹
شاید مشکل سازترین نوع پوشش رسانه‌ای در مورد کووید ۱۹ شامل محتوای نادرست و غیر صادقانه باشد. در حالی که کارشناسان رسانه‌های سنتی از ارکان اصلی صنعت، ارزش‌های روزنامه نگاری و استانداردهای اخلاقی حمایت می‌کنند، رواج روایات مرتبط با “ویروس ووهان”، “ویروس چینی” و “ویروس چین” در گزارش رسانه‌های قدیمی در مورد کووید ۱۹ نشان می‌دهد که برخی از رسانه‌ها به طور کامل قادر به تولید اخبار بی اساس و مهیج هستند. اشاره به وجود ارتباط مستقیم بین یک گروه از مردم، ملت و نژاد با ویروس به شکل اجتناب ناپذیری موجب بروز دغدغه‌های سلامت روان در بین گروه هدف می‌شود.
یکی دیگر از اثرات منفی برگشت ناپذیر ناشی از “اخبار جعلی” رسانه‌های سنتی، تخریب باور عمومی در مورد کووید ۱۹ است. پیش بینی اینکه چه اتفاقی می‌افتد اگر افراد تصمیم به نادیده گرفتن اطلاعات منتشرشده از رسانه‌های سنتی بگیرند که در آن کارشناسان سلامت و مقامات دولتی آخرین پیشرفت‌ها در زمینه ویروس را به اشتراک می‌گذارند، موضوعی چالش برانگیز است. بدون شک عواقب انسانی و اقتصادی مرتبط با این مردم عمداً ناآگاه و بی اطلاع، نتایج فاجعه باری به همراه دارد.
رسانه‌های اجتماعی و اینفودمیک های کووید ۱۹
اینفودمیک های کووید ۱۹ همراه با سرعت پاندمی در حال گسترش هستند. اینفودمیک ها شامل گسترش هدفمند اطلاعات غلط و نامطمئن از طریق رسانه‌ها، به ویژه در بستر شبکه‌های اجتماعی است. اینفودمیک های کووید ۱۹ می‌تواند تلاش متخصصان سلامت را از بین ببرد، درحالیکه موجب تشدید ترس عمومی، عدم اطمینان و عدم اعتماد می‌شود که می‌تواند پیامدهای شخصی و اقتصادی به همراه داشته باشد. اینفودمیک شامل آرایه‌ای از موضوعاتی است که در آن اطلاعات غلط و نادرست از طریق توییت ها و پست‌های فیس بوک منتشر می‌شود، و اغلب افراد ذینفع یا گروه‌های دارای منافع سیاسی و اقتصادی اقدام به انتشار آنها می‌کنند. موارد متداول شامل توطئه‌های QAnon، روایت “ویروس چینی” و ترغیب به مصرف ضدعفونی کننده ها برای درمان کووید ۱۹ است.
همه اینفودمیک های کووید ۱۹ یکسان نیستند. به عنوان مثال، اینفودمیکی که افراد را به خوردن مواد ضدعفونی کننده برای بهره مندی از “مزایای سلامت” آن ترغیب می‌نماید، پیامدهای مستقیمی بر سلامت روان و جسم شماری از افراد دارد. بین ۱ مه تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰، ۱۵ مورد گزارش از مسمومیت با متانول به دلیل نوشیدن ماده ضدعفونی کننده وجود داشت؛ که از این تعداد چهار نفر فوت کردند و سه نفر با اختلال بینایی ترخیص شدند. با این حال برخی همچنان به اظهارات رهبران ایالات متحده که مرتباً از رسانه‌های سنتی و سایر رسانه‌های شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود اعتماد کورکورانه دارند.
محدودیت منابع مشخصه اصلی کووید ۱۹ است و منابع رسانه‌ای هم از این امر مستثنی نیستند. اینفودمیک های کووید ۱۹ همراه با کمپین‌های راه اندازی شده توسط رسانه‌های سنتی، یک استفاده بی نهایت بد از منابع عمومی است؛ از آنجائیکه پاندمی هنوز ادامه دارد، توجه رسانه‌های جهانی باید معطوف بر سلامت و آرامش عموم مردم باشد. در زمان بحران جهانی، منابع رسانه‌ای نیاز به سرمایه گذاری در موضوع روز دارند: نحوه کُندکردن یا توقف گسترش کووید ۱۹. با توجه به شیوع اطلاعات غلط و نامطمئن از طریق رسانه‌های سنتی و شبکه‌های اجتماعی، باید اقداماتی در زمینه از بین بردن اینفودمیک های کووید ۱۹ انجام شود و این اطمینان حاصل شود که پوشش‌های رسانه‌های مربوطه منجر به پیامدهای ناخواسته نمی‌شوند؛ شیوه‌های مؤثر ارتباطات بحران یکی از این رویکردهاست.
ارتباطات بحران در بحبوحه کووید ۱۹
در زمان پاندمی های جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران در از بین بردن ترس و عدم اعتماد و متحد کردن شهروندان در مبارزه جمعی با بیماری ضروری است. یک ویژگی اساسی ارتباطات بحرانی این است که معمولاً در صورت وجود حداقل سه بحران به عنوان یک استراتژی ارتباطات اضطراری اتخاذ می‌شود: (۱) بحران یا رویدادی بی سابقه با پیامدهای گسترده شخصی و اقتصادی (به عنوان مثال، پاندمی کووید ۱۹)؛ (۲) بحران ارتباطاتی که می‌تواند ذینفعان اصلی را از تلاش برای یافتن راه حل منع کند (به عنوان مثال، اینفودمیک های کووید ۱۹)؛ و (۳) بحران اعتماد بالقوه فعلی یا در حال توسعه که تا حدودی به دلیل دو بحران اول است (به عنوان مثال، بحران‌های اعتماد عمومی).
برای مقابله با این بحران‌های سه گانه، جامعه به طور کلی باید چندین گام بردارد: (۱) به سرعت برنامه آمادگی مبتنی بر شواهد و حوادث را با پتانسیل مهار پاندمی توسعه دهد؛ (۲) این طرح را با سرعت و دقت اجرا کند؛ و (۳) این طرح و دستورالعمل‌های مربوطه را به موقع، شفاف و حقیقت محور به عموم مردم اطلاع دهد (یعنی ارتباطات کارآمد بحران). به طور کلی، به اشتراک گذاری مؤثر به روزرسانی های بهداشت عمومی با جامعه به شیوه‌ای معقول و صادقانه از اهمیت بالایی برخوردار است.
علاوه بر ارائه اطلاعات قابل اطمینان به مردم، اتخاذ تصمیمات پیشگیرانه از سوی کارشناسان رسانه، متخصصان بهداشت و مقامات دولتی برای اطمینان از ارائه مؤثر به روزرسانی های مربوط به کووید ۱۹ به عموم (به منظور جلوگیری از بروز عواقب ناخواسته مربوط به سلامت روان) ضروری است. به عبارت دیگر، ارتباطات بحران در طول کووید ۱۹، به ویژه با توجه به پیامدهای بهداشت روان مرتبط با پوشش رسانه‌ای مربوطه، باید دارای سه هدف باشد: (۱) انتقال اطلاعات موثق و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹ به مردم به صورت شفاف، به موقع و حقیقت محور؛ (۲) حذف اطلاعات غلط و گمراه کننده و توقف اینفودمیک های مرتبط؛ و (۳) حصول اطمینان از اینکه ارائه اطلاعات مربوط به کووید ۱۹ به مردم منجر به عواقب ناخواسته (یعنی مشکلات بهداشت روانی) نمی‌شود.
ارائه اطلاعات موثق و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹
در دوران پاندمی، بسیاری از دولتها مانند چین، ایرلند، فنلاند و نروژ، موفق به ارائه کارآمد راهبردهای مؤثر مربوط به کووید ۱۹ به مردم شدند. به عنوان مثال دولت چین را در نظر بگیریم. با شروع اولین شیوع، دولت چین به روزرسانی های به موقع کووید ۱۹ را ارائه می‌دهد که (۱) متناسب با نیازهای عموم مردم است و قصد تقویت رابطه با مردم را دارد؛ (۲) به منظور افزایش میزان دسترسی و اثرگذاری، از طریق رسانه‌های سنتی و شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود؛ و (۳) توسط مقامات بهداشتی و دولتی کلیدی ارائه می‌شود تا اعتبار پیام‌های در دسترس روزانه عموم را تقویت نماید. در کنار اجتناب از مشکلات بالقوه سلامت روان، این اقدامات ارتباطات بحران همچنین می‌تواند ترس و عدم اعتماد مردم را در مورد کووید ۱۹ از بین ببرد و سازگاری آنها با دستورالعمل‌های بهداشتی و ایمنی مرتبط با پاندمی مانند قرنطینه و استفاده از ماسک را بهبود بخشد.
زمانهای بی سابقه مستلزم اقدامات بی سابقه است. شرکتهای فناوری از جمله گوگل، توئیتر، فیس بوک و TikTok، می‌توانند با توسعه الگوریتم‌های مناسب، نتایج جستجو، توییت ها یا پست‌های نوشته شده توسط اپیدمیولوژیست ها یا سایر متخصصان بهداشت را ارائه داده، و اطلاعات معتبر و قابل اعتماد در مورد کووید ۱۹ را منتشر کنند. انجام این کار می‌تواند آغازگر جنبشی برای انتقال اطلاعات معتبر و قابل اطمینان در مورد کووید ۱۹ به مردم به شیوه‌ای به موقع، شفاف و متمرکز بر حقیقت باشد. جالب اینجاست که نحوه طراحی، توسعه و ارائه پیام‌های عمومی (به عنوان مثال به شیوه‌ای متقاعد کننده برای عموم) بر پیامدهای ارتباطاتی نیز تأثیر می‌گذارد.
حذف اینفودمیک های کووید ۱۹
تکیه بر سازمان‌های بهداشتی و نهادهای دولتی به تنهایی کافی نیست؛ همه ذینفعان کلیدی باید در این کار دخیل شوند. کمپین‌های بهداشت عمومی که خطرات ناشی از بیماری‌های کووید ۱۹ را مورد هدف قرار می‌دهند، نیاز به توسعه و اطلاعاتی دارند که به افراد در مورد نحوه جلوگیری از قرارگیری در معرض اطلاعات غلط یا گمراه کننده آموزش می‌دهد. با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از مردم فاقد سواد بهداشتی لازم برای تشخیص اطلاعات معتبر از اطلاعات غلط یا نادرست هستند، برنامه‌های آموزشی باید ایجاد شود تا اطمینان حاصل شود که اینفودمیک ها هم در طول کووید ۱۹ و هم در آینده رواج کمتری خواهند داشت.
علیرغم اقدامات امیدوارکننده، شرکتهای رسانه‌ای باید نقش مهمی در کنترل شیوع بیماری‌های کووید ۱۹ داشته باشند. تحقیقات نشان می‌دهد که صرفاً افزودن یک یادآوری کننده صحت و درستی خبر در حالی که افراد از اطلاعات آنلاین استفاده می‌کنند، می‌تواند توانایی آنها را در شناسایی اخبار جعلی به میزان قابل توجهی افزایش دهد. این یافته دلگرم کننده است، زیرا نشان می‌دهد اقدامات مؤثر برای جلوگیری از گسترش اینفودمیک های کووید ۱۹ می‌تواند بسیار مقرون به صرفه باشد.
شاید لازم باشد شرکتهای شبکه‌های اجتماعی علاوه بر تصمیم گیری های فردی، پاسخ‌های جمعی را نیز سازماندهی کنند، مثلاً از طریق یک «چک لیست پاسخگویی به اینفودمیک». این اقدام به طور کلی به محیط شبکه‌های اجتماعی کمک می‌کند تا سیستم بهتری را برای محافظت از مردم در برابر آسیب‌های ناشی از اینفودمیک کووید ۱۹ ایجاد کند.
در مجموع، متخصصان بهداشت باید در مهار اینفودمیک های کووید ۱۹ پیش قدم شوند. همانطور که اپیدمیولوژیست های برجسته ای مانند دکتر آنتونی فائوچی اثبات کرده‌اند، کارشناسان بهداشت باید برای تسهیل ارتباط مؤثر با مشتریان اصلی خود یا عموم مردم ارتباط نزدیک داشته باشند. متخصصان بهداشت نیز باید در فرایند تصمیم گیری در زمینه سلامت عمومی مشارکت بیشتری داشته باشند. با این کار، اطلاعات غلط کمتری توسط مقامات دولتی منتشر می‌شود در حالی که اتخاذ تصمیمات بیشتر بر اساس شواهد علمی است.
راهبرد ارتباطات بحران کووید ۱۹ مبتنی بر واقعیت و مردم محور
کووید ۱۹ بر همه افراد جمعیتی تأثیر می‌گذارد. دشوار است که در مورد یک پاندمی پایدار که همچنان زندگی، معیشت و تولید ناخالص داخلی (GDP) را تهدید می‌کند، اظهارنظر نکرد. با این حال، با توجه به پیامدهای شخصی و اقتصادی مرتبط با اطلاعات مغرضانه و گمراه کننده یا کاملاً نادرست و مخرب، ضروری است کارشناسان رسانه، متخصصان بهداشت و مقامات دولتی راهکارهای ارتباطات بحران کووید ۱۹ مبتنی بر واقعیت و مردم محور را توسعه دهند. در زمینه مطالعه ما، راهکار ارتباطات بحران مردم محور و مبتنی بر واقعیت به این صورت تعریف می‌شود که اقدامات ارتباطاتی حقایقی را ارائه دهد که بدون ارائه اعداد یا آمار بر اساس دیدگاه‌های شخصی یا انگیزه‌های پنهان (به عنوان مثال، منافع سیاسی یا اقتصادی) باشد.
به این ترتیب، اطلاعات درست و با حسن نیت می‌تواند به طور مؤثر بدون پیامدهای ناخواسته در اختیار عموم قرار گیرد. توجه به این نکته ضروری است که اقدامات آموزشی ممکن است برای متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نیز لازم باشد، زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که متخصصان بخش سلامت اغلب از دانش لازم برای آگاهی از اطلاعات غلط یا گمراه کننده کووید ۱۹ برخوردار نیستند. با توجه به نقش مهمی که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در آموزش بیماران ایفا می‌کنند و این واقعیت که بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نیز با چالش‌های اساسی در زمینه سلامت روان روبرو هستند، اقدامات آموزشی در توجه به چالش‌های ناشی از اینفودمیک مرتبط با این بیماری که این کارگران خط مقدم با آن روبرو هستند، لازم و ضروری است.
نتیجه گیری
به طور کلی، در زمان پاندمی های جهانی مانند کووید ۱۹، ارتباطات بحران می‌تواند نقش مهمی در کاهش ترس و عدم اعتماد داشته باشد در حالی که الهام بخش مبارزه‌ای یکپارچه علیه تهدیدات سلامت است. هنوز هیچ راه حل ملی یا ارتباط یک جانبه در طول پاندمی وجود ندارد، اما با توجه به نیاز شدید منابع رسانه‌ای ارزشمند در طول کووید ۱۹ برای بهره مندی بیشتر از اطلاعات، متخصصان بهداشت و کارشناسان رسانه موظفند اقدامات لازم را انجام دهند و مانع از ایجاد اینفودمیک ها و کمپین‌های آسیب زا شوند. افراد ذینفع می‌توانند با اطلاعات معتبر، موثق و قابل اعتماد در کنار ابزارها و تکنیک‌های توسعه یافته در حوزه ارتباطات بحران، با گزارشات نادرست مقابله نمایند. شفافیت و درستی اطلاعات در نهایت به حفظ سلامت و آرامش مردم کمک می‌کند در حالی که توجه رسانه‌های جهانی را به دغدغه واقعی بهداشت عمومی باز می‌گرداند: نحوه پیشگیری از گسترش کووید ۱۹.
ما معتقدیم که در پژوهش‌های آینده، نیاز به استفاده از منابع رسانه‌ای یا ارتباطی برای توسعه راه حل های بهداشتی به موقع است که می‌تواند از عواقب فوری انسانی ناشی از کووید ۱۹ جلوگیری کند. از زمان شروع پاندمی، تنها در ترکیه، حدود ۱۰۰ موسیقیدان به دلیل مشکلات مالی ناشی از کووید ۱۹ خودکشی کرده‌اند. ما معتقدیم که سازمان‌های بهداشتی منطقه‌ای، ملی و بین المللی و سازمان‌های دولتی باید به جای به روزرسانی های مربوط به عفونت کووید ۱۹ و آمار مرگ و میر، بر منابع رسانه‌ای بیشتر برای اطلاع رسانی و تأکید بر کمک‌ها و منابع در دسترس مردم در زمان پاندمی سرمایه گذاری کنند.
به عبارت دیگر، برای سازمان‌های رسانه‌ای مهم است که نقش خود را به عنوان یکی از ارکان اساسی در بحبوحه کووید ۱۹، و با ارائه منابع رسانه‌ای در موضوعاتی که برای زندگی و معیشت افراد اهمیت دارد، آغاز کنند، نه اینکه به تولید گزارشات پر شور و مهیجی که ممکن است رتبه شأن را در سایتNielsen افزایش دهد، تعداد فروش را بالا ببرد، اینفودیک ها را تغذیه کند، اما فواید محدودی برای سلامت و آرامش عمومی داشته باشد، بپردازند.
