بی عدالتی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، قشر جوان در هر جامعه‎‌ای به لحاظ برخورداری از توان، انرژی و استعداد‌های فراوان قادر است، نقش تعیین کننده‎ای در آینده آن جامعه داشته باشد و جوانان در هر جامعه‎ ای سرمایه اصلی آن جامعه‎ محسوب می شوند که می‎توانند زمینه‎های رشد و پیشرفت آن جامعه‎ را در عرصه‎های مختلف علمی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، هنری، ورزشی و .. را فراهم کنند.

در کشور ما نیز نسل جوان، سهم بزرگی از تحولات و پیشرفت‌های کشور را بر عهده داشته و شاهد حضور جوانان در عرصه‎های مختلف از شکل‎گیری انقلاب گرفته تا پیروزی آن و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده و هستیم. نوشتار حاضر به اختصار به بررسی نقش جوانان در شکل‎گیری و پیروزی انقلاب اسلامی می‌پردازد.

جوانان در رژیم گذشته مورد بی‎مهری قرار گرفته و توانمندی‌ها و توانایی‌های آنان نادیده گرفته می‎شد. خلاقیت، نوآوری و… جایی در رژیم گذشته نداشت، دغدغه اصلی آن رژیم، حاکم ساختن فرهنگ غربی در کشور و گرایش به غرب تحت لوای رسیدن به تمدن و پیشرفت بود با چنین تفکری فرهنگ دینی و ملی مورد بی توجهی قرار گرفته و با ارزش‌ها و باور‌های دینی مقابله می‎شد و تلاش نمودند جوانان را با تشویق به فساد و مراکز فحشاء و دامن زدن به آن، نسبت به فرهنگ و سرنوشت کشور بی‎تفاوت نموده و فکر و خلاقیت را از جوانان گرفته و این عناصر سازنده کشور را به عناصری بی‎تأثیر و بی‎مصرف تبدیل سازند.

مرحوم امام در این باره فرمودند: اصل برنامه این بوده است که جوان‎های ما را به فساد بکشند برای اینکه مبادا یک قدرتی در مقابلشان قیام کند… این‌ها می‎خواستند هر فکری را که احتمال بدهند که این فکر در مقابل آنهاست از بین ببرند… مراکز فسادی که سرتاسر مملکت بود جوان‎ها را مشغول می‎کرد به امور شهوانی که به کلی افکار را از دستشان می‎گرفت. آن‌ها بنا داشتند جوان‌های ما را فاسد کنند تا اینکه بی تفاوت بشوند راجع به مسایل خودشان و هر قضیه‎ای و هر بلایی سرشان بیاید… این جوان دیگر نمی‎تواند فکر بکند به این که سر مملکت چه آمده است.

در چنین شرایطی نهضت اسلامی و آرمان‌های بلند امام (ره) موجب آگاهی و بیداری جوانان شد، آنان هویت از دست رفته خویش را در این نهضت یافتند و امام (ره) به آنان شخصیت و هویت بخشید، آنان که می‎دیدند منابع سرشار کشور پیش چشمان ملت توسط اجانب به یغما برده شده و دولتمردان وقت تنها به فکر عیش و نوش خویش هستند و توجهی به کشور و مردم ندارند، سعادت و رهایی از چنگال ظلم و بی‎عدالتی را در آرمان‌های بلند امام یافتند و نهضت اسلام خواهی و عدالت طلبی امام را با دل و جان همراهی کردند و به تعبیر زیبای شهید مطهری ندای امام خمینی (ره) از قلب فرهنگ و از اعماق تاریخ و از ژرفای روح این ملت بر می‎خاست، مردمی که در طول چهارده قرن حماسه محمد، علی، زهرا، حسین، زینب، سلمان، ابوذر… و صد‌ها هزار زن و مرد دیگر را شنیده بودند و این حماسه‎ها با روحشان عجین شده بود، بار دیگر همان ندای آشنا را از حلقوم این مرد شنیدند علی را و حسین را در چهره او دیدند او را آینه تمام نمای فرهنگ خود که تحقیر شده بود تشخیص دادند، امام چه کرد؟ او به مردم شخصیت داد، خود واقعی و هویت اسلامی آن‌ها را به آنان بازگرداند، آن‌ها را از حالت خودباختگی خارج کرد این بزرگترین هدیه‎ای بود که رهبر به ملت داد او توانست ایمان از دست رفته مردم را به آن‌ها بازگرداند و آن‌ها را به خودشان مؤمن کند.

پس از رحلت امام نیز ارتباط امام خامنه‌ای با جوانان ادامه پیدا کرد. ارتباط نزدیک و چهره به چهره حضرت آیت الله خامنه‌ای با جوانان و دانشجویان سابقه‌ای طولانی دارد و به سال‌ها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد. این ارتباط، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نه تنها قطع نشد بلکه به رغم مسئولیت‌های سنگین حکومتی و حتی در دوران رهبری همچنان ادامه یافت. بر اساس یک جمع آوری آماری توسط سایت Khamenei.ir، آیت‌الله خامنه‌ای از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا آذر سال ۱۴۰۰، بالغ بر ۲۵۴ دیدار دانشجویی و دانشگاهی داشته اند که با توجه به عدم ثبت و ضبط تمام دیدار‌ها خصوصا” در سال‌های اول انقلاب، عدد واقعی این دیدار‌ها قطعا” بزرگتر است.

بر اساس گزارش مورد اشاره؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد پر تکرارترین آن‌ها مربوط به ۵۸ دیدار با عموم دانشجویان است. جلساتی از جنس دیدار‌های چند ساعته ماه رمضان.

رتبه بعدی مربوط به دیدار اساتید و مسئولان دانشگاه با بسامد ۵۲ جلسه است. اهمیت تشکل‌های دانشجویی از منظر رهبر انقلاب از ۴۴ جلسه تعاملی با تشکل‌های دانشجویی به خوبی نمایان است. از آمارهای قابل توجه در این لیست دیدارهای مختص یک دانشگاه است، ۳۷ دیدار روی داده است که یا دانشجویان یک دانشگاه به حسینیه امام خمینی (ره) آمده اند و یا رهبر انقلاب میهمان یک دانشگاه در تهران یا یکی از شهرها شده‌اند، ‌البته در این میان سهم برخی دانشگاه‌ها بیش از یک مورد بوده است، از جمله دانشگاه تهران. همچنین فرصت مغتنم سفرهای استانی رهبر انقلاب، دانشجویان ۲۶ استان را میزبان رهبر انقلاب کرده است. ۱۹ دیدار هم مربوط به نخبگان دانشگاهی بوده است.

گزارش از امیر قشقایی

انتهای پیام/341

گروه استان‌های دفاع‌پرس_ حجت الاسلام «عیسی رضایی» مسئول نشر آثار و ارزش‌های مشارکت روحانیت در دفاع مقدس استان مازندران؛ با عنایت به سیره کلام امیرمومنان علی (ع) آیا در برابر بی‌عدالتی در جامعه وظیفه‌ای داریم؟ باید گفت: آری وظایفی داریم و نخستین و کمترین وظیفه ما، احساس همدردی با مظلوم است.

آقا امیرالمومنین علی (ع) در این‌باره می‌فرمایند: «وَ لَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ کَانَ یَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهِدَةِ فَیَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمْتَنِعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ، ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ کَلْمٌ وَ لَا أُرِیقَ لَهُمْ دَمٌ. فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً.»

به من خبر رسیده است که یکی از آنان (اهل شام) به خانه زن مسلمان و زن غیر مسلمانی وارد شده است که جان و مالش در پناه اسلام محفوظ بوده و خلخال، دستبند، گردنبند و گوشواره‌های آن‌ها را از تنشان بیرون آورده است؛ در حالی که هیچ وسیله‌ای برای دفاع جز گریه و التماس کردن نداشته‌اند. اگر مسلمانی برای این حادثه، از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است.»

وظیفه دیگر ما، قرار گرفتن در کنار مظلوم، علیه ظالم در حد توان است. امام علی (ع) در آخرین وصیتش به امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) فرمودند: ««کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً»؛ دشمن [سرسخت] ظالم، و یاور [و همکار] مظلوم باشید».

جامعه‌ای که عدالت در آن بر پا نیست، فاقد حیات انسانی و زندگانی معنوی است و دیانتی که در آن اهتمام به برقراری عدالت نیست، مایه گمراهی است و حکومتی که عدالت هدف آن نیست و در راه برقراری عدالتی همه‌جانبه و فراگیر گام نمی‌زند، در مسیر هلاکت است؛ زیرا اصلاح دین و دنیای مردم آن به‌وسیله عدالت ممکن است.

همچنین وظیفه داریم طبق فرمایش امیرمومنان (ع) که پیش از خلافت خود درباره علت قبول خلافت می‌فرمایند، برای تحقق عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم، کوشش کنیم؛ چنان که حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «ما اَخَذَ اللهُ عَلَى الْعُلَماءِ اَلاّ یقارّوا عَلى کِظَّةِ ظالِمٍ وَ لا سَغَبِ مَظْلومٍ؛ خداوند پیمانی از علما و دانشمندان [هر جامعه] گرفته است که در برابر شکمخواری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان، سکوت نکنند».

بنابراین آنچه‌که‌ در این‌ مقوله‌ اهمیت دارد، لزوم الگو قرار دادن امیرمومنان علی (ع) و دیگر امامان معصوم (ع) در تمام شئون و عرصه‌های زندگی، به ویژه عدالت خواهی و عدالت‌جوی است.

مسئولان حاکم در جامعه ما باید به این نکته توجه داشته باشند که تنها در سایه عدالت و عنایت است که می‌توان رشد و بالندگی را در جامعه انتظار داشت؛ هرچند رسیدن به این مرتبه، همتی‌ عالی، عزمی‌ قوی‌ و اراده‌ای پولادین می‌طلبد که دور از دسترس نیست. 

ستون‌های اساسی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران همین است که در برابر ستمگران بایستیم و به حمایت مظلومان بپاخیزیم… درست است که فشار‌های زیادی بر مردم فلسطین وارد می‌شود و آمریکا هر روز توطئه جدیدی علیه مسلمانان و مردم فلسطین طراحی می‌کند،؛ اما در عین حال اراده پولادین مردم فلسطین و ایستادگی و مقاومت آن‌ها ادامه خواهد یافت و این راه دیر یا زود به پیروزی نهایی خواهد رسید و ما هم این روز بسیار مهم را گرامی می‌داریم.

یکی از فلسفه‌های روز قدس این است که قدس فراموش نخواهد شد و قدس در اشغال ستمگران باقی نخواهد ماند. سرزمین فلسطین روزی آزاد خواهد شد و ما به هیچ عنوان این ظلم، ستم و تجاوز را نمی‌پذیریم و برنمی‌تابیم و امروز هم این ندا وجود دارد به آن شکلی که امکان‌پذیر است، این روز بسیار مهم قدس را گرامی خواهیم داشت.

حکمت و فلسفه روز قدس حمایت از مردم مظلوم و بی‌دفاع فلسطین و دیگر مظلومان عالم هم همین سیره عملی امیرمومنان و دیگر امامان معصوم (ع) است، به امید آن روزی که پیروزی مستضعفان عالم بر مستکبرین عالم محقق شود.

انتهای پیام/