تأمین ۱۸ کیلومتر از نوار مرزی در مرحله سوم عملیات بیت‌المقدس

تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»

تحلیل شهید صیاد شیرازی درباره علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»


تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات «کربلای ۳» یا «بیت‌المقدس» که اسم کامل‌تر آن، «الی بیت‌المقدس» است، از روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ با رمز مقدس «یا علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)» آغاز شد و روز سوم خرداد با آزادسازی بندر خرمشهر به پایان رسید.

این عملیات، در اداﻣﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ عملیات‌های آزادﺳﺎزى ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺷﻐﺎﻟﻰ ﺟﻨﻮب ﮐﺸﻮر ﻃﺮاﺣﻰ و در چهار مرحله اﺟﺮا ﺷﺪ. مرحله اول، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱، ساعت ۵۵ دقیقه بامداد آغاز شد. مرحله دوم عملیات، روز ۱۶ اردیبهشت آغاز شد و در نتیجه آن، مناطق «جفیر»، «پادگان حمید» و «هویزه» آزاد شدند.

مرحله سوم عملیات، روز ۱۹ اردیبهشت آغاز شد و مرحله پایانی عملیات، اول خرداد، ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه به منظور تلاش برای آزادسازی بندر خرمشهر آغاز شد و ساعت ۱۱ روز سوم خرداد با آزادسازی کامل خرمشهر، به پایان رسید.

مطالبی که در زیر می‌آیند، از کتاب «ناگفته‌های جنگ» هستند که خاطرات سپهبد شهید صیاد شیرازی در دوران دفاع مقدس هستند و به قلم احمد دهقان تدوین شده‌اند.

از نظر شهید صیاد، این عملیات، دو ویژگی داشت؛

«عملیات بیت‌المقدس، چند ویژگی داشت. نخستین ویژگی آن، این بود که به نسبت عملیات پیشین خود، برای وسیع‌ترین منطقه عملیاتی طراحی شده بود که البته هیچ‌گاه عملیاتی به وسعت منطقه عملیاتی بیت‌المقدس که وسعت منطقه نبرد آن، شش هزار کیلومتر مربع بود، اتفاق نیفتاد.

دومین ویژگی عملیات بیت‌المقدس، این بود که رزمندگان باید از رودخانه عبور می‌کردند. در محور شمالی، رزمندگان باید از رودخانه «کرخه کور» یا «کرخه نور» عبور می‌کردند. در محور شرق (که دو قرارگاه «فتح» و «نصر» باید در آن محور حمله می‌کردند.)، رزمندگان از رودخانه «کارون» عبور کردند.

 مطلب زیر مربوط به علت افزایش توان رزمی رزمندگان اسلام در عملیات‌های دفاع مقدس است.

«بعد از عملیات فتح‌المبین، روحیه عالی بر رزمندگان اسلام حاکم بود. قوت و اطمینان برای ادامه نبرد داشتیم و پیروزی را حتمی می‌دانستیم. می‌توانم بگویم یکی از دلایلی که موجب شد بعد از عملیات فتح‌المبین دست به یک اقدام جسورانه بزنیم و منطقه‌ای را طراحی کنیم که حدود شش هزار کیلومتر مربع وسعت داشت، این بود که از هر نظر احساس قدرت و قوت می‌کردیم.

جالب است تحلیلگران تاریخ جنگ و کسانی که می‌خواهند تحلیل دقیقی داشته باشند، بدانند که علت اینکه یکدفعه توان رزمی ما افزایش پیدا کرد، نه امکانات رزمی ما بود و نه نیروی انسانی ما که نه به امکانات رزمی ما اضافه شد و نه نیروی انسانی با وجود اضافه شدن نیرو‌های جدید، رقمی بود که بتوان روی آن حساب کرد.

در آن زمان، بیشتر از هر چیزی، بعد روحی و روانی بر رزمندگان حاکم می‌شد و درست عکس این حالت را در دشمن می‌دیدیم. یعنی به تناسب روحیه و توانمندی، که در جبهه حق بوجود می‌آمد، جبهه باطل ضعیف می‌شد و در موضع انفعالی قرار می‌گرفت. این دلیل پیروزی ما بود.»

انتهای پیام/ 118



منبع خبر

تحلیل شهید صیاد شیرازی درباره علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس» بیشتر بخوانید »

تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»

تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»


تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس»به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات «کربلای ۳» یا «بیت‌المقدس» که اسم کامل‌تر آن، «الی بیت‌المقدس» است، از روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ با رمز مقدس «یا علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)» آغاز شد و روز سوم خرداد با آزاد سازی بندر خرمشهر به پایان رسید.

این عملیات، در اداﻣﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ عملیات‌های آزادﺳﺎزى ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺷﻐﺎﻟﻰ ﺟﻨﻮب ﮐﺸﻮر ﻃﺮاﺣﻰ و در چهار مرحله اﺟﺮا ﺷﺪ. مرحله اول، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱، ساعت ۵۵ دقیقه بامداد آغاز شد. مرحله دوم عملیات، روز ۱۶ اردیبهشت آغاز شد و در نتیجه آن، مناطق «جفیر»، «پادگان حمید» و «هویزه» آزاد شدند.

مرحله سوم عملیات، روز ۱۹ اردیبهشت آغاز شد و مرحله پایانی عملیات، اول خرداد، ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه به منظور تلاش برای آزادسازی بندر خرمشهر آغاز شد و ساعت ۱۱ روز سوم خرداد با آزادسازی کامل خرمشهر، به پایان رسید.

مطالبی که در زیر می‌آیند، از کتاب «ناگفته‌های جنگ» هستند که خاطرات سپهبد شهید صیاد شیرازی در دوران دفاع مقدس هستند و به قلم احمد دهقان تدوین شده‌اند.

از نظر شهید صیاد، این عملیات، دو ویژگی داشت:

«عملیات بیت‌المقدس، چند ویژگی داشت. نخستین ویژگی آن، این بود که به نسبت عملیات پیشین خود، برای وسیع‌ترین منطقه عملیاتی طراحی شده بود که البته هیچ‌گاه عملیاتی به وسعت منطقه عملیاتی بیت‌المقدس که وسعت منطقه نبرد آن، شش هزار کیلومتر مربع بود، اتفاق نیفتاد.

دومین ویژگی عملیات بیت‌المقدس، این بود که رزمندگان باید از رودخانه عبور می‌کردند. در محور شمالی، رزمندگان باید از رودخانه «کرخه کور» یا «کرخه نور» عبور می‌کردند. در محور شرق (که دو قرارگاه «فتح» و «نصر» باید در آن محور حمله می‌کردند.)، رزمندگان از رودخانه «کارون» عبور کردند.

 مطلب زیر مربوط به علت افزایش توان رزمی رزمندگان اسلام در عملیات‌های دفاع مقدس است.

«بعد از عملیات فتح‌المبین، روحیه عالی بر رزمندگان اسلام حاکم بود. قوت و اطمینان برای ادامه نبرد داشتیم و پیروزی را حتمی می‌دانستیم. می‌توانم بگویم یکی از دلایلی که موجب شد بعد از عملیات فتح‌المبین دست به یک اقدام جسورانه بزنیم و منطقه‌ای را طراحی کنیم که حدود شش هزار کیلومتر مربع وسعت داشت، این بود که از هر نظر احساس قدرت و قوت می‌کردیم.

جالب است تحلیلگران تاریخ جنگ و کسانی که می‌خواهند تحلیل دقیقی داشته باشند، بدانند که علت اینکه یکدفعه توان رزمی ما افزایش پیدا کرد، نه امکانات رزمی ما بود و نه نیروی انسانی ما که نه به امکانات رزمی ما اضافه شد و نه نیروی انسانی با وجود اضافه شدن نیرو‌های جدید، رقمی بود که بتوان روی آن حساب کرد.

در آن زمان، بیشتر از هر چیزی، بعد روحی و روانی بر رزمندگان حاکم می‌شد و درست عکس این حالت را در دشمن می‌دیدیم. یعنی به تناسب روحیه و توانمندی، که در جبهه حق بوجود می‌آمد، جبهه باطل ضعیف می‌شد و در موضع انفعالی قرار می‌گرفت. این دلیل پیروزی ما بود.»

انتهای پیام/ 118



منبع خبر

تحلیل شهید صیاد شیرازی از علت پیروزی عملیات «بیت‌المقدس» بیشتر بخوانید »

حکایتی از نبرد تن‌ به‌ تن با تانک و کارستان بسیجی‌ها در شلمچه

حکایتی از نبرد تن‌ به‌ تن با تانک و کارستان بسیجی‌ها در شلمچه


حکایتی از نبرد تن‌ به‌ تن با تانک و کارستان بسیجی‌ها در شلمچهبه گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مرحله سوم عملیات بیت‌المقدس (فتح خرمشهر) با تفکر بهره گیری از ضعف دشمن در ۲۰ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ به صورت تعجیلی به اجرا درآمد.

مأموریت نصر قرارگاه نصر برای بازپس گیری شلمچه

در حالیکه قرارگاه قدس در محور شمالی در صدد عقب راندن ارتش عراق به پشت مرز بود و قرارگاه فتح در حال بازسازی بود، قرارگاه نصر ماموریت پیدا کرد در دو جهت به ارتش عراق هجوم ببرد. در جهت شرقی- غربی، برای تامین مرز اقدام کند و در جهت شمالی – جنوبی جاده خرمشهر- شلمچه را قطع کند، سپس به طرف اروند پیشروی کند و عراقی‌های مستقر در خرمشهر را به محاصره در آورد.

در محور شرقی – غربی، به ترتیب تیپ ۷ ولی‌عصر (عج) به همراه تیپ ۱ لشکر ۲۱ و تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) به همراه تیپ ۲ لشکر ۲۱ تک می‌کردند.

تیپ ۷، ولی‌عصر (عج) و تیپ ۱ لشکر ۲۱ حمزه که نیروهایشان در عقبه مستقر بود، مجبور شدند تا پنج کیلومتر را پیاده‌روی کنند. به همین دلیل حوالی صبح به منطقه عملیاتی رسیدند و تا ساعت هشت صبح روز ۲۰ اردیبهشت به مرز دست یافتند و هدف خود را تامین کردند.

تیپ ۲۷ حضرت رسول (ص) نیز ساعت دو و ۳۰ دقیقه بامداد روز ۲۰ اردیبهشت، از دژ مرزی به سوی نوار مرزی هجوم برد که در این حمله حدود ۱۸ تانک دشمن منهدم و نیرو‌های زیادی از آنان کشته شدند. به این ترتیب؛ تیپ ۲۷ که ماموریت پوشش کانال آب و پس از آن رسیدن به مرز را داشت، با موفقیت به هدف خود دست یافت.

تیپ ۳۱ عاشورا، ساعت ۲۲:۴۵ دقیقه روز ۱۹ اردیبهشت حمله خود را آغاز کرد و صبح روز ۲۰ اردیبهشت تا حوالی جاده شلمچه پیشروی کرد. ساعت هفت و ۴۰ دقیقه نیز با تیپ ۲۷ حضرت رسول (ص) الحاق کرد، اما نتوانستند جاده را به تصرف خود درآورند.

تیپ ۲۲ بدر نیز ساعت ۲۳ روز ۱۹ اردیبهشت، نبرد خود را آغاز کرد. نیرو‌های این تیپ ساعت دو بامداد روز ۲۰ اردیبهشت، خاکریز اول و دوم را پشت سر گذاشتند. ساعت شش بامداد هم به خاکریز اصلی دشمن رسیدند، تعدادی از نیرو‌های اسیر شده خود را آزاد کردند و عده زیادی از عراقی‌ها ر ا نیز به اسارت خود درآوردند.

هنگام صبح، بعثی‌های مستقر در محدوده انبار‌های عمومی با شلیک تانک‌هایشان، موجب شهادت و جراحت بسیاری از فرماندهان تیپ بدر شدند.

تیپ ۴۶ فجر هم در نخستین ساعات بامداد روز ۲۰ اردیبهشت، چند خاکریز عراقی‌ها را پشت سر گذاشت و ساعت هشت و ۳۰ دقیقه با تیپ ۲۲ بدر در مقابل سیل‌بند عرایض الحاق کرد و مستقر شد.

به این ترتیب قرارگاه نصر موفق شد تا چند کیلومتر از نوار مرزی را تامین کند و در طول مرز بین المللی با قرارگاه فتح در یک خط قرار گیرد.

در حد فاصل شلمچه تا جاده خرمشهر- اهواز نیز، رزمندگان با پیشروی تا سیل بند عرایض، به جاده شلمچه نزدیک‌تر شدند.» [۱]

روایت سردار شهید احمد غلامی ازبازپس گیری شلمچه

نبرد تن با تانک

«از ایستگاه ۹۰ تا ایستگاه گرمدشت منطقه قرارگاه نصر بود. این منطقه دست بچه‌ها بود و یک جا ما روی عراقی‌ها دید داشتیم. ما انتهای مرز یعنی جائی که مرز تامین می‌شد، بودیم. گلوگاه عراق آنجا بود که آن را گرفتیم.

همه رفت و آمد‌ها به سمت خرمشهر از نقطه مرزی شلمچه انجام می‌شد.

آن موقع عراق آنجا یک خاکریز مرزی داشت که ادامه آن در مرز شلمچه می‌آمد. این خاکریز، پناهگاه خوبی برای نیرو‌های ما بود و می‌آمدند به آن می‌چسبیدند.

آنجا نبرد تن با تانک اتفاق افتاد. عراق با آتش انبوهی که می‌ریخت، اجازه نمی‌داد نیروی کمکی به آن طرف برود. خیلی از بچه‌ها به دلیل نخوردن آب شهید شدند. آب، کیمیا شده بود و نمی‌شد به بچه‌ها آب رساند.

تقریبا از شروع عملیات، هفت روز گذشته بود. نیرو‌ها خسته بودند. نیرویی که عملیات کرده بود، بازسازی نشده و با تغییر فرمانده به آنجا آمده بود.

همه فشار عملیات در منطقه شلمچه بود. عراقی‌ها هرچه آتش داشتند، آنجا ریختند و هرچه زرهی داشتند، آنجا آوردند. ما برای اولین بار تانک‌های تی ۷۲ را در شلمچه دیدیم. آرپی چی‌هایی که بچه‌ها به تانک‌ها می‌زدند، فقط یک جرقه می‌زد و تانک منفجر نمی‌شد. عراقی‌ها با تانک‌هایشان شروع به صاف کردن خاکریزها کردند. اول، نوک خاکریز را می‌زدند و بعد آتش انبوه می‌ریختند. سپس آتش را کم می‌کردند و نیرو‌های پیاده شان حرکت می‌کردند.

این جنگ تن به تن را من در طول جنگ جای دیگری ندیدم مگر در عملیات کربلای ۵ که حجم آتش زیاد بود، ولی نیرو زرهی دشمن به این صورت نبود.

تیپ ۲۷ هرچه نیرو و امکانات داشت، پای کار آورده بود. بعضی گردان‌ها بیشتر نیروهایشان را از دست داده بودند؛ مثلا یک گردان، ۷۰ درصد از کادرش را از دست داده بود.

گردان‌ها شهدا و مجروحان را از منطقه خارج می‌کردند و با ساماندهی بقیه نیروهایشان یک گروهان تشکیل می‌دادند و برای پشتیبانی می‌آمدند یعنی همه به شکلی آمدند در شلمچه در گیر شدند و توانستند آنجا را حفظ کنند. روز هفتم یا هشتم نبرد، عراقی‌ها شروع به عقب نشینی کردند.

روز قبل، فرماندهان دسته‌ها و گروهان‌ها دیدند همه بچه‌هایشان دارند شهید می‌شوند، تصمیم گرفتند با بسیجی‌هایشان سراغ تانک‌ها بروند.

تانک‌های عراقی خیلی نزدیک شده بودند. بچه‌ها به طرف تانک‌ها می‌دویدند، دریچه‌هایشان را بر می‌داشتند و داخل آنها نارنجک می‌انداختند. تانک‌های منهدم شده جلوی خاکریز بچه‌ها، سپری برایشان شد.

آنها در پناه تانک‌ها آزادی عمل بیشتری داشتند. از قرارگاه دستور صادر شد بقیه نیرو‌ها از جاده آسفالت حرکت کنند و وارد خرمشهر شوند. در خرمشهر دیگر عراقی‌ها مقاومت نکردند.» [۲]

منابع

[۱] رشید، محسن، اطلس حماسه خرمشهر، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۷ صفحات ۱۲۲ و ۱۲۳

[۲] مژدهی، علی، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت ناتمام احمد غلامی (از ری تا شام)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول ۱۳۹۸، صفحات ۳۰۳، ۳۰۴، ۳۰۵

انتهای پیام/ 118



منبع خبر

حکایتی از نبرد تن‌ به‌ تن با تانک و کارستان بسیجی‌ها در شلمچه بیشتر بخوانید »

یک سند جنگی از پیش‌نویس آزادسازی خرمشهر

یک سند جنگی از پیش‌نویس آزادسازی خرمشهر منتشر شد


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، سندی را از عملیات بیت‌المقدس منتشر کرده است. در بخشی از این سند آمده است:

دشمن در داخل منطقه، ۳۶ هزار نیرو پیاده و ۴۱ گردان تانک (یک هزار و ۴۳۵ تانک)، ۳۸ گردان مکانیزه، یک هزار و ۳۳۰ نفربر و ۵۳۰ قبضه توپ دارد و مراحل عملیاتی در این سند مشخص شده است. مرحله اول در تاریخ ۱۳۶۱/۲/۱۰ بود که دراین مرحله تصرف قسمتی از جاده خرمشهر – اهواز به وقوع پیوست.

مرحله دوم عملیات در تاریخ ۱۳۶۱/۲/۱۶ بود که این مرحله باعث تصرف قسمتی از خطوط مرزی بین‌المللی و تخلیه دشمن در هویزه و کرخه نور شد.

مرحله سوم عملیات که درتاریخ ۲۰و ۱۳۶۱/۲/۱۹ بود که عملیات ناموفق ماند و در ادامه مرحله سوم که تاریخ ۳ و ۱۳۶۱/۳/۲ بود که منجر به محاصره و آزادسازی خرمشهر شد.

یک سند جنگی از پیش‌نویس آزادسازی خرمشهر

نیرو‌های دشمن که در این عملیات آسیب دیدند عبارتند از: لشکر ۵ مکانیزه، لشکر ۳ زرهی، لشکر ۹زرهی، لشکر ۶ زرهی، لشکر۱۰ زرهی، لشکر ۱۱ پیاده، لشکر۱۲ زرهی، لشکر ۷ پیاده، تیپ ۱۱۳، تیپ ۱۳۸ و تیپ ۱۰.

سقوط خرمشهردر عرض ۳۴ روز و در تاریخ ۱۳۵۹/۸/۴ بوده و آزادسازی خرمشهر کمتر از ۴۸ ساعت و در تاریخ ۱۳۶۱/۳/۳ بوده که پس از ۵۷۵ روز اشغال آزاد شد.

 ۱۱ برگ دستخط، پیش نویس برای تهیه یک گزارش درباره عملیات بیت‌المقدس (آزادسازی خرمشهر) است.

انتهای پیام/ 118



منبع خبر

یک سند جنگی از پیش‌نویس آزادسازی خرمشهر منتشر شد بیشتر بخوانید »