تاریخ معاصر

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، علامه شهید «سید مصطفی خمینی» از مبارزین برجسته در تاریخ انقلاب اسلامی هست که در کنار پدر بزرگوارشان امام خمینی (ره) برای از میان بردن رژیم طاغوت لحظه‌ای از مبارزه دست نکشید. با همه نقش موثری که وی در روند شکل‌گیری انقلاب اسلامی داشت متاسفانه چندان که باید شناخته شده نیست. شهید مصطفی خمینی نه تنها در حوزه جهاد علیه رژیم پهلوی که در میدان علم نیز شخصی مبرز و صاحب نام هست که آثار ماندگاری از وی برجای مانده هست. 

نبوغ ذاتی علامه شهید به ضمیمه پشتکار زیاد ایشان در تحصیل٬ موجب رشد ناگهانی وی در حوزه‌ها شد؛ چنانچه در مدت کوتاهی همه فضلا و علمای حوزه علمیه قم٬ ایشان را فردی قابل و از امید‌های حوزه می‌دانستند. مصطفی خمینی با آنکه در سال ۱۳۴۳ پس از تبعید حضرت امام (س) به ترکیه از سوی رژیم شاه دستگیر و سپس تبعید شد چندین کتاب تالیف کرد.

به مناسبت یکم آبان سالروز شهادت مصطفی خمینی نگاهی داریم به آثار وی که در ادامه می‌خوانید.

آثار علامه قبل از تبعید

 «الاجارة» به طور مبسوط در دو دفتر به رشته تحریر درآمده هست.

«القواعد الحکمیّة»: این کتاب درباره قواعد کلی فلسفی هست که ظاهراً مفصل و بزرگ بوده و به همین دلیل در بسیاری از نوشته‌های شهید٬ نامی از این کتاب برده شده، مطالب گوناگون فلسفی به این کتاب ارجاع شده هست.

«القواعد الفقهیة»: ظاهراً علامه شهید تعدادی از قواعد فقهیه را بطور جداگانه مورد بحث و دقت نظر قرار داده‌اند و در نوشته‌های خود به وجود چنین یادداشت‌هایی اشاره می‌کنند که از آن جمله قاعدۀ «لاضرر» و «لاتعاد» را می‌توان شمرد.

«حاشیه بر الاسفار الاربعة»: نویسنده این حواشی درس‌های اسفار خویش را در نزد اساتید بزرگ فن زمان خود تحصیل کرده هست.

حاشیه بر «المبدأ والمعاد» نوشته صدرالمتألهین: این حواشی علاوه بر آنکه چندان زیاد نیست٬ متأسفانه در هنگام تجدید صحافی قسمت اعظم آن از بین رفته و غیر قابل استفاده شده هست.

رساله‌ای در بحث قضای صلوات

رساله‌ای در بحث «الخلل فی الصلاة»: این رساله در قم نوشته شده و در دسترس نیست.

الفوائد الرجالیة: این کتاب در مورد بعضی بحث‌های رجالی نوشته شده هست که نویسنده در کتب خود به آن مباحث ارجاع می‌دهد.

بدیهی هست تعیین مباحث و فهارس احتمالی کتب مفقوده شهید٬ نیازمند فحصی کامل در دیگر آثار اوست که امید هست چنین کوششی از سوی طلاب علاقه‌مند صورت پذیرد.

کتب علامه شهید پس از تبعید

در سال ۱۳۴۳، پس از دستگیری و تبعید حضرت امام (س) به ترکیه٬ هماهنگی و هدایت نهضت عظیم اسلامی بر عهده فرزند جوان آن حضرت قرار گرفت و حاج آقا مصطفی (ره) در این مهم آنچنان کفایتی از خود نشان داد که دستگاه حاکمه وجود ایشان و آزادی عمل وی را منافی اهداف خود تشخیص داده٬ پس از زندانی کردن ایشان٬ وی را نزد حضرت امام (س) تبعید کرد.

حاج آقا مصطفی (ره) در تبعیدگاه بیگانگان فرصت را مغتنم شمرده به کسب فیض از محضر مراد و استاد خویش پرداخت. چنانکه از آن شهید نقل شده هست بحث‌های علمی پدر و فرزند آنچنان گرم بوده هست که گاهی مأموران امنیتی ترکیه به گمان آنکه میان ایشان جر و بحث رخ داده هست به اتاقشان سرکشی می‌کرده‌اند.

در فرصت نه چندان بلند تبعید در ترکیه٬ حضرت امام (س) به نگارش کتاب کم نظیر «تحریرالوسیلة» اشتغال داشته‌اند در حالی که از میان کتب فقهی٬ فقط دو کتاب «وسیلة النجاة» و «العروة الوثقی» در اختیار ایشان بوده هست٬ و از میان کتب روائی فقط یک دوره کتاب شریف «وسائل الشیعة» را بهمراه داشته‌اند. این نکته مهم تاریخی که نشان دهنده تبحر حضرت امام (س) بر مسائل فقهی هست، از ابتدای رساله «الواجبات فی الصلوة» نوشته آیت الله شهید در ترکیه بدست می‌آید.

کتاب «تحریرالوسیلة» مشتمل بر یک دوره کامل مسائل فقهی هست که نه در عروة الوثقی و نه در وسیلة النجاه٬ اثری از بعضی ابواب آن نمی‌توان یافت. حضرت امام (س) در مقدمه کتاب «تحریر الوسیلة» اگر چه به یک نکته اشاره فرموده‌اند که تحریر الوسیلة همان حاشیه‌های ایشان بر وسیلة النجاة هست٬ که در متن جداگانه‌ای درج گردیده هست؛ ولی بر هر بیننده‌ای براحتی آشکار می‌شود که بسیاری از مباحث مهم فقهی که در «تحریرالوسیلة» ذکر شده هست٬ در هیچکدام از دو کتاب فقهی در دسترس امام نبوده هست٬ و با همه این احوال حضرت امام (س) کتاب خویش را با ذکر فروعات متعدد به رشته تحریر در آورده هست.

علامه شهید در دوران اقامت در ترکیه دو رساله از خود بر جای گذاشته هست:

الواجبات فی الصلاة: ایشان در این رساله٬ متعرض اقوال گوناگون و احتمالات زیادی شده‌اند که اکثر آنها را از ذهن و حافظه خویش استفاده می‌کرده‌اند.

 علامه شهید در ضمن نگارش این کتاب بعضی نکات تاریخی از جمله رسیدن نمایندگان دستگاه شاه به محضر امام و اعلام اخراج ایشان از ترکیه را متذکر شده‌اند.

الفوائد والعوائد: این رساله یادداشت‌های پراکنده درباره مسائل مختلف اصول٬ فقه٬ کلام و عرفان هست و در جملاتی مغلق و کوتاه نظریه‌ای در آن مورد نقد و بررسی قرار گرفته هست.

 تحریرات فی الاصول: این کتاب که یک بار در ایران توسط یکی از شاگردان ایشان جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین «سید محمد سجادی» به چاپ رسیده هست٬ محتوی مباحث علم اصول از ابتدا تا بحث استصحاب تعلیقی هست. نویسنده در این کتاب ناظر بر اقوال اکثر کتب اصولی قبل از خود می‌باشد و به همین دلیل٬ هم به عنوان شرحی بر کتب اصولی و هم به عنوان نقدی بر آرای اصولیین معرفی می‌شود. این کتاب که نشان دهنده تبحر نویسنده در اصول و علوم عقلی هست٬ بی شک از مهمترین کتب اصول در میان معاصرین هست و به نظر می‌رسد اگر چاپ کتاب به نحو مطلوبی صورت گرفته و نقائص و اغلاط و فهارس و تحقیقات آن جبران شود٬ اساتید اصول خود را از مراجعه به آن بی نیاز ندانند.

علامه شهید در عین آن که کتاب خود را بطور مفصل و با استقصای تقریباً بینظیر در مسائل اصولی نگاشته هست؛ ولی در حد لزوم مباحث کم اهمیت و کم فایده اصولی را از کتاب خویش حذف کرده٬ بلکه در بعضی از مباحث به طرح عناوین جدیدی می‌پردازد٬ مثلاً طرح بحث مهم تمسک به عموم در شبهات مصداقیه و مفهومیه عام از این موارد هست. وی در سراسر کتاب به شرح نظرات استاد بزرگ٬ حضرت امام (س) پرداخته و در موارد متعددی در نقد و بررسی آن می‌کوشد.

کتب الصوم: این کتاب نیز توسط دو تن از شاگردان ایشان آقایان حجج اسلام سیدمحمد سجادی و محمدعلی رازی زاده (علیپور) به چاپ رسیده هست. علامه شهید این کتاب را در پی تدریس مباحث صوم در یکی از ماه‌های مبارک رمضان نگاشته هست٬ و شاید تنها کتاب فقهی هست که آن مرحوم تدریس نموده٬ و باقی کتب فقهی ایشان بدون تدریس و فقط جهت انجام تحقیقات نوشته شده هست. ایشان در این کتاب که شامل دو بحث نیّت و مفطرات هست بطور مشروح به طرح نظرات و نقد آنها پرداخته و در ضمن مباحث خود فروع متعددی را مطرح نموده هست. نویسنده در این کتاب مطابق کتاب «العروة الوثقیٰ» بحث کرده و فروع دیگری را از کتب مفصّل همچون «جواهرالکلام» و «تذکرة الفقهاء» ضمیمه نموده هست. ایشان در بحث‌های فقهی خویش بشدت با استدلال‌های عقلی مخالفت می‌کند و چه بسا در یک مسأله هیچکدام از استدلال‌های عقلی را مطرح نکند و در مقابل٬ تکیه زیادی بر فهم عرفی زمان ائمه معصومین علیهم السلام داشته٬ سعی می‌کند تا ارتکازات عرف را به درستی تشخیص داده٬ در فهم روایات تأثیر دهد.

کتاب الطهارة: این کتاب به حجم ۵۱۴ صفحه دست نوشته بوده٬ و از ابتدای بحث میاه تا آخر آن و از ابتدای بحث نجاسات و احکام نجاسات تا فروعات بحث میته (چهارمین نجسی که در این کتاب ذکر شده هست) می‌باشد. تاریخ نگارش کتاب به طور دقیق روشن نیست فقط در صفحه ۴۲۰ که از اول تا آن قسمت صحافی جداگانه‌ای از بقیه کتاب پیدا کرده هست٬ چنین عبارتی به چشم می‌خورد: «الظاهر انّ الفراغ عن هذا التسوید کان فی النصف الثانی من العشر التاسع من القرن الحاضر ۱۳۹۴…» که نشان می‌دهد این کتاب چرکنویس‌های بحث طهارت بوده و در حدود سال ۱۳۹۴ هـ. ق نوشته هست.

علامه شهید بحث‌های طهارت را خود در نزد حضرت امام (س) در شهر قم تحصیل کرده هست و ممکن هست٬ قبل از تبعید نیز٬ در هنگام تحصیل کتابی در این زمینه نوشته باشد. به دلیل حضور ایشان در درس‌های حضرت امام (س)، مطالب بسیاری از این کتاب ناظر بر نظریات فقهی امام راحل هست. یکی از ویژگی‌های بحث‌های علامه شهید در کتب فقهی ایشان، عدم تکرار بحث‌های رجالی و اصولی در مطایای فقه هست٬ به این بیان که اگر بحثی اصولی یا رجالی مرتبط با مباحث کتاب باشد، رد و استدلال‌های علوم دیگر را در ضمن علم دیگر نمی‌آورد، و بهمین دلیل کتب فقهی ایشان از زوائد خالی و اکثر نکات آن مفید٬ خلاصه و اختصاصاً فقهی هست.

علاوه بر روش مذکور٬ خلاصه نویسی و حذف توضیحات، مگر در موارد ضروری٬ کتب علمی ایشان را از دسترس فهم طلاب خارج کرده، و آنها را به اساتید فن و آگاهان به مبانی و نظرات مختلف محدود نموده هست؛ به تعبیر دیگر٬ علامه شهید برای طلّاب و فضلای سطح پایین دست به قلم نبرده بلکه مطالب خویش را برای حوزه‌ها و علمای حوزه و پیشرفت علم به رشته تحریر درآورده هست. ایشان در کتاب الطهارة چنان که ذکر شد فقط درباره چهار نجس که عبارتند از: بول٬ خرء٬ منی و میته بحث کرده هست.

 کتاب البیع: این کتاب در چند مجلد تنظیم شده هست که متأسفانه فقط جلد اول آن در ۵۱۸ صفحه و تا بحث «تعاقب ایدی» در دسترس قرار دارد، و از جلد دوم آن فقط بحث «ولایت فقیه» موجود هست و ظاهراً این کتاب که از عراق به ایران منتقل شده در نقل و انتقالات در ایران مفقود شده هست، و در صورت پیدا شدن آن در اختیار علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت. این کتاب که ناظر بر کلمات استاد اعظم٬ فقیه محقق عصر٬ حضرت امام (س) و به ترتیب کتاب «البیع» ایشان و شیخ اعظم انصاری هست٬ حاوی مطالب ارزشمندی در بحث‌های معاملات می‌باشد٬ و یکی از کتب ارزشمند در بحث بیع هست.

 البته چنانچه از متن کتاب استفاده می‌شود علامه شهید در درج اقوال به کتب اصلی کمتر مراجعه کرده٬ و بیشتر به نقل اقوال متأخرین اکتفا نموده هست و شاید به دلیل آن باشد که در مباحث معاملات کمتر از مباحث عبادات٬ اجماعات و شهرت‌های فقها مورد توجه می‌باشد؛ چنانکه خود نویسنده در جایی از کتاب البیع متذکر شده هست که اجماعات محکیه‌ای که علمای لاحق بدون غور در تحصیل آن از سابقین می‌گیرند، مورد اعتنا نمی‌باشد. چنانکه در چنین مسائلی (مثل لزوم صیغه در بیع) اجماع محصل نیز قابل اثبات نیست و اگر هم اجماعی باشد قابل اعتماد نیست٬، زیرا اگر مسأله‌ای خیلی مهم و مورد ابتلا باشد و از سوی شارع ردعی صادر شده باشد٬ حتماً آن عبارت به ما منتقل می‌شود. این کتاب نیز مثل دیگر کتب شهید بازبینی نشده هست (مگر چند صفحه اول آن) و به همین دلیل عبارات مغلق و پیچیده آن بهمراه مطالب سخت و فشرده٬ دقت ویژه‌ای را از خواننده می‌طلبد.

 کتاب الخیارات: این کتاب نیز به سرنوشت مشابهی با کتاب البیع دچار شده هست؛ زیرا از این کتاب ۹۵۸ صفحه‌ای، از ابتدا تا صفحه ۵۴۰ مفقود شده هست و از وسط بحث مستند خیار عیب تا آخر موجود هست. خوشبختانه در انتهای این کتاب تاریخ ۱۷ محرم ۱۳۹۶ ثبت شده هست که، چون تقریباً نزدیک زمان به پایان رسیدن درس خیارات توسط حضرت امام (س) در نجف اشرف هست٬ نشان می‌دهد که علامه شهید همزمان با تحصیل این کتاب نزد پدر محقق خود٬ به ثبت کتاب اشتغال داشته هست.

المکاسب المحرّمه: نام این کتاب در ضمن کتب شهید آمده هست، ولی مشخص نیست که این کتاب آیا در شهر قم نوشته شده هست یا در نجف اشرف و هیچ اثری از آن در دست نیست. البته قرائنی وجود دارد که حکایت می‌کند کتاب «المکاسب المحرّمه» در نجف اشرف نگاشته شده هست.

الخلل فی الصلاة: این کتاب در ۱۸۲ صفحه نوشته شده هست٬ و از آنجایی که مباحث خلل نماز آمیخته با بحث‌های اصولی و قواعد «لاتعاد» ٬ «الفراغ و التجاوز» و «حدیث رفع» هست٬ بحث‌های عمیق نویسنده نشان دهنده تبحر او در اصول و فقه می‌باشد. آیت الله شهید در نگارش مطالب کتاب٬ آنچنان مستقلانه به تنظیم ابواب و فروعات پرداخته هست که بدرستی روشن نمی‌شود آیا این مباحث را ـ که تا بحث «خلل واقع شده در قیام» رسیده هست ـ مطابق دروس فقه حضرت امام (س) در نجف اشرف نوشته هست یا خیر؟ اگر نگارش این کتاب بهمراه شرکت در درس حضرت امام (س) باشد٬ بنابراین می‌توان ادعا کرد که این یادداشت‌ها آخرین نوشته‌های آن شهید بزرگوار هست٬ مخصوصاً با توجه به آنکه مطلب آن نیمه کاره و بدون ذکر هیچ تاریخی رها شده هست.

الحاشیة علی العروة الوثقیٰ: این کتاب مشتمل بر مباحث اجتهاد و تقلید و مقداری از مباحث کتاب الطهارة (میاه، نجاسات) و بحث صوم (تا ارتماس) و در حدود ۹۰ صفحه می‌باشد. این حاشیه به صورت فتوا و اکثراً بدون ذکر استدلال نوشته شده هست، و در بعضی از موارد به کتب دیگری که در مباحث مشابه تدوین شده هست ارجاع داده می‌شود. ظاهراً کتابت این حواشی در ضمن مباحث فقهی و پس از تدوین کتب کبیر هست٬، زیرا از آن شهید کتاب الطهارة و کتاب الصوم مفصّلی باقی هست که در همین مجموعه ذکر شده هست و مباحث این تعلیقات نزدیک به مباحث آن کتب هست؛ و اگر تدوین حواشی این کتاب در ضمن نگارش کتب مفصّلی در مباحث مشابه انجام شده باشد، ممکن هست شهید علامه در بحث اجتهاد و تقلید نیز دارای رساله‌ای باشند که از آن اثری در دست نیست.

 تحریر العروة الوثقیٰ: این کتاب در ۶۹ صفحه از ابتدای بحث تقلید و احتیاط تا بحث کیفیت تنجس اجسام طاهر نوشته شده هست٬ و احتمالاً همزمان با نگارش حواشی عروه می‌باشد. انگیزه نگارش این کتاب را شهید در ابتدای کلام خویش آورده هست که، چون فراغتی از حوادث مختلفه یافته هست و کتاب شریف «العروة الوثقیٰ» نوشته «سید محمّد کاظم یزدی» دارای فروعات و امثلۀ زیادی هست که نیازی به آن نیست و در مسائل زیادی نیز تکرار مُمِلّ صورت گرفته هست٬ آن شهید تصمیم به تهذیب کتاب گرفته و کتابی فتوایی مطابق فتاوای خویش نوشته هست. ایشان در این کتاب و هم در کتاب حاشیه عروه شرط «با ورع بودن مرجع تقلید» را بواسطه اجتماع مرجعیت و زعامت در عصر کنونی مورد تأکید قرار می‌دهد و می‌فرماید: در بعضی مواقع که شرائط زعامت و مرجعیت با هم تهافت کند باید شرائط زعامت را بر مرجعیت مقدم دانست؛ و این سخن را در مورد تقلید بیان کرده و ضمیمه می‌کنند که شرائط زعامت حتی مقدم بر اعلمیت هست.

الحاشیة علی تحریر الوسیلة: کتاب شریف تحریر الوسیلة از کتب پر فرع و دقیق در فقه امامیه هست٬ که چنانکه قبلاً توضیح داده شد حضرت امام (س) این کتاب را در شهر «بورسا» در ترکیه هنگام تبعید نوشته‌اند. پس از نگارش این کتاب شریف٬ توجه بسیاری به حسن ترتیب و فتاوای آن و مخصوصاً بحث‌های مهم و کم رنگ شده در حوزه هاـ که بسیاری از کتب مفصل و نیمه مفصل در عصر اخیر فاقد آنها بودند ـ جلب شده و مورد تعلیقه و حواشی متعددی قرار گرفته هست.

تفسیر القرآن الکریم: این تفسیر که از ابتدای قرآن کریم شروع می‌شود و تا آیه ۴۶ سورۀ بقره رسیده هست٬ در چهار مجلد توسط حجت الاسلام والمسلمین آقای سیدمحمد سجادی به چاپ رسیده هست. نگارش این کتاب همزمان با تدریس درس قرآن در نجف اشرف در مسجد شیخ انصاری (ره) صورت گرفته هست. این کتاب که از نظر سبک تفسیری بی نظیر هست٬ یکی از مفصل‌ترین تفاسیری هست که از صدر اسلام تاکنون نوشته شده هست.

انتهای پیام/ 161

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در قلب تاریخ معاصر، آنجا که شعله‌های تجاوز رژیم بعث عراق آسمان ایران و خاورمیانه را خون‌آلود کرد، روایت حماسه مقاومت ایران در برابر یورش صدام، چون نگینی تابناک در تاریخ این سرزمین می‌درخشد. ۳۵ سال پیش، در ۲۲ سپتامبر۱۹۸۰، نیرو‌های عراقی با خیال خام پیروزی برق‌آسا به خاک مقدس ایران هجوم بردند و جنگی ۸ ساله را رقم زدند. این گزارش که در سال ۲۰۱۵ توسط بی‌بی‌سی جهانی نوشته شده، گوشه‌ای از شکوه ایثار و پایداری ملت ایران را در برابر این تجاوز آشکار به تصویر می‌کشد.

صدام، دیکتاتور بعثی، گمان می‌کرد که با زور اسلحه و حمایت قدرت‌های جهانی، می‌تواند انقلاب نوپای اسلامی ایران را در هم بشکند، اما او با روحیه‌ای رو‌به‌رو شد که از عمق اعتقادات ملی و مذهبی و عشق به وطن و امام خمینی (ره) سرچشمه می‌گرفت. ایرانیان، با لبخندی بر لب و قلبی پر از شور، به میدان جنگ شتافتند، اما در مقابل بسیاری از سربازان عراقی، با اکراه و ترس، به این کشتار بی‌معنا کشانده شده بودند.

یکی از این قهرمانان، مهدی طلعتی، نوجوانی ۱۵ ساله‌ای بود که با اشتیاق سلاح در دست گرفت و به بسیج، نیروی مردمی حافظ انقلاب اسلامی، پیوست. بسیجیان، جوانانی با‌ایمان، با تجهیزاتی اندک (کلاشینکف و نارنجک‌هایی که علم به استفاده از آنها را نداشتند) به جبهه رفتند. مهدی می‌گوید: «ما امام خمینی را دوست داشتیم و وقتی دستور دفاع از وطن را دادند، با خوشحالی لبیک گفتیم. نسل ما با شادی به میدان جنگ رفت.»

این کلمات، نه تنها بازتابی از عشق به رهبر هست، بلکه نشان‌دهنده پیوند عمیق میان دین و وطن‌پرستی در ایران هست. در حالی که لجستیک ضعیف بود و حتی نان کافی وجود نداشت، تعهد به انقلاب همه کمبود‌ها را جبران می‌کرد. بسیجیان، با فداکاری‌هایشان، خطوط دشمن را شکستند و نشان دادند که روح انسانی می‌تواند بر ماشین جنگی غلبه کند.

در طرف مقابل، داستان سربازان عراقی روایتی از اجبار و وحشت هست. بسیاری از سربازان عراقی، همچون «عدنان»، که اکنون روزنامه‌نگاری در تبعید هست، به اجبار به جبهه فرستاده شدند. آموزش‌های خشن ارتش بعثی که با باتوم و توهین همراه بود، روحیه آنها را در هم شکست. عدنان خاطرنشان کرد: «از ابتدا روحیه ارتش پایین بود. چگونه سربازی با روحیه شکسته می‌تواند به میدان جنگ برود؟» اعدام‌های بی‌رحمانه سربازان فراری از جنگ، فضای رعب و وحشت زیادی را حاکم کرده بود.

وی صحنه‌ای را توصیف می‌کند که دو سرباز به جرم ترک موقعیت، تیرباران شدند و هنوز صدای گلوله‌باران شدن آنها و در گوش وی پخش می‌شود. این جنگ برای عراقی‌ها، نه یک جنگ بر پایه ارزش، بلکه «جهنمی پوچ» بود که صدام آن را بر آنها تحمیل کرد. تخمین زده می‌شود که ۲۵۰ هزار عراقی در این جنگ کشته شدند، اما بسیاری از آنها با اکراه به میدان جنگ رفته و حتی اکنون از یادآوری آن ابا دارند.

جنگ، با پیشروی اولیه عراقی‌ها در خرمشهر، آغاز شد، اما نیرو‌های غیور ایرانی با ایثار خود، دشمن را به عقب راندند. در سال ۱۹۸۲، صدام مجبور به عقب‌نشینی شد، زیرا نیروهایش پراکنده بوده و فداکاری ایرانیان، همچون موجی خروشان، آنها را در هم می‌کوبید. جنگ به شکلی فرسایشی جلو رفته و مشابه با جنگ جهانی اول، با کشتاری عظیم برای دستاورد‌های ناچیز جلو می‌رفت.

ایرانیان، به سبب تحریم تسلیحاتی جهانی پس از انقلاب و گروگان‌گیری عناصر سفارت آمریکا، تجهیزات کمتری را در اختیار داشتند. بزرگ‌ترین سلاحشان، نیروی انسانی و ایمانی راسخ بود. حملات غافلگیرکننده سربازان روح‌الله، جایی که بسیجیان مستقیماً به سمت تیربار‌های دشمن می‌دویدند، نمادی از شجاعت در تاریخ معاصر ایران شد.

مهدی، که خود داوطلب شد تا با دویدن روی میدان مین، راه را باز کند، می‌گوید: «وقتی اسلحه نداری، با بدنت خط دشمن را می‌شکنی. حتی سیم خاردار را با بدنمان می‌پوشاندیم تا دیگران عبور کنند.» آمار شهدای نیرو‌های ایرانی بسیار بالا بود و گاهی ۷۰ تا ۹۰ درصد یگان‌ها نابود می‌شدند، اما همین فداکاری‌ها، این پیروزی را برای مردم ممکن ساخت.

با گذشت زمان، بسیج از یک نیروی نامنظم به ارتشی کارآزموده تبدیل شد. مهدی می‌گوید: «ابتدا از انفجار نارنجک می‌ترسیدم، اما بعداً صد‌ها انفجار نارنجک را نادیده می‌گرفتم. به جنگ عادت می‌کنی و حرفه‌ای می‌شوی.» تا پایان جنگ در اوت ۱۹۸۸، با پذیرش قطعنامه سازمان ملل توسط رهبر معظم انقلاب، تعداد شهدای ایران بین ۳۰۰ هزار تا یک میلیون نفر تخمین زده می‌شود. اما برای بسیجیان مؤمن، مرگ نه ترس‌آور، بلکه پلی به سوی شهادت و رستگاری بود. آنها باور داشتند که دفاع از وطن و انقلاب اسلامی، ارزش فدا کردن جان شیرین را دارد. این اعتقاد، جنگ را برایشان نه تنها تحمل‌پذیر، بلکه زیبا کرد. مهدی می‌گوید: «آن لحظه بسیار زیبا بود. ترجیح می‌دادم در آن دوران بمیرم تا اینکه بعد از جنگ به زندگی ادامه دهم.»

امروز، مهدی به عنوان یک استاد دانشگاه در یکی از کشور‌های غربی زندگی می‌کند، اما زخم‌های جنگ نظیر زانو‌های مصنوعی و گلوله‌ای در دستش، همچنان بر بدنش باقی هست. حماسه دفاع مقدس، چون ستاره‌ای در آسمان تاریخ ایران می‌درخشد و یادآور روز‌هایی هست که ملتی با ایمان و اراده‌ای پولادین، در برابر ظلم ایستاد.

این جنگ، فراتر از میدان نبرد، روایتی از اتحاد، ایثار و عشق به آرمان‌های والا بود که نسل‌ها را به احترام وامی‌دارد. پایداری ایرانیان در برابر تجاوز، نه تنها سرنوشت یک ملت را رقم زد، بلکه پیامی جاودان به جهانیان فرستاد: هیچ نیرویی نمی‌تواند روح ملتی متحد و مصمم را در هم بشکند.

انتهای پیام/ ۱۳۴

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس بوشهر، سرتیپ پاسدار «علی رزمجو» فرمانده سپاه امام صادق (ع) استان بوشهر در گفت وگو با رسانه ها با بیان اینکه سردار شهید قاسم سلیمانی ذوب در ولایت و خدمتگزاری به ملت ایران بود اظهار داشت: حاج قاسم سلیمانی خودش زندگی نکرد؛ بلکه تمام زندگی‌اش در مسیر انجام وظیفه بر مدار و محور ولایت و در راستای وطن‌ دوستی بود.

 

وی با اشاره به جنایت‌های داعش در سوریه گفت: شهید سلیمانی شر داعش را که هدفش تزریق ناامنی در داخل کشورمان بود، نه تنها از سر ایران بلکه از سَر عصر و نسل حاضر نیز برطرف کرد.

فرمانده سپاه امام صادق (ع) استان بوشهر بر حق حاج قاسم بر جهان اسلام تأکید کرد و افزود: حقیقتاً حاج قاسم به گردن تاریخ معاصر حق دارد و دوام انسانیت و آزادگی در روزگار کنونی، مدیون این بزرگ مرد هست.

رزمجو سردار سلیمانی را قهرمان ملی دانست و تصریح کرد: این شهید بزرگ، چون فدایی ملت و عصاره فضایل ملت بود آئینه شکست‌ناپذیری ملت و تمام وجودش برای ملت ایران بود.

وی با بیان اینکه شهید حاج قاسم سلیمانی ذوب در خدمتگزاری برای ملت بود، بیان داشت: این شهید بزرگوار هیچ قدمی را برای خودش برنداشت، ملت ایران، او و رشادت‌ها و فداکاری‌های او را هرگز فراموش نخواهد کرد.

فرمانده سپاه امام صادق (ع)، استان بوشهر را نماد مقاومت خواند و خاطرنشان کرد: شهادت حاج قاسم، وی را تبدیل به نماد همیشه زنده محور مقاومت کرد.

رزمجو با اشاره به اینکه سردار سلیمانی همچنان که در دوران حیاتش، الهام‌بخش مجاهدان راه خدا بود، در دوران پس از شهادتش هم الهام‌بخش باقی خواهد بود، عنوان کرد: شهید حاج قاسم سلیمانی تمام فراز و فرود زندگی‌اش برای خدا بود و در کار برای خدا شکست و بن‌بست راه ندارد.

وی گفت: حاج قاسم کمر تروریسم را شکسته و مریدان و دلدادگانش، در تداوم مبارزات بی‌امان وی تا همیشه کمر تروریسم و بانیان و تالیان آن را خواهند شکست.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

 

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

 

در ادامه مصاحبه‌ها و بیانات امام راحل در این روز را می‌خوانید.

 

اشغال لانه جاسوسی و آزادی گروگان‌ها

 

خبرنگاران آمریکایی: برخلاف کلیۀ قراردادهای بین‌المللی، شما عده‌ای از گروگان‌ها را در ایران نگه داشته‌اید. آیا آنها‏‎ ‎‏را آزاد خواهید کرد؟ و کی؟‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏قراردادهای بین‌المللی اقتضا می‌کند که جاسوس در یک مملکتی به اسم سفیر باشد یا‏‎ ‎‏به اسم کاردار سفیر باشد! یا نه؟ اگر سفرایی باشند، اشخاصی باشند که در یک مملکتی‏‎ ‎‏خیانت نخواهند بکنند، جاسوسی نمی‌خواهند بکنند، اسباب حکومت نمی‎خواهند‏‎ ‎‏فراهم کنند، اینها هستند که گروگان گرفتنشان صحیح نیست و اما اینکه ملت ما عمل کرده‏‎ ‎‏هست، این گرفتن یک دسته جاسوس هست که این جاسوس‌ها به حسب قواعد باید بازرسی‏‎ ‎‏و محاکمه شوند. باید بر حسب قوانین ما با آنها عمل بشود. اما آنچه که کارتر کرده‏‎ ‎‏هست برخلاف قوانین بین‌المللی هست. برای اینکه مجرم‏ به یک کشور باید بیاید در‏‎ ‎‏همان کشور محاکمه بشود و یک کشوری حق ندارد مجرم را نگه دارد و پناه بدهد و‏‎ ‎‏برخلاف قوانین بین‌المللی هست. این کارتر هست که برخلاف قوانین بین المللی رفتار‏‎ ‎‏کرده هست نه ما.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: کارتر کاملاً روشن کرده هست که شاه را به ایران برنمی‌گرداند. در حالی که دیپلمات‌ها و خانواده هایشان‏‎ ‎‏از این جریان سخت ناراحت هستند. آیا محلی برای مذاکره وجود دارد؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏تا مادامی که این مجرم برنگردد و آقای کارتر به قوانین بین‌المللی احترام نگذارد، این‏‎ ‎‏جاسوس‌ها را ما نمی‌توانیم برگردانیم. ما چنانچه بعد از آمدن شاه هم جاسوس‌ها را‏‎ ‎‏برگردانیم این برای این هست که یک تخفیفی به آنها داده‌ایم و الاّ اینها باید محاکمه‏ بشوند و در همین جا بر حسب قانون ما با آنها رفتار بشود.‏

 

خبرنگاران آمریکایی: آیا تنها شرطی که شما می‌گذارید برای این مسئله، همین هست. یعنی برگشتن شاه؟‏‏

 

امام خمینی: ‏‏تنها شرط، برگشتن شاه هست و این روی تخفیفی هست که ما به اینها می‌دهیم.‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ایران و امریکا در حال جنگ اقتصادی و سیاسی هستند و در عین حال ایران قبول نمی‌کند که هیچ گونه‏‎ ‎‏نماینده‌ای را از نمایندگان امریکا بپذیرد و با آنها صحبت کند. علت این مسئله چیست؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏این جنگ اقتصادی و سیاسی هست که آقای کارتر به وجود آورده هست و ما نه از جنگ‏‎ ‎‏سیاسی او واهمه داریم و نه از اقتصادی. بلکه اعتقاد داریم که جنگ سیاسی حتماً به ضرر‏‎ ‎‏امریکاست و جنگ اقتصادی به ما ضرری نمی‌رساند. مع ذلک تا شاه برنگردد و مجرم‏‎ ‎‏را به ما برنگرداند و کارتر سر به قوانین بین‌المللی فرود نیاورد، ما نمی‌توانیم برای‏‎ ‎‏مذاکرات راه پیدا کنیم. ما در آقای کارتر انسان دوستی را سراغ نداریم. ‏

‏

خبرنگاران آمریکایی: از شما نقل کرده‌اند که فرموده‌اید، رابطه داشتن با امریکا به مصلحت ایران نیست. آیا این امکان پذیر‏‎ ‎‏هست که در یک لحظه‌ای از زمان شما تصمیم بگیرید که تمامی روابط با امریکا را قطع بکنید و تمام‏‎ ‎‏امریکاییان را و نیز این گروگان‌ها را به امریکا برگردانید؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏امکان دارد این معنا. باید مطالعه بشود. این نحو روابطی که امریکا با ما تاکنون داشته هست‏‎ ‎‏و این طور سفارتخانه‌ای که امریکا در ایران داشته هست، اینها قابل قبول نیستند و اما اگر‏‎ ‎‏این محل جاسوسی تبدیل بشود به محلی که سفارتخانۀ صحیح در آن باشد و آن طور‏‎ ‎‏روابطی که امریکا تاکنون با دولت ایران در رژیم سابق داشته هست آن نباشد و ما صلاح‏‎ ‎‏بدانیم که بعضی روابط محفوظ باشد و دولت صلاح ببیند که بعضی از روابط محفوظ‏‎ ‎‏باشد این مانع ندارد. محفوظ می‌ماند.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: منظور بیشتر این بود که اگر روابط قطع شود، بلافاصله گروگان‌ها برمی‌گردند؟ یا نه؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏باید ملاحظه کنیم که اینها سفیر بودند و مأمور سفارتخانه بودند یا اینکه اشخاصی بودند‏‎ ‎‏که برای جاسوسی آمدند. البته جاسوس‌ها را ما نمی‌توانیم برگردانیم و هیچ قواعدی اقتضا‏‎ ‎‏نمی‌کند که جاسوس را برگرداند. لکن اگر مأمورهای رسمی عادی باشد، آن را اگر قطع‏‎ ‎‏رابطه شد مانع ندارد. ‏

 

خبرنگاران آمریکایی: آیا تمایل دارید که با کارتر ملاقات کنید و او را قانع کنید که به خواست شما گردن بنهد؟ و اگر چنین‏‎ ‎‏هست آیا حاضرید در یک کشور سوم مانند فرانسه که مدتی هم در آن زندگی کرده بودید ایشان را‏‎ ‎‏ملاقات کنید؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏ملاقات ما تأثیری در امور ندارد. اگر آقای کارتر بخواهد با این ملاقات، فرضاً ما تنازلی‏‎ ‎‏بکنیم، از آمدن مجرم که ایشان به حسب قواعد بین‌المللی باید تسلیم بکند، بخواهند که‏‎ ‎‏ما یک قدمی پایین بیاییم، این امکان ندارد و اگر او را بفرستند اینجا ملاقات ما دیگر چه‏‎ ‎‏فایده‌ای دارد. لهذا من مایل به ملاقات ایشان نیستم. ‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ‏‏من در مقابل سفارت امریکا با بسیاری از مردم صحبت کردم و آنها می‌گویند هر اتفاقی بیفتد در هر‏‎ ‎‏حال این گروگان‌های امریکایی کشته نخواهند شد. شما می‌توانید همان حرف را بگویید؟‏‏

 

امام خمینی: ‏‏بلااشکال این مسئله همان طوری هست که آنها گفتند. مادامی که اینجا هستند، در پناه‏‎ ‎‏اسلام هستند. هیچ ابداً به آنها ضرری نمی‌رسد و آنها در آنجا در کمال رفاه هستند. وقتی‏‎ ‎‏که مجرم ما را دادند با اینکه بر حسب قواعد ما باید اینها را محاکمه کنیم چون جاسوس‏‎ ‎‏هستند، ولی مع ذلک اگر مجرم ما را دادند، ما یک مرتبه تخفیف به آنها خواهیم داد و‏‎ ‎‏آنها را برمی‌گردانیم.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: حضرت آیت‌الله ، اینجا یک نکتۀ ظریفی هست. توجه بفرمایید که اگر شاه را برنگردانند محاکمۀ اینها،‏‎ ‎‏محاکمۀ جاسوسان‌شان قطعی هست؟‏‏

‏

 

امام خمینی: ‏‏اگر چنانچه طولانی شود قطعی هست. ‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ‏‏و در آن صورت هر حکمی که دادگاه بدهد بلی؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏بلی. ‏

 

مصاحبه با خبرنگاران آمریکایی ـ بیست و هشتم آبان 1358 ـ قم

 

وظایف نیروهای مسلح

 

شما اکثراً وضع پلیس و سایر قوای مسلحه را، نظامی و انتظامی را در زمان سابق‏‎ ‎‏مطلعید، مطلعید که این قوای نظامی و انتظامی از ملت به طوری جدا بود که هیچ کدام از‏‎ ‎‏طبقات، چشم دیدن طبقۀ دیگر را نداشتند و این نکته‌اش این بود که سران پلیس، سران‏‎ ‎‏ارتش و سران شهربانی و سایر قوای مسلحه اشخاصی بودند که با کارهایی که می‌کردند و‏‎ ‎‏کارهایی که تحمیل می‌کردند به زیردستان خودشان، وسایل نفرت ملت را از مطلق قوای‏‎ ‎‏مسلحه فراهم می‌کردند.

 

الآن هم که وضع تغییر کرده هست وظیفۀ همۀ ما این هست که خود را ‎‏خدمتگزار بدانیم. مردم احساس کنند که اینها به نفع آنها عمل‏‎ ‎‏می‌کنند. اگر مردم احساس کنند که پلیس برای حفظ مصالح آنهاست، با آغوش باز از پلیس‏‎ ‎‏پشتیبانی می‌کنند و لهذا شماها یک تکلیف بزرگی گردنتان هست که باید این ذائقۀ تلخ را‏‎ ‎‏برگردانید به یک ذائقۀ شیرینی و آن با عمل شماست. با عمل ژاندارمری هست. با عمل‏‎ ‎‏ارتش هست، با عملتان می توانید که شما کاری بکنید که مردم از یاد ببرند آن سختی‌ها و آن‏‎ ‎‏زورگویی‌های سابق را.

 

وقتی ما احساس این را بکنیم که ما همه با هم برادر هستیم، با هم رفتارمان‏‎ ‎‏خوب هست و اگر این احساس پیش بیاید که من آن بالا هستم و دیگران باید اطاعت از‏‎ ‎‏من بکنند، من رئیس شهربانی هستم و دیگران باید از من اطاعت بکنند و یک تکلیفی‏‎ ‎‏هست و بخواهید با تکلیف و تکلّف به مردم حکومت کنید، این باز برمی‌گردد به آن‏‎ ‎‏حالات سابقه و مردم از شما جدا می شوند.

‏

 

شما گمان نکنید که از غرب برای ما یک تحفه‌ای می‌آورند. شما گمان نکنید که از‏‎ ‎‏غرب برای ما چیزی می‌آورند که ما را مترقی کنند، ترقی به ما بدهند. غرب تا ما را در‏‎ ‎‏سطح پایین نگه ندارد، نمی‌تواند از ما استفاده کند. کوشش آنها این هست که ماها، این‏‎ ‎‏ممالک اسلامی، این ممالک مستضعف در یک سطح پایینی از همه امور باشیم. هر امری‏‎ ‎‏را که آنها برای ما بیاورند؛ یک امر استعماری هست؛ یعنی اگر طب را برای ما بیاورند طب‏‎ استعماری هست. اگر دارو برای ما صادر کنند آن هم استعماری هست. اگر دانشگاه برای ما‏‎ ‎‏بخواهند درست کنند آن هم دانشگاه استعماری هست. همه چیز را آنها می خواهند به‏‎ ‎‏طوری درست کنند که برای خودشان نافع باشد و ما چشم و گوش بسته تسلیم آنها باشیم. ‏

 

الآن که به خواست خدا ما از این قید و بندها‏‎ ‎‏خارج شدیم، باید خیلی متوجه باشیم به اینکه مبادا ما را دوباره در این قید و بندها قرار‏‎ ‎‏بدهند. باید ما عبرت بگیریم از آن پلیسِ زمان محمدرضا و از آن ارتشِ زمان محمدرضا‏‎ ‎‏و از آن ژاندارمریِ زمان او و ببینیم که مردم با آنها چه جور بودند و آنها با مردم چه جور‏‎ ‎‏بودند و نتیجه‌اش چه شد. مردم با آنها مخالف بودند، آنها هم با مردم مخالف. مثل دو تا‏‎ ‎‏دشمن با هم برخورد می‌کردند.

‏

 

برادرها! اگر با مردم خوب رفتار بکنید،‏‎ ‎‏برای خودتان هست و اگر با مردم خدای نخواسته بد رفتار کنید، به ضرر خود شماست.‏‎ ‎ما و‏‎ ‎‏شما یک روزی دربارگاه الهی، پیشگاه الهی خواهیم رفت و آن روز از ما سؤال خواهد‏‎ ‎‏شد و از شمایی که پلیس هستید، از شغل شما و از عمل شما و از رفتار شما سؤال خواهد‏‎ ‎‎‏شد. غفلت نکنید از خدا، غفلت نکنید از آن روزی که همه محتاج هستید. ‏

سخنرانی در جمع فارغ التحصیلان آموزشگاه افسری جماران بیست و هشتم آبان 1359

‏‏

خودداری از طرح مسائل مخالف با مصالح کشور

جای بسی تأسف هست که مجلس محترم شورای اسلامی که اولی به حفظ آبروی‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی هست و در حال حاضر که جهان استکبار و بستگانشان بر ضد اسلام‏‎ ‎‏و مصالح کشور اسلامی کوشش بی‌وقفه دارند، در نطق‌های مجلس ناخودآگاه یا‏‎ ‎‏خدای نخواسته با آگاهی و برای اغراض غیر انقلابی کوشش در پخش مطالبی مربوط‏‎ ‎‏به دولت و ادارات دولتی می‌کنند که در پیش شنوندگان بی‎خبر انعکاس آن، چنان‏‎ ‎‏مأیوس کننده هست که گویی ادارات دولت اسلامی به طور دسته جمعی مشغول غارت‏‎ ‎‏مردم و رشوه‌گیری و دزدی هستند و هر کس این مسائل را می‌شنود و بی‌خبر هست گمان‏‎ ‎‏می‌کند نزدیکی به ادارات دولتی بی‌رشوه دادن و بدون رابطه، غیر مجاز هست. این‏‎ ‎‏امر باعث سستی مردم بعض مناطق کشور در شرکت در نماز جمعه و در جبهه‌ها شده‏‎ ‎‏هست که اخبار آن به اینجانب می‎رسد.

آقایان می دانند که اگر در یک اداره بعض‏‎ ‎‏اشخاص تخلفاتی داشته باشند و به طور عمومی به کارمندان و ادارات دولتی نسبت‏‎ ‎‏ناروایی دهند، ارتکاب معصیت کبیره شده و در پیشگاه خداوند جواب لازم دارد. اگر‏‎ ‎‏بعض آقایان تحت تأثیر تبلیغات فاسد قرار گرفته‌اند و بدون تحقیق مطالبی آنچنان تند و‏‎ ‎‏بی‌حساب بگویند، با دست خود تیشه به ریشۀ انقلاب و بالاخره اسلام می‌زنند. این‌جانب‏‎ ‎‏نصیحت به آقایان را از حقوق برادری ایمانی می‌دانم و تأکید می‌کنم که در مسائلی که به‏ حیثیت جمهوری اسلامی لطمه می‌زند طرح این مسائل نکنید و‏‎ ‎‏وجهۀ جمهوری اسلامی و اسلام را مشوه جلوه ندهید.

به حسب موازین شرعیه، اگر‏‎ ‎‏کسی مطلع باشد که یک نفر مشخص خلاف کرده و مُتَجاهِرِ به فسق‏ نباشد، افشای آن‏‎ ‎‏فسق مخالف شرع هست و اگر در ادارات یا جای دیگر کسی مرتکب گناهی شد، نباید در‏‎ ‎‏ملأ عام افشا نمود؛ بلکه باید به محاکم صالحه و مقامات ذی ربط اطلاع داد تا جلوگیری و‏‎ ‎‏مجازات شود.

پیام به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ـ بیست و هشتم آبان 1364

 

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

در ادامه مصاحبه‌هایی که امام راحل در این روز و با رسانه‌های محتلف انجام شده را می‌خوانید:

بر همه مشکلات مسلط خواهیم بود

خبرگزاری لیبی: نظر شما در مورد ادعا‌های شاه مبنی بر اینکه می‌خواهید کشور را به قطعات گوناگون‏‎ ‎‏تقسیم نمایید چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏نظر ما این هست که شاه دروغ گفته هست. ما اگر نظر نداشته باشیم که تمام اقطار اسلام‏‎ ‎‏یکی بشود، اینچنین نظری نداریم که ایران از هم جدا بشود اینها تبلیغاتی هست که شاه‏‎ ‎‏می‌کند و واقعیت ندارد. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: موضع شما در مورد کشور‌هایی که از شاه حمایت نموده و از کشتار فرزندان مردم مسلمان ایران چشم‏‎ ‎‏می‌پوشند چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ما آنان را محکوم می‌کنیم و در موقع خودش، اگر اصرار بر این امر داشته باشند، ‏‏ [‏‏در‏‎ ‎‏روابط خود با آنان‏‏]‏‏ تجدید نظر خواهیم کرد. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: به هنگام اعلان شما برای شروع مبارزه مسلحانه بر ضد حکومت پهلوی، آیا از جانب کشور‌ها و‏‎ ‎‏خلق‌های عربی و اسلامی مترقی، انتظار کمک دارید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: چنانچه موقع آن رسید، البته مسلمین همه باید به هم کمک کنند. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: به ایرانی اسلامی و پیشرو، در میان خاورمیانه و مشکلات کنونی آن و اوضاع جهانی چگونه‏‎ ‎‏می‌نگرید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ملت ما مسلماً مشکلات را رفع می‌کند و ما نسبت به همۀ مشکلات مسلط خواهیم شد‏‎ ‎‏ان شاءالله و نسبت به سایر دوَل هم با احترام متقابل عمل می‌کنیم. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: موافقتنامه‌های «کمپ دیوید» و تنازل سادات در مورد «بیت المقدس» را چگونه ارزیابی‏می فرمایید؟ ‏ 
‏‏

امام خمینی: ‏‏من جداً او را محکوم می‌کنم. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: آیا توقع آن را دارید که در جهان اسلام بر ضد رژیم‌های ارتجاعی که برای محافظت منافع استعمار‏‎ ‎‏عمل می‌کنند، یک انقلاب اسلامی مترقی به وجود آید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ما امیدواریم اینطور بشود و همۀ مسلمین بر ضد استعمار قیام کنند و دولت‌هایی هم که‏‎ ‎‏خیانت به ملت می‌کنند بر ضد آنها هم قیام کنند. ‏
مصاحبه با خبرگزاری لیبی ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۷ ـ نوفل لوشاتو 

نظام سلطتنتی مطرود هست

به حَسَب قانون اساسی ملت رأی به ایشان ندادند، برای اینکه ملت اجتماع بر این معنا‏‎ ‎‏ـ همه مان می‌دانیم که ـ نکردند که یک رأیی بدهند به ایشان. ما فرض می‌کنیم که آنها‏‎ ‎‏رأی داده باشند؛ یعنی آن طبقۀ جلویی که زمان رضاخان بودند، آن طبقه‌ای که زمان‏‎ ‎‏رضاخان بود، الآن از آنها نیست الاّ چهارتا، پنج تا، ده تا، صدتا پیرمرد که اینها ملت ایران‏‎ ‎‏نیستند. الآن ملت ایران را این طبقه‌ای که الآن موجودند تشکیل کرده اند. خوب، ما از این‏‎ ‎‏طبقه‌ای که موجودند ـ که اینها ملت هستند، آنها دیگر حالا ملت ایران نیستند، یعنی‏‎ ‎‏آن‌هایی که رفتند و فوت شدند ملت ایران نیستند، پدران ما ملت ایران نیستند، ملت ایران‏‎ ‎‏الآن ما‌ها هستیم که موجود هستیم ـ ما‌هایی که موجود هستیم، شما در تمام ایران بگردید‏‎ ‎‏ببینید که کی رأی داده هست به ایشان تا اینکه این ماده قانون منطبق باشد که عبارت هست‏‎ ‎‏از اینکه سلطنت موهبتی هست الهی که ملت اعطا می‌کند به شخص سلطان.
سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۷

همکاری مردم با یکدیگر

کار‌های شما از جهات مختلف ارزش دارد. یکیش همین هست که رسیدگی به‏‎ ‎‏حال مستضعفین ‏‏ [‏‏هست‏‏]‏‏ اینهایی که در سال‌های طولانی در رنج بودند. در عذاب بودند. ‏‎ ‎‏این خودش یک مسئله‌ای هست که هر کس که اعانت کند به یک مؤمنی، مثل این هست که‏ ‏به خدا اعانت کرده باشد. یکی هم اینکه شما‌ها بروید کار انجام بدهید. شما‌ها راه بیفتید‏‎ ‎‏در دهات و در جا‌های دیگر، و جاده سازی کنید با اینکه کار شما مثلاً نیست…. همین که‏‎ ‎‏شما می‌روید آنجا و آنها می‌بینند که از شهر‌ها اشخاصی آمدند برای رسیدگی به حال‏‎ ‎‏آنها، همین یک ارزشی خودش دارد. یک ارزش دیگر این هست که آنها را تقویت‏‎ ‎‏می کند روح آنها تقویت می‌شود. ‏
سخنرانی در جمع اعضای بنیاد مسکن قم ـ بیست و ششم ۱۳۵۸

منشا مخالفت‌ها با دشمنان

من به همۀ ملت این سفارش را می‌کنم. به همه ملت‌هایی که در دنیا هستند سفارش‏‎ ‎‏می کنم. به همۀ ملت‌هایی که در آتیه خواهند آمد سفارش می‌کنم، که اساس این هست که‏‎ ‎‏اسلام مخالف با مقاصدشان هست؛ و اسلام باید یا نباشد یا چنانچه یک صورتی باشد به‏‎ ‎ دست اشخاصی باشد که از اسلام هیچ اطلاعی ندارند. یک آیه از قرآن را می‌گیرند، ‏‎ ‎‏یک جمله از نهج البلاغه را می‌گیرند و به دیگرهایش هیچ کاری ندارند؛ و با آن یک‏‎ ‎‏جمله می‌خواهند نهج البلاغه و قرآن کریم و اسلام را از بین ببرند. این جملاتی که از‏‎ ‎‏دهان بعضی از این منحرفین در می‌آید، در دیوار‌های عراق این جملات هست. ـ همین‏‎ ‎‏حزب بعث کافر ـ این جملاتی که این اشخاص منحرف در اینجا ذکر می‌کنند، در‏‎ ‎‏دیوار‌های نجف هم، در دیوار‌های سایر بلاد هم، در کربلا هم بعضی‌هایشان را من خودم‏‎ ‎‏دیدم.

تا امروز شما هیچ انقلابی را پیدا نخواهید کرد که مثل انقلاب ایران پرثمر و کم ضایعه‏‎ ‎‏ [‏‏باشد‏‏]‏‏ انقلاب‌ها که می‌شده هست یک میلیون جمعیت را یک وقت می‌گذاشتند جلو‏‎ ‎‏مسلسل می‌کشتند. تمام مطبوعات از بین می‌رفت. تمام حزب‌ها را تعطیل می‌کردند و‏‎ ‎‏سرانشان را حبس می‌کردند. در یک نوشته‌ای که چند وقت پیش از این پیش من آورد، ‏‎ ‎‏که حالا درست هم همه‌اش را یادم نیست، نوشته بود که یک میلیون کشته و یک میلیون و‏‎ ‎‏نیم هم حبسی. تمام روزنامه‌ها تعطیل. یک روزنامه، دو تا روزنامه دولتی هَستش. تمام‏‎ ‎‏در‌ها را در اول انقلاب می‌بندند به روی خودشان و مشغول می‌شوند به جنایت. ‏
سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۹ ـ جماران

انتهای پیام/ 161