تاریخ معاصر

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

 

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

 

در ادامه مصاحبه‌ها و بیانات امام راحل در این روز را می‌خوانید.

 

اشغال لانه جاسوسی و آزادی گروگان‌ها

 

خبرنگاران آمریکایی: برخلاف کلیۀ قراردادهای بین‌المللی، شما عده‌ای از گروگان‌ها را در ایران نگه داشته‌اید. آیا آنها‏‎ ‎‏را آزاد خواهید کرد؟ و کی؟‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏قراردادهای بین‌المللی اقتضا می‌کند که جاسوس در یک مملکتی به اسم سفیر باشد یا‏‎ ‎‏به اسم کاردار سفیر باشد! یا نه؟ اگر سفرایی باشند، اشخاصی باشند که در یک مملکتی‏‎ ‎‏خیانت نخواهند بکنند، جاسوسی نمی‌خواهند بکنند، اسباب حکومت نمی‎خواهند‏‎ ‎‏فراهم کنند، اینها هستند که گروگان گرفتنشان صحیح نیست و اما اینکه ملت ما عمل کرده‏‎ ‎‏هست، این گرفتن یک دسته جاسوس هست که این جاسوس‌ها به حسب قواعد باید بازرسی‏‎ ‎‏و محاکمه شوند. باید بر حسب قوانین ما با آنها عمل بشود. اما آنچه که کارتر کرده‏‎ ‎‏هست برخلاف قوانین بین‌المللی هست. برای اینکه مجرم‏ به یک کشور باید بیاید در‏‎ ‎‏همان کشور محاکمه بشود و یک کشوری حق ندارد مجرم را نگه دارد و پناه بدهد و‏‎ ‎‏برخلاف قوانین بین‌المللی هست. این کارتر هست که برخلاف قوانین بین المللی رفتار‏‎ ‎‏کرده هست نه ما.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: کارتر کاملاً روشن کرده هست که شاه را به ایران برنمی‌گرداند. در حالی که دیپلمات‌ها و خانواده هایشان‏‎ ‎‏از این جریان سخت ناراحت هستند. آیا محلی برای مذاکره وجود دارد؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏تا مادامی که این مجرم برنگردد و آقای کارتر به قوانین بین‌المللی احترام نگذارد، این‏‎ ‎‏جاسوس‌ها را ما نمی‌توانیم برگردانیم. ما چنانچه بعد از آمدن شاه هم جاسوس‌ها را‏‎ ‎‏برگردانیم این برای این هست که یک تخفیفی به آنها داده‌ایم و الاّ اینها باید محاکمه‏ بشوند و در همین جا بر حسب قانون ما با آنها رفتار بشود.‏

 

خبرنگاران آمریکایی: آیا تنها شرطی که شما می‌گذارید برای این مسئله، همین هست. یعنی برگشتن شاه؟‏‏

 

امام خمینی: ‏‏تنها شرط، برگشتن شاه هست و این روی تخفیفی هست که ما به اینها می‌دهیم.‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ایران و امریکا در حال جنگ اقتصادی و سیاسی هستند و در عین حال ایران قبول نمی‌کند که هیچ گونه‏‎ ‎‏نماینده‌ای را از نمایندگان امریکا بپذیرد و با آنها صحبت کند. علت این مسئله چیست؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏این جنگ اقتصادی و سیاسی هست که آقای کارتر به وجود آورده هست و ما نه از جنگ‏‎ ‎‏سیاسی او واهمه داریم و نه از اقتصادی. بلکه اعتقاد داریم که جنگ سیاسی حتماً به ضرر‏‎ ‎‏امریکاست و جنگ اقتصادی به ما ضرری نمی‌رساند. مع ذلک تا شاه برنگردد و مجرم‏‎ ‎‏را به ما برنگرداند و کارتر سر به قوانین بین‌المللی فرود نیاورد، ما نمی‌توانیم برای‏‎ ‎‏مذاکرات راه پیدا کنیم. ما در آقای کارتر انسان دوستی را سراغ نداریم. ‏

‏

خبرنگاران آمریکایی: از شما نقل کرده‌اند که فرموده‌اید، رابطه داشتن با امریکا به مصلحت ایران نیست. آیا این امکان پذیر‏‎ ‎‏هست که در یک لحظه‌ای از زمان شما تصمیم بگیرید که تمامی روابط با امریکا را قطع بکنید و تمام‏‎ ‎‏امریکاییان را و نیز این گروگان‌ها را به امریکا برگردانید؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏امکان دارد این معنا. باید مطالعه بشود. این نحو روابطی که امریکا با ما تاکنون داشته هست‏‎ ‎‏و این طور سفارتخانه‌ای که امریکا در ایران داشته هست، اینها قابل قبول نیستند و اما اگر‏‎ ‎‏این محل جاسوسی تبدیل بشود به محلی که سفارتخانۀ صحیح در آن باشد و آن طور‏‎ ‎‏روابطی که امریکا تاکنون با دولت ایران در رژیم سابق داشته هست آن نباشد و ما صلاح‏‎ ‎‏بدانیم که بعضی روابط محفوظ باشد و دولت صلاح ببیند که بعضی از روابط محفوظ‏‎ ‎‏باشد این مانع ندارد. محفوظ می‌ماند.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: منظور بیشتر این بود که اگر روابط قطع شود، بلافاصله گروگان‌ها برمی‌گردند؟ یا نه؟‏‏‏

 

امام خمینی: ‏‏باید ملاحظه کنیم که اینها سفیر بودند و مأمور سفارتخانه بودند یا اینکه اشخاصی بودند‏‎ ‎‏که برای جاسوسی آمدند. البته جاسوس‌ها را ما نمی‌توانیم برگردانیم و هیچ قواعدی اقتضا‏‎ ‎‏نمی‌کند که جاسوس را برگرداند. لکن اگر مأمورهای رسمی عادی باشد، آن را اگر قطع‏‎ ‎‏رابطه شد مانع ندارد. ‏

 

خبرنگاران آمریکایی: آیا تمایل دارید که با کارتر ملاقات کنید و او را قانع کنید که به خواست شما گردن بنهد؟ و اگر چنین‏‎ ‎‏هست آیا حاضرید در یک کشور سوم مانند فرانسه که مدتی هم در آن زندگی کرده بودید ایشان را‏‎ ‎‏ملاقات کنید؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏ملاقات ما تأثیری در امور ندارد. اگر آقای کارتر بخواهد با این ملاقات، فرضاً ما تنازلی‏‎ ‎‏بکنیم، از آمدن مجرم که ایشان به حسب قواعد بین‌المللی باید تسلیم بکند، بخواهند که‏‎ ‎‏ما یک قدمی پایین بیاییم، این امکان ندارد و اگر او را بفرستند اینجا ملاقات ما دیگر چه‏‎ ‎‏فایده‌ای دارد. لهذا من مایل به ملاقات ایشان نیستم. ‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ‏‏من در مقابل سفارت امریکا با بسیاری از مردم صحبت کردم و آنها می‌گویند هر اتفاقی بیفتد در هر‏‎ ‎‏حال این گروگان‌های امریکایی کشته نخواهند شد. شما می‌توانید همان حرف را بگویید؟‏‏

 

امام خمینی: ‏‏بلااشکال این مسئله همان طوری هست که آنها گفتند. مادامی که اینجا هستند، در پناه‏‎ ‎‏اسلام هستند. هیچ ابداً به آنها ضرری نمی‌رسد و آنها در آنجا در کمال رفاه هستند. وقتی‏‎ ‎‏که مجرم ما را دادند با اینکه بر حسب قواعد ما باید اینها را محاکمه کنیم چون جاسوس‏‎ ‎‏هستند، ولی مع ذلک اگر مجرم ما را دادند، ما یک مرتبه تخفیف به آنها خواهیم داد و‏‎ ‎‏آنها را برمی‌گردانیم.‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: حضرت آیت‌الله ، اینجا یک نکتۀ ظریفی هست. توجه بفرمایید که اگر شاه را برنگردانند محاکمۀ اینها،‏‎ ‎‏محاکمۀ جاسوسان‌شان قطعی هست؟‏‏

‏

 

امام خمینی: ‏‏اگر چنانچه طولانی شود قطعی هست. ‏

‏‏

 

خبرنگاران آمریکایی: ‏‏و در آن صورت هر حکمی که دادگاه بدهد بلی؟‏‏‏

‏‏

 

امام خمینی: ‏‏بلی. ‏

 

مصاحبه با خبرنگاران آمریکایی ـ بیست و هشتم آبان 1358 ـ قم

 

وظایف نیروهای مسلح

 

شما اکثراً وضع پلیس و سایر قوای مسلحه را، نظامی و انتظامی را در زمان سابق‏‎ ‎‏مطلعید، مطلعید که این قوای نظامی و انتظامی از ملت به طوری جدا بود که هیچ کدام از‏‎ ‎‏طبقات، چشم دیدن طبقۀ دیگر را نداشتند و این نکته‌اش این بود که سران پلیس، سران‏‎ ‎‏ارتش و سران شهربانی و سایر قوای مسلحه اشخاصی بودند که با کارهایی که می‌کردند و‏‎ ‎‏کارهایی که تحمیل می‌کردند به زیردستان خودشان، وسایل نفرت ملت را از مطلق قوای‏‎ ‎‏مسلحه فراهم می‌کردند.

 

الآن هم که وضع تغییر کرده هست وظیفۀ همۀ ما این هست که خود را ‎‏خدمتگزار بدانیم. مردم احساس کنند که اینها به نفع آنها عمل‏‎ ‎‏می‌کنند. اگر مردم احساس کنند که پلیس برای حفظ مصالح آنهاست، با آغوش باز از پلیس‏‎ ‎‏پشتیبانی می‌کنند و لهذا شماها یک تکلیف بزرگی گردنتان هست که باید این ذائقۀ تلخ را‏‎ ‎‏برگردانید به یک ذائقۀ شیرینی و آن با عمل شماست. با عمل ژاندارمری هست. با عمل‏‎ ‎‏ارتش هست، با عملتان می توانید که شما کاری بکنید که مردم از یاد ببرند آن سختی‌ها و آن‏‎ ‎‏زورگویی‌های سابق را.

 

وقتی ما احساس این را بکنیم که ما همه با هم برادر هستیم، با هم رفتارمان‏‎ ‎‏خوب هست و اگر این احساس پیش بیاید که من آن بالا هستم و دیگران باید اطاعت از‏‎ ‎‏من بکنند، من رئیس شهربانی هستم و دیگران باید از من اطاعت بکنند و یک تکلیفی‏‎ ‎‏هست و بخواهید با تکلیف و تکلّف به مردم حکومت کنید، این باز برمی‌گردد به آن‏‎ ‎‏حالات سابقه و مردم از شما جدا می شوند.

‏

 

شما گمان نکنید که از غرب برای ما یک تحفه‌ای می‌آورند. شما گمان نکنید که از‏‎ ‎‏غرب برای ما چیزی می‌آورند که ما را مترقی کنند، ترقی به ما بدهند. غرب تا ما را در‏‎ ‎‏سطح پایین نگه ندارد، نمی‌تواند از ما استفاده کند. کوشش آنها این هست که ماها، این‏‎ ‎‏ممالک اسلامی، این ممالک مستضعف در یک سطح پایینی از همه امور باشیم. هر امری‏‎ ‎‏را که آنها برای ما بیاورند؛ یک امر استعماری هست؛ یعنی اگر طب را برای ما بیاورند طب‏‎ استعماری هست. اگر دارو برای ما صادر کنند آن هم استعماری هست. اگر دانشگاه برای ما‏‎ ‎‏بخواهند درست کنند آن هم دانشگاه استعماری هست. همه چیز را آنها می خواهند به‏‎ ‎‏طوری درست کنند که برای خودشان نافع باشد و ما چشم و گوش بسته تسلیم آنها باشیم. ‏

 

الآن که به خواست خدا ما از این قید و بندها‏‎ ‎‏خارج شدیم، باید خیلی متوجه باشیم به اینکه مبادا ما را دوباره در این قید و بندها قرار‏‎ ‎‏بدهند. باید ما عبرت بگیریم از آن پلیسِ زمان محمدرضا و از آن ارتشِ زمان محمدرضا‏‎ ‎‏و از آن ژاندارمریِ زمان او و ببینیم که مردم با آنها چه جور بودند و آنها با مردم چه جور‏‎ ‎‏بودند و نتیجه‌اش چه شد. مردم با آنها مخالف بودند، آنها هم با مردم مخالف. مثل دو تا‏‎ ‎‏دشمن با هم برخورد می‌کردند.

‏

 

برادرها! اگر با مردم خوب رفتار بکنید،‏‎ ‎‏برای خودتان هست و اگر با مردم خدای نخواسته بد رفتار کنید، به ضرر خود شماست.‏‎ ‎ما و‏‎ ‎‏شما یک روزی دربارگاه الهی، پیشگاه الهی خواهیم رفت و آن روز از ما سؤال خواهد‏‎ ‎‏شد و از شمایی که پلیس هستید، از شغل شما و از عمل شما و از رفتار شما سؤال خواهد‏‎ ‎‎‏شد. غفلت نکنید از خدا، غفلت نکنید از آن روزی که همه محتاج هستید. ‏

سخنرانی در جمع فارغ التحصیلان آموزشگاه افسری جماران بیست و هشتم آبان 1359

‏‏

خودداری از طرح مسائل مخالف با مصالح کشور

جای بسی تأسف هست که مجلس محترم شورای اسلامی که اولی به حفظ آبروی‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی هست و در حال حاضر که جهان استکبار و بستگانشان بر ضد اسلام‏‎ ‎‏و مصالح کشور اسلامی کوشش بی‌وقفه دارند، در نطق‌های مجلس ناخودآگاه یا‏‎ ‎‏خدای نخواسته با آگاهی و برای اغراض غیر انقلابی کوشش در پخش مطالبی مربوط‏‎ ‎‏به دولت و ادارات دولتی می‌کنند که در پیش شنوندگان بی‎خبر انعکاس آن، چنان‏‎ ‎‏مأیوس کننده هست که گویی ادارات دولت اسلامی به طور دسته جمعی مشغول غارت‏‎ ‎‏مردم و رشوه‌گیری و دزدی هستند و هر کس این مسائل را می‌شنود و بی‌خبر هست گمان‏‎ ‎‏می‌کند نزدیکی به ادارات دولتی بی‌رشوه دادن و بدون رابطه، غیر مجاز هست. این‏‎ ‎‏امر باعث سستی مردم بعض مناطق کشور در شرکت در نماز جمعه و در جبهه‌ها شده‏‎ ‎‏هست که اخبار آن به اینجانب می‎رسد.

آقایان می دانند که اگر در یک اداره بعض‏‎ ‎‏اشخاص تخلفاتی داشته باشند و به طور عمومی به کارمندان و ادارات دولتی نسبت‏‎ ‎‏ناروایی دهند، ارتکاب معصیت کبیره شده و در پیشگاه خداوند جواب لازم دارد. اگر‏‎ ‎‏بعض آقایان تحت تأثیر تبلیغات فاسد قرار گرفته‌اند و بدون تحقیق مطالبی آنچنان تند و‏‎ ‎‏بی‌حساب بگویند، با دست خود تیشه به ریشۀ انقلاب و بالاخره اسلام می‌زنند. این‌جانب‏‎ ‎‏نصیحت به آقایان را از حقوق برادری ایمانی می‌دانم و تأکید می‌کنم که در مسائلی که به‏ حیثیت جمهوری اسلامی لطمه می‌زند طرح این مسائل نکنید و‏‎ ‎‏وجهۀ جمهوری اسلامی و اسلام را مشوه جلوه ندهید.

به حسب موازین شرعیه، اگر‏‎ ‎‏کسی مطلع باشد که یک نفر مشخص خلاف کرده و مُتَجاهِرِ به فسق‏ نباشد، افشای آن‏‎ ‎‏فسق مخالف شرع هست و اگر در ادارات یا جای دیگر کسی مرتکب گناهی شد، نباید در‏‎ ‎‏ملأ عام افشا نمود؛ بلکه باید به محاکم صالحه و مقامات ذی ربط اطلاع داد تا جلوگیری و‏‎ ‎‏مجازات شود.

پیام به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ـ بیست و هشتم آبان 1364

 

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

در ادامه مصاحبه‌هایی که امام راحل در این روز و با رسانه‌های محتلف انجام شده را می‌خوانید:

بر همه مشکلات مسلط خواهیم بود

خبرگزاری لیبی: نظر شما در مورد ادعا‌های شاه مبنی بر اینکه می‌خواهید کشور را به قطعات گوناگون‏‎ ‎‏تقسیم نمایید چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏نظر ما این هست که شاه دروغ گفته هست. ما اگر نظر نداشته باشیم که تمام اقطار اسلام‏‎ ‎‏یکی بشود، اینچنین نظری نداریم که ایران از هم جدا بشود اینها تبلیغاتی هست که شاه‏‎ ‎‏می‌کند و واقعیت ندارد. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: موضع شما در مورد کشور‌هایی که از شاه حمایت نموده و از کشتار فرزندان مردم مسلمان ایران چشم‏‎ ‎‏می‌پوشند چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ما آنان را محکوم می‌کنیم و در موقع خودش، اگر اصرار بر این امر داشته باشند، ‏‏ [‏‏در‏‎ ‎‏روابط خود با آنان‏‏]‏‏ تجدید نظر خواهیم کرد. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: به هنگام اعلان شما برای شروع مبارزه مسلحانه بر ضد حکومت پهلوی، آیا از جانب کشور‌ها و‏‎ ‎‏خلق‌های عربی و اسلامی مترقی، انتظار کمک دارید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: چنانچه موقع آن رسید، البته مسلمین همه باید به هم کمک کنند. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: به ایرانی اسلامی و پیشرو، در میان خاورمیانه و مشکلات کنونی آن و اوضاع جهانی چگونه‏‎ ‎‏می‌نگرید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ملت ما مسلماً مشکلات را رفع می‌کند و ما نسبت به همۀ مشکلات مسلط خواهیم شد‏‎ ‎‏ان شاءالله و نسبت به سایر دوَل هم با احترام متقابل عمل می‌کنیم. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: موافقتنامه‌های «کمپ دیوید» و تنازل سادات در مورد «بیت المقدس» را چگونه ارزیابی‏می فرمایید؟ ‏ 
‏‏

امام خمینی: ‏‏من جداً او را محکوم می‌کنم. ‏
‏‏

خبرگزاری لیبی: آیا توقع آن را دارید که در جهان اسلام بر ضد رژیم‌های ارتجاعی که برای محافظت منافع استعمار‏‎ ‎‏عمل می‌کنند، یک انقلاب اسلامی مترقی به وجود آید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏ما امیدواریم اینطور بشود و همۀ مسلمین بر ضد استعمار قیام کنند و دولت‌هایی هم که‏‎ ‎‏خیانت به ملت می‌کنند بر ضد آنها هم قیام کنند. ‏
مصاحبه با خبرگزاری لیبی ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۷ ـ نوفل لوشاتو 

نظام سلطتنتی مطرود هست

به حَسَب قانون اساسی ملت رأی به ایشان ندادند، برای اینکه ملت اجتماع بر این معنا‏‎ ‎‏ـ همه مان می‌دانیم که ـ نکردند که یک رأیی بدهند به ایشان. ما فرض می‌کنیم که آنها‏‎ ‎‏رأی داده باشند؛ یعنی آن طبقۀ جلویی که زمان رضاخان بودند، آن طبقه‌ای که زمان‏‎ ‎‏رضاخان بود، الآن از آنها نیست الاّ چهارتا، پنج تا، ده تا، صدتا پیرمرد که اینها ملت ایران‏‎ ‎‏نیستند. الآن ملت ایران را این طبقه‌ای که الآن موجودند تشکیل کرده اند. خوب، ما از این‏‎ ‎‏طبقه‌ای که موجودند ـ که اینها ملت هستند، آنها دیگر حالا ملت ایران نیستند، یعنی‏‎ ‎‏آن‌هایی که رفتند و فوت شدند ملت ایران نیستند، پدران ما ملت ایران نیستند، ملت ایران‏‎ ‎‏الآن ما‌ها هستیم که موجود هستیم ـ ما‌هایی که موجود هستیم، شما در تمام ایران بگردید‏‎ ‎‏ببینید که کی رأی داده هست به ایشان تا اینکه این ماده قانون منطبق باشد که عبارت هست‏‎ ‎‏از اینکه سلطنت موهبتی هست الهی که ملت اعطا می‌کند به شخص سلطان.
سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۷

همکاری مردم با یکدیگر

کار‌های شما از جهات مختلف ارزش دارد. یکیش همین هست که رسیدگی به‏‎ ‎‏حال مستضعفین ‏‏ [‏‏هست‏‏]‏‏ اینهایی که در سال‌های طولانی در رنج بودند. در عذاب بودند. ‏‎ ‎‏این خودش یک مسئله‌ای هست که هر کس که اعانت کند به یک مؤمنی، مثل این هست که‏ ‏به خدا اعانت کرده باشد. یکی هم اینکه شما‌ها بروید کار انجام بدهید. شما‌ها راه بیفتید‏‎ ‎‏در دهات و در جا‌های دیگر، و جاده سازی کنید با اینکه کار شما مثلاً نیست…. همین که‏‎ ‎‏شما می‌روید آنجا و آنها می‌بینند که از شهر‌ها اشخاصی آمدند برای رسیدگی به حال‏‎ ‎‏آنها، همین یک ارزشی خودش دارد. یک ارزش دیگر این هست که آنها را تقویت‏‎ ‎‏می کند روح آنها تقویت می‌شود. ‏
سخنرانی در جمع اعضای بنیاد مسکن قم ـ بیست و ششم ۱۳۵۸

منشا مخالفت‌ها با دشمنان

من به همۀ ملت این سفارش را می‌کنم. به همه ملت‌هایی که در دنیا هستند سفارش‏‎ ‎‏می کنم. به همۀ ملت‌هایی که در آتیه خواهند آمد سفارش می‌کنم، که اساس این هست که‏‎ ‎‏اسلام مخالف با مقاصدشان هست؛ و اسلام باید یا نباشد یا چنانچه یک صورتی باشد به‏‎ ‎ دست اشخاصی باشد که از اسلام هیچ اطلاعی ندارند. یک آیه از قرآن را می‌گیرند، ‏‎ ‎‏یک جمله از نهج البلاغه را می‌گیرند و به دیگرهایش هیچ کاری ندارند؛ و با آن یک‏‎ ‎‏جمله می‌خواهند نهج البلاغه و قرآن کریم و اسلام را از بین ببرند. این جملاتی که از‏‎ ‎‏دهان بعضی از این منحرفین در می‌آید، در دیوار‌های عراق این جملات هست. ـ همین‏‎ ‎‏حزب بعث کافر ـ این جملاتی که این اشخاص منحرف در اینجا ذکر می‌کنند، در‏‎ ‎‏دیوار‌های نجف هم، در دیوار‌های سایر بلاد هم، در کربلا هم بعضی‌هایشان را من خودم‏‎ ‎‏دیدم.

تا امروز شما هیچ انقلابی را پیدا نخواهید کرد که مثل انقلاب ایران پرثمر و کم ضایعه‏‎ ‎‏ [‏‏باشد‏‏]‏‏ انقلاب‌ها که می‌شده هست یک میلیون جمعیت را یک وقت می‌گذاشتند جلو‏‎ ‎‏مسلسل می‌کشتند. تمام مطبوعات از بین می‌رفت. تمام حزب‌ها را تعطیل می‌کردند و‏‎ ‎‏سرانشان را حبس می‌کردند. در یک نوشته‌ای که چند وقت پیش از این پیش من آورد، ‏‎ ‎‏که حالا درست هم همه‌اش را یادم نیست، نوشته بود که یک میلیون کشته و یک میلیون و‏‎ ‎‏نیم هم حبسی. تمام روزنامه‌ها تعطیل. یک روزنامه، دو تا روزنامه دولتی هَستش. تمام‏‎ ‎‏در‌ها را در اول انقلاب می‌بندند به روی خودشان و مشغول می‌شوند به جنایت. ‏
سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم ـ بیست و ششم آبان ۱۳۵۹ ـ جماران

انتهای پیام/ 161

 ‏به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

در ادامه مصاحبه‌هایی که امام راحل در این روز و با رسانه‌های محتلف انجام شده را می‌خوانید:

احمد عزیزم‏
‏‏

احمد عزیرم، ان شاءالله تعالی سلامت باشید. ما‌ها بحمدالله تعالی مزاجاً سلامت و روحاً ناراحت؛ ‏‎ ‎‏خداوند تعالی اصلاح امور را بنماید. از ظاهر اوضاع معلوم می‌شود حوزه‌ها نخواهند‏‎ ‎‏ماند مگر خداوند تعالی فرجی عنایت فرماید. آنچه لازم هست به آقا‏ بگویید عجالتاً‏‎ ‎‏وجه نفرستند و کسان دیگر هم تا اطلاع ثانی نفرستند تا ببینم چه می‌شود. مطلب دیگر، به‏‎ ‎‏ایشان عرض کنید ده دلار برای مظالم تاکنون نرسیده هست و من طرف را نمی‌شناسم. ‏‎ ‎‏مطلب دیگر آنکه از قرار مسموع وضع عیال مرحوم آقای بروجردی‏ خوب نیست؛ به‏‎ ‎‏آقا عرض کنید ماهی پانصد تومان برای ایشان بفرستند. از سلامت خودتان مطلعم کنید. ‏‎ ‎‏به خواهر‌ها و خانم خودتان سلام برسانید. حسن‏ عزیزم را می‌بوسم. والسلام. ‏
نامه به سید احمد خمینی ـ بیست و پنجم آبان ۱۳۵۴ ـ نجف اشرف
‏‏

تاکید بر ادامه مبارزه 

من به شما و سایر برادران که در داخل کشور زیر چکمۀ پلیس و در زندان‌ها و‏‎ ‎‏شکنجه‌گاه‌ها به سر می‌برند و با محرومیت‌ها و مصیبت‌های جانفرسا، دست به گریبان هستند، ‏‎ ‎‏و به خاندان کسانی که در راه حق، زیر شکنجۀ شاه، جان خود را فدا کردند، امید نصرت و‏‎ ‎‏پیروزی می‌دهم؛ به شرط آنکه کوشش‌ها برای حق باشد و برای نصرت دین حق که با‏‎ ‎‏پیوستگی به آن از نصرت خدای تعالی برخوردار خواهید شد.

شما و ما در هر جا که هستیم و با هر وضعی که روبه‌رو هستیم باید خود را برادر دانسته‏‎ ‎‏و با هم، پیوستگی مستمر برقرار سازیم و با برادران داخل کشور در هر لباس که هستند‏‎ ‎‏دست برادری بدهیم و برای رفع اختلافات که به دست اجانب رخ داده و دستگاه جبار و‏‎ ‎‏عمال اجانب پیوسته بر آن دامن می‌زنند کوشش کنیم و باید بدانیم تا اختلاف بین طبقات‏‎ ‎‏ملت خصوصاً بین روحانیون و دانشجویان با روشنفکرانشان وجود دارد باید از پیروزی‏‎ ‎‏مأیوس باشیم. ‏
پیام تشکر به دانشجویان خارج از کشور ـ بیست و پنجم آبان ۱۳۵۶

هدف دشمن ضربه به اسلام

من هیچ خوفی از جنگ ندارم و شما هم ندارید و ملت ما هم ندارند، لکن آن خوفی ‏که هست که من برای شما، که می‌خواهید افسر باشید و در جبهه‌ها بروید و با کفّار جنگ‏‎ ‎‏کنید، باید تذکر بدهم ‏‏ [‏‏این هست‏‏]‏‏ که نقشه‌های حساب شده در کار هست برای شکستن‏‎ ‎‏اسلام. مقصد اصیل این هست که اینها، چون از اسلام سیلی خورده‌اند و با قدرت «الله اکبر» ‏‎ ‎‏آن‌ها را از ایران بیرون کرده‌اند و دست چپاول‌گر‌ها را کوتاه کرده‌اند، لهذا، دشمن اصلی، ‏‎ ‎‏اسلام هست؛ نه ارتش هست، نه روحانیت هست و نه جمهوری اسلام و نه حکومت‏‎ ‎‏اسلامی و نه آنهایی که در راه اسلام دارند فداکاری می‌کنند. دشمن اصلی اینها نیستند، ‏‎ ‎‏دشمن اصلی اسلام هست. منتها با یک نقشۀ حساب شده دارند پیشروی می‌کنند. ‏‌

می‌بینند که خوب، یکی از اشخاص، یکی از‏‎ ‎‏گروه‌هایی که نقشی دارد در این امر و نقش بزرگی دارد، روحانی هست. از اولی که این‏‎ ‎‏انقلاب پیدا شد تا حالا یک دسته جات روشنفکر و قلم‌داری، آنهایی که قلم‌هایشان و‏‎ ‎‏نطق‌هایشان و گفتارهای‌شان بر ضد اسلام هست و یا خودشان نمی‌دانند و یا دانسته این کار‏‎ ‎‏را می‌کنند از اول این مسئله را می‌گفتند که روحانیون بروند یک کار دیگری بکنند، ماها‏‎ ‎‏هم می‌رویم سراغ ‏‏ [‏‏سیاست. ‏‏]‏
سخنرانی در جمع فارغ‌التحصیلان دانشکده افسری ـ بیست و پنجم آبان ۱۳۵۹ ـ جماران

اهمیت حفظ نظام

این انقلاب اسلامی ایران همچو در‏‎ ‎‏دنیا چهره پیدا کرده هست که همۀ قدرت‌های بزرگ را به وحشت انداخته هست که مبادا این‏‎ ‎‏انقلاب به آن چهرۀ واقعی که دارد، همه جا توجه به آن بکنند و یک وقت ابرقدرت‌ها‏‎ ‎‏ببینند که ممالک اسلامی و ممالک دیگر هم از دست آنها رفت. از این جهت، کوشش‏‎ ‎‏می‌کنند، به همۀ قوا کوشش می‌کنند که اینجا، که هستۀ مرکزی این انقلاب و نهضت‏‎ ‎‏اسلامی هست، اینجا را بکوبند. کوبیدن، بهترین کوبیدن‌ها آن هست که از داخل، این مسئله‏‎ ‎‏واقع بشود: اختلاف داخلی، خودمان توی سر خودمان بزنیم. ‏

من اخطار می‌کنم بر ملت‌های اسلامی و خصوصاً ملت‌های عرب و بر ارتش‌های اسلامی‏‎ ‎‏و ارتش‌های دولت‌های عربی که گذشتن این طرح در یک جای سربسته بدون توجه ملت‌ها‏‎ ‎‏جز اینکه شما را به اسارت اسرائیل درآورد و تا آخر عمر نوکر اسرائیل باشید و دست‏‎ ‎‏بسته و چشم بسته به اختیار اسرائیل و امریکا درآیید، هیچ چیز دیگری نیست. برای‏‎ ‎‏ملت‌های اسلامی و برای عرب، هیچ ننگی بالاتر از این نیست که تسلیم این طرح فاسد‏‎ ‎‏خراب صد در صد مخالف با اسلام بشود. ننگ عرب هست که قبول کند این آقایی‏‎ ‎‏اسرائیل را. من به همه اخطار می‌کنم که اگر این طرح بگذرد، فردا اسرائیل مکه و مدینه را‏‎ ‎‏از چنگ شما بیرون می‌آورد. ‏
سخنرانی در جمع مسئولان بنیاد شهید و امور ایثارگران ـ بیست و پنجم آبان ۱۳۶۰ ـ جماران

انتهای پیام/ 161
‏

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، ‏‏ زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.

«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

در ادامه مصاحبه‌هایی که امام راحل در این روز و با رسانه‌های محتلف انجام شده را می‌خوانید:

اساس جمهوری اسلام هست

لوموند: ‏‏کشور ما، کشور آزادی هست و ما بسیار خوشحالیم که حضرتعالی به فرانسه تشریف آورده‌اید. ‏‎ ‎‏حضرت آیت‌الله دربارۀ وضع ایران، پس از توقیف دکتر سنجابی، چه نظری دارند؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏توقیف دکتر، اسباب تحولی نمی‌شود. این هم از دست و پا‌هایی هست که شاه می‌زند به‏‎ ‎‏خیال اینکه دکتر را تسلیم کند و معلوم نیست که کسی تسلیم شاه بشود، یا اشخاص‏‎ ‎‏محترمی تسلیم شاه بشوند. ‏‎ 

لوموند: ‏‏نظر حضرتعالی دربارۀ احتمال مبارزۀ مسلحانه چیست؟ دو ـ سه روز پس از این آقای شریعتمداری در‏‎ ‎‏این باره گفته‌اند هنوز تصمیمی در این باره گرفته نشده هست. ‏‏
‏‏

امام خمینی: ما امیدواریم قبل از اینکه نوبت به مبارزۀ مسلحانه برسد، مسائل به دلخواه ملت ختم‏‎ ‎‏شود. چنانچه یکوقت مقتضی شد. آن وقت تجدید نظر می‌کنیم. ‏
‏‏

لوموند: حضرتعالی می‌فرمایید که بایستی در ایران، جمهوری اسلامی استقرار پیدا کند و این برای ما‏‎ ‎‏فرانسوی‌ها چندان مفهوم نیست. زیرا که جمهوری می‌تواند بدون پایۀ مذهبی باشد. نظر شما چیست؟ ‏‎ ‎‏آیا جمهوری شما بر پایۀ سوسیالیسم هست؟ مشروطیت هست؟ بر انتخاباتی استوار هست؟ دموکراتیک‏‎ ‎‏هست؟ چگونه هست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏اما جمهوری، به همان معنایی هست که همه جا جمهوری هست. لکن این جمهوری بر‏‎ ‎‏یک قانون اساسی‌ای متکی هست که قانون اسلام هست. اینکه ما جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏می‌گوییم برای این هست که هم شرایط منتخب و هم احکامی که در ایران جاری می‌شود‏‎ ‎‏این‌ها بر اسلام متکی هست، لکن انتخاب با ملت هست و طرز جمهوری هم همان‏‎ ‎‏جمهوری هست که همه جا هست. ‏

مصاحبه با روزنامه فرانسوی لوموند ـ بیست و دوم ۱۳۵۷ ـ نوفل لوشاتو

حفظ کرامت انسان‌ها

خبرنگار آلمانی: بر سر آلمانی‌های مقیم ایران در صورتی که اوضاع ایران عوض شود و حکومت اسلامی به روی‏‎ ‎‏کار آید چه خواهد آمد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏با آنها به طور انسانیت رفتار می‌شود و در صورتی که مصالح ملت را مراعات کنند، ابداً‏‎ ‎‏ضرری بر آنها وارد نخواهد شد. ‏

خبرنگار آلمانی: بر سر سرمایه‌های صنعتی آلمانی‌ها در ایران چه خواهد آمد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏اگر سرمایه‌ها از خود‌شان باشد، آن هم محفوظ خواهد ماند و ظلمی بر کسی وارد‏‎ ‎‏نخواهد شد. ‏

خبرنگار آلمانی: همان طور که حضرت آیت‌الله اطلاع دارید، شاه به نام ملت ایران قرارداد‌هایی را با آلمانی‌ها و‏‎ ‎‏خارجی‌ها بسته هست. آیا یک دولت جدید به رهبری حضرت آیت‌الله این قرارداد‌ها را ادامه می‌دهد؟ و‏‎ ‎‏چه اتفاقی بر سر این قرارداد‌ها رخ خواهد داد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏قرارداد‌هایی که موافق مصالح ملت هست، به قوت خود باقی می‌ماند. ‏
‏‏

خبرنگار آلمانی: همان طور که مسبوق هستید، سرمایه‌هایی به نام ایران در آلمان سرمایه گذاری شده هست. این‏‎ ‎‏سرمایه‌ها، چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏این سرمایه‌ها مال کشور و ملت هست ودولتی که می‌آید به مصلحت ملت عمل خواهدکرد. ‏
‏‏

خبرنگار آلمانی: در حکومت آینده، آزادی زنان چگونه خواهد بود؟ آیا اینها باید مدارس را رها کرده و به منازل‏‎ ‎‏بروند، یا اینکه برایشان امکان خواهد داشت به تحصیلات خود ادامه دهند؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏این حرف‌هایی که راجع به زنان و یا مسائل دیگر شنیده‌اید، اینها هم تبلیغات شاه و‏‎ ‎‏اشخاص مغرض هست. زن‌ها آزاد هستند و در تحصیل هم آزاد هستند، در کار‌های دیگر‏‎ ‎‏هم آزادند، همان طور که مرد‌ها آزادند. حالاست که نه زن آزاد هست و نه مرد. ‏

مصاحبه با خبرنگار آلمانی ـ بیست و دوم ۱۳۵۷ ـ نوفل لوشاتو

ارتش، شاه را نمی‌خواهد

البیرق:‏‏‏‏ حضرت آیت‌الله، جنبشی که شما معرفی می‌فرمایید و ارزش‌های روحی و مردمی که از آن‏‎ ‎‏برخوردار هست، آیا به تنهایی می‌تواند به اسم اکثریت ایرانی و بدون چپی‌ها و بدون مخالفین سنتی، ‏‎ ‎‏حکومت را در دست بگیرد؟ و اگر امروز بر اساس شعار‌هایی که شما مطرح می‌فرمایید رفراندمی در‏‎ ‎‏ایران صورت گیرد، نسبت درصد آرایی را که ممکن هست به دست آورید چقدر خواهد بود؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: اکثریت قاطع ملت ایران مسلمان هست و به آنچه که ما بخواهیم رأی می‌دهد. همۀ ملت‏‎ ‎‏ایران شاه را نمی‌خواهند. آیا نود درصد مردم ایران که مسلمانند به عنوان اکثریت یک‏‎ ‎‏جامعه نمی‌تواند یک جمهوری اسلامی تشکیل دهد؟ ‏
‏‏

البیرق: آیا امکان دارد که شوروی به جنبش شما کمک کند؟ آیا حضرت آیت‌الله به طور کلی از آمریکا‏‎ ‎‏مأیوس هستند؟ یا اینکه معتقدید اگر روزی برای آمریکا مسلّم شود که ایام حکومت شاه رو به پایان‏‎ ‎‏هست مصلحت خود را برخواهد گزید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏اما راجع به شوروی، ما احتیاجی به کمک او نداریم و همان طور که از آمریکا کمک قبول‏‎ ‎‏نمی‌کنیم، از شوروی هم کمک قبول نخواهیم کرد. اما راجع به آمریکا، آمریکا البته‏‎ ‎‏همیشه مصالح خودش را ملاحظه می‌کند ولکن ملت دیگر به آمریکا اعتنا نمی‌کند و شاه‏‎ ‎‏باید برود و غیر از این هیچ راهی نیست، چه آمریکا و شوروی بخواهند یا نخواهند. ‏

البیرق: آیا امکان دارد، ارتش ایران به نفع جنبش شما تحول یابد، یا اینکه ارتش دوستدار شاه باقی خواهد‏‎ ‎‏ماند؟ آیا اینکه از برگشتن ارتش به راه درست مأیوس شده‌اید، یا اینکه، معتقدید شهوت حکومت بر‏‎ ‎‏نظامیان غالب آید و آنان خود زمام حکومت را به دست گیرند و سرباز‌های آنها به ملت بپیوندند؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏آیا سران جیره خوار ارتشی که پنجاه سال هست توسط آمریکا خریداری شده‌اند، به این‏‎ ‎‏سرعت، قابل تغییر هستند؟ ارتش، شاه را نمی‌خواهد، ولکن قدرت دست سران ارتش‏‎
هست. ارتش، مخصوصاً افسران و درجه داران جوان آن با ملت هستند ولی فعلاً قدرت‏‎ ‎‏یک انقلاب را ندارند. فعلاً حکومت را نظامیان آمریکا در دست گرفته‌اند ولی باید‏‎ ‎‏دانست که ادارۀ این حکومت بسیار مشکل هست. اصولاً نظامی نمی‌تواند حکومت کند. ‏

البیرق: شوروی‌ها می‌گویند که علت انقلاب دینی بر ضد شاه این هست که اصلاحات اراضی، امتیاز املاکی را‏‎ ‎‏که روحانیون داشته‌اند از آنها گرفته هست. جواب شما به چنین اتهامی چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏اگر کسی از وضع زندگی روحانیون مطلع باشد، خوب می‌داند که روحانیون املاکی‏‎ ‎‏نداشته و ندارند. روحانیون از طبقۀ سوم هستند. مسأله، مسأله اصلاحات ارضی نیست. ‏‎ ‎‏مبارزات ملت ایران، معلول جنایات و خیانات سی و پنج سالۀ شاه هست که توسط‏‎ ‎‏روحانیون، برملا شد و برای در هم کوبیدن رژیم شاه هست. ‏

مصاحبه با نشریه البیرق ـ بیست و دوم ۱۳۵۷ ـ نوفل لوشاتو

انتهای پیام/ 161

به گزارش مجاهدت از خبرنگار سیاسی دفاع‌پرس، زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.
«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد.

حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد.

جهاد تبیین امام خمینی (ره) در قلب اروپا

حضرت امام خمینی در این روز دهم آبان در کنار دیدارها، سخنرانی‌ها و صدور پیام‌ها دو مصاحبه مهم با رادیو ـ تلویزیون اتریش و روزنامه انگلیسی گاردین داشتند که در آن به واکاوی ماهیت رژیم پهلوی به عنوان رژیمی دست نشانده و تبیین حکومت اسلامی پرداختند. 
متن این مصاحبه‌ها را در ادامه می‌خوانید:
‏‏‏

شاه هیچگاه رهبر کشور نبوده

مصاحبه با رادیو ـ تلویزیون اتریش

خبرنگار: ‏‏چرا حضرت آیت‌الله عراق را ترک کردند؟ ‏‏

‏‏امام خمینی: ‏‏‏دولت عراق زیر فشار شاه، من را از فعالیت سیاسی که مسئولیت آن را بر دوش می‌کشم‏‎ ‎‏منع کرد؛ از این جهت آنجا را ترک کردم. ‏

خبرنگار: ‏‏آیا تصمیم دارید به ایران بروید؟ چرا به ایران نرفته‌اید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏حضور در خارج، برای افشای جرایم شاه در سطح جهانی مناسب‌تر هست. ‏
‏‏

خبرنگار: ‏‏شانس مخالفین را در به دست گرفتن قدرت چگونه ارزیابی می‌کنید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏مخالف رژیم، یک ملت هست و ناچار ملت پیروز هست. ‏
‏‏

خبرنگار: ‏‏ارزیابی شما از شاه به عنوان رهبر کشور خصوصاً بعد از قتل عام‌ها چیست؟ ‏‏
‏‏‏‏

امام خمینی: ‏‏‏شاه هیچ گاه رهبر کشور نبوده و مزاحم رهبری‌ها بوده هست و پس از این قتل عام‌ها‏‎ ‎‏پایگاهی نخواهد داشت چنانچه در بین ملت قبلاً هم نداشته هست ولی اکنون ملت ما با‏‎ ‎‏بیداری علیه او قیام کرده هست و ناچار باید این رژیم تغییر کند. ‏
‏‏

خبرنگار: ‏‏نظرتان دربارۀ تغییرات و تحولات آیندۀ ایران چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏با قیام انقلابی ملت، شاه خواهد رفت و حکومت دموکراسی و جمهوری اسلامی برقرار‏‎ ‎‏می‌شود. در این جمهوری یک مجلس ملی، مرکب از منتخبین واقعی مردم، امور‏‎ ‎‏مملکت را اداره خواهند کرد. حقوق مردم خصوصاً اقلیت‌های مذهبی محترم بوده و‏‎ ‎‏رعایت خواهد شد. با احترام متقابل نسبت به کشور‌های خارجی عمل می‌شود. نه به کسی‏‎ ‎‏ظلم می‌کنیم و نه زیر بار ظلم می‌رویم. کشور در حال حاضر ورشکست شده هست و همه‏‎ ‎‏چیز از بین رفته هست. با استقرار جمهوری اسلامی ساختمان واقعی و حقیقی کشور شروع‏‎ ‎‏خواهد شد. ‏

مصاحبه با رادیو ـ تلویزیون اتریش ـ نوفل لوشاتو ـ دهم آبان ۱۳۵۷_ نوفل لوشاتو

تبیین حکوکت اسلامی

مصاحبه با روزنامه گاردین

خبرنگار: آیا حضرت آیت‌الله فکر می‌کنند که شاه به عنوان رئیس قوای مسلح بتواند از مبارزات حاضر بر‏‎ ‎‏ضد حکومتش جان سالم بدر برد (باقی بماند)؟ اگر نه، چرا؟ ‏‏

‏‏امام خمینی: ‏‏‏‏خیر، سلطنت شاه و خاندان پهلوی بر ملت ما تحمیل شده هست. فرماندهی کل قوای‏‎ ‎‏مسلح بودن شاه نیز بر ارتش تحمیل شده هست. شاه به هیچ وجه معرف واقعی ارتش‏‎ ‎‏نیست. رژیم در طی پنجاه سال گذشته از ارتش و نیرو‌های انتظامی برای سرکوبی ملت‏‎ ‎‏استفاده کرده هست. امید می‌رود که ارتش به خود آید و به جنبش ملت بپیوندد. من‏‎ ‎‏مطمئن هستم که شاه از این مبارزات کنونی علیه خود و سلطنت خاندانش جان سالم بدر‏‎ ‎‏نخواهد برد. ‏

خبرنگار: ‏در تحت چه شرایطی حضرت آیت‌الله بازگشت به ایران را مورد بررسی قرار خواهند داد؟ آیا با وجود‏‎ ‎‏شاه، تنها به عنوان پادشاه بر موازین قانون اساسی ـ سلطان نه حاکم ـ موافقید؟ آیا حضرت آیت‌الله‏‎ ‎‏می‌توانند بیشتر توضیح فرمایند؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏با توجه به تجارب تلخ گذشتۀ ملت ما از این خاندان، هیچ گونه راه حلی در چهارچوب‏‎ ‎‏شاه سلطنت کند و نه حکومت، قابل قبول نخواهد بود. علی الاصول ما با رژیم سلطنتی‏‎ ‎‏مخالف هستیم و بازگشت به ایران، بستگی به پیشرفت اهداف جنبش دارد. فعلاً قرار بر‏‎ ‎‏رفتن به ایران را ندارم.

خبرنگار: ‏‏آیا خود شاه یا اعضای دیگر دولتش ـ به طور مثال اردشیر زاهدی‎ سعی به نزدیک شدن و ملاقات‎ ‎ ‎‏با حضرت آیت‌الله کرده‌اند؟ آیا هیچ نکته‌ای به عنوان اساس احتمالی مذاکره با حضرت آیت‌الله‏‎ ‎‏پیشنهاد شده هست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏خیر. ‏

خبرنگار: ‏‏آیا هیچیک از مخالفین دستگاه، کوششی به عنوان میانجی بین حضرت آیت‌الله و شاه کرده‌اند؟ برای‏‎ ‎‏مثال مهندس بازرگان و یا دکتر کریم سنجابی. اگر بله، نتیجۀ این میانجیگری چه بوده هست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏خیر، هرگز. ‏

خبرنگار: ‏‏آیا هیچ فردی را در داخل ایران، حضرت آیت‌الله به عنوان نخست وزیر قابل قبول، مورد بررسی قرار‏‎ ‎‏خواهند داد؟ اگر آری، چه کسی؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏در چهارچوب نظام سلطنتی، هیچ فردی را به عنوان نخست وزیر تأیید نخواهم کرد. ‏
‏‏

 خبرنگار: ‏‏حضرت آیت‌الله فرموده‌اند که هیچ راه حلی برای ایران نیست مگر سرنگونی سلسلۀ پهلوی. آیا‏‎ ‎‏حضرت آیت‌الله در حال حاضر برای سرنگونی شاه کاری می‌کنند؟ اگر آری، اساس کار خود را چگونه‏‎ ‎‏قرار داده‌اید؟ به طور مثال آیا برای این کار، روش‌هایی طرح شده هست، نقشه متدیک هست؟ ‏‏
‏‏‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏نهضت عظیم کنونی ملت ما، علیه شاه و نظام سلطنتی هست. بنابراین، در جهت سرنگونی‏‎ ‎‏این رژیم مبارزه می‌شود. رهنمود ما بر ایجاد وحدت کلمه در میان همۀ اقشار جامعه‏‎ ‎‏هست. روش‌های مبارزه را مردم خود یافته‌اند و می‌یابند. رهنمود‌های اصلی از جانب ما، به‏‎ ‎‏موقع خود به عمل می‌آید. در صورت عدم کفایت روش‌های فعلی، اتخاذ روش‌های دیگر‏‎ ‎‏مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. ‏

خبرنگار: ‏‏برای رفتن شاه، چگونه تدارکاتی در دراز مدت دیده شده هست؟ آیا جوانان احتمالاً برای پست‌های بالا‏‎ ‎‏مورد نظر قرار گرفته‌اند، یا حضرت آیت‌الله می‌توانند روی حمایت دولت امروز حساب کنند؟ در چنین‏‎ ‎‏جستجویی وفاداری در مرحلۀ نخست قرار خواهد گرفت یا قابلیت؟ ‏‏
‏‏امام خمینی: ‏‏‏‏در ایرانی، چه در داخل و چه در خارج، استعداد‌های بسیار وجود دارد که حکومت شاه‏‎ ‎‏مانع از بروز آنها می‌شود. این استعدادها، بر اساس لیاقت و وفاداری به اسلام و ملت به‏‎ ‎‏کار دعوت می‌شوند. ‏

خبرنگار: ‏‏حضرت آیت‌الله به مدت طولانی از سیاست‌های شاه انتقاد کرده‌اند، در چه حدودی سیاست‌های خود‏ ‎‏ایشان نسبت به موارد زیر، با سیاست‌های شاه فرق خواهد کرد؟ ‏
‏‏

الف) اجتماعی: آیا قوانین اسلامی به مورد اجرا گذارده می‌شود؟ و چه فرقی در زندگی روزمره نسبت‏‎ ‎‏به قوانین حاضر پیش خواهد آمد؟ در تحت لوای حکومت اسلامی، آیا حضرت آیت‌الله می‌توانند به‏‎ ‎‏طور دقیق‌تر این مفهوم را شرح دهند که آیا زن‌ها قادر خواهند بود به طور آزادانه بین حجاب و لباس‏‎ ‎‏غربی حق انتخاب داشته باشند؟ آیا سینما‌ها می‌توانند به وجود خود ادامه دهند؟ اگر آری، چگونه‏‎ ‎‏فیلم‌ها انتخاب خواهند شد؟ آیا مشروبات الکلی ممنوع خواهد شد؟ در آخر آیا ایران، یک عربستان‏‎ ‎‏سعودی یا لیبی دیگر خواهد شد؟ ‏
‏‏

ب) دفاع و خارجه و نفت: حضرت آیت‌الله به طور دائم، نقش خارجی‌ها را مورد انتقاد قرار داده‌اند، به‏‎ ‎‏طور اخص امریکا را. در ایران به طور دقیق چگونه تغییراتی شما مایلید در رابطه با نفوذ خارجی در‏‎ ‎‏صادرات نفت و واردات و خرید اسلحه ببینید؟ ‏
‏‏

ج) امنیت داخلی: ساواک در اصل برای تضمین امنیت داخلی علیه تحریکات داخلی به وجود آمد. آیا‏‎ ‎‏آیت‌الله ساواک را منحل خواهند کرد؟ و اگر چنین هست، چه نیرو‌هایی را در نظر دارید که جانشین‏‎ ‎‏نیرو‌های امنیتی کنید؟ ‏‏
‏‏‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏الف) اجرای حدود در اسلام، موکول به تحقق شرایط و مقدمات بسیار هست و باید‏‎ ‎‏جهات بسیاری را از روی کمال عدالت و توجه به اینکه اسلام در کلیت خود اجرا شود، ‏‎ ‎‏در نظر گرفت. اگر این امور در نظر گرفته شوند، ملاحظه خواهد شد که مقررات اسلامی‏‎ ‎‏کمتر از هر مقررات دیگری خشونت آمیز هست. زنان در انتخاب فعالیت و سرنوشت و‏‎ ‎‏همچنین پوشش خود با رعایت موازین آزادند؛ و تجربۀ کنونی فعالیت‌های ضد رژیم شاه‏‎ ‎‏نشان داده هست که زنان بیش از پیش آزادی خود را در پوششی که اسلام می‌گوید‏‎ ‎‏یافته‌اند. ما با سینما‌هایی که برنامه‌های آنها فاسد کنندۀ اخلاق جوانان و مخرب فرهنگ‏‎ ‎‏اسلامی باشد مخالفیم. اما با برنامه‌هایی که تربیت کننده و به نفع رشد سالم اخلاقی و‏‎ ‎‏علمی جامعه باشد موافق هستیم. مشروبات الکلی و الکلیسم و سایر مخدرات که مضرّ به‏‎ ‎‏حال جامعه می‌باشند، جلوگیری خواهد شد. حکومت جمهوری اسلامی مورد نظر ما، با‏‎ ‎‏هیچ یک از رژیم‌های مزبور (عربستان سعودی و لیبی) منطبق نخواهد بود. ‏
‎‏

ب) روابط ما با تمام خارجی‌ها بر اساس اصل احترام متقابل خواهد بود. در این رابطه، نه به‏‎ ‎‏ظلمی تسلیم می‌شویم و نه به کسی ظلم خواهیم کرد؛ و در زمینۀ تمام قراردادها، ما بر‏‎ ‎‏اساس مصالح سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ملت خودمان عمل خواهیم کرد. ‏
‏‏

ج) بله، ما ساواک و تمامی سازمان‌های امنیتی ضد مردمی را منحل خواهیم کرد. آگاهی‏‎ ‎‏مردم و مشارکت و نظارت و همگامی آنها با حکومت منتخب خودشان، خود بزرگترین‏‎ ‎‏ضمانت حفظ امنیت در جامعه خواهد بود. ‏

خبرنگار: ‏آیت‌الله، فرموده‌اید که خواهان قدرت شخصی نیستید. فرض کنیم که حضرت آیت‌الله یک روز که‏‎ ‎‏شاه رفته باشد به ایران مراجعت بفرمایید. در آن صورت، خلأ قدرت سیاسی را چگونه پرخواهید‏‎ ‎‏فرمود؟ نظر شما دربارۀ امکان یک کودتای نظامی چیست؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏با رفتن شاه، خلأ قدرت سیاسی به وجود نخواهد آمد. ادامۀ حکومت شاه خود ایجاد‏‎ ‎‏خلأ قدرت سیاسی کنونی را در ایران نموده هست. عمر دوران راه حل با کودتای نظامی، ‏‎ ‎‏پایان یافته هست. اگر خارجیان این کودتا را انجام دهند، ارتش ایران بیش از پیش به یک‏‎ ‎‏ارتش وابسته و اشغالگر تبدیل خواهد شد و این امر، خلأ قدرت سیاسی کنونی ایران را‏‎ ‎‏تشدید خواهد کرد. ‏
‏‏

 خبرنگار: ‏‏حضرت آیت‌الله خواهان سرنگونی رژیم سلطنتی موجود و جانشین شدن یک جمهوری هستید. چه‏‎ ‎‏نوع جمهوری در نظر دارید؟ مثل سیستم امریکایی یا فرانسوی.
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏ما خواهان استقرار یک جمهوری اسلامی هستیم و آن حکومتی هست متکی به آرای‏‎ ‎‏عمومی. شکل نهایی حکومت با توجه به شرایط و مقتضیات کنونی جامعۀ ما، توسط‏‎ ‎‏خود مردم تعیین خواهد شد. ‏

خبرنگار: ‏‏آیا حضرت آیت‌الله با این موضوع موافق هستند که در ایران معروفیت و محبوبیت حضرت آیت‌الله‏‎ ‎‏در بین جوانان ایرانی برای آن هست که شما تمامی آن چیز‌هایی را که شاه فاقد هست معرفی می‌کنید؟ ‏‏
‏‏‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏مسألۀ مقایسۀ دو شخص مطرح نیست. مسئله، آگاهی و بیداری سیاسی مردم ما و هویت‏ ‎‏اسلامی آنها و معیار‌های اسلامی هست. هرکس بر اساس این معیار‌های اسلامی با مردم‏‎ ‎‏حرکت کند، مورد قبول و محبوبیت مردم خواهد بود. ‏
‏‏
خبرنگار: ‏آیت‌الله به شناخت علیه کمونیست‌ها مشهور هست، اما کمونیست‌های جوان که در تهران هستند، این روز‌ها به خاطر اینکه آنها قبول ندارند که یک نفر چه شاه و چه خمینی، تنها‏‎ ‎‏کار کند، خواستارند که یک حکومت ملی برای مردم تشکیل شود. آیا آیت‌الله فکر می‌کنند که‏‎ ‎‏می‌توانند این خواسته را اجرا کنند؟ و اگر چنین هست چگونه؟ یا بهتر گفته شود: آیا خمینی حزب‏‎ ‎‏کمونیست را دائماً غیر قانونی می‌داند؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏در اسلام معیار، رضایت خداست و نه شخصیت‌ها. ما شخصیت‌ها را با حق می‌سنجیم، و نه‏‎ ‎‏حق را با شخصیت‌ها. معیار، حق و حقیقت هست. برخلاف اسلام، کمونیست‌ها شخصیت را‏‎ ‎‏بت و قدرت را در او متمرکز می‌سازند. حکومت اسلامی ما متکی به آرای عمومی‏‎ ‎‏خواهد بود؛ و همۀ احزابی که برای مصالح ملت ما کار کنند، آزاد خواهند بود. ‏

خبرنگار: ‏‏چه چیز باعث شد که آیت‌الله نجف را ترک کنند؟ آیا فکر می‌کنند که عراقی‌ها با تهران توافق کرده‏‎ ‎‏بودند؟ و اگر چنین هست، آیا می‌توانید شرح دهید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏ظاهراً شاه ایران، دولت عراق را تحت فشار قرار داد که مانع فعالیت‌های سیاسی من و انجام‏‎ ‎‏وظایفی که بر عهده دارم بشود؛ لذا من عراق را ترک کردم. ‏
‏‏

خبرنگار: ‏‏تحت چه ضابطه‌ای آیت‌الله در پاریس زندگی می‌کنند؟ آیا نقشه دارند در پاریس بمانند؟ و اگر نه، به‏‎ ‎‏کجا خواهند رفت؟ آیا کشور‌های دیگر، خصوصاً الجزایر و سوریه، پیشنهاد‌هایی برای پذیرایی‏‎ ‎‏آیت‌الله را کرده‌اند؟ آیا آیت‌الله می‌توانند پیشگویی کنند چگونه وجود ایشان در پاریس ممکن هست‏‎ ‎‏اثری در برنامۀ ایران و فرانسه در خصوص قرارداد پایگاه اتمی و قرارداد متروی تهران داشته باشد؟ و‏‎ ‎‏این عوض شدن برنامۀ آبادانی، چه درسی برای غرب می‌تواند باشد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏توقف من در فرانسه موقتی هست. تنها ضابطۀ توقف من در هر کجا که باشد، امکان انجام‏‎ ‎‏وظایفم هست. با توجه به این توضیح، رابطه‌ای بین حضورم در فرانسه و مسائل مربوط به‏‎ ‎‏روابط ایران و فرانسه فعلاً مطرح نیست. ‏

خبرنگار: ‏در چه آیندۀ نزدیکی، شاه سقوط خواهد کرد؟ ‏‏
‏‏امام خمینی: ‏‏‏‏این مسئله مطلبی نیست که بتوانیم پیش بینی کنیم. اما بر حسب قراین خیلی دیر نیست. ‏

خبرنگار: ‏‏آیا آیت‌الله جهاد مسلحانه را به عنوان وسیلۀ مبارزۀ خود مورد توجه قرار خواهند داد؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏امیدوارم کار به جهاد مسلحانه نرسد و همین طور که ملت عمل می‌کند مسائل حل شود و‏‎ ‎‏مقصد ملت، که رفتن رژیم و برقراری حکومت اسلامی هست، تحقق پیدا کند. لکن اگر‏‎ ‎‏مسائل خیلی طول کشیده و پیچیده شود، ممکن هست در آن تجدید نظر کنم. ‏

خبرنگار: ‏‏بنابراین، شما همین روش‌های مسالمت آمیز و بدون خونریزی را ترجیح می‌دهید؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏بله. ‏

خبرنگار: ‏‏پس از رفتن شاه، در موقع برگشتن به ایران، آیا خود شما رهبر جمهوری اسلامی نخواهید بود؟ ‏‏
‏‏

امام خمینی: ‏‏‏‏من خود نمی‌خواهم حکومت را در دست بگیرم. اما مردم را برای انتخاب حکومت، ‏‎ ‎‏هدایت خواهم کرد و شرایط آن را به مردم اعلام می‌کنم. ‏
‏‎

مصاحبه «الیزابت تارگود» خبرنگار روزنامه انگلیسی گاردین‏ با امام خمینی ـ نوفل لوشاتو ـ دهم آبان ۱۳۵۷

انتهای پیام/ 161