تانک

به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، سردار سرتیپ دوم پاسدار «محمدعلی خرسند» فرمانده تیپ ۲۰ رمضان نیروی زمینی سپاه در یادواره شهدای زرهی استان تهران که در مجتمع فرهنگی فدک برگزار شد، اظهار داشت: شهدای زرهی لباس زره بر تن، اما قلبی رقیق و رئوف داشتند. 

وی با اشاره به نقش شهدا در حفظ تمامیت ارضی کشورمان، ادامه داد: شهدا حاضر هستند؛ لذا از عملکرد شهدای بزرگ درس ایثار و پایمردی می‌گیریم. 

سردار خرسند عنوان کرد: شهدای زرهی ما خط ولایت را با جانفشانی‌های خود حفظ کردند و در آهن تفتیده تانک و نفربر جنگیدند تا پشتیبان ولایت فقیه باشند. 

وی با اشاره به جانفشانی‌های عظیم شهدا و خصوصا شهدای زرهی در دوران دفاع مقدس، اضافه کرد: شهدای زرهی ما آهن و آتش را به کار گرفتند تا از کشور دفاع کنند. 

فرمانده تیپ ۲۰ رمضان تاکید کرد: یادواره شهدا در هر سال توسط تیپ ۲۰ رمضان برگزار می‌شود و در شش سال اخیر از یاد و خاطره شهدای زرهی تجلیل شده است. 

سردار خرسند با بیان عملکرد درخشان رزمندگان در دوران دفاع مقدس، یادآور شد: باید تلاش کنیم تا عملکردی جهادی داشته باشیم و عاقبت ما ختم به شهادت شود و دعا کنیم که عاقبت به خیر شویم. 

گفتنی است یادواره شهدای زرهی «تیپ ۲۰ رمضان» با حضور مسئولین لشکری و کشوری و خانواده معظم شهدا برگزار شد. 

انتهای پیام/ 281

گروه فرهنگ دفاع‌پرس _ اکبر صفرزاده؛ برای شناخت شهید شیرودی و رسیدن به درکی عمیق از ایشان نیازی به بازخوانی همه زندگی ایشان نیست بلکه فقط باید سکانس آخر زندگی ایشان را یک بار دیگرمرور کرد. 

آخرین حضور شیرودی در عملیات بازی دراز دشت ذهاب صورت می‌گیرد. خلبان یاراحمد آرش، که به همراه شیرودی در این عملیات پروازی شرکت داشت، در مورد چگونگی شهادت ایشان می‌گوید: «در آخرین نبرد هم جانانه جنگید و بعد از آنکه چهارمین تانک دشمن را زدیم ناگهان گلوله یکی از تانک‌های عراقی به هلیکوپتر ما اصابت کرد. زمین و آسمان دور سر ما چرخیدند. در همان حال شیرودی که مجروح شده بود؛ با مسلسل به تانکی که شلیک کرده بود نشانه رفت و آن را منهدم کرد. من بی‌هوش شدم و چون به هوش آمدم، دیدم از هلیکوپتر بیرون افتاده؛ بین تانک‌های خودی و دشمن سقوط کرده بودیم.صدا زدم اکبر اکبر! اما جوابی نداد. در همان لحظه اول شهید شده بود. گلوله از پشت کتف اصابت کرده و از جلوی سینه‌اش خارج شده بود. با تن زخمی به راه افتادم، لحظاتی بعد هلی‌کوپتری برای نجات ما آمد و مرا به بیمارستان پادگان آورد».

همان طور که خلبان یار احمد می‌گوید؛ شهید شیرودی تا آخرین لحظات زندگی اش جانانه می‌جنگد و مبارزه می‌کند؛ هلیکوپترش مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد باز می‌جنگد، مجروح می‌شود باز می‌جنگد و تا آخرین لحظه زندگی‌اش در برابر دشمن کوتاه نمی‌آید. 

فیلم «آسمان غرب» می‌توانست بیشترین تاکید را روی این روحیه ناب و درجه یک داشته باشد و آن را در تقابل با وضع موجود نشان دهد که برخی جوانان بسیار ناامید و ضعیف هستند و با اولین شکست، روحیه خود را از دست می‌دهند.

محمد عسگری نویسنده و کارگردان فیلم «آسمان غرب سال گذشته با کارگردانی فیلم سینمایی «اتاقک گلی» در جشنواره فیلم فجر حضور داشت. «اتاقک گلی» روایتی از عملیات مرصاد در سال ۶۷ و حمله منافقین به کشور و حضور لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله در سه راه اسلام‌آباد و منهدم کردن ادوات جنگی است. 

حبیب والی‌نژاد تهیه‌کننده فیلم «آسمان غرب» است. این فیلم محصولی مشترک از بنیاد سینمایی فارابی، ارتش جمهوری اسلامی و حوزه هنری انقلاب اسلامی است ودر استان کرمانشاه ضبط و تولید شده است.

فیلم «آسمان غرب» در نیمه اول (۴۵ دقیقه ابتدایی) فیلم بدی است؛ پر از حرف و دیالوگ‌های کلیشه‌ای و طولانی است؛ شعار‌هایی که‌ ای کاش به جای گفته شدن در قالب تصویر بیان می‌شد.

در ۴۵ دقیقه دوم فیلم دیالوگ‌های طولانی به تدریج کنار می‌روند و بیان تصویری قدرت می‌گیرد و جان تازه‌ای به کالبد فیلم می‌دمد. «آسمان غرب» روایت غرب ایران در همان نخستین روز‌های جنگ تحمیلی است. روز‌هایی که علی‌اکبر شیرودی و دوستانش سوار بر هلی‌کوپترهایشان رفتند تا جلوی پیشروی عراقی‌ها را بگیرند. 

بر اساس اسناد موجود در همان ابتدای جنگ از شهید شیرودی خواسته می‌شود انبار مهمات پاوه را تخلیه کند، اما او نمی‌پذیرد و از دستور تمرد می‌کند و در جواب دستور می‌گوید: ما می‌مانیم و با همین ۲ هلیکوپتری که در اختیار داریم مهمات دشمن را می‌کوبیم و مسئولیت تمرد را می‌پذیریم.

«آسمان غرب» موفقیت در جنگ را حاصل تلاش همه مردم و همه نهاد‌های می‌داند. دفاع مردم سرپل ذهاب از شهرشان از بهترین سکانس‌های فیلم است. این فیلم، یک اثر ملی ا‌ست که بدون در نظرگرفتن گرایشات سیاسی یا مذهبی، به مفهوم دفاع از میهن می‌پردازد و به لحاظ پروداکشن و تجهیزات نظامی اتفاقی جدید در سینمای ایران است. 

انتهای پیام/ 121

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ زمانی که ارتش صدام در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ از مرز‌های بین‌المللی عبور کرد و پا به سرزمین خوزستان گذاشت، برخی از مردم منطقه بواسطه ترس از شکنجه و اسارت و حتی کشته شدن به دست و سربازان عراقی قبل از رسیدن آن‌ها به خانه و کاشانه خود، محل زندگی را رها کردند و به مناطق دورتر رفتند که در این رابطه می‌توان به برخی کشاورزان منطقه حمیدیه اشاره کرد.

مردم این منطقه از خوزستان برای تامین آب کشاورزی زمین‌های خود بر روی رودخانه کرخه پمپ‌های آب نصب کرده بودند و با این وسیله آب را به زمین‌های کشاورزی منتقل می‌کردند، اما زمانی که ارتش عراق به منطقه نزدیک می‌شود، کشاورزان به دلایلی که عنوان شد، زمین و خانه‌های خود را رها می‌کنند و به عقب می‌روند.

ولی به جهت عجله در تخلیه منطقه، موتور‌های پمپ آب را خاموش نمی‌کنند به همین علت آبی که پمپاژ می‌شد به دشت حمیدیه سرازیر و باعث بوجود آمدن منطقه‌ای باتلاقی در جلوی لشکر عراق شد؛ رزمندگان کشورمان هم وقتی به منطقه مورد نظر می‌رسند با دیدن این صحنه اجازه می‌دهند پمپ‌های آب همچنان روشن بمانند.

چون بواسطه باتلاقی شدن منطقه، ارتش عراق امکان پیشروی در آن محدوده را نداشت آن‌ها در چندین نوبت تلاش کردند این پمپ‌ها با شلیک گلوله‌های توپخانه منهدم کنند که موفق نبودند.

به گِل نشستن یک تانک عراقی در حومه شهر اهواز 

در اقدام مشابه دیگری برای جلوگیری از پیشروی بیشتر عراق سد «جرگه سید علی» واقع در روستای «سید شریف» منطقه «دب حردان» را رزمندگان کشورمان می‌بندند که با این کار آب را به زیر پای عراقی‌ها در «دب حردان» می‌فرستند؛ بدین شکل علاوه بر اینکه سدی در جلوی پیشروی تانک‌های عراقی بواسطه باتلاقی شدن بوجود آمد، تعداد ۹۰ دستگاه تانک آن‌ها در محدوده جنوب جاده حمیدیه ـ اهواز بعد از پل «گلف» و پایین‌تر از روستای «گل بهار» تا «هویزه» و «ساریه» در باتلاق ایجاد شده هم گیر کردند که بعد از مدتی این تانک‌ها توسط رزمندگان کشورمان از منطقه سالم خارج و بکارگیری شدند؛ اقدامی که اگر صورت نمی‌گرفت سقوط اهواز جدی بود.

البته علت موفقیت این اجرای طرح آب انداختن مقابل حرکت ارتش عراق این بود که شیب زمین در منطقه خوزستان جنوب و جنوب غربی و عراقی‌ها هم به همین شکل وارد منطقه شده بودند یعنی جهت حرکت آن‌ها از جنوب و جنوب غرب خوزستان بود.

نکته‌ای که در اینجا می‌توان به آن اشاره کرد وقوع سیلی بود که باعث شد حمله سراسری عراق شش ماه به تعویق بیفتد؛ به عبارت دیگر طرح حمله سراسری عراق طبق پیش بینی‌های صورت گرفته، زمان اجرای آن برای فروردین سال ۱۳۵۹ بود، ولی وقوع سیل خوزستان در همین زمان موجب شد آغاز تهاجم سراسری ارتش عراق به سمت شهر‌های کشورمان شش ماه به تعویق بیفتد.

انتهای پیام/ 231