تبعیض نژادی

تأکید رئیس جمهور آفریقای جنوبی بر تشکیل کشور فلسطین

تأکید رئیس جمهور آفریقای جنوبی بر تشکیل کشور فلسطین



رئیس جمهور آفریقای جنوبی در سخنرانی خود در هفتاد و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، تشکیل کشور فلسطین را تنها راه پایان دادن به درگیری‌ها در غرب آسیا دانست.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از شبکه الجزیره، سیریل رامافوسا رئیس جمهور آفریقای جنوبی در سخنان خود به رنج مردم فلسطین در نتیجه تجاوزهای رژیم صهیونیستی پرداخت.

وی گفت: (رژیم) اسرائیل در واکنش به حملات حماس مجازات جمعی را علیه مردم غزه اعمال می‌کند؛ فلسطینیان از بیش از یک قرن است که از خشونت اسرائیل رنج می‌برند و ما هرگز در برابر این سیاست ساکت نخواهیم ماند.

وی افزود: ما در آفریقای جنوبی از تبعیض نژادی رنج بردیم و هرگز اجازه نخواهیم داد اسرائیل مرتکب نسل‌ کُشی علیه غزه شود.

رئیس جمهور آفریقای جنوبی همچنین ضمن قدردانی از همه کسانی که از شکایت این کشور علیه رژیم صهیونیستی در دادگاه بین‌المللی دادگستری حمایت کردند، گفت: تحقق صلح بین‌المللی نیازمند اراده بین‌المللی است و شورای امنیت باید جامع با نمایندگی بیشتر باشد و بایستی این شورا اصلاح و عضویت آن گسترش یابد و کشورهای آفریقایی در آن نماینده داشته باشند.

وی همچنین تأکید کرد: تنها راه‌ حل درگیری در خاورمیانه، تشکیل کشور فلسطین به پایتختی قدس شرقی است.

هفتاد و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد بعد از ظهر امروز (سه‌شنبه) رسما در نیویورک آغاز بکار کرد و با حضور سران جهان در حال برگزاری است.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تأکید رئیس جمهور آفریقای جنوبی بر تشکیل کشور فلسطین بیشتر بخوانید »

اعمال وضعیت اضطراری در فرانسه روی میز مکرون

اعمال وضعیت اضطراری در فرانسه روی میز مکرون



نخست وزیر فرانسه جمعه در یک نشست خبری در پاسخ به سوالی مبنی بر امکان اعمال وضعیت اضطراری در این کشور، گفت: تمام فرضیه‌ها از جمله برقراری وضعیت اضطراری برای بازگرداندن نظم جمهوری در نظر گرفته شده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق و به نقل از تارنمای روزنامه «لو فیگارو» الیزابت بورن تاکید کرد: «همه فرضیه‌ها، از جمله برقراری وضعیت اضطراری، توسط قوه مجریه برای بازگشت نظم جمهوری پیش‌بینی شده است.

وی با اشاره به برگزاری دومین جلسه «هسته بحران بین‌وزارتی» که قرار است ظهر امروز (به وقت پاریس) به ریاست امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه برگزار شود، یادآوری کرد: «ما در جلسه‌ای که ساعت ۱۳:۰۰ برگزار می‌شود همه فرضیه‌ها را بررسی می‌کنیم. پس هم‌اینک پاسخ شما را نمی‌دهم. اما ما همه فرضیه‌ها را با اولویت، یعنی بازگشت نظم جمهوری در تمام قلمرو بررسی می‌کنیم.

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که دولت فرانسه تا روز گذشته برقراری این رژیم را رد و اضافه کرده بود که این امر گزینه‌ای نیست که امروز مورد بررسی قرار گیرد.

با این حال برخی شهرهای فرانسه از روز شب گذشته اجرای طرح منع آمد و شد شبانه را اعلام و برخی شهرها زمان اجرای آن را تا روز دوشنبه هفته آتی مشخص کردند.

در همین پیوند حزب راست افراطی «مجمع ملی» فرانسه در واکنش به تشدید تنش‌ها بین مردم و نیروهای پلیس این کشور که به بازداشت صدها معترض و خسارات گسترده به اموال عموی از جمله ساختمان‌های دولتی، خودروها، اتوبوس‌ها و حتی ترامواها انجامیده است، اعلام وضعیت اضطراری در فرانسه را خوستار شد.

سباستین شُنو (Sébastien Chenu) معاون این حزب، خواستار برقراری وضعیت اضطراری و منع آمدوشد در مناطقی شده است که پس از کشته شدن نائل نوجوان ۱۷ ساله‌ای که روز سه‌شنبه گذشته با خونسردی به دست پلیس فرانسه کشده شد، صحنه خشونت بوده‌اند.

بیشتر بخوانید:

نشست اضطراری کابینه مکرون همزمان با بازداشت ۶۷۰ نفر

معاون حزب مجمع ملی تاکید کرد: ما خواهان برقراری ابتدا منع آمد و شد و سپس وضعیت اضطراری و بسیج همه ابزارهای امنیتی در کشورمان هستیم.

وی افزود: از این پس ما خواهان (وضعیت اضطراری) هستیم، زیرا امروز خشونت به حدی رسیده است که ما باید به سرعت وارد عمل شویم و (…) به اقتدار بسیار زیادی نیاز داریم».

خشونت‌ها و تنش‌ها بین مردم و پلیس فرانسه در روزهای گذشته به اندازه‌ای افزایش یافته است که راوینا شمدسانی سخنگوی دفتر کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل امروز جمعه در جریان یک کنفرانس مطلوعاتی سازمان ملل در ژنو، اظهار داشت: اکنون زمان آن فرا رسیده است که فرانسه به طور جدی به موضوعات عمیق نژادپرستی و تبعیض نژادی در میان مجریان قانون رسیدگی کند.

در این پیوند وزیر کشور فرانسه از دستگیری ۶۶۷ نفر در جریان تنش‌های شب گذشته تا صبح امروز (جمعه) بین مردم و نیروهای پلیس این کشور خبر داد.

صبح دیروز در صفحه توییتر خود از دستگیری ۱۵۰ نفر طی شبانه‌روز چهارشنبه تا پنجشنبه و سوختن چندین ساختمان و خودرو خبر داد؛ موضوعی که از گستردگی ناآرامی‌ها در سراسر این کشور خبر می‌دهد و فیلم‌ها و تصاویر منتشر شده از شرایط حاکم نیز بر آن صحه می‌گذارد.

روز چهارشنبه نیز وزارت کشور فرانسه بازداشت ۳۱ نفر، زخمی شدن ۲۴ افسر پلیس و آتش زدن ۴۰ دستگاه خودرو در جریان اعتراض‌های شب گذشته را به صورت رسمی تایید کرد.

گسترش نآرامی‌ها و تنش‌ها بین مردم و نیروهای پلیس فرانسه موجب شد که امانوئل مکرون رئیس جمهوری این کشور که برای شرکت در اجلاس سران اتحادیه اروپا در بروکسل به سرمی‌برد، نشست خود را نیمه‌کاره رها کند.

روزنامه لو پاریزین در این ارتباط نوشت: مکرون روز جمعه از جلسه سران اتحادیه اروپا خارج شد و کنفرانس مطلوعاتی نهایی خود را لغو کرد.

قتل خونسردانه نائل (Nahel) نوجوان ۱۷ ساله در روز روشن به دست پلیس فرانسه و ارایه گزارش دروغ از واقعه‌ای که از آن به “آمریکایی شدن پلیس فرانسه” تعبیر شده است، فاجعه‌ای دیگر در پرونده ژاندارم‌های خشمگین این کشور ثبت و آتش خشم شهروندان فرانسوی را به عطش انتقام تبدیل کرد.

ویدئویی که از این حادثه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، نشان می‌دهد که یک افسر پلیس راننده‌ای را به زور اسلحه متوقف کرد اما زمانی که خودرو دوباره شروع به حرکت می‌کند، اقدام به شلیک کرده است. در این ویدئو صدایی به گوش می‌رسد که می‌گوید: «با گلوله‌ای در سر می‌روی.»

گستردگی اعتراض‌ها در سراسر فرانسه در واکنش به قتل موجب شده است که امانوئل مکرون رئیس جمهور این کشور امروز پنجشنبه دستور تشکیل یک هسته بحران بین وزارتی را صادر کند و رسانه‌هایی همچون روزنامه پرشمارگان «لو فیگارو» این سوال را مطرح کنند که آیا فرانسه به فضای «جنگ داخلی» تبدیل می‌شود؟

منبع: ایرنا

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

اعمال وضعیت اضطراری در فرانسه روی میز مکرون بیشتر بخوانید »

انتشار گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت علیه زنان در کانادا

انتشار گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت علیه زنان در کانادا



گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت علیه زنان در کانادا از سوی ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران منتشر شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، در گزارش ستاد حقوق بشر در خصوص خشونت علیه زنان در کانادا آمده است: گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت علیه زنان، از دولت کانادا خواست فوراً تمام مقررات تبعیض آمیز باقی مانده در قانون هند (The Indian Act ) و سایر قوانین و اقدامات تبعیض آمیز ملی علیه زنان و دختران بومی را لغو کند.

این کارشناس سازمان ملل گفت: «برای دهه‌ها، زنان ملل اول و فرزندان آنها با تبعیض جنسی روبرو بوده اند که توسط این مقررات تداوم یافته است و این امر نقض استانداردهای بین المللی و ملی برابری جنسیتی است.»

کمیته دائمی حقوق بشر کانادا نیز با انتشار گزارشی درباره عقیم سازی اجباری اعلام کرد که رویه‌ای به طور نامتناسبی بر باروری و سلامت روان زنان بومی، دختران تأثیر می‌گذارد.

از سوی دیگر داده‌های جدید توسط اداره آمار کانادا نشان می‌دهد که بیش از شش زن از هر ۱۰ زن بومی در مقطعی از زندگی خود تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده‌اند. این در حالی است که کانادا هنوز یک برنامه اقدام فدرال برای مقابله با خشونت علیه زنان و دختران بومی منتشر نکرده است.

تجاوز جنسی

این گزارش می‌افزاید: اکثریت قریب به اتفاق ۹۶ درصد از قربانیان کشف شده قاچاق انسان، زنان و دختران در کانادا هستند. در مجموع، یک نفر از هر چهار نفر ۲۵ درصد قربانیان زیر ۱۸ سال سن داشتند.

از هر ۱۰۰ مورد تجاوز جنسی، تنها ۶ مورد و ۲ درصد از “تجاوزات جنسی” به پلیس گزارش می‌شود. ۱۱ درصد از زنان صدمات جسمی ناشی از تجاوز جنسی را تجربه کردند و ۶۰ درصد از قربانیان تجاوز جنسی زیر ۱۷ سال سن دارند.

بیش از ۸۰ درصد قربانیان جنایات جنسی زنان هستند. ۸۰ درصد از حوادث تجاوز جنسی در خانه مسکونی اتفاق می‌افتد .۱۷ درصد از دختران زیر ۱۶ سال به نوعی رابطه جنسی را تجربه کرده اند. همچنین ۸۳ درصد از زنان معلول در طول زندگی خود مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار می‌گیرند و ۵۷ درصد از زنان بومی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.

بر اساس گزارش جدید در مورد خشونت جنسی در نیروهای مسلح کانادا (CAF) ، قاضی سابق دادگاه عالی در گزارشی به نام Arbor می‌گوید «برخی از اعضای ارتش کانادا با آسیب بیشتری از جانب همرزمان خود روبرو هستند تا از جانب دشمن». این سند ۴۰۴ صفحه‌ای به ناکامی‌های نیروهای مسلح کانادا در طول سال‌ها در رسیدگی به زن‌ستیزی، تبعیض، خشونت جنسی و آسیب‌هایی که عمدتاً توسط اعضای زن ارتش تجربه شده است، اشاره می‌کند.

بین اکتبر ۲۰۲۰ و آوریل ۲۰۲۱، نزدیک به ۴۹۰۰ کارگر در سراسر کانادا (در یک نظرسنجی سراسری) در مورد تجربیات خود در مورد آزار و اذیت و خشونت جنسی گزارش دادند: ۴۳.۹ درصد گفتند حداقل یک شکل از آزار و اذیت جنسی و خشونت را در حین کار تجربه کرده اند.

تقریباً ۱ نفر از هر ۲ نفر ۴۳ درصد از کارگرانی که خشونت جنسی را تجربه کرده اند و ۱ نفر ۲۸ درصد، که آزار و خشونت را تجربه کرده اند، گفتند دچار ناراحتی روحی و اختلال ذهنی شده اند. همچنین ۷۰ درصد از کارگرانی که آزار و اذیت جنسی و خشونت را تجربه کرده‌اند، به دلیل تأثیرات منفی آزار و اذیت و خشونت، کار خود را ترک کرده اند.

زنان بومی کانادا

کانادا همواره از سوی برخی جوامع مدافع حقوق بومیان به دلیل فراهم کردن امکان نقض مداوم حقوق زنان بومی برای زندگی، آزادی و امنیت مورد انتقاد قرار گرفته است. زنان ملل اول، اینوئیت و متیس در سراسر کانادا نسبت به زنان غیربومی، میزان خشونت و تجاوز جنسی بالاتری را تجربه می‌کنند. بیش از ۶ نفر از هر ۱۰ زن بومی (۶۳ درصد) در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده اند. تقریباً از هر ۱۰ زن (۵۶ درصد)، شش زن بومی تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند.

بیش از ۳۴۲۰۰ گزارش تجاوز جنسی در سراسر کشور در سال ۲۰۲۱ گزارش شده است که ۱۸ درصد افزایش نسبت به سال ۲۰۲۰ را نشان می‌دهد.

۶۴ درصد از زنان بومی در آتلانتیک کانادا از سن ۱۵ سالگی خشونت، اعم از تجاوز فیزیکی یا جنسی را در طول زندگی خود تجربه کرده اند. ۶۴ درصد زنان بومی در مقابل ۴۵ درصد زنان غیربومی در استان‌های اقیانوس اطلس، ۶۲ درصد در مقابل ۴۳ درصد در مرکز کانادا، ۶۱ درصد در مقابل ۴۸ درصد در پریری، و ۶۵ درصد در مقابل ۵۰ درصد در بریتیش کلمبیا با نوعی خشونت و تجاوز جنسی مواجه بوده اند.

گزارش جدید از سوی اداره آمار کانادا می‌گوید که زنان ملل اول، اینوئیت و متیس در سراسر کانادا هنوز هم نسبت به زنان غیربومی، میزان خشونت و تجاوز جنسی بالاتری را تجربه می‌کنند. بر اساس این گزارش، زنان «ملت اول»، «اینویت» و «متیس» در چندین نوع رفتار خشونت‌آمیز روانی بیش از حد حضور دارند و از هر ۱۰ نفر که تحت مسئولیت قانونی دولت بوده‌اند، هشت نفر در حین مراقبت از خشونت فیزیکی یا جنسی رنج می‌برند.

تقریباً دو سوم از زنان ملل اول (۶۴ درصد) و متیس (۶۵ درصد) خشونت را در طول زندگی خود تجربه کردند، در حالی که این نسبت در میان زنان اینوئیت (۴۵ درصد) با نسبت زنان غیر بومی (۴۵ درصد) یکسان بود.

تقریباً از هر ۱۰ زن بومی، ۶ نفر (۵۶ درصد) در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند و ۶ نفر از ۱۰ نفر ملل اول (۵۸ درصد) و متیس (۵۷ درصد) زن در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند. از هر ۱۰ زن بومی، ۱ نفر (۱۱ درصد) در دوران کودکی تحت مسئولیت قانونی دولت بوده است، در حالی که این میزان در زنان غیربومی ۲.۳ درصد است.

بخش بزرگی (۸۱ درصد) از زنان بومی که در دوران کودکی تحت مسئولیت و نظارت قانونی دولت بوده اند، در طول زندگی خود قربانی خشونت شده اند. در میان زنان بومی، افراد دارای معلولیت (۷۴ درصد) بیشتر از افراد بدون معلولیت (۵۰ درصد) در طول زندگی خود خشونت را تجربه کردند.

در میان زنان دارای معلولیت، زنان بومی (۷۴ درصد) بیشتر از زنان غیر بومی (۵۷ درصد) در طول زندگی خود قربانی خشونت را تجربه کردند.

زنان در زندان‌های کانادا

تعداد افراد محبوس در زندان‌های فدرال برای زنان در سه دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است. از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶، تعداد زنان غیر بومی در بازداشت ۴۴ درصد افزایش یافته است (وزارت دادگستری، ۲۰۱۸). اکنون، نزدیک به ۵۰ درصد از زنان در زندان‌های فدرال بومی هستند.

زنان بومی زمان بیشتری را در سلول انفرادی می‌گذرانند و برای آزادی شرایط سخت‌تری دارند.

در یک روز (۲۰۲۲ می) زندان‌های فدرال ۲۹۸ زن غیر بومی و ۲۹۸ زن بومی را در خود جای داده بودند و نسبت زنان بومی و غیر بومی در زندان به ۵۰ به ۵۰ رسید. از هر ۲۰ زن در کانادا، فقط یک نفر بومی است.

زنان بی خانمان

زنان ۲۷.۳ درصد از کل جمعیت بی خانمان در کانادا را تشکیل می‌دهند. در هر شب در کانادا، ۶۰۰۰ زن (اغلب با کودکان) به پناهگاه‌های اضطراری پناه می‌برند.

حدود ۹۶ درصد از زنان بی خانمان نوعی تجاوز جنسی، سرقت، توهین و تهدید را تجربه کرده اند.حدود ۷۵ درصد از زنان بی خانمان با اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی دست و پنجه نرم می‌کنند.

به گفته کمیسیون حقوق بشر کانادا و تأیید بنیاد زنان کانادا، زنان معمولاً به دلیل فقر، دستمزدهای پایین، خشونت شریک صمیمی، سو استفاده جنسی، مسائل اعتیاد، چالش‌های سلامت روانی و جسمی و مسائل مربوط به مراقبت از کودکان در برابر بی خانمانی آسیب‌پذیر می‌شوند.

در سال ۲۰۲۱، بیش از ۲۳۵۰۰۰ نفر بی خانمانی را تجربه کردند و ۲۵۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ نفر ممکن است در هر شب بی خانمانی را تجربه کنند.

در سال ۲۰۲۱، تقریباً ۷۳۴۷ نفر هر شب در تورنتو بی خانمانی را تجربه می‌کنند. بیش از نیمی از کسانی که به نظرسنجی اخیر از افراد بی خانمان در همیلتون پاسخ دادند، زن بودند. پاسخ دهندگانی که به عنوان بومی معرفی شده اند، ۲۳ درصد بودند. ۱۳ درصد از افراد بی خانمان در کانادا کودکان و جوانان بدون همراه هستند. درصد ۱۴ اکثر ساکنان پناهگاه بین ۲۵ تا ۴۹ سال سن دارند. بیش از ۶۲ درصد از این بی خانمان‌ها مرد و حدود ۳۶ درصد زن بودند.

خشونت خانگی

بر اساس مرکز کانادایی آمارهای عدالت و ایمنی جامعه، در سال ۲۰۱۹، ۳۵۸، ۲۴۴ قربانی خشونت توسط پلیس در این کشور گزارش شده است. زنان ۳.۵ برابر بیشتر از مردان در معرض خشونت قرار دارند یعنی ۵۳۶ زن در مقابل ۱۴۹ مرد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در معرض خشونت هستند. با این حال، میزان خشونت خانگی در مردان بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ به طور قابل توجهی در حال افزایش است..

در سال ۲۰۲۱، ۱۲۷۰۸۲ نفر قربانی خشونت خانوادگی گزارش شده توسط پلیس (خشونت مرتکب شده توسط همسران، والدین، فرزندان، خواهران و برادران و اعضای خانواده گسترده) بوده است که این میزان برابر با ۳۳۶ قربانی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است. این وضعیت پنجمین سال متوالیِ افزایش را رقم زد. زنان و دختران دو سوم (۶۹ درصد) قربانیان خشونت خانوادگی را تشکیل می‌دادند. میزان خشونت خانوادگی برای زنان و دختران بیش از دو برابر بیشتر از مردان و پسران بود (۴۵۷ قربانی در مقابل ۲۱۲ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت).

شدیدترین شکل خشونت خانوادگی، قتل است. از ۷۸۸ قربانی قتل گزارش شده در سال ۲۰۲۱، ۱۵۴ نفر توسط یکی از اعضای خانواده کشته شده اند.

در سال ۲۰۲۱، پلیس ۱۱۴۱۳۲ قربانی خشونت شریک صمیمی در سن ۱۲ سال و بالاتر (۳۴۴ قربانی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر) را گزارش کرد. از هر ده قربانی، سه نفر یا ۳۰ درصد توسط یک شریک جنسی قربانی شده اند – در مجموع ۱۰۷،۸۱۰ گزارش خشونت در خانواده ثبت شده است.

زن کشی

در ادامه این گزارش آمده است: در سال ۲۰۲۱، پلیس ۷۸۸ قتل را گزارش کرد که ۲۹ مورد بیشتر از سال ۲۰۲۰ بود که نشان دهنده افزایش سه درصدی در سراسر کشور است.

میزان خودکشی در بین زنان در سال ۲۰۲۰ در بین ۲۰ تا ۲۴ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بالاترین میزان خودکشی بود. حدود ۷.۲ مرگ خودکشی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در میان زنان ۲۰ تا ۲۴ ساله وجود داشت.

سالانه (۲۰۲۱) تقریباً ۴۵۰۰ نفر در کانادا بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند که معادل ۱۲ نفر در روز است. زنان میزان بیشتری از خودآزاری دارند. میزان خودکشی در زنان ۱۰ تا ۱۹ ساله و ۲۰ تا ۲۹ ساله بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ در حال افزایش بوده است.

زنان بومی نسبت به زنان غیربومی خطر بیشتری برای تجربه خشونت دارند و بیش از حد به عنوان قربانیان زنان کشی خشونت آمیز حضور دارند. زنان بومی که کمتر از ۵ درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهند، ۱۶ درصد از قربانیان زن کشی را تشکیل می‌دهند. از نوامبر ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۱، ۵۸ زن و دختر کشته شدند.

تقریباً هر شش روز یک شریک صمیمی یک زن را در کانادا می‌کشد. در سال ۲۰۲۰، ۱۶۰ زن و دختر بر اثر خشونت کشته شدند. در سال ۲۰۲۱، ۱۷۳ نفر بر اثر خشونت کشته شدند.

اشتغال و فقر زنان

کانادا از نظر شکاف دستمزد جنسیتی از بین ۱۵۶ کشور در رتبه ۲۴ قرار دارد. در کانادا، زنان به طور متوسط ۸۹ سنت به ازای هر دلاری که یک مرد به دست می‌آورد، درآمد دارند. توجه به این نکته مهم است که تفاوت جنسیتی بر اساس نژاد، سن، هویت جنسیتی و ناتوانی بر زنان تأثیر متفاوتی دارد.

زنان در سال ۲۰۲۱ پس از کنترل نژاد و قومیت، تحصیلات، سن و …، به طور متوسط ۲۲.۱ درصد کمتر از مردان دستمزد دریافت کردند. حتی با وجود این پیشرفت‌ها در پیشرفت تحصیلی، زنان همچنان با شکاف شدید دستمزد مواجه هستند. زنان دارای مدرک پیشرفته به طور متوسط کمتر از مردان دارای مدرک لیسانس حقوق دریافت می‌کنند.

طبق معیار درآمد پایین ،۱۰ درصد از زنان در کانادا با درآمد پایین زندگی می‌کنند (آمار کانادا، ۲۰۲۲). کسانی که با موانع متعددی روبرو هستند، از جمله زنان نژادپرستانه، زنان دارای معلولیت و مادران مجرد در معرض خطر بیشتری از فقر هستند.

شکاف جهانی دستمزد جنسیتی حدود ۲۰ درصد تخمین زده می‌شود، به این معنی که زنان به ازای هر دلاری که مردان در ازای کار برابر می‌کنند، ۷۷ سنت درآمد دارند.

زنانی که دارای معلولیت هستند، میانگین درآمد سالانه ۳۶۳۰ دلار کمتر از زنان بدون معلولیت دارند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

انتشار گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت علیه زنان در کانادا بیشتر بخوانید »

سیا احتمالاً در دستگیری نلسون ماندلا نقش داشته است

سیا احتمالاً در دستگیری نلسون ماندلا نقش داشته است



سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا احتمالاً در دستگیری نلسون ماندلا رهبر مقاومت علیه آپارتاید آفریقای جنوبی نقش داشته است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، یک گزارش تحقیقی جدید نشان می‌دهد که «سازمان اطلاعات مرکزی» (سیا) ممکن است در دستگیری «نلسون ماندلا»، رهبر مقاومت علیه آپارتاید آفریقای جنوبی نقش ایفا کرده باشد.

جزئیات جدید درباره نقش احتمالی سیا در دستگیری ماندلا زمانی در کانون توجه قرار گرفت که «ریچاد استنگل»، از خبرنگاران سابق مجله تایم که سایه‌نویس اتوبیوگرافی (خویش‌نامه) ماندلا بود به بررسی کردن مصاحبه‌های ضبط‌شده قبلی با رهبر فقید آفریقای جنوبی پرداخت.

وقتی ماندلا در سال ۱۹۶۲ پس از دو سال فرار از دولت آپارتاید آفریقای جنوبی دستگیر شد مأمور پلیس که او را دستگیر کرد فوراً ماندلا و راننده‌اش را علی‌رغم آنکه آنها نام مستعارشان را داده بودند شناخت.

ماندلا در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۹۳ به استنگل گفته بود شایعه شده که سیا محل اختفای ماندلا را به پلیس آفریقای جنوبی لو داده است. این موضوع را امروز دوشنبه استنگل در مقاله‌ای مفصل در مجله تایم نوشته است.

این گمانه‌زنی‌ها توسط مقاله دیگری که در سال ۱۹۸۶ در یک مجله آفریقای جنوبی به چاپ رسیده بود تقویت می‌شود. مجله «ژوهانسبرگ‌استر» در آن سال به نقل از یک افسر بازنشسته پلیس نوشته بود که پلیس آفریقای جنوبی اطلاعات لازم در این مورد را از یک «مأمور سیا در آن منطقه» به دست آورده بود.

علاوه بر این حدود ۶ سال پیش هم یک جاسوس اسبق سیا اذعان کرده بود که مقامات آپارتاید آفریقای جنوبی با این سازمان برای دستگیری نلسون ماندلا رهبر جنبش آزادی‌بخش آفریقای جنوبی همکاری کرده‌اند.

«دونالد ریکارد» جاسوس اسبق سیا سال ۲۰۱۷ گفته بود که آمریکایی‌ها معتقد بودند که ماندلا خطرناک‌ترین کمونیست جهان خارج از شوروی است.

ریکارد که در آن زمان معاون کنسولگری آمریکا در «دوربن» بود گفته است که جاسوسان «ای ان سی» گفتند که ماندلا در شهری ساحلی به سر می‌برد و به پلیس آفریقای جنوبی اطلاع دادند چه زمانی وی به ژوگزهامبورگ بازمی‌گردد.

ریکارد بر این باور است که ماندلا کاملا تحت سلطه آفریقای جنوبی و عروسکی در دست کمونیسم بود و قصد داشت با تحریک جمعیت بومیان ناتال و تبدیل آنها به شورشیان کمونیست، زمینه جنگ سرد را بوجود بیاورد.

نلسون ماندلا ۱۵ آذرماه سال ۱۳۹۲ هجری شمسی در سن ۹۵ سالگی درگذشت. ماندلا از سال ۱۹۶۲ به دلیل مبارزه با نظام تبعیض نژادی حاکم بر آفریقای جنوبی به زندان افتاد و تا سال ۱۹۹۰ در زندان بود.

در حالی که اقلیت سفیدپوستان آفریقای جنوبی از بالاترین استاندارد زندگی قاره آفریقا که برابر سطح زندگی در کشورهای غربی جهان اول بود، برخوردار شده بودند، اکثریت سیاه‌پوستان از لحاظ هرگونه استانداردی همچون درآمد، تحصیل و حتی ورود به ادارات دولتی مورد تبعیض قرار داشتند در این شرایط بود که نلسون ماندلا رهبری جنبش ضد آپارتاید را به دست گرفت.

ماندلا پس از رهبری جنبش ضدآپارتاید (تبعیض نژادی)، اولین سیاهپوستی بود که از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ ریاست‌جمهوری آفریقای جنوبی را بر عهده گرفت.

ماندلا در ۸۳ سالگی به سرطان پروستات مبتلا شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت و در سال ۲۰۰۴ اعلام کرد که فعالیت‌های عمومی خود را کاهش می‌دهد تا بقیه عمر خود را با خانواده و دوستان در زادگاه خود در روستا با آرامش بیشتر سپری کند.

وی را در آفریقای جنوبی اغلب تحت عنوان «مادیبا» می‌شناسند، این عنوان افتخاری را بزرگان خاندان ماندلا به وی داده‌اند و بسیاری از مردم آفریقای جنوبی نیز به نشانه احترام وی را «مخولو» (پدربزرگ) صدا می‌زدند.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

سیا احتمالاً در دستگیری نلسون ماندلا نقش داشته است بیشتر بخوانید »

سکوت دموکرات‌ها و بایکوت خبری قتل معلم سیاه‌پوست در آمریکا

سکوت دموکرات‌ها و بایکوت خبری قتل معلم سیاه‌پوست در آمریکا



با وجود گذشت چند روز از قتل یک معلم جوان سیاه‌پوست به دست پلیس آمریکا که یادآور قتل فجیع جورج فلوید است، دموکرات‌ها و رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا ترجیح داده‌اند سکوت کنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، (۱۳ ژانویه، ۲۳ دی) رسانه‌های آمریکایی با انتشار ویدئویی دردناک از قتل یک مرد سیاه‌پوست جوان آمریکایی به دست پلیس ایالات متحده با شوکر خبر دادند. این حادثه روز سوم ژانویه در محل یک تصادف ترافیکی رخ داد، زمانی که «کینان اندرسون» معلم ۳۱ ساله برای دیدار با بستگان خود در سال نوی میلادی به لس‌آنجلس رفته بود.

در ۱۳ دقیقه تصاویر منتشر شده مربوط به دوربین لباس پلیس، وحشیگری نیروهای پلیس لس‌آنجلس حین بازداشت اندرسون و بارها استفاده از شوک الکتریکی دیده می‌شود. چند مامور پلیس او را روی زمین نگه داشته‌اند و یک مامور آرنج خود را همراه با وزن بدنش روی گردن قربانی جدید پلیس آمریکا فشار می‌دهد. او بعد از بازداشت به بیمارستان منتقل می‌شود اما بر اثر ایست قلبی جان خود را از دست می‌دهد.

این قتل یادآور فاجعه قتل تکان‌دهنده جورج فلوید به دست پلیس آمریکاست و خود اندرسون در تصاویر منتشر شده به آن اشاره می‌کند و به پلیس التماس می‌کند او را به جورج فلویدی دیگر در تاریخ آمریکا تبدیل نکند.

اما در حالی که قتل فجیع فلوید سیاه‌پوست آمریکایی در مه ۲۰۲۰ در شهر مینیاپولیس به دلیل فشار روی گردنش، سر و صدای زیادی در آمریکا به راه انداخت و به اعتراضات سراسری در ایالات متحده و حتی در جهان ختم شد، این قتل با وجود خشم زیادی که برانگیخته و کم از قتل فجیع فلوید ندارد، با سکوت و بایکوت خبری عجیبی در بین رسانه‌های جریان اصلی و سیاستمداران دموکرات آمریکایی که به دلیل تفاوت ظاهری مواضعشان با جمهوری‌خواهان ادعای حقوق بشری بیشتری دارند، همراه شده است.

حزب دموکرات که صدای بلندی در زمان قتل فلوید در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ و اعتراضات سراسری در آمریکا داشتند، حالا که یکی از خودشان در کاخ سفید حضور دارد در استانداری دوگانه در قبال قتل اندرسون سکوت کرده و چشم خود را به روی آن بسته‌اند. جو بایدن که در روز خاکسپاری فلوید نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و رقیب اصلی دونالد ترامپ بود، گفته بود که مرگ فلوید، دنیا را تغییر خواهد داد.

به باور یک نویسنده ساکن مونترال، حزب دموکرات در آمریکا موثرترین حزب در بین دو شر است و افزود دموکرات‌ها متهم شده‌اند که گورکن جنبش‌های اجتماعی هستند و می‌توانند از هر چیزی قسر در بروند.

آرنولد آگوست از اعضای شبکه همبستگی اتحاد سیاه‌پوستان برای صلح به پرس تی‌وی گفت که مبارزه برای جامعه سیاه‌پوستان در ایالات متحده شامل یک خیزش سیاسی بزرگ علیه نخبگان حاکم بود اما زمانی که بایدن که کامالا هریس را به عنوان اولین معاون سیاه‌پوست یک رئیس‌جمهور در آمریکا انتخاب کرد، به صحنه سیاسی کشیده شد، این قیام خاموش شد. وی افزود: به همین دلیل است که سازمان‌هایی مثل شبکه همبستگی برای صلح در آمریکا حزب دموکرات را به گورکن جنبش‌های اجتماعی متهم می‌کنند.

کینان اندرسون سیاه‌پوست قربانی خشونت و تبعیض در آمریکا پسرخاله «پاتریسه کالرز» یکی از بنیانگذاران جنبش «جان سیاه پوستان اهمیت دارد» بود. این جنبش اجتماعی که از جامعه سیاه‌پوست آمریکا آغاز شد، برای مقابله با خشونت و نژادپرستی علیه سیاه‌پوستان فعالیت می‌کند.

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

سکوت دموکرات‌ها و بایکوت خبری قتل معلم سیاه‌پوست در آمریکا بیشتر بخوانید »