تب دنگی

به گزارش مجاهدت از مشرق، احمد اسماعیل زاده، با توجه به تبلیغات صورت گرفته در فضای مجازی در خصوص فروش ویتامین ها و مکمل ها برای پیشگیری از بیماری تب دنگ، گفت: هیچگونه شواهد علمی در مورد نقش مکمل های غذایی در پیشگیری و کنترل علائم بیماری تب دنگ تاکنون وجود نداشته و تبلیغات ارائه شده در این خصوص هیچگونه وجهه علمی ندارد و مورد تایید وزارت بهداشت نیست؛ لذا افراد جامعه نباید خودسرانه به مصرف مکمل های غذایی روی بیاورند.

وی افزود:مصرف مکمل های غذایی در افرادی که دچار کمبود مواد مغذی خاصی هستند، باید تحت نظر پزشک یا کارشناسان تغذیه صورت گیرد و مصرف بی رویه برخی از این مکمل ها می تواند برای سلامت انسان زیان آور باشد.

اسماعیل زاده تاکید کرد: برای پیشگیری از بیماری تب دانگ به توصیه های متخصصان و کارشناسان وزارت بهداشت توجه و اطلاعات صحیح از کانال وزارت بهداشت دریافت شود و به اطلاعات غلط و گمراه کننده فضاهای مجازی که در اغلب موارد دارای منافع مادی برای برخی افراد هستند، توجه نشود.

به گفته وی، هموطنان فریب تبلیغات فضای مجازی در مورد مکمل های غذایی و نقش آنها در پیشگیری و یا درمان علائم بیماری تب دانگ توسط برخی افراد سودجو را نخورند.

اسماعیل زاده، استفاده از روغن های مختلف روی پوست را برای دور کردن پشه آئدس فاقد شواهد علمی مستند دانست و برخی تبلیغات صورت گرفته در این مورد را بی پایه و اساس عنوان کرد.

مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت اضافه کرد: در فضای مجازی اخیرا تبلیغاتی درخصوص استفاده از روغن های مختلف مانند روغن نعناع، روغن میخک، روغن درخت چای یا اکالیپتوس بر روی پوست بدن به منظور دفع پشه آئدس، منتشر و در این تبلیغات ادعا شده که با این روش فرد از گزش این پشه در امان می ماند، درحالیکه در هیچ منبع علمی مستنداتی برای اثربخشی این روغن ها وجود ندارد و هموطنان در این زمینه نیز مراقب باشند که فریب عطاری ها و افراد فاقد تحصیلات آکادمیک طب سنتی را نخورند.

اسماعیل زاده تصریح کرد: به کارگیری هر عاملی در حفظ سلامت انسان، نیازمند مستندات علمی است و بدون وجود مستندات علمی نمی توان عامل یا ماده ای را برای سلامت تجویز کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تب دنگی یک بیماری ویروسی است که فقط از طریق نیش پشه آئدس آلوده و یا انتقال خون و فراورده‌های خونی از بیمار مبتلا به سایر افراد منتقل می‌شود. این بیماری در سال‌های اخیر در کشور ایران نیز مشاهده شده و در صورت انجام اقدامات پیشگیرانه می‌توان تا حد زیادی از انتقال آن جلوگیری نمود.

علائم

در بیشتر افراد بیماری بدون مشکل خاصی بهبود خواهد یافت اما در گروه اندکی از بیماران ممکن است موجب بد حال شدن بیمار و حتی مرگ وی گردد. علائم خفیف این ویروس معمولاً ۴ تا ۶ روز پس از عفونت شروع می‌شوند و معمولاً تا ۱۰ روز ادامه داشته و این علائم مشاهده می‌شود:

– تب و شدید

– سر درد

– درد پشت چشم

– درد شدید مفصل و عضله

– خستگی

– حالت تهوع

– استفراغ

این علائم معمولاً پس از یک هفته از بین رفته و به ندرت عوارض جدی یا کشنده‌ای در پی دارد. با این حال، مشکلات جدی‌تری نیز می‌توانند ایجاد شوند که شامل:

– خونریزی از دهان، لثه یا بینی

– آسیب به سیستم لنفاوی و رگ‌های خونی

– خونریزی داخلی، که می‌تواند منجر به استفراغ خونی و مدفوع قیری شکل شود

– پلاکت خون کاهش یافته

– استفراغ مکرر

– لکه‌های خونی کوچک در زیر پوست

– نبض ضعیف

– پوست رنگ پریده

– تعریق سرد

درمان

درمان این بیماری شامل مصرف مایعات، استراحت کافی و درمان‌های علامتی می‌باشد. در صورت ابتلاء به یاد داشته باشید که برای تسکین درد و تب فقط از استامینوفن استفاده کنید. از داروهای آسپرین، ژلوفن، دیکلوفناک و موارد مشابه به علت احتمال شروع خونریزی در فرد نمی‌توان استفاده نمود.

راه‌های پیشگیری از تب دنگی

بهترین راه پیشگیری از بیماری تب دنگی، جلوگیری از گزش توسط پشه‌های آلوده است. به ویژه اگر در منطقه گرمسیری یا مناطق دارای هشدار زندگی می‌کنید یا به آن‌جا سفر کرده‌اید، بنابراین در این شرایط برای محافظت از خود کارهای زیر را انجام دهید:

– از محصولات دافع پشه استفاده کنید.

– هنگام بیرون بودن از پیراهن‌های آستین بلند و شلوارهای بلند که در جوراب‌ها فرو رفته‌اند، استفاده کنید.

– از توری پشه گیر برای درب‌ها و پنجره‌ها استفاده کنید.

– برای کاهش جمعیت پشه‌ها، باید مکان‌هایی که در آن پشه‌ها تولید مثل می‌کنند را از بین ببرید. مانند قوطی یا گلدان‌هایی که آب را جمع می‌کنند.

– سعی کنید به مناطقی که احتمال بیشتر گزش وجود دارد مانند مرداب‌ها و محیط‌های با آب راکد نروید.

در انتها به یاد داشته باشید که اگر پشه، فرد مبتلا را نیش بزند، آن پشه تا آخر عمر ناقل بیماری بوده و با گزیدن سایرین می‌تواند عفونت را به دیگر اعضای خانه نیز منتقل کنند. پس اگر شخصی در خانه شما به تب دنگی مبتلا است، نسبت به کشتن پشه‌های محیط و جلوگیری از ورود آنها به منزل اقدام کنید.

به گزارش مجاهدت از مشرق از تارنمای اخبار علمی فیز، نیلز ورهولست، نویسنده تحقیقی در زمینه فعالیت حشرات است که به تازگی در نشریه ترمال بیولوژی منتشر شده است. این حشره شناس دانشگاه زوریخ نتایج آزمایشی را که با کمک همکارانش و حمایت بنیاد ملی علوم سوئیس (SNSF) انجام داد، منتشر کرده است.

این محققان چند سال است برای درک بهتر رفتار پشه در حال تحقیق هستند. حشرات، ناقل بسیاری از عوامل بیماری‌زا در انسان و حیوانات به شمار می روند که باعث تب دنگی، تب نیل غربی یا مالاریا می‌شوند. بنابراین پیش بینی نحوه رشد جمعیت آنها بسیار مهم است.

چهار درجه کمتر آرامش بیشتر

این محققان برای نخستین بار خارج از محیط آزمایشگاه، به بررسی ترجیحات دمایی این حشرات پرداختند. هنگامی که پشه ها در یک قفسه مخصوص بزرگ در فضای آزاد در فصل تابستان قرار گرفتند، دمای مکان‌هایی که پشه‌ها در آنجا استراحت می‌کردند، مورد مشاهده قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که پشه ها در چنین دمایی بیشتر وقت خود را به استراحت می پرداختند.

محققان بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ حشره ماده از گونه Aedes japonicus را در ۱۹ موقعیت، داخل قفس قرار دادند. در این قفس سه جعبه استراحت وجود داشت که دمای آنها برای ایجاد یک زیستگاه نسبتاً خنک با دمای حدود ۱۸ درجه سانتیگراد، ‌ زیستگاه گرم با دمای حدود ۳۵ درجه سانتیگراد و یک زیستگاه در دمای محیط ۲۶ درجه سانتیگراد تنظیم شده بود. پشه ها می توانستند آزادانه وارد جعبه ها شده و از آنها خارج شوند. تعداد پشه‌هایی که در سه جعبه استراحت می‌کردند، هر دو ساعت پنج بار، شمارش می شدند.

نتایج به دست آمده نشان داد پشه ها خنک‌ترین جعبه را ترجیح می دادند. این پدیده در طول روز با افزایش دمای محیط نمود بیشتر و بیشتری می یافت.

ورهولست گفت: در طول آزمایش‌ها، دمای محل استراحت پشه ها به طور متوسط چهار درجه کمتر از دمای محیط اندازه‌گیری شده توسط ایستگاه هواشناسی مجاور بود.

این نتایج باید در دوره‌های طولانی‌تر و به‌ویژه با پشه‌های آلوده ناقل بیماری ها تکرار شود. دانشمندان نمی‌دانند آیا چنین پشه‌هایی دمای خنک‌تر را نیز ترجیح می‌دهند یا مکان‌های گرم‌تر را برای ریختن عوامل بیماری‌زا ترجیح خواهند داد، همان روشی که بدن انسان برای خلاص شدن از ویروس در هنگام تب انجام می‌دهد.

ریزاقلیم‌ها به بقا کمک می‌کنند

ترجیحات دمایی پشه‌ها عامل مهمی است که در الگوهای پیش‌بینی انتقال بیماری باید مورد توجه قرار گیرد.

در حال حاضر، این الگوها نمی‌توانند به درستی رشد جمعیت پشه‌ها و عوامل بیماری‌زای آنها را پیش‌بینی کنند؛ زیرا این پیش بینی ها بر اساس دمای محیط اندازه‌گیری شده توسط ایستگاه‌های هواشناسی انجام می شود. با این حال، این ایستگاه ها دما را در ارتفاع دو متری زمین اندازه گیری می کنند، جایی که هیچ پشه ای یافت نمی شود؛ بنابراین، طرح الگو فقط بر اساس میانگین دما، می تواند تخمین بزند که پشه ها نمی توانند در یک منطقه خاص که بسیار گرم است، زنده بمانند. در حالی که پشه با یافتن ریزاقلیم های خنک تر، کاملا قادر به تولیدمثل و انتقال بیماری خواهد بود.

اصلاح مدل ها با درنظرگرفتن این عامل برای پیش بینی جابجایی جمعیت حشرات به دنبال تغییرات اقلیمی حائز اهمیت است.