تحریم ها

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت:

روزنامه‌ای که از متهمان دو برابر شدن تعداد تحریم‌ها در دولت برجام است، می‌گوید: دولت زودتر به واسطه توافق با غرب، تحریم‌ها را تعیین تکلیف کند.

 روزنامه «جمهوری اسلامی» در سرمقاله خود نوشت: «تأخیر در تعیین تکلیف تحریم‌ها که بستگی تام به توافق برجامی دارد، با منافع ملی ناسازگار است. اروپا در آستانه فصل سرما قرار دارد و به نفت و گاز ایران به‌شدت نیازمند است. از این فرصت می‌توانیم حداکثر بهره‌برداری را برای به سرانجام رساندن توافق‌ برجامی به عمل آوریم و با گرفتن امتیازات قابل ملاحظه‌ای به سردرگم ماندن کلاف مذاکرات و تحریم‌ها پایان بدهیم.

در عرصه مذاکرات برجامی، دو صف تشکیل شده که یکی با به نتیجه رسیدن آن موافق است و معتقد است باید هرچه سریع‌تر به سرانجام برسد تا جلوی زیان‌های بیشتر ملت ایران از تأخیر چند ساله گرفته شود و صف دیگر برای جلوگیری از رسیدن به توافق تلاش می‌کند. وجود سران رژیم صهیونیستی در صف مخالفان کاملاً نشان می‌دهد کدامیک از این دو صف را باید حامی ملت ایران دانست.

دیوید برنیع، رئیس سازمان جاسوسی موساد توافق برجامی را «فاجعه‌ استراتژیک» برای اسرائیل می‌داند و افراد متعددی از مقامات رژیم صهیونیستی ظرف دو هفته اخیر برای لابی کردن با مسئولین آمریکایی به واشنگتن سفر کرده‌اند تا مانع فرجام یافتن توافق برجامی شوند.

علاوه بر سران رژیم صهیونیستی، جمعی از سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا نیز در صف مخالفین توافق برجامی قرار دارند.

بخش دیگری از کسانی که در صف مخالفین توافق برجامی حضور دارند، مخالفان داخلی توافق هستند. تاکنون از مخالفین داخلی توافق استدلال محکمی که حاوی منافع ملی باشد دیده و شنیده نشده. حتی آنها به این سؤال که در شرایطی که دولت خودتان با توافق برجامی موافق است چرا با آن مخالفت می‌کنند، پاسخی نداده‌اند.

علاوه بر این، معلوم نیست پاسخ ضررهای کلانی که تاکنون در اثر به تأخیر افتادن رفع تحریم‌ها به کشور و ملت وارد شده است را اینان چگونه می‌خواهند بدهند؟ مسئولان بخش اقتصادی و برنامه و بودجه دولت طبق گفته خودشان حتی برای تصمیم‌گیری جهت بالا بردن حقوق بازنشستگان کشوری به دلیل نداشتن بودجه لازم دچار مشکل هستند و وجود مشکلات مالی دولت قابل انکار نیست. در چنین شرایطی دولت نباید به مخالف‌خوانی‌ها علیه توافق برجامی اعتنا کند».

این البته هنر جریان تحریف است که در یک متن کوتاه می‌تواند انواع خلاف‌گویی‌ها، مغالطه‌ها و آدرس‌های گمراه کننده را جا بکند.

اولاً مطالبه «تعیین تکلیف تحریم‌ها»، محافل حامی برجام را الی‌الابد درباره حمایت از توافقی بی‌سروته و پرمنفذ بدهکار می‌کند. این محافل متهم هستند دلالان و جابیندازهای توافقی بوده‌اند که به دولت‌های آمریکا (اروپا، ترامپ و بایدن) اجازه داده تعداد تحریم‌ها را از 800 مورد به 1700 فقره برساند؛ چنان که همین محافل به جای شرمندگی، با ژست مصلحت‌اندیشی به دولت فعلی می‌گویند تحریم‌ها را تعیین تکلیف کنید! مگر آقای روحانی و ظریف بارها ادعا نکردند تحریم‌ها بالمره و یکجا لغو شده‌اند و امکان بازگشت ندارد؟ تحریم‌هایی که در همان سال اوباما و سپس ترامپ و بایدن به ناف دولت آقای روحانی (ایران» بسته شد، این وسط چه می‌گویند!

ثانیاً، بله اروپا گرفتار بحران انرژی است، اما این اروپا نیست که باید لغو پایدار تحریم‌ها را تعهد بدهد و تضمین بکند. اروپایی‌ها اگر وزن بسیار مستقلی داشتند می‌توانستند مانند کشورهای دیگر، بدون برجام، مراودات اقتصادی و معاملات نفتی داشته باشند.

ثالثاً محل بحث و اختلاف، توافق خوب یا بد است، نه صرف توافق. به همین دلیل هم جریان شیدای برجام (یا مأمور به بزک کردن آن) توافقی بد را ترتیب دادند، کشور را به مدت 7 سال گرفتار کردند. اکنون هم برخی مقامات صهیونیستی، ضمن اذعان به آورده منحصر به فرد برجام در مهار گسترده برنامه هسته‌ای ایران، تصریح می‌کنند برجام هیچ بدیلی که تا این حد برای آنها مفید باشد، ندارد. بنابراین ضمن تقسیم کار با آمریکا، فشار می‌آورند، تا همان توافق فاجعه‌بار تکرار شود و وعده‌ها به ایران نسیه باقی بماند. سؤال از غربگرایان این است که مگر اسرائیل چیزی جز مهار برنامه هسته‌ای و تشدید تحریم‌ها می‌خواست و آیا با برجام چیزی جز این اتفاق افتاد؟!

رابعاً مرز رویکرد کارشناسی با رویکرد باندی و جناحی، همین نکته است که فارغ از آمد و رفت دولت‌ها،‌به اهمیت توافق پایدار و تضمین شده و متوازن تأکید شود و از تکرار توافق خسارت، برحذر داشته شود. این درست نقطه مقابل نگرشی است که می‌گفت دولت روحانی از جناح و طیف سیاست و «هرچه آن خسرو کند، شیرین بود»! نگاه قبیله‌ای با رویکرد انقلابی و عقلانی و کارشناسی، زمین تا آسمان حرف دارد.

خامساً پنهان شدن بانیان خسارت برجام، پشت نام مردم،‌چیزی را عوض نمی‌کند. اگر بخشی از گرفتاری‌های اقتصادی حاصل تحریم‌های جنایتکارانه دشمن است، جریان غربگرا متهم که با قصور و تقصیر در تدوین توافق، دست دشمن را برای فشار تحریمی بیشتر باز گذاشت و ضمناً تدبیری هم برای خنثی‌سازی و مهار تحریم‌ها نکرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، اردیبهشت ۱۴۰۱ در گزارش بانک جهانی اعلام شد که جنگ اوکراین منجر به بزرگترین شوک کالایی در ۵۰ سال گذشته شده است.

بانک جهانی پیش بینی کرده اختلالات ناشی از این جنگ منجر به افزایش شدید قیمت کالا از گاز طبیعی تا گندم خواهد شد؛ این یعنی هر آن چیزی که یک شهروند در هر کشوری از جهان به صورت روزانه با آن سروکار دارد.

نشریه بیزینس اینسایدر (Business Insider) آمریکا روز ۱۳ تیر گزارش داد که دومین شهر بزرگ آلمان و سومین بندر بزرگ اتحادیه اروپا در حال  آماده شدن برای جیره بندی آب گرم است! «ینس کرستان» سناتور محیط زیست هامبورگ در مصاحبه با روزنامه هامبورگر آبندبلات (Hamburger Abendblatt) گفت: «ما در بحرانی قرار داریم که بسیار بدتر از آن چیزی است که اغلب مردم تصور می‌کنند.»

این سناتور آلمانی مصرانه از مردم خواست در مدت زمان کوتاه‌تری دوش بگیرند و از حمام کامل پرهیز کنند!

سخنان فوق از سوی مقام ارشد کشوری ایراد شده که «قدرتمندترین اقتصاد اروپا» و «چهارمین اقتصاد جهان» است. از طرفی، آلمان مدعی حرکت به سمت انرژی‌های پاک تجدیدپذیر بود و حتی دی ماه ۱۴۰۰ اعلام کرد که تاسیسات اتمی خود را در همین راستا تعطیل خواهد کرد. هنوز ۶ ماه از این ادعا نگذشت که «هابک» وزیر اقتصاد آلمان روز ۲۹ خرداد اعلام کرد که برای جبران کمبود منابع گاز وارداتی از روسیه به استفاده از زغال سنگ بازمی‌گردیم!

اوضاع در پادشاهی «الیزابت دوم» بهتر از آلمان نیست. افزایش هزینه بنزین منجر به ثبت رکورد بالاترین نرخ تورم انگلیس در قرن ۲۱ شد. شبکه BBC انگلیسی نوشت: «آخرین ارقام تورم حاکی از آن است که قیمت‌ها در [انگلیس] با سریع‌ترین نرخ در ۳۰ سال گذشته رو به افزایش است.»

تحقیقات اداره ملی آمار (ONS) انگلیس گزارش داد ۹ نفر از هر ۱۰ شهروند این کشور اعلام کرده‌اند که هزینه زندگی‌شان افزایش یافته است. بازه زمانی نظرسنجی مذکور از ۴ تا ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ بود و نتایج آن در ذیل آمده است.

افزایش هزینه زندگی شهروندان انگلیسی | منبع: اداره ملی آمار انگلیس

رقمی بالغ بر ۵۲% از شهروندان انگلیسی اعلام کردند که مصرف سوخت در خانه نظیر برق و گاز را کاهش دادند. ۴۶% افراد گفته‌اند که اقلام کمتری از فروشگاه‌های مواد غذایی خریداری می‌کنند.

روزنامه گاردین از قول یک زن ۳۵ ساله انگلیسی نوشت: «قیمت همه چیز با سرعت فزاینده‌ای در حال افزایش است، امّا حقوق و مزایای من نه. دستمزد من حدود ۱۰ پوند در هفته افزایش یافته، اما [هزینه] بنزین من ۴۰ پوند در هفته.»

گروه تحلیلی-تحقیقی «YouGov» گزارش داده است: تقریباً ۹ نفر از هر ۱۰ انگلیسی (۸۸%) انتظار دارند در ماه‌های جاری سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش بیش‌از پیش هزینه‌های زندگی خود باشند.

گفتنی است که طبق آمار سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) نرخ مالیات بر درآمد در انگلیس ۴۵% است؛ یعنی درآمد ماهانه شهروند انگلیسی هر چقدر باشد، باید تقریباً نصف آن را به عنوان مالیات به دولت بدهد که این خود فشار مالی بالایی بر دوش شهروندان است. این نرخ مالیات تقریباً در تمام کشورهای اروپایی حاکم است.

نرخ مالیات بر درآمد کشورهای اروپایی را می‌توانید به تفکیک در نقشه زیر مشاهده کنید.  

نرخ مالیات در کشورهای قاره اروپا | منبع: OECD

به کشور صاحب بزرگترین اقصاد جهان برویم. نرخ تورم آمریکا به بالاترین سطح خود در ۴۰ سال گذشته رسیده است. سوخت نقش اصلی را در این میان ایفاء می‌کند. نرخ بنزین در آمریکا به رقم تاریخی ۵ دلار در هر گالن رسید.

هر گالن حدوداً معادل ۳.۸ لیتر است. یعنی بنزین در آمریکا به ۱/۳۲ دلار (۳۸ هزار تومان) در هر لیتر رسیده است. این معضل به اندازه‌ای حاد شده که رئیس جمهور آمریکا را مجبور به برنامه ریزی سفر به عربستان کرده است.

بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ از برنامه خود برای ادب کردن بن سلمان پس از ورود به کاخ سفید به دلیل قتل خاشقچی گفته بود ولی سفر قریب‌الوقوع او به ریاض نشان داد که حقوق بشر تا جایی برای واشنگتن مهم است که قیمت بنزین در آمریکا پایین باشد!

با این حال، قیمت بنزین در ایالات متحده هنوز ارزان‌تر از اروپا است. تغییرات بنزین در اغلب کشورهای اروپایی به صورت هفتگی است. قیمت بنزین (۴ جولای|۱۳ تیر) در کشورهای اروپایی با استناد به آمار پایگاه «GlobalPetrolPrices» از قرار ذیل است: نروژ (۲.۵۷۶ دلار)، فنلاند (۲.۵۱۲ دلار)، دانمارک ( ۲.۵۰۳ دلار)، هلند ( ۲.۴۲۴ دلار)، انگلیس ( ۲.۳۲۰ دلار)، سوئیس ( ۲.۲۹۹ دلار)، ایرلند ( ۲.۲۶۱ دلار)، ایتالیا ( ۲.۱۵۶ دلار)، فرانسه ( ۲.۱۱۴ دلار) و آلمان (۱.۹ دلار).

این وضعیت معیشتی قبل از وقوع جنگ اوکراین نیز بر قاره اروپا حاکم بود و اکنون تشدید شده است. گروه تحلیلی-تحقیقی «YouGov» یک بررسی از هفت کشور اروپایی پیرامون مسائل معیشتی انجام داده است که نتایج حاصل از آن، مربوط به ۵ روز قبل از وقوع جنگ اوکراین بود.

در تحقیقات «YouGov» آمده است: «اکثریت مردم در چندین کشور بزرگ اروپایی می‌گویند که هزینه زندگی خانوارشان در یک سال گذشته افزایش یافته است. شهروندان اسپانیا (۸۳%)، انگلیس (۸۰%)، آلمان (۷۸%)، ایتالیا (۷۶%)، فرانسه (۶۶%)، دانمارک (۶۵%) و سوئد (۶۲%) گزارش داده‌اند که هزینه‌ها افزایش یافته است.»

تحقیق از شهروندان ۷ کشور قاره اروپا پیرامون هزینه زندگی | منبع: YouGov

همسایه شمالی آمریکا نیز وضع به قاعده‌ای ندارد. بانک غذایی کانادا (Food Banks Canada) اعلام کرد که درحال حاضر یک نفر از هر ۵ شهروند (۲۳%) کانادا گرسنه است و کمتر از آنچه که باید غذا می‌خورد. دلیل این است که پول کافی ندارند.

۶۱% نیز معتقدند که هزینه مسکن اکنون بزرگترین مانع کانادایی‌ها برای تهیه غذای کافی است. لازم به ذکر است که کل جمعیت کانادا ۳۸ میلیون نفر است و تحت هیچ تحریمی نیست. رهبر این کشور نیز ملکه انگلیس است و نزدیک‌ترین روابط سیاسی و فاصله جغرافیایی را با قدرتمندترین کشور جهان یعنی آمریکا دارد.

موسسه ایپسوس (ipsos) نیز در نظرسنجی اختصاصی برای شبکه گلوبال نیوز (Global News) گزارش داد:

    ۷ نفر از هر ۱۰ کانادایی (۶۹%) نگران است که توان پرداخت هزینه بنزین را نداشته باشند.
    آمار فوق برای والدین صاحب فرزند برابر ۸۰% است.
    نیمی از کانادایی‌ها نیز گفته‌اند که نمی‌توانند باک ماشین خود را پر کنند.
    حدود ۷۵% کانادایی‌ها نیز کمتر رانندگی می‌کنند تا کمتر سوخت مصرف کنند.

نظرسنجی ایپسوس (ipsos) | روز انتشار: ۷ تیر ۱۴۰۱

امّا برای فهم وضعیت گرانی در غرب بهتر است به آمار منتشره از سوی شهروندان آن نیز رجوع کنیم. یک پزشک ایرانی ساکن اروپا در صفحه اینستاگرامی خود شرح حال قابل توجهی از وضعیت امروز اروپا در قالب استوری منتشر کرده که مرور آن برای مخاطبان خالی از لطف نیست.

در همین اثناء، اوضاع همسایه غربی ایران به مرحله بحران رسیده است. به نقل از دویچه وله فارسی (DW)، نرخ تورم ترکیه در آستانه ۸۰ درصد است. هزینه‌ حمل و نقل نیز در ماه گذشته ۱۲۳ درصد و قیمت مواد غذایی و نوشابه‌های غیرالکلی ۹۳ درصد افزایش یافته است.

«علی باباجان» وزیر پیشین اقتصاد ترکیه طی یک سخنرانی عمومی گفت: «بحران اقتصادی در کشور ما به سطح بسیار خطرناکی می‌رسد. ترکیه با خطر عدم پرداخت بدهی خود روبروست. خطر ورشکستگی [اقتصاد] هیچ وقت تا این اندازه بالا نبوده است … ورشکستگی یعنی اینکه کشور به طور سراسری روزانه ۶ تا ۱۰ ساعت قطعی برق خواهد داشت. ورشکستگی یعنی قطعی گاز یعنی انفجار بمب بیکاری.»