گفتمان‌ روحانی‌ را باید بیشتر ابزاری‌ برای‌ خود-بازسازی‌ سیاسی‌ و انتقال‌ بار مسئولیت‌های‌ ناکام‌ دانست‌ تا تلاشی‌ برای‌ آسیب‌شناسی‌ و ارائه‌ راهکار، برخی شواهد نشان می‌دهد که او به‌ جای‌ پذیرش‌ کاستی‌های‌ برجام، منتقدان‌ را متوهمان‌ تندرو می‌خواند. تأکید بر مذاکره‌ با غرب‌ در زمانی‌ که‌ جغرافیای‌ سیاسی‌ کشور تغییر کرده، نشان‌ از انعطاف‌ناپذیری‌ گفتمانی‌ یا اولویت‌ منافع‌ شخصی‌ بر مصالح‌ راهبردی‌ ملی‌ دارد.

این‌ رهیافت‌ در نهایت‌ به‌ تعمیق‌ شکاف‌های‌ نخبگانی‌ و ایجاد اغتشاش‌ در پیام‌رسانی‌ دیپلماتیک‌ کشور کمک‌ می‌کند. راهبرد صحیح‌ نه‌ نادیده‌ گرفتن‌ پیچیدگی‌های‌ بین‌المللی‌ با راه‌حل‌های‌ ساده‌انگارانه، و نه‌ تکیه‌ صرف‌ بر پاسخ‌ نظامی، بلکه‌ در ارائه‌ ابتکارات‌ ترکیبی‌ و هوشمندانه‌ برای‌ کوچک‌ کردن‌ هزینه‌های‌ ملی‌ است. به‌ نظر می‌رسد رئیس‌جمهور پیشین‌ فاصله‌ زیادی‌ با این‌ درک‌ دارد!

سرویس سیاست مشرق- یکشنبه‌شب خبر بازداشت دو نفر از بستگان کاظم صدیقی منتشر شد. خبری که از همان ساعات اولیه واکنش‌های مختلفی به همراه داشت، در ابتدا گفته شد که دو فرزند امام‌جمعه موقت تهران دستگیرشده اما بررسی‌های بعدی نشان داده است که یکی از فرزندان و نیز همسر این شخص و شبکه همکار آنها با دستور قضایی و طی جمع‌آوری اطلاعات دقیق دستگیرشده‌اند.

کاظم صدیقی خود در شرح ماجرا گفته است که حدود یک هفته پیش فرزندش با دستور قضایی دستگیرشده و هم‌اکنون در بازداشت به سر می‌برد تا دستگاه قضایی مراحل بررسی اتهام را طی کند. ایشان با زاویه همراهی با این اقدام گفته است که همه باید حافظ قانون باشند. اگر قانون درباره فرزندم تصمیمی بگیرد تابع قانون هستم، زیرا همواره خود را حافظ قانون دانسته‌ام؛ اگر اتهامی که منتسب کرده‌اند درست باشد و ثابت شود طبق قانون باید برخورد شود.

دستگیری نزدیکان آقای کاظم صدیقی موردتوجه بسیاری از رسانه‌ها بوده و شاه‌بیت آن نیز برخورد بدون تعارف نهاد قضایی ضابطین این پرونده با عواملی است که در تلاش هستند با دور زدن قانون، سوءاستفاده از جایگاه و نیز جعل دست به اقداماتی خلاف بزنند.

درباره پرونده فرزند آقای صدیقی موارد متعددی در رسانه‌ها مطرح‌شده است، اما برخی اخبار حکایت از آن دارد که ماجرای باغ ازگل از مهم‌ترین عناوین اتهامی درباره این پرونده است، چندی پیش برخی رسانه‌ها از جزییات ماجرایی پرده‌برداری کردند که بعضاً اسناد آن منتشر شد.

بر اساس این اسناد کاظم صدیقی مالک یک باغ به مساحت ۴۲۰۰ مترمربع در منطقه ازگل تهران است که ارزش آن به ۱۰۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود. این باغ در ابتدا تحت تولیت حوزه علمیه امام خمینی قرار داشته، اما در آبان سال ۱۴۰۲، مؤسسه‌ای به نام غیرتجاری پیروان اندیشه‌های قائم ثبت‌شده است، پس‌ازاین اقدام، اسناد مالکیت باغ مذکور به نام این مؤسسه منتقل شد.

در آن زمان این پرسش مطرح شد که چرا باید یک مؤسسه غیرتجاری جدید تأسیس شود و ملکی که از اموال عمومی بوده، به این مؤسسه واگذار شود؟ این اقدام تنها یک ماه پس از تأسیس مؤسسه انجام‌شده و باعث بروز سؤالات متعددی درباره صحت و شفافیت این انتقالات شده بود.

این دست ابهامات باعث شد تا دستگاه قضایی و سازمان اطلاعات سپاه با بررسی‌های فنی پرونده و رفع ابهامات مرتبط با آن عناصر مرتبط با این سوءاستفاده را بازداشت کنند. البته پرونده خانوادگی صدیقی تنها مورد در مواجهه با پدیده سوءاستفاده از جایگاه خانوادگی کارگزار نظام نبوده است. دستگاه قضایی و امنیتی پیش‌ازاین در ماجرای برخورد با پرونده برادران مصدق نیز به‌روشنی نشان داد که جایگاه ژنتیکی باعث ایجاد مصونیت نشده و برخورد با خطاهای این‌چنینی با حساسیت بیشتری نیز همراه خواهد بود.

در ماجرای برادران مصدق نیز مشخص شد که این افراد با تشکیل یک دفتر غیرقانونی و پوششی در شمال شهر تهران، وجوهی را به‌منظور جلب رأی موردنظر متهمان در دادگاه، دریافت می‌کردند. این افراد با اعمال‌نفوذهای محدود تلاش داشتند تا با ترفندهایی خاص چون کارچاق‌کنی در روند صدور احکام قضایی اخلال ایجاد کنند.

نکته قابل‌توجه در رفتار این دست جریان‌ها، مکانیسم‌های مشابه در اقدام است تا جایی که سعی دارند به دلیل برداشتن حساسیت‌های موجود با تشکیل شرکت‌ها، حساب‌های بانکی و نیز انتقال اسناد به غیر، پوششی برای اقدامات مجرمانه خود ایجاد کنند.

از سویی رسانه‌ای کردن این دست جرائم حکایت از آن دارد که برخورد با مفاسد اقتصادی بدون رحم، تعارف و در نظر گرفتن حواشی بوده و نظام با هر کس در هر سطحی برخورد می‌کند. دستگاه قضایی تاکنون با برادر معاون اول رئیس‌جمهور، برادر رئیس‌جمهور و فرزندان معاون رئیس دستگاه قضا و بسیاری دیگر از کارگزاران نظام (از جلمه وزرای دولت‌ها) برخورد کرده و اکنون نیز به سراغ فرزندان امام‌جمعه تهران و یکی از اعضای شورای عالی قضایی رفته است.

این شفافیت در برخورد به دستگاه قضایی و ناظرین آن جایگاه ویژه اجتماعی خواهد داد؛ رسیدگی به این پرونده و موارد مشابه نشان داد که مسئله مبارزه با پدیده آقازادگی و سوءاستفاده از جایگاه خانوادگی جدی بوده و دستگاه قضایی و نهادهای انقلابی در برخورد با این دست موارد محدود و غیر سیستماتیک تعارف نداشته و با آن به شکل ریشه‌ای مواجهه دارند.

این روزها اقدامات اطلاعاتی و قضایی در میان عموم مردم به درستی قضاوت می‌شود؛ ضربه به شبکه اطلاعاتی دشمن در بیرون مرزها، برخورد قاطع و بی‌تعارف با دانه‌درشت‌ها و نیز حفظ امنیت عمومی باعث شده است تا سرمایه اجتماعی کشور تا سطح استاندارد آن بالا باشد.

از سویی روشن شدن ابعاد این دست پرونده‌ها باعث حفظ شخصیت افرادی صاحب‌منصب چون آقای صدیقی نیز خواهد شد. ایشان با گرفتن موضعی منطقی و به‌دور از احساسات عاطفی در این ماجرا رفتار حرفه‌ای از خود نشان داد، این آزمون جایی است که در آن برخی علیه نظام اعلام جنگ کرده‌اند!

سرویس سیاست مشرق- هفته گذشته در خبرها آمده بود که یکی از عناصر تروریستی وابسته به منافقین به سفارت ایران در سوئد حمله کرده و با برافروختن آتش، تلاش نموده تا توجهات را به خود جلب کند.

اما نکته اصلی، نه خود فرد حمله‌کننده، بلکه کسانی هستند که او را به این اقدام تروریستی ترغیب کرده بودند، برخی اخبار حکایت از آن دارد که آکسیون سیاسی نفاق در یکی از آخرین نشست‌های توجیهی به هواداران و سمپات‌ها در اروپا توصیه کرده است که دست به اقدامات انتحاری در اروپا زده تا برای تروریست‌ها توجه جلب کنند.

در این دستور تشکیلاتی ابلاغ شده از کمپ تروریستی اشرف ۳ روی این موضوع تاکید شده است که سمپات‌ها از بازداشت توسط پلیس اروپایی نترسیده و روی اقدامات خرابکارانه فعال شوند.

دراین روش که منافقین با شستشوی مغزی هر از چند گاهی فردی را برای حمله به سفارت‌های جمهوری اسلامی ایران در اروپا ترغیب می‌کنند.

البته این اقدام حربه‌ای کهنه و تکراری است تا رسانه‌های غربی برای چند ساعت اکت خرابکارانه منافقین را پوشش خبری دهند، در این روش مهره‌های سفید تشکیلات در اروپا مجبور هستند تن به انتحار زده تا برای سازمان تروریستی منافقین به صورت ساعتی جلب توجه بخرند.

گزارش شده است که این دست اقدامات با اعتراض هواداران در اروپا روبه‌رو شده است، زیرا از نگاه واخحدهای عملیاتی این مدل خرابکاری جز دستگیری و زندان و بدنامی در جامعه ایرانی عایده خاصی برای عامل انتحاری ندارد.

با این وجود فرقه رجوی به دلیل ناکارآمدی داخلی، اعتراضات هواداری و فشار درونی و نیز احتمال دستگیری دوباره سرکرده نفاق در اشرف ۳ مجبور است عناصر خود را به سوی انتحار و خرابکاری‌های مصنوعی هدایت کند، این دست اقدامات شباهت به خودسوزی‌های اجباری در سال ۱۳۸۲ پس از دستگیری چند هفته‌ای مریم رجوی دارد.

در ۲ تیرماه ۱۳۸۲ دختری بنام ندا حسنی به دستور مریم رجوی اقدام به خودسوزی در برابر سفارت فرانسه در لندن کرد و جان باخت. در آن زمان مریم رجوی به جرم پولشویی و فرماندهی اقدامات تروریستی به مدت ۲ هفته در پاریس بازداشت شد که طی همین مدت تشکیلات چندین نفر را وادار به خودسوزی کرد.

جالب اما مریم رجوی سرکرده نفاق در لحظه آزادی اش از تنها چیزی که یاد نکرد خودسوزی هواداران بود، گفته شده است که منافقین به دلیل احتمال دوباره دستگیری رهبر تروریست‌ها در حال تمرین دوباره خودسوزی و انتحار در اروپا هستند.

سرویس سیاست مشرق- نشست فنی کارشناسان باهدف بررسی جزییات برنامه هسته‌ای ایران که قرار بود روز چهارشنبه در مسقط برگزار شود، بنا به پیشنهاد عمان و توافق ایران و آمریکا، به شنبه آینده با حضور روسای هیئت‌ها موکول شد.

روز گذشته اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت امور خارجه درباره فضای مذاکرات و جابه‌جایی‌های صورت گرفته در محل و زمان گفتگوها گفته است که عمان نقش مهمی در شکل‌گیری روند مثبت مذاکرات داشته و حرفه‌ای عمل کرده است.

برخی اخبار از اتاق مذاکرات حکایت از آن دارد که نقش مسقط در طول این مذاکرات راهگشا، مثبت و همراه با ابتکار عمل‌هایی دیپلماتیک بوده و با مدل دیپلماسی ایران تطبیق دارد، این همگونی روی روند گفتگوها تأثیر داشته است.

بیشتر بخوانید:

در دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا چه گذشت؟ / روان‌شناسی رفتارهای عجیب ویتکاف در سفارت عمان/ خط قرمزی که عراقچی از آن عبور نکرد!

در مذاکرات بیت الحیل میان عراقچی و ویتکاف چه گذشت؟ / چهار نکته درباره برخورد اطلاعاتی غیر مستقیم با آمریکایی‌ها در مسقط!

مراقبت از شنود مذاکرات در مسقط

نکته قابل‌توجه در طول این مذاکرات پخش اخبار و شایعاتی است که باهدف بالابردن انتظارات و نیز به‌هم زدن فضای متعادل شکل‌گرفته در گفتگوها صورت گرفته است، بررسی‌های فنی از شبکه‌ها و سکوهای پخش اخبار نشان می‌دهد که انتشار اخباری چون انجام مذاکرات موشکی و منطقه‌ای، از دست دادن حق غنی‌سازی، گفتگو درباره وضعیت منطقه، بازگشایی سفارت آمریکا در تهران و نیز سرمایه‌گذاری آمریکایی‌ها در ایران ازجمله شایعاتی است که با پمپاژ بالا در شبکه‌های مختلف اجتماعی داخلی و خارجی وایرال شده است.

در این اخبار یا با دادن خبرهایی با ضرب بالای منفی فضایی ترسیم‌شده است که گویی در آن‌طرف مذاکره‌کننده ایرانی و آمریکایی به توافقی نزدیک شده‌اند که دست ایران را در بسیاری از عناصر بازدارنده خود خالی کرده است، ازجمله آن شایعاتی است که در آن به این موضوع اشاره‌شده است که برد موشک‌های ایران در آینده به زیر ۳۰۰ کیلومتر رسیده و درواقع تهران ازنظر موقعیت دفاعی خلع سلاح خواهد شد، این اخبار باهدف ریزش اجتماعی و کاهش تمرکز مذاکره‌کنندگان منتشرشده است.

همچنین پخش اخباری درباره گشایش سفارت آمریکا در ایران و نیز سرمایه‌گذاری‌های سنگین پس از توافقی نیز لایه‌ای دیگر از اخباری است که به‌صورت هدفمند منتشرشده تا با بالا بردن سطح انتظارات از توافق آن را دچار قفل‌شدگی و انسداد کند.

درواقع پخش اخبار پرفشار از رسیدن به یک توافق با انتظارات بالای اقتصادی و سیاسی و نیز انتشار شایعات چندلایه از قرار گرفتن پرونده‌هایی چون موشکی و منطقه‌ای روی میز چون دو لبه یک قیچی عمل کرده و در تلاش است با دادن سیگنال‌های غلط مسیر منطقی شکل‌گرفته در گفتگوها که هدفش انتفاع ایران از مذاکره و تغییر شرایط اتمسفری موجود را تحت تأثیر قرار دهد.

آشنایی با چهار قرارگاه اصلی پخش شایعات در تهران

اما مرکز اصلی پخش این شایعات که از اساس کذب بوده اما در روزهای اخیر وایرال شده است در کجاست؟ بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۴ گروه باانگیزه‌های متفاوت در تلاش هستند تا مذاکرات را از حالت منطقی و متعادل خود خارج کنند.

گروه یک، حزب دموکرات آمریکا و اروپایی‌ها: لایه اول واصلی مخالف برای به هم زدن تعادل گفتگوهای غیرمستقیم میان طرف ایرانی و آمریکایی برخی عناصر سیاسی نزدیک به حزب دموکرات آمریکا است که در تلاش است برجام را تنها دستاورد مشترک میان ایران و آمریکا جا بی اندازد، نمونه آن بازتاب سخنان جان کری وزیر سابق خارجه آمریکا است که خواهان بالا بردن سطح انتظارات طرف آمریکایی از گفتگو با تهران شده است.

وزیر خارجه پیشین آمریکا در مقاله‌ای مشترک با توماس کاپلنی در وال‌استریت ژورنال نوشت که در ۱۰ سال اخیر تغییرات اساسی در توازن قوا به وجود آمده و جمهوری اسلامی نیز متحمل اشتباهات ژئوپلیتیک بسیاری شده است. این امر تهران را به گوشه رینگ کشانده و بخت دستیابی ترامپ به توافق گسترده با ایران را افزایش داده است.

در بخشی از این مقاله که باهدف به هم زدن ذهنیت تیم ترامپ طراحی‌شده، آمده است:

جمهوری اسلامی اگرچه در حال حاضر با دست ضعیفی پای میز مذاکره نشسته، اما بیش از هر زمان دیگری به ساخت بمب اتمی نزدیک شده است. برخی معتقدند اکنون باید تنها بر توافق هسته‌ای جدید تمرکز کرد، اما ما بر این باوریم که امکان دستیابی به توافقی گسترده‌تر نیز وجود دارد. توافق جدید می‌تواند و باید فراتر از محدوده مذاکرات پیشین باشد.

تحلیل محتوای رفتار دموکرات‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها در تلاش هستند در رقابت درونی با جمهوری‌خواهان خود را تنها کانال ارتباط با ایران جا انداخته تا دستاوردهای درونی برجام را برای خود حفظ کنند، در این اقدام اروپا نیز به دموکرات‌ها نزدیک بوده زیر خود را خارج از گفتگوها می‌بینند، اروپا همراه خود را عامل واسطه میان تهران و واشنگتن خوانده و حذف او از معادلات جنبه هویتی برایش دارد، این خط در داخل ایران نیز هوادارانی دارد.

گروه دوم، اخراجی‌های تیم ترامپ: در اتمسفر سیاسی آمریکا علاوه بر دموکرات‌ها لایه‌ای از عناصر اخراجی تیم امنیتی ترامپ نیز در تلاش هستند با دادن سیگنال‌های متضاد و البته همسو با دموکرات‌ها فضای همگن و تعادلی مذاکرات غیرمستقیم را به هم زده تا ترامپ در فضای داخلی آمریکا دچار تنش شود.

نمونه آن اظهارات پمپئو وزیر سابق خارجه آمریکا است که درباره توافق نوشته است:

هرگونه توافقی با جمهوری اسلامی ایران، نه‌تنها باید به‌صورت قابل راستی آزمایی، تمامی اجزای برنامه هسته‌ای این کشور را از میان بردارد، بلکه باید توانمندی موشکی بالستیک آن و همچنین حمایت از گروه‌های نیابتی تروریستی ایران در سراسر جهان را نیز نابود سازد. هر چیز کمتر از این، چیزی جز تکرار دوران اوباما نیست.

در آمریکا مایک پمپئو به‌عنوان یک فرد مطیع و نه خیلی متفکر شناخته می‌شود، ازاین‌رو نوشتن مقالات سفارشی از جانب این شخص حکایت از اختلافات درونی برخی افراد نزدیک به ترامپ دارد که از لایه درونی دولت آمریکا کنار گذاشته‌شده و استراتژی کارشکنی را پیش می‌برند، نکته جالب‌توجه هم‌راستایی این جریان رادیکال ضدایرانی با دموکرات‌ها در ایجاد تغییر بافت گفتگوها است.

گروه سوم، رژیم صهیونیستی: به‌طور طبیعی صهیونیست‌ها با هر نوع اقدام سازنده دیپلماتیک میان ایران و هر عامل خارجی مخالف بوده تا مؤلفه اقدامات رادیکال و انزوا ساز را فعال سازد، البته به نظر می‌رسد افشای جزئیاتی از برنامه‌های نظامی رژیم صهیونیستی از سوی ترامپ باهدف اعمال فشار، تعویق اقدامات نظامی و ایجاد فضای تنفس برای دیپلماسی و مذاکره صورت گرفته باشد.

پیامی که ترامپ از کاخ سفید برای بنیامین نتانیاهو فرستاد، به‌روشنی نشان‌دهنده مخالفت او با حمایت از طراحی رژیم اسرائیل علیه ایران داشت؛ مخالفتی که ریشه در ملاحظات امنیتی، منطقه‌ای و راهبردی دارد. در حال حاضر لبه تیز اقدامات تخریبی صهیونیستی با آمریکایی در منطقه در تضاد قرارگرفته است که نمونه آن در سوریه قابل روئیت است.

البته صهیونیست‌ها در تحلیل در تیم امنیتی ترامپ هوادارانی دارند، یک جناح که به رهبری مارکو روبیو، وزیر امور خارجه و مایک والتز مشاور امنیت ملی هدایت می‌شود، معتقد است مسیر دیپلماتیک به شکست خواهد انجامید و آن‌ها خواهان گزینه نظامی هستند. در مقابل، جناحی دیگر به رهبری جی دی ونس معاون رئیس‌جمهور و پیست هگست وزیر دفاع بر این باورند که استفاده از زور ریسک بسیار بالایی دارد و درنتیجه، راه‌حل دیپلماتیک را ترجیح می‌دهند.

گروه چهارم، ضدانقلاب با محوریت منافقین: سومین گروهی که با پخش اخبار جهت‌دار و نیز پمپاژ شایعات اثرگذاری کرده عناصر ضدانقلاب دل‌بسته به رفتارهای تغییر ترامپ است که خود را بازنده شرایط موجود تلقی می‌کند.

البته این دسته روی فضای مذاکرات اثر نداشته و تنها روی افکار عمومی مهندسی روانی انجام داده است، پخش شایعات درباره تیم مذاکره‌کننده، انتشار یک فایل صوتی آلوده و نیز دروغ‌پراکنی ازجمله اقدامات این گروهک تروریستی در کمپ آلبانی و نیز عوامل سلطنت‌طلب در شبکه سایبری است.

نکته قابل‌توجه آن است که هماهنگی میان ضدانقلاب بر عهده نفاق بوده و سایر اضلاع با آن هماهنگ می‌شوند، همچنین میان ضدانقلاب و برخی جریان‌های رادیکال به‌ظاهر هوادار نظام و انقلابی در این امر همپوشانی دیده می‌شود که این تعامل در رصد دقیق امنیتی و قضایی قرارگرفته و روند برخورد با آن نیز آغاز شده است.

باوجود لایه‌های متعدد گمراه‌کننده تهران نشان داده که از تجارب ارزنده برجام به‌خوبی درس گرفته است؛ ارسال پیام به مسکو و پکن، درست در زمانی که مذاکرات در اتمسفر مثبتی پیش می‌رود، نمودی از این اقدام است.

در این وضعیت نشان دادن صورتی که توافق را از خط «عقب‌نشینی» به مرحله «بازیابی» جدید برساند یک هنر است!

سرویس سیاست مشرق- روز گذشته یک عامل نفوذی که در دیوان عالی اشتغال داشت با تیراندازی به سمت قضات سرشناس این دیوان، آن‌ها را به شهادت رسانده است. حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی رازینی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمد مقیسه دو شهید این واقعه‌اند.

دقایقی پس‌ازاین ماجرا وب‌سایت گروهک تروریستی منافقین با انتشار خبر این ترور آن را به خود نسبت داده و مدعی شد که پشت ترورها، عوامل گروهک منافقین حضور دارند؛ البته این ادعا یکی از شگردهای تبلیغاتی تروریست‌ها بوده است. پیش‌ازاین داعش نیز عادت به آن داشت که حوادث مختلف در سراسر جهان را به خود مربوط دانسته و در سایت تروریستی اعماق مسوولیت همه حملات تروریستی را بر عهده می گرفت.

به نظر می‌رسد که منافقین نیز به شیوه داعش در تلاش است تا جنایت روی‌داده در تهران را به سود خود مصادره کنند تا به تشکیلاتی که روی آن خاک مرده پاشیده‌اند، تنفس مصنوعی بدهد.

البته انگیزه منافقین برای انتصاب ترورها به خود تنها معنای تشکیلاتی ندارد. در آخرین آکسیون نفاق در پاریس بخش سیاسی منافقین روی این موضوع تأکید کرده است که این گروهک باید در اتاق عملیات مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه نقشی برای خود پیدا کند. ازاین‌رو حادثه روی‌داده در محل کاخ دادگستری تهران فرصت مناسبی برای تروریست‌های آلبانی نشین بود تا آن را پیشکشی پیش از روی کارآمدن ترامپ معرفی کنند و امیدوار به پروژه های تیم جدید کاخ سفید باشند.

در روزهای اخیر برخی محافل ضد ایرانی در آمریکا در تدارک آن هستند تا با راه انداختن کارزاری بار دیگر خط فشار حداکثری به ایران را بالا بیاورند. منافقین در تحلیل‌های درون تشکیلاتی خود گمان به این موضوع دارد که دست گرفتن خط ترورها در ایران می‌تواند آن‌ها را به بازیگری مماس با ترامپ تبدیل کند؛ سفرهای اخیر مقامات سابق آمریکایی به مقر تروریستی منافقین نیز با همین انگیزه صورت گرفته است.

سرنوشت آن‌هایی که خود را فروختند!

منافقین پیش‌ازاین نیز نشان داده‌اند که می‌توانند در مزدوری برای بیگانه یک پله بالاتر از بقیه بازی کنند. ازجمله از تابستان سال ۱۳۵۹ که همکاری‌های مخفیانه سازمان منافقین با استخبارات عراق شدت گرفت و نقطه اوج آن مرداد سال ۱۳۶۰ بود که رجوی نفاق درونی سازمان را بیرونی کرد.

در سال ۶۱ رجوی با طارق عزیز که نایب نخست‌وزیر بود دیدار کرده و روابط اطلاعاتی و نظامی با عراق، «رسمیت تبلیغاتی» یافت.

مسعود جابانی عضو سابق سازمان منافقین که خود در عملیات نظامی داخل عراق، به‌شدت زخمی شده است، درباره نوع روابط سازمان و عراق چنین می‌نویسد:

کشور عراق، زمین و تدارکات و تجهیزات نظامی و لجستیکی و هزینه ارتش آزادی‌بخش مجاهدین را تأمین می‌کرد و در مقابل، مجاهدین اطلاعات جبهه‌ها و تحرکات نظامی ایران و شنود بی‌سیم ارتش ایران را به دولت عراق می‌داد… این عراق بود که کاملاً سازمان را در خدمت خود گرفته بود.

محمدحسین سبحانی از مسئولان اسبق اطلاعاتی و امنیتی سازمان درباره نحوه هماهنگی عراق و سازمان در زمینهٔ کسب اطلاعات می‌نویسد:

استخبارات عراق از طریق مهدی ابریشمچی، «پرسش‌های اطلاعاتی» موردنیاز ارتش عراق را در مورد شناسایی محل پل‌ها، تأسیسات آب و برق، کارخانه‌ها و مراکز اقتصادی و نظامی ایران را به مسعود رجوی می‌داد و سپس رهبری سازمان نیازهای اطلاعاتی «استخبارات» عراق را به «ستاد اطلاعات» سازمان ارجاع می‌داد. «ستاد اطلاعات» نیز بعد از کار اطلاعاتی بر روی سؤالات، اقدام به تهیه پاسخ‌های آن می‌کرد.

به نوشته سبحانی، «مسئولیت» ستاد اطلاعات [منافقین] را مهدی افتخاری، هادی روشن روانی، مهدی براعی، مسعود خدابنده، حمید باطبی، زهره حسنی برعهده داشته‌اند، در «ستاد اطلاعات» جمع‌آوری اطلاعات نظامی برای عملیات نظامی و تروریستی موردنظر بود.

در این ستاد «شبکه شنود» وجود داشت که یکی از منابع جاسوسی و کسب اطلاعات برای رژیم صدام حسین بود و شبکه‌های بی‌سیمی و مخابراتی ایران را در جبهه‌های جنگ مانیتور و شنود می‌کرد. اعضای سازمان در این بخش پیام‌های رمز فرماندهان ارتش و سپاه را به دلیل آشنایی به زبان فارسی و فرهنگ ایرانی، با رمزگشایی کشف می‌کردند. سپس مسئول «ستاد اطلاعات» پیام‌های کشف‌شده را به مهدی ابریشمچی و نهایتاً در اختیار ارتش صدام حسین قرار می‌داد. در سال ۱۳۶۶ مسئولیت این بخش با محسن سیاه کلاه از اعضای مرکزیت سازمان بود.

مهدی خوشحال عضو سابق سازمان منافقین با استناد به اسناد و مدارکی که از همکاری‌های اطلاعاتی سازمان و عراق در اروپا منتشرشده است می‌نویسد:

مجاهدین خلق (منافقین) نه‌تنها به‌راحتی آب خوردن اطلاعات سری کشورشان را در اختیار عراقی‌ها قرار می‌دادند، بلکه رهبرشان برای خوش‌رقصی نزد افسران اطلاعاتی عراق، نه‌تنها ایرانی بودنش را منکر می‌شد، بلکه صریحاً وطن خود را «عراق» و خون خود را هم «عراقی» می‌خواند.

جمشید طهماسبی یکی دیگر از جداشدگان سازمان چنین نوشته است:

مجاهدین خلق (منافقین) تبدیل به عوامل نفوذی ارتش عراق و حزب بعث در ایران شدند، با «خلوص» و «اخلاص» به نفع ارتش عراق و رژیم صدام حسین جاسوسی کردند.

به نوشته اعضا و مسئولان جداشده سازمان، علاوه بر روش‌های مرسوم کسب اطلاعات، سازمان از ارتباطات خانوادگی اعضا و هواداران نیز در بسیاری اوقات بدون اطلاع و موافقت آنان، بهره‌برداری نموده و اطلاعات محرمانه نظامی را از داخل کشور گردآوری کرده و به رژیم صدام انتقال می‌داد.

مجموع دست‌نویس‌ها، خاطرات و اعترافات برخی از عناصر، اعضا و نیروهای سابق منافقین نشان می‌دهد که این تشکیلات تروریستی در خودفروشی به بیگانه حتی در درونی‌ترین لایه نیز رقابت دارد، برای همین مصادره ترور تهران به خود را امری بدیهی دانسته و معتقد است که باید در رقابت میان ضدانقلاب خود را متمایز از سایر گروهک‌ها به ترامپ نشان دهد.

هدف منافقین از چنین اقدامی گرفتن امتیاز بیشتر از آمریکایی‌ها است، معامله‌ای که پیش‌ازاین با صدام نیز کرده‌اند. در اسناد افشاشده پس از سقوط صدام که بین عباس داوری و افسران سرویس اطلاعاتی عراق برگزارشده، چنین آمده است:

در خصوص درخواست‌های قبلی ازجمله درخواست ۱۰۰ دستگاه خودرو ما ازنظر اداری با این درخواست شما موافقت داریم فقط پی گیری در خصوص کسب موافقت ادارات دیگر است که در حال پی گیری هست. می‌دانید که ورود خودرو نیاز به اخذ مجوز از مبادی ذی‌ربط دارد که با توجه به ورود کالاهای خارجی اخذ مجوز ضروری است مانند معاملات سابق، ۲۸ خودرو از داخل عراق خریداری می‌شود و ۷۲ دستگاه از خارج خریداری خواهد شد.

تحلیل گراف‌ها درباره ترورها چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد که ماجرای خونین روز گذشته بدون ارتباط تشکیلاتی با این گروهک، تنها موقعیتی برای بروز بیرونی این تروریست‌های ساکن در کمپ تروریستی اشرف ۳ بوده و نفاق در این ماجرا با مدل «ترورهای ترکیبی» متکی به ابزارهای رسانه‌ای خود را آشکارسازی کرده است.

همچنین در این ماجرا روشن‌شده است که گام بعدی تحرکات با امتداد از «ترورهای اجتماعی» پیش خواهد رفت. در این حادثه، قوه ادراکی عمومی زیر بار سنگین‌ترین حجم از تبلیغات مسموم قرارگرفته تا جای جلاد و شهید عوض شود.

تحلیل گراف‌های شبکه‌های اجتماعی در نخستین ساعات پس از شهادت این دو قاضی شجاع و مبارز با تروریسم نشان می‌دهد که خط نفاق، آلوده سازی ادراکی توسط رسانه‌های ضدانقلاب به‌ویژه بی‌بی‌سی فارسی بوده است.

همچنین تحقیقات موجود نشان می‌دهد که مدل ترورهای صوت گرفته بیش از آنکه به مدل عملیاتی عامل هوشمند وابسته باشد چیزی شبیه حادثه روی‌داده در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ در بابلسر دارد، تغییر در صورت‌مسئله ماجرا، دست‌های در داخل و خارج از کشور دارد!